Na de eerste tussenstop in Reykjavik ging de 2e vlucht naar Seattle ook voorspoedig. We landden om 17:55 Seattle tijd, dus al een aardig tijdje wakker. Lekker snel door de douane en met de shuttle naar het hotel voor de eerste 2 nachten. Gelukkig is er n bar voor burgers en bier. Hoeven we er niet meer op uit, want we zijn best moe. Zo eerst maar lekker slapen en dan morgen Seattle verkennen!

Vanochtend zaten we om 7.30 uur bij Denny’s voor een echt “All American breakfast”. Pancakes, toast, scrambled eggs, bacon etc. We gingen all the way. Goede bodem voor een dag Seattle. Bij ons hotel pakten we de Link-train naar het centrum. Ideaal! Zo stap je na zo’n 25 min. hartje centrum uit. Als eerste een bezoek aan de pier met z’n reuzenrad. Seattle ligt tenslotte voor een groot deel aan het water. Daarna door naar Pike Place Market; een binnenmarkt in een prachtig pand. Zes verdiepingen vol met kleine winkeltjes en een levendige markt met verschillende kramen. Van muziek tot ronddolende piraten die er een leuk spektakel van maken bij de viskramen. Via de oudste Starbucks (hele lange rij buiten voor een bakkie hier) door de stad naar Seattle Center waar oa. de Space Needle staat. Hier nog wat gegeten en terug gewandeld via de stad en pier naar het station van Pioneer Square. Wat een leuke relaxte stad is Seattle. Bij het hotel nog even zwemmen en dan zit de dag er al weer op. Morgenvroeg de camper ophalen. Kom maar op met die road-trip! 

Wekker om 7.00 uur gezet, maar niet nodig. De jetlag is still going strong! Allemaal voor zessen klaarwakker. Ontbijtje gescoord bij de 7-Eleven, laatste spulletjes pakken, tijd zat. Ineens gaat de telefoon, de taxi is er al. Half negen was de afspraak en het is tien voor acht! Dus rap de koffers dicht en door. Check in bij Cruise America gaat soepel. Voor half tien zijn we on route. De Wallmart is onze eerste stop. Bepakt en bezakt gaan we verder. Nu gaat het dan echt beginnen. Langs de prachtige scenic road Cascade Loop rijden we richting de bergen over de Stevens Pass. Prachtig! Continu volgen we de rivier. Onderweg stoppen we voor n bakkie bij Esspresso Chalet en komen we door Leavenworth, een Alpendorp waarbij we ons in Oostenrijk wanen. Graniums, houten chalets, Duitse uithangborden ... rond half vier zijn we in Wenatchee op onze eerste camping. Koffers uitpakken, camper inruimen en dan n welverdiend biertje in de schaduw onder de boom. Ook hier is het warm! De eerste spelletjes worden gespeeld, potje gekookt en inmiddels is het al half 11. De luikjes vallen weer dicht. Nu al weer zin in morgen 😄😎.

Vandaag: 125mi (200km)

Totaal: 125mi (200km)

Eerste nacht in de camper en we werden (pas) om 6:45 uur wakker. Het nieuwe ritme begint al aardig te wennen.

Na het ontbijt alles afgekoppeld en op pad. Onze tussenstop voordat we naar Liberty Lake rijden is Steamboat Rock State park. De weg er naartoe is prachtig. Eerst door een gebied waar ze alleen maar fruit verbouwen. Daarna door een kaal gebergte omhoog om op een hoogvlakte uit te komen met gigantische gele graanvelden waar de weg doorheen loopt. We komen bijna geen ander verkeer tegen. Als we van de hoogvlakte afdalen richting Steamboat verandert het landschap weer in rotsig gebied.

Bij Steamboat, een park midden in een meer tussen de rotsen, parkeren we de camper en nemen we een verfrissende duik in het meer. Temperatuur is al aardig opgelopen. Rond 14:30 beginnen we aan het 2e deel van de etappe. Nog zo’n 2,5 uur richting Liberty Lake. We hebben wel weer een camping uitgezocht! Rijdend dwars door het bos over een smal pad omhoog en omlaag, laatste stuk over een grindpad, komen we aan op onze plek op de mini camping bij dit meer. De Ranger en de buren helpen ons om de camper te ‘levelen’ op deze aflopende plek. Na zo’n 10 min. en wat pogingen later staat hij eindelijk. Nog even chillen dan eten en het kampvuur aan. Het echte Amerikaanse camping leven.

Vandaag: 207mi (331km)

Totaal: 332mi (531km)

Wat een dag vandaag! Eentje met een verhaal. Want wat zo rustig begon met een kop koffie in de zon en een wandeling naar Liberty Lake, veranderde na ons vertrek (11 uur) van de camping al snel. Na een minuut of drie onderweg piept er ineens een alarm in de camper. We ruiken ook een vieze rotte ei lucht. Achterin blijkt het de gasmelder te zijn die zoveel lawaai maaikt. Het duurt even voordat we een stopplek vinden. We pakken het grote Cruise America RV-boek erbij om te checken wat het probleem is. Gas klinkt niet echt fijn en snel zetten we alle ramen open om te luchten. De meter zetten we uit, de gaskraan gaat dicht en we rijden weer verder. Helaas, het alarm gaat weer af. Dus de RV nogmaals aan de kant en maar bellen met de Service Centrale. Na lang in de wacht krijgt Rody een dame aan de lijn en legt het probleem uit. We worden zsm teruggebeld, zegt ze. Na een uur langs de kant van de weg zijn we er wel klaar mee en bellen we nogmaals. Deze keer krijgen we een meer behulpzame dame aan de lijn. Ze adviseert ons om de kraan weer open te draaien en het nogmaals te proberen. Inmiddels hebben we ook uitgezocht dat er een Cruise America servicepoint vlak bij zit en lijkt het ons slim om daar heen te rijden. We rijden weg met de gaskraan weer open. Shit, na een minuut begint het gepiep weer en piepen wij ‘m ook wel een beetje. Alles weer luchten, gaskraan dicht en snel naar Cruise America. In 10 minuutjes zijn we er en gelukkig zijn ze daar erg behulpzaam. Ze meten of er ergens een gaslek zit, maar gelukkig niet. Ook vertellen we dat de boiler het van het begin af aan niet doet. Daar kijken ze ook naar en in no times is die weer aan de praat! Misschien was dat wel het euvel. Niemand weet het. We gaan weer op pad en godszijdank piept er niets. Eindelijk kunnen we na zo’n 3 uur vertraging richting St. Regis, via een prachtige route door de bergen van Idaho en Montana. Helaas is het op onze eindbestemming ook nog eens een uur later, dus om 18:15 uur staan we op onze gereserveerde plek (nummer 13). Pracht camping, biertje erbij en relaxen maar. Genoeg gedoe voor de hele vakantie lijkt ons!!   

Vandaag: 128mi (205km)

Totaal: 460mi (736km)

Lange reisdag vandaag. Dus nemen we vroeg afscheid van de Nugget campground in St. Regis, nadat we een heerlijk bakkie hebben gehaald in de koffiebar van de camping. Om 8.30 uur rijden we de Interstate weer op richting Missoula, waar bij de Walmart een bestelde opblaaskano op ons wacht (als het goed is). We slaan hier gelijk voor meerdere dagen eten in, want morgen zijn we 3 dagen in Yellowstone. Hier staan we op campings zonder poespas. Het is even zoeken, maar uiteindelijk komt de kano boven water. Om 12 uur gaan we weer op pad en moeten we nog tot een uurtje of 17 doorkarren. We staan inmiddels op een prachtige KOA-camping in Livingston, die z’n naam eer aan doet: Paradise Valley. Zicht op de bergen, aan de rivier en nog een uurtje vanaf Yellowstone. Morgen willen we om half 8 vertrekken en al dat moois van Yellowstone ontdekken. Eindelijk echt midden in de natuur. Zin in!  

Vandaag: 319mi (510km)

Totaal: 779 mi (1246km)

De wekker gaat om 7 uur.

Nog even dumpen, water bijvullen, afkoppelen, brood smeren en op pad. Ontbijten doen we wel onderweg naar Yellowstone. We willen er graag vroeg zijn. Om 8:30 rijden we de noordingang binnen en zijn dan direct bij de Mammoth Hot Springs. Over een boardwalk lopen we langs prachtig gekleurde, door zwavel en bacterie gevormde terrassen. Yellowstone is een van de grootste en drukst bezochte Nationale parken. Het bestaat uit een wegennetwerk (totaal zo’n 300 km) in een 8-vorm met 4 verschillende in- en uitgangen. We rijden vervolgens naar de oostingang door prachtige bergachtige natuur. Onderweg stoppen we nog om een mooie canyon te bewonderen. Een groot deel van Yellowstone bevat geisers en door zwavel en bacterie gekleurd (mud) pools. Dat moois zien we vlak bij onze eerste camping in Yellowstone: de Madison.

Over wandelpaden en board walks lopen we in de Norris Geyser Basin langs geisers en mooi gekleurde pool’s in een met versteende bomen gevuld landschap. Nog nooit zoiets gezien. Heel mooi. Inmiddels is het al weer 17:00 dus snel richting de camping en de firepit aan om later de burgers en worsten te roosteren. Morgen meer van dit moois.

Vandaag: 112mi (179km)

Totaal: 891mi (1425km)

Vandaag staan de Lower, Midway en Upper Geyser Basin op het programma. Deze drie gebieden bestaan ook weer uit continue stoom die omhoog komt uit de grond en mooie Basins, Springs en Mudpots. Vooral de Grand Prismatic Spring bij de Midway Basin is prachtig. Eerst lopen we er langs en dan zie je al de prachtige kleuren. Iets verder kan je ook een trail lopen naar een overlook waar je de Spring van bovenaf bewondert.

Foto’s spreken voor zich. Bij de Upper Basin is een compleet dorp ontstaan rond de Geyser: The Old Faithful. Deze geiser spuit om de ongeveer 1,5 uur een grote hoeveelheid water en stoom omhoog. Elke keer kijken daar honderden mensen naar! Ook wij staan er tussen als de geiser zijn ‘kunsten’ vertoont. Na al dat stoom rijden we rond 15:00 uur de Bridge Bay campground op aan Yellowstone Lake. Vandaag lekker vroeg op de camping, beetje rust is ook wel lekker.

Morgenochtend hier maar eens de kayak uitproberen. Wel eerst een permit halen, want je mag niet zomaar met een boot/kano het water op ivm ziektes uit andere meren/rivieren. Eerst een boot-check dus! 

Vandaag: 56mi (89km)

Totaal: 947mi (1515km)

Vanochtend na ontbijt en koffie richting Ranger station, hier net buiten de camping, om de permit te halen. Na het betalen van $5 en een inspectie van onze kayak door wel 3 Rangers (rustig ochtendje), kregen we de permit en konden we naar een strandje aan Yellowstone Lake aan de andere kant van de weg. Een van de Rangers tipte ons om de camper te parkeren aan Bikini Beach (klinkt exotischer dan het is hoor), een leuk strandje waar je zo met de boot het meer op kan. Niets te veel gezegd. Een prachtige strand helemaal voor ons alleen. Kayak oppompen en varen maar. Erg leuk om op het hoogste meer van Amerika (2357mt) omringt door bergen te varen.

Na de lunch - zo makkelijk dat je alles bij je hebt - gaan we nog richting Canyon Village om daar de watervallen en canyon te bekijken. De rit erheen duurde langer dan gedacht, we werden opgehouden door een heuse Bison Jam. Een gigantische kudde bisons aan weerszijde van de weg trok veel bekijks. Na dit leuke oponthoud door naar de canyon. Via een pad konden we naar de Lower Falls lopen. In de verte zagen we de Upper Falls al tijdens de wandeling , erg indrukwekkend. Maar Lower Falls met het uitzicht over de hele canyon was schitterend. Wat een ongelofelijk mooie diverse natuur hier in Yellowstone. We zijn er nu drie dagen en elke route en bezienswaardigheid is weer anders. Morgen verlaten we dit Nationale Park. Dan weer even Full hookup op de volgende campground (en wifi om onze verhalen te uploaden :-).

Vandaag: 44mi (70km)

Totaal: 991 (1585km)

We verlaten vandaag Yellowstone via de zuid uitgang en rijden dan vrijwel direct het volgende Nationale Park in: Grand Teton. Slechts een doorreis, want helaas kunnen we niet alles uitgebreid bezoeken. 

Dit park is voornamelijk een mooie route langs 2 meren: Jackson en Jenny Lake, met op de achtergrond een enorme bergketen. Prachtig om langs te rijden en af en toe te stoppen om van het uitzicht te genieten. Maar ook weer niet te lang, want we gaan door naar Idaho Falls. We willen daar bijtijds zijn, want we gaan ons vanavond onderdompelen in het cowboy leven. We hebben namelijk kaartjes voor de oudste Rodeo van Idaho. Rond zessen zijn we er! De geur van popcorn, bier en patat komt ons tegemoet. Omdat de lucht er behoorlijk dreigend uitziet zoeken we n plekje op de overdekte tribune. Goede keus, want even later waait er n storm over t terrein. Het kidsprogramma start met schaap- en bullrijden. Een leuke opwarmer! Maar dan begint het echt werk met volkslied en al. Wat zijn de Amerikanen toch trots op hun land. Tot 11 uur s avonds zien we alle facetten van een heuse rodeo. Indrukwekkend zijn vooral de racende paarden om de barrels en de cowboys op stieren en wilde paarden. Stoer hoor!  

Wanneer we laat in het donker op de camping terugkomen is onze plek ineens bezet. Bizar! Onze was hangt buiten, de stoeltjes staan er. Maar deze gasten hebben ook maar gewoon onze waterslang aangesloten en zijn inmiddels in diepe rust. Gelukkig is er verderop nog n plekkie vrij. Deze vreemde gasten spreken we morgen zeker nog wel!!

Vandaag: 202mi (323km)

Totaal: 1193mi (1908km)

Tijd voor een all you can eat pancakes ontbijt op t terras van de camping! Maar hè, wat is dat nou? De buurman van ‘ons’ plekje gaat er al vandoor! Dus snel toegesproken dat we erg verrast waren gister. Tien keer sorry en de man was zich van geen kwaad bewust. Hmmm, ja ja! Have a Nice day en weg was ie...

Na de pancakes was het tijd voor n Walmartje en daarna op naar Craters of the Moon. Hopelijk lukt het om hier n plekje op de first come first serve camping te krijgen. Rond half een zijn we er en is er plek zat. Dus staan we even later op n schitterde spot midden tussen de lavavelden. Bloedheet is het hier. Dat wel! 

Even lunchen en dan het park bekijken. Deze bestaat een een kleine ‘loop’ met daaraan een aantal plekken waar je kan stoppen voor een korte hike. Bizar en mooi zo lopen tussen de versteende lava. 

Op wat struiken, bomen, kraaien en eekhorentjes na leeft hier niets. Zelfs geen insecten. ‘s Avonds is het hier pikdonker dus een prachtige sterrenhemel. Je ziet hier zoveel sterren. Dus nog even op de stoeltjes met het hoofd achterover. 

Vandaag: 96mi (153km)

Totaal: 1289mi (2062km)

Vandaag wederom geen camping geboekt. Dus eerst maar een stuk rijden richting Boise en dan zien wat er nog lukt vandaag. Het is zaterdag, dus lastige dag vooral omdat we maar 1 dag willen staan. Daarom lukte het thuis online niet. 

We rijden maar weer is door een prachtige omgeving met bergen en uitgestrekte vlaktes. Een weg en verder niets. Dat is toch wel een van de charmes van Amerika. De ruimte die hier nog is. 

Aan het einde van de dag rond 16:00 uur maar een camping proberen te vinden. De eerste is direct vol dus eerst maar even rond bellen voordat we verder rijden. De eerste 5 die we bellen geven allemaal het zelfde antwoord: Full. 

De 6e was gelukkig raak. Rivers Edge RV park heeft nog een plek omdat er een cancelation was. YES. Na een half uurtje komen we aan op dit kleine RV parkje en hebben we een hele mooie plek aan de Snake River. Wat een geluk. Dus de kayak maar weer even opgepompt en de rivier op. We staan hier tussen de locals die zich afvragen wat we in godsnaam doen hier in Idaho. Nou gewoon genieten van het Amerikaanse landschap, de vriendelijke mensen en het camping leven hier. 

Aan het einde van de dag nog even genieten van de zonsondergang vlak voor onze neus en dan zit deze dag er ook al weer op. Het moet niet te snel gaan. 

Vandaag: 249mi (398km)

Totaal: 1538mi (2460km)

Vandaag weer een wat langere etappe op het programma. Amerika is groot dus dan zijn de afstanden tussen de verschillende bezienswaardigheden soms ook groot. We vertrekken vanochtend na ontbijt en nog een bakkie aan de rivier rond 10:00 richting de John Day River Valley. Het wordt eentonig, maar ook deze route is weer prachtig. We zijn vanuit Idaho inmiddels in Oregon en krijgen er gratis een een uur bij. Eerst doorkruisen we de Oregon trail omgeving met z’n wijdse glooiende vlaktes, om daarna weer door het beboste bergachtige Malheur National Forrest te cruisen. Aan het einde van de rit maken we uiteindelijk de afdaling, door de bergen van het mooie John Day richting Monument. Hier worden we hartelijk ontvangen door de eigenaresse van onze plek voor vandaag. Een motel met 5 kampeerplekken in het kleine Monument. Een hele rustige stille plek waar we de stoeltjes in de schaduw neerzetten (het is zo’n 38 graden) om te relaxen met een boek en een biertje. Morgen gaan we de Bleu basin en de Painted Hills bekijken in deze omgeving. 

Vandaag: 212mi (339km)

Totaal: 1750mi (2800km)

Vandaag dus verder het John Day Fossel Beds National Monument in. We bezoeken 2 gebieden: de Painted Hills en als eerste de Sheep Rock unit. Hier maken we een hike van zo’n 5,5 km langs en over de Blue Basin. Een blauwe, gekleurde rotsformatie die door vulkaanuitbarstingen zo’n 40 miljoen jaar!! geleden ontstaan is. Langs de blauwe rotsen lopen is al mooi, maar als we boven zijn en de blauwe canyon inkijken: Wauw. Wat een mooi uitzicht. Aan de andere kant lopen we weer terug richting de parkeerplaats. Inmiddels een gallon water lichter, want het is stikheet. 

Daarna richting de Painted Hills. Hier zijn door modder en mineralen rood/geel/zwart gekleurde kale heuvels ontstaan. We rijden over een onverharde weg schuddend en slingerend langs verschillende plekken waar deze heuvels staan. Ook dit is weer prachtig, nooit zoiets gezien. Nadat we 3 plekken hebben bekeken, besluiten we dat het genoeg is geweest. Het is heet, de weg is slecht, we zijn moe en we moeten nog 1:45 uur richting de camping. 

Tank is ook bijna leeg dus toch nog even 3 mijl terug richting het dorpje Mitchell. Ik weet niet zeker of er verder op de route nog een kans is om te tanken. Mitchell is echt zo’n oud klein Amerikaans dorp waar de tijd heeft stil gestaan inclusief oude saloon en grocery shop (‘we sell everything, accept cars). Na een fill up gaan we richting de camping Crooked River RV Ranch, waar we 2 dagen blijven. We arriveren om 18:45, alles dicht maar onder de late arrivels klem hangt onze brief met instructies waar we moeten staan. Nu eerst een welverdiend koud biertje! 

Vandaag: 163 (260km)

Totaal: 1913mi (3060km)

Vandaag een relax dag. Lekker uitslapen, rustig ontbijten, bakkie koffie en luieren aan het zwembad hier op de Crooked River RV Ranch. We waren er even aan toe na al die indrukken van de afgelopen weken. En wat hebben we weer een mooi plek, nu aan de rand van een canyon. Net lekker uit eten geweest hier op de Ranch bij Baggers Saloon en nu nog even genieten van de ondergaande zon. 

Vandaag: 0mi (0km)

Totaal: 1913mi (3060km)

Vanochtend staat het hier in de buurt gelegen Smith Rock State Park op het programma. We willen er vroeg zijn ivm hitte, dus de wekker gaat om 6:30 uur. Zonder ontbijt, maar wel met koffie richting Smith Rock. Om 8:00 uur parkeren we de camper op een nagenoeg leeg parkeerterrein. Alleen de rotsklimmers zijn zijn al druk bezig tegen de steile wanden. Indrukwekkend! Smith Rock is een klein gebied met rotsformaties, waar een rivier tussendoor stroomt. Bij het begin van de trail is het uitzicht al heel mooi. We lopen de trail die bovenop de rotsen uitkomt. Het is bijna steile wand lopen om boven te komen, maar na een klein uurtje zijn we er. Onderweg al prachtig zicht op de omgeving. Eenmaal boven is het nog mooier. In stilte genieten we van het uitzicht. 

Je kunt hier ook naar de andere kant van de rotsen kijken, prachtig. Als we weer naar beden lopen kruisen we het pad met een ratelslang. Gelukkig waren we op de hoogte dat ze hier zitten en dat ze geen mensen aanvallen. Ze verdedigen alleen in geval van nood. Dus met een boog om het beest heen verder naar beneden. Eenmaal beneden nog een aantal spelende otters gespot. Inmiddels is het 11:00 uur. Nu eerst maar ontbijten met een view. 

Hierna vertrekken we naar onze volgende camping. We staan midden in het bos aan het Lemolo Lake. We parkeren de camper rond 15:00 uur in een stoffig, droog, warm dennenbos in de middle of no where. We staan nu in de buurt van het Crater Lake National Park, maar dat is voor morgen. Nu even rustig aan, s avonds de BBQ aangestoken en afgesloten met een traditionele kampvuur. 

Vandaag: 146mi (233km)

Totaal: 2059mi (3294km)

Vandaag Crater Lake. Het is vanaf onze campsite zo’n 45 min rijden naar dit park.

Crater Lake is een groot meer in de mond van een vulkaan. Het is het enige meer in Amerika dat niet gevuld wordt door een rivier, maar door de sneeuw (10 meter in de winter) en regen die hier rechtstreeks in het meer valt. Je kan een volledige ronde rijden langs de kratermond. Deze rimdrive is 33 mijl (52 km) lang, wat goed aangeeft hoe groot de vulkaan is. 

We stoppen een aantal keer op de vele overlooks om van het uitzicht te genieten en bij één stop kan je naar beneden lopen tot aan het meer. 

Hier duiken ze van de rotsen in het ijskoude water. Wij wagen ons daar niet aan. Als we ‘s middags weer terugkomen op de camping pompen we de kajak weer op en huren een waterfiets zodat we met z’n vieren het Lemolo Lake op kunnen. 

Morgen richting de kust en wat lagere temperaturen. 

Vandaag: 90mi (144km)

Totaal: 2149mi (3438km)

Vandaag gaan we richting de Oregon Coast. We rijden eerst door de Cascade Range over de Umpqua Synic Byway. 

Langs deze weg zijn veel watervallen. We bezoeken er 3. De Clearwater Falls is een brede rustige waterval vlak aan de parkeerplaats. Daarna de Watson Falls. Dit is de op 2 na hoogste van Oregon. Het kost wat klimmen en klauteren om de 83 meter hoge waterval te bereiken. Het resultaat en uitzicht is uiteindelijk prachtig. Daarna rijden we naar de Toketee Falls. Ook voor deze moeten we over een pad op en neer om er te komen. Dit is een grote volle waterval die in een basin uitkomt. Na dit mooie waterval intermezzo zetten we koers richting de kust. Onderweg nog wat boodschappen en tanken en door. Rond 17:30 komen we aan in het Jessie M. Honeyman State Park. Hier overnachten we midden in de Oregon Dunes. Voordat we gaan eten maken Sabina en ik nog even een wandeling richting en over de duinen. Niet te vergelijken met de duinen in onze achtertuin. Dit lijkt wel een woestijn. Na een steile, zware klim is zelfs de oceaan te zien. Op de terugweg nemen we hout mee voor ons kampvuur. Inmiddels is het hier nog maar 20 graden. Scheelt zo’n 15 graden met gisteren. 

Vandaag: 167mi (267km)

Totaal: 2316mi (3705km)

Eerst naar Florence gereden op zoek naar Full Trottle voor het huren van 2 jetski’s. We zouden hier eerst zand buggy’s huren, maar $500,00 vonden we wat gortig voor een uurtje scheuren over de duinen. En we deden dat 2 jaar geleden al in Moab, dat was zo cool dat is toch niet te overtreffen. 

Dus werden het jetski’s en dat vonden de meiden ook het leukst. Dus na het ontvangst van super enthousiaste Ryan konden we gelukkig ‘s middags de 2 jetski’s huren. TOP. Na het invullen van heel wat formulieren (hadden we ineens alle 4 een vaatbewijs) en het passen van de zwemvesten eerst nog even Florence in. Een knus, leuk vissersdorp met kleine winkeltjes, markt en koffiebars. Na wat shoppen en een lekkere bak koffie met bijlage en het hele levensverhaal van Janette (een Amerikaanse van dik in de 80) aangehoord te hebben :-p, gingen we richting Whoalink Lake voor het jetski avontuur. How cool is this!! Met een race monster onder onze kont scheurden we over dit meer. Echt heel leuk om te doen. Een uur is dan ook veel te snel voorbij. 

‘s Avonds nog een BBQ en nog even struinen door de duinen, spelletje en voor je het weet is deze dag ook al weer voorbij. Het gaat ineens hard. 

Vandaag: 14mi (22km)

Totaal: 2330mi (3728km)

Vandaag dan echt de route omhoog langs de Oregon Coast. En inderdaad; het is een mooie route. Regelmatig zien we de oceaan en stoppen we op mooie plekken om van het uitzicht te genieten. Het is zandstrand en rotsen. Het is continue op en af over de 101 HW. Onderweg zien we groepen zeeleeuwen en zelfs een walvis. Zo mooi om te zien. Na al dat geslinger komen we rond 16:30 uur aan in Canon beach. Hier hebben we een camping vlak bij het strand en de Hay-stack, een rotsformatie in zee vlak voor de kust. Om 17:30 uur lopen we naar het strand en z’n Hay-stack om te genieten van de ondergaande zon, het strand en het relaxte leven. Daarna eten en drinken we wat bij de Pelican Brewing. De “Jopenkerk” van Canon Beach. Heerlijke biertjes hier en voortreffelijk eten. Na de wandeling terug is het inmiddels donker en doen we nog wat spelletjes. Nog maar 3 dagen :-(

Vandaag: 165mi (264km)

Totaal: 2495mi (3992km)

Vandaag door richting Kalaloch. Deze etappe is vooral doorrijden. Er staan geen bezienswaardigheden op het programma voor onderweg. We drinken koffie in het leuke stadje South Bend, in een klein schattig koffiehuisje aan het water. Dit stadje leeft van de oesters. Daarna rijden we nog door de (hout)industriestad Aberdeen. De geboorteplaats van één van mijn muziekhelden: Curt Cobain. En ook hier, net als in veel andere plaatsen waar we doorheen reden deze reis: veel leegstand of slecht onderhouden huizen. 

We draaien de camper rond 16:00 uur de Kalaloch Campground op. We staan hier op een plek 10 meter van het strand. Prachtig! We pakken de stoeltjes en een biertje en planten onszelf op het strand. Het is nog best lekker weer. ‘s Avonds koken we en nemen de pan mee naar het strand om bij ondergaande zon de macaroni op te eten. 

We zitten nu aan de rand van het Olympic National Park. Morgen gaan we het regenwoud in. 

Vandaag: 183mi (292km)

Totaal: 2678mi (4284km)

Na het ontbijt heerlijk met een thermobeker koffie op het strand nog even genieten van deze plek. Daarna vertrekken we naar het Hoh Rain Forest in het Olympic National Park. We gaan vanaf de kust diep het park in en komen na zo’n 18 mijl aan bij de wandelroute die we gaan lopen. Bij het parkeren zien we een kudde Elken door een pool lopen op zoek naar vers voedsel. Er zijn een aantal jongen bij en het is mooi om te zien hoe ze ploeteren door het moerasachtige gebied. Wij lopen hier een route die een mooi beeld geeft van het woud. Er staan hele oude dikke bomen begroeid met mos. Het doet sprookjesachtig aan. 

Na het bezoek aan het regenwoud op naar de laatste camping: Elwha dam bij Port Angeles. Hier is het nog even relaxen en buiten spelletjes doen die hier in overvloed zijn. Het avondmaal bestaat uit het opeten van alle restjes. En dan helaas volgt het onvermijdelijke inpakken. Morgen maken we de cirkel rond richting Seattle. 

Vandaag: 122mi (195km)

Totaal: 2800mi (4480km)

Yep. Het is klaar helaas. Koffers inpakken, schoonmaken, douchen en op pad richting Seattle. We vertrekken rond 9:45 uur van onze camping. We hoeven de camper gelukkig niet vroeg in te leveren want we vliegen pas 19:15 uur vanavond. Dus we nemen de route terug naar Seattle met de veerboot oversteek. Je kan ook helemaal om het water heenrijden, maar dat is al gauw een dik uur extra en we hebben de tijd. Zo wordt de laatste etappe toch ook een beetje speciaal. Rond 13:30 uur is de cirkel dan echt rond en rijden we de parkeerplaats op van Cruise Amerika. Taxi staat al klaar, camper inspectie gaat in standje turbo. Binnen 15 min rijden we al weer de parkeerplaats af. Nu nog op het vliegveld wachten bij de gate. 

Het was een wederom een fantastische reis. Amerika is een prachtig, divers land met fijne mensen en het reizen hier is heel relaxed. Veel mooie dingen gezien en gedaan. Ons campertje (Elly A.H) heeft ons veel moois gebracht! Roadtrip USA 2019 zit erop.... op naar Haarlem 🍀