De vlucht van United Airlines vertrekt om 10.00 uur. Om drie uur voor vertrek aanwezig te zijn, vereist een korte nacht, maar door het vroege uur rijd je voor de file uit richting Amsterdam. De parkeerplaats P3 kan met korting gereserveerd worden. Als daarbij het creditcardnummer opgegeven wordt kun je gewoon met je creditcard in- en uitrijden. De gratis shuttlebus rijdt af en aan en binnen 10 minuten sta je in de vertrekhal. Als je nog niet online ingecheckt bent kun je bij een incheckzuil de namen en paspoortgegevens van de reizigers invullen. Ook de vereiste informatie met betrekking tot de eerste overnachtingsplek in de V.S. kan hier ingevuld worden, waarna de boardingpassen voor de vlucht(en) uit het apparaat rollen. Daarna is het slechts een kwestie van het afgeven van de bagage aan de balie en door de douane. Ook dat kan tegenwoordig digitaal. Met argusogen kijken de marechaussees nog even toe, maar dan ligt Schiphol toch voor je open.

Even wat shoppen, een kopje koffie en een broodje en de lange vlucht kan beginnen. Die verloopt prima, met voldoende keus in het entertainmentsysteem en een typisch vliegtuigmaal. 8,5 uur later arriveert het toestel op Newark Airport, waar de skyline van New York op de achtergrond mooi te zien is. Dit is echter slechts een tussenbestemming en het is dan ook de bedoeling hier eerst langs een Immigratie beambte te gaan, alvorens met de bagage door de douane. De rij slinkt snel en alles verloopt gestructureerd. De beambte is zelfs vriendelijk en legt rustig uit dat alleen personen bóven 14 jaar een irisscan en vingerafdrukken hoeven achter te laten. De bagage is er ook al en die is vervolgens ook snel weer uit onze handen als deze door de douane genomen is. De doorvlucht is netjes op tijd. Op deze binnenlandse vlucht is de service beperkter en er wordt dan ook geen gratis maaltijd aangeboden. Drankjes wel. Bij aankomst in Los Angeles volgen de koffers al snel. Verdere douaneformaliteiten hoeven hier ook niet meer opgevolgd te worden. Via de aankomsthal kom je direct bij het centrale ophaalpunt waar alle shuttlebusjes van de omliggende airporthotels liggen. Je kunt hier wachten of via één van de gratis te gebruiken telefoons of met behulp van een airportmedewerker het gereserveerde hotel even laten weten dat je opgehaald wil worden. Aangezien het Hacienda hotel géén speciale telefoonlijn heeft, wordt dit door een medewerker snel geregeld en vrij snel komt de shuttlebus al aangereden, die vervolgens in een minuut of tien naar het hotel rijdt.

Het Hacienda hotel, dat een Mexicaanse sfeer uitstraalt is prima. De kleurrijke receptie heeft een gezellig ogend binnenplaatsje en ook de hotelkamers grenzen aan een gezellige binnentuin waar verschillende zitjes staan. Er is een buitenzwembad waar je nog een duik kunt nemen als je wil. De kamers zijn eenvoudig, maar netjes en voldoet prima voor een eerste nacht. Tegenover het hotel ligt een Starbucks en een Safeway supermarkt die 24/7 open is. Na zo’n lange vlucht en gezien het tijdstip (het is inmiddels lokaal een uur of acht, gevoelsmatig dus vijf uur in de nacht) is de zin in een volledig maal wel over. Een gevulde wrap en een warm soepje dat zo te koop is in de supermarkt en een biertje om die vervolgens op het binnenplaatsje te verorberen is meer dan genoeg. Een verfrissende douche en een schoon bed maken het plaatje van de eerste reisdag compleet.

Accommodatie
Plaats : Los Angeles
Naam : Hacienda Hotel Los Angeles Airport
Ligging : Airport Area

Bijzonderheden: Dit prima hotel ligt op ideale afstand van het vliegveld. De gratis shuttlebus brengt reizigers binnen 10 minuten van het centrale ophaalpunt bij de aankomsthal naar het hotel. Het Hacienda hotel, dat een Mexicaanse sfeer uitstraalt is prima. De kleurrijke receptie heeft een gezellig ogend binnenplaatsje en ook de hotelkamers grenzen aan een gezellige binnentuin waar verschillende zitjes staan. Er is een buitenzwembad. De kamers zijn eenvoudig, maar netjes en voldoet prima voor een eerste nacht. Tegenover het hotel ligt een Starbucks en een Safeway supermarkt die 24/7 open is.

Na zo’n lange reisdag en het tijdverschil ben je vaak al vroeg wakker. Zelfs zo vroeg dat het restaurant nog niet eens open is. Dat de supermarkt 24 uur per dag open is, is nu dan ook wel net zo handig. Een broodje én een bak vers gesneden fruit met een kop koffie is een prima start. Deze wordt dan ook op de patio opgegeten. De transfer om naar de verhuurlocatie van Cruise America te gaan arriveert mooi op tijd. Het is een particuliere taxiservice die vooral voor dit soort ritten ingehuurd wordt. De rit duurt zo’n 25 minuten en valt dus erg mee, gezien de ochtendspits.

Bij Cruise America staan al heel wat campers klaar. Het wordt een drukke dag. Gelukkig is alles voorbereid en na de administratieve afwikkeling, die soepeltjes verloopt wordt er uitleg gegeven over de camper zelf. In de bezoekersruimte is gelegenheid om een instructiefilm te bekijken, zodat je alles nog even rustig kunt bekijken. Na de instructie wordt het laatste formulier ingevuld, kilometerstand, tankinhoud van benzine en propaan en daarna worden de laatste inventarisspulletjes ingeladen. De bagage erin en het moment van vertrek is daar. De medewerker geeft nog even uitleg waar de dichtstbijzijnde supermarkt is, zodat de eerste grote boodschappen gedaan kunnen worden. En dan kan de eerste rit beginnen. De winkel is gauw gevonden. Het boodschappen doen, duurt wat langer. Wat zijn die winkels groot en wat laad je toch veel in. Wel handig van zo’n camper is natuurlijk dat er genoeg plek is om je boodschappen op te bergen, in de kastjes en de grote koelkast. Gelukkig hebben we een Safewaypas, waardoor er fikse korting op de boodschappen gegeven wordt. Dat scheelt echt heel veel en later op de reis zal blijken dat deze kaart ook korting geeft op een tank benzine. Altijd even naar vragen dus.

Na een flinke tijd zijn de boodschappen gedaan en opgeborgen. Even snel een broodje en dan gaat het richting Alamo. Omdat een camper in L.A. niet zo handig is, zullen we de eerste twee dagen ook een auto huren. Met de camper rijden we naar het vliegveld waar ook de verhuurlocatie van Alamo is. Bij het verhuurstation kan tegenwoordig heel eenvoudig ingecheckt worden middels een incheckzuil. Dat gaat helemaal zelf en er hoeft geen medewerker aan te pas te komen. Binnen 10 minuten zijn alle administratieve zaken afgehandeld en spuugt het apparaat een bon uit waarop de plek vermeld is waar de auto staat. Fluitje van een cent. Achter elkaar aan, rijden we vervolgens rustig naar onze eerste camping, Dockweiler State Beach RV Park. Het is inmiddels net middag geworden. Onze plek is direct aan het strand. Allereerst is het dan ook tijd even bij te komen op het strand en lekker naar het water te gaan en een balletje te trappen op het vrijwel lege strand. Op het strand liggen grote betonnen vuurkorven waar ’s avonds vast vuurtjes gestookt worden.

Na even uitgerust te hebben kriebelt het toch en stappen we in de auto om richting Hollywood en Beverly Hills te gaan. Het verkeer valt niet tegen. De navigatie die we meegenomen hebben is erg handig. (tip: koop een eenvoudig navigatieapparaat bij de eerste supermarkt v.a. 60$ i.p.v. er een te huren. De prijs is praktisch hetzelfde en je weet zeker dat hij het doet). De wegen zijn wel vol, maar alles rijdt lekker door en in een half uurtje doorkruisen we downtown L.A. maar rijden dan toch verder naar Hollywood Boulevard. Het zonnetje is inmiddels aardig doorgebroken en het kleurrijke Hollywood is een bijzondere samensmelting van stijlen, van soms beetje vervallen kleurrijke huizen, tot hippiewinkeltjes tot chique stijlvolle gebouwen, je vindt het allemaal op Hollywood Boulevard. In een grote parkeergarage vlakbij Mann’s Chinese Theatre bij het Hollywood and Highland Center kan de auto geparkeerd worden. Een fantastisch systeem wordt erop nagehouden. Wanneer je een parkeerkaart hebt, maar vervolgens in één van de omliggende winkels of restaurants een aankoop doet kost het parkeren maar 2$. Daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren. Bij het Chinese Theatre krioelt het van de toeristen. Iedereen wil in de voetsporen van de filmsterren die hen voorgingen staan. Vanuit de shoppingmall met gezellige eettentjes en winkels heb je een mooi uitzicht over het Hollywood sign in de heuvels. Na een tijdje rondgelopen te hebben gaat het richting Beverly Hills. Wanneer je in de buurt komt, zie je dat vanzelf omdat de auto’s die voorbij rijden steeds luxer en duurder zijn. De wijk is natuurlijk prachtig, maar van de écht luxe huizen zie je weinig. De sterren wonen achter hoge muren en poorten. Misschien dat er op Rodeo Drive nog een loslopende beroemdheid rondloopt. De prachtige Bugatti voor de luxe Hugo Boss winkel is daarvoor een goede indicatie. Van celebrities zelf geen spoor. Onze portemonnee is niet geschikt voor een middagje shoppen op Rodeo Drive. Alternatief is Venice Beach. Grappig dat op relatief korte afstand er zo’n grote verschillen te zien zijn in deze bijzondere stad.

Bij Venice kennen ze wel fikse parkeerprijzen. Gelukkig dat enkele parkeerplaatsen de tarieven aanpassen in de loop van de dag. Inmiddels is het vroeg in de avond en voor een dollar of vijf parkeren we vlakbij het strand. Het is ook hier een gezellige drukte. Niet alleen van toeristen, maar ook van strandliefhebbers en vreemde vogels die hier gezellig komen chillen. Niets is te gek. Alles bruist een kleurrijke hippieachtige sfeer. Bejaarden op rolschaatsen, tattooboys en girls met wollen mutsen op, gespierde mannen bij Musclebeach showen graag hun lichaam in de openlucht fitnessruimte. Op de tennisbanen en volleybalvelden wordt druk met elkaar gesport en dat alles wordt afgewisseld met winkeltjes en eettentjes en op de achtergrond het strand met de palmbomen en de ondergaande zon. Vooral bij de skatebaan is het een gezellige drukte, waar de Beach boys en California girls hun skatecapriolen showen. Rond een uur of negen sluiten de meeste winkels en is het tijd om richting camping te gaan. Via de Pacific Coast highway rijden we rustig richting de camping waar we zo’n 20 minuten later aankomen. De jetlag slaat toe en de avond is ten einde.

Accommodatie 
Plaats : Los Angeles
Naam : Dockweiler RV Park
Prijs : 65$ Full Hook-up
Faciliteiten : Full Hook-up
Ligging : Aan het Strand. ca. 20 minuten rijden naar het vliegveld en/of Santa Monica

Bijzonderheden : Deze geasfalteerde RV camping ligt direct aan het brede zandstrand op de aanvlieg/vertrekroute van Los Angeles airport. Het is een komen en gaan van vliegtuigen, wat voor enig geluidoverlast zorgt. Voor een eerste nacht is een verblijf op deze camping prima, centraal en het brede zandstrand is heerlijk om te acclimatiseren. De camping is erg populair. Reserveren aanbevolen.

Weer : De dag begint een beetje grijs. De temperatuur is goed, maar de zon wil er niet lekker doorkomen. Gelukkig gebeurt dat in de loop van de middag en klopt het beeld wat je hebt van L.A.

De dag begint weer vroeg. De jetlag is nog niet helemaal over. Geen punt, want een ontbijtje op het strand is geen straf. Na even overlegd te hebben valt de keuze toch niet op nog een dag door L.A. toeren en wordt downtown geskipt. Dat moet wachten voor een volgende keer. In plaats daarvan valt de keuze op Santa Monica om daarna de kustweg naar het noorden te nemen. De auto hebben we dan ook niet echt meer nodig en deze wordt weer netjes ingeleverd op het vliegveld. De hele inleverprocedure duurt nog geen vijf minuten. Al snel wordt de weg vervolgd naar Santa Monica.

Vlakbij de ingang van de pier vinden we een parkeerplaats bij Sears. De parkeertarieven hier zijn ook niet mals. Een dagkaart kost 20$. Dat we maar een uurtje of twee willen blijven maakt niet uit. Altijd nog beter dan parkeren direct aan de pier, wat ook kan. De belachelijke prijs voor een camper hier is 48$. De meeste campings kosten nog niet eens zo veel. Aan Santa Monica is sinds ons laatste bezoek in 2007 niet veel veranderd. Nog steeds een gezellige drukte en al vroeg op de dag draait de kermis en hebben de vissers hun hengels al uithangen. Op de pier staan allerlei eettentjes en straatartiesten.

Na de drukte van Santa Monica lopen we ook nog even Palisades Park in. Het langgerekte park met mooie palmen en kleurrijke bloemen heeft een prachtig uitzicht over het strand en de oceaan en het is op een enkeling na lekker rustig. Mocht je zin hebben om te winkelen ligt in Santa Monica downtown een grote shoppingmall waar je alles wat je hart begeert kunt vinden. Omdat het zonnetje zo heerlijk schijnt en omdat we nog een eind noordwaarts willen, laten we dit aan ons voorbij gaan.

Al snel zoeven we, over de Pacific Coast Highway, maar nu in noordelijke richting. De prachtige strandhuizen in Malibu zijn verbluffend. Ze staan wel mega dicht op de weg aan de linkerkant direct aan het strand, of ze staan te schitteren op de heuvels met prachtig uitzicht over de oceaan. Net voorbij Malibu is er duidelijk meer ruimte tussen weg en oceaan en de hoge bomen én weelderige dichtbegroeide tuinen impliceren dat hierachter de strandhuizen van de échte sterren liggen. Pottenkijkers niet gewenst. De weg en stemming is prima en rustig rijden we verder, dan weer langs de waterkant en dan weer een stukje via een landtong.

Doel van vandaag is El Refugio State Beach, dat ten noorden van Santa Barbara ligt. Een typisch state beach park, waar een eenvoudige camping aan het strand gemaakt is, kenmerkend voor de Californische kust. Elk park heeft een eigen uitstraling. De camping is zo goed als vol en we hebben het laatste plaatsje. El Refugio ligt een beetje in een baai en langs het strand staan fraaie grote palmen. Volgens de camping host heeft het in het voorjaar flink gestormd, waardoor op het strand veel keien aangespoeld zijn. De Aalscholvers die boven het water scheren en zich af en toe als een kamikazepiloot het water instorten op zoek naar een visje is een grappig gezicht. Jammer genoeg is het niet warm genoeg om te zwemmen, dus houden we het bij een biertje met uitzicht over zee. Lekker badmintonnen en beetje voetballen houdt ons bezig tot de avond. Want dan gaat het kampvuur aan. Iedere plek heeft een vuurplaats en al gauw knappert een behaaglijk vuurtje. Heerlijk met het geluid van de oceaan op de achtergrond.

Accommodatie
Plaats : Goleta
Naam : El Refugio State Beach Campground (geen hook-up)
Prijs : 45$
Ligging : Aan het strand ca. een kwartier ten noorden van Santa Barbara.  

Bijzonderheden : De camping heeft ruime plaatsen en ligt op loopafstand van het strand dat omgeven wordt door mooie palmbomen. Er is een winkeltje en in de zomer zijn er strandwachters. De camping wordt gerund door enthousiaste vrijwilligers. Het sanitair is wel aan een opknapbeurt toe. Er is géén full hook-up. Ook geen dumpstation. Dumpen van afvalwater mag op een camping in de buurt. Langs de camping loopt een spoorlijn, waar een aantal keer per nacht een lange goederentrein langskomt, wat voor geluidoverlast kan zorgen. Probeer daarom een plek zo dicht mogelijk bij zee te krijgen. Reserveren aanbevolen in zomerperiode en weekeinden.

Tip: State beaches worden vaak al lang van te voren gereserveerd, maar vaak op het laatst komen er in verband met annuleringen toch weer plekjes vrij. Die blijven dan over voor laatkomers die niet gereserveerd hebben. Je kunt dit soort campings namelijk niet reserveren voor dezelfde of de volgende dag. Dus is een camping volgeboekt volgens de website hoeft dit niet te betekenen dat de camping ook echt vol is.

Weer : In L.A. is het heerlijk lenteweer met een stralende zon. Jammer genoeg wordt deze verder noordwaarts verdreven door laaghangende bewolking waardoor de zon er niet lekker door komt. Wijze les om voortaan het moment te pakken en niet te wachten tot 100 kilometer verder, want het weer kan behoorlijk veranderen op zo’n afstand, zeker aan de kust.

Via: Hwy. 1 (Pacific Coast Highway)

Opnieuw zijn we vroeg wakker en we besluiten om via Solvang te rijden en daar lekkere verse broodjes te halen. Solvang is van oudsher een Deens stadje en de Deense invloed is overal goed zichtbaar. Gebouwen in typische bouwstijl doet je denken in Denemarken aanbeland te zijn. Een aparte gewaarwording. Omdat het nog zo vroeg op de dag is, zijn de winkels nog gesloten en er is nog niet veel bedrijvigheid. Dat komt de sfeer niet echt ten goede. Waar het wel druk is, is bij de lokale bakker. Behalve de verse broodjes waarna we op zoek zijn, worden hier de lekkerste koekjes en gebak aangeboden, alles uiteraard typisch Deens. In de bakkerij kun je ook ontbijten en dat doen we dan ook. Het moet gezegd, de broodjes zijn heerlijk. Die gaan een paar mee voor de lange rit richting Kings Canyon vandaag.

Na het ontbijt bruist het nog steeds niet erg in Solvang en daarom gaat de reis verder, richting Pismo Beach ook weer een typisch Californisch kustplaatsje. Na Pismo Beach slaan we rechtsaf en vervolgen niet langer Hwy. 1. De route van vandaag is voor ons helemaal nieuw en leidt door heuvelachtig landschap. Niet super boeiend. Een bijzondere plek op de route is het punt waar in de jaren vijftig filmlegende James Dean verongelukte. James Dean Memorial Monument herinnert voorbijgangers hieraan. Het is bijna niet voor te stellen hoe je op zo’n rechte weg zo’n ongeluk kunt maken.

De min of meer kaarsrechte weg leidt vervolgens naar Fresno. Even een hamburger- en tankstop om verder te gaan naar Kings Canyon. Nu slingert de weg langzaam omhoog en de vlakte verdwijnt al gauw in de diepte. We zijn flink aan het stijgen. Via Hwy. 180 is de weg, ook met een camper prima te doen. Een stuk beter dan via de slingerachtige route via de zuidkant van Sequoia National Park. Ook wanneer je allebei de parken wil doen is de route via Kings Canyon met een camper aan te bevelen. Op camping Azalea die vlakbij het visitor center ligt, is voldoende plek. Ook in het weekend. De andere campings in het park zijn nog niet eens geopend in deze tijd van het jaar. De camping is prachtig en heeft mooie ruime plekken. Overal branden al kleine vuurtjes en sliertjes rook kringelen omhoog. Het duurt niet lang om ook te installeren en in no time brandt ook bij onze plek een knapperend vuur. Het is heerlijk om even lekker bij te komen. De rust in dit park is geweldig en is prachtig omgeven door de kolossale reuzen er omheen.

Accommodatie
Plaats : Kings Canyon NP
Naam : Azalea Campground (geen hook-up)
Prijs : 18$
Ligging : In Grant Grove (Kings Canyon NP)

Bijzonderheden: Op 500 meter van het visitor center ligt deze prachtige, rustige camping. Tussen de camping en het visitor center, waar ook andere faciliteiten zijn (winkel/eetgelegenheid) ligt een amfitheater waar in de zomerperiode presentaties gegeven worden door parkrangers. Er is géén dumpstation. In de zomermaanden kan van het dumpstation bij Princess campground (ca. 10 mijl) gebruik gemaakt worden. Deze camping opent pas in mei. Zorg er daarom voor om voldoende water mee te nemen en met lege afvaltanks te arriveren. Reserveren is niet per se nodig.

Weer : De temperatuur is heerlijk en de zon schijnt. Dit past prima bij het zonovergoten Californië.

Via : Hwy. 101 –  Hwy. 41 – hwy 180

In plaats van ontbijten op de camping nemen we de scenic route richting Hume Lake. Het is erg rustig in het park. Bij Hume Lake aangekomen zijn geen andere toeristen te vinden. Dat die weldra komen is te zien. De plek is huisbasis voor christelijke vakanties, voor jeugdgroepen of families. Een compleet klein dorpje, met accommodaties, winkel, restaurant, benzinepomp, zwembad, watersport en andere attracties is klaar om de zomergasten te ontvangen. Wat er dan natuurlijk ook bij hoort is de kapel. Dit is een typische zomeraccommodatie voor gelovige Amerikanen die hier samen de vakantietijd willen doorbrengen. Dat het een prachtige plek is, is zondermeer waar. In de heerlijke ochtendzon eten wij ons ontbijt aan de waterkant om daarna via een scenic route weer door te rijden en te genieten van de prachtige omgeving. Ook mag een wandeling naar de op één na grootste boom van het National Park niet vergeten worden. Op loopafstand van de Azaleacamping ligt de korte wandelroute langs oeroude, enorme sequoiabomen waarvan de General Grant Tree ook wel de Nations Christmas Tree genoemd, de grootste is. Deze wandeling is en blijft indrukwekkend. Ook wanneer je geen tijd hebt ver Sequoia Park in te gaan, krijg je hier een uitstekende indruk van de reusachtige bomen in dit prachtige park.

Yosemite ligt nog een flink eindje rijden en aan het einde van de ochtend is het tijd te vertrekken. Yosemite is via verschillende kanten te bereiken. De meest logische is om vanuit Kings Canyon via Oakhurst de zuidingang te nemen. Voordeel is dat je daardoor dwars door het park gaat. Als je tijd over hebt kun je nog een aantal Sequoia bomen bekijken in het zuidelijk gelegen Wawona. Wat in ieder geval volgt is de tocht door de tunnel, waarna je getrakteerd wordt op een van de meest spectaculaire uitzichten ooit. Tunnelview biedt een verbluffend uitzicht over Yosemite Valley, met aan weerszijden Half Dome en El Capitan, met daartussen de sliertjes watervallen die de diepte in donderen. Enige nadeel is de vele andere toeristen die óók gestopt zijn. Gelukkig is er voldoende parkeerplek. Vanuit hier rijd je rustig de Valley in. In de Valley is de weg veelal eenrichting en in principe niet bedoeld om met eigen vervoer doorheen te blijven rijden. Als je in Yosemite verblijft is het de bedoeling zoveel mogelijk gebruik te maken van de gratis shuttlebus die overal in de Valley gedurende de hele dag stopt. Ideaal. In Yosemite zijn verschillende campings. Eigenlijk moet je ervoor zorgen áltijd een reservering gemaakt te hebben, want de campings zijn bijna altijd vol. Dit moet ook echt een aantal maanden van te voren. Gelukkig hebben wij dat gedaan en de plek op de Upper Pines campground is snel gevonden. Eerst lozen, want doordat de vorige twee campings geen dumpplek hadden moet dan nu echt. Overal knapperen al kampvuurtjes en dat van ons brandt ook al snel. De kabbelende Merced River en de granieten rotsen rondom geven een geborgen gevoel.

Accommodatie 
Plaats : Yosemite NP
Naam : Upper Pines Campground (geen hook-up)
Prijs : 20$
Ligging : In Yosemite Valley.

Bijzonderheden : Upper Pines is één van de campings in de Valley. Aan de Merced River, ligt de camping met uitzicht op Half Dome. De plekken zijn ruim en hebben géén elektra of wateraansluiting. Er zijn verschillende toilet/douchegebouwen, ook voor drinkwater (persoonlijk gebruik) Voor de ingang ligt het dumpstation. De camping ligt op loopafstand van Curry Village én de opstapplaats van de Yosemite Shuttlebus. Campings in Yosemite zijn erg populair en daarom is het reserveren zeer aan te bevelen.

Afstand is inclusief rondrit door Kings Canyon (Hume Lake)

Vandaag is het tijd om in het park door te brengen. De camper blijft dan ook staan. De bedoeling is een mooie wandeling te maken naar een van de watervallen. In het voorjaar zijn die op volle sterkte en bijzonder indrukwekkend. Voor advies gaan we naar de Village. Behalve winkeltjes en het visitor center is hier een museum en een prachtige Gallery te vinden met foto’s van Ansel Adams. Kunst gaat hand in hand met de prachtige natuur van Yosemite. 

Bij het visitorcenter laten we ons informeren wat het beste past. Het moet een wandeling zijn die niet té heftig is, maar met inmiddels drie puberzonen mag het ook wel enigszins uitdagend zijn. Glacier Point is nog niet te bereiken. De keuze is tussen Upper Yosemite Falls en Vernal Falls. De keuze valt op deze laatste. De shuttlebus rijdt ook naar dit punt en dan kan de klim beginnen. Tussen de rotswanden en langs de ruige rivier kringelt het pad omhoog. Eerst nog relatief gestaag en via een goed pad, maar ná de brug waar de rivier overgestoken moet worden, en waar de laatste plek is om nog even naar het toilet te gaan en de inmiddels al lege waterflessen opnieuw te vullen, gaat het pad steeds steiler via rotstreden de hoogte in. Behoorlijk vermoeiend, zeker wanneer je conditie niet fantastisch is, maar in een rustig tempo goed te doen en opgeven is geen optie. In de buurt van de waterval aangekomen, lijkt het wel te regenen, zoveel waterdruppels spatten er vanaf en je wordt behoorlijk nat. Gelukkig is de temperatuur prima en bovenaan aangekomen is het uitzicht spectaculair en het gevoel de klim afgemaakt te hebben is toch wel lekker. De krachtige waterval stort met enorm geweld de diepte in. Het is bijna niet voor te stellen dat de rivierbedding over enkele maanden zo goed als droog zal zijn en de waterval tot een paar druppels water afgenomen zal zijn. Daarom alleen al is Yosemite in het voorjaar fantastisch.

De tocht terug gaat sneller, maar ook naar beneden moet je zeker goed opletten waar je je voeten zet. Lang leve de shuttlebus die ons met onze vermoeide benen terugbrengt naar de camping. Even bijkomen. Na wat aangesterkt te zijn gaan we Curry Village in. Vanuit hier worden activiteiten georganiseerd, waaronder raften en fietsen. Wij hebben geen zin meer in wandelen en huren een fiets om op die manier Yosemite Valley te bekijken. Je gaat een stuk sneller en toch ben je een met de omgeving. Voor ons een ideale manier. Na een tocht door de Valley, langs Yosemite Falls en de village leveren we de fietsen in en gaan lekker terug naar de camping.

Accommodatie
Plaats : Yosemite NP
Naam : Upper Pines Campground
Prijs : 20$

Excursie : Fietsen huren vanuit Curry Village 11$ per uur, per fiets, max 32$ per dag.

De dag begint wat grijzig en ziet er niet zo heel best uit. Omdat het op de camping onder de bomen nog wat donker is, rijden we vast een stukje en parkeren bij Yosemite Falls. Met prachtig uitzicht over Half Dome. De hertjes zwerven hier langs de kant van de weg en knabbelen aan een graspolletje in de weide. De lucht is grijs en levert een prachtig schouwspel op. In no time wordt El Capitan compleet door wolken omhult en aan het oog onttrokken. Dat er in de wolken veel regen zit, blijkt wanneer we bijna aan de voet van Yosemite Falls aangekomen zijn. Met bakken tegelijk komt het omlaag en dit keer zijn het geen rondspattende druppels van de waterval. Omdat het er niet uitziet alsof het gauw op zal houden besluiten we te vertrekken. Via hwy 120 verlaten we het park richting San Francisco. De enorme bosbranden die hier vorig jaar huisgehouden hebben zijn nog goed zichtbaar. Toch hoort het er op de een of andere manier gewoon bij en is behoorlijk indrukwekkend.

Buiten het park, klaart het weer op en via het heuvelachtige landschap gaat de route in westelijke richting. Niet rechtstreeks naar San Francisco, maar naar het goudstadje Columbia bij Sonora. Het is maar een klein eindje uit de route en een grappige afwisseling op het programma en vooral voor jonge kinderen erg leuk. Columbia Historic State Park is een authentiek dorpje waar eind 1800 goud gedolven werd. De wildwest straat is nog intact en er is maar weinig verbeeldingskracht nodig om een duik in de geschiedenis te maken. Een fanatieke gouddelver geeft een workshop goud wassen en vertelt meteen een stuk van de geschiedenis van dit stadje. Een smederij, een postkoets, een saloon en een diner en Candy store mogen niet ontbreken. Verwacht geen grootse attracties, maar het is wel leuk om weer even kind te zijn en groots te dromen over goudvondsten van weleer.

Vanuit Columbia is het zo’n 2,5 uur naar San Francisco. Via de 11 km lange San Mateo tolbrug (5$) steek je de baai over om ten zuiden van San Francisco aan te komen. Pacifica is snel gevonden. Het kantoor van de camping San Francisco RV Resort is al gesloten, maar in een postvak staat een mapje met onze benodigde gegevens voor de gereserveerde plek al klaar. De plekken zijn weliswaar niet groot, maar we hebben uitzicht over de oceaan en de golven die op de rotswand slaan waar we op staan is indrukwekkend. De zonsondergang is prachtig. In het verwarmde zwembad en jacuzzi kun je lekker zwemmen en ook de wasserette is netjes en nodig, want na een week op stap moet er ook een wasje gedraaid worden. Tip: bewaar kwartjes. Die heb je nodig voor de wasserette. Zeker als de receptie gesloten is, kan het makkelijk zijn een voorraadje te hebben.

Accommodatie
Plaats : 700 Palmetto Ave, Pacifica CA 94044
Naam : San Francisco RV Resort
Prijs : 65$
Ligging : Ten zuiden van San Francisco, ca. 20 minuten (afhankelijk van verkeersdrukte) aan de Pacific Ocean. De RV camping heeft alle faciliteiten. Winkeltje, sanitair, gemeenschappelijke ruimte, zwembad met hot tub, wasserette. De medewerkers zijn vriendelijk en helpen graag bij het adviseren met betrekking tot parkeren en andere vragen. Het uitzicht over de oceaan is prachtig. Er is geen toegang tot het strand, want de camping is gelegen op een hoger gelegen klif.  De plekken zijn klein en behalve kampeerders voor slechts één nacht staan hier ook campers voor langere tijd. Een verblijf met als doel een kampeergevoel te krijgen vind je hier niet. Voor een combinatie kamperen en bezoek aan San Francisco is deze camping echter ideaal. Vanuit de camping is het nog geen 5 minuten rijden naar de Bart metrostation bij Daly City waar de camper voor slechts 2$ de hele dag kan staan. Binnen 20 minuten is de metro op Powell Street, vlakbij Union Square. Bij dit station ligt ook het visitorcenter.

Via: Hwy. 120 (via Columbia Hwy. 108) – Hwy. 580 – Hwy. 92 – Hwy. 280

De vriendelijke campingeigenaar legt uit waar we de camper kunnen parkeren om met het openbaar vervoer naar San Francisco te gaan.

En inderdaad bij Daly City, kan de camper voor slechts 2$ geparkeerd worden en de metro is binnen 20 minuten midden in San Francisco. Rondom Powell street zijn fraaie (designer) winkels te vinden en na hier en daar binnen gewandeld te zijn slenteren we richting Union Square, waar nog meer luxe winkels en hotels te vinden zijn. Behalve dat, veel toeristen én zwervers die probleemloos langs elkaar bewegen. Op Union Square is ook de stop van de hop-on-hop-off bussen te vinden. Een ideale manier om op een leuke manier San Francisco te bekijken. Het is zinvol om vooraf even te kijken welke aanbieding het beste bij je past. Veel busmaatschappijen bieden pakketjes aan waarbij je meerdaagse bus toegang hebt, en welke je kunt combineren met andere attracties, bezienswaardigheden of activiteiten als fietshuur en/of een ticket naar Alcatraz.

Wij kiezen voor het Dynamite package van Big Bus tours. Een tweedaags ticket waar je ook fietsen kunt huren, een avondtour hebt én een tour naar Sausolito. De open dubbeldekker heeft nog voldoende plek bovenin om in het zonnetje en met de wind in de haren te beginnen aan de bus tour door de stad. De enthousiaste gids vertelt allerlei verhalen en bijzonderheden over de stad en de wijken waar de bus doorheen gaat. Wij kiezen ervoor deze keer de hele ronde uit te zitten. Op die manier krijg je een prima indruk van de stad. De diverse wijken, hebben allemaal een heel eigen sfeer, de houten gekleurde huizen rondom Alamo Square, de hippie wijk ‘the Haight’, Lombard Street, het toeristische Embarcadero,  Chinatown, Fisherman’s wharf én Pier 39 maar als highlight van deze tocht is toch wel om over de Golden Gate Bridge te rijden en de roodgekleurde dikke stalen kabels boven je te zien en in de verte heb je uitzicht over de stad én gevangeniseiland Alcatraz. Fantastisch. Aan de overkant kun je uitstappen om het uitzicht in je op te nemen en als je wil over te stappen op de tour door het gezellige dorpje Sausolito, met veel gezellige winkeltjes, restaurantjes en terrasjes. De hele bus tour duurt al met al 2,-2,5 uur als je blijft zitten. Begin- en eindpunt is vlakbij het Visitor Center en Pier 39, supertoeristisch, maar wel gezellig.

Na een busrit lust iedereen wel een hapje en voor ieders wens is wel wat te vinden op Pier 39. Fish & Chips, de typische clamchowder, vissoep in een zuurdesem broodbol of een sandwich bij Bodin’s het is allemaal lekker. Vanuit Pier 39 heb je een mooi uitzicht over de Golden Gate Bridge, Alcatraz en natuurlijk de vele zeeleeuwen die hier luidruchtig liggen te stinken op de houten panelen in het water. Als je naar Alcatraz wil, moet je echt van te voren kaartjes gereserveerd hebben. Deze keer slaan wij over. De avondtour vertrekt op een vast tijdstip en in tegenstelling tot de hop-on-hop-off bus is het tijdens deze tour niet de bedoeling om op en af te stappen, maar om vanuit de bus langzaam de zon onder te zien gaan en San Francisco te zien veranderen in een stad versierd met duizenden lampjes. San Francisco day & night. Deze stad leeft altijd. Wij kiezen er voor nog wat door de stad te slenteren om de dag af te sluiten en richting camping terug te gaan.

Accommodatie
Plaats : Pacifica 
Naam : San Francisco RV Resort
 
Excursie : Dynamite
Ticket 45$ per persoon

Route: Pacifica  – Pacifica (San Francisco) 

Ook vandaag staat gedeeltelijk in het teken van San Francisco. Een dag is gewoon té weinig. Deze keer kiezen we ervoor niet met de metro te gaan, maar nemen we de camper mee de stad in. Bij Mason Marin Center tussen Fishermans’ wharf en de Golden Gate Bridge bevindt zich deze marinebasis waar ook de jachthaven van de stad is. Er zijn hier ruime parkeerplaatsen en hier mag je gratis staan. Via Mason Center loop je via het park binnen 15 minuten naar de Cable Car aan de voet van Fishermans’ Wharf.

Het is nog niet druk, maar in plaats van in de toeristische tram te gaan zitten, wat overigens wél erg leuk is, gaan wij op zoek naar de fietsverhuurder. Die ligt op een steenworp afstand. Al snel zijn de stalen rossen klaargemaakt en voorzien van tips en een kaart kunnen we vertrekken. Kinderen moeten een helm dragen. Na de ervaring met de bus over de Golden Gate Bridge, moet nu ook de brug met de fiets overwonnen worden.

Via het Palace of the Fine Arts, een schitterend park met prachtige gebeeldhouwde sculpturen en gebouwen rijden we via Crissy Field naar de brug. Het is een stevige klim, maar als de brug dan als een soort rode loper voor ons ligt is dat toch wel een ervaring. Jammer alleen dat fietsers én voetgangers over hetzelfde deel moeten. Er zijn duidelijke verschillende paden, maar de voetgangers, die alleen maar met hun neus omhoog lopen te kijken naar de enorme hoge pilaren, houden zich hier niet aan. Af en toe moet je flink slalommen om niemand omver te rijden. De ervaring is fantastisch en het uitzicht opnieuw niet minder. Normaal mag je natuurlijk niet stoppen op de brug, maar nu kan dat wel. Als je wil kun je het fietspad blijven volgen tot in Sausolito om dan met de ferry terug te keren naar de stad. Of je kunt omdraaien en nog een keertje genieten…. Na het verlaten van de brug, zijn de drommen mensen meteen ook weer weg en met een heerlijk lentebriesje op een warme zonnige dag is het heerlijk fietsen.

Als de fietsen ingeleverd zijn is een grote Ghirardelli ijscoupe wel verdiend. Belachelijk duur, maar wel heel lekker worden de sorbets geserveerd op de gezellige binnenplaats van de bekende Ghirardelli’s chocolaterie. We lopen nog een prachtige kunstgalerie binnen met een expositie van Salvador Dali en de Amerikaanse kunstenaar Leroy Neiman. San Francisco is zo veelzijdig en dat allemaal binnen handbereik.

Voor de derde keer steken we de Golden Gate Bridge over, maar nu in de camper. Vanuit de stad hoef je hiervoor geen tol te betalen. Kom je echter de stad binnen via de Golden Gate Bridge, moet je tol betalen. Dat kan alleen online. Grote borden geven aan hoe je dit kunt regelen. Voor dagelijks verkeer vast een uitstekende uitkomst, voor sporadische bezoekers vrij ingewikkeld. Informeer daarom vooraf hoe je dit het beste kunt regelen. Kan ook achteraf, maar om boetes te voorkomen is het wel belangrijk te betalen. Overweeg ook om nog een laatste blik over San Francisco te werpen vanaf Marin Headlands, onderdeel van het Golden Gate National Monument. Natuurlijk is het uitzicht vanaf het Vista Point prachtig, maar erg druk. Alternatief is de rustige route te nemen en vanaf de andere zijde een blik over downtown te werpen, maar nu mét de Golden Gate Bridge op de voorgrond. Als er tijd over is en het is een heldere dag, neem dan de moeite naar Kirby Cove te gaan en hier een laatste plaatje te schieten.

Via Sausolito gaat de tocht verder in noordelijke richting. Al gauw strekken de glooiende heuvels met de vele, vele wijnranken erop zich voor ons uit. De wijnhuizen liggen prachtig gelegen in het namiddagzonnetje. Het ene wijnhuis is nog prachtiger dan het andere. Prachtige luxe boerderijen en villa’s met lange oprijlanen liggen aaneengeschakeld naast elkaar tussen de stadjes, Napa, St. Helena en Calistoga. Ieder stadje heeft een eigen sfeer. Terwijl Napa allereerst bekend is als naamdrager van het gebied met luxe restaurants richt St. Helena zich vooral op de toeristen die naast wijnproeven komen voor Beauty en Wellness en richt Calistoga zich meer op de actieve bezoeker. Zo vindt ieder iets van zijn gading.

Vlakbij Calistoga bevindt zich een State Park met een campground en dat is het einddoel van vandaag. De camping is groen met veel bemoste kromme bomen. De bomen op deze camping hebben een heel andere vorm en zien er zo anders uit dan de bomen die je onderweg tegenkomt. De basten zijn bijna naakt en spekglad of bemost. Een grappig contrast. Bij de ingang is niemand te vinden en we zoeken op eigen houtje een campingplek om daarna te betalen via de bekende manier die zo kenmerkend is voor campings op state parks. Gewoon een envelopje vullen met het verschuldigde bedrag, kentekennummer en datum vermelden en je bent klaar.

De camping in Bothe Napa Statepark heeft als een van de weinige state parks een zwembad. Helaas zo vroeg in het seizoen nog niet geopend. Wel is er een mooi visitor center met klein museum en botanische tuin. Alles erg kleinschalig en kneuterig, maar de tegenstelling met het snelle en toeristische San Francisco een leuke en welkome afwisseling. De plekken zijn royaal en meer dan voldoende om privacy te hebben en een BBQ of kampvuur te maken.

Accommodatie 
Plaats : Bothe Napa Statepark
Naam : Calistoga Napa Valley
Prijs : $ 35

Bijzonderheden : Geen hook-up of dumpstation. Bij de camping is een zwembad (zomerseizoen) Leuk, klein, visitor center met bijzondere tuin.

Weer : Wisselend met af en toe een buitje waarna de lucht weer snel opklaart.

Via : Hwy. 101 – Hwy. 12 – Hwy. 29

Vlakbij de camping ligt de Bale Grist Mill. Een historische watermolen van oudsher wat nu een museum is, waar rondleidingen gegeven worden, workshops en streekfeesten. Op deze door de weekse dag is er niemand en op eigen houtje nemen we een kijkje bij het indrukwekkende enorme rad.

 

In Callistoga nog even een ommetje om de sfeer in deze wijnstreek te proeven en dan is het tijd om verder te rijden. Vanuit hier moet je een keuze maken welke route je wilt volgen richting Oregon. Of je kiest voor het binnenland en kan dan Lassen Volcanic National Park en Crater Lake National Park als highlights toevoegen. Beiden gevormd door vulkanische reacties, een natuurlijke omgeving die niet gewoon is. De kans dat in het vroege voorjaar deze gebieden niet goed bereikbaar zijn óf beïnvloed worden door het weer is vrij groot. Alternatief is dan om af te buigen richting de kust en Redwood State Park en Redwood National Park te doorkruisen. Zeker een mooie tegenhanger.

De route kabbelt rustig voort via hwy 101. Die heeft in het noorden van Californië de toepasselijke naam ‘Redwood Hwy’. Er zijn weinig stadjes van grote betekenis en na een paar uur kun je kiezen. Blijven op Hwy. 101 of de afslag nemen naar Avenue of the Giants. Dat is een absolute must. Zodra je deze scenic route opdraait word je meteen omgeven door enorme Redwood reuzen, die samen een dicht bos vormen. De weg meandert er prachtig doorheen. Door de boomstammen glinstert de zon door de takken en bladeren op de weg. Het is een bijzondere ervaring en de oeh’s en aah’s zijn niet van de lucht. Midden op de route ligt het Humboldt Redwood State Park, waar ook een prachtige camping aan gelegen is. Helemaal omgeven door de weliswaar iets minder dikke bomen dan in Sequoia NP, maar wel hoger. Vanuit de camping is het een korte wandeling door het machtige bos naar de rivier die door het gebied stroomt. De wind in de toppen laat de boomstammen mysterieus kraken. De reuzen deinen rustig een beetje heen en weer. De camping heeft géén hook-up en/of dumpingplek, maar de prachtige plaats in deze bijzondere natuurlijke omgeving maakt alles goed.

Accommodatie
Plaats : Humboldt Redwood SP
Naam : Burlington Campground
Prijs : $35
Ligging : Prachtig tussen de gigantische Redwood trees. De camping ligt naast het Visitor Center.

Bijzonderheden : Geen hook-up of dumpstation.

Via: Hwy. 29 / Hwy. 128 (via Avenue of the Giants)

Ook vandaag vervolgt de weg nog een tijdje via de prachtige avenue die uiteindelijk toch weer uitkomt bij Hwy. 101. Via een kleine omweg rijden we door Scotia een stadje dat volledig draait op de Lumber industrie. Op deze zaterdagochtend zo goed als uitgestorven. Op de route ligt het tot de verbeelding sprekende stadje, Eureka, wat ‘ik heb het gevonden’ betekent. In vroegere tijden werd dit uitgeroepen wanneer men goud gevonden had. Het stadje zelf is een beetje ingedommeld. Op zaterdagochtend bruist het niet echt. Het historische gedeelte is echter zondermeer erg mooi, met prachtige, suikerzoet gekleurde Victoriaanse houten huizen en gezellige winkeltjes. Ook het plaatselijke theater heeft een schitterende mural ofwel, wandschildering van de grond tot aan de nok. De écht fraaie huizen in roze en zeegroen staan met hun erkertjes en torentjes een beetje buiten het centrum.

Met de camper is het niet zo moeilijk om een rondje te rijden door deze wijk. Heel veel tijd hoef je er niet voor uit te trekken. Er ligt nog een aardig stuk rijden te wachten en vandaag is Redwood National Park de highlight. Na de Avenue of the Giants zou je na de term State Park een vergrotende trap verwachten wanneer je het National Park binnenkomt. Natuurlijk is dat erg persoonlijk, maar wanneer je voornamelijk in de buurt van Hwy. 101 blijft kan de omgeving toch niet tippen aan het gelijknamige State Park. Dat neemt niet weg dat de omgeving schitterend is en regelmatig kun je stoppen de omgeving in je op te nemen via een lookout of om een trail te bewandelen. Er zijn korte en lange trails. Watervallen zijn onze favoriet en daarom kiezen we voor de Trillium Trail. Een korte enigszins steile wandeling door het Redwoodbos naar een prachtig watervalletje. Aansluitend even een lekkere break op de picknickweide.

In deze omgeving grazen geregeld Roosevelt Elks die hier hun thuisbasis hebben. Waar je deze schitterende Roosevelt Elks zo goed als zeker zult aantreffen is bij Prairie Creek Redwood State Park. Ze grazen daar lekker in de uitgestrekte weide. De parken lopen naadloos in elkaar over. Al met al is het een schitterende route en zeker op een mooie dag kun je in eigen tempo rustig bepalen waar je de nadruk legt. Bos, bergen maar ook de oceaan en het strand liggen binnen handbereik.

Wat ook geruisloos in elkaar overloopt is de overgang van Californië naar de noordelijk gelegen staat Oregon. Toch blijkt de sfeer hier weer anders te zijn dan in Californië. Eigenlijk voelt het wel prima. Het lijkt allemaal iets gemoedelijker te zijn, vriendelijk en toegankelijk. Na toch een flinke tocht is het tijd om een camping te zoeken en deze keer is dat opnieuw een State Park camping en wel Humbug Mountain Statepark. Een prima goed onderhouden camping met hook-up en dumpingstation. Na de twee voorgaande nachten zonder deze faciliteiten is dit welkom. De prijs is ook een stuk vriendelijker, dan de soms flink gestegen prijzen in Californië.

Accommodatie
Plaats : Humbug Mountain SP
Naam : Humbug Mountain Campground
Prijs : $ 18 (tot 30 april) daarna 22$

Bijzonderheden : Full hook-up / Dumpstation

Via : Hwy. 254 Avenue of the Giants & Hwy. 101 Redwood Hwy

De gisteravond gearriveerde schoolbus met kinderen die in de regen het kamp op moest zetten is al vertrokken als voor ons de dag begint. Nog steeds ziet het ernaar uit dat er dikke regen in de lucht zit. Het plan om lekker via verschillende strandjes rustig richting Florence te reizen passen we daarom aan. Doel van vandaag is een Dune Buggy tocht te maken in de uitgestrekte zandduinen die kenmerkend zijn voor de Oregon kust rondom Florence. Onderweg komen we langs de camping die we willen nemen vannacht en besluiten alvast even een kijkje te nemen. Het is Jessie M. Honeyman State Park Het is een prachtig gelegen camping omringd door bomen en rododendron struiken. Niet verkeerd dus. Via een pad schijn je naar de oceaan te kunnen lopen.

Wat in Florence ook een begrip is, is de Sea Lions Cave. Op de klif staat een enigszins onooglijk houten gebouwtje dat dienst doet als entree, souvenirshop en museum. Wat er te zien is, is echter niet óp de klif, maar erin. Een lift brengt je snel 61 meter naar beneden, naar een diepe grot waar een bijzonder geluid én geur je tegemoet komt zodra de liftdeur open gaat. In de holle grot in en tussen de kliffen liggen honderden zeeleeuwen op de rotsen, hoog en droog, maar ook in de rollende golven die op de rotsen slaan. Het lijkt wel een amfitheater. Daar tussendoor zwemt nog een aantal rond alsof het een gezellig tropisch golfslagbad is. Een bijzonder fenomeen. Het hele jaar zijn hier vele zeeleeuwen te vinden. In dit jaargetijde is het wonderlijke dat het bijna alleen maar vrouwtjes zijn. Slechts één mannetje zwemt er tussen. Hij is duidelijk zichtbaar, want is bijna dubbel zo groot als de rest. Binnenkort komen de andere mannetjes. Niemand weet precies waarom de dieren hier steeds terug komen. Vanuit de andere kant van de grot krijg je een prachtig uitzicht over de oceaan met  Heceta light house op de achtergrond. Overigens kun je met de auto tot vlakbij het light house komen en lekker over het mooie strand struinen. Bijzonder hier is dat een zoetwaterstroom uit de dichtbij stromende rivier zo de oceaan inloopt.

Na het bezoek aan de Caves is het tijd om richting de geboekte excursie via Sand Dunes Frontier te gaan. De grijze lucht is opengebroken en een prachtige blauwe lucht ligt over ons. Ideaal voor onze activiteit van vanmiddag. Een ervaren gids, zal met een zes persoonsbuggy een tocht maken door de uitgestrekte Oregon National Dunes. En wat voor een tocht. De open buggy met stevige gordels en stalen kooi spreekt al tot de verbeelding als die knetterend uit de garage gereden wordt. Na een helm én soort van skibril opgezet te hebben (jas en doek om je mond te beschermen is ook geen overbodige luxe, blijkt later) stapt de gids, alleen het streepje rondom zijn ogen is zichtbaar, meteen op het gas.   Via een slingerweg liggen opeens de uitgestrekte duinen voor ons als een enorme zandbak, met op de achtergrond een streepje blauw, de Pacific. Het ziet eruit als een glooiend landschap, maar dat schijn bedriegt, blijkt al snel. De heuvels zijn heuse zandbergen compleet met afgronden en ravijnen lijkt het wel. Zeker in het tempo waarop hij op en af scheurt. Het is een spectaculaire tocht. Dit hadden we zelf nooit zo kunnen doen. A, in no time ben je volledig het besef kwijt van waar je bent en B, na de top kan zomaar een diepe afgrond liggen. Ik moet er niet aan denken wat er zou gebeuren als je hier met zijn vijven naar beneden klettert. Ons lot ligt volledig in de handen van de gids. De buggy én de tijd vliegt en veel te snel is het al weer voorbij. We hebben niet eens in de gaten dat er een half uur verstreken is.

Na deze tocht jeukt het nog erg. Niet het zand, maar de smaak naar meer is aangewakkerd. Hoe vet zou het zijn om ook zélf door de duinen te rijden. Soms doe je gekke dingen en besluiten we om óók een tocht met een individuele quad te maken. Dit is de droom van de puberzoons en ach, de rit heeft het kind in ons ook omhoog gehaald. Na een zwik aan veiligheidsregels, invullen van vrijwaringen en vele handtekeningen krijgen we allemaal een quad toegewezen. Via een ander slingerpad, komen we uit bij een ander deel van de duinen. Een aantal bomen en groene eilandjes van struikgewas in het verder, uitgestrekte zandlandschap bakent de grenzen aan van ons bereik. Het is strikte noodzaak binnen deze kaders te blijven. Even wat instructies en the place is ours. Speelkwartier is begonnen. Wat een power en met brullende motor en opstuivend zand scheuren we al snel als volleerde coureurs door de zandbak. Hoewel, even achterom kijkend blijkt een van de jongens omgeslagen te zijn. Even een te krappe bocht. Het valt nog niet mee om het voertuig weer op zijn wielen te krijgen, maar het lukt.  De zandbergen zijn hier wellicht minder hoog, maar toch is de afgrond achter sommige toppen hoger dan vooraf gedacht. Niet onderschatten dus. De jongens hebben de tijd van hun leven. Deze dag kan niet meer stuk. Bij het inleveren valt het de eigenaar meteen op dat een van de quads een roll-over gemaakt heeft. Hmm. Inspectie, dit zou wel eens geld kunnen kosten, volgens het contract. Daar was dus een van de vele handtekeningen voor. Gelukkig is de kerel mild vandaag en met een manend vingertje komen we met de schrik vrij.

Na deze enerverende ervaring is het tijd om een camping op te zoeken. Doordat de zon zo heerlijk doorgebroken is en de eerder genoemde camping eigenlijk een stukje terug is op de route, besluiten we verder te gaan. Ondanks het feit dat de camping een aanrader is, is die voor vandaag door het dikke gebladerte iets te donker naar onze zin. We zijn ervan overtuigd dat er nog veel meer heerlijke campings te vinden zijn aan de kust. En inderdaad. Op zo’n drie kwartier rijden ligt het Beachside State Beach Campground. Een eenvoudige camping, met plekken vlakbij het strand. Het is heerlijk de branding op de achtergrond te horen. Het is duidelijk eb, want de zee ligt honderden meters verderop. Het witte vlakke strand is daardoor bijzonder uitgestrekt. Op een aangespoelde boomstronk is het heerlijk de dag af te sluiten met een koud biertje met zicht op de ondergaande zon en verdwijnt als een gloeiende bol in de zee. Voor niets gaat ook de zon onder….

Accommodatie
Plaats : Waldport
Naam : Beachside State Beach Campground  
Prijs : van oktober t/m april 24$, van mei t/m september 29$
Ligging : Tussen Florence en Newport

Bijzonderheden : De Beachside Campground maakt deel uit van de Oregon State parks en state beaches. De zandduinen hebben plaatsgemaakt voor een enorm breed wit zandstrand. Hier en daar een aangespoelde boomstronk. De campingplekken liggen op zo’n 50 meter van het strand. Enkele paadjes bieden toegang tot het heerlijke strand.

Excursie :
Sea Lion Caves
91560 Hwy 101 North, Florence
14$ per persoon

Sand Dunes Frontier
83960 Highway 101 South, Florence
30$ per persoon voor een half uur

Via : Hwy. 101

Met het geluid van de branding in de oren is het heerlijk wakker worden. De vloed hebben we in de nacht gemist en ook nu is het eb. Na een outdoor breakfast is het tijd te vertrekken richting Newport. Dit gezellige stadje ligt op zo’n drie kwartier rijden, langs de prachtige Oregon kustlijn. In Newport, waar je arriveert via een van de vele imposante bruggen die Oregon rijk is, kun je naar het Oregon Coast Aquarium.

In de loop der jaren hebben we al verschillende aquaria bezocht tijdens onze reizen en ook nu besluiten we hier een bezoek te brengen. Op het eerste oog, lijkt het vooral voor kleine kinderen leuk te zijn, met veel speeltoestellen en ‘hands on’ apparaten. Dat stadium zijn wij voorbij, maar al gauw komt opnieuw het kind in ons boven, want de ruimtes met de oranje gekleurde kwallen in het blauwe water spreken tot de verbeelding, de zeepaardjes, alen en andere bijzondere zeewezens zijn fascinerend. Het gedeelte waar je in een soort van getijde de zeesterren, anemonen en andere schelpen en schaaldieren mag aanraken is erg leuk. Buiten aangekomen drijven de bevers en otters ongegeneerd voor de ramen in hun bassin en de zeehonden zwemmen aanzienlijk wilder door het water.

Een prachtige watertuin met watervogels en pinguïns is erg leuk. Vooral de Grote Kuif Pinguïn steelt met zijn waterballet de show. Hilarisch. Het gewelfde aquarium met de tunnel waar je doorheen loopt en 360 graden rondom de enorme vissen en haaien ziet zwemmen is indrukwekkend. Sommige weekenden worden hier zelfs logeerpartijtjes voor kinderen georganiseerd. Met een slaapzakje slaap je letterlijk omringd door haaien ‘onder’ het water. Hoe leuk is dat? Zelfs onze puberzoons vinden het bezoek de moeite waard.

Waar Oregon ook om bekend staat is dat je hier enorm goed én voordelig kunt shoppen. Er wordt namelijk geen sales tax berekend op de producten die je koopt, zoals in andere delen van Amerika. Op advies moeten we naar de outlet in Lincoln City. Onderweg komen we eerst langs Depoe Bay. Een klein dorpje dat direct langs de oceaan ligt. Op het eerste oog niet een must-do stopplek, tot ons oog valt op de hoge opspuitende golven, die tot ver in de lucht spuiten. Dus toch maar stoppen. Na de camper geparkeerd te hebben in een zijstraatje lopen we naar de boulevard, waar al verschillende mensen over de omheinde muur hangen om te zien hoe de aanrollende golven, zich ontplooien tot een spuitende geiser. Tot ver boven ons spuit het witte water over ons heen. Doordat de golfslag in een nauwe spleet tegen de klif samen komt wordt de kracht uitgebouwd tot een steeds hogere geiser. Een fascinerend schouwspel.

Via een ommetje langs de gezellige winkeltjes en restaurantjes sjokken we weer naar de camper om eens te gaan shoppen. De outlet is snel gevonden en de diverse merkkleding winkels liggen voor het oprapen. Eerlijk gezegd valt het toch een beetje tegen. De outlet malls hebben vaak niet de nieuwste mode en zondermeer kun je voor weinig een shirt of broek op de kop tikken, maar wil je goed en echt winkelen kun je beter naar een shoppingmall gaan. Deze liggen meestal net buiten grotere steden. Niet getreurd, ook nu worden de nodige tasjes de camper binnengedragen en is de missie min of meer geslaagd.

Einddoel van vandaag is de camping bij Nehalem State Beach. Via de Three Cape scenic byway rijden we ernaar toe. Cape Kiwanda is het bekendste punt. De omgeving is meteen heel anders dan de doorgaande weg. Een beetje landelijke omgeving met wat lokale boerderijen. De uitzichtpunten zijn natuurlijk op de lookouts op de drie capes. Wij zijn echter een beetje verzadigd en rijden door naar de camping. Deze ruime camping is wat groter dan de campings van de afgelopen dagen en het is duidelijk dat hier in de zomer veel gasten komen. Het zicht op de zee is door de duinen afgesloten. Een wandeling door de met helmgras begroeide zandduinen leidt tot het strand. Het uitzicht vanaf de duinpan over de omgeving is erg mooi. Wat is de kust van Oregon toch divers. Geen 10 kilometer lijkt hetzelfde. Het heeft ons aangenaam verrast deze reis. Het mooie weer speelt uiteraard mee. Na een gezellige duinwandeling komen we bij de camper terug waar het tijd is voor een kampvuurtje en een verfrissend drankje.

 

Accommodatie
Plaats : Cannon Beach 
Naam : Nehalem SP
Prijs : van oktober t/m april 24$, van mei t/m september 29$
Ligging : 15 mijl ten zuiden van Cannon Beach.

Excursie :
Oregon Coast Aquarium
Volwassenen $19.95 p.p.
Senioren (65+) en tieners - $17.95 p.p.
Children (3-12) - $12.95 p.p.

Via : Hwy 101 via Newport en Lincoln City

Vandaag laatste stukje Oregon kust. We rijden de kustlijn net niet helemaal. Eindpunt is Cannon Beach. Niet voordat we elkaar een knuffel gegeven hebben bij Hug Point State Park. Deze tot de verbeelding sprekende naam laat je wel stoppen. Het  voor Oregon begrippen, kleine strand is nog bijna verlaten. De waterval die hier het strand opstroomt, zien we niet, maar het is desalniettemin een prachtig plekje.

Cannon Beach is de volgende stop en vooral Haystack Rock heeft onze aandacht. Deze imposante rots is dan ook moeilijk aan de aandacht te ontglippen. Als een enorme hooiberg ligt de rots op het strand. Het bijzondere is dat deze rots bij eb volledig ‘droog’ ligt en bij vloed omringd wordt door water. Dat maakt het zo leuk voor mensen om door het water te zoeken naar schelpen en te genieten van het strand met het prachtige uitzicht. Als wij er zijn begint de vloed op te komen en de voet van de rots ligt net in het water. De zuigende werking van het water is fascinerend. De zon staat stralend aan de hemel. Wat een heerlijk begin van de dag.

Omdat er nog veel meer plannen zijn vandaag scheuren we ons los van het moment en laten met pijn in het hart de oceaan letterlijk achter ons. We buigen af naar de hoofdstad van Oregon, Portland. Een picknickstop voor een verlaat ontbijt maken we onderweg op de anderhalf uur durende rit. Vanmiddag staat een fietstocht op het programma. In Portland aangekomen wordt al snel duidelijk dat het een relaxte stad is. Kleurrijk. Overal zijn parkeerplaatsen te vinden voor zo’n twintig tot vijftig auto’s. Helaas minder geschikt voor campers. Die passen niet. Gelukkig kun je ook langs de kant van de straat parkeren. Wel tegen (redelijke) betaling en even goed kijken hoe lang je mag blijven. Buiten het centrum kun je ook je camper kwijt bij de grote Lloyd Center shopping Mall. Met het openbaar vervoer ben je in 20 minuten in het centrum. Het centrum van Portland bestaat trouwens uit een aantal wijken met een totaal eigen karakter.

Dat de sfeer overall relaxt en laid back is, is duidelijk. Portland heeft een beetje dezelfde sfeer als San Francisco, maar minder toeristisch. Portland heeft een aantal bijzonderheden. Zo zijn er veel bruggen, veel foodcarts, karretjes waar je tegen een bijzonder schappelijke prijs gerechten uit de hele wereld, zo uit het vuistje kunt bestellen en op straat op eet. Om de dorst te lessen, veel terrassen én bierbrouwerijen én koffiehuizen. Er zijn overal openbare waterfonteintjes om de dorst te lessen. Het heeft ook veel openbare parken en botanische tuinen en wat er in Portland ook veel zijn, zijn fietsen. En dat is wat wij vanmiddag gaan doen. Onder begeleiding van Andrew de gids van Pedal Bike Tours krijgen we een 3 uur durende tocht door het historische downtown. Een enorme geschilderde fiets op de bakstenen muur duidt aan dat we de fietsshop gevonden hebben, vlakbij Chinatown en de Chinese tuin Lan Su. Hier parkeren we ook onze camper. Na een korte kennismaking springen we snel op ons stalen ros en peddelen door de stad. Andrew leidt ons door de verschillende wijken met hun heel eigen sfeer. Onderweg zien we inderdaad veel waarvan Portland veel heeft. Behalve het eerder genoemde ook veel straatkunst, straatartiesten, hippies en zwervers. Niet altijd is het verschil even goed te zien. Toch hangt er een heel goede sfeer in de stad.

Andrew wijst geduldig van alles aan en gaandeweg steken we verschillende bruggen over. We stoppen bij een brouwerij, een prachtig gebouw met uitzicht over de stad. Sommige daken zijn bedekt met gras. Organic en health zijn ook steekwoorden die goed passen bij Portland. Ook is een stop bij de grootste boekwinkel van Portland, Powell’s ingelast. Ondertussen krijgen we tips over wat te doen tijdens de rest van ons verblijf in Portland. Dat we tijd te kort zullen komen wordt al gauw duidelijk. Het is heerlijk weer en we zijn blij met de waterfonteintjes waar we geregeld even een slok fris water drinken. Na een uurtje of drie zijn we terug op het startpunt en zijn heel wat wijzer. Fietsen bevalt ons prima om een eerste indruk te krijgen van een nieuwe plek. Als je wil kun je ook zelf een fiets huren via Pedal Bike Tours.

Na de tocht hebben we wel trek en stoppen bij een foodcart vlakbij. De vriendelijke, dik gebuikte Venezolaan, prijst enthousiast zijn waar aan. Zijn vrouw bakt vervolgens de homemade snacks. Gezellig kletsend wachten we tot het klaar is. Het is wel duidelijk dat er in Portland ook véél verschillende culturen te vinden zijn. De snacks smaken heerlijk en omdat het zo gezellig is bestellen we gewoon nog een portie. De rest van de stad moet wachten tot morgen. We gaan de camping opzoeken die zo’n twintig minuten rijden buiten de stad ligt. In de avondspits duurt het iets langer, maar toch is Jantzen RV Park snel gevonden. Behalve dat het een RV park is, blijkt dat hier ook vaste bewoners wonen. Een mooi aangelegd trailerpark is het. Netjes en goed onderhouden. Het is wel duidelijk dat hier geen rotzooi geduld wordt. Prima plek dus om te overnachten. Het zwembad ligt er prachtig bij, maar helaas nog niet open voor het seizoen. Beetje raar als je je bedenkt dat het vandaag zo’n dertig graden is. Goede sanitair én een wasserette heeft de camping ook te bieden. Het is trouwens toch tijd voor een wasje. Daar maken we dan maar meteen gebruik van. Bij Safeway hebben we een portie Chinees gehaald. Dat de porties hier anders zijn dan wij gewend zijn blijkt, want van de vierpersoons portie kunnen wel tien mensen eten. Dat doet ons herinneren aan de vele daklozen in de stad. Het eten verdwijnt dan ook niet in de afvalbak, maar de onaangebroken bakjes die over zijn worden bewaard in de koelkast.

Nog lang blijft het warm. Een kampvuur is niet nodig. Het mag trouwens ook niet op deze camping. No problem.

Accommodatie
Plaats : Portland  
Naam : Jantzen Beach RV Park
Prijs : $32 full hook-up
Ligging : twintig minuten ten oosten van Portland

Bijzonderheden : full hook-up, wasserette, zwembad (seizoen)

Excursie :
Pedal Bike Tours - Portland
info@pedalbiketours.com
49$ per persoon Historic Downtown tour

Via: Hwy 101 & Hwy 26

Het belooft opnieuw een stralende dag te worden. We hebben een ontmoeting met een kennis, die alles van Oregon en vooral Portland weet. Behalve dat Portland veel foodcarts heeft, zijn er ook legio goede restaurants te vinden. Voor de verandering is het ook wel eens leuk om uit ontbijten te gaan, iets wat Amerikanen graag doen en heel normaal is. Vlakbij de vertrekplaats van onze fietstocht gisteren ligt het gezellige restaurant Mother’s Bistro, dat in de top lijst van Portland staat bekend om homestyle food. Als we rond negen uur aankomen is het gezellig druk en je hebt het idee op een weekendavond een goed gevuld restaurant binnen te komen. De sfeer is inderdaad huiselijk met kroonluchters en gezellige buffetkasten en tierelantijntjes, zonder popperig te zijn. Het ontbijt is inderdaad heerlijk. Dit ontbijt hebben we de afgelopen weken in de camper zelf niet kunnen maken. We krijgen tonnen aan informatie wat we vandaag echt moeten doen en komen opnieuw tot de conclusie dat we tijd tekort gaan komen. We nemen daarom afscheid en besluiten eerst een aantal van de typische tuinen te bezoeken die Portland rijk is, beginnend bij het Lao San Chinese Garden waar opnieuw onze camper geparkeerd staan.

Op de valreep hebben we het advies gekregen om nog even te stoppen bij een uitzonderlijke donutshop, Voodoo Doughnut. Niet alsof er nog ruimte is om nog meer te kunnen eten, lopen we er zo goed als langs en zijn toch wel benieuwd wat er zo bijzonder is aan een donut. Dat weet je als je binnen staat, want nog niet eerder hebben we zoveel verschillende soorten donuts gezien. Het past helemaal in de laidback stijl van Portland en de kleurrijke donuts in de vitrines schreeuwen bijna, eet mij, eet mij!! Er wordt dan ook een doos gevuld met 5 heerlijk ruikende donuts en eentje extra. Lunch dan maar. Op weg naar onze camper valt opnieuw op dat er erg veel daklozen zijn in Portland. Het contrast met onze volle maag en doos donuts is groot.

Vlakbij onze camper zit een man in een portiek. Het is duidelijk dat hij er geslapen heeft. Een goed ontbijt voor hem zal niet zo normaal zijn als voor ons en op mijn vraag of hij zin heeft in een donut, reageert hij wat verrast maar bevestigend. Om zijn volgende vraag moet ik lachen. Is het een Voodoo Doughnut? Als ik op mijn beurt bevestigend antwoord breekt de lach op zijn gezicht helemaal door en snel geef ik hem het zakje met de Lemon sugar powdered doughnut en ik kan mijn lach ook niet houden als hij mij met het meest stralende gezicht, vol poedersuiker aankijkt. Ondertussen halen de jongens een blikje drinken om de donut weg te spoelen. Ook denken wij aan de overgebleven, halve rijsttafel van gisteravond. Een donut is lekker, maar of dat de maag vult? De doosjes eten worden aldus uit de koelkast gehaald en bij de man neergezet. Ondertussen komen er wat ‘vrienden’ aangelopen. Ze schuiven gezellig aan. Nog meer blikjes drinken en flesjes water worden uit de camper gehaald en verwend als we zelf zijn ook meteen maar de pakjes koekjes die wij niet zo lekker vinden. Ach, als we toch bezig zijn wordt meteen de camper geïnspecteerd op zaken die toch niet meer mee gaan naar Nederland en wat dekentjes, T-shirts en truien worden ook achtergelaten in een rugzak die we niet meer gebruiken. Zonder ook maar een vorm van graaigedrag wordt alles in dank aangenomen. Het is een genot om te zien hoe de mannen samen genieten van dit onverwachte ontbijt.

Tijd om verder te gaan. We lopen naar de ingang van de Chinese Tuin. Een kleine, maar lieflijke tuin, met vijvers en Chinese prieeltjes met prachtige bloemen en planten is een oase van rust in de stad. Net alsof je opeens ergens ver weg bent in een ander land. Veel tijd hebben we niet en omdat er nog meer parken op het lijstje staan pakken we de camper, zwaaien nog even naar onze nieuwe vrienden, en rijden naar Washington Park. Hier liggen een aantal prachtige tuinen bij elkaar. Het is duidelijk dat we hier in de rijkere buurt van Portland terecht gekomen zijn. Prachtige imposante villa’s en appartementen, met uitzicht over de stad en de in de verte gelegen Mount Hood liggen hier. Wij kiezen voor de Japanse Garden. Met een trammetje worden we naar de ingang gebracht die op de top van een heuvel ligt. Het uitzicht is prachtig en ook de bijzondere Japanse planten, bloemen maken je meteen helemaal Zen. Dat dit voor pubers niet helemaal opgaat is niet onlogisch en in dat opzicht moet je af en toe schipperen. Via prachtige bruggetjes en tuinpaden lopen we naar de lager gelegen uitgang. We werpen nog een blik over de Rosegarden die ook in Washington Park ligt, maar gaan toch verder. We zijn er gisteren al langs gefietst en dus weten we waar we naar toe moeten. Het OMSI, het Oregon Museum of Science and Industry een must voor kinderen. Het heeft wat weg van Nemo in Amsterdam, maar is groter en royaler opgezet. Er zijn allerlei ‘hands on’ activiteiten, weetjes en je kijkt je ogen uit. Behalve het museum is er het Kendall Planetarium, waar ieder uur een andere voorstelling gegeven wordt. Wij gaan naar een voorstelling over het sterrenstelsel, maar eerlijk is eerlijk voor ons (en vooral de kinderen) is dat in het Engels iets té lang en taai om goed te kunnen volgen. Wat wel bijzonder boeiend en interessant is, is de originele U.S. Navy onderzeeër, de USS Blueback (SS-581). Het is een echte onderzeeër die meer dan 30 jaar in gebruik is geweest door de Amerikaanse marine. Nu worden er rondleidingen gegeven en de enthousiaste gids laat ons alles zien en vertelt voluit. De boot is ook gebruikt in de film The Hunt for Red October en als we door de periscoop kijken dan wanen we ons echte US Navy’s. Het Omsi is trouwens een stop op de route van de hop-on/hop-off bus die ook door Portland rijdt. Het is dus mogelijk om je camper hier voor slechts 4$ de hele dag te parkeren en op die manier een bezoek met het museum te combineren met een stadstour en je camper veilig te laten staan.

Na het museumbezoek én tour door de submarine zijn we enigszins verzadigd. Aan de ene kant lonkt Portland om nog meer geheimen te ontfutselen, aan de andere kant moeten we realistisch zijn dat het onhaalbaar is álles te kunnen doen. De jongens willen graag nog een keer taxfree winkelen, wat in het nabijgelegen Troutdale kan. In eerste instantie was het ook de bedoeling om hier vannacht te blijven, want het ligt op de route naar de Columbia River Gorge. Het is prachtig weer en eigenlijk jammer om bij een Outlet te stoppen. Het blijft compromissen sluiten met zijn vijven. Ook deze outlet is het uiteindelijk nét niet en gelukkig kunnen we snel door. Het is nog zo’n stralend weer dat we besluiten alvast een tipje van de sluier van de Columbia River Gorge op te doen.

De eerste aanblik over de Columbia River bij Women’s Forum is dan ook adembenemend en schreeuwt tegelijk om meer. We rijden naar het uitzichtpunt en de view is fenomenaal. De enorm brede rivier stroomt ogenschijnlijk traag als een breed zilveren lint door de kloof. Een kloof klinkt als een afgestompt lelijk iets, maar in werkelijkheid is het prachtig. De rivier is zo breed en de wind in de kloof kan zo hard zijn dat het een mekka van watersporters en vooral kit surfers is. De avondzon tovert prachtige kleuren over het landschap. We rijden verder over de Historic Columbia River Highway, de oudste scenic highway van de VS. Ook het volgende punt kan nu niet meer wachten. Nu is het mooi weer, dat kan in Oregon van de ene op de andere dag zomaar over zijn en we nemen het er dus maar meteen van. Het uitzicht bij Crown Point is kenmerkend om de prachtige lookouts en biedt een panoramisch zicht over de rivier.

In het midden staat het Crown Point Vista House, dat gebouwd is in 1916. Op de treden van de trap heb je wellicht een nog beter zicht. We zouden hier wel willen overnachten. Helaas mag dat niet en dus moeten we wel verder. De scenic byway loopt kronkelig langs de beboste bergwand en hier en daar schittert de rivier aan onze linkerzijde door het struikgewas. De rivier verdwijnt al rijdende uit ons oog, maar andere vormen van water trekken onze aandacht. Op de route, soms direct aan de weg, stromen kleine en grotere watervallen van de bergwand. Soms een beetje verstopt en op sommige punten moet je echt de auto uit om het goed te zien. Als laatste highlight van vandaag stoppen we bij een van de meest bekende, Multnomah Falls. Het is de op een na hoogste year-round waterval in Amerika en is een echte trekpleister. Bijzonder is de stenen brug die op een hoger niveau te bereiken is en een ongetwijfeld spectaculair zicht op de waterval biedt. Helaas is de brug niet zo lang geleden getroffen door een vallende rots en beschadigd. We mogen er niet op. Dat deze nu in de steigers staat verstoort het plaatje wel een beetje. (inmiddels is het al opgelost en zal spoedig weer toegankelijk zijn voor het publiek) De avond valt nu snel en het nieuwe doel is een plekje op de camping van Ainsworth State Park te bemachtigen. Dat blijk geen enkel punt te zijn. Ook deze mooie en vooral natuurlijke camping met volledige aansluiting is opvallend goedkoop.  Binnen 20 minuten staan we geïnstalleerd en wel op de bosrijke camping. Vijf minuten later knappert er al een vuurtje en kunnen we een heerlijke dag afsluiten.

Accommodatie
Plaats : Columbia River Gorge  Historic route Hwy. 30 
Naam : Ainsworth State Park
Prijs : $ 16 (vanaf 1 mei $22)
Ligging : aan de historische route Hwy. 30 die langs de Columbia River Gorge loopt.

Bijzonderheden : Full hook-up.

Via: Hwy. 30 (historic byway)

Excursie :
- Voodoo Doughnut

- Mother’s Bistro & Bar

- OMSI Oregon Museum of Science & Industry
info@omsi.edu
- Washington Park
o.a. Oregon Zoo, Children’s Museum, World Forestry Center, International Rose Test Gardens en Japanese Gardens

Opnieuw is het stralend weer als we wakker worden. Het is lentefris, maar belooft een warme dag te worden. We zijn nog niet helemaal klaar met de highlights van de scenic route en we willen nog enkele watervallen bezoeken. We kiezen voor Horsetail Falls die vanaf de kant van de weg gewoon te zien is. De hoge, smalle waterval heeft inderdaad de vorm van een paardenstaart. Een kronkelige, enigszins steil pad leidt ons de berg op die na een kwartiertje doorstappen nog een andere waterval belooft, de Ponytail Falls. Een iets minder hoge waterval, maar wel eentje waar je achter langs kunt lopen. Je kunt de stroom die logischerwijs de voedingsbron van Horsetail Falls is prima volgen. Als je wil kun je nog een stuk verder, maar wij laten het hier bij.  Dat het belangrijk is goede schoenen te dragen blijkt wel als we een man met eenvoudige gladde sneakers de helling af zien glijden. Dat hij zijn arm lelijk bezeerd aan een rots blijkt al snel te zien aan zijn sneeuwwitte gezicht en arm die hij niet meer kan buigen. Dat wordt een bezoekje ziekenhuis. Een ongeluk zit in een klein hoekje. De arme kerels strompelt ondersteund door zijn vrienden de berg weer af. Wij houden het er ook maar bij.

We vervolgen de rit, richting het kleine dorpje Cascade Locks. Je kunt hier nog verder om de ronde te maken via Mount Hood en ondertussen een bezoek te brengen aan de enorme dam die in de rivier ligt. Wij buigen hier echter af via de brug met de veelzeggende naam, Bridge of the Gods over de rivier leid van Oregon naar Washington State. Derde en laatste staat van deze reis. Nu volgen we de Columbia River terug in de richting van Portland, maar dat is niet meer de bestemming van vandaag. Ook in dit jaargetijde en haalbaarheid van de route hebben we een keuze moeten maken om óf te stoppen bij Mount St. Helens, de vulkaan die in de jaren tachtig voor het laatst uitgebarsten is en een letterlijk verpletterende indruk achtergelaten heeft óf Mount Rainier. De keuze valt uiteindelijk op deze laatste. De uitbarsting van Mount St. Helens is onderweg op verschillende gezichtspunten goed te zien. De vulkaan is niet ‘netjes’ vanuit de top uitgebarsten, maar heeft de hele zijkant uit de krater geslagen. Er lijkt we een hele hap verdwenen te zijn.

De route is prachtig en vooral de steeds opstekende koppen van de ‘mounts’ is elke keer weer een verrassing. Van afstand is al te zien dat Mount Rainier nog steeds in de sneeuw ligt. De warme, bijna zomerachtige temperatuur klopt er niet helemaal bij. Bij de voorbereidingen was het nog niet duidelijk of Mount Rainier überhaupt wel te bereiken was zo vroeg in het voorjaar. 1 mei is de eerste datum dat men zonder verplichte sneeuwkettingen het park in mag. Afhankelijk van het weer zijn de toegangswegen opengesteld. De campings ín het park gaan pas in juni open. Volgens de website is één van de centrale punten van het park, Paradise vermoedelijk nog gesloten. Ook kan het weer zo snel omslaan dat op sommige dagen de hele berg volledig gehuld is in dichte mist. Maar vandaag is niet zo’n dag. Sterker nog, we hebben geluk met de strakblauwe heldere hemel en de top ligt in volle glorie in de zon.

We rijden naar het eerste het visitor center bij Longmire. Er wordt hard gewerkt aan de doorgaande weg, die het duidelijk zwaar te verduren heeft gehad afgelopen winter. Nu de toeristen binnenkort weer zullen toestromen, moet alles weer in orde gemaakt worden. Het levert enige vertraging op, maar we hebben geen haast. In Longmire blijkt dat het visitor center niet bemand is. Wel loopt er een parkranger rond die vertelt dat Paradise wel degelijk toegankelijk is. De bekende lodge ligt weliswaar nog in een dik pak sneeuw, maar het gebied is bereikbaar. We zijn er nu toch en zetten de tocht voort. Er ligt niet alleen sneeuw op de top. Ook langs de wegen zijn hoge sneeuwwallen die op sommige punten boven onze camper uitsteken. De wegen zijn verder helemaal sneeuwvrij en het is een bijzondere gewaarwording door een soort tunnel van sneeuw te rijden. De top, die me elke keer weer doet denken aan een Monatoetje komt gestaag dichterbij. In Paradise ligt de lodge inderdaad tot aan de dakgoot nog in de sneeuw en de bergtop ligt in volle glorie bedekt met sneeuw voor ons. Wat normaal een wandelgebied is, is nu één grote sneeuwvlakte. Hoe leuk is het om met 28 graden sneeuwballen te gooien en tot je knieën in de sneeuw te staan. Dat is namelijk wat er gebeurt. Met deze temperaturen dooit de sneeuw natuurlijk snel en onder onze gewichten zakken we diep weg in de sneeuw. Ook best koud als je alleen slippertjes aan hebt….

Na een tijdje rondgelopen en gespeeld te hebben houden we het voor gezien. Eerlijk is eerlijk, om het park écht te kunnen beleven moet je toch wat later in het jaar zijn. De wandelpaden zijn nog niet open en op deze manier kun je er niet álles uithalen. Toch zijn we blij dat we gegaan zijn. We nemen dezelfde weg terug en net buiten het park in Ashford hebben we een camping gevonden. Wij zijn erg van de national park of state park campings omdat ze vaak zo mooi liggen, maar deze camping heeft toch zeker ook zijn charme. De camping heeft een aantal houten cabins die verhuurd worden en een aantal ruime en ogenschijnlijk willekeurig gelegen campingplekken. De vriendelijke eigenaren hebben zelf kinderen en dat kun je zien, want overal liggen fietsen, stepjes, ballen en ander speelgoed. Er is een speeltuintje en de sfeer is gemoedelijk. Een nette grote cabin waar je kunt douchen en de was kunt doen dient ook als gemeenschappelijke ruimte voor wanneer het weer niet zo best is. Een prima particuliere camping, zoals je ze niet vaak ziet. De jongens spelen nog even een partijtje basketbal en daarna sluiten we samen de dag af bij een vuurtje en een koud biertje.

Accommodatie
Plaats : Mount Rainier     
Naam : Mounthaven
Prijs : $ 42
Ligging : Aan de doorgaande (rustige) weg naar Mount Rainier (Nisqually entree) op slechts een minuut of tien rijden.

 

Bijzonderheden : Kindvriendelijke camping, vlak voor ingang Mount Rainier. Full hook-up. Wasserette

Route : Ainsworth SP – Mount Rainier (inclusief Mt. Rainier – Paradise v.v.)

Via : Hwy. 14 – Hwy. 5 – Hwy. 12 – Hwy. 7 – Hwy. 706

Als we wakker worden is het opnieuw een stralende dag. We hebben het echt getroffen. Er komen niet alleen toeristen op deze camping, want door het speeltuintje drentelen rustig een stuk of wat hertjes rond, die hier vast vaker komen. Op hun dooie akkertje zwerven ze over het terrein richting openbare weg. Dat soort taferelen is één van de dingen die een campervakantie zóveel extra geven dat een hotelreis daar wat ons betreft nóóit aan zal kunnen tippen.

Vandaag gaan we richting Seattle, maar onderweg stoppen we nog voor een excursie, Northwest Trek. Een soort van Beekse Bergen, maar dan met Noord-Amerikaanse dieren. Het natuurpark ligt in Eatonville op een kleine drie kwartier rijden in de richting van Seattle. In het park zijn verschillende mogelijkheden om de dag door te brengen. De nadruk ligt natuurlijk op de dieren. Het is eigenlijk een combinatie van een prachtige, dierentuin waar de dieren niet zomaar in kooien verblijven, maar zoveel mogelijk in hun natuurlijke habitat leven en een mooi open park á la Beekse Bergen. In plaats van met je eigen auto, rijdt er om de zoveel tijd een trammetje die door het grote ruime park rijdt waar de Roosevelt Elk, mooses, bizons en andere typische Noord-Amerikaanse dieren als berggeiten, maar ook veel vogels vrij leven. De tramrit duurt een klein uurtje. Daarna kun je een mooie wandeling maken door de prachtig aangelegde dierentuin. De wildere dieren, als wolven, beren, coyotes, poema’s, arenden en dergelijke kunnen natuurlijk niet zomaar rondlopen zonder een gevaar op te leveren, maar ook zij hebben een ruime plek waar ze in een natuurlijke omgeving wonen en toch ongestoord bekeken kunnen worden door de bezoekers. Het is eerlijk waar een prachtige dierentuin, vooral geschikt voor kinderen tot een jaar of twaalf of echte dieren- en natuurliefhebbers. Om ook degenen die minder interesse hebben in dieren tegemoet te komen is er in het bos een zipline parcours uitgezet dat in voor- en najaar alleen in de weekenden en in de zomer, iedere dag opengesteld is. Voor jonge kinderen is er een eenvoudig parcours, maar ook voor de avontuurlijke daredevils is er een spannend parcours. Een leuke en sportieve combinatie die een dagje uit voor het hele gezin garandeert. Helaas is het zipline parcours niet geopend. Niet getreurd, want wij hebben al weer een volgend doel. Het vlakbij Seattle gelegen, Museum of Flight.

Ten zuiden van Seattle ligt Tacoma airport en vlakbij ligt het museum dat helemaal toegespitst is op vliegtuigen en deels ook ruimtevaart. De indrukwekkende ingang waar bij de entree al een aantal vliegtuigen aan het plafond hangen smaakt naar meer. Zelfs als je geen bijzondere interesse hebt in vliegtuigen is dit museum toch een interessante plek. In de enorme eerste hal treffen we tientallen kleine en grotere vliegtuigen aan, die kleurrijk staan of al hangend de indruk wekken onderweg te zijn op een vlucht. In sommige vliegtuigen mag je plaatsnemen. De toestellen worden afgewisseld met interessante informatie en exposities. Andere ruimtes richten zich meer op de ruimtevaart, de maanlanding en Nasa en de periode rondom Wereldoorlog I en II. In weer een andere hal, staat een trainingsversie van de spaceshuttle op ware grootte. Zeer indrukwekkend als je bedenkt dat zo’n gevaarte de lucht in gaat. Enthousiaste vrijwilligers vertellen verhalen en overal kun je filmpjes bekijken om achtergrondinformatie te krijgen. Buiten gaat het museum verder. De eerste Boeing 747 staat hier, alsook de Concorde. Indruk maakt ook de Airforce One en voel je even zoals de president van Amerika zich moet voelen bovenaan de trap van het grote toestel. Hoe dan ook kijk je je ogen uit.

Na een paar uurtjes rukken we ons toch los uit het museum, want er moet nog geshopt worden. Deze keer niet in een outlet, maar in een heuse shoppingmall. Ten zuiden van Seattle ligt een hele grote. Westfield Southcenter. Tientallen winkels voor ieder wat wils, liggen in het chique winkelcentrum. Als je hier niet kunt slagen, kun je het nergens. In de Foodcourt, waar voor ieders trek wel wat te vinden is, van fastfood tot organic, van Indiaas tot pizza. We eten wat op het overdekte terras en het leuke van zo’n foodcourt is, dat ieder dus kan bestellen waar die zin in heeft en het samen kan eten. 

Tijd om lang te blijven is er niet, dus na een uurtje breken we op en rijden naar onze laatste camping van de reis. Als je rondom Seattle verblijft zijn er verschillende mogelijkheden. Seattle zelf heeft géén campings direct aan de stadsrand. Een optie is de Koa camping ten zuiden bij Kent. Omdat Cruise America ten noorden van Seattle ligt, bij Everett zoeken wij een camping ten noorden, dan hoeven we morgenvroeg niet meer ver te rijden. Later dan gepland komen we bij de statepark camping van Wenberg State Park aan. Achteraf jammer, want van de locatie zelf kunnen we niet meer profiteren en het bleek toch verder te zijn dan vooraf gedacht. Het ligt wel in een mooie omgeving, Shohomish County een gebied dat erg populair is en waar veel aan watersport gedaan wordt. De camping zelf is netjes, maar een beetje saai en sfeerloos. Voor onze laatste nacht prima en het heeft alle faciliteiten, zodat we ook de camper in orde kunnen maken om de volgende dag in te leveren.

 

Alternatief voor een stop in de buurt van Everett: Je kunt eventueel een bezoek inlassen naar Boeing homebase in Everett. In de Boeingfabriek en museum kun je de historie rondom dit reusachtige concern bekijken en een indrukwekkende rondleiding krijgen in de assemblagehallen waar aan de lopende band Boeing vliegtuigen geassembleerd worden. Wij slaan dit over, want deze excursie hebben we tijdens een eerdere reis twee jaar geleden al gedaan. Zeker wel een aanrader.

 

Ben je  nog niet uit gewinkeld en op zoek naar de grote merken, dan is een bezoek aan Seattle Premium Outlet nog een optie. Grote merken tegen sterk gereduceerde prijzen zijn hier te vinden. De Outlet ligt zo’n half uur ten noorden van Seattle bij Everett en dus vlakbij de locatie waar de camper ingeleverd moet worden. Tijd én ruimte laten een stop niet meer toe en ook onze portemonnee laat ondertussen de bodem zien.

Accommodatie
Plaats : Stanwood (Snohomish County)      
Naam : Wenberg State Park
Prijs : $32 + $8 toeslag (vanaf prijs $20, variërend per plek)
Ligging : Camping ligt vlakbij Lake Goodwin in Snohomish County een populair recreatiegebied. Bijzonderheden: Het drinken van alcohol is niet toegestaan.

Route : Mount Rainier – Everett

Via : Hwy. 7 – Hwy. 167 – Hwy. 161 – Hwy. 5

Excursie :
- Northwest Trek

- Museum of Flight

- Seattle Southcenter Westfield Mall

De dag start met het opruimen en inpakken. Als dat allemaal maar gaat passen. Er ontstaat commotie als tussen de plastic zakjes die tijdens de reis gespaard zijn opeens een klein spits snoetje met kraaloogjes steekt. Een verstekeling hebben we. Ik weet niet wie er erger schrikt. Ik, of het muisje van het gegil. We besluiten hem lekker te laten zitten en mee te nemen. De laatste rit, richting Everett wordt ingezet. De navigatie heeft moeite met het adres. Als we uiteindelijk de alternatieve naam van de highway 99 South intoetsen, vindt de navigatie probleemloos de verhuurlocatie van Cruise America op Evergreen Way. Wel zo handig om te weten. 2327 mijl na het begin van de reis leveren we de camper, zonder schade, maar mét een extra passagier in. Samen met de medewerker wordt het muisje er nadat alle bagage uit de camper gehaald is ook uit de camper gezet. Zodra zijn kleine pootjes grond raken, gaat hij er pijlsnel vandoor. De medewerker rondt de administratie af en belt een taxi die ons naar Seattle zal brengen, waar we nog een laatste middag en avond door zullen brengen. Ook vertelt ze dat er vlakbij een goede camping ligt, die zeer geschikt is voor een eerste of laatste nacht. Lakeside RV Park. We zijn er zelf niet geweest, dus spreken niet uit ervaring. Het ligt in ieder geval een stuk dichter bij op slechts een steenworp afstand. Was achteraf wellicht een betere optie geweest.

De taxi arriveert snel en wij én de bagage passen net. De rit duurt een klein half uurtje en de skyline van Seattle nadert snel. Het is mooi hoe de stad met de hoge, glinsterende gebouwen staat langs het water van de Puget Sound, want de stad is er bijna helemaal door omgeven. Aan de waterkant tegen de glooiende heuvels aan, staan de luxe en prachtige woningen die klaarblijkelijk niet van de doorsnee Seattle inwoners zijn. Bij ons hotel vlakbij het hoogste punt van Seattle, the Space Needle, worden we afgezet. We hebben een ruime familiekamer, waar we met zijn vijven kunnen verblijven. Een prima locatie. We hebben niet veel tijd voor Seattle dus laten we de bagage achter en vertrekken meteen naar de stad. Even de benen strekken, dus wandelen we naar Pike Market. In de laaghangende wolken aan de inmiddels grijze hemel dreigt regen. Na 20 minuten wandelen komen we aan bij de Pike Market, een publieke overdekte marktplaats waar vooral op zaterdag het krioelt van de mensen. Erg druk en kleurrijk door het aanbod van verse groente, fruit én snijbloemen in allerlei bonte kleuren. Verse vis en veel snuisterijen ontbreken ook niet. Het gebied net buiten de public market is voor een bezoekje misschien nog wel gezelliger dan de markt zelf. In Post Alley vind je verschillende winkeltjes en restaurantjes waar je overdekt (want het regent veel in Seattle) kunt winkelen en eten. Hier vind je ook een op het eerste gezicht onooglijke pastabar, maar waar je wel een overheerlijke meatballsandwich kunt eten. Als beste van Seattle gekwalificeerd én inderdaad heerlijke gehaktballen met tomatensaus en spaghetti met krokant brood. LoPriore Bros. Pasta Bar in the Pike Place Market—aka "the Pasta Bar". Ook goede pizza’s.

In het ernaast gelegen restaurantje Pike Place Chowder moet ongetwijfeld ook goed eten geserveerd worden. De bekende Clam Chowder in een zuurdeegbol, het gerecht dat je in Seattle ook gegeten moet hebben wordt geserveerd. Gezien de lange, lange rij wachtenden buiten in de regen moet het wel goed zijn. Toch beviel de heerlijke pasta, zonder wachtrij prima!

Downtown in de regen is wat minder, maar toch heeft deze moderne stad, met de hoge gebouwen wel wat. Het is veel strakker en moderner dan bijvoorbeeld Portland of San Francisco, maar straalt toch sfeer uit. Winkelen kan prima in een van de vele winkels downtown, waaronder de Westlake Mall waar ook de monorail naar Seattle center vertrekt.
Openbaar vervoer in Seattle is eenvoudig. Wat ook snel en handig is, zijn de verschillende monorailtrajecten. Binnen drie minuten ben je met de monorail vanaf hartje downtown in Seattle Center.

Seattle Center is de plek waar een aantal andere ‘highlights’ bij elkaar komen. Letterlijk in de vorm van de Space Needle, die niet te missen, de hoogte insteekt. Met een snelle lift word je naar de grote koepel gebracht met adembenemend uitzicht over de stad, haven, zee én Cascade Mountain Range met op een mooie dag de toppen van Mt. Rainier en St. Helens op de achtergrond. Maar ook in dit regenachtige weer mag je het eigenlijk niet missen en is het toch indrukwekkend.

Het hele gebied rondom de Space Needle is gericht op diverse musea, waaronder het sciencemuseum, erg leuk voor kinderen met veel touch & play exposities. Een groot Imaxtheater waar documentaires, maar ook normale filmvoorstellen op het gigantische scherm getoond worden. Veel kunstvoorwerpen en kleurrijke, moderne gebouwen geven sfeer aan het gebied. Voor muziekliefhebbers is het EMP Experience Music Project een must. Met de rijke muziekhistorie die Seattle heeft mag een museum voor muziekliefhebbers niet ontbreken. Behalve kijken, kun je hier ook muziek maken en genieten van je eigen geluiden of die van anderen.

 

Omdat het nog steeds regent en we geen zin meer hebben een restaurant te gaan zoeken downtown nemen we het advies ter harte en besluiten te gaan eten bij de Sport Restaurant & Bar aan de rand van Seattle Center en dus vlakbij ons hotel. Het shuttlebusje van ons hotel brengt ons er gratis naar toe. Het eten is heerlijk, goede burgers en een prima Thaise Curry staat op de kaart en de bijzondere Amerikaanse sfeer is erg leuk. Op de vele TV schermen, groot, groter het grootst, kun je alle sportwedstrijden volgen die er zijn. En mocht je geen sport willen kijken, zet je je ‘eigen’ tv gewoon op je favoriete zender. Niet vergeten om af en toe ook nog met elkaar te praten….. Als we uitgegeten zijn, is de regen gestopt en als we het restaurant uitlopen staat de Space Needle als een indrukwekkend gekleurde mega lantaarnpaal de lucht in te prijken.

Accommodatie
Plaats : Seattle      
Naam : Quality Hotel
Prijs : $ 128
Ligging : Vlakbij Space Center en op relatief kleine afstand van downtown Seattle.

Bijzonderheden : Gratis shuttleservice binnen de stad. Eenvoudig ontbijt inbegrepen. Familiekamers beschikbaar

Route : Everett – Seattle

Via : Hwy. 5 & Hwy. 99 (Evergreen Way)

Excursie :

- Seattle Center

- Pike Place Market

De laatste dag is aangebroken. In het hotel kunnen we gebruik maken van het ontbijtbuffet. Dat stelt niet echt veel voor. Bij de receptie vragen we om een taxi te bellen. Vanuit de stad is het nog best een eind naar het vliegveld. Vanuit Seattle ook mogelijk met het openbaar vervoer. Sound Transit heeft vanuit het Westlake Center of het convention center een Link Light Rail die je in 40 minuten voor nog geen 3$ per persoon naar het vliegveld brengt. Toch lokt deze optie ons niet echt, want om nu met vijf personen én bagage nog naar Westlake Center te gaan en dan vanuit het monorailstation naar het vliegveld te gaan weegt niet op tegen de taxi die ons in 30 minuutjes vanaf het hotel naar de vertrekhal op het vliegveld brengt. De 50$ hebben we er graag voor over. Bovendien hebben we gemerkt dat de gesprekken met de vaak buitenlandse taxichauffeurs die in de VS rondrijden, erg leuk en interessant zijn. Wij gaan dus voor het gemak en inderdaad ook deze keer treffen we een praatgrage Indiase chauffeur.

Op het vliegveld aangekomen verloopt het inchecken snel. Waarom toch moet je altijd zo lang voor vertrek aanwezig zijn? Seattle airport is niet bijster boeiend en het wachten op onze vlucht duurt lang. Aangezien het ontbijt niet echt fantastisch was lopen we een sportbar binnen en omdat we de clam chowder nog niet gegeten hebben, willen we er nu een nemen. Omdat alle tafeltjes vol zijn, worden we naar de bar gestuurd waar we op een barkruk plaatsnemen. De barman echter raakt in acute paniek en begint heftig zwaaiend en onduidelijk te gebaren dat we weg moeten. Waarom is niet meteen duidelijk, want door de serveerster zijn we toch echt naar de bar gestuurd. Wat blijkt, minderjarigen mogen helemaal niet aan de bar zitten. Wat een gek land is het soms toch. We hoeven niet eens iets alcoholisch. We willen gewoon soep. Helaas, dat mag niet. De soep kunnen we op het terras krijgen in een plastic bakje. Is toch anders dan bedoeld. Maar desalniettemin smaakt de soep toch. Uiteindelijk is het dan tijd om te boarden en zonder verdere problemen of vertragingen vertrekken we. Hoewel, vertragingen? Uiteindelijk zit het venijn in het staartje. Als we na een lange vlucht, via Frankfurt eindelijk aankomen bij onze auto die trouw staat te wachten op P3, wil die niet meer starten. Gelukkig is er een depot van de ANWB op het parkeerterrein. De Wegenwachter is nog even een andere klant aan het helpen en na een starthulpje kunnen we dan eindelijk huiswaarts keren. Met opnieuw een hele berg aan ervaringen en herinneringen rijker.

Algemene indruk Route

Deze bijzondere reis die bijna helemaal van Zuid VS naar Noord VS gaat heeft ondanks het feit dat een groot deel langs de kust gaat, toch een boel verscheidenheid. De kustlijn heeft zoveel variatie dat je niet het gevoel hebt veel van hetzelfde te zien.

Voor Amerika liefhebbers die de traditionele rondreizen al gemaakt hebben is deze route een waardige variatie.

De reisperiode, half april/begin mei is voor deze route eigenlijk iets te vroeg. Om optimaal te kunnen genieten van de natuur en de mogelijkheden (openstelling en bereikbaarheid van parken en campings) is het aan te raden om een week of zes later te gaan. Vanaf eind mei/begin juni. Reizen in dit gebied kunnen gemakkelijk tot eind september gemaakt worden en in omgekeerde volgorde zelfs wel tot oktober. Probeer er dan ook Crater Lake NP en Lassen Volcanic NP in te passen. Van het binnenland van Oregon is op deze route nu weinig meegenomen. Dit soort rondreizen maakt het maken van keuzes helaas onvermijdelijk.

Er zijn veel campings, zowel particulier als in Nationale Parken, maar vooral ook veel State Parks en State Beaches waar je dicht in de natuur, voordelig en met veel privacy kunt kamperen.