Morgen vertrekken we dan eindelijk naar Phoenix. Deze reis stond gepland voor oktober 2013, maar vanwege een ongeluk van mijn vader ging dat helaas niet door. Inmiddels is hij gelukkig een beetje opgeknapt en gaan we alsnog deze geweldige reis maken.

We reizen vanuit Phoenix, via Sedona, het Grand Canyon National Park, Monument Valley, Page, Lake Powell, Horseshoe Bend, Coral Pink Sand Dunes, Bryce Canyon National Park, Zion National Park, Valley of Fire State Park en eindigen in Las Vegas.

Na een lange vliegreis met KLM/Delta AirLines naar New York, vliegen we na een overstap door naar Phoenix. Hier verblijven we lekker eerst een nachtje in een luxe resort (Pointe Hilton Sqauw Peak Resort Phoenix).

Hier kunnen we even lekker ontspannen, zwemmen en opstarten alvorens de we C30 camper van Cruise America ophalen.

We reizen dus met oma, opa en onze dochter. Een gezellige familiereis dus. Tips en trucs voor het reizen met kinderen zal ik zeker ook gaan doorgeven.

De weersvoorspellingen zijn goed en we hebben er veel zin in, dus de reis kan beginnen!
Gedurende de komende weken ga ik proberen om steeds een verslag online te zetten. Hopelijk kunnen we dan ook regelmatig gebruik maken van een goede internetverbinding!

Na een heftige lange eerste reisdag (we hebben ca. 15 uur gevlogen en waren zo’n 28 uur onderweg vanwege vertragingen helaas), arriveerden we rond 01.30 uur in Phoenix, bij ons geboekte resort.
Het was een geweldig resort en we hebben er de eerste dag heerlijk even gezwommen en gerelaxt. Het was toen al zo’n 38 graden, zonder dat de zon scheen…

We hadden een huurauto gehuurd, zodat we zelf naar Cruise America konden rijden. Het depot ligt super mooi bereikbaar in het stadsdeel Mesa.
Na een persoonlijke rondleiding van Karin, konden we na een uurtje dan eindelijk aan de camperreis beginnen.

Eerst moesten natuurlijk de boodschappen gedaan worden. Zeker voor oma was dit een hele nieuwe ervaring: wat hebben ze toch veel bij zo’n gigantische Walmart!
Na ruim 1,5 uur kwamen we weer buiten, met drie karren vol boodschappen (ter waarde van US$339).
Maar de hitte had plaatsgemaakt voor een pittige onweersbui. In de regen reden we naar onze eerste camping: Lake Pleasant Park Desert Tortoise campground. Gelukkig had onze plek, die we vooraf gereserveerd hadden, een overkapping. Normaliter tegen de zon, maar nu dus ideaal tegen de regen!

Terwijl de mannen het eten verzorgden, hebben wij (de dames) de koffers uitgepakt en alles een plaatsje gegeven in de camper. Onze kleine meid speelde ondertussen heerlijk met haar speelgoed.

Om 21.00 uur vielen we allemaal gigantisch om van de slaap en zijn we dus maar gaan slapen…
Met als resultaat: vanmorgen om 04.00 uur klaar wakker. Lang leve de Jetlag!

Samen hebben we heerlijk genoten van een prachtige zonsopkomst, op een schitterende plek.
Dit is echt genieten!

Fréderique heeft heerlijk een uurtje in het water gespeeld, terwijl wij allemaal op ons gemak konden genieten van het uitzicht en deze geweldige bestemming. Al snel was het gigantisch warm en zijn we op pad gegaan naar de Outlet Mall in Anthem.

Hier hebben we super geshopt en geluncht.
Rond 13.45 uur zijn we op pad gegaan naar Sedona en dan vooral naar Bell Rock.
Wat een geweldige plek is dat toch. Door de enorme hitte (de thermometer gaf zo’n 46 graden aan in de zon), konden we de berg niet beklimmen, maar we zijn gaan lopen tot zover we konden komen. Het was in één woord prachtig.

Nu staan we op de Rancho Sedona Camping en onze plek is super mooi. We staan aan de Oak Creek en genieten echt na van onze heerlijke dag.

Morgen op pad naar de Grand Canyon. We hebben er zin in!

Het is weer tijd voor een nieuw verslag. Inmiddels zijn we bij Lake Powell en hebben we eindelijk weer een goede internet verbinding.

In Sedona stonden we dus op de mooie Rancho Sedona camping. We hebben, na een goede nacht, heerlijk buiten in het zonnetje ontbeten. Na een potje Yahtzee, reden we vervolgens rond 09.00 uur vanuit Sedona richting het Grand Canyon National Park.

Eerst brachten we een bezoek aan een typisch Amerikaanse quilt store, oma Paula vond het geweldig en kocht veel mooie stofjes.

In Flagstaff, de laatste grote plaats alvorens we het Grand Canyon park in zouden rijden, hebben we nog wat boodschappen gedaan, getankt en heerlijk geluncht bij de Outback, Steakhouse.

Na een prachtige scenic drive arriveerden we vervolgens rond 18.00 uur op de Mather Campground. Zes maanden geleden had ik hiervoor al een reservering gemaakt, voor 2 nachten.

We hadden een mooie plek, vrij vooraan op de camping. Lekker dichtbij de douches en de shuttle stop.
’s Avonds maakten we een heerlijk kampvuur, roosterden marshmallows en genoten na van wederom een geweldige dag.
Op tijd zochten we onze bedjes op, want in de ochtend wilden we graag vroeg opstaan en naar de zonsopkomst gaan kijken.

Om 03.30 uur liep de wekker af en om 04.12 uur zaten we in de eerste shuttle op weg naar de zonsopkomst. Na advies ingewonnen te hebben, kozen we voor Hopi Point om naar de zonsopkomst te kijken. De zon kwam om 05.39 uur op. Het was werkelijk waar geweldig en een super unieke ervaring. Het was helemaal helder, de temperatuur was zelfs zo vroeg heerlijk en we genoten dan ook volop.

We besloten om terug te hiken naar het visitor center. Hier arriveerden we uiteindelijk rond 09.30 uur. We namen de shuttle terug naar de camping. Hier hebben we heerlijk even kunnen relaxen.
In de middag zijn we nog even gaan shoppen in de Market Plaza, net voorbij onze camping gelegen.
Ook hebben we allemaal even heerlijk gedoucht, hiervoor moesten we wel 8 quarters p.p. hebben (douchen kost US$2 p.p. voor 8 minuten).
In de avond maakten we het kampvuur weer aan. Een super afsluiting, van een geweldige dag.

De volgende morgen zijn we op tijd vertrokken, op weg naar Monument Valley. We wilden graag nog wat stops maken onderweg. De eerste stop was bij Desert View. Hier beklommen de Watch Tower en genoten wederom volop van het geweldige wijdse uitzicht. Echt ongelofelijk.

Op de parkeerplaats maakten we ons ontbijt klaar. De heren genoten van een eitje (Sunny Side Up) met bacon, terwijl de dames een bagel met cream cheese en zalm nuttigden. In de schaduw van de camper, tesamen met de tafel en stoeltjes aten we een heerlijk ontbijt.

Vervolgens gingen we op pad naar Monument Valley. We reden via Tuba City en Kayenta. Omdat we een tijdszone passeerden, ‘verloren’ we een uur. Gelukkig waren we mooi op tijd voor de tour. Deze vertrok om 15.45 uur vanaf de camping.
De tour door Monument Valley was echt niet te beschrijven, zo ongelofelijk prachtig. Een aaneenschakeling van enkel mooie, prachtige rotsen, kleuren, arches etc.

Na 3,5 uur kwamen we weer terug op de camping. Helemaal vol van enthousiasme zijn de heren nog gaan zwemmen, samen met ons meisje. De dames doken de douches in, want van al het rode zand in Monument Valley waren we erg rood geworden.

Vanmorgen hebben we heerlijk uitgeslapen, het was 07.00 uur  (Lang leve de jetlag, dit was de eerste dag dat we niet extreem vroeg wakker waren…).

Op ons gemakje hebben we lekker in de ochtendzon ontbeten en vertrokken we rond 09.30 uur op pad naar Page.
Rond het middaguur arriveerden we bij de Horseshoe Bend. Opa, oma en ons meisje bleven in de camper (met de airco en generator aan!). De wandeling was voor hen te pittig en bovendien was het ondertussen weer zo’n 38 graden!

De wandeling en klim was meer dan de moeite waard. Wat een prachtig uitzicht heb je daar, op de Colorado River en de bocht die de rivier daar maakt.

In Page hebben we vervolgens boodschappen gedaan bij de Walmart en getankt.

Daarna zijn we naar de camping gereden. We hebben een geweldige plek op de Lake Wahweap campground, met full hook-up. Gelukkig, want het is erg heet en de airco is dan ook geen overbodige luxe.

Terwijl papa en ons meisje gingen zwemmen, hebben de dames de was gedaan en het eten voorbereid.
Zojuist hebben we heerlijk gegeten tijdens de ondergaande zon en met een onbeschrijfelijk uitzicht…
We vallen in herhaling, maar het is simpelweg waar: het is hier geweldig!

Morgen op pad voor een tour naar de Antelope Canyon, we zijn erg benieuwd. De weersvoorspellingen zijn goed, dus dat moet goed komen.

Tot de volgende keer!

Na een heerlijke avond, met prachtig uitzicht over Lake Powell, nuttigden we het ontbijt een keertje niet vanuit de camper, maar bij een echte Amerikaanse diner; Denny’s.

Een echt Amerikaans ontbijt met eieren, spek, worstjes, pannenkoeken, koffie en jus d’orange.
Onze buikjes waren dan ook goed gevuld toen we aan de tour naar Antelope Canyon begonnen.

De rit naar de canyon was erg spannend en een beleving op zich. Vooral ons meisje genoot volop van het harde rijden en hobbelen door het zand.

Zo’n anderhalf uur mochten we door de canyon wandelen en foto’s maken. Weer een unieke ervaring rijker: wat een prachtige omgeving. Gelukkig hadden we de tour vooraf gereserveerd, zodat we precies op de mooiste tijd van de dag in de canyon waren. Lichtinval is dan op z’n best! Werkelijk ongelofelijk!

foto3]

Rond 13.00 uur waren we weer terug bij de camper en gingen we op pad naar Coral Pink Sand Dunes State Park. Een echt verborgen juweeltje was ons betreft. We hadden een prachtige, ruime plek op de camping. Wederom een geweldige dag, heerlijk samen afgesloten bij het kampvuur.

Vanmorgen zijn we gaan rijden naar Bryce Canyon. Hier staan we momenteel op de Ruby’s Inn Campground.
We hebben de shuttle bus genomen naar Bryce Canyon National Park.
Vandaag hebben we de wandeling gemaakt van Inspiration Point naar Sunset Point. Eerste indruk was echt ongelofelijk mooi.
Morgen gaan we het park verder verkennen, want we staan hier twee nachten op deze camping.

Zojuist nog even een frisse duik genomen in het zwembad van de camping, na wederom een dag vol zon en een heerlijke temperatuur!

We hebben de tweede dag heerlijk ook weer doorgebracht in het mooie Bryce Canyon National Park.
Met de gratis shuttle reisden we weer vanaf de Ruby’s Inn Campground en stapten eerst uit bij het Bryce Point. Vanuit hier hebben we een korte wandeling gemaakt naar het viewpoint. Gelukkig vandaag wederom een mooie heldere blauwe lucht, alhoewel de weersvoorspellingen wat slechter werden…

Vanuit het Bryce Point hebben we vervolgens de shuttle genomen naar het Sunset Point. Hier waren we gister geeïndigd en vandaag gaan we dus weer verder waar we gebleven waren.
Martijn besluit om de Navajo Loop en de Queens Trail te gaan combineren. Hij gaat dus echt de canyon IN.
Opa, oma en Fréderique willen en kunnen deze trail niet echt lopen. Omdat ik hem zelf ook al meerdere malen gelopen heb, besluit ik om deze keer wel bij de rest te blijven. Martijn vindt het ook wel eens heerlijk om alleen een wandeling te kunnen maken. Even koppie leegmaken en foto’s maken.
We spreken af elkaar over 2 uurtjes te treffen bij de General Store, net voorbij het Sunrise Point.

Via de Rim Trail lopen wij met z’n viertjes op ons gemak door het park, van Sunset naar Sunrise Point. Het is een mooie wandeling, met weinig grote dalingen of stijgingen. Goed te doen dus. Alhoewel oma Paula het wel eng vind, zo langs die rand… zonder omheining. Fréderique wordt dan ook regelmatig door ons terug geroepen, wanneer ze te dicht bij het randje gaat lopen!

Aan het einde van de trail, nemen we plaats op de picknick plaats bij de General Store en eten een heerlijk ijsje, in de schaduw, want ook vandaag is de temperatuur weer aardig hoog.

Na zo’n 2 uur loop ik naar het eindpunt van de Queens Trail en wacht op Martijn. Ik zie hem na een paar minuten in de verte al komen lopen. Hij geniet optimaal van het uitzicht, maar het laatste stukje van de trail is toch best pittig en stijl.
Eenmaal boven vertelt hij voluit over de mooie trail. Hij heeft echt genoten. Heerlijk!

Inmiddels zien we boven de canyon veel wolken verschijnen en sommigen zijn best donker van kleur, we vrezen dan ook toch onweer en regen. We lopen terug naar de rest en besluiten naar de camping terug te keren. Het is inmiddels al bijna 15.00 uur.

Met de shuttle rijden we samen naar de volgende stop, net voorbij de camping: het Ruby’s Inn dorp.
Hier bezoeken we de souvenierswinkel en snuffelen heerlijk rond. Fréderique koopt uiteindelijk een dagboek en besluit dat ze haar vriendinnetjes gaat schrijven en vertellen hoe leuk het allemaal is hier!

Rond de klok van 16.30 uur komen we op de camping terug, na een korte wandeling vanuit het Ruby’s Inn dorp.

Het is nog steeds droog en dus besluiten we toch om te gaan barbecuen. Helaas vallen dan toch de eerste druppels. We besluiten de broodjes hamburger en de worstjes in de camper op te eten. We merken dan direct dat de camper met 5 personen toch best krap is nog (…).
Er vallen een paar druppeltjes, maar gelukkig valt het mee.

We spelen samen nog een spelletje Yathzee en gaan daarna vroeg naar bed. Morgen op pad naar Zion, we hebben er zin in!

Helaas worden we deze morgen, voor het eerst deze vakantie, gewekt door het geluid van druppeltjes op de camper… het regent een beetje.
We besluiten om lekker snel naar Zion National Park te rijden. Hopelijk is het weer daar beter.

Na een stop bij Subways, arriveren we rond 12.30 uur in Zion aan. We moeten eerst door een tunnel, waarvoor we US$15 moeten betalen. Dit bedrag moeten we betalen, omdat er een ranger moet zorgen dat we door de tunnel kunnen rijden. De tunnel is namelijk erg smal en er past maar één camper door de tunnel. Het andere verkeer wordt stilgelegd en wij kunnen/moeten in het midden van de tunnel rijden.
Een beleving op zich.

Wanneer we door de tunnel rijden, kunnen we direct genieten van de enorme wijdsheid van het Zion National Park. Het is werkelijk prachtig hier!

Vooraf heb ik ook weer de camping gereserveerd, voor twee nachten. We slapen op de Watchman Campground. Het is een prachtige camping, een mooie ligging en ruime plekken.
Na een korte lunch lopen we naar de shuttle bus, ook hier vertrekt de bus praktisch vanaf de camping. Ideaal dus weer.

We stoppen uit de shuttle bus bij de Zion Lodge. Vanuit hier wandelen we naar de Lower Emerald Pools. Het is ondertussen echt heel erg warm (bijna 40 graden) en dus besluiten we de groep weer te splitsen.
Papa loopt de gehele trail en wij gaan met z’n vieren op ons gemak via de rivier, terug naar de Zion Lodge.

Op het prachtige groene veld voor de lodge, liggen we heerlijk in de schaduw te genieten van de omgeving. Fréderique ziet andere kindjes met een ijsje en wil dan dus ook… Samen met opa gaat ze een ijsje halen. Jeetje… wat een gigantisch ijsje wordt dat en dan vertelt opa dat er geen kleinere waren… echt weer typisch Amerikaans!

Rond 16.30 uur komen we weer op de camping terug. Martijn is er dan al, hij wacht bij de camper. Hij heeft de Upper Emeral Pool Trail en de Kayenta Trail nog gelopen. Hij is echter wel teleurgesteld… nergens was nog water. Vanwege de enorme droogte staat bijna alles hier (al) droog. Dat was een tegenvaller, alhoewel de omgeving natuurlijk erg mooi is.

We maken het eten klaar en ondertussen betrekt de lucht flink. Het begint ook erg te waaien en van de ranger horen we dat er erg veel regen voorspeld is, ook voor de komende dagen. Dat is een tegenvaller, want we wilden morgen hier de Angels Landing Trail of de Narrows Trail gaan lopen. We besluiten naar het Visitor Center te lopen, dit centrum ligt ook dichtbij de camping. Helaas krijgen we hier te horen dat er inderdaad 80% kans op regen is morgen. Beiden wandelingen worden ook echt afgeraden, vanwege gevaar.

Het is flink balen en even schakelen, maar we besluiten dan al snel om dan maar morgen alvast naar Las Vegas te rijden. Daar is het droog, warm en er is altijd iets te beleven natuurlijk!
We bellen naar de camping (die ik voor 1 nacht al gereserveerd had staan) en het is geen probleem om een extra nacht bij te boeken.

Wanneer alles geregeld is, heeft oma ondertussen ook het eten klaargemaakt en kunnen we toch nog buiten eten. We eten een heerlijke salade met spaghetti.
Na het eten besluiten de mannen dat we het laatste hout gaan op branden, want in Las Vegas kunnen en mogen we geen kampvuur meer maken op de camping.
Na een uurtje gaat het toch druppelen en verhuizen we weer naar binnen toe. We spelen een potje Yathzee en gaan, met het geluid van de regen op de achtergrond, slapen. Het is vannacht erg benauwd in de camper en dus gaat de airco regelmatig aan.

We ontbijten de volgende morgen toch weer lekker buiten en vertrekken, met een donkere lucht en veel dreiging van regen, om 09.30 uur richting Las Vegas.

Nadat we getankt hebben in Laverkin, Utah (tip: het is hier veel voordeliger dan vlakbij het Zion National Park) arriveren we rond 11.00 uur bij het Valley Of Fire State Park. Zoals de naam al doet vermoeden is het hier echt bloedheet. We betalen de US$10 entrance fee, maken een korte stop, maar besluiten al snel dat we hier verder niet gaan wandelen. Het is er simpelweg echt te heet voor.

Om 13.00 uur zien we de stad Las Vegas dan in de verte al liggen. Fréderique ziet een bord van de FOOD EXIT en zegt dat ze ‘een grote mensen hamburger’ wil. Gedurende deze reis hebben we begrepen dat ze hiermee een Big Mac bedoelt. Ze wil ‘geen happy meal meer, maar gewoon zo’n dikke dubbele, net als jullie hebben… ‘ :)

We stoppen inderdaad om te lunchen bij de Mac Donalds. We nemen allemaal een Big Mac en een milkshake. Heerlijk, even een keer zo’n vette hap.

Rond de klok van 15.00 uur arriveren we op de Oasis Campground in Las Vegas. We trekken direct onze zwemkleding aan en nemen een frisse duik. Dat is heerlijk. Het is hier zo’n 35 graden vandaag. Bewolkt wel, maar toch erg heet.
Er is vrijwel niemand in het zwembad en dus kunnen we uren heerlijk spetteren, bommetjes maken en spelen.

Na het zwemmen duiken we allemaal de douche in. De camping heeft super ruime en nette douche ruimtes die je per gezelschap kunt gebruiken. Heerlijk om zo weer even op te frissen.

We besluiten naar de Premium Outlet Mall te rijden en lekker te gaan shoppen. We bezoeken de winkels van Nike, Polo Ralph Lauren, Tommy Hilfiger en de Disney Store. Met flink wat tassen en ook flink wat dollars armer, komen we rond 19.30 uur weer buiten. We gaan samen lekker een hapje eten bij de Outback Steakhouse.

Wanneer we buiten komen is het inmiddels donker en besluiten we om met de camper over de Strip te gaan rijden. Lekker genieten van alle lichtjes en knotsgekke hotels.

Iedereen geniet volop en we komen ogen en oren te kort. Wat is Las Vegas toch een unieke bestemming. Je weet niet wat je ziet. Oma is ook erg onder de indruk.
Vorige keer lag Fréderique te slapen in de camper, maar ditmaal wil ze ook niets missen en geniet volop van alle pracht en praal. Vooral de grote M&M’s maken indruk en ze laat ons beloven dat ze daar morgen naar toe mag…

De volgende ochtend ontbijten we in de warme zon. Het is op dit tijd van de dag al erg heet, zo’n 35 graden.

De camper parkeren we weer bij het Mandalay Bay hotel, aan de zuidkant van de Strip, en wandelen vanaf hier via het Mandalay Bay hotel naar het Luxor Hotel. Iedereen kijkt zijn ogen toch weer uit.
Vanuit het Luxor hotel nemen we het gratis treintje naar het Excalibur Hotel en vanaf hier lopen we naar het New York New York hotel. Martijn wil graag met de achtbaan door dit hotel heen razen. Fréderique wil graag mee, maar is echt nog te klein. Ze is nu 1.20 cm maar ze moet 1.45 cm zijn. Dat duurt nog wel even…
Martijn neemt wel een kaartje (US$14 p.p.) en geniet volop van deze achtbaan. Weer een unieke ervaring rijker!

Terwijl wij wachten nemen we een ijsje bij Ben & Jerries. Het is zoooo warm en dus is een ijsje een welkome tussendoortje!

We vervolgen onze route en lopen naar de M&M winkel. Ons meisje geniet volop en koop een zakje, eigen gekozen, M&M’s. Vier verdiepingen met alles van M&M’s, ze geniet er echt van.

Via het Planet Hollywood hotel lopen we verder. Hier lunchen we ook bij de Hawaiian Cheeseburger. We krijgen natuurlijk weer veel te veel, we zitten bomvol. Iedereen heeft het ook erg warm en dus raken we geïrriteerd… we besluiten om terug te gaan naar de camping. Lekker even een frisse duik nemen!

Via de betaalde Monorail (US$5 p.p. / niet voor kleine kinderen) reizen we via het Bally’s hotel naar het MGM hotel. Vervolgens via de gratis shuttle vanuit het Excalibur hotel naar het Mandalay Bay hotel.
In de camper is het ondertussen ook bloedheet… De airco gaat vol aan en iedereen drinkt veel water, uit de koelkast van de camper. Jeetje, wat een hitte… pfff….

Eenmaal terug op de camping springen we inderdaad direct weer in het zwembad.
Hier ontmoeten we een ander gezin en na een tijdje samen volop praten over deze geweldige reis en gebieden, trekken we toch de stoute schoenen maar aan. ‘Waar heeft u de reis gereserveerd?’… en ja hoor… bij Travelhome! Helemaal leuk! Daarna kletsen we nog veel meer :)
Onze laatste boodschappen en spulletjes die we niet meer gebruiken brengen we die avond ook nog naar hen toe, kunnen zij er nog gebruik van maken!

Na het douchen gaan we de tassen en koffers verder inpakken, zodat we morgen op tijd kunnen vertrekken. Dit is voor mij altijd best chaotisch en dus ben ik niet zo gezellig. Gelukkig lijkt het te lukken en na een uurtje zit alles in de koffers… Morgen, in het hotel, nog even goed kijken of alles er goed in zit en of de koffers niet te zwaar zijn!

Ook deze avond brengen we weer een bezoek aan de Shopping Mall. We konden het echt niet laten…
Eenmaal terug op de camping is het nog steeds erg warm. We eten samen lekker een chipje en kletsen na over deze fijne, warme dag. Morgen gaan we de camper alweer inleveren. Wat is de tijd voorbij gevlogen zeg… jammer dat leuke dingen altijd zo snel voorbij gaan…

Onze wekker gaat om 07.30 uur af en iedereen is redelijk snel klaar met het inpakken van de laatste dingen, zodat de koffers weer vol zitten. De zwemspullen zijn nog nat, dus die laten we in een aparte tas. Vanmiddag zullen we in het hotel toch wel weer gaan zwemmen!

Voor die laatste dag hebben we ook weer een huurauto geboekt. Met de camper rijden we naar de luchthaven, aan de rand zit het Las Vegas Airport Car Rental Center. Ik haal de 7-persoons minivan (Dodge) weer op. Terwijl de rest met de camper naar de shopping mall is gereden, om daar te wachten.
We treffen elkaar na 20 minuten weer en we kunnen op pad naar Cruise America. Zij zitten in Henderson, net buiten Las Vegas zelf. Rond de klok van 09.45 uur arriveren we bij het verhuurstation.

De camper wordt gecontroleerd op eventuele schades en alles wordt erg snel afgehandeld. We hebben verder geen extra kosten, enkel voor het gebruik van de generator. We hebben deze 3 uur gebruikt deze reis en betalen dus 3 x US$3,50 plus lokale belasting. Niet veel, terwijl we soms echt blij waren met de generator, zodat we de airco aan konden zetten!

Met de huurauto rijden we terug naar de Strip. Hier maken we eerst een stop bij het beroemde Welcome To Fabulous Las Vegas bord. Het is er druk, maar niet TE druk, dus we hebben snel een parkeerplekje. We maken allemaal foto’s. Het blijft een leuk plekje voor foto’s.

Vervolgens gaan we op pad naar een Denny’s. We hebben nog steeds niet ontbeten en iedereen heeft ondertussen echt honger. We vinden er al snel eentje en hoeven maar 5 minuutjes te wachten op een tafel.
We nuttigen onze laatste echte Amerikaanse ontbijt maaltijd. Het is wederom heerlijk!!!

Na het ontbijt gaan we op pad naar het oude gedeelte, het Las Vegas Downtown gedeelte. We parkeren de auto en lopen door de brandende zon naar de Fremont Street. Helaas hangt er een ‘nare’ sfeer. Veel zwervers, zieke mensen, dronken mensen… het voelt wat ongemakkelijk aan en dus zijn we binnen een uur weer weg.

We gaan naar The Mirage hotel, waar we een reservering hebben voor de laatste nacht. We kunnen direct inchecken voor de drie kamers en de auto kan geparkeerd worden.
We blijken vanuit de parkeergarage dwars door het hotel en casino te moeten met de koffers. Erg blij worden we daar niet van, maar we arriveren uiteindelijk toch bij onze kamers, op de zevende verdieping. Niemand heeft een spectaculair uitzicht, maar we zien toch een stukje van de Strip!

Ook hier besluiten we weer direct in het zwembad te duiken. Het is een prachtig groots opgezet zwembad n we genieten dan ook volop. De zon is wel fel en sterk en dus zoeken we ook plekjes met schaduw op.

Rond 19.00 uur gaan we, weer helemaal opgefrist, op pad voor onze laatste avond in Las Vegas. We eindigen, op advies van een barmedewerker, bij Battista’s. Een Italiaans restaurant waar we heerlijk dineren. Het is super lekker (en ook weer super veel natuurlijk!). Wanneer we buiten komen is het al helemaal donker.

We wandelen naar het Bellaggio Hotel en bekijken en bewonderen de fonteinshow. Via de vulkaanshow van The Mirage eindigen we uiteindelijk weer terug in ons hotel.

Dit was Las Vegas, het is geweldig!

De volgende morgen leveren we de huurauto weer in bij Alamo en de shuttle bus brengt ons terug naar de luchthaven en de juiste terminal voor KLM/Delta AirLines.

Gelukkig hebben we geen vertraging en loopt het inchecken ook soepel.
Na twee lange vluchten, arriveren we de volgende morgen weer veilig op Schiphol.
Het was wederom een geweldige camperreis en we kunnen niet wachten tot de volgende…!