Vanochtend gaat onze wekker vroeg! Door een tijdswijziging vliegen we al om 07:10 uur vanuit Düsseldorf. Vanuit Düsseldorf vliegen we eerst naar Londen Heathrow. Vanuit daar vliegen we door naar Phoenix. Op naar ons volgende reisavontuur door Arizona en New Mexico. Twee jaar geleden zijn we al eens eerder met zijn vieren naar West-Amerika gegaan en dat is ons goed bevallen.

Het broertje van Sophie is zo lief om ons, voor zijn werkdag naar de luchthaven te brengen. De rit naar de luchthaven van Düsseldorf verloopt voorspoedig. We zijn ruim op tijd op de luchthaven. De rest van de ochtend verloopt iets minder voorspoedig dan we hadden gehoopt. We hebben ruim 1 uur en 15 minuten in de rij gestaan voor het inchecken van de bagage. Toen we eindelijk aan de beurt waren kregen we te horen dat de vlucht vanuit Londen Heathrow naar Phoenix vol zat en dat er al 7 passagiers op de wachtlijst staan waardoor wij onze handbagage ook moesten inchecken. Hier hadden we geen rekening mee gehouden. We hadden nu juist allemaal wat dingen apart ingepakt voor het geval de bagage vertraging zou oplopen. We moesten van de baliemedewerker maar even snel wat spullen overhevelen. Geen fijn begin van de dag maar het is helaas niet anders. Ook vroeg de baliemedewerker om onze Esta. Nog nooit eerder meegemaakt, maar goed om te weten om deze dus altijd bij de hand te hebben. Omdat het toch allemaal wat langer heeft geduurd dan gepland hebben we geen tijd meer voor koffie. Direct door dus naar de gate. Aangekomen bij de gate kunnen we meteen boarden.

De vlucht naar Londen Heathrow verloopt rustig. In Londen hebben we echt een hele ruime overstaptijd. Op zich wel heel fijn want we komen aan in vertrekhal 5 en we vertrekken vanuit vertrekhal 3. Alles staat heel duidelijk aangegeven dus voordat we het weten zitten we al in de bus. De transfer duurt ca. 15 minuten. Wanneer we door de security zijn komt er een medewerker naar ons toe met de vraag of wij lang hebben moeten wachten om door de douane te komen. Alle 4 zijn we heel stellig en roepen dan ook volmondig nee. Hij vraagt of we hier zeker van zijn. Sophie geeft dan aan dat we enorm snakken naar een kop koffie. Dan tovert de medewerker voor ons allemaal een voucher van 5 pond tevoorschijn voor iets te drinken of eten. We krijgen er zelfs nog 2 extra. Dat is nog eens mooi meegenomen.

Omdat we zo naar een kop koffie snakken gaan we snel op zoek naar een tentje waar we een lekkere koffie kunnen drinken. We komen uit bij Café Nero waar de koffie heerlijk smaakt. Naar onze koffie gaan we nog even window shoppen. Ze hebben hier allerlei designer winkels. Leuk om vanuit de buitenkant te bekijken ;). Daarna nog even een hapje eten voordat we het vliegtuig instappen. We komen uit bij Wagamama waar we heerlijk hebben gegeten.

In de ochtend hadden we trouwens al een melding gekregen dat onze vlucht met 50 minuten vertraagd is. Uiteindelijk blijkt dat nog verder op te lopen. Om 13:00 uur vertrekken we pas vanuit Londen (inmiddels met 2 uur vertraging).

De vlucht vanuit Londen naar Phoenix neemt zo'n 11 uur in beslag. Erg lang maar wel heel fijn dat we vanuit Londen rechtstreeks naar Phoenix kunnen vliegen. We komen de tijd door met het kijken van wat films, het spelen van spelletjes, wat wandelen in het vliegtuig, staan, eten en drinken. En dit dan een aantal keer in herhaling. Het slapen gaat ons niet heel goed af, we hebben onze ogen een aantal keer dicht gehad maar echt slapen lukt ons niet. Rond 15:30 uur lokale tijd landen we dan eindelijk in Phoenix, 1,5 uur later dan gepland. De vertraging heeft hij in de lucht dus iets in kunnen halen. Heel fijn!

We zijn verbaasd. Met de MPC zijn we letterlijk binnen 4 minuten door de douane heen. Echt fantastisch. Normaal gesproken sta je wat langer in de rij. Het is dan ook echt een advies om de MPC app voor vertrek te downloaden, in te vullen zover kan en bij aankomst in Amerika verder af te ronden. Het scheelt je zoveel tijd in de rij bij de douane. Ook de bagage (alle koffers) hebben we ook in een mum van tijd verzameld.

Eenmaal buiten denken we poeh wat heet hier. Het is gewoon 41 graden, het voelt echt als een warme föhn. Maar we mogen niet klagen want we zijn in Nederland natuurlijk een hele andere temperatuur gewend. We bestellen een Uber (XXL) om ons naar het hotel te laten brengen. Kosten ca. US$50. We hebben een XXL besteld omdat we natuurlijk met 4 volwassenen zijn, 4 grote koffers, 4 trolleys en nog wat andere tassen. We wachten ongeveer 10 minuten voordat onze Uber er is. We kijken onze ogen in de tussentijd uit want we zien een hoop zelfrijdende auto's voorbij komen.

Na ongeveer 20 minuten komen we aan bij ons hotel. We checken in en frissen ons even op. Heel fijn om je even op te kunnen frissen na ongeveer 24 uur onderweg te zijn geweest. We hebben echt een hele fijne grote hotelkamer. We hebben een aparte kamer met een zitje, tv en een soort van wastafel. Ook hebben we een aparte slaapkamer met een kingsize bed en een slaapkamer met twee queensize bedden. Bij het inchecken hebben we per persoon 2 vouchers ontvangen voor een gratis drankje. Uiteraard maken we hier graag gebruik van. We nuttigen 2 lekkere cocktails bij de bar. Ook kunnen we een bordje met lekkere snacks vullen. Heerlijk!

In de avond gaan we nog een klein hapje eten bij de Denny's tegenover het hotel. Omdat we al heel de dag/nacht wakker zijn besluiten we hierna om terug te gaan naar hotel. We gaan ons klaarmaken om naar bed te gaan. We zijn allemaal ontzettend moe en kijken uit naar een heerlijk bed. Nu duimen dat we een goede nachtrust tegemoet gaan.

Accommodatie: Embassy Suites by Hilton

Plaats: Phoenix (Tempe)

Prijs: 430 Euro per nacht (op basis van een suite)

Op zich hebben we alle 4 een prima nachtje achter de rug. We zijn wel een aantal keer wakker geworden, maar dat is natuurlijk niet heel gek. Om 06:00 uur zijn we allemaal wakker en nemen een douche. Als iedereen klaar is gaan we ontbijten. Het ontbijt is bij dit hotel inbegrepen. Voor Amerikaanse begrippen is dit een heel uitgebreid ontbijt. We hebben allemaal super lekker gegeten, van een vers gemaakte omelet, tot aan een bagel en vers fruit. Na het ontbijt nemen we even contact op met het thuisfront. We nemen even plaats bij het zwembad. Nu zijn de temperaturen nog heerlijk zo vroeg in de ochtend.

Rond 09:00 uur checken we uit en nemen we een Uber naar het verhuurstation van Cruise America. Omdat er geen Uber XXL beschikbaar is doen we het deze ochtend met een Uber XL. Het past allemaal net. Met een grote koffer op onze schoot op de achterbank zijn we er klaar voor. Het hoofdkantoor van Cruise America zit hier in Phoenix. De afstand is niet heel groot dus na ca. 10 minuten in de Uber te hebben gezeten komen we aan bij de verhuurlocatie. We hebben om 09:30 uur een afspraak staan voor een uitgebreide rondleiding. Het is echt heel erg leuk om iedereen hier te ontmoeten en een kijkje te krijgen achter de schermen en de werkzaamheden. Het is hier zo ontzettend groot. Naast het verhuren van campers hebben ze hier ook een sales afdeling. We kijken onze ogen uit, zo groot is het hier. Ook brengen we een bezoekje aan het callcenter van de Travel Roadside Assistance. Goed om te zien hoe alles in zijn werking gaat. Naast deze afdeling bevindt zich ook de reserveringsafdeling van Cruise America. Leuk om een aantal personen achter de namen te zien. Er is ook nog een voor lekkere koffie en bagels gezorgd. We worden echt ontzettend verwend hier. Na nog wat gekletst te hebben is het voor ons ook tijd om onze camper te gaan bekijken. We krijgen zelf ook nog even wat uitleg. Natuurlijk krijgen we ook nog een handleiding mee en we hebben de app van Cruise America gedownload waar we ook de handleiding van de camper in kunnen bekijken mocht dat nodig zijn. Ondertussen krijgen we van Cruise America nog wat leuke dingen mee, waaronder: , T-shirts, sleutelhangers, petten, notitieboekjes en een beker. Ook wordt er nog gezorgd voor een extra persoonlijk inventarispakket. Je weet maar nooit waar dat handig voor is, zo hebben we in ieder geval wat extra handdoeken. Tijd om het verhuurcontract te ondertekenen. Het papierwerk is redelijk snel op orde gemaakt. Voor het gemak laden we de koffers even achterin zodat we onze koffers straks op de camping op ons gemak kunnen uitpakken.

Rond de klok van 12:00 uur zijn we dan eindelijk onderweg naar de Walmart. Onze eerste stop. Hier gaan we onze boodschappen eens inslaan. Maar net voordat we de Walmart bereiken rijden we op een andere auto voor ons omdat zij (en wij) opeens heel hard moeten remmen. De schrik zit er bij iedereen echt goed in, maar gelukkig is iedereen ongedeerd. We spreken met de bestuurder van de auto af dat we even op de parkeerplaats van de Walmart een plekje zoeken om samen de schade te bekijken. De bumper van onze camper is ontzettend ingedeukt waardoor de bumper tegen 1 van de banden aanzit. Ook de auto van de overige partij heeft wat blikschade. De schade valt dus in principe mee. Gelukkig voor beide partijen hoeft de politie niet ingeschakeld te worden omdat er niemand gewond is. Het is in dit geval dus echt een verzekeringskwestie. De bestuurder neemt foto’s van de verzekeringspapieren van Cruise America en vervolgt gelukkig redelijk snel zijn weg weer. Ondertussen hebben wij ook Cruise America gecontacteerd en men geeft aan dat het een “Easy Fix” is. Dat hopen we dan ook maar. Ze sturen iemand die er binnen 35 minuten ongeveer zullen zijn. In dit geval had het op geen betere plek dan hier kunnen gebeuren (uiteraard liever niet maar jullie snappen wel wat we bedoelen). We besluiten om dan alvast maar naar binnen te gaan bij de Walmart. Na ongeveer 30 minuten binnen te zijn geweest besluiten Inge en Moniek naar buiten te gaan om te kijken of de monteur er al is. Loes en Sophie blijven binnen en doen de boodschappen alvast verder. Aangekomen bij de camper blijkt er nog niemand te zijn. We besluiten om even binnen in de camper te gaan zitten in de airco want het is bloedheet. Nog geen 5 minuten later zien we de monteur aankomen. In eerste instantie geeft aan de camper te willen slepen waarop wij antwoorden dat het een “Easy Fix” zou zijn en dat de camper te plekke gerepareerd kon worden. Gelukkig is dat gelukt en ook nog eens redelijk snel. Na het uitdeuken van de bumper maakt de monteur nog even een testrondje om te kijken of de bumper nu nergens meer tegen aankomt. Ook dat is niet het geval. We bedanken de monteur en lopen snel weer de Walmart in zodat we weer kunnen aansluiten bij het doen van de boodschappen. Na 2 uur staan we weer buiten. We laden snel alvast wat boodschappen in, de rest doen we vanavond wel als we op de camping aankomen.

Vlak bij de Walmart zit een In ’n Out. We besluiten om daar lekker te gaan lunchen. Wel een late lunch maar dat maakt natuurlijk niks uit. Als je in Amerika bent dan kun je de In ’n Out echt niet overslaan. Je moet hier dus echt zijn geweest. We genieten hier van een lekkere hamburger en animal styles fries. Heerlijk hoor!

Na deze lekkere stop vertrekken we snel naar onze volgende bestemming: Dead Horse Ranch State Park. Dit park ligt net voor Sedona. Helaas hebben we wat vertraging op de route. Het is ontzettend druk. Het is natuurlijk ook weekend dus wellicht dat dit er mee te maken kan hebben. We komen dan ook een uur later dan gepland aan op onze camping en het is inmiddels al donker. Jammer dat we nu niks meer van de camping kunnen zien. Het is in deze periode best snel donker. Rond 18:00 uur gaat de zon onder en ongeveer drie kwartier later is het echt donker. Snel ruimen we de rest van de boodschappen op en pakken we onze koffers uit. Na deze best wel hectische dag hebben we geen zin meer om te koken. Ook hebben we niet heel veel honger meer door onze verlate lunch van vanmiddag. We drinken nog een drankje en eten wat kleine hapjes. We besluiten vrij snel hierna om ons bedje op te gaan zoeken. Het is genoeg geweest voor vandaag. Hopelijk pakken we wat slaap en hebben we morgen een betere dag.

Accommodatie: Quail Campground

Plaats: Dead Horse Ranch State Park

Prijs: US$38,50

Campingplaats: Water & Electriciteit

Aantal km: ca. 200 km

Goedemorgen dag 3. Dit is de eerste ochtend dat we wakker worden in onze camper. We hebben wederom op zich een hele goede nacht gehad, ondanks het feit dat we toch een aantal keer wakker zijn geweest in de nacht. Rond 07:00 uur zijn we uit bed (best een schappelijke tijd voor iemand met een jetlag). Snel nemen we allemaal even een douche op de camping. De douches zien er echt prima uit. Ontzettend netjes. Daarna ontbijten we heerlijk buiten zodat we de camping zelf bij daglicht eens goed kunnen bekijken. Een super mooie camping met echt een fantastisch uitzicht. De keuze om buiten te ontbijten was dan ook snel gemaakt. Na het ontbijt en nadat we alles hebben opgeruimd vertrekken we naar het algemene dumpstation op de camping. We zorgen er hiervoor dat onze tanks worden geleegd. Daarna kunnen we weer op pad. Onze eerste stop is de Walmart om nog wat kleine boodschappen te halen. Vanaf hier rijden we door naar onze eerste stop op de route. We rijden naar het Montezuma Castle National Monument waar we klifwoningen bezichtigen welke gebouwd zijn rond het jaar 1400. Heel indrukwekkend om te zien. Het is haast onmogelijk om je voor te stellen dat hier echt mensen hebben gewoond.

We vervolgen onze route naar Sedona. Daar maken we gebruik van onze Guide Along App. Wat een fantastische app. Het is een digitale tourguide welke ons meeneemt naar verschillende stops en die ons verteld over de omgeving. Het is echt een waardevolle app. Deze voegt echt iets toe aan de route die je op dat moment rijdt. Heel leuk om dat eens zo op deze manier te doen. We maken tijdens onze route nog een aantal stops bij Courthouse Butte, Bell Rock en Chapel of the Holy Cross.

Bij de Chapel of the Holy Cross blijken bovenaan bij de reguliere parkeerplaatsen geen pakeerplaatsen voor campers te zijn. RV’s zijn hier helaas niet toegestaan. Ontzettend balen maar niks aan te doen. We keren en rijden terug naar beneden. Als we een stukje naar beneden zijn gereden zien we ineens een parkeerplaats. We bedenken ons geen moment en parkeren onze camper daar. Dan maar een stukje lopen maar we zijn erg benieuwd naar Chapel of the Holy Cross. Het is ongeveer 15 minuten lopen maar door het hoogteverschil en de hitte is de route toch best pittig. Onderweg komen we een aantal golfkarretjes tegen die ons wel naar boven willen brengen. We bedanken ze maar we besluiten om liever zelf te voet verder te gaan. We laten ons niet kennen. Boven aangekomen hebben we een prachtig uitzicht. Uiteraard schieten we hier even een paar fotootjes. Ook brengen we een bezoekje aan de kerk zelf. Het ziet er op zich mooi uit maar heel eerlijk we hadden er wel wat meer van verwacht. Inge steekt nog even een kaarsje aan. Daarna lopen we weer terug naar beneden.

Onze volgende stop is de DA Ranch. Wat een prachtige ranch met een super mooie wijngaard. Je kunt hier genieten van het uitzicht van de ranch maar ook van een heerlijke winetasting. Vandaag is er ook livemuziek en hebben ze er een foodtruck staan. We bestellen hier een flesje rosé en voor de bob een heerlijk zelfgemaakte ice-tea. Daarna gaan we op zoek naar een leuk plekje. Deze hebben we gevonden aan het water waar we plaatsnemen in 4 heerlijke stoelen. Hier zitten we wel goed hoor. Het is echt 100% genieten hier. Ook voelen we af en toe wat van de verneveling van het prieeltje wat achter ons staat. We zien hier eigenlijk alleen maar locals, dus dat is wel echt ontzettend leuk. Omdat we hier zo fantastisch zitten vroegen we ons af of we hier niet met de camper kunnen overnachten. Deze mogelijkheid is er helaas niet. Met pijn in ons hart nemen we afscheid van deze mooie ranch.

Het is inmiddels alweer bijna namiddag dus besluiten we om vanuit hier rechtstreeks door te rijden naar onze camping. We rijden door downtown Sedona heen (het is hier best druk) en doen hier dan ongeveer een uurtje over. Downtown Sedona ziet er eigenlijk best wel leuk uit. Het stadje zelf staat vooral bekend om de kunst, goede plekken om te eten en de veel verschillende Western winkeltjes. Echt typisch Amerikaans. Via een prachtige, maar vooral bochtige weg vervolgen we onze route naar de camping. Onderweg hebben sommige van ons een beetje stress over de gereserveerde campingplek. We hebben deze camping namelijk geboekt voor 4 – 6 oktober omdat je deze camping alleen kon boeken voor een minimum van 2 nachten. De reservering hadden we eigenlijk dus al voor gisteren. We hebben de camping een aantal keren proberen te bereiken, helaas zonder resultaat. Gelukkig is ons campingplekje nog vrij. De campinghosts geven aan ons ook nog gebeld te hebben op onze internationale nummer. Dat is ook niet gelukt omdat wij op dit moment enkel een E-sim hebben geïnstalleerd waar we enkel data op hebben. In dit geval kun je er eigenlijk beter voor kiezen om data en telefonie af te sluiten. Je kunt bij een online reservering dan ook je Amerikaanse nummer doorgeven. Onze plek die we hebben geboekt (21) is vrij klein/smal voor een 30ft camper. Na ongeveer 30 x geprobeerd te hebben te steken hebben de campinghosts een ander plan voor ons. We krijgen een andere plek toegewezen, plekje nummer 8. Op deze plek is namelijk niemand op komen dagen dus ze ruilen onze plekken. Heel fijn dit. Deze plek is een fijne maar vooral ruime plek. Vandaag hebben we geen aansluiting op stroom of water. Is ook niet elke dag nodig dus dat is ook helemaal prima zo.

Als we geïnstalleerd zijn maken we snel een kampvuur aan en schenken we een wijntje in. Loes maakt in de avond een heerlijke zalmpasta. Zittend bij ons kampvuur genieten we van deze geweldige maaltijd. Een fantastische afsluiter van een heerlijke en geweldige dag!

Accommodatie: Pine Flat Campground West

Plaats: Cococino National Forest Recreation

Prijs: US$65,18 (op basis van 2 nachten, er lijkt een minimum te zijn van 2 nachten in het weekend)

Campingplaats: Enkel een plek, geen faciliteiten

Aantal km: ca. 55 km

Na wederom een vrij goede nacht worden we rond 06:30 uur wakker. Het is nog best wel fris, maar we besluiten toch om buiten te eten. Na ons ontbijt frissen we ons even op en gaan we weer op pad. Om 09:30 uur zijn we weer onderweg. Omdat we de bocht weer niet kunnen maken rijden we in de verkeerde richting de camping af. De campinghosts zien dit gebeuren maar laten ons toch van de camping wegrijden ook al pakken we niet de juiste exit. Maar eerst nog even snel wat hout halen voor ons vuurtje voor vanavond. De campinghosts zijn hier wel erg behulpzaam. Ze zorgen ervoor dat we veilig de weg over kunnen steken.

Via de 89A rijden we naar het Oak Creek Canyon View Point. Echt wat een prachtige route. Echt zo adembenemend. En wat een uitzichten hier. We genieten volop van deze route. Na een korte stop hier rijden we door naar Viola’s Flower Garden, welke nu is omgetoverd naar een echte Amerikaanse Pumpkin Patch. We rijden de parkeerplaats op maar deze is helaas helemaal vol. Dus dan maar in zijn achteruit de parkeerplaats weer af. We krijgen van een medewerker daar een tip om aan de overkant van de straat te parkeren. Dit is tevens een weg die later weer op de doorgaande weg uitkomt. We zien echter dat dit een onverharde weg is dus we draaien om en parkeren aan de camper netjes aan de zijkant van de weg. Niet veel later hebben we wederom een disaster. We doen de camper op slot terwijl de campersleutels nog binnen liggen. De grond zakt even onder onze voeten vandaan. We treuren maar niet al te lang want het is wat het is. We maken het deze reis wel mee. We vragen aan de overkant bij een man na die aan het camper aan het sleutelen is of hij een manier weet om weer in onze camper te kunnen. Hij geeft wat tips, maar hier hebben we eigenlijk niks aan. Inge en Sophie lopen alvast naar de overkant naar de Pumpkin Patch om daar even navraag te doen. Loes en Moniek blijven even bij de camper en nemen in de tussentijd maar weer eens contact op met Cruise America. Bij Pumpkin Patch kan ook niemand ons helaas helpen. Inmiddels hebben we wederom iemand gesproken van de Roadside Assistance en dankzij zijn hulp kunnen we gelukkig binnen een minuut of 20 onze camper weer in. Wat een geluk! We kunnen nu dan eindelijk en zeer opgelucht een bezoek brengen aan de Pumpkin Patch. Wel enorm Amerikaans maar wel echt heel leuk om te bezoeken. Je kunt er pompoenen beschilderen, er zijn veel spelletjes welke je kan doen, er is een doolhof en natuurlijk ook wat merchandise. Met kinderen is dit echt een ontzettend leuk uitje.

Na dit bezoek rijden we via de Historic Route 66 naar de Starbucks waar we genieten we van een lekkere kop koffie met wat lekkers. Zeer verdiend vinden we zelf nadat we ons hebben buitengesloten.

We vervolgen onze route naar Winslow waar we een stop maken bij de Walmart. Deze keer niet voor boodschappen maar om zelf even te kunnen shoppen. Eerder hebben we hier namelijk nog geen tijd voor gehad. Hier hebben we allemaal naar uitgekeken. Gelukkig dat dit plan toch niet in het water is gevallen. We spenderen hier ongeveer 1,5 uur voordat we verder rijden naar onze camping. Wanneer we ons campingplekje hebben gevonden sluiten we de camper meteen aan op het water en de elektriciteit. We installeren onze campingtafel en onze campingstoeltjes. We schenken een glaasje wijn in en zetten wat lekkere snacks op tafel. We spelen daarna gezellig met zijn vieren een spelletje (Hitster). We hebben in ieder geval een hoop plezier. Na het spelletje beginnen we aan het maken van een kampvuur, maken de BBQ aan en bereiden het eten voor. We genieten van een fantastische maaltijd en alcoholische versnaperingen. We sluiten de dag af onder een prachtige sterrenhemel.

Accommodatie: Homolovi State Park – East Loop

Plaats: Homolovi State Park

Prijs: US$25

Campingplaats: Water & elektriciteit

Aantal km: ca. 130 km

Deze ochtend ontwaken we weer redelijk vroeg. Sommige van ons waren om 05:30 uur al wakker. Toch nog maar even tot 06:00 uur blijven liggen. Vervolgens zijn we met zijn allen naar buiten gegaan voor de zonsopkomst. We kleden ons goed aan want het is echt nog koud. We pakken onze campingstoeltjes tevoorschijn, maken een kop koffie en wachten vervolgens totdat ze de zon opkomt. Zeker de moeite waard. Rond 07:00 uur gaan we ons klaarmaken. Sommige van ons nemen nog even een douche. Als iedereen klaar is ontbijten we eerst nog even voordat we vertrekken. We nemen een lekkere bagel. Na het ontbijt wassen we snel even af en koppelen de camper af. Het volgende probleem doet zich aan. We krijgen de waterslang namelijk niet ontkoppeld. Na 20 minuten lukt het ons dan eindelijk. We hebben hem te strak dichtgedraaid. Voor een volgende keer weten we dan ook dat we dit niet meer moeten doen. We kunnen na een stop bij het algemene dumpstation eindelijk op pad.

Rond 09:30 uur zijn we weer op pad. We rijden eerst naar Holbrook om te tanken en stoppen hier ook maar meteen even voor een koffiestop. We tanken voor ca. US$133. Daarna rijden we door naar ons eerste nationale park van deze reis. Petrified Forest National Park. Dit park staat voornamelijk bekend om de versteende bomen. Als je om je heen kijkt zie je vooral een woestijnlandschap. Het heeft ook wel wat weg van een maanlandschap. Ook hier gebruiken we de app van Guide Along weer. Nogmaals wat een toevoeging zeg! Hij vertelt ons weer allerlei handige weetjes en tips. We nemen eerst de zuidelijke kant, nadat we een bezoekje hebben gebracht aan de Gift Shop. Ook brengen we een bezoekje aan het Visitor Centre. De eerste stop die we dan maken is bij Crystal Forest. Let even op dat je hier wat betreft het parkeren met de camper maar ca. 4 plekken hebt. Gelukkig zijn er nog 2 plekjes vrij. Nadat we de camper hebben geparkeerd maken we hier een korte maar mooie wandeling van ca. 1,3 km. Tijdens deze wandeling komen we prachtige versteende bomen tegen met hele mooie kleuren, het glinstert ontzettend. Het ene stuk is mooier dan het ander maar ze hebben allemaal wel wat. We snappen nu dan ook waar de naam vandaan komt. Heel bijzonder om te zien. Er bestaat hier tevens een legende over het hout hier; wanneer je een stuk meeneemt zul je vervloekt zijn totdat je het weer op de originele plek terugbrengt. Wij zullen ons hier dan ook zeker niet aan wagen aangezien we al de nodige avonturen hebben meegemaakt.

Na deze stop rijden we door naar de Blue Mesa Scenic Drive. Deze scenic drive is ca. 1,6 km lang. We genieten hier van de prachtige uitzichten. Na deze scenic drive vervolgen we onze route naar het Painted Desert gedeelte. Hier hebben we weer een heel andere uitzichten en totaal anders dan wat we net hebben gezien. Echt prachtig gekleurde heuvels zien we onderweg. We maken vervolgens nog 2 stops. Eerst stoppen we bij het Nizhoni viewpoint en maken hier een paar prachtige foto’s. Vervolgens rijden we door naar een ander uitkijkpunt, het Kachina viewpoint. Hier maken we ook wat mooie foto’s en maken een kleine maar pittige wandeling. Ondertussen wordt de lunch door Loes voorbereid in de camper. Heel fijn dat dit allemaal kan. Een huisje op wielen is dus perfect voor dit soort reizen.

Hierna rijden we in 1 keer door naar het Bluewater Lake State Park. We laten voor nu Arizona achter ons en rijden New Mexico binnen. Voor de meeste van ons is dit een totaal nieuwe staat die we nog nooit eerder hebben bezocht. Het is hier een uur later dus hebben we nu nog maar 8 uur tijdsverschil. De camping in Blue Water State Park hebben we niet op voorhand kunnen reserveren. Gelukkig blijkt bij aankomst dat er nog voldoende plekken zijn. We zoeken een mooi plekje uit met elektra. Ze werken hier met een enveloppe systeem. We moeten wat gegevens invullen en laten een bedrag van US$14 achter in de enveloppe die we vervolgens in de daarvoor bestemde box gooien. De camping is vrij groot opgezet. Voor de allerkleinste hebben ze zelfs een speeltuintje. We zien tijdens een wandeling naar het toiletgebouw een hoop paardenstront liggen. Het blijkt dat deze camping vooral bekend staat om de wilde paarden die hier rondlopen. Deze hebben nog niet gezien. Tijdens een spelletje Hitster zien we wel een kudde koeien voorbij lopen. Misschien dat we morgen nog wat wilde paarden tegenkomen. We zullen zien. Omdat de camping wat hoger is gelegen dalen de temperaturen hier ook wat sneller. De bedoeling is om lekker buiten te eten maar dat gaat hem toch niet worden. We smikkelen onze lekkere taco salade dan ook maar binnen op. Ondertussen werken we onze Polarsteps, reisblog en socials bij. We zijn allemaal erg moe dus duiken hierna ons bedje in. Het is inmiddels ook alweer 21:10 uur.

Accommodatie: Bluewater Lake Campground

Plaats: Bluewater Lake State Park

Prijs: US$14

Campingplaats: Alleen elektriciteit – wel een algemeen dumpstation

Aantal km: ca. 200 km

Deze ochtend worden we rond 07.00 uur wakker. Een uur later dan normaal. Maar eigenlijk ook weer niet want we zijn nu in New Mexico waar het een uur later is. We houden de traditie van het wakker worden rond 06.00 uur er dus gewoon in.

Het is deze ochtend wel echt een stuk kouder dan we gewend zijn. Zodra iedereen wakker is zetten we de verwarming toch maar even aan. Vandaag een ontbijtje in de camper in plaats van buiten.

Als we hebben ontbeten en de camper hebben afgekoppeld gaan we op pad. De eerste stop is echt ontzettend dichtbij. We rijden via de camping naar het Dam Overlook Point. We parkeren de camper en lopen een stukje omhoog. We hebben een prachtig uitzocht over zowel de dam als het meer. Het is prachtig hier. Het zonnetje komt inmiddels ook door dus de temperatuur stijgt inmiddels ook. Heerlijk dat zonnetje in je gezicht. Alhoewel we echt maar een klein stukje omhoog hebben gelopen merken we het wel aan onze ademhaling. We zitten ook wel erg hoog hier. Op 7554 ft. Hier uiteraard ook nog even foto's gemaakt van het mooie uitzicht.

Rond 09.30 uur vertrekken we naar de volgende stop. Albuquerque here we come! Het is ongeveer 1 uur en 40 minuten rijden naar de eerste stop die we hier hebben gepland. We rijden naar het Coronado Centre om te lunchen bij de Cheesecake Factory en om even te shoppen. Dit laatste mag natuurlijk tijdens deze reis niet ontbreken. Op de route komen we een hele grote Amerikaanse vlag tegen. Zo'n grote Amerikaanse vlag hebben we ook op de camping. Na dit gezegd te hebben volgt er vanachter uit de camper; dit is onze camping. Toevallig en hilarisch!

Aangekomen bij het Coronado Centre besluiten we om eerst naar de Cheesecake Factory te gaan waar we allerlei kleine gerechtjes bestellen die we samen delen. Een cocktail en een cheesecake als desert mogen ook niet ontbreken. We laten de cheesecake in halve stukken snijden zodat we deze ook kunnen delen. De andere helften laten we inpakken zodat we deze later nog kunnen oppeuzelen.

Daarna gaan we shoppen bij de Victoria Secret en Sephora. Wat kun je hier gelukkig van worden. We maken ook nog een stop bij de Target en drinken nog een koffie bij de Starbucks.

Inmiddels is het 16.00 uur. We besluiten om naar de camping te rijden. We doen er ongeveer 20 minuten over om vanuit downtown Albuquerque naar de camping te rijden. We checken in en ontvangen bij de receptie nog een tasje met informatie over het Balloon Fiesta. De camping zelf ziet er niet echt sfeervol uit. Het is eencamping met vooral veel grind, onderverdeeld in 5 lange rijen met heel campingplekken dicht naast elkaar. De camping heeft wel een klein zwembad, whirlpool, beschikt over een wasserette en je kunt er een spelletje spelen (cornhole). De mensen die hier zitten lijken het echt gezellig te hebben met elkaar. Leuk om te zien. En wij zijn uiteraard blij dat we tijdens het Balloon Fiesta nog een plekje hebben weten te bemachtigen.

Nadat we de camper hebben geinstalleerd pakken we onze campingstoeltjes bij. We genieten lekker even van het zonnetje. Niet te lang want we hebben een Uber besteld om naar Old Town te gaan.

We hebben om 18.30 uur gereserveerd bij Garduno een Mexicaans restaurant. Hier bestellen we weer een aantal voorgerechten om samen te delen. Deze voorgerechten zijn echter een heel stuk groter dan deze middag. We hebben eten voor een heel weeshuis besteld oepsie. We krijgen dus lang niet alles op. Ook genieten we van een heerlijke margaritha. Die mag tijdens een Mexicaans diner natuurlijk niet ontbreken. We bedenken nog even of we nog even wat verder Old Town in zullen lopen maar we zijn allemaal erg moe en morgen gaat onze wekker heel vroeg voor het Balloon Fiesta. Hier zijn we uiteindelijk ook voor naar Albuquerque gekomen. Terug op de camping nemen we even snel een douche en duiken we ons bed in. Als we de wekker instellen staat er dat we nog maar 5 uur en 40 minuten kunnen slapen.

Accommodatie: Enchanted Trails

Prijs: US$86,16

Campingplaats: Full Hook Up

Aantal km: ca. 175 km

Eindelijk is het vandaag zover. We gaan een bezoek brengen aan het Balloon Fiesta. Daar hebben we echt heel erg naar uitgekeken. We zijn allemaal zo enthousiast en ontzettend nieuwsgierig naar hoe het Balloon Fiesta eruit zal zien. In ieder geval voor deze reis wel ons hoogtepunt!

Om 03.15 uur gaat onze wekker maar we snoozen nog een aantal keer en om 03.30 uur staan we allemaal langs ons bed. Oh wat vroeg! Maar we hebben het er maar al te graag voor over. Ons doel is om zeker om/rond 04.00 uur te vertrekken. Het is namelijk nog 30 km dus ongeveer 30 minuten rijden. Met 4 vrouwen en maar 1 badkamer is dat wel een race tegen de klok maar we halen het. We hebben in de tussentijd zelfs nog een kop koffie kunnen drinken.

Waarom zo vroeg op vragen jullie je misschien af? Het programma begint namelijk al om 05:45 uur en daarnaast kan het dus ontzettend druk zijn op de weg. En ook gaan wij nog eens op 1 van de meest populaire dagen. Namelijk de Mass Accension. Elke zaterdag, zondag en woensdag begint het negen dagen durende evenement met de Dawn Patrol en een adembenemende massale luchtballonnenvaart, waarbij alle ballonnen in twee golven vanuit Balloon Fiesta Park opstijgen en de lucht erboven helemaal bedekken. Ballonnen beginnen elke dag rond 07.00 uur op te stijgen. En dan te bedenken dat er in 1972 nog maar 13 ballonnen de lucht in gingen. Inmiddels zijn het er al meer dan 500 en is het Albuquerque Balloon Fiesta uitgegroeid tot de grootste.

We beginnen bij binnenkomst bij de Merchandise. We moeten uiteraard wel iets leuks kunnen scoren, een blijvende herinnering aan dit evenement. Binnen 20 minuten staan we weer buiten met iedereen een magneet in onze hand. We kunnen daarna nog een glimp opvangen van de Drone Show. Hierna nog even snel een koffie scoren. Die zullen we vandaag wel een aantal nodig hebben. Vervolgens lopen we door naar het veld waar we al een stuk of 10 ballonnen zien. We worden aangesproken door een medewerker. Hij ziet ons met een merchandise tasje lopen en vraagt waar we vandaan komen. Ze zijn hier allemaal heel enthousiast dat wij uit Nederland komen. Het eerste wat ze vragen is of we speciaal voor het Balloon Fiesta naar Albuquerque gekomen zijn. We hebben onze reis hier zeker omheen gepland. De man vertelt ondertussen ook wat hij precies doet. Hij is een launch director en zorgt ervoor dat de ballonnen op hun startsignaal de lucht in kunnen gaan. Geheel gekleed in een zebra outfit, ze worden ook zebra's genoemd (dus wel heel toepasselijk) gaat hij weer verder nadat hij ons nog een klein souvenir/aandenken meegeeft. Wat een aardige man.

We lopen richting het veld en rond 06.30 uur gaan de eerste 10 luchtballonnen de lucht in. Wauw wat mooi en oh zo gaaf. En dan te bedenken dat er vanaf 07.00 uur nog ongeveer 500 ballonnen de lucht in gaan (Mass Accension). Een kippenvel momentje

Ook omdat je gewoon dichtbij de ballonnen kan komen en je er gewoon tussendoor kan lopen. Uiteraard schieten we wat mooie plaatjes en lopen we rond tussen de ballonnen door. Rond 09:00 uur loopt het veld een beetje leeg en zijn de meeste ballonnen de lucht in. Wij besluiten stilletjes aan om terug te lopen naar de camper. Je moet dit gewoon een keer meegemaakt hebben. Het was in ieder geval een fantastische ervaring en een zeer geslaagde ochtend.

Omdat we nog niet hebben ontbeten besluiten we om lekker te gaan ontbijten bij Denny's. We hebben op zich voldoende tijd, dus waarom niet. Daarna maken we nog een korte tussenstop bij de Walmart om nog wat kleine boodschappen te doen en de Starbucks om voor Sophie nog een mok te scoren. Ook tanken we vandaag nog even. Er gaat weer benzine in voor US$118 en we scoren nog een leuke magneet van de staat New Mexico.

Hierna besluiten we om in 1 keer door te rijden naar onze camping in Cabello Lake State Park. Als het goed is komen we hier rond 15:30 uur. Ook een keer fijn om wat eerder te arriveren zodat we even wat tijd hebben om te relaxen. Normaal gesproken is de check in tijd op deze camping pas om 16:00 maar om half 4 kunnen we toch al op onze campingplek terecht. We vragen bij de ingang van het park of we hout kunnen kopen zodat we vanavond een kampvuurtje kunnen maken. Helaas hebben ze geen hout. We worden naar het dichtstbijzijnde dorpje verwezen. Op.ca. 10 minuten rijden kunnen we bij de general store hout kopen. Daar hoeven we niet lang over na te denken. We starten de camper dus weer en rijden even op en neer.

We installeren daarna onze camper. We hebben een super mooie plek aan het meer. Genieten dus! Daarnaast hebben we een full hook up maar we krijgen helaas het putje voor de dump niet open. We laten het er maar bij en dumpen morgen wel op het algeme dumpstation. We pakken onze campingstoelen en campingtafel tevoorschijn en spelen wederom samen een spelletje. Ook de wijn de vloeit rijkelijk. Omdat we nog vol zitten van het ontbijt deze ochtend zetten we maar een paar kleine snackjes op tafel. Verbazendwekkend liggen we pas rond 21:30 uur in bed. We hebben het vandaag dus goed volgehouden.

Accommodatie: Palomina Camground

Plaats: Caballo Lake State Park

Prijs: US$22

Campingplaats: Full Hook Up

Aantal km: 305 km

Voor vandaag hebben we onze wekker om 06.30 uur gezet omdat we rond 08.00 uur weg willen rijden. We hebben vandaag best een grote afstand voor de boeg. Deze keer zijn we iets later dan gepland wakker. Om 06:45 uur dus dat is natuurlijk niet heel veel later. We doen eerst nog even de afwas (daar was gisterenavond niet veel meer van terecht gekomen), drinken een bak koffie en maken ons klaar.

De temperatuur buiten is lekker. We ontbijten dus lekker buiten. En wat voor ontbijt haha. De stukken van de cheesecakes die we hadden laten inpakken komen nu op tafel. Het is zonde als we deze weg moeten gooien. Niet heel voedzaam maar onze buikjes zijn gevuld. De campingstoelen en tafel worden weer opgeborgen en de camper wordt weer afgekoppeld. Dan bedenken we ons dat we nog even een paar leuke foto's willen maken bij de camper. We hebben namelijk echt een heel mooi plekje aan het meer. Snel naar binnen om onze Travelhome vesten te halen zodat de fotoshoot kan beginnen 😀 Het is gelukt we hebben een paar mooie foto's. Een uur later dan gepland zitten we in de camper om te vertrekken. We moeten nog wel even dumpen (op onze plek was dat onmogelijk omdat we het putje dus niet open kregen). Er is nog 1 camper voor osn maar dan zijn wij aan de beurt.

Omdat we tot aan Chiricahua National Monument ongeveer 4 uur moeten rijden maken we na 1,5 uur een stop bij de Starbucks voor een koffie to go! Tijdens deze route rijden we door Hatch de capital of chile. Deze stad staat bekend om zijn pepers. Ook komen we tijdens de route pecanbomem tegen.

Daarnaast zijn we het er alle 4 overeens dat het gebied waar we door rijden ook wel wat weg heeft van Joshua Tree.

Vandaag passeren we ook weer de grens, we gaan weer terug naar Arizona, the Grand Canyon State. We passeren dus ook weer tijdzone. De klok gaat hier weer een uur terug. Op zich is dat voor vandaag voor ons wel echt gunstig met zo'n lange rijdag.

Google Maps stuurt ons ineens over een onverharde weg. Helaas kunnen we niet echt keren dus vervolgen we heel rustig onze weg. Geen aanrader maar we konden even niet anders. Wat een avontuur weer. Gelukkig was het niet heel ver. Wel goed om van te voren dus heel goed op Google Maps te kijken naar de wegen die hij aangeeft. Achteraf, we hebben even op Internet gekeken hadden we beter via Wilcox kunnen rijden. Dat was ca. 6 minuten langer maar achteraf dus een stuk korter omdat we dus niet heel hard konden rijden op de onverharde weg. We zijn dan ook weer blij als we weer op de verharde weg kunnen.

Na een minuut of 20 komen we aan bij het Chiricahua National Monument. Zodra we de ingang zijn gepasseerd zien we ook nog eens dat we niet verder kunnen dan het Visitor Centre. Voertuigen langer dan 24 ft. zijn dus niet toegestaan. Wat balen zeg! Dat hebben we bij de voorbereidingen van de reis niet gezien. We bezoeken het Visitor Centre. Gelukkig kunnen we vanuit het Visitor Center wel een wandeling maken zodat we toch het park kunnen bezoeken. We lopen een stuk van de Lower Rhyoleith Trail. Het is er super mooi groen. Na nog geen 5 minuten lopen komen we 2 hertjes tegen. Die komen we tijdens de wandeling nog meer tegen. Prachtige omgeving hier met een mooie rotsformaties op de achtergrond. We maken wat foto's en nemen de natuur/omgeving op ons. We lopen na een half uurtje terug naar het Visitor Center en vervolgen onze route naar de laatste stop van vandaag, onze camping in Kartchner Caverns State Park. Het is namelijk nog ongeveer 1,5 uur rijden vanuit hier. In Wilcox maken we nog even een pitstop om te tanken.

We komen tegen 16.30 uur aan op de camping. We hebben een leuk plekje op een super mooie camper. Snel de camper even aansluiten op het water en de electra zodat we daarna even gezellig kunnen chillen onder het genot van een wijntje. De bedoeling was om hier vanavond de BBQ aan te stoken, we komen er helaas alleen achter dat er geen rooster op de BBQ ligt. En laten wij die ook niet hebben. Heel erg jammer dit. Maar goed dan bakken we het allemaal maar in de pan. Het smaakt er niet minder om. Het smaakt heerlijk. Ineens komt onze Duitse buurvrouw op ons afgerend. Niet zonder reden maar ze wijst ons even op het Noorderlicht. Wauw wat gaaf! Wederom een kippenvelmoment. Niemand van ons heeft dit nog eerder gezien. Echt geen woorden voor. Prachtig. Je snapt wel dat we hier heel veel foto's van hebben gemaakt. Het maken van smores hebben we hierdoor even uitgesteld. Na dit bijzondere verschijnsel gaan we nog even gezellig bij het kampvuur zitten en maken we uiteindelijk alsnog onze smores. Ook deze dag kan niet meer stuk!

Camping: Kartchner Caverns - Upper Loop

Plaats: Kartchner Caverns State Park

Prijs: US$33,20

Campingplaats: Water & Electra

Aantal km: ca. 490 km

Vandaag zijn we weer vroeg uit de veren want we hebben ook vandaag weer een redelijk druk programma. Na dezelfde ochtendroutine (ons zelf klaarmaken en een ontbijtje) rijden we vanaf onze camping naar het Visitor Center om ons te melden voor de Kartchner Caverns Rotunda/Throne Tour die we hebben geboekt om 09:00 uur. Kosten tour per persoon US$23,30.

Een tour door de grotten welke ongeveer 1,5 uur duurt en de totale lengte die we we binnenin afleggen is ca. een halve mijl. We zijn benieuwd wat ons te wachten staat vandaag. We dienen er een half uur van tevoren aanwezig te zijn en staan dan ook precies om 08:30 uur binnen. We krijgen allemaal een toegangsticket en lezen de informatie die achterop het kaartje staat even goed door. Dit op aanraden van degene waarvan we de kaartjes krijgen. We mogen helaas niks mee naar binnen nemen in de grotten. Dus geen tassen, telefoons of camera's. Dat is heel jammer want we kunnen dus van dit fenomeen geen foto's maken. Het is helaas niet anders. Dus mochten jullie na het lezen van deze reisblog nieuwsgierig zijn geworden naar deze grot dan zal je toch echt zelf een bezoekje moeten brengen aan deze grot. We kunnen onze spullen gelukkig wel opbergen in een kluisje (waardevolle spullen laten we toch liever niet in de camper liggen). Je betaalt 1 dollar (4 kwartjes voor dit kluisje). Zorg dat je deze dan ook bij hebt. Mocht je dat niet bij je hebben dan kun je ter plekke bij het Visitor Center ook altijd nog wisselen. Voordat de tour begint krijgen we nog even wat informatie mee van onze ranger die ons de gehele tour ook zal begeleiden. De belangrijkste regel die je dus niet moet vergeten is dat je tijdens de rondleiding door de grot niks mag aanraken want dat verstoort het ecologiesysteem in de grot. Mocht dat per ongeluk wel gebeuren dan moet je dit ook meteen melden bij de ranger zodat ze deze plek (waar je de grot heb aangeraakt) kan markeren zodat deze plekken later ontsmet kunnen worden. Er is dus geen reden voor paniek mocht dit dus toch gebeuren, maar liever niet natuurlijk. Daarnaast horen we dat het in de grot ca. 20 graden is en dat de luchtvochtigheid maar liefst 99% is. Goed dat we gisteren op de camping nog iemand spraken die de tour al had gedaan wat betreft kleding welke we het beste kunnen dragen. Omdat de luchtvochtigheid zo hoog is en het dus redelijk warm is kun je gewoon een zomerse outfit aantrekken. Maar goed dat we hier zelf even navraag over hadden gedaan want anders hadden we in onze winterse outfit daar gestaan (Loes heeft namelijk ooit eerder in New Mexico een grot bezocht en destijds heeft ze het toen heel erg koud gehad ondergronds. Nadat onze ranger de belangrijkste informatie heeft gedeeld kunnen we dan eindelijk op pad. Het eerste stukje leggen we af met een treintje welke ons afzet bij de ingang van de grot. De ranger vertelt ons vol passie over dit natuurfenomeen. We bezoeken verschillende kamers. Zeker indrukwekkend en mooi om te zien. We ontdekken hier over de rol die water speelt bij het creëren van grotten. We zien het originele pad van de ontdekkers, zien verschillende delicate formaties (zoals popcorn en bacon) en de Kubla Khan, de grootste kolomformatie in Arizona. 

Na de tour besluiten we voordat we verder gaan om nog even met het thuisfront te bellen. Ook altijd weer fijn om hun even aan de telefoon te hebben en te vertellen over onze avonturen.

Vervolgens stappen we weer in onze camper om het volgende park op de route te bezoeken, namelijk Suagaro National Park. We bezoeken het oostelijke gedeelte van het park (Rincon Mountain). Voordat we het park inrijden brengen we eerst weer een bezoekje aan het Visitor Center. We rijden met onze camper de Cactus Forest Loop Drive. Deze is 8 mijl lang en je doet er ongeveer 40 minuten over. Dit nationale park staat bekend om de cactussen en deze zien we dan ook in overvloed. Wat zijn sommige cactussen toch groot. We kijken onze ogen wederom uit. Het is een fanatische route om te rijden, maar langs de route zijn eigenlijk maar een paar plekken (3 om precies te zijn) waar je met de camper kan stoppen. We maken dan ook een paar korte stops om foto's te maken. Je kunt er ook korte wandelingen maken maar omdat het zo heet is zien we hier in dit park toch maar even vanaf. 

Bij het Visitor Center hebben we op voorhand ook even geïnformeerd of het de moeite waard is om het Westelijke gedeelte van het park ook nog te bezoeken (Tuscon Mountain). De weg in dit gedeelte van het park is onverhard en ze raden het daarom af voor campers. We besluiten dan ook om hier niet meer naar toe te gaan. We hebben tenslotte al heel veel cactussen mogen zien. 

We maken ons op om naar Lost Dutchman State Park te rijden waar we de laatste nacht zullen overnachten. De laatste nacht alweer voordat we de camper morgen gaan inleveren. Omdat het toch nog ongeveer 1 uur en 45 minuten rijden is plannen we op de route nog even een stop in bij de Starbucks. We bestellen hier een ijskoffie. Heerlijk verkoelend tijdens deze warmte. 

Rond 16:30 uur komen we aan op de camping. We hebben echt een super mooi plekje met uitzicht op de bergen op verschillende grote cactussen. Genieten hier hoor! We zitten wel wat verder van het douchegebouw af maar dat mag de pret niet drukken. Voordat we gaan beginnen aan het inpakken van onze koffers en het nemen van een douche drinken we eerst samen even een corona. In de avond eten we een heerlijke salade met knoflookbrood. Daarnaast maken we voor de laatste keer een kampvuur, drinken nog wat wijntjes en maken we ook voor de laatste keer smores. Om 22:00 uur besluiten we dan toch maar eens ons bedje op te zoeken aangezien de wekker morgen weer op tijd gaat. We moeten er dan toch echt aan geloven want morgen gaan we onze camper helaas alweer inleveren. De tijd is echt voorbij gevlogen. 

Accommodatie: Lost Dutchman State Park

Prijs: US$35,20

Campingplaats: Water & electra

Aantal km: ca. 250 km

Vandaag zijn we weer vroeg uit de veren, want zoals we gisteren al aangaven leveren we vandaag ons huisje op wielen weer in, in Phoenix. We maken ons zelf weer klaar, nuttigen een snel ontbijtje en pakken onze laatste dingen nog in. Ook halen we nog even snel een doekje door de camper, doen de laatste afwas, maken de camper veegschoen en verzamelen we onze afval. Ook hebben we nog wat spullen over. We maken dus ook even een tasje klaar voor Cruise America zodat ze deze spullen aan andere verhuurders kunnen geven. Voor de laatste keer rijden we naar de dumpplek zodat we onze watertanks (het grijze en zwarte water) nog kunnen legen. Deze moeten namelijk leeg zijn voordat we de camper gaan inleveren. 

Inmiddels zijn Loes en Sophie ook aangekomen bij Cruise America. Omdat we nogal veel koffers hebben, hebben ze bij Alamo om een upgrade gevraagd. Tegen een kleine toeslag is dat mogelijk. We hebben een Mitsubishi Outlander dus we zijn helemaal blij. We hebben ruimte genoeg en alle koffers passen achterin. Dat was 2 jaar geleden in Las Vegas wel anders. Toen moesten we ons zelf tussen de koffers zien te plaatsen. 

Voordat we de camper gaan inleveren maken we eerst nog een stop bij Alamo Mesa-Gateway Airport. We hebben namelijk vandaag nog een hele dag te overbruggen dus voor onze laatste dag hier huren we nog even een auto zodat we Phoenix nog even in kunnen gaan. We splitsen ons even op. Loes en Sophie halen samen de auto op terwijl Inge en Moniek alvast doorrijden naar Cruise America om de camper in te leveren. We tanken de camper nog even helemaal vol net voordat we bij Cruise America aankomen. Voordat we aan de afhandeling beginnen halen we eerst de camper helemaal leeg. De schade met betrekking tot de camper is snel afgehandeld. Dat is dus heel fijn. Een medewerker van Cruise America loopt nog even een rondje om de camper en controleert binnen in de camper even de benzine en test even of de tanks helemaal leeg zijn. Daarna zijn we eigenlijk good to go. Binnen een half uur staan we dan ook weer buiten. 

We hebben van te voren (nog in Nederland) gekeken waar we allemaal nog naar toe willen gaan. Onze eerste stop in Phoenix is bij de Voodoo Doughnut waar we genieten van 4 verschillende donuts die we delen en een heerlijke ijskoffie wederom. Een bezoekje aan deze keten mag tijdens de reis door Amerika ook niet ontbreken. Dan gaan we nogmaals naar Victoria Secret (hetgeen wat we willen hadden ze bij de vorige Victoria Secret niet) vervolgd door de Phoenix Premium Outlets. Als je in Amerika bent dan moet je ook bij een outlet geweest zijn. We besparen een soort van door naar de outlet te gaan. In Amerika is het namelijk veel goedkoper dan hier in Nederland en we kopen dan ook het nodige. Uiteraard ook nog wat souvenirtjes voor thuis. Van al dat winkelen (het is inmiddels ook al weer 14:30 uur) hebben we honger en dorst gekregen. We rijden door naar Denny's om het af te leren laten we maar zeggen. En we eindigen op deze manier ook zoals we begonnen zijn. Hier delen we samen weer wat gerechtjes. Omdat we nog tijd over hebben maken we ook nog even een laatste stop bij het Arizona Mills winkelcentrum. En nu is het shoppen dan ook echt klaar. Het moet namelijk nog wel in onze koffers passen. We tanken nog even de auto vol voordat we deze inleveren bij de luchthaven van Phoenix. Ook de afhandeling met betrekking tot het inleveren van de auto verloopt soepel. Vanaf de inleverlocatie van de auto nemen we een shuttle naar de luchthaven. De 4de stop is bij terminal 4 waar we moeten zijn. Binnen 10 minuten zijn we op de luchthaven. We kleden ons op de luchthaven eerst nog even om en stoppen de laatste geshopte spullen nog in onze bagage. Daarna is het tijd om onze bagage in te checken. Uiteindelijk wordt dat nog behoorlijk passen en meten want de koffers van Loes en Moniek zijn te zwaar. Gelukkig kunnen we nog wat spulletjes kwijt in de koffers van Sophie en Inge. Het is gelukkig niet heel druk bij de incheckbalies en ook zijn we zo door de douane heen. We drinken we nog gezellig wat op de luchthaven en laten we onze reis nog even de revue passeren. We hebben echt genoten van deze prachtige reis door Arizona en New Mexico. De tijd is echt voorbij gevlogen. Jammer dat het zo snel is gegaan maar we kijken er ook naar uit om weer naar huis te gaan. 

Tot een volgende keer weer!