Beste lezer en lustige reiziger, 

Vandaag is dan eindelijk de dag. Na een jaar lang uitgekeken te hebben naar deze vakantie, is deze eindelijk van start gegaan. Samen met mijn vriend Nik, ga ik in 3,5 week Zuidwest-Amerika ontdekken! De reis start in Los Angeles en eindigt in Las Vegas. Ik hoop jullie veel nuttige tips te kunnen geven, die heel erg van pas gaan komen op jullie eigen reis. 

We hebben er super veel zin in en zijn vanochtend al vroeg opgestaan. Nou is dit niet mijn hobby, maar als je me ergens voor wakker mag maken, is het voor vakantie! Om 4:45 ging de wekker en een uurtje later reden we op ons gemakje naar Schiphol. We vliegen met KLM en deze gaat dagelijks rechtstreeks naar Los Angeles, waar we als eerste voet zullen zetten op Amerikaanse bodem. Het inchecken op de luchthaven ging soepel, evenals het passeren van de douane. De vlucht vertrekt strak volgens schema en verloopt zonder al te veel hobbels en bobbels. 10,5 uur later en na velen grapjes met de stewardessen, zetten we de landing in. Het is stralend weer in LA, maar je ziet wel een dikke laag smog hangen. De route langs de douane in Amerika gaat helemaal goed en eigenlijk verrassend snel. Een uur na de landing staan we al buiten. 

Buiten treffen we de shuttle bus die ons in 10 minuten naar de locatie brengt van onze huurauto, welke we voor 2 dagen in ons bezit hebben. Het aanmelden bij Alamo gaat helemaal automatisch en dat werkt eigenlijk heel goed. Wat ons verraste is dat we zelf onze auto mochten uitzoeken. (wel binnen de geboekte categorie natuurlijk) 

Voor de eerste twee nachten hebben we het Holiday Inn airport hotel geboekt en voor $30 per dag, kun je hier de auto parkeren. Na een korte opfrisser, staan we rond 14:00 uur weer buiten en besluiten we niet meer al te veel te ondernemen. We rijden naar de Santa Monica pier en parkeren de auto bij het Civic Centre parking structure en betalen voor iets langer dan 2 uur, $3.

De Santa Monica pier is een erg gezellige plek, met prachtig uitzicht op de brede stranden en de hooggolvende oceaan. Er zijn allerlei visrestaurants, souvenierkraampjes en natuurlijk attracties. Het lijkt wel een beetje op een Amerikaanse kermis! Het is toeristisch, maar er hangt wel een leuk sfeertje. We lopen de pier af en wandelen over het voetpad langs het strand richting Venice beach. We genieten van de rust en van de vele bijzondere mensen die we langs zien lopen. Onderweg gaan we even zitten en we kijken onze ogen uit. Na een uurtje, zijn we allebei toch wel erg moe en gaan we terug richting de auto. Door file (LA en file gaan erg goed samen) doen we er een dik uur over om terug te rijden naar het hotel. Na een bliksembezoek aan de licor store voor een welverdiend biertje, gaan we naar het hotel. Het biertje heeft het maar half gehaald, want we zijn zo uitgeput van de reisdag, dat we uiteindelijk om 20:30 in slaap vallen. Een volgende keer zou ik zeker overwegen om niet de vroegste vlucht te pakken vanuit Amsterdam. 

Hotel: Holiday Inn Los Angeles international airport

Zo. Dag 2!

Vandaag zijn we natuurlijk al vroeg op vanwege onze jetlag, maar dat komt ook goed uit, want om 9:00 staat een Warner Bros studio tour op de planning!

We hebben geen ontbijt bij het hotel, maar even verderop zit Denny's, een typisch Amerikaanse diner met overheerlijke ontbijtjes. Na 2 lekkere kaneelpancakes en 2 bakken koffie, rijden we richting de WB Studio's. We hebben hier anderhalf uur voor uitgetrokken, maar ondanks dat we de tijd van Google maps aanhouden, komen we pas om 9:20 aan.. Gelukkig kunnen ze ons omboeken naar de tour van 9:30 en gaan we toch nog mee!

De tourguide is ontzettend enthousiast en we rijden in een groot golfkarretje door de nagebootste Amerikaanse straten en langs de gigantische sound studio's van Friends, Two and a half men en Ellen DeGeneres. We zien alle batmobiles, Harry Potter costumes en nog veel meer. Zeker een aanrader!

De tour duurt ongeveer 3 uur en kost $69 pp. Na afloop lunchen we nog in het restaurant. Het volgende wat op de planning staat, en wat ook nog eens op de route ligt, is de Hollywood Walk of Fame! Deze straat, waar de meeste beroemdheden hun eigen ster hebben gekregen, is erg druk, maar wel gezellig. We lopen de straat een stuk af en shoppen even bij het grote winkelcentrum. Ondanks dat er veel activiteiten zijn, zoals Madame Tussaud, Hollywood museum, selfie museum en de Dolby cinema, gaan wij toch weer door. We willen graag nog even het bekende Hollywood sign zien en van het uizicht over LA genieten bij de Griffith Observatory. Hier kun je gratis parkeren en een wandeling naar het observatory platform maken.

We sluiten onze dag af met een rit door Beverly Hills richting Venice beach. Dit enorme strand heeft een erg leuke boulevard met veel souvenirwinkels, mensen zijn aan het sporten en straatartiesten zorgen voor een leuk sfeertje. De palmbomen maken het plaatje compleet en we zoeken een plekje op voor een lekkere burger met een biertje en genieten van de zonsondergang. Uiteindelijk is het tijd om weer richting het hotel te rijden en duiken we moe maar voldaan ons bedje in en we zijn heel nieuwsgierig naar morgen!

Hotel: Holiday Inn Los Angeles international airport

Vandaag hebben we een drukke dag voor de boeg. Op de planning staat: de auto inleveren, camper ophalen, de Walmart leegkopen en rijden naar onze eerste campground in Malibu aan de zee(!).

We zijn opnieuw vroeg wakker en kunnen de camper om 12:00 op gaan halen bij Cruise America. Nadat we zijn opgestaan, gaan we eerst opnieuw naar Denny's voor een overheerlijk ontbijtje met ei en spek voor ongeveer $15 pp.

Het inleveren van de auto staat gepland op Long Beach Airport, omdat dit dichter bij de locatie is van de camperverhuurder. Dat bespaart weer taxikosten. Het inleveren gaat heel soepel en na 5 minuten staan we al op onze Uber taxi ($16) te wachten. We komen iets te vroeg aan bij Cruise America, maar worden vriendelijk ontvangen en voor een tv gezet waar de vrolijke instructievideo op verschijnt. Een medewerkster laat ons daarna onze camper zien, een C25.

Na een korte uitleg en een vragenrondje, rijden we weg. Helaas kom ik er na 3 minuten rijden achter dat beide spiegels los zitten van de camper en ze trillen alle kanten op! We zijn meteen weer omgedraaid, want dit is echt geen doen! Gelukkig is er een monteur aanwezig bij het depot die ons binnen 15 minuten weer op weg helpt. Dit keer is alles in orde en gaan we vol goede moed op weg naar de Walmart. Het rijden in Los Angeles is lastiger dan ik had gedacht, want op de 5 baans snelwegen, is het toch echt een uitdaging om van rijstrook te veranderen en de aparte verkeersregels in Amerika helpen ook niet echt mee.

Na elke hoek van de Walmart gezien te hebben en twee karretjes vol te hebben geladen, rijden we door naar onze camping. We zijn ongeveer 2,5 uur binnen geweest bij de Walmart, iets langer dan dat ik had gedacht van tevoren.

We schieten de snelweg weer op en komen bij het begin van de kustroute bij Santa Monica. Het is nu al een mooie route zo langs het strand en de zee af! Na een dik uur, arriveren we op onze camping, Malibu Beach RV park. Deze camping heeft plekken met fantastisch uitzicht op zee. Een nachtje kost ongeveer $100, maar dit is het zeker waard en de korte afstand is erg prettig voor een eerste overnachting. De medewerkers zijn erg aardig en we worden naar ons plekje gewezen boven op de heuvel. We installeren ons snel en zetten onze campingstoeltjes buiten, zodat we nog lekker even kunnen genieten van het zonnetje. Bij deze camping kun je te voet naar beneden lopen en een mooie strandwandeling maken.

Na ons eerste zelf gekookte maaltje in de camper, ruimen we onze spulletjes op en pakken we de koffers uit. We kletsen nog even buiten en kijken samen naar de sterren en de volle maan. Zeker een goed begin van de rondreis!

Wauw wat een ochtend! Op onze campingplaats hebben we vrij uitzicht op zee en als de wekker gaat om 6:45, besluit ik meteen even buiten naar de zonsopgang te gaan kijken. Wat een prachtig tafereel en wat een geweldige kleuren in de lucht! Ik sta 2 minuten te staren en tot mijn grote blijdschap, zie ik dolfijnen! Een hele school zwemt voor de kust. Snel maak ik Nik wakker en samen kijken we naar de vele vinnen die we boven het water zien komen. Dit is toch fantastisch!

We maken op ons gemak een ontbijtje met ei en spek, dumpen het vuile water en nemen afscheid van deze mooie plek. Vandaag rijden we richting Big Sur en langs de Highway 1. Het eerste stuk langs de kust is prachtig en we rijden vlak langs het strand af. Er is een (fiets) marathon bezig waardoor we wel wat langzamer moeten rijden. De eerste stop is een Walmart super centre, omdat we er achter zijn gekomen dat er een aantal dingen missen uit de camperinventaris. Na telefonisch overleg met de camperverhuurder mogen we deze missende items kopen en declareren bij het inleveren in Las Vegas.

Na een stop die toch weer langer duurt dan gepland, want ja de Walmart is echt een hele grote winkel, gaan we weer op weg. We genieten van de route en het uitzicht op zee. Het landschap is vrij kaal en droog, waardoor het op sommige plaatsen niet super interessant is, dus we gassen lekker door. Onderweg stoppen we wel even bij een parkeerplaats en maken we daar een broodje hotdog. Dit is ook zo leuk van een camper! Je hebt altijd alles bij de hand.

De volgende tussenstop is bij de Elephant Seals in San Simeon. Hier liggen veel zeeleeuwen te luieren in de zon en het is een prachtig schouwspel met het zonnetje, de zee en de vele vogels er bij. Tussendoor tanken we nog even en rijden we weer verder, want ondertussen is het toch al een uur of 4. Zodra je het Big Sur park in rijdt, wordt de weg meteen bochtiger en rijzen de bergen langs de kust de lucht in. Het is wat lastiger om hier te rijden met de camper door de scherpe bochten en met trots kijk ik naar Nik, die het door zijn hoogtevrees niet makkelijk heeft. Halverwege de route neem ik het stuur toch maar over.

Ze zeggen vaak dat de kustroute mooier is wanneer je deze rijdt van noord naar zuid, maar het is vooral praktischer. Alle uitzichtpunten zitten aan de overkant van de weg en het is moeilijk om deze te bereiken vanuit onze kant van de weg door de vele scherpe bochten. Aangezien de zon al begint te zakken en we voor zonsondergang op de camping willen zijn, stoppen we niet meer bij de uitzichtpunten. Het zicht is ook al prachtig vanuit de camper. Rond een uur of half 7 komen we aan op de camping en we hebben een prachtig plekje tussen torenhoge dennenbomen en naast het riviertje. We maken een kampvuur en eten ons diner aan het gedekte picknicktafeltje. Om ons heen staan andere kampeerders die ook kampvuurtje hebben gemaakt en die gekleurde lampjes hebben opgehangen. We hebben geen bereik en horen hier en daar muziek. Back to basic en genieten van de natuur. Wat een sfeertje en wat een fantastische dag!

Camping: Fernwood Resort ($95)

Wat is het toch ongelooflijk heerlijk om wakker te worden midden in de bossen naast een kabbelend beekje. Reizen met de camper brengt je echt dichter bij de natuur. We stappen om half 7 s'ochtends onder de douche, want vandaag staat de reis naar San Francisco op de planning!

De weg is vanaf het einde van het Big Sur park gelukkig een stuk minder bochtig en al gauw komen we weer in de bewoonde wereld terecht. Om 13:00 staat een baseball game op ons programma van de San Francisco Giants tegen de Miami Marlins, ($30 pp). Twee vrienden van Nik reizen op dit moment ook door Californië en we hadden vooraf al afgesproken om samen onze tijd in deze leuke stad door te brengen! Echt een hele leuke ervaring om samen zulke vette avonturen mee te maken.

Om 12 uur zijn we op de camping (Marin RV park, $110 pn) en met de huurauto van onze vrienden rijden we richting het honkbalstadion in hartje San Francisco. Het parkeren voor een hele dag kost ons $40, maar we staan wel meteen naast het stadion. We zitten op de derde en hoogste verdieping en hebben een fantastisch uitzicht over het veld, de tribunes en de San Francisco baai. De wedstrijd duurt 3 uur en het is echt heel leuk om alle locals te zien in hun natuurlijke habitat. Naar mijn idee zijn er maar weinig toeristen en dat is ook wel eens fijn. Er word heel veel gegeten en gedronken, gezongen en geklapt. De Giants winnen net op tijd met 2-1 (GO GIANTS!!) en het hele stadion gaat uit z'n dak. Wat een ervaring! Ik kan het iedereen aanraden!

Na de wedstrijd slenteren we wat rond langs de kustlijn en komen uiteindelijk uit bij een Irish pub en genieten hier van een drankje. We lopen nog richting Union Square en het klopt inderdaad dat hier veel zwervers leven. Naar mijn idee een stuk meer dan in los Angeles, maar het voelt niet onveilig. De gebouwen hier, en dan vooral de huizen net buiten Fisherman's Wharf zijn ontzettend mooi! Ik denk dat dit de charme is van deze stad. Prachtig en uniek gedecoreerde huizen in combinatie met een geweldig uitzicht over de baai met de Golden Gate bridge en Alcatraz. Een huurauto in deze stad is erg fijn, omdat het ook in deze stad best druk is en de straten zijn heel erg stijl. Ook verkijken we ons op de afstanden, want die zijn langer dan we denken.

Rond een uur of 5 rijden we terug naar de camping over de Golden Gate Bridge (Let op: op veel bruggen hier moet je tol betalen) en maken we het bovenste bed op voor onze vrienden. We koken een lekker maaltijdje met heel veel groenten, omdat onze vrienden dat al lang niet gehad hebben. Als je niet zelf kunt koken, leef je hier toch al gauw van junkfood. Na een aantal potjes kaarten en vele drankjes en dansjes, sluiten we ook deze dag weer goed af. Weer een fantastische dag om op terug te kijken!

Om 7 uur staat vandaag de wekker. Met z'n vieren ontwaken we langzaam en maken we ons klaar voor een dagje in San Fran. We genieten van een overheerlijk en uitgebreid ontbijt en vervolgens nemen we een douche in de ruime douches op de camping.

We stappen in de auto en rijden over de Golden Gate Bridge naar onze eerste bestemming: pier 33 voor de ferry naar het beruchte Alcatraz. Deze gevangenis was vroeger de plek waar El Capone en andere grote criminelen vast zaten. We parkeren de auto voor $10 om de hoek bij pier 39 en lopen op ons gemak richting pier 33. 

Eenmaal daar kijk ik mijn ogen uit. Wat een mensenmassa. Er staan zeker 200 mensen te wachten voor de tour van 9:30 en ondanks dat er heel veel tours gaan op een dag, is alles uitverkocht. We sluiten aan in de rij en door de drukte voelt het net alsof we zelf naar de gevangenis moeten. De boot vertrekt op tijd en in 15 minuten tijd staan we op Alcatraz Island. We worden hier vriendelijk ontvangen, samen met alle andere toeristen en de regels worden uitgelegd. Dan begint de audiotour. We zien ingerichte cellen, de recreatieplaats en eetzaal en er worden veel verhalen verteld over hoe het leven er toen uit zag. Het is allemaal wel beren interessant en het uitzicht over de stad aan de overkant van de baai met de rode Golden Gate is prachtig. Na de tour hebben we wel genoeg gezien en we pakken de eerste ferry weer terug naar het vaste land. Ondertussen hebben we flink honger gekregen en daarom lopen we richting pier 39.

Deze pier heeft iets weg van de Santa Monica pier, maar deze is veel leuker. Er zijn veel eettentjes en winkeltjes en de sfeer die er hangt is echt heel gezellig. We lopen ook nog even naar de zijkant van de pier, waar heel veel zeehonden op grote houten vlonders liggen te chillen. Ze maken elkaar het leven zuur door hun buurman in het water te gooien en voor ons is het een prachtig schouwspel. Het klokje slaat inmiddels al 15:00 en we besluiten om even terug te gaan naar de camping, omdat we vanavond nog op stap willen gaan.

De camping (Marin RV park) heeft een klein zwembadje en aangezien het buiten 27 graden is, plonzen we lekker in het water. De tijd raast voorbij en we hebben het zo gezellig dat het al gauw 19:00 is. Naast de camping, op 10 minuten loopafstand, zit de ferry terminal. Vanuit hier vertrekt ongeveer ieder uur een ferry naar Fisherman's Wharf, het centrum van de stad ($12 pp enkele rit). We nemen de ferry van half 8 en een half uurtje later zijn we er al! Super handig! We nemen een Uber richting Valencia Street, waar veel leuke barretjes en restaurants zitten, een tip van een bevriende local. We ploffen neer bij een barretje met een binnentuin en enige tijd later, lees ver na bedtijd, nemen we de Uber weer terug naar ons huisje op wielen ($40). 

Het opstaan vandaag gaat iets moeizamer dan normaal. De afgelopen avond was gezellig, maar lang. Het wordt tijd om afscheid te nemen van onze logees, aangezien we onze reis vandaag voort gaan zetten richting Yosemite. Door vele gezien als de mooiste bestemming van zuidwest Amerika, dus benieuwd zijn we zeker. 

We brengen onze camper in gereedheid en geven onze vrienden een dikke knuffel. Tijdens onze tocht vandaag zullen we ook nog moeten tanken en de koelkast aanvullen aangezien vier man toch sneller al het eten op krijgen dan twee. Een grotere walmart zit op de route in een klein stadje langs de snelweg en een tankstation is daar altijd dichtbij te vinden. 

In anderhalf uur tijd rijden we door vlakke landschappen en arriveren we bij de Walmart en proberen zo snel mogelijk onze boodschappen bij elkaar te harken. Maar zoals elk bezoek aan deze immense supermarkt, zijn we ook hier bijna drie kwartier bezig. We tanken vervolgens de camper vol en rijden door naar Yosemite, Wat volgens Google Maps nog 2,5 uur zal zijn. 

Aangekomen bij de voet van het bergachtige park neem ik het stuur over van mijn vriend, aangezien die weer begint te bibberen bij het vooruitzicht. Al snel blijkt dat de aangegeven reisduur van Google Maps niet haalbaar is met de camper, omdat we erg langzaam door de haarspeldbochten gaan. Dit alles maakt ons steeds minder uit wanneer we de prachtige uitzichten zien verschijnen. Tweemaal maken we een stop bij een fantastisch view point. Eenmaal op het hoogste punt, rijden we door een tunnel de vallei in en... wauw.. kippenvel. De grijze granieten bergtoppen zijn ontzettend hoog en in combinatie met de groene bomen is het uitzicht echt geweldig. Wat voelen we ons klein!

Aangekomen op onze Upper Pines campground ($27 pn) wordt ons duidelijk waarom deze camping altijd meteen binnen 10 minuten is uitverkocht. Onze RV staat midden tussen de enorme dennenbomen met daarachter de reusachtige granieten bergen die je toch het gevoel geven dat je als mens heel klein bent vergeleken met de natuur. Je kunt gebruik maken van de shuttlebus wanneer je in de vallei geparkeerd staat en een aantal wandelingen beginnen vanaf deze camping. 

Tijd om nog een heerlijk warm kampvuurtje te maken waarbij we kunnen genieten van onze huisgemaakte wraps met groente en kip. Het is een perfect momentje om even goed bij te tanken van de lange reis. Het vuurtje is welkom, want de nachten zijn hier erg koud. Tussen de grote bomen genieten we van de prachtige hemel vol met sterren en wanen ons in een paradijsje ver van de bewoonde wereld. 

Yes, ik heb er zo lang naar uit gekeken om Yosemite te gaan ontdekken en nu is eindelijk het moment daar!

Ook vandaag gaat de wekker weer op tijd, want in die ene dag die we hebben, willen we een hoop gaan doen. We staan rustig op en maken wat te eten. Aan de lekkere ontbijtjes die we maken in de camper, kan ik wel wennen! Zeker ook met het prachtige uitzicht op de bossen en op de massieve granieten rotsen die om ons heen staan. 

Het is erg druk op de camping, dus reserveer deze echt zodra het kan. We komen erachter dat er geen douches zijn op de camping, maar je kunt wel water bijvullen en dumpen. Vanuit de Upper Pines Campground beginnen diverse wandelingen en de park shuttle stopt bij de ingang van de camping.

Als eerste lopen we naar het begin van de Misttrail, welke achter de camping begint. We weten dat deze wandeling naar de Vernal Falls en de Nevada Falls gaat en dat we er ongeveer 4 uur zoet mee zijn. De tocht verloopt voorspoedig, maar gaat erg stijl omhoog. We komen er later dan ook pas achter dat deze trail ongeveer 350 meter stijgt!! Als we eenmaal aankomen bij de onderkant van Vernal Falls zijn we helemaal gesloopt. We kijken naar de waterval en zien een prachtige regenboog. Wat mooi! We genieten even en gaan verder omhoog. Aan de treden lijkt geen eind te komen en elke keer als we denken dat we nu echt niet hoger kunnen komen, is er weer een trapje. We komen aan bij de top en we kunnen helemaal naar beneden kijken, wat komen we van ver! We nemen hier even een lunchpauze en worden bijna aangevallen door agressieve eekhoorns. Bij de top van de waterval vind je ook de Emerald pool. Een prachtig diepgroen meer met een kleine waterval. Hier stoppen we ook nog even en lopen dan verder. Aangezien onze kuiten al aardig verzuurd zijn, besluiten we de trail af te snijden en niet meer naar de Nevada Falls te gaan. Via de John Muir trail lopen we, je raad het al, nog wat verder omhoog, ondanks dat dit de trail is die terug gaat. Na 10 minuten stoppen we nog even en achter ons zien we de mooie Nevada Falls! Wat een mazzel dat we ervoor hebben gekozen om die extra paar kilometer niet te lopen! Helemaal uitgeput komen we weer aan op de camping waar we nog wat hertjes zien lopen en maken een heerlijk broodje hotdog.

Na de lunch en een mini dutje op ons picknickbankje, lopen we naar de shuttlestop. We spotten hier een hertjes familie, met 2 volwassenen en 3 baby's. Zo schattig! De shuttle vertrekt ongeveer elke 10 minuten en gaat het hele park door. We stoppen even bij het visitor centre, kijken daar wat rond en we checken hier even onze telefoons, want we hebben hier even bereik. Dan nemen we de shuttle verder naar de Yosemite Falls, maar als we daar komen, blijken deze helaas al opgedroogd te zijn. Toch wandelen we de korte trail naar de Lower Falls, waar je normaal gesproken ook uitzicht hebt op de Upper Falls. Deze trail is wat makkelijker en binnen een uurtje zijn we weer terug waar we begonnen. We gaan terug naar de camping en maken onze avondmaaltijd en kampvuur klaar. We genieten samen onder de sterren van deze mooie dag en gaan uiteindelijk op tijd naar bedje. 

Deze ochtend blijven we lekker wat langer in bed liggen. Ook het ontbijt duurt wat langer dan gepland en we hebben beide uitgebreid gedoucht. Hierdoor zijn we pas om 10 uur onderweg naar onze volgende bestemming: Sequoia National Park. Maar eerst zullen we nog even afscheid nemen van het prachtige landschap wat we kunnen bewonderen vanuit onze camper. 

Na een half uurtje rijden komen we aan bij het Tunnel view point welke bovenaan de Yosemite Valley ligt. Het is een must om hier te stoppen, want hier heb je een prachtig uitzicht over de vallei waar we de afgelopen 2 dagen doorgebracht hebben. 

Opnieuw valt de reistijd tegen en pas na twee uur en een beetje rijden we het park uit, terwijl hier anderhalf uur voor stond aangegeven. Buiten de parken is helaas weinig te zien of beleven behalve landbouw en wat kleinere dorpen. Natuurlijk zijn we ook wel verwend met wat we zojuist hebben gezien. 

Aangekomen in Fresno bezoeken we een tankstation om de camper vol te gooien met benzine. Ik bel de camperverhuurder op aangezien ons toilet niet meer werkt. Deze spoelt niet meer door en ondanks we op elke camping prima voorzieningen hebben, is dit toch wel een comfort wat je mist, zeker in de nacht. Cruise America geeft aan een afspraak voor ons te maken en dit per SMS te bevestigen aangezien we de komende twee dagen in Sequoia waarschijnlijk geen bereik zullen hebben. 

We rijden door naar Sequoia en verbazen ons opnieuw over de prachtige natuur. Deze is echter anders dan in Yosemite. In Yosemite was het vooral ruw gebergte van granieten wanden met natuurlijk ook het nodige groen, maar Sequoia heeft veel meer weg van een bos, een eeuwenoud bos. 

Rond half 5 komen we aan op de camping. Aangezien de Lodgepole Campground tussen verschillende bergtoppen ligt wordt het sneller donker. Ook kan het hier s'nachts vriezen en daarom beginnen we snel met het sprokkelen van hout voor een vuurtje om ons warm te houden.

De vriendelijke ranger komt ons de do's en dont's uitleggen aangezien er nogal wat beren in de buurt gespot worden... Spannend! Ook geeft ze aan een lezing te geven bij het amfitheater welke aanwezig is op de camping. Het onderwerp: Wildfires.

Om half 8 woon ik de lezing bij terwijl Nik het vuur in de gaten houdt. Het is namelijk inmiddels al rond de 5 graden, dus zonde om het vuur uit te maken. De lezing is erg interessant en zeker een aanrader. De ranger geeft aan dat er dagelijks verschillende lezingen zijn op verschillende punten in het park.

De Lodgepole Campground ($22) heeft geen electra, wat betekent dat we 's nachts de verwarming niet aan kunnen zetten. Enkel de verwarming die werkt op gas, houd het ongeveer 2 uurtjes vol. Daardoor is het erg koud in de camper, dus houd hier rekening mee!

Poeh, soms is het wel erg vermoeiend om elke dag vroeg op te moeten staan. We hebben enkel vandaag de hele dag om Sequoia National Park te gaan ontdekken en natuurlijk willen we hier zoveel mogelijk tijd door gaan brengen. De shuttlebus rijd in dit park helaas maar tot half september dus zullen we de camper bij een van de bezienswaardigheden moeten parkeren. Je RV kun je kwijt bij het Giant Forest museum en bij de General Sherman tree.

We rijden eerst naar het Giant Forest museum, want we willen naar Moro Rock wandelen. Zodra we de camper uit stappen, spotten we meteen wat herten, een hoopvol begin van de dag! Vanaf het museum start de Moro Rock Trail en we lopen meteen de bossen in, verlost van alle toeristen. Het heeft toch ook wel iets spannends, wetende dat je tussen de wilde dieren loopt, zonder een ander mens te zien. Het is ongeveer een dik half uur lopen naar de trap die leidt naar Moro Rock. Deze trap, gemaakt op de rotsen, telt 350 treden, puf puf. Eenmaal boven heb je een fantastisch uitzicht en wat kun je ver weg kijken! Ook hier geeft een ranger meer uitleg over het gebied, maar we hebben helaas geen tijd om te blijven luisteren.

Eenmaal weer beneden, lopen we naar de eerste Sequoias en vervolgen onze weg naar de Tunnel Lodge, een tunnel gemaakt door een omgevallen Sequoia boom, waar je met de auto doorheen kunt rijden (niet met je RV). Het is op zich wel een grappig gezicht, maar niet super interessant, dus we lopen gauw verder. Via de Soldiers Trail lopen we terug naar het museum en weer komen we niemand tegen onderweg. Heerlijk zo alleen door dit bos met die woudreuzen! Prachtige meadows doemen hier en daar op met hoog gras en bloemen. Het stralende zonnetje dat er op schijnt, maakt het plaatje helemaal compleet.

Als we na weer klein uurtje aankomen bij het museum, is het al een stuk drukker. We stappen daarom weer in onze RV en besluiten om een picknick plaats op te zoeken om daar onze lunch te eten. Na 5 minuten rijden komen we er al een tegen en stallen onze etenswaren uit op tafel. Niet veel later horen we mensen achter ons luid en enthousiast praten en we kijken om. Staat er gewoon een bruine beer!! Hij staat op 20 meter afstand en hij probeert wat eten weg te halen bij onze buren. Wat een geluk dat we een beer zien! Ik ga gauw naar binnen om mijn camera te halen en maak een paar mooie foto's. De beer blijft 10 minuten hangen en neemt vervolgens de benen.

Onze volgende stop is de General Sherman tree, de grootste Sequoia van het park. We kunnen de RV makkelijk kwijt in deze tijd van het jaar en lopen de weg naar de reusachtige boom. Zoals ik al verwachte, wemelt het hier van de toeristen en er staat zelfs een dikke rij om met de General Sherman tree op de foto te kunnen. Omdat we tijdens onze wandeling al heel veel Sequoias hebben gezien en we er al veel foto's mee hebben gemaakt, vinden we dit eigenlijk veel te druk. We willen wel nog wat van de omgeving zien en wandelen de Congress Trail, waar je ook heel veel woudreuzen kunt bewonderen. Als we 5 minuten lopen, hebben we de meeste toeristen alweer achter ons gelaten, ideaal! Het hoogtepunt op deze trail was The House Group, waar je ongeveer 12 Sequoias bij elkaar hebt staan. Het blijft indrukwekkend om er naast te staan en als ik naar boven kijk, word ik zelfs even duizelig van de hoogte!

Onderweg naar de RV spotten we nog even heel snel een zwarte beer(!) maar deze is een stuk schuwer en rent er meteen al vandoor. Onze voeten zijn nu aardig gesloopt en dankbaar vallen we onze voorraad chocolade aan als we de camper instappen. Het is tenslotte vakantie! We rijden in een half uur naar onze camping, Stoney Creek Campground en parkeren de camper. We hebben geen levelingblocks waarmee we de camper waterpas kunnen zetten en dat is hier wel nodig! Gelukkig hebben we nog wat vlakke dikke houtblokken in de camper liggen en deze leggen we onder de wielen en dat werkt prima! Let er op dat deze camping geen water, electra, dump en douches heeft en dat je de tanks moet vullen/legen op de Lodgepole Campground als je daar de vorige nacht hebt gestaan.

Nou, voor vandaag staat niet veel bijzonders op de planning. Aangezien we ook de parken ten oosten van Las Vegas willen gaan verkennen, hebben we nu een hele lange rijdag. We hebben onze eerstvolgende stop geboekt in Kingman, Arizona. Je kunt ook een tussenstop inplannen, maar onderweg is weinig bijzonders te zien. We hebben liever 1 lange dag in de camper dan dat we hier een nacht verliezen.

Om stipt 8:00 vertrekken we vanuit Sequoia en anderhalf uur later zijn we weer uit de bergen, op vlak terrein. We zijn weg gereden met een te volle grijs watertank, omdat we geen dump hadden op de vorige camping. Hierdoor is het water in de douche omhoog gekomen (oeps). Daarom zoeken we eerst een camping op met een dumpstation en vragen daar heel lief of we even een klein beetje mogen dumpen. Gelukkig mag dat en is het probleem verholpen. Straks maar eens even poetsen.. Het eerste deel van de reis, rijden we vooral langs landbouw velden. We bellen de verhuurder om te vragen of er een afspraak is gemaakt voor de reparatie van onze wc, maar dat is helaas nog niet gebeurd. Ze beloven weer terug te bellen vandaag voor een afspraak.

We rijden en rijden en rijden en rijden en rijden en rond een uur of 1 stoppen we voor lunch bij de Burger King in Bakersfield. Na een lading fastfood kunnen we er weer even tegenaan. We rijden verder en verder en verder en verder en het laatste deel van de reis, rijden we door uitgestrekte dorre valleien. Wel makkelijk, want we hoeven alleen maar rechtdoor. De weg loopt door tot zover je kunt kijken en ondanks dat je soms op best afgelegen wegen rijdt, is het overal druk. Na nog een tussenstop om te tanken en nog een om de benen even te strekken, komen we uiteindelijk om half 6 aan in Kingman. Je ziet dat hier route 66 echt een happening is, want overal staan borden en zie je reclame.

We hebben hier een KOA camping en dat is wel even lekker na 4 nachten in de nationale parken te hebben gestaan. We hebben een full hook up (water, electra en dump), we kunnen een wasje draaien en er is een zwembad met warm bubbelbad! Dus tijd om even te relaxen! De mensen zijn super vriendelijk en er is goede privacy op elke campingplaats. Je kunt hier ook je propaangas bij laten vullen, dus dat is een mooi klusje voor morgenochtend! Deze rijdag was lang, maar als je je hierop instelt, is het zeker goed te doen.

Deze ochtend kunnen we lekker rustig aan doen. We hebben voor vandaag op de planning staan om een stukje van de route 66 te gaan rijden tussen Kingman en Flagstaff. Het rijden zelf kost elke keer meer tijd dan we denken, dus voor de aankomst in de middag bij de Grand Canyon hebben we nog niets gepland staan.

Voordat we vertrekken, laten we eerst nog even de propaangastank bijvullen en ruimen we onze schone was weer op. (tip: koop een waslijn, zodat je buiten of in de camper de was kunt ophangen) We rijden ook nog langs de supermarkt, omdat een aantal dingen weer op zijn. Het blijft leuk om te zien wat ze allemaal verkopen bij de Walmart en om de mensen te bekijken die daar rondlopen. We tanken de RV nog even vol en gaan op pad.

Nadat we 5 minuten onderweg zijn, valt het voorste dakraampje uit elkaar! Het raampje vliegt open en we zijn blij dat deze er niet af is gewaaid. Tijd om even creatief te denken en uiteindelijk is het raampje met tape en de meegenomen waslijn aan elkaar gebonden. Ppff zo, een half uur later is dit probleem opgelost.

Met Chuck Berry's 'Route 66', rijden we al swingend over deze historische weg. Het ziet er niet veel anders uit dan de normale wegen, behalve dat we heel veel motorrijders tegen komen en dat er hier en daar wat winkeltjes zijn. We stoppen even bij de Hackberry Store, welke van die oude benzinepompen voor de deur heeft staan. Het geeft echt dat sfeertje wat je verwacht als je denkt aan die goede ouwe tijd. We gaan even binnen kijken en heel de winkel hangt vol met nummerborden, stickers en briefgeld in vele verschillende valuta. Ze verkopen allerlei souvenirs van Route 66 en natuurlijk gaan wij niet met lege handen de deur uit! Wat een ontzettend leuk en iconisch winkeltje.

We vervolgen onze weg door het uitgestrekte landschap en gaan de snelweg weer op vlak voor Seligman. Het volgende plaatsje waar we (per ongeluk) door heen rijden, is Williams. Dit plaatsje ligt ongeveer op 85 km afstand van de Grand Canyon en is ook zeker de moeite waard voor een tussenstop of zelfs een overnachting. Er zijn veel restaurantjes, terrasjes, barretjes en winkeltjes en alle gevels zijn prachtig gedecoreerd naar de oude Cowboy- en Indianenstijl. Wij besluiten niet te stoppen, omdat we goed op schema liggen en dan misschien nog iets van de canyon kunnen zien, maar achteraf had ik hier toch wel graag wat tijd gespendeerd.

We komen rond 4 uur aan in het park en rijden naar de Mather Campground. Het is nog mooi weer en dat zal morgen veranderen, dus we rijden na het inchecken meteen even naar de rand van de canyon, de Rim, zoals ze dat hier noemen. We parkeren de camper op de aangewezen parkeerplaatsen en lopen in 5 minuten naar het uitzichtpunt. Wat een prachtig uitzicht en wat is het toch enorm groot! Ondanks dat ik de canyon al heel vaak op foto's had gezien, is het in het echt onwerkelijk groot en massief! Ondertussen proberen we contact te leggen met de reparateur die onze wc komt maken. We hebben in het park helaas niet genoeg bereik voor de sms'jes en daarom besluiten we toch maar even het park uit te rijden, terug naar Tusayan (10 km). We ploffen neer bij de Starbucks en hier spreken we af dat de monteur de volgende ochtend om 11:00 bij ons zal zijn op de camping. Hopelijk is het morgen dan eindelijk gemaakt! We rijden terug naar ons plekje op de camping en spenderen hier de avond.

Aangezien de reparateur vandaag rond 11:00 komt en het rond die tijd ook zal gaan onweren, doen we lekker op ons gemakje. We bakken lekkere pannekoeken met Nutella en genieten nog even van de ochtendzon.

Om 11:15 arriveert de monteur en neemt een kijkje naar de WC. Hij trekt al snel de conclusie dat hij dit probleem niet kan maken, omdat er een hele nieuwe wc in moet. We vragen hem nog even te kijken naar het dakraampje, maar dit onderdeel heeft hij ook niet bij, dus dat kan hij ook niet maken. We maken nog even een praatje met hem over Amerika en over zijn werk en dan gaat hij er weer vandoor. Helaas dus nog steeds geen gemaakte wc en om er niet meer tijd aan kwijt te raken, besluiten we het maar zo te laten.

Gelukkig is het nog droog en daarom gaan we meteen naar het visitor centre om even te kijken welke wandeling we willen maken. We wilden eigenlijk een trail lopen die een stukje de canyon in gaat, maar aangezien het onweer op de loer ligt, lijkt dit de ranger geen goed idee. Daarom beginnen we aan de Rim Trail, welke langs de zuidkant van de canyon rand loopt. De trail is erg makkelijk en vlak, maar het uitzicht is echt super! Toch wel een fijne afwisseling, een keer een wat makkelijkere wandeling! Halverwege begint het te regenen en binnen no time zijn we helemaal doorweekt. We snijden de trail af en lopen snel naar de dichtstbijzijnde stop van de shuttlebus. Gelukkig kunnen we hier schuilen, want 2 tellen later dondert en bliksemt het. De shuttle pikt ons na 10 minuutjes op en zet ons weer af bij het visitor centre. Aangezien het de rest van de middag blijft regenen, gaan we terug naar de camper. Super handig die camper, want we hebben natuurlijk handoekken en droge kleren altijd bij de hand! We hebben op de terugweg bij het winkeltje nog wel even de Monopoly National Parks USA editie gekocht, dus we zullen ons vanavond niet vervelen.

Het is pas 14:00 en daarom rijden we ook nog even naar Tusayan voor een heerlijke pumpkin spiced latte en schuiven er ook nog maar meteen even een pizza in, want ja, fastfood is all over the place hier! Onze buikjes zitten weer bomvol, we gaan naar de camping en zetten we onze Monopoly op. Na 3 potjes is de avond al vergevorderd. Tijd dus voor een lekkere snack en maken zelf popcorn in de camper, maar we hebben iets te veel pitjes in de pan gedaan, waardoor de popcorn door de camper heen vliegt. Na veel lol, ondanks het slechte weer, gaan we lekker slapen.

Vandaag mogen we weer een stukje gaan rijden. Het is ongeveer 4 uur naar Monument Valley, onze volgende stop. We vertrekken vroeg op de ochtend vanuit de Grand Canyon en aangezien het nu wel mooi weer is, stoppen we nog even bij het Desert View Point onderweg. Hier kunnen we nog even genieten van de Grand Canyon met blauwe lucht en na een korte stop voor foto's rijden we weer door.

Het eerste stuk van de rit is vooral bergafwaarts, dus het rijden is hier super makkelijk. Lekker uitgestrekte wegen en geen haarspeldbochten. Na een aantal uurtjes, komen we echt in Indianen territorium. Er staan overal kraampjes langs de weg waar ze juwelen en zelfgemaakte potten verkopen. De natuur begint ook te veranderen, want de rotsen worden hoger en nemen verschillende rode tinten aan.

Na een lunchbreak komen we rond 3 uur aan in Monument Valley. Let even op dat je de entree naar het visitor centre en het uitzichtpunt van de Three Mittens, apart moet betalen ($20). Dit valt namelijk niet onder de America the Beautiful parkenpas. We parkeren de camper, pakken alles wat we nodig hebben voor een eventuele wandeling en lopen naar binnen. Een mevrouw vertelt ons dat de Wild Cat Trail een goede optie voor ons zou zijn. Deze duurt ongeveer een uur en je loopt om de West Mitten Butte heen. We nemen nog wat foto's van het iconische uitzichtpunt op de Mittens en beginnen aan de wandeling. Het eerste stuk is door het zand bergafwaarts, dus dat gaat super goed. Eenmaal beneden, loop je over zandpaden en het uitzicht is echt fantastisch. Onderweg komen we maar 2 mensen tegen, dus als je weer wil ontsnappen aan de drukte, wandel, wandel, wandel. Het werkt overal! Het is erg warm en dat maakt deze hike van een uur toch wel erg zwaar, maar het is zeker wel de moeite waard. Tip: doe deze wandeling niet op het heetst van de dag en neem meer dan genoeg drinken mee.

Nadat we terugkomen in de camper, duik ik meteen de vriezer in voor een lekker verkoelend ijsje! Gelukkig kunnen we nu even in de airco zitten en afkoelen tot we bij onze volgende stop zijn. We rijden namelijk nog even een stukje door naar het Forrest Gump Point. Op dit punt stopte Forrest zijn cross country running in de film. Er staat een bordje die zijn gloriejaren wel achter de rug heeft, maar het uitzicht op Monument Valley is echt geweldig! De zon kijkt ons tegemoet, waardoor de rotsen in de verte zwart afsteken tegen de blauwe lucht. Het heeft wel iets moois, maar ik denk dat het nog beter is als je dit punt vroeg in de ochtend bezoekt wanneer de zon in je rug staat.

Na een korte pauze en wat foto's gaan we door naar de Gouldings Campground. Deze camping heeft ook veel faciliteiten en dat is wel zo prettig na een warme dag. Tijd voor een douche is het zeker, want we zitten van top tot teen onder het rode woestijnzand. We eten buiten aan de picknicktafel ons biefstukje en genieten daarna nog even van de mooie sterrenhemel. Dat blijft toch ook prachtig, hoe vaak je het ook gezien hebt. Hierna duiken we vermoeid ons bed in, nieuwsgierig naar wat de volgende dag ons brengt.

Vandaag vervolgen wij onze reis naar Page. We hebben hier een tour bij de Lower Antelope Canyon om kwart voor 1. We moeten goed op de tijd letten, omdat we net over de grens in een andere tijdzone zitten. Gelukkig vermeldt de tour duidelijk op zijn website welke tijdzone word gehanteerd, namelijk Arizona standard time. Een uur vroeger dan de huidige tijd in Monument Valley. Waardoor we een uur extra speling hebben.

De weg erheen is zeer prettig te rijden en in twee uurtjes staan we op de parkeerplaats voor de tour. We hebben zelfs nog een uur over voordat de tour begint. Gelukkig hebben we ons eigen huisje op wielen bij, waardoor we heerlijke hotdogs kunnen maken midden op een parkeerplaats waar enkel zand aanwezig is. Op ons campingstoeltje doen we ons tegoed aan de lekkere lunch.

Om 12:45 begint de tour naar de Lower Antelope Canyon door de organisatie Dixie Ellis. Een wandeling door een kloof van 30 meter diep en 407 met lang. We worden begeleid door onze tour guide Stacy. Een hele vriendelijke jongedame die zelfs helpt bij het instellen van de telefoon en camera voor de beste foto's! Ze geeft aan waar mooie foto's genomen kunnen worden en helpt iedereen meerdere malen met het nemen van gave foto's. Ondanks dat het aangegeven staat als een 'moderate hike' zijn we geen druppeltje zweet verloren tijdens de wandeling. Het is namelijk zo druk dat er om de tien meter gestopt moet worden. Stacy geeft aan dat er per dag wel 3000 tot 4000 bezoekers langskomen voor de tour van ongeveer anderhalf uur. Het is daarmee dan ook echt een drukke en toeristische attractie. Het is echter wel een heel mooie en unieke ervaring en de foto's van al die mooie rood/paars/oranje kleuren kunnen dit bevestigen. Aan het einde van de tour krijgt iedereen nog een flesje water om het vochtbalans weer op peil te krijgen.

We vervolgen onze weg naar Horseshoe Bend. Wat maar een kwartiertje rijden is vanaf de tour. Hier aangekomen moeten we parkeren op een parkeerplaats welke pas recent is aangelegd voor het verwerken van de talloze auto's en RV's die hier langs trekken. Het voordeel is dat er genoeg parkeer ruimte is, het nadeel is dat er nu $10 kosten aan verbonden zitten om je RV te parkeren.

Het is een korte hike naar het uitzicht punt waarbij een flesje water per persoon wordt aangeraden. Na een kwartiertje komen we aan bij het uitzichtpunt. Een prachtige brede rivier die rondom een enorme rots stroomt. Het water ziet er helder uit met soms groene tinten. Ook varen er enkele glimmende witte boten overheen. We bekijken de rivier van verschillende punten en nemen natuurlijk de nodige foto's en selfies om vervolgens weer terug te lopen naar de RV.

Het is nu half 4 en vinden het genoeg geweest voor vandaag en besluiten direct door te rijden naar de Wahweap Campground. Onderweg rijden we nog over de gigantische Glen Canyon dam. Wanneer we naar beneden kijken vanaf de brug kunnen we vanuit de RV de onderkant van de dam niet eens zien.

Iets over vier checken we in bij de camping met full hook up en ruime plaatsen. Onze plaats is groot genoeg voor 3 RV's en daarnaast hebben we nog een ruim stuk grond met picknicktafel, firepit en BBQ. Tevens staat er een grote boom die voor de nodige schaduw zorgt in de 30 graden.

Aangezien het zo laat op de dag nog steeds zo warm is, lopen we rond 5 uur naar beneden op de camping. We steken de straat over en lopen zo het strand van Lake Powell op. Tijd om even lekker te ontspannen na alle drukke dagen. Op het strand en in het begin van het meer zijn wel wat stenen en plantjes aanwezig waardoor waterschoentjes toch wel een aanrader zijn.

De zon gaat onder rond 7-8 uur, we weten het niet helemaal zeker, want de tijd blijft maar verspringen omdat we midden op een tijdgrens zitten. Heel verwarrend allemaal! Ook wanneer de zon onder is, blijft de temperatuur aangenaam dus we eten lekker buiten en daarna maken we nog het vuurtje aan in de firepit. We laten het vuur langzaam opbranden waarna we ons bedje inkruipen na een mooie dag met inspanning en ontspanning.

Ons extra dagje in Page hebben we gepland, zodat we ook ergens tijd kunnen maken om even iets anders te doen dan hiken en rondrijden met de camper. Bij Lake Powell zijn vooral veel wateractiviteiten te doen en daarom gaan we vandaag lekker een kayak huren!

Dit wordt echt een relax dagje en daarom slapen we eerst even lekker uit! We maken weer een heerlijk ontbijt, douchen op ons gemak en rommelen nog wat in de camper. Rond een uur of 12 rijden we met de camper naar Page, want hier ligt het bedrijf dat de kayaks (en peddle boards) verhuurt. We weten niet of de we wel een kayak mee kunnen nemen in de camper, aangezien de verhuurder niet aan het water ligt en we dus de kayak in de camper moeten vervoeren. Er word wel op de website gezegd dat ze makkelijk een rails kunnen installeren op het dak van een huurauto, dus we zijn benieuwd of we de kayak mee kunnen nemen. Als we daar aan komen rijden, komt een man van het bedrijf ons vrolijk tegemoet. Hij neemt eens een kijkje in de camper en na een: "ooohhh moet lukken", lopen we naar binnen om te betalen en de waiver in te vullen. Nik en de medewerker van het bedrijf schuiven de tweepersoons kayak in de camper, wat overigens echt precies past, en off we go!

Het is een kwartiertje rijden naar de plaats waar je de kayakken en boten in het water kunt laten op Lake Powell. Via een stijle ramp moeten we naar de waterkant rijden met de camper, wat toch wel een beetje spannend is. We tillen samen de Kayak uit de camper en terwijl Nik de camper parkeert op de grote parkeerplaats, maak ik de Kayak vast in orde.

Het is heerlijk rustig op het meer en we varen richting de ingang van de Antelope Canyon. Dit is niet hetzelfde beeld wat je krijgt van de Canyon als je de tour maakt, maar toch is het adembenemend om met een kleine Kayak tussen een grote kloof door te varen. We komen onderweg wat gemotoriseerde vaartuigen tegen, veelal privé boten, maar druk is het niet. Je kunt een heel eind de Canyon in varen, totdat je bij een punt komt waar je niet meer verder kunt. Hier kun je uitstappen en nog een wandeling richting door de nauwe Canyon, maar onze armen zijn al zo verzuurd na 1,5 peddelen, dat we geen zin meer hebben in nog meer activiteit. We moeten immers ook nog terug varen! Overigens zag de tour in de Lower Antelope Canyon er veel spectaculairder uit dan het beginpunt van deze wandeling.

Na in totaal 3,5 uur onderweg te zijn geweest en te hebben genoten van de rust en de stilte, komen we weer terug bij de camper. Het lukt ons samen net om de Kayak weer in de camper te krijgen en met weer een leuke herinnering erbij, gaan we weer terug naar de verhuurder en leveren we de Kayak weer in. We zijn net op tijd terug op de camping om nog even te genieten van de laatste zonnestralen met een lekker koud biertje in de hand. 's Avonds maken we een warm kampvuurtje en kaarten we een paar potjes. (Tip: koop lighter fluid, zo kun je super snel een vuurtje aanmaken).

Vandaag op naar Bryce, wat op ongeveer 3 uurtjes rijden is. We vonden het bij de Grand Canyon erg fijn om daar wat vroeger op de dag aan te komen, waardoor je in de middag nog tijd hebt om naar uitzichtpunten te gaan, dus we nemen ons vandaag voor om dit weer te doen.

We pakken het boeltje weer in en zorgen dat er geen spullen meer van 't aanrecht en de tafel kunnen schuiven in de camper. Geloof me, vroeg of laat vliegt er heus wel iets door de camper heen, dus let goed op! We tanken de camper nog eens vol en gaan op pad richting het Nationale Park. Onderweg voelen we dat we aardig de hoogte in rijden en later blijkt dit ook te kloppen, want Bryce ligt maarliefst op 2,5 kilometer hoogte. De weg er naar toe is goed te rijden en niet erg te bergachtig. We komen aan in Kanab en doen daar nog even wat inkopen. Als je in Utah ergens drank wil kopen, ga dan naar een State Liquor Store, want in een gewone supermarkt of bij een tankstation, verkopen ze in deze staat geen drank.

Nadat de camper weer is volgeladen, rijden we door en net voordat je Bryce in rijdt, cross je door de Red Canyon. Het is een rode bergketen die goed afsteekt tegen zijn grijze broertjes die in de rest van de omgeving te vinden zijn. Rond een uur of 2 komen we aan in het park. We staan op de Ruby's Inn Campground, welke bij de ingang van het Nationale Park ligt. Deze grote camping ligt aan de rand van het dorpje en heeft ook een eigen shuttlebus stop. Super handig, want deze shuttle brengt je naar alle mooie uitzichtpunten en daarvandaan starten ook veel wandelingen. We parkeren eerst de camper, sluiten de electriciteit aan en pakken dan de shuttle, welke elke 10 minuten langs komt. We moeten bij het bushokje eerst onze Nationale Parkenpas laten zien, zodat we de shuttle in kunnen stappen. De camping ligt namelijk net buiten het park en onderweg passeren we de rangerstations. Onze eerste stop is bij Bryce Point. Wat me opvalt is dat je hier maar weinig parkeerplaatsen hebt voor auto's en zelfs helemaal geen voor campers. De shuttle is dus de beste manier om het park te verkennen. We lopen 5 minuten en komen bij het View Point. Vanuit hier heb je een fantastisch uitzicht over de Hoodoo's, de vele smalle rotsformaties bij elkaar die samen het Bryce Amfitheater vormen. We nemen hier wat prachtige fotootjes voor in het album en nadat we zijn uitgekeken, nemen we de shuttle naar het volgende punt: Sunset Point. We stappen uit en bekijken het Bryce Amfitheater vanuit een andere hoek. Het is prachtig en onvoorstelbaar hoe dit landschap duizenden jaren geleden is ontstaan. We wandelen langs de rand van de Canyon en komen na een uurtje uit bij het Sunset Point. We besluiten dat het zo wel weer genoeg is voor vandaag en we zijn blij dat we al wat van het park hebben gezien. Zo kunnen we morgen lekker rustig aan doen en hebben we genoeg tijd voor de wandeling die we willen gaan maken. Op de camping spelen we nog een ijlen lang potje Monopoly en gaan we aan de slag voor het avondeten.

Voor de avond hebben we een hele gave excursie gepland. We gaan sterren kijken door mega grote telescopen! Ik ben echt ontzettend fan van astronomie en vind planeten, zwarte gaten en sterrenstelsels super interessant! Een uitgelezen kans dus om weer wat bij te leren. In het donker, wat wel een beetje spannend is, rijden we naar de plek waar de excursie plaats gaat vinden. Het is maar 10 minuutjes rijden, maar het laatste stuk is off road, dus we moeten wel goed opletten met de camper, want off road rijden, is op eigen risico. Maar alles gaat gelukkig goed en in het pikkedonker zien we een rood verlichte container met de naam van de touroperator: Dark Ranger Telescope Tours. Daar moeten we zijn! We stappen uit en lopen richting de container. Het ziet er een beetje spooky uit, maar de ontvangst door Logan, de Dark Sky Ranger, is heel vriendelijk. Er zitten een stuk of 15 mensen buiten voor een presentatiescherm en met een warme beker chocomel, nemen we plaats. Logan begint zijn presentatie en vertelt van alles over de verschillende planeten, het ontstaan van sterrenstelsels en over de bijzondere dingen die we in de ruimte kunnen zien met de telescopen die achter ons zijn opgesteld. De presentatie is ontzettend interessant en wat fijn dat het hier zo rustig is. Je ziet dat het geen groot bedrijf is, maar meer een uit de hand gelopen hobby. En dat is erg prettig, want het is persoonlijk en de rangers hebben alle tijd voor je. Na de presentatie mogen we allemaal door de drie enorme telescopen staren. De rangers zetten elke keer andere ruimte objecten in beeld en zo hebben we: Saturnus, Pluto, Jupiter, de Andromeda Galaxy, sterrenklusters en nog veel meer boeiende dingen gezien. Aan het einde ging iedereen al weg, waardoor we zelfs 3 telescopen voor onszelf hadden! Echt een dikke aanrader om te doen! Let wel op, want het is KOUD. Ook in de zomer zakt de temperatuur tot rond het vriespunt, dus kleed je warm aan.

We hebben 2 nachten op de Ruby's Inn Campground gereserveerd en dat betekent dat we nu een volle dag hebben om Bryce National Park van iets dichter te gaan bekijken. We kwamen er gisteren al achter dat Bryce een kleinschaliger park is, wat je eventueel ook goed kunt bekijken als je maar 1 nachtje hier hebt. Wij hebben echter wat langer de tijd en daarom kunnen we ons een goed verdiepen in de wandelingen die we hier kunnen maken. Naast wandelen, kun je hier ook paardrijden, quadrijden en nog veel meer andere leuke activiteiten ondernemen.

Nadat we in de ochtend rustig aan gedaan hebben, gaan we op pad. De wandeling die we hebben uitgezocht is een combinatie van de Navajo Trail en de Queen's Garden. Deze wandeling is ongeveer 2,9 mijl en loopt dwars door het prachtige Amfitheater wat we gisteren al even hebben mogen bewonderen vanaf de zijlijn. Wat belangrijk is om even in het achterhoofd te houden bij deze wandeling, is dat je begint bij de Navajo Trail. Het eerste stuk van deze wandeling ga je dan namelijk stijl naar beneden, in plaats van naar boven en achteraf zijn we daarom ook erg blij met deze keuze!

De wandeling duurt ongeveer 2 uurtjes en we komen vermoeid aan bij Sunrise Point. Na deze wandeling, hebben we Bryce eigenlijk wel gezien en daarom besluiten we terug te gaan richting de camping. We gaan nog even langs het visitor centre (met giftshop jeej!) en we rijden daarna nog eventjes naar de general store in het dorp.

De tijd gaat ontzettend snel vandaag en voordat we het weten is alweer tijd voor het avondeten. Het word overal al snel donker, rond een uur of half 8 - 8 uur en daarom maken we buiten nog even een kampvuurtje. De wind waait echter stevig waardoor het op zo'n grote hoogte best snel afkoelt s' avonds. Daarom besluiten we maar lekker op tijd naar bed te gaan.

Yes! Voor vandaag staat er weer een prachtig nieuw, tevens het laatste, nationale park op de planning. We gaan al vroeg in de ochtend op pad en rijden richting Zion. Ik ben erg benieuwd naar dit park, omdat alle collega's er helemaal verliefd op zijn. Dat kan alleen maar goed uitpakken dan. Het weer wat was voorspeld, zag er alleen niet zo goed uit, maar onderweg zien we niks als zon, gelukkig maar!

Er zijn 2 manieren op Zion National Park binnen te rijden, via de oostingang en via de zuidingang. De oostingang ziet er op de kaart nogal bochtig en bergachtig uit, dus ik check even dubbel met een collega of we deze weg wel kunnen rijden met de camper. Nadat ze me gerust gesteld heeft, nemen we toch de oostingang. De zuidingang is namelijk nog 2 uur extra rijden.

Het eerste stuk van de reis, merk je vooral dat je weer op wat lager gelegen terrein komt. Het waait onderweg ontzettend hard en af en toe is het lastig om de camper op onze weghelft te houden. Weer een avontuur erbij, zeg ik maar. We nemen de afslag richting Zion en even later komen we bij een wei waar bizons staan! Wat een grote beesten zijn dat zeg, heel indrukwekkend om ze een keer van dichtbij te zien. We stoppen even langs de kant van de weg en bewonderen de dieren even. Verderop de route word de weg weer wat kronkeliger en al snel komen we bij de ingang van Zion. Prachtige rode/oranje bergen met een soort uitgesleten ruitjes patroon erop, staan overal om je heen. Wat een bijzonder gezicht, weer een heel ander aangezicht als in Bryce of Monument Valley. We laten onze parkenpas zien en de ranger vraagt ons of we bekend zijn met de tunnel die we tegen gaan komen. Ze legt uit dat we 2 tunnels tegemoet rijden, waarvan we voor 1 tol moeten betalen ($15). Deze tweede tunnel is namelijk in het midden slechts 13 ft hoog, waardoor de rangers het tegemoetkomende verkeer stop moeten zetten en er een one-way tunnel van moeten maken, zodat wij in het midden door de tunnel kunnen rijden. Oeh, dit word toch wel een beetje spannend! De weg door het park is werkelijk prachtig en super indrukwekkend met hoge bergen, bomen en verassend veel bloemen. Voordat we bij de tweede tunnel komen (de eerste ging prima), zien we nog een aantal Bighorn sheep, wat een leuke beestjes.

We komen aan bij de tweede tunnel en stoppen hier. We moeten ongeveer zo'n 10 minuten wachten tot alle tegenliggers de tunnel hebben verlaten en dan is het onze beurt. Alle spanning blijkt voor niets, want we passen in het midden makkelijk door de tunnel en tuffen met zo'n 20 mijl per ook naar de andere kant. We komen aan in de vallei en het is werkelijk prachtig. Rode stijle bergwanden rijzen op aan weerszijden van het park en daartussen is het groen. Bomen, cactussen, bloemen, het lijkt wel een paradijsje. We rijden door naar de Watchman Campground waar we 2 nachtjes hebben gereserveerd. Dat blijkt achteraf maar goed ook, want alle campings zitten vol in het park.

We parkeren de camper en besluiten dat we meteen wel even een kijkje willen gaan nemen in het park. Onderweg heeft Nik de foldertjes al bestudeerd en grapte even over de beesten en insecten die we tegen zouden kunnen komen. We lopen de camping af, richting het visitor centre vanwaar de shuttlebus vertrekt en verhip, zien we toch een dikke vette vogelspin lopen! IEK, wat is die enorm zeg! Vol verbazing bekijken we deze joekel en maken een paar foto'tjes waarna we er gauw vandoor gaan.

We nemen de shuttlebus naar de Zion Lodge en besluiten eens een kijkje te gaan nemen bij de Emerald Pools. We lopen ongeveer 20 minutjes en dan blijkt dat de Lower Emerald Pool zo goed als leeg staat en de trail naar Upper Emerald Pool is weggevaagd door een rockslide. Nou, dat was geen succes, dus zorg dat je altijd even kijkt welke wandelpaden geopend zijn!

Terug bij de Zion Lodge besluiten we daar maar even wat te eten en dan nemen we de shuttle weer terug. We stappen uit bij het museum en lopen vanaf daar via de Pa'rus Trail terug naar de camping. Leuke korte wandeling die langs het riviertje afloopt en het levert prachtige foto's op.

Als we op de camping zijn, besluiten we niet buiten te gaan zitten, want de angst dat de vogelspin nog ergens rondhupt is nog heel erg aanwezig. Daarom spenderen we de avond lekker binnen en maken we gezellig ons eigen feestje met lekkere Nederlandse muziek.

We worden al vroeg wakker, want oei wat is het koud! Ook Zion ligt nog op zo'n 1,5 kilometer hoogte en in de bergen koelt het erg af. We kijken nog even naar de restjes die in de koelkast liggen en weten er toch nog een smakelijk ontbijtje van te maken. Morgen moeten we de camper alweer inleveren, dus echt boodschappen hebben we niet meer gedaan.

Na veel gediscusieer over welke wandeling we nou willen gaan doen, the Narrows of Angel's Landing, zijn we er over uit om een klein stukje van beide te gaan wandelen. Nik durft niet langs de gevreesde kettingen bij het laatste stuk van Angel's Landing, maar het uizicht zou daar fantastisch moeten zijn. Rond een uur of 11 nemen we de shuttle naar de Grotto, waar de West Rim Trail begint, welke later overgaat in Angel's Landing. Na 10 minuten lopen, zien we tegen de bergwand dat het wandelpad in korte tijd erg hoog oploopt. We overleggen even en spreken af om te lopen tot waar we de mensen kunnen zien. Na veel gepuf en gehijg, komen we aan bij dat punt. Wat een prachtig uitzicht heb je al vanaf hier! Het pad loopt achter ons door en voor zover we kunnen zien, loopt het nu een stuk lekker vlak, tussen twee hoge rotswanden door. We besluiten daarom om te kijken of we tot Scout Lookout kunnen lopen. Het tweede deel van de wandeling is inderdaad makkelijk te doen, maar na een tijdje komen we weer bij een reeks haarspeldbochten voor voetgangers. We kijken even op Google Maps en ach, we zouden er bijna moeten zijn, dus dan lopen we ook maar door ook. Na ongeveer 1,5 uur wandelen zijn we eindelijk bij Scout Lookout en het uitzicht is echt vet! Je kunt best ver kijken en wat staan we hoog! Vanuit hier begint de echte Angel's Landing, maar als ik een blik werp op de smalle wandelpaden en de kettingen die je enige steun bieden naast de steile afgronden, pas ik ook maar. We zoeken een plekje op en genieten hier even van onze lunch, waarna we aan de wandeling naar beneden beginnen. Uiteindelijk staan we na 2,5 uur weer beneden en viel het al met al best mee. We lopen langs het riviertje en besluiten hier even onze voetjes te laten afkoelen. Het water is echt ijs- en ijskoud, dus we besluiten de Narrows wandeling tot een volgend bezoek te bewaren.

Op de terugweg stappen we nog even uit bij de Zion Lodge om wat te eten en daarna rijden we terug naar de camping. Naast de camping, zit voor de bierliefhebbers de Zion Brewery, waar ze heerlijke locale biertjes verkopen. We ploffen neer op het terrasje en bestellen een heerlijk koud biertje en wat Nacho's. Vergeet je parkenpas niet als je hierheen gaat, want je passeert de parkgrens, waardoor je op de terugweg je parkpas moet laten zien.

Een aantal biertjes verder en een lekkere maaltijd, wandelen we terug naar onze camper. Het is fantastisch om te zien hoe groot sommige RV's zijn en we zijn benieuwd hoe deze er van binnen uit zouden zien. Nik vraagt aan een oudere dame of we misschien even een kijkje mogen nemen in haar huisje op wielen. Natuurlijk mag dat en we worden heel vriendelijk ontvangen en rondgeleid in het enorme gevaarte. Wat een prachtige camper, met een complete badkamer, kingsize bed en inloopkast.. Je kunt het zo gek niet bedenken als je er vanaf de buitenkant naar kijkt, maar het heeft alles. Na een leuk en gezellig gesprek, gaan we terug naar de camper waar we er dan toch aan moeten geloven; de koffers moeten weer worden ingepakt. En dat blijkt nog best veel werk te zijn, waardoor we daar eigenlijk de hele avond nog mee bezig zijn.

We zijn voldaan van de mooie dingen die we vandaag gezien hebben in dit prachtige park en als de koffers zijn ingepakt en het licht gaat uit, is het voor ons toch echt tijd om voor de laatste keer te gaan slapen in ons campertje.

De wekker staat om half 7, want deze ochtend moeten we tussen 9:00 en 11:00 de camper inleveren bij Cruise America in Las Vegas. Aan de ene kant ontzettend jammer, en aan de andere kant hebben we heel veel zin in een lekker bed, want we hebben 2 nachtjes in een fantastisch luxe hotel geboekt: het Bellagio!

We pakken alles in, proppen onze koffers dicht en off we go. Voordat we de camping verlaten, gooien we het laatste afval weg, vullen we de watertank nog bij en dumpen we het grijze water nog een keer. Alle tanks moeten namelijk precies zo zijn, zoals het was bij het ophalen van de camper. Onderweg komen we langs een benzinestation waar we ons propaangas bijvullen en om de hoek bij de verhuurder tanken we de benzine nog bij. Het is ongeveer 3 uur rijden van Zion naar Las Vegas en we hebben een extra voordeeltje, want het is in Las Vegas een uur vroeger dan in Zion. We hebben dus genoeg tijd om alles bij te vullen of juist te legen en naar Cruise America te rijden. Rond een uur of 10 arriveren wij bij de verhuurder.

Eenmaal aangekomen, inspecteert een medewerker de camper en noteert de mankementen aan de camper. Zo was de wc nog steeds kapot, de rookmelder is er af gevallen en het dakraampje zat nog provisorisch maar heel stevig aan elkaar getaped. Gelukkig komen ze ons tegemoet vanwege deze ongemakken en tevreden sluiten we onze camperreis af bij deze verhuurder. Het is echt een basis verhuurder, waar je niet te veel luxe van moet verwachten, waarbij je zelf actief of moet treden als er problemen zijn en af en toe creatief moet denken.

Na een half uurtje bij Cruise America te zijn geweest, bestellen we een Uber naar het Bellagio ($19). Deze taxi is er al binnen 3 minuten en we staan in een minuut of 15 voor de deur van dit gigantisch mooie en grote hotel. Gelukkig is het geen probleem dat we om 11:00 al komen inchecken in plaats van in de middag en vol verbazing lopen we door de prachtige lobby en het mega grote casino. De kamer is fantastisch en we hebben uitzicht op de 1, 2.. nee 3 zwembaden die het hotel rijk is! Nou, hup die bikini aan en naar buiten. De rest van de middag, je raadt het waarschijnlijk al, rusten we lekker uit aan het zwembad. Het is stralend weer, zoals bijna altijd in Las Vegas en de bedjes zijn erg comfortabel. Rond een uur of 4 gaan we naar de kamer, waar we nog even een lekker warm badje nemen. Dat is weer heerlijk na 3 weken die krappe douche in de camper.

Las Vegas is s' avonds op zijn best en daarom gaan we een beetje op tijd eten. We hebben gereserveerd bij Sushi Samba in het Venetian Hotel. Google Maps vertelt ons keurig dat het 20 minuten lopen is, maar vergeet te vertellen dat je ook nog 10 minuten door dit nog grotere en indrukwekkendere Ventian Hotel moet lopen! Er is een heus winkelcentrum met grachten, varende gondels en zingende gondeliers. Het plafond is beschilderd zoals de lucht er op een stralende dag uitziet met schattige kleine wolkjes. Ik weet gewoon niet meer waar ik moet kijken! Nadat we overheerlijke sushi hebben gegeten, ook weer eens wat anders dan rijst met kip, hotdogs en hamburgers, slenteren we door het winkelcentrum. Er is een pleintje in het midden waar restaurants zijn met terrasjes en een muziektrio vervult het plein met klassieke muziek. Uhm, was ik nou in Italië of in Amerika? Ik weet het even niet meer en laat het allemaal maar even over me heen komen.

We lopen naar buiten, waar de vulkaan van het Mirage hotel zijn showtje weggeeft. Grote vuurballen en muziek zijn perfect op elkaar afgestemd en vanaf het balkon van het Venetian hotel, genieten we van dit schouwspel. Onderweg heb je veel 'to go' supermarkten en in tegenstelling tot Utah, mag je hier gewoon met drankjes op straat lopen. We halen een biertje en vergapen ons aan de show die de Strip heet. Enorme thema hotels, zoals het Cosmopolitan, Paris hotel en het Ceasars Palace brengen hun eigen sfeer in deze drukke straat. Overal zijn casino's en karaoke bars en de winkeltjes zijn nog tot heel laat open. Ik ben al op veel plaatsen geweest, maar weinig steden hebben zoveel indruk gemaakt als die eerste avond in Las Vegas, wat een show. Het lijkt wel een groot pretpark en ik kan iedereen aanraden om hier eens naartoe te gaan.

We sluiten onze avond af bij de fonteinen van het Bellagio hotel. Ik wist al dat dit indrukwekkend moest zijn, maar als je daar staat, is die wauwfactor er echt. De muziek begint en de verlichte waterstralen combineren elegantie en kracht op het ritme van het liedje. De knallen waarmee het water 140 meter(!) de lucht in word geduwd, hoor je al van ver en de vormen die ze kunnen maken met die fonteinen, zijn echt spectaculair! s'Avonds is er elke 15 minuten een show en morgen gaan we zeker weer kijken. Rond 23:00 zijn we moe van alle indrukken en ploffen we lekker in ons kingsize bed(je).

Na eens echt lekker te hebben uitgeslapen, worden we rond 10:00 wakker. Er zit geen ontbijt bij het hotel, maar we hadden nog een brood en een potje Nutella over van de camperreis. Heerlijk ontbijt! Vandaag gaan we shoppen in een van de designer outlets van de stad. We bestellen weer een Uber en de gezellig taxichauffeur brengt ons in 20 minuutjes naar de zuidelijke shoppingmall ($14), waar ik mijn hartje even op kan halen. We zijn toch al gauw zo'n 3 uur verder na winkel in, winkel uit te zijn gelopen en Nik heeft het wel gehad. In een van de fastfood tentjes eten we nog wat en dan nemen we opnieuw een Uber terug naar het hotel ($12). Deze rijdt nog even langs het Excalibur kasteel hotel, het Luxor piramide hotel en langs het New York New York hotel en deze laatste heeft zelfs een achtbaan door het hotel lopen!

Onze middag brengen we weer door aan het zwembadje en ik moet zeggen dat dat heel erg prettig is. De reis was fantastisch, maar druk en we hebben veel gereden. Om nu dan even 2 dagen te relaxen is echt top! Zeker in een stad als Vegas waar je overdag niet superveel hoeft te ondernemen, maar wat s' avonds helemaal op z'n kop staat.

Rond een uur of 6 gaan we weer op pad en genieten meteen nog even van een geweldige fonteinshow als we buiten komen. Het Bellagio ligt in een super leuk stukje van de Strip en na de show lopen we richting het Flamingo Hotel. Hiernaast ligt nog een heel gezellig zijstraatje met restaurantjes en we schuiven aan bij een Mexicaans restaurant met uitzicht op het enorme reuzenrad aan het einde van de straat. Het eten is heerlijk en als we klaar zijn, struinen we nog even over straat. We gaan een beetje op tijd terug, want we willen nog wat gokken in het casino van ons hotel. Nik legt een beetje uit hoe alles werkt en na een paar potjes Black Jack, wat gokautomaten en een paar paardenraces, hebben we helaas onze vakantie niet terugverdiend. Wat een domper, maar wel erg leuk om een keer zo'n groot gokspektakel mee te maken. Het casino bevindt zich gewoon op de begane grond en zijn daarom binnen 2 minuten weer in onze kamer. Helaas moeten we de reis morgen gaan afsluiten dus we gaan een beetje op tijd naar bed.

Vandaag is het helaas zover. We gaan weer naar het regenachtige Nederland. De vlucht met KLM vertrekt om 16:00 en gaat rechtstreeks naar ons kikkerlandje. We zouden in de ochtend daarom nog naar Fremontstreet kunnen gaan, maar we hebben hier eigenlijk niet zo'n zin meer in. Daarom doen we lekker rustig aan, pakken onze koffers weer netjes in, zodat die weer makkelijk dicht gaan en bestellen rond 12:30 de Uber ($18). Het uitchecken gaat soepel en met een lekkere Starbucks koffie in de hand, verlaten we dit prachtige hotel.

Het is ongeveer 20 minuutjes naar het vliegveld, wat maar erg klein is vergeleken bij Los Angeles. De vlucht vertrekt met vertraging, maar de piloot beloofd ons dat hij dit weer in zal halen tijdens het vliegen. De vlucht verloopt soepel zonder al te veel turbulentie en 9 uur later staan we weer in Nederland.

We kunnen terugkijken op een fantastische vakantie en ik vond onze route echt top. Ik zou hier en daar misschien wat nachtjes geschoven hebben en wellicht is het prettig om de route om te draaien, zodat je eindigt met strand.

Natuurlijk zijn reizen heel persoonlijk en daarom is dit voor iedereen ook weer anders.

Ik hoop dat jullie veel tips kunnen halen uit mijn blog en als jullie graag zo'n soort zelfde reis willen gaan ondernemen, vertel ik jullie graag nog veel meer. Kom vooral eens een keer op gesprek bij mij in Geldrop, dan kijken we samen even naar je wensen!

Route: Los Angeles - Las Vegas

Aantal dagen: 23

Totale reisafstand: 4000 km

Vliegmaatschappij: KLM

Campertype en verhuurder: C25 Cruise America

Totale kosten benzine: ca. US$880,-

Huurauto: per dag ca. €40,-

Totale parkeerkosten huurauto Los Angeles: US$86,-

Totale kosten campings (18 nachten): US$920,-

Totale kosten hotel Los Angeles: €320,-

Totale kosten hotel Las Vegas (incl resortfee $40 per nacht ter plaatse): €425,-

Nationale Parkpas: US$80,-

Entree Monument Valley: US$20,-

Simkaart telefoon: €50,-

Warner Bross studio tour: pp US$69,-

Honkbal game: pp US$30,-

Alcatraz: pp US$40,-

Antelope canyon tour: pp US$51,-

Dark Ranger telescope tour: pp US$28,-

Uit eten: ca. US$200,-

Propaangas: ca. US$20,-

Boodschappen: ca. US$650,-