3 April 2018

Vandaag 3 april 2018 is eindelijk de dag aangebroken dat onze vakantie met de camper gaat beginnen. Om 06.30 uur zijn we opgehaald door mijn zusje Carolien en gaan op weg naar Schiphol. Om 07.30 uur kwamen we aan op Schiphol. Daar aangekomen richting de incheckbalie en de bagage afgeleverd. Bij de douane gaat het lekker snel en voordat we het weten mogen we al boarden.

Na 5 uur vliegen voordat we het vasteland van Canada hadden bereikt kregen we motor problemen. Er was een motor uitgevallen en moesten we met één motor verder vliegen naar New Foundland. Op het vliegveld New Foundland hebben we een noodlanding gemaakt. We mochten niet uit het vliegtuig van de Canadese douane, omdat we geen ETA verklaring hadden. We hebben 6 uur zitten wachten in het vliegtuig totdat er een nieuw vliegtuig ons kwam ophalen. Eindelijk was het zover ,nadat de spullen zijn overgeladen in het andere vliegtuig, konden we onze vlucht weer voortzetten. Na 17 uur zijn we eindelijk in Chicago aangekomen. Na de paspoortcontrole hebben we de koffers opgehaald en zijn we naar onze schuttlebus gegaan die ons naar het hotel heeft gebracht. Gauw inchecken en nog even een borreltje van alle spanning en daarna naar bed.

4 April 2018 circa 134 km.
KOA Bluffton/Ft. Wayne, Bluffton.

Spannend, vandaag kunnen we de camper ophalen in Middlebury. De wekker ging om 04.30 uur omdat het ontbijt om 05.15 uur was. We werden door de bus opgehaald tussen 06.00-06.30 uur. De bus kwam en de koffers werden ingeladen en gingen op weg naar Middlebury. Het is erg koud in Chicago en het blijft maar sneeuwen. De handschoenen die ik mee had meegenomen waren wel nodig. Onderweg naar Middlebury zagen we vele vrachtwagens in de berm staan die door gladheid en sneeuw van de weg waren gegleden. We hebben er ongeveer 2 1/2 uur over gedaan om in Middlebury te komen. Eenmaal aangekomen bij het afgiftepunt kregen we instructies in de bus over de afgiteprocedure van de camper. In de ruimte waar de campers werden uitgegeven hing een lijst met je naam en tijd, dan kon je zien hoe laat jij aan de beurt was. Wij waren oorspronkelijk 12.30 uur aan de beurt maar het ging best wel snel en werden om 12.00 uur geholpen. De administratie werd hier afgehandeld en buiten stond de camper voor je klaar. Wij kregen de C31 een hele grote camper is dat. In de camper stonden dozen met de persoonlijke uitrusting (lakens, dekens, badhanddoeken, kussen enz) en de keukenuitrusting (pannen, bestek enzo). Na het inspectierondje binnen en buiten van de camper en de uitleg over het elektrische gedeelte gingen wij op pad richting Bluffton. Onderweg reden we door het gebied waar de Amisch people leven. Hier moest je niet alleen op de auto's letten maar ook op de koetsen waar deze mensen zich mee voort bewegen. Zelfs met deze kou en sneeuw rijden de Amisch people in de koetsen. We hebben flink doorgereden en zijn aangekomen op de KOA camping in Bluffton.
Hier zijn we naar de stad geweest naar de Wall Mart voor de boodschappen en zijn bij de Pizzahut geweest. Nadat we klaar waren hebben we de camper geïnstalleerd en hebben ons bed opgezocht.

5 april 2018 382 km
Route via Indianapolis - Louisville - Shepheardsville
Camping: Louisville South KOA Shepheardsville

Vannacht was het erg koud in de camper. De dekens die we kregen hadden we echt wel nodig. Na ons ontbijt, de stroom afkoppelen en gaan we op pad naar Shepheardsville. De tom tom was zo ingesteld dat we de snelwegen hebben vermeden. Enige tijd dat we gereden hebben, kwamen we op een punt waar een stukje weg was overstroomd. Wij konden hier gelukkig langzaam doorheen rijden met de camper. Kentuckty is te herkennen aan haar uitgestreken velden met glooiende heuvels, witte veranda's en een prachtig landschap. Je rijd voornamelijk door agrarisch gebied (graan wat ze verbouwen). Aangekomen in Shepheardsville, de camper alleen op stroom aangesloten omdat we niet gebruik mogen maken van het water. Het vriest hier nog steeds 's nachts. Via Louisville zijn we naar Shepheardville gereden. Louiseville is een mooie stad.
Op de Koa Shepheardsville hebben we voor het eerst gekookt. Het menu was gebakken aardappeltjes, sla en kipfilet.

6 April 2018 circa 254 km
Route via: Kentucky Tpke S/I-65 S richting Nashville
Camping: KOA Nashville, Music Valley Drive

Vandaag gaan we van Shepheardsville naar Nashville. Nashville is de stad van de country muziek. Wij hebben vandaag een mooie route met mooi stukje natuur. De route is Kentucky Tpke S/I-65 S richting Nashville. Een groot deel van Kentucky is heuvelachtig. Vele bosgebieden maar ook verspreid meer open prairieland. We kwamen bij een afslag die naar Fort Knox ging. Hier ligt de goudreserves van Amerika opgeslagen. Helaas hadden wij geen tijd om daar even naar toe te rijden. Na het prachtig landschap rijden we Nashville binnen. De tom tom leidt ons naar de juiste KOA op Music Valley Drive. Hier hebben we ingecheckt en werden we door iemand naar onze plaats gebracht. Hier moest Olaf voor het eerst achteruit parkeren met de camper. Met de aanwijzingen van de aardige amerikaan is het allemaal goed gegaan. De camper geïnstalleerd en daarna op weg naar de office waar je een excursie kan boeken.

Wij hebben voor de nachttour gekozen. We moesten om half 6 klaar staan bij de office. Na het boeken terug naar de camper en nog lekker rustig aan gedaan. Kwart over 5 gingen wij naar de office en tussen half 6 en kwart voor 6 werden we opgehaald. De chauffeur was ook onze tourgide en de tour viel erg tegen omdat je bij avond niks kon zien. Het enige wat je goed kon zien was de straat (Honkey Tonk) waar alle cafeetjes met live muziek te horen waren. Heel gezellig. Tijdens de tour gingen we bij een BBQ restaurant eten. Hier hebben heerlijk gegeten. Daarna ging de tour verder en op het eind had je nog 2 uur voor jezelf om naar de live muziek te luisteren. Alleen die 2 uur voor ons zelf dat ging niet door want de chauffeur had gezegd dat als je dit wilt moet je zelf weer naar de KOA zien te komen. Dus wij bleven met onze andere gasten in de bus zitten. We waren om half 9 alweer thuis terwijl het programma half 11 zou zijn. Het was een domper die avond. Nog even wat gedronken en naar bed, want we moesten naar de volgende stop.

7 April 2018

We zouden maar 1 nacht in Nashville blijven, nu hebben we nog een extra nacht bijgeboekt. Dit komt omdat we nog niks van Nashville hebben gezien. Wij hebben geklaagd bij de dame die ons deze excursie had verkocht. Na wat telefoontjes kregen we een gratis trolley tour door Nashville.
Hier waren we erg blij mee. Om half 6 werden we opgehaald door de shuttle bus die ons de stad bracht. We werden afgezegd nabij Honkey Tonk street waar alle cafeetjes zijn met live muziek. We moesten naar de trolley lopen en hebben de hele tour gedaan zonder uit te stappen.
We zijn een klein stukje met de nieuwe tour meegegaan en uitgestapt bij het Johnny Cash museum. Het is niet een groot museum, maar genoeg te zien en te luisteren over zijn leven. Op de tweede verdieping kon je naar het museum van country zangeres Patsy Cline. Hier zijn we niet naar toe geweest omdat wij graag nog in een cafeetje wilden zitten. In de stad had je overal barfietsen. Deze werden veel gebruikt door mensen die iets te vieren hadden. Het was één groot feest op die fietsen. Wat ons opviel is dat er veel jeugd van country muziek houden. Hier kan je nog gezellig uitgaan zonder gezeur. In de Honky Tonk street hebben wij een gezellige café opgezocht. Hier hebben wij wat gegeten en gedronken en voor we het wisten was het alweer tijd om terug te gaan naar de KOA. We hebben ons omgekleed en werden opgehaald om kwart voor 6 om naar de Grand Ole Opry te gaan.

De Grand Ole Opry is een wekelijkse muziek country radio programma die in de Verenigde Staten live op de radio en televisie wordt uitgezonden.
Hier wordt al 50 jaar live radio en televisie uitgezonden. Het is een mooie zaal met goed geluid. Je bent hier in de mekka van de country beland.
Veel artiesten waren voor ons onbekend behalve Bobby Bare. Hij wordt ook wel de springsteen van de country muziek genoemd. Hij is een zanger en songwriter. Hij is 10 jaar lid geweest van de Grand Ole Opry en is daarna uit beeld geweest. In 1983 werd hij opgenomen in de Country Music Hall of Fame. Toen kwam de verrassing op het podium, de grote naam Garth Brooks. Geweldig, dit maak je niet gauw meer mee. Op deze werd Bobby Bare zijn 83e verjaardag gevierd. Garth Brooks gaf hem een beeld dat hij opnieuw werd opgenomen als lid in de Grand Ole Opry.

Om half 11 werden we opgehaald door onze chauffeur die ons naar de KOA brengt. We reden eerst naar een hotel waar twee mensen zouden uitstappen maar ze zaten niet in de bus. Dus de chauffeur als een noodgang weer terug naar de Grand Ole Opry. Hier stonden geen mensen meer te wachten. Hij bellen met zijn collega's of die soms die mensen hadden mee genomen maar niemand wist van iets. We hadden een gezellige buschauffeur en hebben veel gelachen. Eindelijk op onze KOA aangekomen nog een borreltje gedronken en nog even gekletst over onze geweldige dag en daarna naar bed.

8 april 2018 circa 262 km

Route via Franklin - Natchez Parkway - Luka
Camping: Goath Island RV Park & Camp

Na een geweldig avontuur hebben we Nashville verlaten en gaan op weg naar Luka (Goath Island) in de staat Mississippi. Het is een mooie dag met veel zon. om een stukje van de Natchez Trace Parkway te rijden. Deze weg is 715 km lang en loopt door Mississippi, Alabama en Tennessee en loopt van Nashville naar Natchez. Het is een prachtige natuur met veel bossen, roofvogels, ranches, historische handelspaden, moerassen, wandelpaden, watervallen en gebogen loofbomen. Onderweg kom je meer fietser tegen dan auto's. Langs deze weg kon je veel stoppen bij een viewpoint of picknick area. Zijn een paar keer gestopt waar mooie beekjes waren en dat je de roofvogels uit de bomen zag komen. Het is een kronkelige 2 baans-weg. Ongeveer op de hoogte van Tuscumbia zijn wij eraf gegaan richting Luka. Na een tijdje hebben gereden door de mooie omgeving, hebben we nog even gestopt bij een country supermarkt en dan door naar onze camping. We kwamen uiteindelijk op een landweggetje uit en wij dachten, hier kan het toch niet zijn. Het was zo verlaten. Hier kon je duidelijk merken dat het seizoen nog niet is begonnen. Er waren een paar mensen om voorbereidingen te maken om hier een jaar te gaan staan. We konden de officemanager niet vinden en gelukkig was er een stel bezig om hun plaats in orde te maken en die mevrouw ging voor ons de officemanager halen met de auto. Enkele minuten later kwam de officemanager met zijn golfkarretje eraan. We vroegen of we hier 1 nacht konden blijven, maar deze camping kan je vanaf 2 nachten boeken en het is vooral een camping voor een heel jaar. De aardige officemanager liet ons 1 nacht hier camperen. We werden naar onze plaats gebracht en ja hoor moesten weer achteruit in parkeren. We stonden op een mooie plek tussen de bomen.
Na alles weer te hebben geïnstalleerd, is Olaf de camping even gaan ontdekken en het blijkt dat deze camping aan een groot meer ligt en in dat meer daar is een eilandje en daar leven 6 geiten, vandaar de naam Goath Island.

ffd;szjdkls

fjdskl;f

jldks;zs

fdjsl;

jfdk;slsf

jk;fljlk;sd

ljhjklh

jkjkljkl

17 April 2018
Vannacht niet goed geslapen door de storm die over onze camping heen waaide. De camper ging heen en weer. We zijn op tijd eruit gegaan omdat we circa 350 km voor de boeg hebben. Voordat we gingen vertrekken heeft Olaf eerst nog even nagevraagd of het niet gevaarlijk was om met deze storm te rijden. We zijn toch gegaan en als het niet te doen was, dan zouden we terug gaan naar de KOA.. Gauw de spullen ingepakt en op weg naar Las Cruses.

Het eerste stuk reden we door olievelden tot Artesia. We hebben er nu wel genoeg van gezien. Daarna reden we Highway 82 richting Alamogordo. Het eerste gedeelte was alleen maar woestijn met hier en daar een ranch die je niet echt van de weg kon zien. We hadden maar een kwart benzine over en konden het gelukkig tot het eerste tankstation in Cloudcroft. Op hoogte van 8650 ft ligt het plaatsje Cloudcroft in het Lincon Nationaal Forrest. Daar hebben we voor 130 dollar getankt tegen een prijs van 3 dollar per gallon. Dit echt een schitterende omgeving met diepe valleien, bossen kortom mooie natuur. Hierna zijn we om Alamogordo heen gereden naar White Sands National Monument via State Route 70. We zijn eerst bij het bezoekerscentrum geweest. Een film gezien over de White Sands Natioal Monument. Daarna een broodje gegeten in de camper en wat gedronken. Toen op pad naar de White Sands. We kwamen bij de ingang en lieten onze nationale parkpas zien die we in Nederland van iemand hebben overgenomen. We konden er gratis in. Na een paar honderd meter, allemaal witte duinen. Je weet niet wat je ziet. Echt geweldig dat dit zo kan ontstaan. Olaf en ik zijn nog op de duinen geklommen op onze blote voeten. Het zand is erg fijn en prachtig.

Het National The White Sands betekent:
De duinen van White Sands National Monument bestaan niet, zoals de naam doet vermoeden, uit zand, maar uit puur gypsum (gipskristallen).
De duinen beslaan in totaal een oppervlakte van ongeveer 710, het is daarmee het grootste gypsumveld ter wereld. Ongeveer 40% daarvan bevindt binnen de grenzen van het park, de overige 60% valt onder een gebied dat militair terrein is. Het duinenveld ligt geheel in de Tularosa Basin. In de omliggende gebergten komt veel gypsum voor.; gedurende miljoenen jaren is er veel gypsum door regen- en smeltwater opgelost en meegevoerd naar dit laag gelegen basin. Van daaruit kon er geen verdere afvloeiing van het water plaatsvinden. De hele zon en droge wind zorgden er voor dat het water verdampte; de mineralen bleven achter en kristalliseerden, zodat uiteindelijk allen het pure, witte gypsum overbleef.
De harde wind, vrijwel altijd vanuit het zuidwesten, verplaatste de gipskristallen naar het noordoosten. Daar hebben zich dus de duinen gevormd, waaraan het park haar bekendheid te danken heeft. Het duinenveld verandert ook nu nog steeds, de meest actieve duinen kunnen per jaar ongeveer een meter in noordoostelijke richting opschuiven. Er zijn echter ook stabiele duinen, die nauwelijks veranderen.