In juni van dit jaar ben ik samen met mijn vriend op reis geweest in Noordoost-Amerika. We hebben zes nationale parken bezocht verspreid over zes staten van Amerika. Benieuwd naar mijn ervaringen? Lees dan gauw verder!

Campertype en verhuurder: C25 van Cruise America

Totale reisafstand: 5810 kilometer

Totale kosten benzine: €1200

Totale kosten campings: €1205

Totale kosten boodschappen: €1340

Totale kosten uiteten: €565

Nationale Parkenpas: US$80,-

Internetbundel e-sim telefoon: €24,60 (voor 10 GB)

Uber: €200

Tour door Glacier NP: €200

Bioscoopbezoek in Seattle: €40

Om 05:15 uur gaat de wekker. De vertrekdag voor onze reis naar het noordwesten van Amerika is aangebroken! 

Het eerste wat ik doe is de app van United Airlines openen, om in te checken voor de vlucht. Hier zie ik de melding omhoogkomen dat een van onze vluchten erg vertraagd is. Na een snelle check zie ik dat het gaat om onze eerste vlucht van Amsterdam naar Chicago. Het vliegtuig is vertraagd op de weg naar Nederland, waardoor wij niet op tijd terug naar Amerika kunnen vliegen. 

Door deze vertraging zullen we onze overstap niet gaan halen. Er is echter een mogelijkheid om via de app van United Airlines de vlucht direct en kosteloos om te boeken naar een alternatieve vlucht. We kiezen voor een vlucht via Washington DC met drie uurtjes overstaptijd, om wat meer speling te behouden voor de douane waar we in Washington doorheen moeten. Met deze nieuwe vlucht zullen we één uurtje later in Denver aankomen. Het is natuurlijk vervelend dat de vlucht vertraagd is, maar het is super makkelijk op te lossen in de app en dit bespaart een heleboel gedoe bij de luchthaven. 

We maken ons klaar om te vertrekken en nemen de trein richting Schiphol. 

Eenmaal aangekomen op Schiphol verloopt alles soepeltjes en zitten we snel genoeg in het vliegtuig. De reis verloopt verder zoals gepland en zo’n 15 uur later landen we in Denver. 

Tijdens de overstap in Washington hebben we drie uur overstaptijd. Eerst hebben we een paspoortcontrole, daarna opnieuw een douanecontrole en moeten we onze koffers ophalen en opnieuw inleveren. 

Na dit alles hebben we nog ongeveer 2 uurtjes gebruik kunnen maken van de United Club Lounge, waar we gratis toegangsbewijzen voor hadden gekregen. Hier hebben we een hapje gegeten en gedronken en konden we rustig ons bezoek aan Denver voorbereiden. 

Het hotel waar we in Denver verblijven ligt midden in de stad, op ongeveer 40 minuten met de Uber van het vliegveld. Tot nu toe zijn we heel erg tevreden met de start van onze reis!

Locatie: the Curtis Denver - a Doubletree by Hilton Hotel

Na een slechte nachtrust vanwege de jetlag, staan we vandaag vroeg op. Gelukkig is het ontbijt in ons hotel heerlijk en na een enorme kop koffie kunnen we er weer tegenaan voor vandaag.

Er staan veel bezienswaardigheden op de planning en we beginnen met een kort bezoek aan het Performing Arts Center, wat eigenlijk een verzameling van een operagebouw, theater, concertgebouw en nog enkele andere culturele gebouwen is.

Onderweg naar Denver Central Market en omgeving stoppen we bij Larimer Square, een soort afgezette straat vol met leuke winkeltjes en restaurants. Ook Union Station en Coors Field (baseball stadion) vallen op de route en hier kijken we even kort rond. Vooral de omgeving van Union Station is erg gezellig en zeker een bezoekje waard. Uiteindelijk komen we aan bij Denver Central Market. Het is gelegen in een hele hippe buurt vol met outdoor en mode winkels, maar ook voor goed eten en drinken kun je hier terecht. Wij drinken koffie en een smoothie in de market hall en gaan lopend weer door naar de volgende attractie, Colorado State Capitol. 

Dit gebouw is gelegen op een indrukwekkend plein met aan beide kanten Washington DC Capitool achtige gebouwen. Toevallig was hier ook een outdoor festival, wat met alle bergen en de natuur net buiten Denver zeker begrijpelijk is. De laatste stop van vandaag is Cherry Creek Shopping Center. Onderweg stoppen we nog even voor een snack bij Voodoo Doughnut. Het blijkt een flinke snack te zijn ;)

Na het shoppen rusten we even uit in het hotel, waarna we de avond afsluiten in The Kitchen. Een duurzaam restaurant wat lokale ingrediënten gebruikt om hele goede gerechtjes te maken. Dit is zeker een tip voor als je eens wat gezonders wilt dan de standaard Amerikaanse maaltijden.

Locatie: the Curtis Denver - a Doubletree by Hilton Hotel

Met Cruise America, onze camperverhuurder, hebben we afgesproken dat we om 11.30 uur vandaag de camper kunnen ophalen. We hebben daarom een rustige start van de dag. 

We ontbijten weer in het hotel, pakken de gebruikte spulletjes weer in en bestellen een Uber die ons naar de verhuurder brengt. 

Denver heeft ons aangenaam verrast. Het voelt aan als een hippe stad met veel cultuur en de leuke pleintjes, lokale brouwerijen en terrasjes geven het een uniek karakter. Ook zijn er veel parken te vinden in Denver, waar je zeker met lekker weer je heerlijk kunt vermaken. Het uitzicht op de bergen met besneeuwde toppen maakte het af. 

Bij de verhuurder worden we warm onthaald. Ze hadden al onze spullen al in de camper voor ons klaargelegd en hierdoor waren we binnen het half uur klaar om te beginnen aan onze camperreis!

Als eerste vullen we onze camper met de nodige boodschappen. We zijn naar twee supermarkten gegaan en alles bij elkaar duurde dit wel zo’n 2,5 uur. Heerlijk om eens rond te kijken wat ze hier allemaal voor lekkers verkopen. Daarna nemen we een omweg van zo’n 50 kilometer via Boulder Falls en (nee, ik maak geen grapje) Nederland! 

Nederland is een schattig cowboydorpje in de bergen, dat vernoemd is naar een Nederlands mijnbedrijf. De Amerikanen hebben de naam behouden, maar noemen het in de volksmond vaak Ned. 

Bij aankomst op de camping zijn we te laat voor de check in. Dat is echter geen probleem! We hebben namelijk een sms’je ontvangen dat we een plattegrond van de camping en de campingregels kunnen ophalen buiten bij de receptie. We mogen morgenochtend de check in voltooien. 

Locatie: Estes Park KOA Holiday

Aantal gereden kilometers: 150

Dag 4 begint met een vroeg ontbijtje, omdat we tussen 8 en 10 uur het park in mogen.

Sinds een aantal jaar geldt namelijk een timed entry policy om Rocky Mountain National Park in te komen. Je hebt een variant voor enkel het park, en een andere variant waarbij je ook een bezoek mag brengen aan Bear Lake Road. Gelukkig hadden we ruim van tevoren gereserveerd.

Vandaag rijden we naar Bear Lake, een zeer populair gedeelte van het Nationale Park vanwege de mooie natuur en goede toegankelijkheid van die natuur. We stoppen bij de Park & Ride, omdat de parkeerplaats bij Bear Lake inmiddels vol is, en pakken de gratis pendelbus naar het meer.

Eenmaal aangekomen blijkt dat het erg druk is. Grote groepen mensen wagen zich aan het korte rondje rondom het meertje, ondanks dat er toch nog best wat sneeuw ligt op de paden. Wij lopen ook de ronde van ongeveer 1 mijl. Op verschillende plekken kijk je uit over het heldere smeltwater in het meer en de prachtige bergen op de achtergrond, echt een aanrader! Ook zitten er voldoende grondeekhoorns, of chipmunks zoals ze die in Amerika noemen. Dus voor liefhebbers van Alvin is er ook zeker wat te beleven. 

We doen nog een andere wandeling naar Alberta Falls, een prachtige waterval waar, door de smeltende sneeuw, nu grote hoeveelheden water naar beneden stroomt.

Na een halve dag rondom Bear Lake vervolgen we onze weg richting onze camping in het park zelf. Timber Creek Campground ligt aan de andere kant van het park en dat betekent dat we, om er te komen, de wereldberoemde Trail Ridge Road moeten trotseren. Deze weg is de hoogstgelegen weg in alle Nationale parken in Amerika en daardoor ook een van de mooiste wegen om te rijden.

We rijden langs vele uitkijkpunten die je de mogelijkheid geven om prachtige valleien en indrukwekkende bergketens te bekijken. De stijle kliffen, hier en daar wat smallere wegen, wind en rotsen of bomen op de weg zorgen er wel voor dat we onze aandacht bij de weg moeten houden en genieten van het uitzicht is daardoor af en toe wat moeilijker. 

Uiteindelijk komen we deze keer wat eerder op de middag aan bij onze camping en maken we gebruik van de extra tijd om puzzels te maken en de route voor de komende dagen door te nemen. Op deze camping, en in het grootste gedeelte van het park, is namelijk geen bereik.

Dag 5 starten we door de Trail Ridge Road wat beter verkennen en we rijden terug naar het vertrekpunt van dag 4, Estes Park.

Onze camping ligt in de Kawuneeche Valley op ongeveer 2700 meter hoogte, maar we rijden vandaag weer richting de besneeuwde bergtoppen. 

Onderweg komen we langs de zogenoemde Continental Divide. De lijn die hier loopt kan eigenlijk door de hele Rocky Mountains getrokken worden, tot in Alaska en is het punt waar aan de westkant van de bergtoppen het smeltwater uiteindelijk in de Stille Oceaan stroom en het water aan de oostkant uiteindelijk in de Atlantische Oceaan uitkomt. Dit is voor geologen en hydrologen een belangrijke plek, maar ook voor vele toeristen was het een reden om een bezoekje te wagen. 

We rijden door naar boven en passeren het hoogste punt van de Trail Ridge Road op 3713 meter. Net na dit punt stoppen we voor een wandeling in de toendra. We zitten hier toch al wel een paar honderd meter boven de boomgrens en het landschap heeft een hele andere uitstraling dan de warmere en groenere delen eronder. Hier waaien ijzig koude winden en ligt er nog een flink pak sneeuw. We lopen een stuk omhoog, op zoek naar de typische toendra flora en fauna. Na een mooie hike, die erg vermoeiend is vanwege de hoogte, komen we zonder succes bij de camper aan. We hoopte namelijk een pika te zien, misschien wel de schattigste bewoner van het Nationale Park. 

De volgende stop is Estes Park, terug bij waar we begonnen op dag 4. Vanwege de boodschappen en goedkoop tanken besluiten we om voor korte tijd terug te rijden. Zo kunnen we ook op de terugweg opnieuw genieten van de prachtige route door de bergen. 

We sluiten onze laatste dag in Rocky Mountain National Park af met een heerlijke pasta in de camper.

Locatie: Timber Creek Campground

Aantal gereden kilometers: 225

Vandaag gaat de reis naar Steamboat Springs. We vertrekken van onze camping in het Nationale Park, onderweg naar de eerste stop van vandaag: Grand Lake.

Dit plaatsje ligt aan het gelijknamige meer en voelt een beetje als een oud spookstadje, er is weinig leven. Uiteindelijk komen we uit bij een parkeerterrein en lopen we een paar honderd meter voor een prachtig uitzicht over het meer. Niet alleen het meer zelf is mooi, maar we zien ook kolibries en zelfs een visarend. 

Onderweg naar onze eindbestemming rijden we door een oud western stadje genaamd Hot Sulphur Springs, een spectaculaire canyon en weer een aantal bergtoppen met sneeuw. Erg afwisselend landschap dus!

Na ongeveer 100 mijl rijden komen we aan in Steamboat Springs, een populaire bestemming onder toeristen en met name in het skiseizoen. Het centrum is erg gezellig en de vele oude gebouwtjes geven het veel sfeer. 

We slapen op de Steamboat Springs KOA Holiday, een mooi gelegen camping die van alle gemakken is voorzien en ook het personeel is erg vriendelijk.

Locatie: Steamboat Springs KOA Holiday

Aantal gereden kilometers: 175

Dag 7 begint met een ontbijtje bij Winona’s Restaurant and Bakery in Steamboat Springs, waar we echte Amerikaanse pannenkoeken en een yoghurt parfait eten.

Met een volle maag starten we aan onze 160 mijl lange rit naar eindbestemming Vernal in Utah. 

Onderweg stoppen we even in Craig voor wat boodschappen en af en toe langs de kant van de weg om van het landschap te genieten. Dat landschap wordt gedurende de rit steeds kaler en droger en we rijden steeds meer de woestijn in. Toch komen we nog regelmatig bordjes over de sneeuwschuiftijden tegen.

Na een flink stuk in the middle of nowhere gereden te hebben passeren we het plaatsje Dinosaur, waar we morgen weer terug zullen komen voor een deel van het gelijknamige National Monument. 

Niet veel later arriveren we op onze eindbestemming, Vernal. Een levendig klein stadje net over de grens in Utah. We verkennen het centrum vol met dinosauruskunst en drinken wat voordat we naar onze camping net buiten het centrum gaan. 

Hier hebben we wat tijd genomen om te wassen en de nodige dingen rondom de camper te regelen, zodat we de volgende dagen goed voorbereid zijn. 

Locatie: Vernal/Dinosaurland KOA Holiday

Aantal gereden kilometers: 265

We hebben weer een drukke dag voor de boeg. Vandaag bezoeken we Dinosaur National Monument en daarna rijden we door naar Flaming Gorge en Ashley National Forest. 

We beginnen met een bezoek aan het Quarry Visitor Center in het park dat bekend staat om zijn dinosaurus opgravingen. Hier leren we over de eerste opgravingen begin 20e eeuw en de reden waarom zo’n grote hoeveelheid botten nou juist op deze plek is gevonden. De overdekte wand vol botten is echt heel indrukwekkend door de grootte, maar ook de staat van alle botten. Je moet er van houden, maar ons heeft het in ieder geval positief verrast! Na het visitor center rijden we door naar Split Mountain voor een korte wandeling langs de Green River en als laatste stoppen we bij een grot vol petrogliefen (wandtekeningen) die door de Fremont bevolking zijn gemaakt.

Na een lunch in Vernal rijden we door naar het noorden, richting Flaming Gorge. Alleen de route er naartoe is al de moeite waard, met prachtige uitzichten, flinke rotspartijen en beboste bergtoppen. We zijn op zoek naar een mooi uitkijkpunt over de “Gorge” en besluiten om te beginnen bij Red Canyon Overlook. 

Dit blijkt een hele goede keuze te zijn, want het uitzicht is echt spectaculair! Je kan van verschillende kanten de canyon inkijken en het is helemaal niet druk op het moment dat we aankomen. Het park heeft dan wellicht de naamsbekendheid niet, maar deze canyon en omgeving is echt de moeite waard om te bezoeken!

Na een ander uitkijkpunt (Sheep Creek) bezocht te hebben en even bij de Flaming Gorge dam gekeken te hebben, eindigen we onze dag op onze camping. 

Locatie: Mustang Ridge Campground

Aantal gereden kilometers: 220

Ongeveer 400 kilometer staat voor vandaag op de planning. We hebben een reisdag, waarbij de we afstand overbruggen van Flaming Gorge tot aan de rand van Grand Teton National Park.

Het begin van de route is nog een zogenoemde scenic byway en er is aan prachtige uitzichten dus geen gebrek. Helaas blijkt het wel lastig om dit goed op de foto te zetten… Verder zien we onderweg een aantal gaffelantilopen langs de kant van de weg en er schieten regelmatig wat knaagdieren voor onze wielen door.

We besluiten om onderweg nog te tanken en boodschappen te doen omdat het goedkoper is dan in het toeristische Jackson. Uiteindelijk, na een uur of 4, zien we de bergtoppen van de Wyoming Rockies voor ons en gaat de weg weer de hoogte in. Na een lange reis komen we aan in Jackson, wat zo’n beetje de hoofdstad van Grand Teton is en de uitvalsbasis voor vele toeristen. Onze camping ligt buiten de stad, maar we besluiten nog even het centrum te verkennen en om gebruik te maken van de kans om nog een souveniertje te scoren. 

Een t-shirt rijker, sluiten we onze dag af met een drankje en een spelletje Skip Bo op de camping.

Locatie: Snake River Cabins and RV Village

Aantal gereden kilometers: 410

De komende twee dagen bevinden we ons in Grand Teton National Park. Grand Teton N.P. staat bekend om zijn jonge en spitste bergketen met daarnaast een enorme vallei vol wilde dieren. Deze vallei heet Jackson Hole, omdat de Franse ontdekkers het een gat tussen twee bergketens vonden.

Vanuit Jackson is het maar een korte rit naar de ingang van het park. Deze eerste dag gebruiken we om het park te verkennen door middel van een audiotour van GuideAlong. Terwijl we door het park rijden worden er op basis van onze GPS locatie korte audiofragmenten gestart met informatie over wat we zien en de nodige geologische, ecologische en historische achtergrond hiervan. Verder wordt er ook aangegeven welke punten we echt niet mogen missen. 

Dag 10 spenderen we met het ontdekken van het hele park. De meest interessante stops vinden wij: The Chapel of the Transfiguration, Mormon Row, Schwabacher Landing en Jenny Lake Road (scenic drive). Verder vinden we een aantal goede plekken om wild te spotten. Met name Oxbow Bend, Elk Ranch Flats Turnout en het gebied rondom Jenny Lake bleken zeer geschikt te zijn voor het zien van bisons, antilopen en wapiti’s. 

Bij ons eerste bezoek aan Jenny Lake op dag 10 was het erg druk, waardoor we onze camper nergens konden parkeren. Hierdoor besluiten we op dag 11 ‘s ochtends vroeg nog een poging te wagen en ditmaal hebben we geluk! We parkeren de camper en lopen de Jenny Lake Loop Trail van zo’n 15 kilometer, inclusief Inspiration Point en Hidden Falls. Onderweg naar deze prachtige uitzichtpunten komen we plotseling een eland tegen, die vlak naast het pad lekker staat te eten. We dachten dat we ons geluk niet op konden, maar ook tegen het einde van de lus komen we nog een lichtbruin gekleurde “zwarte” beer tegen. Die bleef gelukkig iets verder bij ons vandaan!

Moe, maar voldaan (en een beetje verbrand) komen we aan op onze camping in het noorden van het park. Hier sluiten we onze tijd in Grand Teton National Park af met een zelf bereide chili con carne en een spelletje. 

Locatie dag 10: Signal Mountain Campground

Locatie dag 11: Colter Bay RV Park

Aantal gereden kilometers: 255 km

De twee eerste dagen wijden we aan het onderste gedeelte van Yellowstone National Park. De wegen in het park maken namelijk een soort 8 vorm, waarvan de onderste lus de meeste geothermische bezienswaardigheden heeft, ook verwachten we hier de meeste stops te maken onderweg.

Yellowstone is een erg bekend Nationaal Park, maar het is ook het eerste Nationale Park ter wereld en werd al in 1872 opgericht, nog voordat de National Park Service überhaupt bestond. Het park staat vooral bekend om de geo- en hydrothermische activiteit, wat komt doordat onder het park een supervulkaan ligt. Deze zogenoemde caldera vulkaan ligt precies onder de onderste lus van het park, waardoor we bij de gebieden Old Faithful, Norris Basin, West Thumb en Midway Geyser Basin kunnen genieten van geysers, hot springs, mud springs en fumaroles. Wij kunnen bevestigen dat de favorieten zoals Grand Prismatic Spring en Morning Glory Pool zeker de moeite waard zijn, de kleuren maken het erg spectaculair en fotogeniek. En wanneer je een geiser wilt zien uitbarsten, dan blijkt Old Faithful niet voor niets populair te zijn. Er is eigenlijk altijd wel garantie dat hij rond het voorspelde tijdstip uitbarst. Deze voorspelling is te vinden in het visitor center, maar ook in de app van de National Park Service.

Naast de spuitende, stomende en felgekleurde fenomenen bij de bovenstaande gebieden, stoppen we onderweg bij verschillende watervallen (Keppler Cascade, Gibbon Falls en de Upper en Lower Canyon Falls) en zijn de uitzichten en vergezichten eigenlijk langs de hele route gewoon fenomenaal.

Andere must see stops zijn de Grand Canyon of Yellowstone en Yellowstone Lake. Dit klinkt misschien weer wat saai vergeleken met de geisers en hot springs, maar dat is zeker niet het geval. De canyon is niet zo groot als de daadwerkelijke Grand Canyon, maar met de bomen, watervallen, grote hoogtes en felle kleuren misschien wel mooier dan die andere bekende Canyon. Absoluut een halve dag waard om hier het gebied en verschillende uitkijkpunten te verkennen. Yellowstone Lake is vooral prachtig om langs te rijden. Helaas hebben we geen boottocht kunnen maken, maar voor de volgende keer willen we dit zeker doen. 

Voor sommigen misschien wel de belangrijkste reden om te gaan is het spotten van wilde dieren. Gelukkig kost dit in Yellowstone helemaal niet zoveel moeite en staan de bizons en wapiti’s vaak gewoon naast de weg. Het blijven echter wel wilde dieren, dus ons werd ook altijd aangeraden om minimaal 25 meter afstand te houden (en 100 meter van beren). Kortom, wild spotten in Yellowstone is helemaal geen probleem! 

Locatie: Bay Bridge Campground

Aantal gereden kilometers: 425

Dit is onze laatste dag in Yellowstone. Drie dagen lijkt veel, maar is eigenlijk nog aan de krappe kant voor dit enorme park. Vandaag rijden we het laatste deel: de bovenste (en kleinste) lus. 

Voor we daar aan toe komen besluiten we een stuk in Lamar Valley te rijden met de hoop nog wat wilde dieren te kunnen zien. We hebben geluk en zien deze ochtend een beer op een heuvel lopen, maar de meest prominente soort in Lamar Valley is toch wel de bizon. Meerdere grote kuddes zijn hier van heel dichtbij te fotograferen. Het is eigenlijk moeilijk om ze niet te zien hier!

We vervolgen onze weg met een stop bij Roosevelt Lodge, een plek waar Ted Roosevelt kampeerde. Hij was een van de bekendste voorvechters van het beschermen van zulke unieke natuur. 

Na wat stops met prachtige uitzichten komen we uiteindelijk aan bij een ander hoogtepunt van onze laatste dag: Mammoth Hot Springs. Dit gebied bevindt zich buiten het caldera gebied uit de vorige blogpost, maar is toch erg actief met hot springs. Het unieke is dat deze hot springs hier terrassen hebben gevormd. Deze grote gekleurde terrassen zijn met het juiste licht extra indrukwekkend en erg fotogeniek. Het is soms alleen zoeken naar een parkeerplaats in de buurt. 

Over voorzieningen gesproken: in het park zijn best wel wat opties voor eten buiten de deur. In de meeste visitor centers kun je wat te eten krijgen, maar dit is vaak fastfood. Voor een betere maaltijd moet je in een van de lodges zijn. Deze zijn wel heel druk en hier gelden uiteraard ook toeristenprijzen. Wij hebben echter alle dagen lekker zelf een eenpansgerecht gemaakt in de camper. Dat zijn toch de makkelijkste gerechten om na zo’n lange dag de toerist uithangen nog snel op tafel te zetten, maar zeker niet verkeerd!

We eindigen onze tijd in Yellowstone met een rustige avond op de camping. Dit park is nog indrukwekkender gebleken dan we hadden verwacht. Ondanks de vele toeristen is dit dé plek om de schoonheid van de natuur van dichtbij te ontdekken en voelt het in veel opzichten echt wild. Het enige nadeel dat wij hebben ervaren was dat we met de camper sommige zijweggetjes niet in mochten, waardoor we sommige stops of hikes moesten overslaan. Toch hoort dit er misschien ook weer bij, bij zo’n wild en natuurlijk park. We komen zeker weer terug naar Yellowstone! 

Locatie: Indian Creek Campground

Aantal gereden kilometers: 175

We vertrekken ‘s ochtends vroeg richting de west uitgang van Yellowstone om via de oude mijnplaatsen Virginia City en Nevada City naar Great Falls te rijden. Een reis van zo’n 550 kilometer. 

Als afscheid van het park worden we nog getrakteerd op een bizon die voor ons de weg wil oversteken en een file veroorzaakt. Niet veel later verlaten we het park en rijden we door de prachtige bergachtige landschappen richting Virginia City. 

Daar aangekomen halen we echte home made ice cream en lopen we al smullend door het plaatsje. Virginia City is een oude mijnplaats die in 1863 is ontstaan door migranten die goud gingen zoeken in de nabije bergen. De oude gebouwen zijn nog goed bewaard gebleven en zijn nu vooral attracties voor toeristen. Dat maakt het niet minder leuk, het is namelijk echt alsof je in het wilde westen loopt! Nevada City ligt ongeveer 1 mijl verderop en is kleiner dan Virginia City, maar ook zeker de moeite waard vanwege de verschillende oude treinen en mijnbouwmachines.

Na een lange rit komen we aan in Great Falls, inclusief lunchpauze bij Subway in Whitehall. We rijden door de stad om een impressie te krijgen en besluiten onze boodschappenvoorraad weer aan te vullen bij een supermarkt net buiten de stad. 

Rond 18:15 uur komen we aan op de camping, waar we nog de was doen en wat andere huishoudelijke taken. 

Locatie: Great Falls KOA Holiday

Aantal gereden kilometers: 585

Op de dag dat we aankomen in Glacier National Park is het bewolkt en regenachtig met flinke windstoten die de rit ernaartoe en het rijden in het park zelf wat oncomfortabel maken. 

We starten in het Visitor Center van St. Mary, waar we de laatste updates meekrijgen over afgesloten wegen, het weer en de beste plekken om wild te spotten. Het blijkt dat de beroemde Going-to-the-Sun Road maar gedeeltelijk begaanbaar is en dat juist het meest bijzondere en hoge deel dicht is. Verder horen we over een wandelgebied dat deels is afgesloten vanwege een beer. Er zijn momenteel veel grizzlyberen met jongen actief in het park en dus is het oppassen geblazen.

We hebben inmiddels nog maar een middag over na de rit vanuit Great Falls en besluiten naar het Many Glacier gebied te rijden. Hier zit veel wildlife en het is daarnaast ook een prachtig stuk met hoge pieken en gletsjermeren. Na ongeveer 40 minuten rijden komen we aan bij de Many Glacier Lodge, een ruim honderd jaar oud hotelgebouw wat erg historisch en authentiek aanvoelt. 

Helaas is het weer dusdanig slecht dat een wandeling er niet in zit en ook de bergen zijn maar lastig te zien door de wolken. Na een verkenning besluiten we naar de camping naast het St. Mary Visitor Center terug te rijden. Het is inmiddels avond en er staat vandaag Mexicaans op het menu. Gelukkig is het in Amerika niet moeilijk om daar goede ingrediënten voor te vinden. 

Dag 17 beginnen we vroeg. We hebben een tour geboekt bij Sun Tours, waardoor we het deel van de Going-to-the-Sun Road kunnen bekijken waar voertuigen langer dan 21 voet niet mogen komen. Dit is ongeveer 50% van de hele weg, dus het is zeker verstandig om een andere manier van vervoer te regelen voor deze kilometers wanneer je een groter voertuig mee hebt (zoals wij). Helaas hebben we nu ook nog eens te maken met een afzetting van de weg vanwege lawinegevaar, waardoor we het hoger gelegen deel nog steeds niet kunnen rijden.

Gelukkig kan onze gids genoeg boeiende verhalen vertellen over de geologie, natuur en geschiedenis van het park en de oorspronkelijke bewoners. Sun Tours is een door de Black Feet tribe gerund bedrijf en onze gids is ook half Black Feet. De verhalen tijdens de tour gaan ook deels over deze oorspronkelijke bewoners van het gebied, hun cultuur, de betekenis van de natuurlijke fenomenen in het park voor de Black Feet en meer. Juist door deze extra culturele laag is de tour echt heel interessant. Deze ‘tribe’ heeft ook unieke rechten afgedwongen toen ze het Glacier gebied verkochten aan de overheid, ze zijn de enigen die nog mogen vissen, jagen en verzamelen in het gebied en hebben daardoor een unieke positie, ook buiten hun reservaat. 

Eind van de middag en avond gaan we terug naar Many Glacier om een stuk te wandelen en met de hoop nog wat dieren te kunnen zien. Voordat we het wandelpad op kunnen lopen worden we gewaarschuwd voor een moeder grizzly met jong een stukje verderop. Omdat we wel voorbereid zijn en er genoeg mensen lopen besluiten we toch te gaan en gelukkig komen we de beren niet tegen. Wel komen we langs spectaculaire uitkijkpunten over het Swiftcurrent meer en de bergen erachter. 

Die avond komen we nog wel twee keer een eland van dichtbij tegen!

Locatie: St. Mary Campground

Aantal gereden kilometers: 400

De laatste dag in Glacier National Park is aangebroken. Vandaag rijden we vanaf onze camping bij St. Mary langs de onderkant van het park naar de westzijde. Er zitten uitdagende stukken weg tussen met smalle gedeeltes en scherpe bochten, maar wij worden ook nog getrakteerd op een flinke sneeuwbui tijdens de rit. Onze dagen in Glacier National Park zijn allemaal erg koud trouwens, met ‘s nachts temperaturen van rond het vriespunt en overdag zo rond de 8 graden. Een flink verschil dus met onze tijd in Denver (waar het 34 graden was) bijvoorbeeld. 

De eerste stop onderweg naar de westzijde is Goat Lick Overlook. Hier kijk je uit over verschillende rotsen met zout en andere mineralen erin, waar sneeuwgeiten massaal naartoe komen om aan deze stenen te likken. Helaas zit het weer niet mee en zien we maar twee geiten met kleintjes. Desalniettemin is het toch echt super mooi om deze bijzondere dieren te zien, echt een aanrader voor een korte stop.

Na een tankbeurt in een plaatsje verderop komen we aan bij de Visitor Center in Apgar, in het westen van Glacier. Na wat informatie en souvenirs bekeken te hebben rijden we naar onze camping om in te checken. Dit deel van het park verkennen doen we pas na 15:00 uur, omdat het ons helaas niet gelukt is om een reservering voor de zogenoemde ‘Timed Entry’ te krijgen. Na ongeveer een uur gewacht te hebben mogen we het park in en rijden we dit deel van de Going-to-the-Sun Road. 

Ondanks dat het geen hoogseizoen is, zijn we niet de enigen die deze weg willen rijden, want alle parkeerplaatsen van stops onderweg zijn vol. We slaan de kleine watervallen en hike-stops over om het gebied rondom Lake McDonald Lodge goed te verkennen, inclusief het meer zelf. De inrichting van deze lodge is echt klassiek en precies wat je van een etablissement op zo’n plek zou verwachten. Er hangen verschillende opgezette dieren aan de muur. Het meer waar de lodge aan ligt is ook indrukwekkend met het heldere gletsjerwater en de gekleurde stenen die je door het water heen ziet. Daarnaast blijft het leuk om de grondeekhoorns bij hun holletjes te zien zitten (en te horen).

We sluiten de dag af met hotdogs op de camping.

Locatie: Fish Creek Campground

Aantal gereden kilometers: 275

Dag 19 is opnieuw een rijdag en we verlaten Glacier National Park voor een reis langs Flathead Lake en Hot Springs naar Lake Coeur d’Alene en de gelijknamige plaats. 

Onderweg maken we een aantal stops voor ontbijt, koffie en toiletbezoeken voordat we rond 13:00 uur arriveren op de eindbestemming voor vandaag. We besluiten er gelijk een stuk Lake Coeur d’Alene Scenic Byway aan vast te plakken, wat echt een prachtige route langs het meer is en een vermakelijke weg om te rijden. Uiteindelijk besluiten we in Harrison te stoppen voor lunch en een beetje sightseeing in het oude plaatsje. 

Onderweg terug naar onze camping stoppen we nog voor een wandeling van ongeveer 5 km om te kijken of we hogerop kunnen komen en over het meer uit kunnen kijken. Ondanks dat het geen Nationaal Park of een speciaal natuurgebied is, komen we ook hier veel vogels, herten en grondeekhoorns tegen en ook het uitzicht blijkt op sommige plekken echt fenomenaal. De wandeling heet overigens Mineral Ridge Scenic Hike. Een flinke klim, maar het uitzicht is de moeite waard!

Onze dag eindigt op de camping genaamd Camp Coeur d’Alene waar we genieten van een welverdiende douchebeurt en het geluid van de tikkende regen terwijl we in de camper een drankje drinken. 

Locatie: Camp Coeur d’Alene

Aantal gereden kilometers: 470

De langste rijdag van de reis is aangebroken. We vertrekken om 7:30 uur, omdat we vandaag bijna 600 kilometer moeten afleggen en ook nog wat tijd over willen houden om Mount Rainier National Park te bezoeken. 

Het eerste stuk rijden we over de snelweg (wat qua omgeving niet echt spannend is), maar na een tijdje rijden we de kleinere wegen op en begint het uitzicht te veranderen. Op gegeven moment rijden we zelfs naast een rivier door een soort canyon met aan beide kanten rode rotsen, misschien wel de mooiste weg die we hebben gereden! Deze weg bevindt zich in Wenatchee National Forest.

Uiteindelijk komen we aan bij de ingang van Mount Rainier National Park. Ons oorspronkelijke plan was om morgenochtend het park te bezoeken, waardoor we voor morgenochtend een Timed Entry reservering hadden gemaakt. Voor vanmiddag hebben we deze helaas niet, waardoor we pas om 15:00 uur naar binnen mogen. Gelukkig hebben we nog maar een uurtje te gaan en besluiten we mac & cheese te maken voor lunch. Zo’n Amerikaanse klassieker kunnen we natuurlijk niet overslaan tijdens onze reis. 

De weg naar de ingang van Mount Rainier is al heel bijzonder: hele dichte bossen, prachtige kleuren groen en super hoge dennenbomen. Dit gaat zo nog een half uurtje door, totdat we wat hogerop komen waar de begroeiing minder is. Hier begint het uitzicht op Mount Rainier zelf pas echt spectaculair te worden. Deze berg is eigenlijk een actieve vulkaan van zo’n 4400 meter hoog en is rond deze tijd van het jaar nog helemaal besneeuwd aan de bovenkant. Tijdens bijna de hele rit in het Nationale Park zie je deze machtige berg wel ergens bovenuit torenen, de naamgever van het park is echt niet te missen. Uiteindelijk komen we op het hoogste punt van de Paradise Corridor (de lange weg door het zuiden van het park). Hier ligt volop sneeuw en zie je Mount Rainier van relatief dichtbij, inclusief een aantal van de in totaal 25 gletsjers op deze berg.

Naast de berg zelf, rijden we langs verschillende mooie watervallen, riviertjes en opnieuw door dichte begroeiing langs de weg. Verder is het ook echt de moeite waard om in het voorjaar/begin van de zomer te gaan vanwege de prachtige bloemen die overal langs de weg en op de rotsen groeien. Op sommige plekken is het echt een soort felgekleurde bloemenzee.

Uiteindelijk hebben we deze zuidelijke weg door Mount Rainier National Park in ongeveer 4 uur afgelegd, inclusief de verschillende stops. We hadden hier zeker langer kunnen blijven, want het heeft ons echt positief verrast. Verder is in de zomer ook de Sunrise Corridor geopend (het noordelijke gedeelte van het park), wat ook echt de moeite waard schijnt te zijn. Mount Rainier National Park is voor velen wat minder bekend, maar juist daarom zou onze tip zijn: laat je een keer verrassen door deze prachtige vulkaan met z’n eigen unieke ecosysteem eromheen.

Locatie: Elkamp Campground

Aantal gereden kilometers: 590

Op dag 21 rijden we richting de Olympic Peninsula, het schiereiland links van Seattle. De eindbestemming voor vandaag is Port Angeles, wat ook wel de hoofdstad van Olympic National Park wordt genoemd. 

We besluiten wat rustiger aan te doen vandaag en stoppen onderweg ook nog bij een van onze favoriete Amerikaanse supermarkten, Trader Joe’s. Deze supermarkt bevindt zich in de hoofdstad van Washington State, Olympia (een relatief klein stadje net buiten Seattle). Na deze stad begint de weg omhoog langs het kustgebied en ook door verschillende bosachtige gebieden. Net als bij Mount Rainier is het ook hier echt een dichtbegroeid bos waar je af en toe doorheen rijdt, afgewisseld met mooie uitzichten over de baai aan de rechterkant. 

Iets na 15:00 uur komen we aan in Port Angeles, waar we de stad besluiten te verkennen. Dit kleine havenstadje heeft veel leuke winkeltjes voor souvenirs en kleding, maar ook een aantal leuke café’s, restaurants en ijssalons bijvoorbeeld. Verder vallen ook de muurschilderingen op. Kortom, we vermaken ons er een aantal uren.

Op de camping aangekomen gaan we aan de slag met een vuurtje om ons avondeten en s’mores te maken, een echte Amerikaanse snack die eigenlijk alleen bij een kampvuur kan worden genuttigd. 

Locatie: Olympic Peninsula / Port Angeles KOA Journey

Aantal gereden kilometers: 290

Deze twee dagen spenderen we in Olympic National Park. Dit is het allerlaatste park dat we bezoeken tijdens deze reis en misschien wel het meest veelzijdige. Wat goed is om te weten in het geval van Olympic, is dat het niet mogelijk is om echt door het hele park heen te rijden. Er is een hoofdweg, die buiten het park ligt, van waaruit je steeds een afslag kunt nemen naar een specifieke bezienswaardigheid. Hierdoor moet je meerdere keren langs een toegangspoortje, omdat je voor elke afslag eigenlijk opnieuw het park inrijdt. Dit komt voornamelijk door het grote gebergte in Olympic en de dichte begroeiing die de rangers intact willen laten, vandaar het gebrek aan een weg dwars door het park. 

Op dag 1 staat o.a. het alpine deel van het nationale park op de planning. Vanuit Port Angeles rijden we gelijk omhoog de bergen in, waar we eerst nog stoppen bij een Visitor Center. De weg verder omhoog is weer een typische bergweg en kronkelt op sommige stukken stijl omhoog totdat we bij Hurricane Ridge aankomen. Vanuit hier kijk je prachtig uit over de lange bergketens van Olympic, inclusief Mount Olympus (vernoemd naar de bekende berg in Griekenland). 

We hebben besloten om hier een wandeling geleid door een ranger te doen met als onderwerp wilde alpine bloemen. Deze rangers zijn vaak specialisten in een bepaald gebied en kunnen erg veel achtergrondinformatie geven over flora en fauna. De bloemen in dit gebied zijn ook zeker de moeite waard om te bekijken in het voorjaar en zomer. 

Na een leuke wandeling in de bergen dalen we weer af en gaan we op weg naar Lake Crescent. Dit bergmeer heeft misschien wel het meest heldere water wat we ooit hebben gezien en de ligging met bergen rondom is erg mooi. De rit langs het meer en de stops onderweg om van het uitzicht en het water te genieten waren echt de moeite waard.

We sluiten de dag af aan het strand, maar eerst rijden we nog het Sol Duc gebied in. Hier kun je met de juiste timing zalm en forel tegen de stroom in zien zwemmen in de Sol Duc rivier, maar de echte attractie is de Sol Duc waterval, die je met een wandeling van een paar kilometer, door een stukje gematigd regenwoud, kunt bereiken vanaf de parkeerplaats. We hebben zelfs het geluk dat we een regenboog zien naast de waterval.

Uiteindelijk komen we aan op onze laatste bestemming, Rialto Beach. Wat Olympic National Park zo leuk maakt, is de combinatie van bergen en gletsjermeren, regenwoud, maar ook unieke stranden. Elk gebied heeft weer zijn eigen unieke flora en fauna en dat allemaal op één schiereiland! 

Rialto Beach is weer bijzonder vanwege de rotsformaties aan het strand en de ongerepte natuur hier. Zelfs de aangespoelde boomstronken liggen nog volop op het strand. We zien ook zeehonden in het water en zeeleven in de getijde poeltjes tussen de rotsen. Uiteindelijk zijn we door de drukke dag pas om 22:20 uur op de camping.

Dag 2 begint wat rustiger. We ontbijten op de parkeerplaats van weer een ander strand, Ruby Beach. Dit strand heeft weer unieke rotsformaties en een soort eilandje wat je kunt bereiken met laagtij. Ook hier weer volop zeeleven in de getijde poeltjes, anemonen, zeesterren, mossels en krabbetjes. We zien zelfs twee Amerikaanse zeearenden op dit eilandje. 

We vervolgen onze weg richting Hoh Rainforest. Dit is het grootste en meest bekende stuk regenwoud in het nationale park en is wereldwijd gezien ook een schoolvoorbeeld van een gematigd regenwoud. Het is overigens niet zoals de Amazone bijvoorbeeld, maar meer een koud regenwoud. Door de grote hoeveelheid regen groeien de mossen, varens en schimmels hier volop en ook de bomen groeien extreem hard. Het resultaat is een erg dichtbegroeid bos wat ook echt veel weg heeft van een jungle. 

We hebben wel even geduld nodig. Doordat het heel druk is (dit is misschien wel het meest populaire gebied van Olympic) mag er bij de ingangspoortjes elke keer pas een auto het park in, wanneer er eentje uitkomt. In ons geval duurt dit iets meer dan een uur, maar in het hoogseizoen kan dit dus flink oplopen. Nadat we binnen mogen rijden, lopen we de bekende Hall of Mosses wandeling van ongeveer 1,5 km en een stuk langs de Hoh rivier. Als je de tijd hebt raden we aan om hier zeker een halve dag voor uit te trekken.

De dag eindigt dit keer wat minder laat en we maken weer een vuurtje om onze s’mores ingrediënten op te maken.

Locatie: Kalaloch Campground

Aantal gereden kilometers: 450

Vandaag is de laatste volle dag met de camper. Morgen leveren we hem weer in, helaas. 

We vertrekken richting Seattle, met nog twee stops bij Lake Quinault. Dit meer ligt deels in een indianenreservaat en deels in het nationale park. Het is opnieuw een prachtig meer, met aan de noordkant ook een regenwoud (waar wij geen tijd voor hebben dit keer). In plaats daarvan bezoeken we de oude lodge naast het meer en iets verderop de grootste sitkaspar ter wereld. Heel het nationale park zit vol met enorme bomen, maar deze was inderdaad echt reusachtig (en leuk voor de foto). 

Het Olympic schiereiland biedt nog steeds plaats aan meerdere indianenreservaten, je ziet hier regelmatig borden van voorbijkomen. Er zijn ook nog weleens plekken waar ze kunst verkopen of een museum over de geschiedenis van de oorspronkelijke bewoners van het gebied. Daarnaast kun je niet alle gebieden op het schiereiland zomaar in om te recreëren, je moet hier soms een vergunning voor halen bij het reservaat. 

Wat ook opvalt, met name in de omgeving van Seattle, is de goedkope benzine bij deze reservaten en de vele casino’s. We hebben van de goedkope benzine in ieder geval goed gebruik gemaakt, want in Washington is de benzine normaal gesproken erg duur. 

Na Lake Quinault rijden we richting de camping, ten noorden van Seattle en stoppen we onderweg nog voor eten. De avond sluiten we af door de meeste spulletjes alweer in te pakken en alvast was schoon te maken.

Locatie: Lake Pleasant RV Park

Aantal gereden kilometers: 410

De laatste twee dagen van onze reis besteden we midden in de stad Seattle. Ons hotel is dichtbij het centrum en alle grote attracties zijn eigenlijk wel op loopafstand te vinden. 

Op dag 25 leveren we ‘s ochtends eerst de camper weer in bij de Cruise America locatie iets ten noorden van Seattle. We konden op de camping de camper nog even schoonmaken en zelfs de propaantank bijvullen is mogelijk. Daardoor gaat alles extra vlot bij het inleveren van de camper. We zijn binnen een kwartiertje klaar bij Cruise America en bestellen een Uber naar ons hotel. Eigenlijk zijn we een paar uurtjes te vroeg, maar onze kamer is gelukkig al klaar. Hierdoor kunnen we meteen onze spullen op de kamer kwijt voordat we de stad ingaan.

Het plan is om als eerste ergens wat te gaan lunchen in de stad. We halen een gezond broodje en salade, om te compenseren voor de donut die we later willen halen. Onderweg komen we langs de Seattle Monorail, die het centrum (Westlake Center) met Seattle Center (o.a. de Space Needle en Chihuly Garden) verbindt. Dit is echt een toeristenattractie, aangezien het maar ritje van 1.9 mijl is en er geen tussenstops zijn. Wij besluiten om de monorail over te slaan, maar het is wel leuk om de oude treintjes te zien rijden. We stoppen ook nog even bij de inmiddels welbekende Spheres van het Amazon hoofdkantoor. Deze twee bollen zijn enorm, gevuld met planten en volledig van glas gemaakt. Dit stukje stad lijkt ook helemaal gedomineerd te worden door Amazon. Overal lopen medewerkers en zelfs de lokale supermarkten zijn van Amazon.

We vervolgen onze weg naar de haven van de stad. Hier zijn verschillende oude pieren met toeristenwinkeltjes en restaurants te vinden. Ook vertrekken de veerboten hier en kun je een ritje in het reuzenrad proberen. Onze belangrijkste reden om hier naartoe te gaan is het uitzicht en vlakbij het water is het bekende Pike Place public market te vinden. Naast dat het echt een leuke markt is met allerlei restaurantjes, bakkerijen, cafés en vers voedsel, is het vooral bekend geworden doordat hier de eerste Starbucks ooit zit. Compleet met oude logo’s en lange rijen voor de deur is dit de plek waar veel koffiefanaten echt een keer naartoe willen. Of je nou fan bent van Starbucks of niet, het is natuurlijk wel een bijzondere plek en zeker leuk voor een foto. We hebben helaas de tijd niet om in de rij te staan, omdat we de rest van de binnenstad nog willen verkennen. 

Die avond eten we een poke bowl en brengen we nog een bezoek aan de Starbucks Reserve Roastery. Dit is zoals de naam al doet vermoeden een van de plekken waar ze Starbucks koffie roosteren en er is een hele koffie experience omheen gemaakt. Van verse broodjes en gebak, tot de meeste bijzondere koffie specialiteiten en cocktails met koffie. Voor een koffie liefhebber zeker de moeite waard! 

De volgende dag hebben we wat meer tijd in deze bijzondere stad. We vertrekken in de ochtend te voet naar het gedeelte waar de bekende Space Needle staat. Hier bezoeken we wat winkeltjes, kijken we uitgebreid rond bij de Needle zelf, de prachtige fontein en een aantal kunstvoorwerpen. Dit keer hebben we overigens bij een Franse bakkerij een ontbijtje gehaald. 

We hebben besloten om voor het uitzicht over de stad niet omhoog te gaan in de Space Needle en ook geen gebruik te maken van een Skydeck bovenin in een van de wolkenkrabbers, maar om in plaats daarvan Kerry Park te bezoeken. De Space Needle en het Skydeck zijn ruim 30 dollar per persoon en je ziet daar maar een deel van de stad, terwijl je vanaf Kerry Park echt volledig uitzicht hebt over de Seattle skyline. Het is een flinke wandeling heuvel op, maar het uitzicht is echt fenomenaal en absoluut de moeite waard. Het is gelukkig zelfs iets rustiger dan bij de grotere attracties in Seattle. 

Nadat we wat souvenirs hebben gescoord halen we ons avondeten bij een Mexicaanse keten en brengen we als afsluiter nog een bezoek aan de bioscoop. We zijn rond half tien terug op de kamer en gebruiken de resterende tijd om in te pakken. Nu gaat de reis toch echt ten einde komen…

Locatie: Hilton Garden Inn Seattle Downtown

Aantal gereden kilometer: 20

Helaas is de allerlaatste dag aangebroken. We gaan ‘s ochtends met de stadstrein richting het vliegveld voor onze eerste vlucht.

Onderweg denken we aan de gave reis die we achter de rug hebben. Het blijft jammer dat we dit prachtige land zo snel al moeten verlaten. Thuis komen is ook altijd fijn, maar onze ervaringen in Amerika waren zo indrukwekkend dat we het toch echt gaan missen.

Op het vliegveld aangekomen halen we lunch en koffie en wachten we bij de gate. We hebben eerst een vlucht naar San Francisco en daarna een vlucht naar Amsterdam, maar onze overstap in San Francisco is maar 55 minuten. Eenmaal aangekomen, blijkt dat we 15 minuten later dan gepland zijn aangekomen en dat we een flink stuk moeten lopen naar de juiste gate. We redden het gelukkig om er net voordat de gate sluit aan te komen. 

Als we dan na ongeveer 13 uur op Schiphol aankomen blijkt dat onze koffers de overstap alleen niet gehaald hebben en dat deze een dag later pas zullen aankomen. Schiphol heeft aangeboden om de koffers thuis te brengen wanneer ze aangekomen zijn, maar vanwege onze planning op de dag van thuisbezorging besluiten we de koffers een dag na thuiskomst zelf op te halen op Schiphol. 

Eind goed, al goed. We hebben inmiddels onze koffers weer naar huis gebracht en op het kleine probleempje met de koffers na, is alles eigenlijk goed verlopen. 

We kijken terug op een hele bijzondere reis, die al onze verwachtingen heeft overtroffen! Een aanrader voor iedereen die houdt van heel afwisselende natuur, wild spotten en die het niet erg vindt om veel kilometers te maken.