Na 15 uur vliegen met United en menig uurtje wachten op de airports in Amsterdam, Chicago en San Francisco zijn we goed aangekomen. Taxi naar hotel genomen. Hapje gegeten in Marketstreet met 100 toekijkende zwervers. Morgen nieuw dag en kijk uit naar meer SF.

Ochtendmens geworden door tijdverschil. Vroeg naar de bus om meer te zien dan zwervers. Miezer bij de start van ons hop-in hop-off busavontuur, maar bij de Golden Gate Bridge.... Zie de foto's blauwe lucht en zon. Hoezo altijd mist.

Gisteren alles gezien in SF dankzij de hop in hop off bus. Vandaag ook de medische voorzieningen getest. Dokter heeft zonder.onderzoek slijmbeursontsteking vastgesteld en zonder moeite 300 dollar afgetikt. Maar pillen werken en daar gaat het om. Vanmiddag de camper opgehaald. Afspraak was om 14.00 uur en om 16.30 uur op pad met de RV. wallmart leeggekocht em op weg naar Los Banos. Alles ging goed alleen jammer dat we tot diep in de nacht de camper moesten schoonmaken. Nieuwe camper pas een keer gebruikt maar niet door een net oud vrouwtje. Travelhome slechte service als het bestek met etensresten van een week onder het matras zit geplakt. Weer helemaal in het campinggevoel.

Vandaag naar mooiste NP zoals de amerikanen zeggen. Maar de amerikanen vinden alles de beste grootste enz. Wat een trots volk en wat een geduld hebben ze aan deze kant van de wereld. Bij de ingang van het scoutingparadijs begon het genieten van de natuur maar ook van de parkwachters. We weten nog steeds niet of onze gastheer een scout of akela was. Eerste nacht was gereserveerd dus net als de blije mensen om je heen ga je het meemaken samen op de pines campground. Voedsel moet in ijzeren kasten want er zitten zwarte beren en foto's van opengerete auto's zien er toch angstaanjagend uit. Toch vreemd dat je mijlen ver het bos in mag over een blijkbaar beervrij trailpad. Natuur is prachtig en Yosemite moet je niet zien maar voelen.

Vannacht werd een beer gehoord dus lang liggen luisteren naar wat later een eekhoorn bleek te zijn. Deur van de camper bleek nog open te zijn die nacht dus had allemaal heel anders kunnen aflopen. Wel bijzonder dat je zonder stroom, alleen toilet en zonder mobiele dekking blij bent met een plek op de Pines. Van een ranger kregen we een tip dat je kans maakt op nog een dag in de wildernis. Gevolg is dat ik voor dag en dauw (ja ik om 6 uur op, maar jetlag werkt nog steeds) naar de reservationpost ben gegaan voor kans op plaatje vanwege annulering. Na 5 herten gezien te hebben en even getest heb of het echte waren, aangekomen bij het rangersnest. Shit 11 mensen hebben voor de deur geslapen en waren voor. Na weer een trail gelopen te hebben en genoten te hebben van Yosemite om 15.00 uur naar het rangersnest. Iedereen mee het bos in en op rituele wijze werden de namen opgenoemd van de mensen die nog een nacht mogen blijven. Applaus als iemand niet was komen opdagen en op schouders gedragen kreeg ik een extra nacht en bleek de 9e van 12 plaatsen te hebben. Morgen naar Glacier Point met de tourbus en dan naar de kust highway 1.

Even wat huishoudelijke zaken in deze blog. Dankzij de vrienden van AT&T hebben we een simkaart met Internet in heel de VS. Behalve in Yosemite waardoor ik nu pas alle dagen nog even kort beschrijf. Foto's toevoegen gaat niet goed en zetten we wel op facebook. Vandaag is het zaterdag en tot ca 14.00 uur Glacier Point bezocht en El Capitain. Het plaatje van Apple in het echt is heel bijzonder om te zien. In een keer naar highway 1 ging niet volgens plan. op zaterdag gaan ongeveer 2 miljoen dagjesmensen naar het NP met de auto dus probeer er maar snel uit te komen met een RV. Prima geslapen op de KOA Los Banos en ontdekt waarom kwartjes belangrijk zijn voor een wasje en droogje. Morgen naar de kust.

Veel kilometers gemaakt en eindelijk de beroemde highway one gereden. Zelfs de vuurtoren gezien waar een film is opgemomen waarvan de naam me niet te binnen schiet. Ook de veel beschreven 17 miles drive bij Monterey gereden. Prachtig zeker doen. Vanmorgen Blind een camping gereserveerd in Morro Bay en zo zitten we nu op een RV park ofwel rijtje nog grotere RV's tussen de mexicanen. Zo langzaam aan is er tijd om de dag van morgen voor te bereiden.

Vanmorgen de Highway 1 alweer verlaten en aangekomen in Santa Barbara. Leuke camping gevonden en gelukkig nog aantal plaatsen beschikbaar. Er is maar een RV camping dus weer geluk gehad. Hele dag beschikbaar voor deze badplaats met alweer zon. We hebben nog geen druppel regen gehad, heel deze staat al geruime tijd niet trouwens. Prachtige pier bekeken en met verbazing gekeken naar de parkeervoorzieningen op de houten pier. Lopen doen Amerikanen niet, dus voel me hier helemaal thuis. Rest van de middag even goed geoefend met de RV in het verkeer en op parkeerterreinen. Hoogtepunt een soort Macro bezocht en bij de kassa bleek dat je member moest zijn en alle kleding etc. moesten achterlaten. Maar dom kijken kunnen we en uit pure wanhoop zijn we voor een keer member geworden. Vanavond plaatsje gereserveerd in Los Angeles en morgen op weg naar de sterren.

Vanmorgen genoten van de douche. Zit al helemaal in het campingritme. Plan aangepast dus met RV naar Universal Studio's. Wat al tijdje opvalt is dat er geen borden staan met belangrijke toeristische hoogtepunten. Kijk je op de IPad waar het moet liggen blijk je op de inrit van het parkeerterrein te staan. Op de parkeertplaats zijn ruime RV plaatsen op het VIP terrein vooraan bij de ingang. Kortom juiste beslissing om vandaag de studio's te bekijken met alweer uitzonderlijk mooi weer. De bekende KOA camping Pomona gisteren al geboekt en moesten alleen nog maar van de studio's naar Pomona. Normaal ruim een uur, maar in de spits er nu 2,5 uur over gedaan. Wel alle gelegenheid om het rijden met de RV te oefenen. Soms 7 rijbanen en TomTom zegt doodleuk 'linksaf slaan'. Lukt allemaal prima. Vanavond weer even akelagevoel van Yosemite ervaren. Straks weten we wellicht wat er nu precies naast ons staat. Morgen geheel verzorgde tour LA geboekt, dus zonder zorgen weer even met een groep langs alle hoogtepunten. Kijk ernaar uit

Vandaag met wat stille Duitse en Engelse vrienden met de bus mee voor de Grand Tour LA. We hebben allemaal een Cruise America RV dus dat schept een band nietwaar. De driver werd bijna emotioneel toen de eerste miezer op de voorruit viel. Hij vertelde dat het regen was en dit natuurverschijnsel al vier jaar niet had plaatsgevonden. Van ons had het wel vier jaar en nog 1 dag mogen zijn, want regen kennen we natuurlijk wel. Door heel LA gereden van 9.00 tot 19.00 uur. Alle sterren op Hollywood Blv gezien en de huizen waarin zij wonen. Maar ook Down Town doorgereden en Venice Beach en Santa Monica bezocht. Werden steeds een half uurtje gelucht om snel het volgende hoogtepuntje van LA te bekijken. Als je bedenkt dat een ijsje kopen de Amerikanen een half uur kost is het best aanpoten. Vandaag geheel LA gezien, maar we moeten nog terug voor het beroemde Hollywood sign op de berg. Het was te mistig en gunnen de mensen hier maar hun verdiende regendruppels. Morgen op weg naar Needles halverwege onze lange weg naar de Grand Canyon.

Het drukke LA verlaten vanmorgen. Vanaf Pomona prima te doen en na bezoekje aan de Walmart en Shell zijn we afgeladen op weg gegaan naar de Grand Canyon. We doen dit enorme stuk in twee dagen. Eerste stop is Needles. Als een cowboy trekken we door een landschap waar makkelijk een western kan worden opgenomen. Camping gevonden aan de Colorado rivier en zitten voor het eerst buiten omdat de temperatuur nu om half tien 's avonds nog 32 graden is. Goed om de aangeschafte stoeltjes en tafel eens te testen. Jammer dat deze spullen nu net onder de Walmart voorraad liggen. Rare jongens die Amerikanen, elke caravanplaats heeft een golfkarretje en voor 5 meter wordt de kar gebruikt. Ik zou snel wennen geef ik toe. Morgen via stukje route 66 en oude mijnstadjes naar de Grand Canyon. Weer lange dag rijden, maar de RV heeft er geen problemen mee als je er maar dagelijks voor 100 dollar benzine in gooit.

Vrijdag vanuit Needles het tweede lange stuk naar de Grand Canyon gereden. Leuke afleiding was een stuk Route 66. Voor de rest grote open vlaktes waar net als in de films stukken struik over de weg waaien. Wind stond er zeker, de RV waaide onverwachts twee rijbanen naar links. De eeltlaag op de handjes is al aardig gegroeid want dat wil je geen tweede keer. Einde dag weer ranchers gezien die ons ritueel inhaalden en zo stonden we op prachtige bosplaats in de natuur. Voor eerste keer groot kampvuur gemaakt en vlees geroosterd. dag 1 zonder Internet, stroom en water. Back to nature again.

Nog steeds ochtendmens, dus berevroeg naar de Canyon. Het systeem van shuttlebussen al onder de knie en in korte broek en geen overbodige ballast naar het eerste viewpoint. Helaas in no time een donder wolk en onweerflitsen. De shuttlebus kwam nadat we laag hagelstenen, ijsregen en bijna dood ervaring rijker waren. Alle gasten werden geëvacueerd en zo zit je weer op je camping plaatsje aan de koffie met een lichaamstemperatuur van 34 graden. In de middag al weer zon alsnog genoten van de prachtige Canyon inclusief de zonsondergang.

Dag begon met wat technische mankementen. De 12V stekker is stuk en onze enige voeding van de navigatie en de iPhone met Internet valt hiermee uit. Ervaring is dat de weg vinden met een kaart niet werkt dus groot probleem. Later bleek dat het netwerk van AT&T juist helemaal geen bereik heeft in deze natuurgebieden. Jammer van het geld maar erger is dat we nu geen Internet meer hebben in de RV. Bij het eerst volgende tankstation hadden ze stekkers en gelijk maar twee gekocht voor elke aansteker een. Weg naar Page ging prima en net voor Page afslag Horseshoebend genomen. Jammer voor het achterop komend verkeer dat de Amerikanen het bord op de afslag zetten, zonder strook. Nooit eerder geremd op de snelweg om linksaf te slaan. Prachtig uitzicht, maar de wandeling er naar toe leek wel een trail. als iemand dit leest en nog gaat, neem water en overlevingspakket mee! Nu staan we op de veelgeprezen camping Wahweap. Kijken prachtig over Lake Powel. Jammer dat de dam zoveel water heeft verspilt. Door verdamping komt het nooit meer in Californie aan. Je ziet de randen van vroegere oevers staan. Morgen proberen kaartjes te krijgen voor de Upper Antilope.

Vandaag moeten we kaartjes voor de Antil Antilope Canyon scoren. Ideaal is de Upper Antilope en rond het middaguur want dan is de lichtinval het mooist. Echter niemand weet hoe, waar en hoe laat kaarten te verkrijgen zijn. First in first out and somewhere outside Page. Organiseren kunnen Nederlanders beter, maar van de rangers geleerd hoe je plekje verdiend. Niemand gelooft dit maar om 7 uur stonden we geschoren, gewassen met opgeruimde RV voor een toegangshek als eerste !! Voor ons werd net een Frans stelletje weggeslagen door twee grote Hiawatha's. Ja Amerikanen zijn super vriendelijk, maar niet als je de weg blokkeert en de werknemer door het hek moet van het reservaat. Hadden de Fransen maar engels moeten leren. Na uur wachten hadden we kaartjes voor noon en Upper en fel schijnend zonnetje. Op naar Page om het te vieren bij de Wallmart en de Mac. Alles wat wordt geschreven over de Antilope is waar, maar in werkelijkheid nog mooier. Later op de dag genoten van de Wahweap camping met uitzicht over het Lake Powel. Wel jammer dat je uur moet lopen naar de douches en weer terug kan als je de heuvel weer op bent geklommen naar de prachtig afgelegen camperplaats. Maar niet klagen twee heerlijke dagen in Page gehad en zo als het nu lijkt grootste afstand tot nu toe voor de boeg.

Vandaag alle credits voor de RV. Na 7 uur rijden geen klagen en zoals eerder gezegd tevreden met slechts gallons benzine. Lange afstand gereden met wel aantal stops zoals Monument Valley. De beroemde westerns zijn daar opgenomen. Tijdens de lunch vanuit de RV Mexican Hat bekeken. Toch handig alles aan boord. Vandaag bleek dat de verkeersborden overstekend wild hier niet voor niets langs de weg staan. De eerste knabbel en babbels flitsten net tussen de zes grote wielen door. Daarna een hond, die maar net met veel getoeter en slinger niet naar de eeuwige jachtvelden hoefde. Wel zoeken naar de inventaris,die van hot naar her werd geslingerd. Dit zal wel de reden zijn dat er bijna niets is meegeleverd aan keukenspullen. Helaas liep het minder af met het hert dat voor ons de weg op rende. De vrachtwagen voor ons remde, slingerde maar heeft het ca 100 kilo wegende hert niet kunnen ontwijken en leverde een forse schade op aan de vrachtwagen. Amerikanen rijden niet hard maar dan blijkt dat je waggelende pipowagen kwetsbaar is. Heelhuids aangekomen in Moab en op prachtige camping aan de Colorado de laatste plek gekregen. Maar voor een nacht want hadden we maar moeten reserveren zei onze namaak ranger bij de receptie. Geen probleem, morgen gaan we op tijd naar onze vrienden, de rangers in het Arches NP en mogen vast weer loten voor een plekje in de natuur. Rangers zijn zo leuk en net als Mac Donalds doen ze overal exact dezelfde dingen op dezelfde manier. Amerikanen houden ervan. Vanavond Zwitsers met een Cruise America ontmoet. Voor Travelhome even een actie: ook zij hebben dag moeten boenen en soppen om de smerigheid te verwijderen. Hun RV had 64000 km gedraaid en had vele technische mankementen. Onze RV 8000, ofwel gelukkig maar 20 vieze huurders minder. Genieten van uitzicht op Arches en de Colorado en mensen kijken op deze Riverside Oase. Nog geen Oase van rust want bij strakgetrokken Amerikaanse aan de andere kant van het park hebben ze ook de stembanden strakgetrokken. Kijk dan mis je toch de Akela van de natuurcamping.

Vanmorgen vroeg eerst nieuwe camping geboekt (Slickrock Campground) en zo hadden we de hele dag voor de Arches. Eigenlijk kan ik alleen maar zeggen dat je Arches zeker niet moet overslaan. Met een RV prima te berijden met vele uitzichtpunten en korte en lange trails. Vanavond de dag van morgen plannen. Is extra dag voordat we naar Brice en Zion gaan.

Strak blauwe lucht en stralende zon zagen we vanmorgen vanuit onze iglo RV. Nachten zijn fris maar de douches lekker warm bij Ruby's. De garden trail gelopen prachtig tussen het steeds weer wisselende landschap van Bryce. Werd wel steeds nagekeken door warm aangeklede van stokken en bergschoenen voorziene klimmers. Zal wel te maken hebben met mijn korte broek en T-shirt of dat ik nog op mijn slippers liep. Het was zonnig en ruim 25 graden dus waarom zoveel meeslepen. Bij de rangers in het visitorcentrum bij toeval een lezing bijgewoond over de prairie dogs. Deskundige van department legde uit waarom er miljoenen worden uitgegeven aan het in standhouden van deze mislukte kavia's. Toen werd aangegeven dat er nog maar tientallen leven in Bryce zag je de plaatselijke ranger denken: ik heb er deze week nog 5 doodgereden. Met of zonder prairie dogs het blijkt een wonderschoon park.

Vandaag met zonnetje begonnen aan wandeling langs de rim. Het landschap verandert steeds als je langs de rand van deze 2400 meter hoog gelegen Canyon loopt. Net als in de Grand Canyon begon het stevig te hagelen met onweer in de verte. Na tijdje schuilen met wederom zon tocht afgemaakt. Tip voor andere reizigers: neem net als de Amerikanen voedsel mee, er is geen eettentje te vinden in de gehele Canyon. Drie overnachtingen op een plaats is wel lekker relaxed, maar kijk uit naar het volgende park Zion. Dit zal het laatste Park zijn met de al vaker genoemde rangervrienden. We staan op Watchman een echte natuurcamping midden in het park aan de Virgin River. Daarna de eindbestemming Las Vegas.

Vandaag zoals altijd vroeg opgestaan. Het is weekend en druk bij de douches. Voor eerste maal Propaan getankt bij Ruby's. Tip Cruise biedt aan de tank te vullen voor 35 dollar bij inleveren. Na drie weken waren wij maar 13 dollar kwijt. Tip doe het zelf, net als stoeltjes aanschaffen: huur is 7 maar nieuw maar 8 dollar. De weg van Bryce naar Zion is weer mooier dan andere routes. Landschap verandert niet alleen ook is het in Zion zinderend heet. Ofwel meer dan 20 graden warmer. Normaal altijd blij als ik weer rangers zie, echter bij tweede nauwe tunneltje vond ik dat ik nog wel als laatste aan kon sluiten bij de vertrekkende caravaan. Wijze les negeer geen stopteken van de akela, gevolgen zijn boete of brommen. Op de prachtige Watchman Campground best nog op tijd aangekomen en de plek blijkt electra te hebben. De airco is vanaf vanmorgen niet meer uitgeweest en de Koelkast RV staat hier prima aan de Virgin rivier. Helaas geen vrij uitzicht op de rivier, omdat er een dijk is aangelegd. Te vaak werd er een campertje meegesleurd bij hoog water. Met de shuttle bussen de viewpoints bekeken. Zelfs de trail naar de Narrows deels gelopen. Maar als het zwarter voor je ogen wordt dan de rotswanden zijn kan je beter terug gaan. Hebben we ook gedaan bij minimaal 45 graden. De beroemde Angel Trail ligt iets hoger dus koeler, maar bekijken we toch maar op Youtube. Dit jaar kunnen al twee klimmers het niet meer bekijken op Internet, best gevaarlijke trail. Morgen alweer laatste dag in de RV in Las Vegas. Vast wel koeler daar.

Opstaan gaat langzaam aan wat moeilijker. Gaat het tijdsverschil na drie weken wennen? Vanmorgen alles losgekoppeld en vies water geloosd, kortom na vast RV ritueel op weg naar het paradijs Las Vegas. Grote weg 15 is lang maar rijdt redelijk snel door vele dalingen. Van medereiziger hadden we een tip voot overnachting gekregen. Het Mainstreet hotel heeft een RV terrein met full hook voor maar 17 dollar. Even lastig om de ingang te vinden, want een fout en je draait de snelweg weer op. Maar gevonden en na parkeren aangemeld bij het hotel 200 meter lopen vanaf het wel erg afgelegen terrein. Voordeel het ligt vlakbij Fremont street en het eind van de Strip. Om 11.30 uur al op pad om met buskaartjes Las Vegas te verkennen. Wat een afstanden en eerste stop was het outlet center. Met 50 graden is het lekker winkelen dus na middag winkelen zijn we 80 liter afgevallen en nu aan het bijkomen in de arco RV met gotduinen dicht. Nog even uitzoeken hoe het inleverproces precies moet. Bij het geboekte Excalibur hotel stond vanmiddag een 2 km lange rij bij de incheckbalie. We zijn niet alleen hier in Las Vegas, maar zorg voor morgen.

Het parkeerterrein Mainstreet was erg rustig om zes uur. Omdat de wekker nog uur te vroeg stond hadden we alle tijd om de RV inleverklaar te maken. Na bezoek aan de Shell weer nieuwe ervaring opgedaan. Een dame voor ons probeerde nog wat te maken van haar hoofd. Pontificaal bij pomp 6 doe je gewoon je haar, opmaak, en ze had meer nodig. Maar niet getoeterd en beleeft gevraagt of ze klaar was zodat ik weg kon rijden. Furieus was ze, maar ging Twee meter naar voren. Wat zou ik graag met de RV klein duwtje geven, maar ja de borg is hoog en we hebben vakantie😤 Bij Cruise America RV keurig ingeleverd zonder problemen. Een taxi stond klaar, dus al vroeg naar Excalibur. Inchecken kon pas na 3 pm, dus koffers opgeslagen en wederom de stad in. Eigenlijk is het niet te beschrijven maar de sfeer van Romeinse stad in de avond of het St. marcoplein is heel bijzonder. In het sprookjeskasteel waren maar gasten uitgenodigd. Geen fee die helpt maar gewoon aansluiten bij de rij van 1000 andere gasten om in te schrijven. We zitten in de toren en kijken naar het vliegveld. Nu maar hopen dat de opstijgende vliegtuigen de toren van Excalibur op tijd ontwijken.