Vandaag is het eindelijk zover! Na lang wachten en veel voorbereidingen gaan we vandaag naar de VS. We vertrekken thuis rond 06.00 uur en halen mijn  schoonzusje en zwager op. Vanuit daar gaan we door naar Schiphol. Ik heb vanuit huis een parkeerplaats gereserveerd op P6 Valet Parking. Het prijsverschil met P3 langparkeren was klein, dus we kozen voor het gemak van erg dichtbij de vertrekhal.

Rond 07.30 uur hebben we de auto geparkeerd. Een beetje aan de late kant voor onze vlucht van 08.55 uur, maar gelukkig verloopt alles erg vlot en soepel. Bij de gate kunnen we vrijwel direct instappen voor onze vlucht naar München. Deze duurt een uurtje en met onderweg wat drinken en een broodje zijn we er zo.

We hebben officieel een dikke 1,5 uur overstaptijd. We moeten nog even in het vliegtuig wachten tot alle rolkoffertjes, die allemaal het ruim in moesten, uit het vliegtuig zijn gehaald. Ook onze buggy staat direct al klaar. Met zijn allen de bus in naar de luchthaven en door de paspoortcontrole. Met een trein moeten we naar een andere terminal. Daar even naar het toilet en door een paspoort/boardingpas controle. Hierna staat aangegeven dat we door een security check moeten, maar deze blijkt dicht. We kunnen dus zo door naar de gate. Hier vraag ik na of er toevallig een stoel met baby bassinet beschikbaar is, maar die blijken helaas allemaal bezet. Er is wel een stoel naast ons vrij, en die houden ze leeg voor ons. Wat een geluk!

We laten Norah even rondrennen en kunnen hierna al snel instappen. Het is inmiddels 12.00 uur. Al snel na het opstijgen valt Norah in slaap. Helaas voor mij wel grotendeels op mijn stoel, waardoor ik zo'n twee uur sta of met een halve bil op de stoel kan hangen. Maar goed, je moet er iets voor over hebben. Het is een lange vlucht van 10,5 uur, maar Norah doet het super. Ze speelt, kijkt filmpjes op het schermpje en de tablet en valt het laatste uur nog in slaap.

We krijgen aan boord twee maaltijden, een snack en ze komen vaak langs met drinken. Een van de weinige keren dat ik zelfs met smaak heb zitten eten. De aanloop naar de landing is nogal onstabiel dus we zijn blij als we, allemaal een beetje misselijk, aan de grond staan. We wachten hier weer even op de buggy en lopen door naar de immigratie. We komen eerst bij een zuil waar we de douane vragen moeten beantwoorden en zelf al een foto moeten maken en vingerafdrukken. Hier wordt een uitdraai van gemaakt en we mogen door naar de beambte. Deze stelt nog een paar vragen en zet de stempel in onze paspoorten. De koffers liggen al klaar en we kunnen zo door de douane.

We gaan met de bus naar de autoverhuurder, deze komt direct al aanrijden. Dit duurt maar een paar minuutjes en ook het ophalen van de auto gaat erg snel. Het is even een puzzel om alle bagage er in te krijgen maar ook dat lukt. Op naar ons hotel. Ook dat is maar een kwartiertje rijden en we zijn snel ingecheckt.

Het is inmiddels 17.00 uur lokale tijd. We douchen allemaal en gaan pizza eten. Ook Norah houdt zich goed, maar tegen 19.00 uur stort ze in. Niet zo gek, het is 03.00 uur in Nederland. Snel naar bed!

Hotel: Doubletree by Hilton Denver Quebec Street

Kosten: €95-€115 per nacht

Voor een eerste nacht met jetlag hebben we een redelijk goede nacht. Norah is wakker van 02.30 uur tot 04.00 uur, maar slaapt daarna tot 07.30 uur. We worden rustig wakker en rond 08.15 uur komen de buren even het plan van vandaag overleggen. We besluiten typisch Amerikaans te gaan ontbijten bij de Denny's. Eieren, spek, pannenkoeken, toast, heerlijk!

Vanuit hier rijden we richting het centrum van Denver. We willen vanochtend naar de dierentuin gaan. Als we aan komen rijden ziet het er al druk uit, als we op de 4e etage van de parkeergarage nog geen plekje hebben, draaien we toch maar om en rijden naar de Botanic Garden. Hier is het een stuk rustiger. We betalen de entree van $12,50 per persoon, Norah is gratis. Het is heerlijk weer en fijn rondlopen door de mooie tuinen. Een fijne ochtend!

We rijden door naar de Voodoo Doughnuts, die hebben we vorig jaar in Portland gegeten en kunnen we niet overslaan! Met een prachtige roze doos vol lekkers rijden we terug naar het hotel. We leggen Norah in bed en ik blijf bij haar op de kamer met een boekje. De rest loopt naar de Wal Mart om wat te drinken te gaan halen.

Na Norah's dutje stappen we weer in de auto naar downtown. We parkeren de auto bij het state capitol, die we van verschillende kanten bekijken. Wat een gaaf gebouw. Helaas is het op zondag gesloten. We lopen over de 16th Street Mall. Een gezellige straat met veel winkels en restaurants. Uiteindelijk kiezen we Rock Bottom Brewery om wat te gaan eten en een biertje te drinken.

Na het eten terug naar de auto en het hotel, allemaal op tijd in bed!

Hotel: Doubletree by Hilton Denver Quebec Street

Kosten: €95-€115 per nacht

Denver Botanic Gardens US$50,- voor vier volwassenen en één kind (gratis)

Vannacht was Norah weer wakker van 02.00 uur tot 03.30 uur, maar sliep daarna goed verder tot 07.00 uur. Tot nu toe hebben we niks te klagen met haar jetlag! We maken ons klaar en gaan om 07.30 uur naar de auto. Ik heb vrijdag vanuit thuis naar Road Bear in Denver gebeld, en we kunnen de camper al om 08.00 uur ophalen. Super fijn! We zitten dus op tijd in de auto, het is gelukkig maar een kwartiertje rijden.

We worden hartelijk ontvangen en krijgen het papierwerk. We nemen alles door en tekenen. We betalen de Colorado road tax en autoriseren de borg van $1000. Hierna gaan we naar de camper, ons huisje voor de komende 2,5 week! Of ja, zeg maar huis van een dikke 30 feet.

Arian en ik blijven voor de uitgebreide uitleg, terwijl Charlotte en Stefan gaan kijken of we iets kunnen gebruiken uit de kast met spullen die zijn achtergelaten. Dat kunnen we zeker, ze vinden veel verschillende kruiden en sauzen, van alles om te bbq'en en ook een losse kleine barbecue. Ideaal! We zetten alles in de camper en rijden  met auto en camper terug naar het hotel.

Het is inmiddels 10.00 uur. Bij het hotel halen we alle spullen van de kamers en brengen die naar de camper. Arian gaat de auto nog even vol tanken en ik check uit bij het hotel. Ook de auto kunnen we hier inleveren, ideaal. Onze eerste stop is de Wal Mart voor de eerste boodschappen. De mannen regelen het vlees, terwijl Charlotte en ik in dezelfde tijd alle overige boodschappen bij elkaar zoeken.

We gaan met een flinke kar vol naar de camper, waar we eerst wat eten.

Hierna door naar onze camping, ongeveer 1,5 uur rijden. Ik heb een state park net buiten Denver gereserveerd, en dit blijkt een goede keuze. Een mooie, rustige camping middenin de bossen. We gaan even buiten zitten met wat te drinken, waarna Arian met Norah gaat douchen en wij de koffers en tassen uit gaan pakken. Als alles een plekje heeft steken we de bbq aan. Heerlijk! We genieten van het lekkere eten en duiken op tijd ons bed in. 

Camping: Reverend’s Ridge Golden Gate Canyon State Park US$36,-

Gereden mijlen: 57 mijl / 91 kilometer

Entree Golden Gate Canyon State Park US$7,-

We worden om 07.00 uur wakker gemaakt door Norah, die heeft vannacht weer het klokje rond geslapen, super fijn! Helaas is Arian vannacht ziek geworden, dus die blijft nog even liggen. We starten dus ook rustig op met een bagel en koffie of thee. Daarna douchen en ons klaarmaken.

Uiteindelijk rijden we rond 10.30 uur naar de dumpplaats op de camping om de tanks te legen en te vullen. Na het dumpen door naar de dichtstbijzijnde Wal Mart, dit keer met boodschappenlijstje. Norah valt al snel in slaap in haar stoel en wordt wakker als we bij de winkel zijn. Dit keer zijn we gelukkig een stuk georganiseerder en sneller klaar met alle boodschappen. Toch blijf je in zo'n Wal Mart stiekem altijd veel tijd spenderen.

Vanuit hier rijden we richting Rocky Mountain National Park, maar eerst stel ik de navigatie in op het plaatsje Nederland. Te leuk om niet even te stoppen voor een foto! Hierna rijden we over de Peak to Peak Highway, een hele mooie route, door naar onze camping. Het is al later in de middag, dus we installeren ons en steken de bbq aan. Na het eten loop ik met Charlotte nog een stukje vanuit de camping, waar we een prachtig uitzicht hebben. Mooie afsluiting van deze dag!

Camping: Moraine Park Campground, Rocky Mountain National Park US$26,-
Gereden mijlen: 107 mijl / 171 kilometer

Vandaag hebben we de hele dag in Rocky Mountain National Park en gaan we de eerste hike van deze reis doen. We besluiten gebruik te maken van de shuttle bussen. We kunnen direct instappen om 08.30 uur, al rijdt deze bus wel eerst (voor ons) de verkeerde kant op. Maar ach, zo zien we wat meer van het park. We moeten bij de park & ride overstappen op de bus naar Bear Lake. Het is allemaal goed geregeld, maar duurt wel lang. We zijn uiteindelijk zo'n drie kwartier onderweg.

We besluiten eerst het rondje om Bear Lake te lopen. Norah zit heerlijk op Arian's rug. Dit is een kort maar leuk rondje, vooral het uitzicht vanaf de andere kant van het meer is prachtig. Als we terug zijn bij de start van de trail besluiten we door te lopen naar Lake Haiyaho. We komen eerst langs Nymph Lake. Hierna gaat het pad flink omhoog, maar wordt het ook veel mooier. Prachtige uitzichten. We stoppen nog even bij Dream Lake, voor we aan het laatste stukje naar Lake Haiyaho beginnen. Dit vergt wat klim en klauter werk, maar het is het meer dan waard, een prachtig meer.

We kiezen niet via hetzelfde pad terug te gaan, maar via Alberta Falls. Het is iets verder, maar wel leuk om via een ander pad te gaan.  Zo komen we uiteindelijk bij de Glacier Geoge trailhead, waar we weer op de shuttle bus stappen. Om 14.30 uur zijn we terug op de camping, met een dikke 13 kilometer op de teller.  De rest van de dag doen we rustig aan en genieten van een verdiende bbq.

Camping: Moraine Park Campground, Rocky Mountain National Park US$26,-

Vandaag rijden we weer verder, maar niet voor we meer van Rocky Mountain National Park gaan bekijken. We rijden over de Trail Ridge road naar de west kant van het park. Wat een prachtige route. We stoppen bij verschillende uitzichtpunten en maken een paar korte wandelingen. Absoluut een aanrader. Ook om hem van oost naar west te rijden, dan rijd je niet aan de afgrond kant.

We stoppen bij het visitor centrum aan de west kant,  en proberen Norah te laten slapen, terwijl wij buiten aan een picknick tafel gaan lunchen. Helaas besluit Norah niet te gaan slapen, dus na even gebruik te maken van de wifi bij het visitor centrum, rijden we door naar de volgende camping. We staan op een mooi plekje en ons inmiddels standaard avond ritueel van installeren en de bbq aan, kan weer beginnen!

Camping: Heaton Bay Campground, Silverthorne US$34,-
Gereden mijlen: 130 mijl / 208 kilometer

Vandaag hebben we weer een stukje rijden voor de boeg, naar Aspen. We vertrekken op tijd. We willen via de Independence Pass rijden en onderweg en stukje hiken. De Independence Pass is prachtig en een mooie route om te rijden. We stoppen bij de Grottos Picnic Area voor de Grottos Trail. Een leuke wandeling door bossen, langs een ice cave (nu zonder ijs) en komt uit bij een prachtige waterval. Terug lopen we verkeerd en komen daardoor langs een aantal klimmers, heel gaaf om te zien. Het is maar een korte wandeling, maar de moeite waard.

We rijden door naar onze camping vlakbij Aspen en beginnen direct aan het eten. We eten vroeg en gaan net na 17.00 uur op pad. We willen naar de Maroon Bells, die in deze periode alleen voor 08.00 uur of na 17.00 uur met een eigen voertuig te bereiken is. Daartussen moet je betaald parkeren en er met een betaalde bus naartoe. Dit leek ons wat handiger.

Het is vanaf onze camping nog een goede drie kwartier rijden. Voor de entree kunnen we gebruik maken van onze nationale parkenpas. Als we aan komen rijden lijkt dit al meteen een goede keuze, het is super rustig. En wat een prachtige plek is dit! We lopen naar het einde van het meer, waar een man aangeeft dat iets verderop in de bosjes en moose zit. Die willen we natuurlijk wel zien, dus we lopen verder. En ja hoor, hij zit er nog. Wat een machtig beest! We kunnen hem van redelijk dichtbij bekijken, heel gaaf. Het is inmiddels redelijk laat voor Norah, dus we lopen terug naar de camper. Op de parkeerplaats zien we nog een vos, heel tof. We zijn laat terug op de camping en gaan allemaal snel slapen.

Camping: Difficult Campground, Aspen US$40,-
Gereden mijlen: 124 mijl / 199 kilometer

Vandaag gaan we weer op pad. We rijden weer door Aspen (gisteravond ook), een leuk dorpje, een echt ski dorp. We willen naar Hanging Lake rijden, een stukje uit de richting. Helaas komen we op de weg ernaartoe al een bord tegen dat de parkeerplaats vol is, maar we besluiten toch te gaan kijken. Helaas staat bij de afslag dat het niet toegankelijk is met campers langer dan 22 foot, dus houdt het voor ons echt op.

We rijden door naar de volgende stop plek, waar we even uitstappen en bij het water gaan kijken. Gelukkig was de weg hiernaartoe prachtig, dus is het niet eens zo heel erg dat we deze ook terug moeten. Ik besluit er ook aan te gaan geloven, en neem plaats achter het stuur. Mijn eerste mijlen in ons bakbeest. Het blijkt gelukkig heel makkelijk en relaxed te rijden, dus ik rijd door naar de zuidingang van Colorado National Monument. Direct na het binnenrijden van dit park stoppen we bij een picknick plek om te lunchen. Ook besluiten we hier een korte trail te gaan lopen. Achteraf blijkt alleen dat onze wandeling niet de trail was. Maar goed, het was even goed erg mooi.

We rijden verder door het park en stoppen bij verschillende uitzichtpunten. Wat een mooi park! We komen langs onze camping, maar besluiten eerst door te rijden naar het dorpje Fruita, waar ik een gratis dumpplaats heb gevonden. Het is bij het Colorado welkom centrum, ideaal! Omdat het inmiddels al etenstijd is, besluiten we in het dorpje een hapje te gaan eten. Het wordt een grill restaurant waar we allemaal genieten van onze keuzes. Na het eten terug naar de camping, waar onze plek een prachtig uitzicht blijkt te hebben. De plek is erg scheef, maar het uitzicht maakt veel goed!

Camping: Saddlehorn Campground, Colorado National Monument US$20,-
Gereden mijlen: 197 mijlen / 315 kilometer

Vandaag hebben we een hele dag om deze prachtige omgeving te gaan ontdekken. We starten rustig op en rijden met de camper weer het park uit. De hike die we willen gaan doen start buiten het park. We rijden eerst nog een keer naar dezelfde dump bij het Colorado visitor center,  de grijs water tank is alweer vol.  Daarna door naar onze hike die staat bij de Lower Monument Canyon Trailhead. Het is met onze camper even zoeken naar een plekje op de kleine en scheve parkeerplaats, maar het lukt!

We starten om 11.15 uur aan de hike, en volgen eerst de bordjes naar de Wedding Canyon. Dit blijkt een pittige klim, vooral door de gigantische hitte en het feit dat we alleen maar in de zon lopen. Als we eenmaal aan het einde van de klim zijn, blijkt het wel echt meer dan de moeite waard. Wat een prachtig uitzicht! Vanaf hier kunnen we de hike een rondje maken door de Lower Monument Canyon trail terug te volgen. Uiteindelijk zijn we om 14.00 uur terug bij de camper na zo'n 8 kilometer lopen.

We rijden terug naar de camping, waar de rest nog de Window Rock Trail gaat doen die vanaf de camping staat,  terwijl ik lekker in de camper een boekje blijf lezen. Natuurlijk gaat de bbq weer aan en kijken we weer terug op een mooie dag.

Camping: Saddlehorn Campground, Colorado National Monument US$20,-

Vandaag gaan we weer op pad. We beginnen de dag op tijd en rijden naar Book Cliffs View vlakbij de camping, waar we met prachtig uitzicht gaan ontbijten. Hierna rijden we door richting Moab. Ik wil graag een keer de Utah 128 rijden en vandaag is dan eindelijk het moment. En wat is het een prachtige route, wauw! We willen eerst graag de hike bij Fisher Towers gaan doen, maar helaas is het geluk weer niet met ons. Ook deze toegangsweg is niet toegankelijk voor campers langer dan 22 foot. Balen, want het ziet er prachtig uit.

We rijden verder naar de Grandstaff Canyon (voorheen Negro Bill Trail) waar we gelukkig wel meteen een plekje voor de camper vinden. We starten rond 12.45 uur aan deze hike. Hij blijkt prachtig, je loopt door een hele mooie canyon en steekt een aantal keer een riviertje over. Dit is prima te doen. Het is wel ontzettend heet op dit tijdstip. Uiteindelijk komen we aan het einde van de trail, waar een hele gave natural bridge staat. Hier zijn een paar mensen aan het abseilen. We blijven hier een tijdje zitten om te kijken en wat te eten. We beginnen om 14.45 uur aan de terugweg, en deze lijkt een stuk sneller te gaan. We hebben ook wel een stuk meer schaduw. De trail wordt aangegeven als 6,5 kilometer, echter zijn wij na een dikke 8 kilometer om 15.50 uur weer bij de camper.

We rijden naar onze camping in Moab, waar we welverdiend even in het zwembad springen. We frissen ons op en halen de jeep op die we morgen een dag hebben gehuurd. We mochten hem vandaag om 18.00 uur al op komen halen, super fijn. Als afsluiter van deze toffe dag gaan we bij een van onze favorieten eten: de Moab Brewery. Het is weer heerlijk.

Camping: Canyonlands RV Resort & Campground, Moab US$75,-
Gereden mijlen: 98 mijlen / 158 kilometer

We zijn vandaag op tijd op, we willen goed gebruik maken van onze jeep. We vertrekken om 08.00 uur en gaan eerst even langs de supermarkt voor eten voor vandaag. Hierna op pad naar Canyonlands. We besluiten direct aan het avontuur te beginnen en kiezen voor de Gemini Bridges Trail. Dit blijkt een goede keuze, een leuke trail en de Gemini Bridges zelf zijn absoluut de stop en korte wandeling waard.

We besluiten eerst twee uitzichtpunten in Canyonlands te bezoeken, zodat we morgen niet terug deze kant op hoeven. Eerst naar de Grand View Point, deze blijft indrukwekkend. Daarna de korte wandeling naar de Mesa Arch om hier van het prachtige uitzicht te genieten. Hierna ga ik rijden en begint het echte werk: we kiezen voor de Schafer trail. Zo ontzettend gaaf om naar beneden te rijden! Prachtige uitzichten onderweg, we schudden flink op en neer, maar dit is zo gaaf! De Schafer trail eindigt bij Potash, waar we op de 191 richting Moab uitkomen.

Het is nog vroeg, dus we besluiten de Long Canyon trail op te rijden. Ik heb weer geluk want ik zit op deze gave trail weer achter het stuur. En wát een uitzicht. Hij is zelfs zo gaaf dat we van chauffeur wisselen, omdraaien en hem nog een keer rijden. Daarna rijden we terug naar Moab, waar we eerst de spullen bij de camper droppen, waarna Arian en Stefan de jeep gaan wassen en inleveren. We hebben 108 mijl/173 kilometer gereden met de jeep. Als zij terug zijn lopen we naar de Mexicaan, waar we heerlijk eten. Wat een topdag!

Camping: Canyonlands RV Resort & Campground, Moab US$75,-
Gereden mijlen: 0
Huur jeep US$311,63

We blijven vandaag nog een dagje rondom Moab. We beginnen de dag rustig en rijden eerst naar een outdoor winkel om een draag rugzak voor Norah te kopen. We hebben deze van vrienden geleend, maar willen er zelf ook graag een. Ze zijn hier een stukje goedkoper en Arian lijkt de Ospray erg fijn.

Na deze aanschaf rijden we door naar Arches National Park en kiezen we de hike naar de Delicate Arch. Er zijn gelukkig voldoende parkeerplaatsen voor onze camper. We starten om 11.45 uur en relaxen een tijdje bij de Arch. Het leek er even op alsof het hard zou gaan regenen, maar gelukkig blijft het droog. Uiteindelijk zijn we om 13.45 uur weer bij de camper. We overleggen even wat we willen doen, maar hebben eigenlijk allemaal wel zin in een relax middag. We rijden terug naar de camping, gooien was in de machine en sluiten ons bezoekje aan Moab af met een laatste diner bij de Brewery.

Camping: Canyonlands RV Resort & Campground, Moab US$75,-
Gereden mijlen: 38 mijl / 61 kilometer

We starten de dag weer op tijd, want hebben een volle dag voor de boeg. We beginnen bij de trail naar de Corona Arch. Deze ligt aan de 191 (waar weer dinsdag ook overheen reden), zo'n 20 minuten buiten Moab. We starten om 09.30 uur. Het blijkt ook snel alweer een hele toffe hike. Wederom weer erg warm in de felle zon zonet veel schaduw. We komen langs twee stukken ketting. De eerste langs een soort richel, waar de ketting volgens ons eigenlijk niet perse nodig is. Daarna bij een stijl stuk omhoog, waar ook treden in de rots zijn gehakt. Deze ketting blijkt vooral omlaag handig te zijn.

Hierna komen weer bij een trapje van een paar treden, waarna we al snel uitzicht hebben op de Corona Arch. Wauw! Een prachtige Arch en zo rustig. We nemen de tijd om de Arch te bekijken, vanaf de achterkant (terug kijkend op de trail) blijkt het uitzicht veruit het mooist. Na genoeg foto's lopen we terug en zijn we om 11.30 uur weer bij de camper.

We gaan direct op pad. Onze route brengt ons langs Mesa Verde National Park, waar we graag even een kijkje willen nemen. Helaas geen tijd voor een uitgebreid bezoek, dus alleen een indruk krijgen. We starten om 16.00 uur aan de Mesa loop en stoppen bij de eerste Pit house die we tegenkomen. Dit blijkt ook de oudste te zijn, direct leuk om te zien. Daarna stoppen we bij de Sun Point View, waar we een heel gaaf uitzicht hebben op een aantal van de cliff dwellings. We hebben gelezen dat de Spruce Tree House zonder gids toegankelijk is, dus ook daar gaan we kijken. Helaas blijkt deze gesloten dus mogen we er niet in.

We besluiten dus met de camper verder te gaan rijden. Mesa Verde en ook de omgeving heeft ons echt positief verrast, dus absoluut nog een keer een langer bezoek waard. We rijden door naar onze camping nabij Durango. We zijn er na sluitingstijd om 19.00 uur en helaas hangt onze reservering niet klaar. Een vaste gast spreekt ons aan en zegt dat ze door een computer storing alle reserveringen kwijt zijn. Hij begeleidt ons naar een lege plek waar we ons installeren. Hij beveelt de pizza's die ze op de camping bakken aan, waar we gebruik van gaan maken. Het smaakt inderdaad heerlijk!

Camping: Alpen Rose RV Park, Durango US$53,-
Gereden mijlen: 251 mijlen / 402 kilometer

We starten weer rustig op, lopen nog even naar de receptie maar alles is goed en vertrekken om 10.45 uur. We rijden naar Montrose, waar we eerst gaan lunchen bij de Rib City Grill. Het smaakt heerlijk. Hierna doen we weer een rondje Walmart en rijden daarna door naar onze bestemming van vandaag: Black Canyon of the Gunnison.

We zijn net voor sluitingstijd bij het Visitor Center, waar we snel naar binnen lopen om te informeren naar de mogelijkheden voor een hike de canyon in. We krijgen alle informatie, alleen de permits die er voor nodig zijn kunnen alleen op de dag zelf opgehaald worden. We weten in ieder geval genoeg en rijden door naar onze camping plek. Voor de verandering koken we een keer een lekkere pasta en gaan we op tijd slapen voor de drukke dag morgen.

Camping: South Rim Campground, Black Canyon of the Gunnison National Park US$22,-
Gereden mijlen: 112 mijlen / 179 kilometer

De wekker gaat om 06.45 uur en we rijden om 07.10 uur de camping af. Oké, we hebben nog niet ontbeten, maar we kunnen wel op tijd vertrekken. We rijden naar het visitor center en halen de benodigde permit. We ontbijten in de camper en gaan om 08.00 uur op pad. De wandeling start op een van de gewone trails van het park, waardoor wij denken dat het nog wel meevalt.

Na ongeveer een kilometer komen we bij het bord vanaf waar we de permit nodig hebben. En dat merken we direct. Het wordt direct flink steiler en steeds minder een daadwerkelijk pad. We komen al snel bij een lange ketting die je langs een heel steil stuk helpt. We komen hierna een man tegen die aangeeft dat het nog een stuk lastiger gaat worden. Hij heeft gelijk. Het pad is super stijl, en bestaat eigenlijk alleen maar uit los zand en stenen. Het grootste deel van het stuk naar beneden schuif ik op mijn billen. Lopen is gewoon niet te doen, om de meter schuif je weg.

Als we bijna beneden zijn lopen we een hoek om en zien we direct waar we dit voor doen. Wauw!! Het is hier zó mooi. We zijn om 10.15 uur beneden na ca. 2,5 kilometer. We genieten van het prachtige uitzicht, eten en drinken en starten om 11.30 uur weer aan de weg naar boven. Over het algemeen is naar boven beter te doen, alleen een stuk zwaarder. We hebben nu ook veel meer zon.

Ik gebruik ook vaak mijn armen, omdat het gewoon echt heel steil is. Gelukkig heb ik 3 berggeiten bij me, die af en toe helpen. Norah valt zelfs nog in slaap in de rugzak bij Arian. Om 13.50 uur zijn we weer boven bij de camper. Wat een overwinningsgevoel. De 'trail' was heel pittig en is zeker niet voor iedereen, maar het uitzicht beneden was alles waard.

We lunchen en rijden nog naar een paar uitzichtpunten. Gaaf om te zien waar we een paar uur ervoor waren. Vooral Devils lookout vinden we prachtig. Terug op de camping doen we niet veel meer, we zijn allemaal moe.

Camping: South Rim Campground, Black Canyon of the Gunnison National Park US$22,-
Gereden mijlen: 29 mijlen / 47 kilometer

We doen vanochtend rustig aan, spierpijn! We besluiten weer bij de Denny's te gaan 'ontbijten', tegen de tijd dat we er zijn is het meer brunchen. Daarna nog even de City Market in voor wat boodschappen en we rijden richting onze volgende bestemming.

Eerst stoppen we bij de Dillon Pinnacles trail, welke we gaan lopen. Even de spiertjes los krijgen. We starten om 14.45 uur. Het is een mooie wandeling met gave uitzichten op zowel de Pinnacles als het Blue Mesa reservoir. Na ongeveer 6 kilometer zijn we om 16.30 uur weer bij de camper. We rijden naar Elk Creek campground, maar stoppen eerst bij de haven die er bij zit. We zouden morgen graag een boot willen huren, maar helaas zit het ons ook hier niet mee. Ze zijn morgen gesloten in verband met renovaties. Balen!

We rijden door naar de camping, waar ik plek D10 gereserveerd heb. Er staan alleen al spullen en er haakt en andere naam bij. Er staat geen camper, dus we zetten die van ons er even neer terwijl de rest even naar de camp host loopt. Die snapt er ook niks van. We mogen een ander vrij plekje uitzoeken. Uiteindelijk niet heel vervelend, want van onze nieuwe plek hebben we een prachtig uitzicht. De bbq en het kampvuur gaan weer aan een we genieten van dat mooie uitzicht.

Camping: Elk Creek Campground, Curecanti National Recreation Area US$22,-
Gereden mijlen: 52 mijlen / 83 kilometer

Vandaag hebben we weer een van de langere ritten van deze reis op de planning staan. We gaan dan ook op tijd op pad. Het is gelukkig een mooie route, dus de rit naar Colorado Springs gaat snel.

We arriveren rond lunchtijd, en hebben allemaal zin om Mexicaans te gaan eten. Die zoeken we dus op in Colorado Springs, gelukkig is er meer dan voldoende keus! Het wordt weer een gezellig en lekkere lunch.

Vanuit het stadje rijden we door naar onze camping in Cheyenne Mountain State Park. We zijn fijn op tijd op de camping en installeren de camper. Ook komen we er achter dat er de mogelijkheid is om te wassen, dus we draaien nog een laatste wasje van de vakantie. Er is een grote gezamenlijke ruimte, waar van alles aan speelgoed ligt. Norah vindt het fantastisch, even wat ander speelgoed dan wat we zelf bij hebben! Ook is er een grote speeltuin buiten. Ze vermaakt zich dan ook goed tot etenstijd. Uiteraard gaat de barbecue weer aan en hebben we weer een fijne avond.

Campground: Gobbler Grove, Cheyenne Mountain State Park US$40,-
Gereden mijlen: 186 mijl / 298 kilometer
Entree State Park 2 dagen: US$14,-

We hebben vandaag een volle dag in deze omgeving. Vanuit thuis heb ik van alles opgezocht, maar we merken dat we allemaal niet zo’n zin hebben om op pad te gaan. We besluiten dan ook vanochtend de camper op zijn plekje te laten staan. Ik besluit er helemaal een relaxed ochtendje van te maken en blijf met mijn boek bij de camper. Arian, Stefan, Charlotte en Norah gaan in het park zelf wandelen. Zij zijn uiteindelijk een paar uur op pad en vonden het een leuke wandeling, maar niet te vergelijken met wat we de afgelopen weken al gezien hebben.

We besluiten Norah in de middag haar dutje een keer in haar bedje te laten doen. Dat is nog niet veel gebeurd deze reis, maar ze gaat lekker slapen. Wij spelen ondertussen buiten een spelletje tot ze weer wakker wordt. Hierna gaan we toch even op pad met de camper. We besluiten eerst naar de Wal Mart te rijden voor wat laatste boodschappen en om even te kunnen contacten met het thuisfront. Ideaal de gratis Wi Fi. Na de Wal Mart rijden we door naar de Outback, een van de restaurants waar we deze reis graag nog wilden eten. En dat stelt zeker niet teleur! Norah is erg lief en het eten is heerlijk.

Na het eten weer in de camper terug naar de camping, ik rijd. Als we het park zijn ingereden zie ik ineens een ‘spinnetje’ op de weg zitten. Als ik hem vanuit de camper zie zitten, moet het wel even de moeite waard zijn om te stoppen. Het blijkt een flinke tarantula te zijn die rustig over de weg weer de bosjes inloopt. Bijzonder om te zien, al hebben we de rest van de avond allemaal de kriebels en denken we overal spinnen te voelen.

Campground: Gobbler Grove, Cheyenne Mountain State Park US$40,-
Gereden mijlen: 29 mijl / 46 kilometer

We beginnen vandaag alweer aan onze laatste volledige dag met de camper en gaan dus op pad naar onze laatste camping van deze reis. We balen allemaal ontzettend dat onze camperreis alweer bijna voorbij is! We zijn er absoluut nog niet klaar voor om terug naar huis te gaan. Gelukkig kunnen we terug kijken op een prachtige reis en hebben we nog een leuke dag voor de boeg.

We vertrekken op tijd en rijden om 08.30 uur de camping af. Onze eerste stop van vandaag is de US Air Force Academy. Het lijkt ons heel bijzonder dat dit hier vrij te bezoeken is. Hoe vaak ga je het nou meemaken dat je zo’n Amerikaanse plek kunt bezoeken? We beginnen bij het Visitor Centre, waar we veel informatie lezen en bekijken over de Academy. Erg interessant om te lezen, vooral hoe het allemaal verloopt voor de studenten. Vanuit de Visitor Centre rijden we door naar de chapel. Een bijzonder gebouw en zeker een bezoek waard als je hier bent. Helaas blijkt hij volgend jaar voor een lange tijd dicht te gaan voor renovatie. Wij hebben dus nog net geluk en hebben nog een kijkje kunnen nemen. Er zijn op het terrein verschillende ‘uitzichtspunten’ met extra informatie.

We besluiten hierna door te rijden, want we hebben nog meer op de planning staan. We rijden door naar een park vlakbij Denver, Roxborough State Park. De toegangsweg blijkt een stuk onverhard te zijn, waar we pas achter komen als we er al rijden. Een slechte weg, niet aan te raden met de camper. We kunnen niet meer omdraaien dus moeten wel door rijden. In het park besluiten we de Fountain Valley Trail te gaan doen. Een makkelijke trail, wat zeker aan te raden is gezien de ontzettende hitte. Het is zó warm. De trail is leuk. We besluiten het rondje rechtsom te starten, omdat we dan terug tussen de rotsen door lopen. Achteraf gezien hadden we de trail waarschijnlijk beter andersom kunnen lopen (dus vanaf de start linksom), omdat je dan beter uitzicht hebt op de mooiste rotsen. Het is een leuke afsluiter van deze reis in een bijzonder landschap, al hebben we allemaal last van de hoge temperaturen. We gaan na de trail snel weer op pad, want we hebben nog genoeg te doen vandaag.

Vanuit het park rijden we naar de luchthaven van Denver, waar we Stefan en Charlotte naar de autoverhuurder Alamo brengen. Zij blijven na het inleveren van de camper nog een weekje langer en hebben hiervoor een auto gehuurd. Nadat we hen hebben afgeleverd, rijden we door naar onze allerlaatste camping in Cherry Creek State Park. Een gunstig gelegen camping ten opzichte van de verhuurder. Het blijkt ook een leuk park te zijn, ook al zien we er niet veel van. Na aankomst beginnen we direct aan de grote opruim, inpak en schoonmaak truc die nodig is voor het inleveren morgen. We zijn er lang mee bezig, maar uiteindelijk zijn we voor vanavond zo goed als klaar. Voor de laatste keer gaat de barbecue aan en wordt de koelkast leeg gemaakt. We genieten samen van onze laatste avond bij de camper.

Campground: Coyote Loop, Cherry Creek State Park US$40,-
Gereden mijlen: 155 mijl / 248 kilometer
Entree State Park: US$7,-

De wekker gaat vandaag op tijd, de allerlaatste dag van deze reis. We zorgen dat de camper klaar is voor het inleveren. Ik stap samen met Stefan in de huurauto met onze bagage. We hebben voor vandaag een dagkamer geboekt in een hotel vlakbij de luchthaven. Samen met Stefan rijd ik naar het hotel om alvast in te checken en onze bagage achter te laten. Vanuit het hotel rijden we door naar de camperverhuurder. Ondertussen rijden Arian, Charlotte en Norah in de camper via een tankstation ook naar de verhuurder.

We komen ongeveer tegelijk aan, goed geregeld dus. We ruimen de camper leeg en laden de laatste bagage over in de huurauto. Al het beddengoed, handdoeken en campingstoeltjes halen we uit de camper en deponeren we in de daarvoor bestemde bakken. Ook de laatste spulletjes die wellicht een volgende huurder nog kan gebruiken zetten we terug in de kast.

Met dezelfde medewerker als twee weken geleden, doen we de gehele check van de camper. Gelukkig geen schades, en de kleine dingetjes waar we tegenaan liepen tijdens de reis melden we. Zo blijken er verkeerde gordijnen te liggen om op te hangen in de bestuurderscabine, lag de verkeerde trap bij de hoogslaper (de juiste bleek later op het stapelbed te liggen, alleen hebben we die niet uitgeklapt) en is er een opstaand randje in de keuken los gekomen. Zo hebben de volgende huurders hier hopelijk geen last van. Alles is goed, de borg wordt weer vrijgegeven (was enkel gereserveerd) en we betalen de kosten voor het gebruik van de generator.

We stappen met zijn allen in de huurauto en rijden naar een restaurant gelegen tussen de verhuurder en de luchthaven. Voor ons laatste Amerikaanse maal is de keuze gevallen op de Red Lobster. Maar eerst lopen we nog even de Outdoor Store die er naast ligt binnen. Wat een gave winkel! Echt een aanrader om een kijkje te nemen. We genieten van een heerlijke lunch en rijden daarna door naar het hotel waar wij een dagkamer geboekt hebben. Hier nemen we afscheid van Stefan en Charlotte. Wat een raar moment na een heerlijke vakantie van bijna 3 weken samen! We hebben erna allemaal nog even het gevoel dat er iets niet klopt en er iets mist. Leuk om te merken hoe snel je gewend raakt aan elkaars gezelschap!

We leggen Norah op de kamer in bed en gaan ook zelf nog even liggen. Al veel te snel is het 14.30 uur en moeten we Norah weer wakker maken. Alle bagage weer op het karretje en door naar de shuttle. Deze brengt ons snel naar de luchthaven. Ik heb ons al online in kunnen checken, dus daar hoeven we alleen de bagage maar af te geven. Het is nog even een puzzel om alle bagage bij de incheckbalie te krijgen, aangezien we zo niks bij de hand hebben voor de kosten voor een karretje. Maar het lukt. Flink wat kilo’s bagage lichter gaan we door de paspoort controle en security check. Alles verloopt soepel. Bij de gate vraag ik nogmaals na of er een baby bassinet beschikbaar is, maar dat is helaas niet het geval. Maar toch hebben we wederom mega geluk; er is weer een lege stoel naast ons die leeg zal blijven. Ondertussen rent Norah samen met Arian over de loopbanden. Dat ze zich maar lekker moe rent!

We mogen weer als eerste instappen als het boarden begint en kunnen op deze manier de lege stoel naast ons dan ook snel ‘toe eigenen’. De vlucht verloopt goed. Na het eten leggen we Norah in haar slaapzak tussen ons in, waar ze het grootste deel van de vlucht slaapt. De overstap in Frankfurt verloopt hectisch. Een hele grote, gigantisch drukke luchthaven en een meisje die niet genoeg heeft geslapen en het gevoel heeft dat het 2 uur ’s nachts is; geen goede combinatie. Gelukkig kunnen we snel het volgende vliegtuig in en zijn we zo weer in Amsterdam. We halen snel de auto en gaan terug naar huis. We kijken terug op een fantastische reis!

Gereden mijlen: 21 mijl / 34 kilometer