Wat begint als een “dat willen we ook nog een keer doen”, wordt in september vorig jaar een concreet voornemen: we gaan een rondreis maken door het Zuidwesten van de VS! We beginnen na te denken over mogelijke routes en te bedenken wat we willen gaan zien en doen. Buiten de bekende National Parcs, Las Vegas en San Francisco willen we heel graag naar Santa Fé. Ook White Sands hadden we graag willen zien, maar dat ligt helaas toch echt te ver uit de richting om “even langs te gaan”. Vanwege onze keuze voor Santa Fé en het feit dat vrienden in Denver aanbieden om een paar dagen bij hen te verblijven, is de keuze voor een enkele reis van Denver naar San Francisco snel gemaakt. Helaas past ook Los Angeles daardoor niet meer in de route. Gelet op de afstand die we willen gaan afleggen (bijna 4500 km.) besluiten we dat we vier weken willen gaan. Even twijfelen we over de keuze tussen een camper of een huurauto. Het vooruitzicht van al die tijd een vaste plek voor onze spullen te hebben en niet uit koffers te hoeven leven, zelf te kunnen koken en meer vrijheid te hebben, geeft echter al snel de doorslag voor een camper.

Begin oktober bezoeken we een van de inspiratiedagen van Travelhome en eind oktober zijn camper, vliegtickets en een hotelovernachting voor de laatste nacht geboekt. In de maanden die volgen wordt onze route steeds concreter. We boeken al onze campings zodat we daar ter plaatste niet meer over na hoeven denken en we zeker zijn van een plek op de campings van onze voorkeur, zoals die in de National Parcs. Vervolgens maken we een Roadbook waarin we van dag tot dag vastleggen waar we naartoe reizen, waar we langskomen en welke mogelijke bezienswaardigheden er zijn. Op internet zoeken we vast naar bijzonderheden, openingstijden, wandelmogelijkheden en reserveren we waar mogelijk al kaartjes. Zo hopen we niks te hoeven missen en niet voor verrassingen te komen staan.

En dan is het ineens nog maar drie weken tot vertrek. The Final Countdown kan eindelijk beginnen. Tot over drie weken!

Eindelijk is het dan zo ver: onze vertrekdag! Vroeg opgestaan wetende dat het wel 24 uur zal duren voordat we weer een bed zullen zien. Want de reis duurt lang en bestaat vooral uit wachten. Maar na al dat wachten zijn we dan eindelijk in Denver, het beginpunt van onze reis.

Dag 2: Na een heerlijk nachtje slapen beginnen we rustig: een wandeling door de buurt en een lekkere lunch in de buurt. 's Middags gaan we naar Boulder waar we een mooie, korte wandeling maken in Chautauqua Park. Daarna gaan we naar Pearlstreet Mall, een leuk autovrij winkelgebied met niet alleen maar de standaard winkels. 's Avonds eten we in old town Arvada en daarna een American Ice Cream als toetje bij Scrumptious.

Dag 3: Dit was een zondag zoals de Amerikanen zelf hebben: een lazy morning en tegen de middag naar Downtown Denver. Daar eerst rondgelopen in het LoDo District en Union Station. Dat laatste is een oud treinstation dat helemaal gemoderniseerd is met leuke eetgelegenheden en winkeltjes. Achter Union Station is een helemaal nieuwe wijk in ontwikkeling met mooie appartementen en leuke wandelpaden. Het LoDo district is meer het oudere centrum van Denver met mooie, voor Amerikaanse begrippen, oude gebouwen.

Na en paar uur Downtown Denver gingen we op weg naar het Coorsfield Stadium, thuisbasis van de Colorado Rockies, de baseballploeg van Denver. Supergaaf om dit een keer mee te maken en echt een aanrader. En bij zo een wedstrijd mogen Coorsbeer (het lokaal gebrouwen bier) en hotdogs natuurlijk niet ontbreken.

Afsluiter van de dag was een barbecue bij onze gastheer met brisket (ribstuk/klapstuk) die sinds de ochtend gegaard was op de barbecue en door hemzelf in Alaska gevangen zalm!

Dag 4: vanochtend konden we onze RV ophalen. Wij hebben deze gehuurd bij Road Bear, omdat zij werken met nieuwe RV’s en een persoonlijke en uitgebreide uitleg geven bij afhalen. En uitgebreid was het zeker: pas na 1,5 uur reden we weg. En dat was wel even wennen: ondanks het feit dat we voor een relatief kleine RV hebben gekozen (een C21-24, 5 persoons) is ie voor onze begrippen toch wel echt groot. Vanuit de ophaallocatie zijn wel meteen doorgereden naar de Walmart om onze camper vol te laden met eten, drinken en andere benodigdheden. We hebben thuis al een boodschappenlijstje gemaakt, maar ondanks dat duurde het 2 uur voordat we alles gevonden hadden.

Na het inladen van de boodschappen konden we dan eindelijk echt vertrekken. Een kleine 1,5 uur later arriveerden wel op de KOA camping van Colorado Springs. Een prima camping met vooral een erg leuk zwembad voor kinderen. Maar eerst de camper verder inruimen. Hoewel we thuis een beetje bang of we al onze spullen en grote koffers wel kwijt zouden komen, bleek dat geen enkel probleem. Het opberghok is groot genoeg voor koffers en voorraad. En er is meer dan voldoende kastruimte voor kleding en andere spullen.

Dag 5: vandaag verder zuidwaarts gereden. Eindbestemming voor vandaag is Alamosa. Onze route ging vandaag via Highway 160 door de Sangre de Cristo mountains. Een prachtige route met vergezichten en af en toe zelfs besneeuwde bergtoppen. Weer de voordelen van een RV ervaren: een picknick met prachtig uitzicht! Tussenstop in onze route was Great Sand Dunes National Park. Dit zijn de hoogste zandduinen van de VS, gevormd door een uniek samenspel van wind, ligging en water. We wilden hier een korte wandeling maken vanaf het visitorcentre naar de duinen en dan een stuk de duinen in. Helaas gooide een enorm onweer roet in het eten. We hebben het net heen en terug naar de duinen gered, maar hebben wel een indruk van de grootsheid ervan gekregen. Na een kort ritje bereikten we vervolgens onze eindbestemming: Alamosa.

Dag 6: Vanuit Alamosa via Highway 285 richting Los Alamos gereden. In Antonito stuitten we toevallig op de Cumbres & Toltec Scenic Railroad: een ouderwetse stoomtrein die bijna klaar was voor vertrek. Na een korte koffiestop konden we deze mooie trein zien vertrekken. Verderop de route passeerden we de staatsgrens met New Mexico. Langzaamaan zagen we het landschap veranderen van groene weiden naar droge prairies. We reden door de San Juan Mountains, die in tegenstelling tot de bergen van gisteren meer roodgekleurd en rotsachtig waren.

Vlak voor de klim naar Los Alamos barstte wederom een enorme onweersbui los. En onweren kan het hier: wat een natuurgeweld! In Los Alamos aangekomen was het weer droog. Los Alamos is bekend vanwege Project Y. Dit geheime project was in WOII onderdeel van het Manhattan Project: de ontwikkeling van de Atoombom. Little Boy (Hiroshima) en Fat Men (Nagasaki) zijn hier ontwikkeld. Er is een leuk en leerzaam museum (Bradley Science museum) en je kunt een rondwandeling langs allerlei bezienswaardige gebouwen maken.

Vanuit Los Alamos vervolgden we onze weg richting Bandelier National Monument. Hier zijn pueblo grotwoningen te bekijken. Een korte, maar pittige wandeling (2 mijl, 2 uur) leid je langs de diverse woningen. Om de woningen te bereiken moet je ladders opklimmen. Absoluut de moeite waard, vooral omdat het tamelijk kleinschalig is en een niet al te lange wandeling. Daarna onze reis voortgezet naar onze eindbestemming voor vandaag: Santa Fe.

Dag 7: Vandaag Santa Fe bezocht. Onze RV konden we parkeren op de parkeerplaats bij de Scottisch Rite Temple. Santa Fe is een sfeervol en levendig stadje. Alles doet heel Mexicaans aan met veel kunst van Native Americans (zoals de Indianen hier genoemd worden). Het is toeristisch, maar vooral populair onder de wat rijkere Amerikanen. Dit komt vooral vanwege de duurdere boetiekjes, kunstgalerieën en souvenirwinkels. We hebben eerst wat rondgelopen door de stad. Het Plaza, de Saint Francis Cathedral en wat winkeltjes bekeken. Daarna zijn we gaan lunchen bij Café Pasqaual’s (121 Don Gaspar Ave). Een absolute aanrader voor echt Mexicaans eten. Je moet er wel geduld hebben, want het is erg populair, maar het is het wachten zeker waard. Na de lunch hebben we het Palace of the Governors en het New Mexico History Museum bezocht. Het eerste vertelt de geschiedenis van Santa Fe, het tweede de geschiedenis van New Mexico. Beide musea zijn met elkaar verbonden en je koopt een combiticket voor beiden. Leuke musea om een indruk te krijgen van de lokale geschiedenis. Een nieuwe onweersbui bracht een abrupt einde aan ons bezoek. We wilden wel ongeveer vertrekken, maar moesten rennen om droog in de RV te komen.

Dag 8: Vandaag vanuit Santa Fe westwaarts gereden. Eerste stop was Albuquerque. Net als Santa Fe een stad met een leuk oud Mexicaans centrum, alleen een stuk minder toeristisch. De prijzen voor Mexicaanse en Indiaanse souvenirs lagen dan ook stukken lager dan in Santa Fe. Man en zoon hebben het Rattlesnake museum bekeken, ikzelf het Albuquerque Museum. Beiden waren de moeite waard.

Vanuit Albuquerque verder westwaarts gereden richting Holbrook. Een bijna kaarsrechte weg langs de Santa Fe railroad waarop eindeloos lange treinen van soms wel 2 tot 3 kilometer lang reden. Er was een duidelijke verandering in het landschap: was het tot Santa Fe nog groen en bergachtig, nu wordt het droger, geler en rotsachtiger. Na Gallup passeerden we de staatsgrens met Arizona: een uur erbij voor vandaag!

Onze volgende stop voor vandaag was het Petrified Forest National Park. We zijn er aan de noordkant ingereden en aan de zuidkant weer uit. De route door het park is 28 mijl en je kunt onderweg op alle mooie plekken stoppen en eventueel korte wandelingen maken. Komende vanuit het Noorden zie je eerst de Painted Dessert: prachtige rood en grijs gekleurde rotsformaties. Vervolgens kom je het Blue Mesa gedeelte waar je een hele mooie, korte wandeling kunt maken. Tenslotte kom je aan de zuidkant langs allerlei plekken waar je versteende bomen kunt zien. Een schitterende route die in onze reis weinig extra tijd kostte.

Na het Petrified Forest NP was het nog maar een kort ritje naar onze camping in Holbrook.

Dag 9: Vanochtend na een pancake ontbijt op de camping vertrokken richting Flagstaff. Net voor Flagstaff in noordelijke richting afgeslagen en daarmee het zuidelijkste punt van onze reis gehad. Na een korte klim omhoog bereikten we de afslag naar Sunset Crater National monument. Bij deze zo’n 1000 jaar geleden uitgebarsten vulkaan kun je nog steeds goed zien wat een uitbarsting doet met het landschap en de begroeiing. Een korte wandeling met uitgebreide uitleg in een trailgide vertelt over de geologische achtergronden, begroeiing en het landschap.

We hebben vervolgens deze korte omweg vervolgd richting Wupatki National monument. Hier ligt een nog goed bewaard gebleven Pueblo nederzetting. Ook hier een uitgebreide rondleiding met een boekje verkrijgbaar in het visitorcentre. Daarna onze weg vervolgd, terug over Highway 89, de route richting de south rim van de Grand Canyon.

Na de afslag richting de grand Canyon werden de uitzichten steeds spectaculairder. De eerste echte blik op de Grand Canyon is net na de Oost ingang, bij Dessert Viewpoint. Op de weg door Grand Canyon National Park naar Grand canyon Village kom je langs meerdere viewpoint met allemaal een even prachtig beeld op dit fantastische geologische wonder. Eindstop voor vandaag was Mather campground, een oase van rust te midden van zoveel toeristen. Dit heerlijke plekje onder de bomen, met kampvuurplek is een echte aanrader. Wel op tijd reserveren, dat kan vanaf 6 maanden van te voren en is dan ook heel snel vol. Probeer een plek aan de rechterkant van de Loop te reserveren, anders zit je deur aan de wegkant (niet heel erg, maar als je kunt kiezen…).

Vanaf de camping zijn we naar Matherpoint gelopen (ruim een half uur heen en dus ook een half uur terug) vanwaar we nogmaals een adembenemend uitzicht hadden op de Grand Canyon. Het was inmiddels rond 6 uur ‘s avonds, dus perfecte kleuren in de ondergaande zon.

Dag 10: Na een laatste blik op de prachtige Grand Canyon hebben we onze reis noordwaarts voortgezet richting Page. Onderweg hebben even een heen en terug omweg gemaakt naar Marble Canyon en Navajo Bridge. Uiteraard niet zo indrukwekkend als de Grand Canyon maar zeker de moeite waard. Vanaf de brug heb je een mooi uitzicht op de Canyon en als je nog iets verder doorrijdt heb je ook een mooi uitzicht op de Vermillion Cliffs. Vlak voor Page ligt de Horseshoe bent. Het was er behoorlijk druk, maar we vonden wel meteen een parkeerplek voor onze RV. Je moet nog een kwartier lopen om bij het uitzichtpunt te komen. Een echte workout in de verzengende hitte van de middagzon. Maar het resultaat mag er zijn: wat een prachtig uitzicht!

Kort na de Horseshoe Bend bereikten we Page en iets ten Noorden van Page de Whaweap Campground. Onze verblijfplek voor de komende 2 nachten. Mooie camping met uitzicht over Lake Powell, maar daarover morgen meer.

Dag 11: Vandaag een beetje een rustdag. De RV mocht op zijn plekje blijven en wij genoten van Lake Powell: ‘s Ochtends met een boottocht (de Antelope Canyon tour: niet goedkoop wel erg mooi) en ‘s middags aan het strand.

Dag 12: Vanochtend vroeg opgestaan omdat we een wandeling wilden maken in Waterholes Canyon en we de hitte voor wilden zijn. Waterholes Canyon is te vergelijken met Antelope Canyon, maar dan een stuk goedkoper en veel minder toeristisch. Om er te mogen wandelen heb je een Permit nodig van het LeChee Chapterhouse. Dus eerst naar LeChee waar we een mooie handgeschreven Permit kregen voor $ 12,- per persoon. Vervolgens over de Highway 89 tot de opgegeven milemarker om daar onze RV te parkeren. Vervolgens kun je te voet de Canyon in. Eerst even door de zon ploeteren, daarna was het in de schaduw van de Canyon heerlijk lopen. Wij hebben ca. 1,5 uur heen en terug gelopen. Dat was tot ongeveer halverwege de Canyon. We waren er helemaal alleen en het was een prachtige tocht.

Vervolgens onze reis voortgezet richting Monument Valley. Daar hebben we eerst het Goulding Tradingpost Museum in Goulding bekeken. Leuk, klein en authentiek museum. Daarna richting de eindbestemming van vandaag: The View Campground. En een view heb je daar zeker. De camping zelf stelt niet veel voor, maar het uitzicht maakt alles goed. Na het eten hebben we het Wildcat trail gelopen. Dit pad vertrekt vanaf de camping en is 6 km lang tussen de rotsen door. Dit pad is het mooiste bij zonsondergang en met de klok de mee is mooier dan zoals aangegeven.

Dag 13: na vanochtend nog even van het prachtige uitzicht te hebben genoten, in oostelijke richting vertrokken. Eerst kwamen we langs Mexican Hat, een rots met bovenop een grote steen in de vorm van een Sombrero. Daarna even een omweg gemaakt langs Goose Neck Statepark wat zeer de moeite waard was. Daarna onze weg vervolgd richting Bluff. Hier ligt Fort Bluff, een nagebouwd pioniersdorp uit eind 19 eeuw. Mormoonse pioniers trokken hierheen dwars door het woeste landschap van Utah. Erg leerzaam en interessant.

Na Bluff reden we richting 4 Corners: het 4-statenpunt van de VS, waar Utah, Arizona, New Mexico en Colorado elkaar raken. Lekker toeristisch, maar wel leuk. Tenslotte vervolgende we onze reis richting Cortez, de eindbestemming voor vandaag. We hadden Cortez gekozen omdat we morgen La Mesa Verde National Park wilden bezoeken. We hebben echter besloten om dit niet te doen zodat we meer tijd voor onze reis van morgen hebben en omdat we al meerdere pueblowoningen gezien hebben. Als je dit park wil bezoeken is La Mesa RV park wel een heerlijk plekje.

Dag 14: Vandaag in noordwestelijke richting verder gereden. Onderweg hebben we een heen en terug omweg gemaakt naar Needles Overlook. Een rit van ruim een half uur heen en dus ook weer een half uur terug, maar het was het omrijden meer dan waard. Wat een adembenemend uitzicht, alsof je on top of the world bent! Daarna onze reis voortgezet naar onze eindbestemming voor vandaag: Moab. Daar waren we op tijd genoeg om nog even lekker te zwemmen in het zwembad op de camping.

Dag 15: Vanochtend om 6 uur opgestaan om op tijd in Arches National Park te zijn. Dat gaat om 7 uur open en we wilden vanwege de hitte op tijd aan onze wandeling naar Delicate Arch beginnen. Deze wandeling zou volgens de folder heen en terug 2 tot 3 uur duren. Wij hebben er 2 uur over gedaan en hebben bij de Arch een half uur gezeten voor foto’s en om uit te rusten van de klim. Wat was dit weer een mooie speling van de natuur. Als je het juiste zand dat tot rosten wordt gevormd (poreus), de juiste ondergrond (zoutlagen), genoeg water (niet veel maar wel iets), af toe ijs, geen aardbevingen en heel veel tijd (meer dan 1 miljoen jaar) hebt, krijg je deze prachtige Arches.

Na de Delicate Arch zijn we verder gereden naar Devil’s Garden. Daar hebben we de kortste wandeling gemaakt naar Tunnel Arch, Pine Tree Arch en Landscape Arch. Voor een verdere wandeling vonden we het te warm.

‘s Middags hebben we nog even door het centrum van Moab gelopen en heerlijk gezwommen op de camping.

Dag 16: Vandaag hebben we Canyonlands National Park bezocht. Dit onherbergzame park is in drie delen verdeeld: The Needles, waar we een paar dagen geleden ook al overheen uitkeken, The Maze en Island in the Sky. Alleen dat laatste deel is met een gewone auto (of RV) te bezoeken. De rest moet je met een 4x4 Drive of te voet doorkruisen. We bekeken Upheavel Dome, waar we een mooie wandeling maakten en een aantal viewpoints. Wij vonden dit park zeer de moeite waard, alhoewel het waarschijnlijk het minst bezochte park van Utah is.

‘s Middags zijn we in Moab wat levensmiddelen gaan kopen in een erg leuk supermarktje: The Village Market, met veel verse, biologische en locale producten. Aan hetzelfde pleintje ligt een net geopend winkeltje met feestproducten. Erg leuk, voor elk thema eigen servetjes, bekertjes, ballonnen etc.

Dag 17: Vandaag een lange rit voor de boeg, maar wel een hele mooie. Na een stukje Interstate 70, reden we eerst Highway 24 door Capitol Reef National Park. Dat was al en mooie route, maar niets vergeleken met Scenic Byway 12. Een prachtige route door de Boulder Mountain: groene bergen met herten en loslopende koeien, Boulder: een leuk plaatsje met een gezellig koffiebarretje en Grand Staircase Escalante. Het stuk door Grand Staircase Escalante (ca. 10 mijl) was spectaculair qua uitzichten, maar ook qua weg. Steile bergen op en af (14%) met haarspeldbochten en steile afgronden naast de weg. Het is zeker te doen voor een RV maar je moet een beetje stalen zenuwen en geen hoogtevrees hebben. Na een rit van ongeveer 8 uur (met koffie en lunch stops) bereikten we Cannonville onze uitvalsbasis voor Bryce Canyon.

Dag 18: vandaag stond Bryce Canyon op het programma: weer een ander prachtig natuurwonder. Omdat de weersvoorspellingen niet heel goed waren, zijn we op tijd vertrokken richting het Park. Er mogen geen Rv’s in het park rijden, maar er rijdt een shuttlebus dus dat is geen probleem. Je kunt parkeren bij het Shuttlestation in Bryce Canyon City en daar de Shuttlebus nemen het park in. Wij zijn uitgestapt bij Sunset Campground en van daaruit langs Sunset Point naar Sunrise Point gelopen. Vanaf beide punten kun je naar beneden lopen. De aanbevolen route is beginnen bij Sunset Point en eindigen bi Sunrise Point, omdat dit gemakkelijker zou zijn. Ons inziens is het andersom gemakkelijker. De klim aan het einde is iets steiler, maar wel veel sneller en leuker. Wij hebben net voor de klim naar boven begon ook het Peek-a-Boo trail gelopen. Een mooie, maar pittige route (met veel steile klimmen en afdalingen) verderop in het Amphitheater. Toen we weer terugkwamen bij de splitsing voor de laatste klim naar boven door Wallstreet naar Sunset Point begon het te regenen. Gelukkig kwamen we relatief droog boven en waren we op tijd begonnen. In totaal hebben we een kleine 3 uur gelopen met stops tussendoor voor foto’s, water en lunch.

Dag 19: weer een reisdag vandaag. Dit keer met als eindbestemming Zion National Park. We reden via Ceder City. Enerzijds omdat we boodschappen wilden doen onderweg. Anderzijds omdat we via de kortste weg door de tunnel aan de oostkant van Zion zouden moeten en daar mogen RV’s niet zomaar doorheen, daar moet je voor betalen omdat je dan de hele tunnel in beslag neemt en het tegemoetkomende verkeer moet wachten. Die route was onverwacht mooi: we reden eerst het laatste stuk van de Scenic Byway 12 door Red Canyon. Daarna reden we weer een Scenic Byway (14) door een heel groen gebergte dat heel Oostenrijks aandeed. Met als toppunt Duck Creek Village; compleet met houten chaletjes! Dichter bij Zion werd het landschap weer droger en geler, maar toch weer anders dan wat meer naar het Zuiden.

In de middag arriveerden we op de Watchman Campground in Zion National Park. Een prachtig plekje aan de Virgin River met uitzicht op de Watchman. De herten lopen gezellig over de camping. Zion maakt gebruik van gratis Shuttlebussen, zowel het park in als ook richting Springdale, het dichtstbijzijnde plaatsje. Dat plaatsje hebben we ‘s middags bezocht: heel toeristisch maar niet met de standaard souvenirwinkeltjes, maar juist met leuke en bijzondere winkeltjes. En vergeet niet om een ijsje (of beter gezegd IJS) te halen bij de Candyshop.

Dag 20: Vanochtend vroeg op gestaan om op tijd te gaan wandelen zodat we de hitte weer een beetje voor kunnen zijn. Na lang twijfelen hebben we besloten om naar Observation Point te lopen. Angels Landing viel wat ons betreft af vanwege de massaliteit en het toch wel erg linke/smalle richeltje waar je overheen moet. Hoewel de Parkinformatie aangaf dat dit een wandeling van 5 tot 6 uur zou zijn, hebben wij ‘m in 4,5 uur met een half uur pauze op de top gelopen. Reken op ruim 2 uur klimmen (gelukkig zitten er ook wat vlakke stukken in) en een kleine 2 uur afdalen. Niet alleen het uitzicht is subliem, ook de weg erheen is prachtig en zeer afwisselend. We zagen buiten Muil Deers, Eekhoorns, hagedissen en Chipmunks zelfs een slang onderweg…..

Terug in het dal hebben we na een lunchpauze ook nog de wandeling naar de Lower en Middle Emerald Pool en terug via het Kayente Trail gemaakt. Al met al hadden we dus bijna 15 km wandelen in de benen, met forse kimmen en afdalingen in een temperatuur die ‘s ochtends begon bij ruim 20 graden en ‘s middags tegen de 35 graden. Na terugkomst bij de camper hebben we dan ook lekker uitgerust met de beentjes hoog!

Dag 21: Vandaag van Zion naar Las Vegas gereden. Een tamelijk saaie route over de Interstate 15. Zodra je Nevada binnenrijdt zie je meteen 2 casino’s en een heleboel schreeuwerige reclame. Onze Camping ligt bij Casino en hotel Sams Town een wat kleinschaliger Casino met een leuke aankleding en voldoende eet- en drinkgelegenheden. De camping is niet veel bijzonders, maar een prima uitvalsbasis voor Las Vegas. Het is hier ongelofelijk heet (42 graden) dus eerst maar even afgekoeld in het zwembad. Daarna met de gratis shuttlebus (handig, maar wel beperkte tijden en rond 21.00u de laatste bus terug) van Sams Town naar Downtown Las Vegas gegaan. Dat is niet de Strip, maar Fremontstreet. Hier liggen de eerste en oudste Casino’s en Hotels, onder andere de Golden Nugget. Je kijkt er je ogen uit. Er is onder andere een zwembad met een glijbaan die dwars door een aquarium met vissen en haaien gaat (in een glazen buis), een heleboel restaurants en bars en natuurlijk de Golden Nugget: de grootste gevonden goudklomp ter wereld. Fremontstreet is een overdekte straat waar ‘s avonds elk uur een lichtshow geprojecteerd wordt op het plafond. Erg leuk om te zien. Al vol van indrukken komen we terug in onze heerlijk gekoelde RV en dan moet de Strip nog komen……

Dag 22: ‘s ochtends na een uitgebreid buffetontbijt in het Hotel/Casino ($ 6,- per persoon) gaan shoppen in Premium Outlets South, zo’n 20 minuten rijden vanaf de camping en prima parkeerplekken voor onze RV. Na terugkomst ook maar geluncht in het Hotel/Casino omdat het daarvoor in de RV echt te heet was. Na de lunch ook maar even een gokje gewaagd en daarmee onze lunch terugverdiend! Daarna met de shuttlebus naar de Strip.

Bij aankomst regende het (!!!). De bus zet je af bij Harrah. Van daaruit zijn we eerst naar het Venetian gelopen. Echt Venetië in het klein en alles klopt tot in de kleinste details, met gondels en canals. Daarna The Mirage (niet echt een thema) en vervolgens Ceasars Palace waar je je in Rome waant. Toen naar het Bellagio, vooral voor de fonteinenshow buiten die erg mooi was. Na het Bellagio zijn we naar Paris- Las Vegas gegaan. En dan waan je je weer helemaal in Parijs, compleet met Eiffeltoren en metrostations. Daar hebben we ook iets gegeten en toen we buitenkwamen was het donker. Zo is het nog sfeervoller, met al die lampjes. Tenslotte nog Excalibur (een middeleeuws kasteel) en New York New York, de stad in het klein. Luxor (Egypte in het klein) lag nog een stuk verderop, maar dat trokken onze vermoeide voeten niet meer. Al die Hotels/Casino’s zijn zo immens groot, met winkels, restaurants, bars etc. dat je binnen nog meer afstand aflegt dan buiten, soms wel het dubbele. Inmiddels was het ook na 22.00u en de laatste shuttlebus terug ging om 21.10u. We hebben daarom maar de lijnbus (202 vanaf Flamingos Av.) genomen ($3,- pp voor een uur of $ 5,- pp voor een dagkaart). Dat was prima te doen en een goed alternatief voor de shuttlebus.

Dag 23: Vandaag de langste dagafstand afgelegd in onze hele roadtrip: 340 mijl. We reden vanuit Las Vegas langs Area 51 (met een Alienshop!) en ook langs Death Valley. We mogen met de RV namelijk niet door Death Valley (Road Bear schrijft dat in haar voorwaarden, dat mag maar tot begin juni) omdat het daar te heet is en er geen pechhulp komt als er wat gebeurt. De route was ontzettend saai en eentonig: kaarsrechte wegen door een woestijnachtig landschap. Pas het laatste stukje van de route werd weer wat afwisselender. We reden door de bergen met een groener landschap en in de verte de uitlopers van de Sierra Nevada met besneeuwde toppen. Na 7 uur (met wat pauzes) waren we in Lee Vining, onze eindbestemming van vandaag. Lee Vining ligt aan het Mono Lake en in de buurt van Ghosttown Bodie. Daarover morgen meer.

Dag 24: Vanochtend zijn we naar Bodie geweest. Dat is een Ghosttown uit de Goldrush tijd. Eind 19 eeuw groeide het in een paar jaar tijd uit tot de tweede grootste stad van Calafornia met 10.000 inwoners. Na een korte bloeiende periode raakte het in verval en in de jaren 40 van de vorige eeuw was iedereen verdwenen. Wat overgebleven is, is een spookstadje waar het lijkt of de bewoners elk moment weer terug kunnen komen. Heel authentiek en met een uitgebreide self-guide waarmee je zelf door het dorp kan lopen. Je moet, om er te komen, wel 3 mijl over een onverharde weg rijden. Is te doen met een RV, maar het rammelt wel enorm.

‘s Middags zijn we Mono Lake van dichter bij gaan bekijken. Eerst hebben we ge picknickt aan de noordkant van Lee Vining met uitzicht op het meer. Daarna zijn we aan de zuidkant van Lee Vining (langs de 120) bij South Tufa gaan kijken. Hier zie je de Tufa’s (oude onderwaterbronnen met kalkafzetting die bij laag water zichtbaar worden) het best. Mono Lake is een heel zout meer (veel zouter dan de zee) met een simpel ecosysteem van algen, vliegen, garnalen en meeuwen. In de zomer broeden koloniën meeuwen op de 2 eilanden. Prachtig om te zien en dat allemaal tegen een achtergrond van besneeuwde bergen.

Dag 25: vanochtend vanuit Lee Vining de Tiogapas opgereden. Flinke klim, maar goed te doen voor de RV. Boven aangekomen rijd je Yosemite National Park binnen. We zijn eerst bij het visitorcentre in Tolumne Meadows gestopt en hebben van daaruit een korte wandeling gemaakt naar Soda Springs.

Daarna zijn we verder gereden en hebben we een korte stop gemaakt bij Tenaya Lake. Daarna verder naar Olmsted Point. Daar zou je de Half Dome moeten kunnen zien, maar door rook van de bosbranden verderop in het dal hing er een dichte mist.

Tenslotte zijn we doorgereden naar Merced Grove waar we een wandeling naar sequoia's hebben gemaakt. Na deze wandeling zijn we doorgereden naar El Portal waar onze camping is.

Dag 26: vandaag stond Yosemite Valley op het programma. We zijn vanaf de camping met de Yard bus gegaan en hebben de RV een dagje vrij gegeven. Het is heel druk in Yosemite en het leek ons lastig om daar zo een groot voertuig kwijt te komen. De bus kost $ 7,- pp retour (kinderen tot 13 jaar zijn gratis) en brengt je in 50 minuten tot in Yosemite Valley (Half Dome).

Vanaf Half Dome zijn we richting Happy Ilse gelopen en van daaruit hebben we de Mist Trail naar Vernall Fall gelopen of beter gezegd: geklommen. Terug naar beneden zijn we via Clark's Point en een stukje John Muir Trail gelopen. Mooie, maar pittige wandeling die ons ongeveer 4 uur kostte.

Terug in het dal zijn we, na een picknick aan het water, naar het Visitor Centre gegaan. We hebben daar nog wat rond gekeken en gedronken en hebben daarna de bus terug genomen.

Dag 27: vandaag van El Portal richting San Francisco gereden. Een route die de schaduwkant van de Amerikaanse natuur liet zien. Eerst had onze route een omleiding over 2 tijdelijke bruggen en een eenbaansweg waar auto's op elkaar moesten wachten. Reden: een rotsverschuiving die de oorspronkelijke weg had weggevaagd.

Vervolgens kwamen we net na Mariposa door een enorm gebied waar bosbranden enkele weken geleden 33.000 ha. in as gelegd hebben. Er stonden ook verbrande huizen tussen. En dat is ook Amerika: bij de huizen die met man en macht gespaard bleven stonden borden met dankwoorden voor de brandweer.

Tenslotte kwamen we door grote gele vlaktes die eigenlijk groen moesten zijn. Hier werd het watertekort van California pijnlijk duidelijk.

Na een korte stop bij het San Luis Wildlife Refuge (leuk voor vogelaars) waren we net na de middag op de camping in Los Banos. Daar hebben we de middag gebruikt om op te ruimen, koffers in te ruimen en de RV te poetsen. Morgen brengen we ons fijne, tijdelijk huis terug naar San Francisco en gaan we nog 2 dagen in een hotel.

Dag 28: Vandaag vanuit Los Banos naar San Leandro gereden om onze RV in te leveren. We moesten daar voor 10 uur zijn en wilden om half 8 wegrijden voor een rit van ruim 1,5 uur. Ons vertrek werd kwart voor 8 en door drukte op de weg en nog tanken waren we net op tijd. Calculeer dus tijd in voor de rit de stad in. Het verkeer is druk.

De shuttle van Roadbear bracht ons naar ons hotel. Van daaruit zijn we met de Bart naar het centrum gegaan. Dat gaat prima: ruim 15 minuten lopen naar het station en klein half uur in de trein voor $ 9,30 pp retour.

In het centrum hebben we Marketstreet en Union Square bekeken. Daarna naar Chinatown. Dat laatste was erg leuk. Net alsof je in een andere wereld bent. We hebben er ook gegeten bij Great Eastern (Jacksonstreet). Heel lekker en niet te vergelijken met Chinees in NL.

Dag 29: vandaag begonnen met een bezoek aan Alcatraz. Erg leuk en absoluut een aanrader om te doen. Boek op tijd (kan online vanuit NL), het zit snel vol. Je krijgt een uitgebreide audiotour in het NL.

Daarna Pier 39 met de zeeleeuwen gedaan. Vervolgens fietsen gehuurd bij Blazing Saddles en daarmee de Golden Gate Bridge op gefietst (en weer terug). Daarna via El Presidio, de painted ladies en Lombard street weer terug naar de verhuurder. Dat viel af en toe best tegen. De straten zijn soms enorm steil, zowel op als af, en ook best druk.

Tenslotte met de Cable Car van Hydestreet naar Powellstreet gegaan om daar op de Bart terug naar het hotel te stappen. En daarmee eindigt onze Roadtrip door het Westen van de VS. Wat zijn die 4 weken om gevlogen. En wat hebben we ontzettend veel mooie dingen gezien. Voor iedereen die twijfelt of hij zo een reis zal gaan maken: doen! Het is alles meer dan waard!!!