De route opgenomen in deze reis is prima te doen en biedt voldoende variatie om een mooi beeld te krijgen van de Glitter & Glamourstad Las Vegas, de bijzondere rots- en natuurparken in Utah en de groenere omgeving van Colorado. Deze reis besloeg slechts 12 dagen. Het advies is om de reis met een dag of tien te verlengen, zodat er nog een aantal andere highlights in de min of meer directe omgeving opgenomen kunnen  worden.

Mogelijke suggesties op de route:

Tussen Valley of Fire en Monument Valley (extra ca. 220 mijl) (Zonder Grand Canyon ca. 160 mijl extra, zonder Bryce Canyon ca.  120 mijl extra)
• Zion National Park
• Bryce Canyon
• North Rim Grand Canyon National Park
• Page, met
o Lake Powell,
o Horseshoe Bend en
o Antelope Canyon.

Tussen Monument Valley en Moab (extra ca. 30 mijl)
• Valley of the Gods
• Goosenecks Statepark

Tussen Moab en Denver (extra ca. 700 mijl)
• Route zuidwaarts
• Mesa Verde National Park
• Black Canyon of the Gunnison
• Durango (treinreis naar Silverton)
• Great Sand Dunes National Park

Bezoek Denver stad

Redenen om de reis niet te beginnen in Las Vegas: De enorme hoeveelheid aan prikkels kan enigszins overweldigend zijn na een lange vermoeiende vliegreis.

Redenen om de reis niet te beginnen in Denver: Denver ligt erg hoog. Men kan last hebben van hoogteverschillen omdat het logisch is om aan het begin van de reis een stop te maken in Rocky Mountains NP. De kans op hoogteziekte is dan niet ondenkbaar.

Rond half twee vertrekt het vliegtuig richting de Verenigde Staten. Een ideaal tijdstip want het geeft ruimschoots de gelegenheid om achter de file aan te rijden richting Schiphol, waar een plekje op P3, Lang Parkeren, gereserveerd is. Doe dit op tijd via smartparking en het scheelt meteen in de kosten. De bus die continue op en neer pendelt, brengt je in mum van tijd naar de vertrekhallen.

Inchecken bij KLM kan al een dag van te voren, online. Zelfs de stoelen konden op één van de vluchten nog gewijzigd worden. Stoelen die eerst niet geboekt konden worden aan het raam, konden nu, zonder meerprijs wel vastgelegd worden. Als je het online inchecken vergeten bent, kan het ook heel eenvoudig via een van de blauwe incheckzuilen bij de incheckbalies. Daar moet je overigens nog steeds langs om je koffers in te checken. Qua snelheid gaat het supersnel, dus ja, dit is erg prettig. Ook de douaneformaliteiten verlopen deze keer wel heel snel, geen rij te bespeuren en zo is er voldoende tijd om wat te eten en taxfree te shoppen. Helaas zijn de instructies bij de taxfree winkels niet eenduidig, want op de vraag of het is toegestaan, gesealde flesjes parfum en/of drank mee te nemen in de handbagage op de binnenlandse vluchten in de VS krijgen we wisselende berichten.

Vanuit Amsterdam is het geen probleem om het in de handbagage mee te nemen, maar om te voorkomen dat we ze bij op de doorvlucht weg moeten gooien, stoppen we de flesjes eau de toilette die we gekocht hebben van meer dan 100 ml in Minneapolis, waar onze tussenlanding is, in de koffers. Want op de bestemming waar de tussenlanding plaatsvindt, moet je namelijk je koffers zelf door de douane brengen. Ieder nadeel heeft zijn voordeel.

 

De vlucht wordt uitgevoerd door Delta Air Lines en deze verloopt prima. Het personeel is misschien wat minder hip en jong, maar zeker vriendelijk, netjes en behulpzaam en ook de maaltijd smaakt goed. Er is voldoende gelegenheid om jezelf te vermaken en de reis verloopt dan ook prima. In Minneapolis worden we zelfs vriendelijk ontvangen door de beambten van de US immigraties. Het wachten is op de volgende vlucht naar Las Vegas. Ook die verloopt snel en met uitzicht op de silhouetten van de themahotels aan ‘the Strip’ landen we op tijd in Viva Las Vegas.  Het is er eigenlijk maar verlaten. Waar het ook verlaten is, is bij de kofferband, want een van de koffers is er niet bij. Dat wordt gemeld bij een kantoortje waar netjes aantekeningen gemaakt worden waar we verblijven. De koffer zal zo snel mogelijk bezorgd worden. Ondanks het feit dat het niet fijn is zonder spulletjes te vertrekken hebben we goede hoop, dat het gauw geregeld zal zijn.

Tip: Mix de spullen met je reisgenoten en verdeel die over verschillende koffers/tassen, zodat niet alles van één persoon ontbreekt als er een koffer kwijt is en je dus altijd spulletjes bij de hand hebt. 

Buiten de aankomsthal gaan we naar de groundtransportstation-plek waar de shuttlebusjes naar de autoverhuurbedrijven rijden. In Las Vegas is dit op een centrale plek op McCarran Rent-A-Car Center, op Gilespie Street, waar alle verhuurders een balie hebben. Tegenover ligt trouwens het Visitor Center van Las Vegas. De rit duurt een minuut of tien en bij Alamo worden we snel geholpen.

Nee, een grotere auto dan welke we geboekt hebben is niet nodig en nee, extra verzekeringen ook niet. ‘We’re Fine’! De middenklasse auto is meer dan groot genoeg en in mum van tijd zoeven we over Las Vegas Boulevard richting de Strip, waar we door de wirwar van auto’s en mensen naar het Paris Hotel rijden. In de ruime parkeergarage is volop plek en door een pseudo-Mont-Martre wandelen we met onze koffers naar de receptie. Wat is Las Vegas toch een gekke stad. De kamer, met uitzicht op de Eiffeltoren en de Arc de Triomphe, maar ook op de fonteinen van het Bellagio Hotel aan de overkant is prachtig. Helemaal wanneer de fonteinshow begint. We zitten eerste rang. Lekker eten doen we in een bistro op een ‘openlucht’-plein in het hotel. Ze zijn er dol op in Las Vegas, die geschilderde plafonds, met weelderige schapenwolkjes en blauwe luchten. Eerlijk is eerlijk, het heeft zeker wat. De maaltijd smaakt dan ook prima, maar na een kort wandelingetje op the Strip naar Caesars Palace aan de overkant, gaat ondanks het schitteren van duizenden lichtjes, bij ons het licht uit na een lange lange reisdag. Aangekomen in de hotelkamer is er een berichtje. De koffer is terecht en wordt netjes afgeleverd op de kamer. Goeie service.

Bijzonderheden

Het Paris hotel is gebaseerd op de Franse stad Parijs. Voor het hotel staat dan ook een Eiffeltoren die de helft zo groot is als het origineel. Ook de Arc de Triomphe staat voor de deur en het hotel en casino ademt de sfeer uit van de romantische Franse stad. Wel heb je daarvoor een dosis fantasie nodig, want het doet wel wat nep aan, maar dat is nou eenmaal Las Vegas. Waar je ook kijkt. Er zijn verschillende restaurantjes op pleintjes, straatjes en binnenplaatsjes en ook de gokkasten, kroonluchters, boulangeries en gezellige winkeltjes ontbreken niet. Een prachtig rond zwembad aan de voet van de Eiffeltoren ligt klaar om op een lekkere warme dag heerlijk te relaxen.

Accommodatie

Plaats: Las Vegas  3655 Las Vegas Blvd S, Las Vegas, NV 89109

Naam: Paris Hotel

Prijs: ca. 65€ (afhankelijk van dag/periode)

Ligging: Las Vegas Boulevard, ‘The Strip” tegenover Bellagio en Caesars Palace en naast Bally’s.

In verband met het tijdverschil ben je meestal vroeg wakker. Niet erg want waarschijnlijk kun je niet wachten om eindelijk echt met de vakantie te beginnen. Ook het uitzicht over the Strip bij daglicht en nog wel in het volle zonlicht met clear blue sky, is prachtig. Het zwembad ligt in de ochtend helaas in de schaduw, dus het plan om daar nog een tijdje te relaxen laten we varen.

De dag kan niet beginnen zonder ontbijtje en in een ‘Franse’ Boulangerie eten we een stokbroodje. Als we niet kunnen zwemmen, en niet willen gokken, dan kun je als alternatief in Las Vegas heel goed shoppen bij een van de Las Vegas Premium shopping outlets die er zijn. Er is er een bij het vliegveld dat is South, en een in de buurt van Fremont Street, het oude centrum van Las Vegas. In de shopping outlets vind je een aaneenschakeling van designerstores, als Armani, Guess, Tommy Hilfiger, Ralph Lauren en ga maar door. En inderdaad in tegenstelling tot sommige outlets kun je voor een prikkie je tassen vullen. Let op de overbagage…..

 

Na het winkelen is het tijd om de camper op te halen. Het is gebruikelijk dat dit pas in de middag kan. ’s Morgens is er al gebeld om een afspraak te maken en we zijn welkom vanaf een uur of twaalf.

Met de huurauto rijden we naar Henderson, net buiten Las Vegas gelegen. We worden vriendelijk ontvangen door de medewerker van Cruise America die ons al verwacht. Vlot worden de documenten in orde gemaakt en het huurcontract ingevuld. Dat is op zich kenmerkend van Cruise America. In een speciale ruimte is er gelegenheid om een instructie-dvd te kijken over de werkzaamheid van de camper. Neem de tijd om deze goed te bekijken. Als het druk is, kan er in een speciale ruimte gewacht worden en hier kun je tv kijken of gebruiken maken van Wi-Fi/internet. Zeker in de drukke zomermaanden kan het bij het ophalen druk zijn. Neem echter de tijd om je alles goed uit te laten leggen en de vragen die je hebt te laten beantwoorden.

De camper wordt voorgereden en samen met de medewerker krijg je nog een rondleiding en wordt de camper gecheckt op mogelijke schades. Neem zeker ook even de tijd om zelf in je voorlopig toekomstige huis rond te kijken en deurtjes, kastjes en andere zaken na te lopen. Als het rustig is, dan zal de camper vast ingericht zijn met de persoonlijke inventaris, maar in drukke tijden kan het voorkomen dat je zelf je inventaris moet pakken in het depot. Zorg dus dat je alles hebt voor je vertrekt.

De hele procedure duurt al gauw een uur tot anderhalf. En dan is het tijd om weer te gaan shoppen, maar nu om boodschappen te doen in een van de megagrote supermarkten. Vlakbij is een grote Walmart, die ook een groente en versafdeling heeft. (niet iedere Walmart heeft dat). Het duurt lang voordat alles bij elkaar gezocht is en met vele, vele kleine plastic tasjes lopen we met een gigakar vol naar de camper, waarna alles in de ruime koelkast, vriezer en keukenkastjes wordt opgeborgen. Wij kunnen voorlopig vooruit. Ook de enorme opslagruimtes achter in de camper zijn ideaal om flessen water, drinken en houdbare spulletjes op te slaan.

Het tijdverschil begint ons parten te spelen en het is tijd om naar de camping te gaan. Deze ligt op slechts een minuut of tien rijden van ‘the Strip’. Ideaal als uitvalsbasis, want de non-stop bedrijvigheid van Las Vegas stoten wel heel veel prikkels af. Oasis RV resort is daarom een welkome uitvalsbasis voor de glitter & glamour van de stad.

Onder een palmboom nemen we plaats op een heerlijke strandstoel bij het mooie zwembad. Het is tijd om even bij te komen, voordat we het feestgedruis weer ingaan om een hapje te eten en rond te slenteren door de stad die nooit slaapt. Lekker opgeknapt vertrekken we rond een uur of zeven met de auto naar the Strip en parkeren bij het Venetian. Ook hier waan je je opeens in een surrealistische Italiaanse stad, compleet met gondels en zingende gondeliers. Na een lekker maaltje, wagen we een gokje, want dat moet ook gebeuren. Maar ook zonder dat, kun je je prima vermaken want overal waar je kijkt, kijk je je ogen uit. Ook nu speelt de jetlag nog parten en relatief vroeg rijden we moe, maar voldaan terug naar de camping.

Accommodatie

Plaats: Las Vegas 

Naam: Las Vegas Oasis RV Resort

Website: Klik hier

Prijs: ca. 50$ full-hookup

Faciliteiten: zwembad, winkel, toeristenservice, full-hookup, douches/toiletten

Ligging: Op ca. 10 minuten rijden van midden Strip. / 5 minuten vanaf Las Vegas Luchthaven.

De ochtend begint relaxed. De temperatuur in Las Vegas loopt al gauw op en de zon staat stralend aan de hemel. De ochtend wordt gebruikt om lekker aan het zwembad te relaxen, zwemmen en een boek te lezen. Ideaal om even rustig wakker te worden.

Tot een uur of 11, want voor de middag zijn grootste plannen gepland. Een excursie met Papillon Grand Canyon Helicopters staat op het programma. Deze organisatie verzorgt allerlei excursies naar de Grand Canyon in combinatie met vliegtuigjes, helikopters of bussen. Zeker als je weinig tijd hebt om de Grand Canyon te bezoeken óf omdat het gewoon een heel bijzondere ervaring is per helikopter boven de Grand Canyon te vliegen is het zeker een overweging waard om een van de vele excursiemogelijkheden te kiezen.

Wij gaan voor de Grand Voyager Expedition. Een excursie waarbij een vlucht over de Hoover Dam, Lake Mead en de West Rim van de Grand Canyon, een tocht per helikopter waarbij je landt aan de Colorado Rivier in de Grand Canyon, een boottocht over de Colorado en een bustocht met verschillende stops bij spectaculaire uitzichtpunten over de Canyon is inbegrepen.

 

Een shuttlebus haalt de mensen op in Las Vegas om naar het vliegveld in Boulder te gaan. Vanuit daar vertrekt het vliegtuig naar de West Rim om over te stappen op de helikopter. Vanuit het kleine toestel heb je een prachtig uitzicht over het land en Lake Mead, maar natuurlijk is de helikoptertocht het meest indrukwekkend. Zeker wanneer je onder je de Colorado ziet slingeren en je met de roterende wieken aan weerszijden de wanden van de Grand Canyon ziet.

De landing is spectaculair en iedereen wordt verzocht uit te stappen. Bij de rivier wacht een bootje om over de Colorado te varen. Geen lange tocht, maar het uitzicht is fantastisch en het is een bijzondere ervaring. De begeleiding op de bodem wordt door Indianen van de Hualapai stam verzorgd. De helikopters vliegen ondertussen af en aan en brengen in kleine groepjes mensen om de rest weer mee terug te nemen. Vanuit het vliegveldje aan de West Rim rijden busjes naar 2 prachtige uitzichtpunten over de Canyon. De spectaculaire Skywalk is hier te vinden en tegen een meerprijs kun je over de hoefijzervormige Skywalk boven de canyon lopen en zweef je als het ware boven het grote niets.

Het uitzicht aan de kant is echter ook fantastisch bij Eagle Point, maar het uitzicht bij Guano Point is misschien nog wel mooier. Hier wordt trouwens een lichte maaltijd verzorgd die ook in de prijs is inbegrepen. Al met al is het een lange indrukwekkende dag en tegen 8 uur ’s avonds wordt iedereen moe, maar voldaan weer in Las Vegas afgeleverd.

De planning is om nog naar Valley of Fire te rijden, een statepark dat ongeveer een uur rijden ten noorden van Las Vegas ligt. Zo gezegd zo gedaan, we verlaten Las Vegas met z’n glitterlichten bij zonsondergang en rustig gaan we ons eerste campertocht beginnen. De wegaanduiding is prima en na een 40 minuutjes wordt Valley of Fire Statepark aangegeven. We moeten van de highway 15 af.

Inmiddels is het helemaal donker. De weg gaat op een gegeven moment over op een ‘scenic byway’. We zien er dus niet veel van. Niet zo erg want daar is de volgende dag voor gereserveerd. Ook in het park is de wegaanduiding naar de camping erg gemakkelijk te vinden en in het donker zoeken we een vrij plekje. Geen probleem. We zijn benieuwd waar we terecht gekomen zijn.

Aan de overkapte picknicktafel drinken we een lekker wijntje en proosten op deze geslaagde dag.

Accommodatie

Plaats: Valley of Fire State Park

Naam: Valley of Fire State Campground

Website: Klik hier

Prijs: 20$ inclusief Stateparkfee.  (10$ extra voor full-hookup)

Faciliteiten: Douches/toiletten

Ligging: De camping heeft ruime plaatsen omgeven door oranje/rode rotsformaties. Bij iedere campingplek is een overdekte picknicktafel en vuur korf te vinden, zodat je beschut kunt zitten voor regen of zon.

Brandstof:   Prijs per Gallon:  $3,459   Aantal Gallon: 29 Gallon / 100$ - (Las Vegas)

Bijzonderheden

Papillon Helicoptertour Las Vegas – Grand Canyon

Website, prijzen variëren tussen 400$ en 500$. Niet goedkoop, maar wel een bijzondere ervaring. Ter plekke zijn soms tegen scherpe aanbiedingen excursies te boeken of kun je gebruik maken van kortingscoupons die aangeboden worden online of bij hotels of het visitor Center in Las Vegas.

Het in het donker arriveren op een camping kan zeker voordelen opleveren. De verassing die je krijgt, wakker te worden in een nieuwe omgeving, die bij een blik uit het raampje prachtig blijkt te zijn is fantastisch. De oranje/rode ronde rotsformaties liggen als enorme keien in het zonnetje en beschermen de campers en tenten die her en der verspreid over de camping staan. Het is heerlijk een wandelingetje te maken in zo’n omgeving en daarna te genieten van een lekker vers kopje koffie.

 

Valley of Fire is geen groot park en is prima in een halve dag te doen. Op weg naar het visitor Center stoppen we bij de bekende ‘Beehives’ rotsformaties in de vorm van een bijenkorf. Deze liggen vlak bij de camping. Na een stop bij het visitor center besluiten we naar, volgens zeggen, het mooiste deel van het park te gaan, White Domes. De zeer goed geasfalteerde weg, slingert als een grijs lint door het prachtige landschap en eindigt na 5,5 mijl bij de White Domes. Hier kun je een prachtige wandeling maken langs de zandsteen formaties met kleuren in vele contrasten. De loop/ronde is slechts een mijl lang maar de omgeving is zeer gevarieerd en het advies hier naar toe te gaan is zeker geen verkeerde.

 

Op de terugweg kiezen we ervoor om langs de verschillende bezienswaardige punten te rijden. We hebben inmiddels een plattegrondje met een aantal bezienswaardigheden bij ons en op weg naar de uitgang van het park, richting Overton, stoppen we geregeld om de versteende boomstammen te bekijken of de wel zeer aparte rots in de vorm van een olifant, Elephant Rock. Velen rijden vanuit Las Vegas op weg naar Zion National Park dit kleine pareltje voorbij, maar wij zijn blij hier een stop ingelast te hebben.

 

Vanuit Overton gaat het gas weer op de plank richting het oosten. Onderweg is het genieten van steeds wisselende wolkenpartijen, van witte schapenwolkjes, tot staalgrijze pakken wolkendek om weer afgewisseld te worden met blauwe luchten en jakobsladders. Omdat we al vaker in dit gebied zijn geweest besluiten we deze keer niet naar Zion National park te gaan, wat op zich natuurlijk wel voor de hand liggend is.

Deze keer overnachten we in het kleine Coral Pink Sand Dunes State Park. Dit kleine state park ligt net voorbij Kanab en wordt gekenmerkt door de roze poederzandduinen. Het is heerlijk om met je blote voeten door het zand te wroeten en de hoge duinen te beklimmen om er daarna in volle vaart van af te rennen of rollen. Vanavond echter niet, want de wolken hebben nu ook voor regen gezorgd.

Op de kleine camping aangekomen vallen de dikke druppels op het dak. Toch wagen we ons naar buiten want ondertussen is ook de donder en bliksem gearriveerd. Tussen de duintoppen knalt het erop los. Behoorlijk spectaculair. Zo zie je dat bepaalde verwachtingen soms niet uitkomen, maar er altijd wel iets anders bijzonders voor in de plaats komt. In de camper wordt dan ook het avondmaal genuttigd en gelukkig wordt het dan toch droog en kan er alsnog een kampvuur aangemaakt worden. Een goed einde van de dag.

Accommodatie

Plaats: Coral Pink Sand Dunes State park

Naam: Coral Pink Sand Dunes Campground

Website: Klik hier

Prijs: 16$ inclusief toegang State Park

Faciliteiten: douche/toilet. Geen full-hookup

Ligging: De campingplaatsen liggen allemaal aan een kleine ‘lus’ aan een grotere eenrichtingsweg. Op deze camping komen veel toeristen met hun trailer om met Sand buggy’s of quads over de zandduinen te racen. In het weekend kan het hier druk zijn, waardoor het aan te bevelen is te reserveren.

 

Brandstof: Prijs per Gallon: $ 3.409 Aantal Gallon: 29,4 Gallon / 100$ (Pipe Spring National Monument)

Door zacht getik van regendruppels worden we gewekt. Maar een snelle blik naar buiten belooft dat dit snel over zal gaan, want de hemel is op een enkel wolkje na strakblauw. De dag begint dan ook met een ochtendwandeling de zandduinen in. De wandeling die gisteravond moest wachten kan nu dus gedaan worden. De zon verwarmd het koele zand al snel en het is heerlijk genieten om als een stel kinderen door het zand te rennen en van de hoge duinen te springen. Een heerlijk ontbijtje bij onze mooie campingplek volgt en daarna is het tijd om te vertrekken richting Monument Valley.

 

De weg loopt door Kanab, een schattig dorpje waar op deze ochtend een boel bedrijvigheid is in verband met de lokale markt. Bovendien is het ook nog kermis en wordt de 95e verjaardag van een van de inwoners al gevierd bij een lokale pub. Bij het visitor center zijn ze allervriendelijkst, ondanks het feit dat de adviezen niet erg overeenkomen. Wat de een vindt, ziet de ander weer heel anders. Gelukkig krijgen we een stapel kaarten en folders mee en kunnen we vooruit. We stoppen ook even bij het kantoor waar de permits voor ‘The Wave’ uitgegeven worden. We hebben hier veel over gehoord en slechts 2x 10 permits worden dagelijks uitgegeven om deze spectaculaire wandeling te kunnen maken. 10 per loterij en 10 op basis van inschrijving op de dag zelf.

De kans om ingeloot te worden is dus erg klein en bij navraag blijkt dat het onmogelijk is per camper te rijden naar de plek waar de trail begint. Deze weg is alleen toegankelijk voor auto’s en bij voorkeur 4x4 auto’s. Mijn advies is dan ook om je te richten op een van de meer toegankelijkere trails onderweg. De natuur en de mogelijkheden zijn ook geweldig en het is dan ook niet een zware straf om ‘the Wave’ niet te kunnen doen. Na Kanab volgt de weg langs de Vermillion Cliffs en de witte rotswanden steken prachtig af tegen de staalgrijze wolken aan de lucht. Hier en daar steekt een krachtige zonnestraal door het wolkendek. Ook het uitzicht over de Glenn Canyon Dam en Lake Powell is prachtig.

 

Deze reis hebben we geen tijd om in Page te stoppen, dus een zwempartij in het meer of een stop bij Horseshoe Bend of Antelope Canyon laten we aan ons voorbij gaan. Wij vervolgen de route via hwy. 98. Dit is tijdelijk ook de omweg die men moet nemen als je vanuit Page naar de South Rim van de Grand Canyon wil gaan. In verband met een mudslide/modderstroom eerder dit jaar is de weg (hwy. 89 tussen Page en Bitter Springs) kapot en voorlopig niet toegankelijk.

Het is een komen en gaan van campers. Het is duidelijk dat meerderen deze manier van reizen leuk vinden. Tijdens de rit van vandaag wisselen we een paar keer van staat. Utah, Arizona, weer Utah en weer Arizona. Ook de tijdzone verandert mee. Dat dat nog niet zo gemakkelijk is, blijkt wel als we in Monument Valley aankomen. In de veronderstelling dat we ruim op tijd zullen arriveren om de tour van kwart voor vier te halen, rijden we dus op ons dooie akkertje en stoppen af en toe om een foto te maken van de enorme rotsformaties langs hwy. 163 een voorproefje op wat komen gaat bij Monument Valley zelf. Als we echter aankomen bij Gouldings’, het dorp waar we een sunsettour geboekt hebben en op de camping zullen staan, rijdt er een groot aantal excursiebusjes richting de Valley.

Als we binnen informeren naar de tijd, blijkt dat we ongemerkt toch weer van tijdzone gewisseld hebben en is het al 10 over vier. Gelukkig zijn de lieve medewerkers erg behulpzaam en worden we snel alsnog ingedeeld in een tour die net een demonstratie indiaanse weefkunst aan het bekijken is. Een beetje gestresst, verdwijnt dat gevoel toch snel als we in het open busje met de zon op ons hoofd richting Monument Valley rijden.

Bij de entree wordt de eerste stop gemaakt en het uitzicht over der buttes, de miettes en de mesa’s die voor ons liggen zijn ronduit spectaculair. Met een camper is het niet de bedoeling om af te dalen de valley in. De weg is niet geschikt daarvoor en heeft vele potholes en andere onverharde stukken die het risico op brokken wel groot zou maken. Het voordeel van een tour is natuurlijk ook dat je alleen maar rond hoeft te kijken én op plekken komt waar ook echt geen particulieren mogen komen.

De boeiende Navajo gids vertelt onderweg alles over het park en wijst eindeloos allerlei rotsformaties aan. Nooit geweten dat het achterland, achter de skyline van Monument Valley zo uitgestrekt, groots en mooi zou zijn. Na een dikke 3 uur hebben we een prachtige ronde gemaakt en is het bijna sunset. Jammer genoeg werken de wolken niet mee en de prachtige rode gloed op de rotsformaties krijgen we niet mee. Je kunt niet alles hebben. We zijn al blij dat we dit mee hebben mogen maken.

Op de terugweg naar Gouldings’, een minuut of tien rijden, doen we inkopen in de supermarkt en zoeken onze campingplek op. De camping is netjes en heel goed onderhouden. Helaas geen mogelijkheid om een kampvuur te maken.

Accommodatie

Plaats: Gouldings’ Monument Valley

Naam: Gouldings’ Campground Monument Valley

Website: Gouldings  / Campground

Prijs: 50$ inclusief full-hookup

Faciliteiten: douches/toiletten, binnenzwembad, winkel,

Ligging: De camping ligt in een kleine nederzetting Gouldings’ en is prachtig omgeven door grote rotswanden. Deze nederzetting heeft een hotel, restaurant, souvenirwinkel, museum, zwembad, excursiemogelijkheden, supermarkt. Het dorpje is zo goed als selfserving. Vanuit hier worden excursies naar Monument Valley georganiseerd door de Navajo indianen die hier voor het merendeel wonen. Monument Valley ligt aan de overkant van de highway op zo’n tien minuten rijden. Vanuit de camping heb je uitzicht over de grote rotsformaties in de verte.

Bijzonderheden

Sunset Tour Gouldings Monument Valley  kost 60$ per persoon. Duur: 3,5 uur. Ook op andere tijdstippen zijn er tours te boeken. Sunrise tours, Full Moon tours of privé tours. De tours worden zeer professioneel verzorgd. De entree in het Tribal Park en een weefdemonstratie in een traditionele Navajo Hogan is inbegrepen. Je kunt deze tour vooraf boeken of ter plekke regelen bij het visitor center/excursie kantoor in Gouldings’. http://www.gouldings.com/tours/

Op deze ochtend schijnt de zon heerlijk en voordat we vertrekken nemen we de tijd om even lekker in het zonnetje te genieten in deze prachtige omgeving. Het lange asfaltlint dat ons verder oostwaarts brengt ligt verlaten in de zon te schitteren. Op de achtergrond blijven de grote rotsformaties nog lang te zien in de achteruitkijkspiegel. Maar dan gaat de blik op vooruit. Nieuwe avonturen op de agenda.

De route is schitterend. Namen als Valley of the Gods spreken tot de verbeelding. Helaas geen tijd om overal te stoppen. Hier en daar doe je dat natuurlijk wel. Dat is ook wat het camperreizen zo leuk maakt. Bij Bluff stoppen we even om een paar klassieke verlaten auto’s te fotograferen en in Blandings is het tijd om te tanken. Doel echter is Canyonlands te bereiken en in dit geval Needles District. Dit gedeelte van Canyonlands is alleen via het zuiden te bereiken en het is niet mogelijk om met je camper dwars door het park naar het noordelijke deel van het park te gaan. De route naar dit gedeelte is echter prachtig mooi en we stoppen bij de indiaanse rotstekeningen bij Newspaper Rock, nog voor de ingang van het eigenlijke park. Hier maken we ook een lekkere lunch klaar die we in het zonnetje lekker opeten.

In Canyonlands aangekomen is een stop bij het visitor center een must. Per slot van rekening kan hier geadviseerd worden wat voor tocht of trail het beste bij je past. Wij kiezen voor de niet zo erg lange Slickrock Foottrail. De omgeving is schitterend en de uitgestrektheid van dit park wordt ons wel heel duidelijk. Eigenlijk is Canyonlands vooral geschikt per 4x4 maar met een camper via de geasfalteerde paden kun je prima een indruk krijgen van het park. Nog beter gaat dat te voet door in de machtige stilte en grootsheid van het park de omgeving te ontdekken. Het uitzicht is prachtig en het is volop genieten.

Toch eisen de indrukken, tijdverschil en afgelegde kilometers langzaam hun tol, want fut om nog heel veel meer te doen is er niet. Vanuit dit gedeelte is het nog zo’n 50 kilometer rijden naar Moab en na de Slickrock Foottrail vertrekken we toch richting Moab. Onderweg regent het flink. Ik had nooit verwacht dat het hier wel eens zou kunnen regenen. De buien zijn gelukkig ook van korte duur en het weer slaat na zo’n bui ook meteen weer om. Wel zo prettig. Als we dan ook aankomen in Moab is het leed al weer geleden en wacht ons een rustige, heldere voorjaarsavond. Na de lange dag is het heerlijk om het zwembad in te duiken en onze spiertjes op te warmen in de hot tub. De avond wordt afgesloten met een kampvuurtje bij de camper.

 

Accommodatie

Plaats: Moab

Naam: Moab Valley RV Park

Website: Klik hier

Prijs: 40$ full-hookup

Faciliteiten: douche/toilet, buitenzwembad en hot tub, winkeltje.

Ligging: De camping ligt aan het einde van het dorpje. Ideaal ten opzichte van Canyonlands en Arches National Park. Het ligt praktisch op de splitsing met de scenic hwy. 128 die langs de Colorado rivier loopt.

Brandstof: $ 3,63 per Gallon  / 23 G allon  / $ 84  (Blanding)

In Moab area staan de nationale parken Canyonlands, Arches en Death Horse Point State Park centraal. Men komt in eerste instantie naar dit gebied om deze bijzondere natuur- en rots parken te bewonderen. Om een goed beeld te krijgen is een meerdaags bezoek een must. De parken liggen relatief dicht bij elkaar, maar om het ook echt te beleven heb je nu eenmaal tijd nodig.

Moab zelf is een erg gezellig stadje. Met veel gezellige restaurantjes, barretjes en leuke winkeltjes. Niet alleen souvenirshops, maar ook meer authentieke winkeltjes. In het midden ligt een mooi en relatief nieuw Visitor Center. Moab heeft een uitgebreid aanbod en de gidsen zijn enthousiast en trots op hun Moab. Er hangt een relaxte sfeer in het dorp en het is duidelijk dat de nadruk op outdoor adventure ligt. Veel sportieve activiteiten kunnen vanuit Moab ondernomen worden, zoals fietsen, raften, quad rijden, Hummertours en natuurlijk verschillende excursies naar de nationale parken in de omgeving. Met je camper is het erg gemakkelijk om naar de parken toe te rijden, dus een excursie is niet echt nodig. Voordat we richting het park gaan eten we in de voormalige gevangenis van Moab een ontbijt en lunchrestaurantje. Specialiteit hier zijn de pannenkoeken. Belangrijk is de dag met een goed gevulde maag te beginnen.

 

Vanuit de camping, Moab Valley RV Park zit je eigenlijk direct op de weg naar de nationale parken toe. Het noordelijke deel van Canyonlands, het Island in the Sky District ligt op een kleine drie kwartier rijden (ca. 50 km). De weg ernaar toe is al mooi. Onderweg rijd je voorbij de afslag naar Death Horse Point State Park. Als je het park binnenkomt, is het verstandig om even een stop te maken bij het Visitor Center. Vanuit hier heb je al een prachtig uitzicht over de Canyon bij Shafer Canyon Overlook, maar er ligt nog veel meer moois in het verschiet. De parkrangers leggen geduldig uit welke trails je kunt wandelen en welke stops je niet mag missen. Per slot van rekening moeten er nu eenmaal keuzes gemaakt worden, want het is onmogelijk om álles te zien.

Voor ons past het beste te stoppen bij een aantal viewpoints waar je korte wandelingen maakt en natuurlijk mag ook Mesa Arch niet ontbreken. Allereerst gaan we maar eens sfeer proeven en rijden naar Grand View Point Overlook helemaal aan het einde van dit deel van het park. Het uitzicht is dan ook fantastisch en langs de rand van de rotsen kun je prima lopen en zo de overlook vanaf verschillende kanten bekijken.

Het is lastig vergelijkingen te maken met andere nationale parken, want ieder park heeft echt een eigen identiteit, maar als je dan toch een vergelijk wil maken, lijkt dit deel van Canyonlands wel wat op de Grand Canyon. Het grote verschil is dat de verschillende lagen in de rotsformaties en de plateau’s veel duidelijker zijn. De contrasten zijn daardoor veel duidelijker te zien. Alsof je erin staat in plaats van dat je alleen uitzicht hebt vanaf de Rim. Wat ook bijzonder is, is dat je overal kleine slingerpaadjes ziet op de bodem. Dit zijn de trails waar met een 4x4 auto gereden kan en mag worden, want het echte ruige deel van Canyonlands kan alleen met een 4x4 gedaan worden. The Maze is dan ook niet toegankelijk met een camper. Niet getreurd, er is nog volop moois te zien. Na diverse stops en korte wandelingen stoppen we bij Green River Overlook.

 

Met een lunchpakketje lopen we naar de overlook en het uitzicht is werkelijk grandioos. De Green River slingert door het landschap en de uitgestrekte plateau’s en de blauwe lucht lopen naadloos in elkaar over lijkt het wel. Een betere picknickplek kun je je niet voorstellen. Natuurlijk mag een wandeling naar Mesa Arch niet ontbreken en de mooie korte wandeling die loopt via een ‘loop’/ronde is goed te doen en het uitzicht bij de Arch is een mooie beloning. De natuurlijke bogen zijn en blijven wel een heel bijzondere verschijning.

Ook de wandeling naar Upheavel Dome is mooi en ondertussen rijd je met een beetje verbeelding langs een rots in de vorm van een gigantische walvis, Whale Rock. Via de goed geasfalteerde weg is het prima rijden en ook de camper kan op verschillende parkeerplaatsen prima staan. De campings in de nationale parken zijn vaak vroeg volgeboekt. Men verblijft hier graag omdat natuurlijk de viewpoints met zonsopgang of zonsondergang spectaculair zijn. Het is dan fijn om dicht bij de bron te zitten.

Wij rijden echter terug naar Moab, want ook dat heeft z’n voordelen. We eten in een gezellig Mexicaans restaurantje een heerlijke Mexicaanse schotel. We wanen ons bijna in Mexico. Geen nep burrito’s of taco’s hier. Gewoon echt lekker. Na het eten hebben we een vette excursie geboekt. Met een heuse Hummer gaan we rondrijden over de toppen van de heuvels die Moab omgeven. Prehistorische dinosaurus afdrukken, panoramische uitzichten en prachtige oranje/rode heuvels zijn de ingrediënten van een Hummer Tour van High Point Hummer & ATV Adventures.

Langs de doorgaande weg hebben we het kantoortje en de Hummers al zien liggen en al gauw is de camper ingeruild en zitten we hoog en droog in een Hummer. Die rijdt door de straten van Moab om dan de heuvels in te schieten. Daar zijn geen straten, maar de zwarte sporen op de heuvels geven alvast een idee waar de tour naartoe zal gaan. De rubbersporen duiden aan dat hier al vaker gereden is. En dat dat niet met een camper of andere gewone auto gedaan kan zijn, wordt al gauw duidelijk als de Hummer voor ons gevoel megasteil de heuvelrug oprijdt. Alsof het niets is.

Het is werkelijk spectaculair en de medereizigers, maar ook de chauffeur zelf heeft dikke pret. Het racen over de heuvels, af en toe stoppen om te genieten van het uitzicht of de dinosporen en als toetje een stop om de zonsondergang over de heuvels en in de verte Arches National Park te zien, maken van deze 2 uur een spectaculaire ervaring. Een aanrader.

De dag eindigt weer met een duik in de hot Tub en met een lekker biertje wordt de dag doorgenomen met elkaar en afgesloten met een leuk gesprek met een Australische medereiziger die naast ons staat.

Accommodatie

Plaats: Moab

Naam: Moab Valley RV Park

Website: Klik hier

Brandstof: Prijs per Gallon: $3.459    

Aantal Gallon: 26.4 G. $ 99 (Moab)

Bijzonderheden

De Sunset Hummertour van 2 uur kost $79 en is te boeken via de website. http://www.highpointhummer.com/adventure-trips/guided-hummer-tours/

Vandaag staan we vroeg op want we hebben een druk programma. Eerst staat Death Horse Point State Park op het programma om daarna naar Arches te gaan. De rit naar Death Horse Point duurt ook een kleine 40 minuten en de weg ligt verlaten voor ons. We zijn ook nog vroeg. Rond half zeven zijn we al op pad. We willen namelijk graag iets meekrijgen van de zonsopkomst.

Als we aankomen is er nog niemand bij de entree en het visitor Center en rijden daarom zelf maar door naar het uitzichtpunt. De weg door het park is kort en leidt naar een grote parkeerplaats met picknickplaatsen. Het is vooral een park met weidse uitzichten. De kenmerkende rotsplateaus, met de daar doorheen kronkelende Colorado Rivier ligt prachtig in de vroege ochtendzon. Voor een werkelijke zonsopkomst is het helaas al te laat. We hadden dus nog vroeger moeten zijn. Toch genieten we van de weidsheid, de stilte en de rust en zijn blij dat we min of meer alleen zijn.

Op de terugweg maken we een stop in het visitor Center, waar we het entreegeld alsnog regelen.

 

Dan is het tijd om naar Arches NP te gaan. Arches ligt vrij dichtbij Moab. Het is een rit van nog geen kwartier. De fraaie rotsen en ook hier en daar een boog is vanuit de verte al gespot. Maar eerst maar weer de bekende stop bij het prachtige visitor Center. Hier wordt een mooie film getoond die vast een voorproefje geeft op de prachtige omgeving. Ook de permits voor de wandeling door Fiery Furnace halen we hier op. Deze begeleide trail moet vooraf geboekt worden en er zijn maar zo’n 20 plekken. Wij hebben dus geluk. Onze tour gaat om 4 uur ’s middags. Voordat het zover is, hebben we dus zelf tijd om rond te gaan kijken en de dag in te vullen.

Ook door Arches loopt een prima geasfalteerde weg als een grijs lint door het prachtige landschap. Het is maar goed dat de ranger ons weer een aantal stops heeft aangeduid, want er zijn eigenlijk teveel stops om alles te doen. Weer moeten we keuzes maken. Omdat we maar een dag hebben blijft het bij veel stops en enkele trails. Als je meer tijd hebt kun je natuurlijk kiezen om meerdere of langere trails te volgen.

De eerste stop is bij ‘Park Avenue’ een lange ‘pijp’ met een prachtig uitzicht over de rotsen. Je krijgt er een beetje een park idee bij. De naam klopt dus wel. Je kunt vanuit hier doorlopen naar Courthouse Towers viewpoint. Wij rijden ernaar toe. De statige rotsen hebben inderdaad wel wat weg van belangrijke torens. Onderweg zien we de versteende duinen met in de verte de besneeuwde bergtoppen van de La Sal Mountains.

Op de eerste splitsing staat Balanced Rock hoog op z’n sokkel tegen de strakblauwe lucht. Met een beetje verbeeldingskracht kun je je voorstellen dat deze rots die gevaarlijk staat te balanceren er een keertje af zal rollen. Dat deze natuur constant in beweging is kun je als je goed kijkt goed zien aan de afgebroken rotsen en halve arches, waar voorheen duidelijk een volledige boog moet zijn geweest. Hoe zou het zijn om hier over honderden of zelfs duizenden jaren terug te komen? Natuurlijk lopen we om Balanced Rock en de foto’s in boekjes tonen de grootsheid echt niet aan.

Op de splitsing gaan we rechtsaf richting ‘the Windows Section’. Dit deel van het park staat in het teken van de vele rots bogen en arches. Dat meerdere bezoekers dit bedacht hadden is al snel duidelijk want de parkeerplaats is behoorlijk vol. Toch vinden we een plekje in de buurt van Double Arch en laten dus de North en South Window links liggen. Het idee van deze 'ramen’ is dat als je ervoor staat en door de arch kijkt je de indruk van een uitzicht door een megagroot raam/kozijn hebt. De miniatuurpoppetjes die eronder lopen geven mooi het contrast weer van hoe groot deze rotsformaties wel zijn.

De dubbele Arch ligt op een korte wandelafstand van de parkeerplaats en hoe dichter we bij komen hoe machtiger het wordt. Daredevils beklimmen de steile rotswanden naar de binnenrand van de boog. Na even afkijken beklimmen ook wij de wand. De rand waar je op staat is echter maar smal en de diepte aan de andere kant behoorlijk groot. Het uitzicht is echter machtig. Dit is echt een mooi deel van het park. Via de goddelijke naam, Garden of Eden rijden we rustig weer terug naar de doorgaande weg door het park. We komen langs Fiery Furnace Viewpoint, maar we hebben nog even en rijden dus door naar Devils Garden. Hier ligt de camping van Arches en is er een grote parkeerplaats aan een soort loop aan de rand van Devils Garden Trailhead.

Vanuit hier kun je prachtige wandelingen maken. De rotsformaties hier zijn weer heel anders dan eerder in het park. Het is een beetje sprookjesachtig met kleine ronde torentjes. Omdat we onze keuken bij ons hebben is een lunch snel gemaakt en het is ook belangrijk om af en toe de tijd te nemen om even te relaxen. Na een goed vullende hamburger uit eigen keuken blijven we dan ook heerlijk een tijdje in het zonnetje genieten, voordat we de wandeling naar Landscape Arch ondernemen.

Tussen de rotstorentjes door wandelen we rustig over het pad, die ook leidt naar een aantal andere Arches, Tunnel Arch en Pine Tree Arch. Als je weinig tijd hebt kun je beter meteen doorlopen en links aanhouden richting Landscape Arch, de grootste rots boog ter wereld. Stiekem is het nog best een wandeling in de hete zon, maar het uitzicht is wel een goede beloning. Het lijkt een kwestie van tijd voordat deze gigantische boog zal instorten. Per slot van rekening is de spanwijdte meer dan 100 meter.

Eerder zijn er al brokstukken afgebroken en je mag dan ook niet meer onder de boog doorlopen. Logisch. Als je wilt zijn er nog een paar arches op de route verderop, maar het loopt tegen vieren en we willen op tijd zijn voor onze Fiery Furnace Tour. Bij het beginpunt aangekomen worden we opgevangen door een ranger die kijkt of iedereen goede schoenen draagt en voldoende water heeft. Onderweg zijn er geen stops en de route gaat niet alleen via geplaveide paden, maar over rotsblokken, kloven en andere oneffen paden. De ranger is een jonge meid, erg klein en haar rugzak is groter en vermoedelijk ook zwaarder dan zijzelf. Ze is bijzonder gepassioneerd en duidelijk verliefd op dit bijzondere natuurpark. Wij volgen trouw. De sfeer is goed. Het is al gauw duidelijk dat dit gebied inderdaad niet handig is om op eigen houtje te bewandelen, want de wirwar van kloofjes en kloven tussen de rotsformaties is een waar doolhof en de kans om te verdwalen is groot. Doordat de wandeling tussen de rotsen door gaat hebben we weinig last van de zon of hitte en is het aangenaam.

 

Onderweg krijgen we allerlei informatie over de flora en fauna en wijst de ranger eindeloos rotsformaties aan die je als leek over het hoofd zou zien. De tocht duurt zo’n drie uur en is een echte aanrader. Het kost maar 10$ en als je plannen hebt naar dit park te gaan zou ik zeker adviseren een plekje te reserveren. Na deze toch wel vermoeiende wandeling en de lange dag die achter ons ligt, is een extra wandeling naar het klapstuk van het park, Delicate Arch helaas te veel.

Delicate Arch is het symbool van de staat Utah. Om hier naar toe te gaan volg je weer een van de zijwegen waar je kunt stoppen bij een van de viewpoints of de trail naar de Arch zelf. Tegen zonsondergang kleurt Delicate Arch prachtig en eigenlijk mag je deze trail niet missen. Voor ons blijft het helaas bij een stop bij de lower viewpoint. Er moet altijd iets te wensen overblijven.

Omdat we morgen dit gebied verlaten hebben we overwogen om alvast een stukje door te rijden langs hwy. 128, die langs de Colorado River loopt. Er zijn een aantal campings direct aan het water. Deze vallen onder de Bureau of landmanagement. Zijn spotgoedkoop, hebben weinig faciliteiten, maar liggen wel prachtig. Als je hier wil verblijven na een dagje Arches NP is het aan te raden in de ochtend, voordat je naar het park gaat vast een plekje vast te leggen, zodat je ’s avonds zeker weet dat je een plekje hebt. Dat hebben wij niet gedaan en daarom kiezen we ervoor nog een nacht op de gereserveerde camping te gaan en nog even lekker te douchen en zwemmen.

Vandaag verlaten we Moab en volgen dan de eerder genoemde Hwy.128 langs de Colorado. De machtige rivier slingert mooi tussen de rotswanden en wij volgen rustig via de prima weg. Ontbeten hebben we nog niet, want dat willen we graag lekker aan de rivier doen. Een mooi plekje is dan ook snel gevonden. Met een verse kop koffie en een ontbijtbordje is het echt genieten aan de waterkant. Een paar rafting kano’s glijden voorbij. Waarschijnlijk op zoek naar rapids/stroomversnellingen verderop de rivier. Want de Colorado is niet altijd zo rustig als hier.

Omdat we vandaag een flinke rit willen maken, pakken we na het ontbijt in en zetten rustig koers richting Colorado. Toch maken we onderweg nog een stop. Bij het visitor center zijn we gewezen op het Movie Museum. Want in dit gebied zijn talloze westenfilms, maar ook andere bekende films als Thelma & Louise, Forest Gump en vele andere opgenomen. Het kleine museum dat gratis is, ligt in het mooie resort dat in de bocht van de Colorado omgeven door groene grasweides en fruitbomen staat. Hierna gaan we toch echt verder en vervolgen de weg richting Colorado State. Hwy. 128 is een prachtige scenic byway en is zeker de moeite waard om via een omweg richting Colorado te rijden.

Aan het einde komt de hwy. uit op de lange Interstate snelweg. 70 die dwars door Colorado loopt richting Denver. Zover komen we vandaag niet. Dit deel van de reis was vooraf niet ingevuld. Tot de Rocky Mountains liggen geen Nationale Parken, maar dat betekent niet dat er geen kleinschaligere natuurwondertjes te vinden zijn. Reizigers onderweg hebben ons geattendeerd op een mooie wandeling naar Hanging Lake, vlakbij Glenwood Springs.

Na een lange rit is het ook prettig om de benen te strekken en de afslag naar Hanging Lake is snel gevonden. Via een park, loopt het pad al snel de Bergen in hier en daar langs een kreekje waar het water in kleine watervalletjes naar beneden stroomt. Het pad is ongelijk en het is een echte klim van niet meer dan een dikke kilometer. Toch doen we er ruim een uur over. De klim is het waard want het meertje dat kraakhelder tussen de rotswanden omgeven is en gevoed wordt door een prachtige waterval is schitterend. Een goede tip dus. Blijkt wel weer dat het niet onverstandig is af en toe een praatje te maken met reizigers onderweg. Je kunt er nog veel van opsteken.

Omdat er bij Hanging Lake geen camping is en Glenwood Springs verder ook niet echt een omgeving is waar we lang willen blijven en het nog niet zo heel laat is rijden we nog even door. Op de kaart hebben we een aantal State Parks gezien en besluiten naar Sylvan Lake State Park te rijden, vlakbij het kleine stadje Eagle. De sfeer in Colorado is weer heel anders dan in Utah of Arizona. De veelal houten huizen zijn kleurrijk en erg netjes afgewerkt in pastelkleuren. Via de uitgestrekte landerijen rijden we naar het state park en de omgeving is prachtig met veel Espenbomen met witte basten. De gelijknamige wintersportplaats “Aspen” is hier natuurlijk naar vernoemd .

De camping is vrijwel verlaten op een enkele andere kampeerder na. De plekken zijn royaal en er is een nette douche en toiletruimte. Op de camping ligt een mooi meertje en langs de campingplek klatert een lieflijk kreekje. Een kampvuur is snel gemaakt en met de Volle Maan op de achtergrond is ook dit weer een perfecte afsluiting van een mooie (rij)dag met verassingen.

Accommodatie

Plaats: Sylvan Lake State park

Naam: Sylvan Lake State Park Campground

Website: Klik hier

Prijs: 18$ + 7$ stateparkfee

Faciliteiten: Toiletten/douches, picknick tafels, vuurkorf

Ligging: De camping is zeer ruim opgezet met grote plaatsen met voldoende privacy in een prachtige bosrijke omgeving. Om hier te komen moet je een 5 km rijden over een niet geasfalteerde weg, die goed berijdbaar is.

Brandstof: Prijs per Gallon: $4.099    

Aantal Gallon: 42.6 Gallon / $175 (Glenwood Springs, Co)

Al vroeg verlaten we Sylvan Lake State Park en rijden rustig langs de niet geasfalteerde weg naar Eagle. Op zoek naar wild, want dat schijnt hier volop aanwezig te zijn. Herten, maar ook beren en ander groot wild leeft hier. Helaas op de omschreven plekken is niets van dat te vinden. Wel een fraai alternatief, dat je ook niet dagelijks ziet. Een hele zwerm kolibrietjes fladderen rondom waterbakjes bij het visitor center. Erg leuk om te zien. Doel van vandaag is Rocky Mountain National park. Eigenlijk willen we het park heel graag vanaf de westkant binnengaan, maar een bezoek aan een visitor center onderweg leert ons dat deze scenic route nog afgesloten is in verband met sneeuw op de weg. We zullen dus via Estes Park het park binnen moeten gaan.

 

Aan hwy. 70 passeren we de luxe en bekende wintersportbestemmingen als Vail, Breckenridge, Keystone, Coppermountain en het nabij gelegen Aspen. Deze namen klinken toch wel tot de verbeelding. Op de route noordwaarts ligt ook het plaatsje Nederland. Het is maar een kleine detour. Nederland is een beetje een gek dorpje, met veel artistiekerige winkeltjes, restaurantjes en gebouwen. De enige overeenkomst is, dat ook hier veel lijkt te mogen en niet zo standaard Amerikaans is dan de meeste andere dorpen/steden waar je door komt. We maken een kort wandelingetje maar gaan dan toch verder.

Het weer slaat een beetje om en hoe dichter we bij de Rockies komen hoe grijzer het wordt. De omgeving is overigens prachtig. Estes Park is het voorstadje/park van het eigenlijke doel van de dag, Rocky Mountain National Park. Als je nog boodschappen moet doen, kun je dat het beste hier doen.

In het park zelf is niet veel te vinden wat dat betreft. Wel vind je er prachtige natuur, weidelandschappen, besneeuwde bergtoppen en schitterende meren. Rocky Mountain NP is spectaculair. Het ligt op zeer grote hoogte, op sommige stukken wel 4000 meter hoog. Als je net bent aangekomen en nog niet gewend bent aan het hoogteverschil kan de lucht behoorlijk ijl overkomen en dat merk je tijdens het wandelen. Rustig aan dus. Haast moet je hier sowieso niet hebben.

Natuurlijk stoppen we weer bij een visitor Center en laten ons vast informeren over de mogelijkheden. Ook informeren we natuurlijk naar de mooie Trail Ridge Road, die rondom het park loopt. Plan is dat deze open gaat voor Memorial Day, de laatste maandag van Mei. Wij zitten nu op de donderdag voor Memorial Day, maar de kans is klein dat de weg open zal gaan voor het weekend. Morgen maar weer informeren. Als alternatief worden een paar suggesties gedaan voor wandelingen. Die gaan we morgen doen. De afgelopen dagen hebben erin gehakt en het is tijd om even lekker bij te komen, een boekje te lezen en weinig anders meer te ondernemen dan te genieten van een lekkere maaltijd en kampvuurtje met uitzicht over Moraine meadow onder de volle maan.

 

Accommodatie

Plaats: Rocky Mountain National Park

Naam: Moraine Park Campground  

Website: Klik hier

Prijs: 18$ exclusief full-hookup

Faciliteiten: douches/toiletten, dumpstation

Ligging: De camping ligt vlakbij het visitor center aan een grote mooie meadow/weide waar herten elanden e.d. grazen. Zeer sfeervol en ruim opgezet. Mooie vlakke plekken met grote picknicktafel en vuur korf.

De ochtend begint goed, want de lucht is strakblauw en een stralend zonnetje staat aan de hemel. Prima weer om een lekkere wandeling te gaan maken. Bij de ingang van de camping informeren we naar de Trail Ridge Road, maar deze is nog steeds dicht tot nader order. Daarom rijden we rustig naar Bear Lake, een prachtige kronkelige weg leidt ons naar de ruime parkeerplaats. Aan deze weg zijn deze zomer (2013) wegwerkzaamheden en daarom kan er vertraging zijn. Wij zijn al op pad voordat er gewerkt wordt dus hebben er geen last van. Dat de lucht ijl is, merken we goed als we de nog besneeuwde wandelpaden oplopen.

 

De trail bij Bear Lake leidt naar 3 mooie meertjes die op relatief korte afstand van elkaar afliggen. De eerste is Nymph Lake. Dit meertje is nog grotendeels bevroren en goed bereikbaar. Via een prachtige tocht de berg op door de bossen, met hier en daar prachtige uitzichten arriveer je bij het volgende meer, Dream Lake. Ook hier is de omgeving prachtig en een combinatie van de eerste Lenteverschijnselen met sneeuw en ijs op de bergflanken. Een prachtige combinatie. Vanuit hier is het mogelijk om nog verder te gaan naar Emerald Lake.

Bij het visitor Center informeren we tegen beter weten in naar de Trail Ridge Road en tot onze grote verbazing is de weg uiteindelijk toch vrij gegeven. Als eerste berijders van het seizoen slaan we vol goede moed deze prachtige weg in. En dat is zeker geen tegenvaller. De bedoeling is eigenlijk slechts een stuk te rijden tot de Continental Divide, de plek waar het continent in tweeën gesplitst wordt. Alle rivieren ten westen van de Continental Divide in Amerika en Canada komen uit in the Pacific Ocean en alle rivieren ten oosten komen uit in de Atlantische Oceaan.

 

De weg is zo’n 48 mijl lang, maar iedere kilometer is prachtig en de uitzichten fenomenaal. De sneeuw torent nog hoog boven de camper uit aan weerszijden van de weg en het contrast met de zon, blauwe lucht en de besneeuwde bergen is werkelijk een aparte gewaarwording. We rijden en stoppen en rijden dus maar door. Het Alpine/Toendra landschap is niet bekend voor ons, maar smaakt naar meer.

In plaats van terug te rijden naar Estes Park besluiten we de hele weg tot Grand Lake te volgen. Langs dit deel van de weg worden vaak wilde dieren en met name Elanden gespot. Die zien wij niet, maar toch voelen we ons bevoorrecht deze route vandaag te kunnen doen. Aan de uitgestrekte meadow maken we een lekkere lunch en de wilde bloemen en de hertjes verderop maken het plaatje compleet.

Rustig rijden we verder via kleine dorpjes en meertjes en komen onderweg de beroemde California Zephyr tegen, die staat te wachten op het spoor. Deze trein reist van Chicago naar San Francisco. Weer een hele andere manier van reizen. De bedoeling van vandaag is, in de buurt van Denver een camping te vinden en we kiezen Golden, een klein, schattig stadje vlak voor Denver. Als we door het dorpje rijden hebben we al helemaal zin om hier ’s avonds lekker nog wat rond te slenteren.

Als er dan toch iets tegen moet zitten is dat nu, want in verband met het Memorial Day Weekend hebben veel Amerikanen zelf een lang vrij weekend en de campings zitten helemaal vol. Gelukkig hebben we een navigatie met zoekfunctie bij ons en vinden een alternatief. Dat is weer 30 mijl terugrijden. We lachen er maar om. Niet zo handig om rond dit soort weekenden geen reserveringen te maken in toeristische gebieden.

We eindigen in Central City, een klein gokstadje waar we eerder de vorige dag op weg naar Nederland al langsgekomen zijn. We hebben dus een complete ronde rondom Rocky Mountain NP gemaakt. Op de camping laten we onze tank propaan vullen, pakken we de koffers vast in en besluiten de dag voor een laatste keer aan een knetterend kampvuur.

Accommodatie

Plaats: Central City

Naam: KOA Denver west Central City

Website: Klik hier

Prijs: 43$

Faciliteiten: Full-hookup, propaan tanken, zwembad, wasserette,

Ligging: nabij gokstadje Central City op zo’n drie kwartier ten westen van Denver

Service: Alle benodigdheden aanwezig om te tanken, wassen, opladen etc. Qua sfeer minder dan natuurcampings.

De laatste dag is aangebroken. De camper moet voor 11 uur ingeleverd worden. Nog een laatste stop bij de Walmart wordt gemaakt, maar dan is de laatste rit toch een feit.

Na een uurtje arriveren we vlakbij Cruise America in Denver en tanken de camper af. Het verhuurstation is snel gevonden en de administratieve afwikkeling gaat snel en gesmeerd. De transfer is standaard niet inbegrepen, maar er staat al een taxi klaar om klanten naar het vliegveld of de stad te brengen. Een rit naar Denver downtown duurt zo’n 20 minuten en naar het vliegveld is de rit ongeveer een half uurtje. De rit kost 55$ en is een vooraf vastgesteld bedrag. Ideaal.

Voor Denver zelf hebben we geen tijd meer. De stad moet wachten op een volgende trip. De skyline ligt mooi te schitteren tegen de blauwe lucht. Ook de bijzondere vorm van het vliegveld van Denver steekt prachtig af tegen de blauwe lucht. De gebouwen hebben de vorm van gigantische indiaanse tipitenten.

 

Bij de vertrekhallen worden we netjes afgezet en het inchecken verloopt vlot via geautomatiseerde incheckpalen. Van het overgewicht dat we verwachten te hebben is gelukkig geen sprake en de koffers worden probleemloos ingecheckt. Op de terugweg heb je geen omkijken naar je koffers op je tussenlandingsplek en ze gaan rechtstreeks door naar Amsterdam. Wel zo handig.

Het vliegveld is groot en netjes. In de grote hal, onder de enorme ‘tentzeilen’ eten we een hapje en gaan dan door de douane. Dit verloopt snel en in tegenstelling tot wat er wel eens gezegd wordt van Amerikaanse douanebeambten is het personeel vriendelijk geduldig en behulpzaam. We hebben nog even om de tijd te doden en vermaken ons al lezend en rondkijkend. Ook heb je gebruik van Wi-Fi en is er tijd om wat mails op te halen.

In Minneapolis moeten we wel een hele tijd wachten. Gelukkig is ook dit vliegveld groot, netjes en zijn er voldoende eetgelegenheden en winkeltjes. Helaas is er ook nog een flinke vertraging, maar dit wordt netjes verzorgd doordat de wachtende reizigers frisdrank en snacks aangeboden krijgen. Uiteindelijk verloopt de vlucht prima. Het personeel van Delta Air Lines is gemiddeld wat ouder dan bij sommige andere vliegmaatschappijen, maar ze zijn vriendelijk en professioneel. De verloren tijd wordt onderweg ingehaald en niet veel later dan gepland landen we in Amsterdam, waar de auto nog netjes bij P3 staat te wachten.

 

Brandstof: Prijs per Gallon:  $ 3.79  

Aantal Gallon:21 Gallon / $80 (Denver)