Eindelijk is het dan 12 juni! Na de reis te hebben geboekt in december 2011, is de dag dan eindelijk daar. Vandaag vliegen mijn partner en ik naar Chicago.

Zoals bijna iedereen tegenwoordig doet hebben wij de dag ervoor al via de KLM website online ingecheckt. Op Schiphol hoeven we enkel de koffers nog te droppen en kunnen we al gauw door de paspoort controle. Onze vlucht vertrekt in de middag om 12:40 uur. We hebben nog voldoende tijd om een hapje te eten en te shoppen op Schiphol. De tijd vliegt voorbij en ineens hoor ik een omroep voor de vlucht naar Chicago. De gate gaat zo sluiten. Oeps! Gelukkig hebben we een gate vooraan en halen we op t nippertje de vlucht. We zijn letterlijk de laatste die door de douane controle gaan, maar ach we hebben het gehaald.

KLM is voor mij persoonlijk een van de betere maatschappijen. Ik vind de beenruimte redelijk en de verzorging aan boord is goed. Bovendien heeft iedere intercontinentale vlucht een eigen tv schermpje met een uitgebreid entertainment programma. Geweldig toch!

De vlucht vertrekt gelukkig op tijd en na een vlucht van 7 uur landen we al in Chicago. De lokale tijd geeft aan 14:00 uur. Na aankomst zo snel mogelijk uit het toestel om door de Amerikaanse douane te gaan. Na een half uurtje wachten zijn we er allebei al door heen. Snel de koffers halen en lekker naar het hotel toe. Voor de eerste twee nachten verblijven wij in een airport hotel. Dit hotel is het Comfort Suites O’Hare Airport.

Als de koffers eenmaal een plekje hebben en we opgefrist zijn informeren wij bij de receptie hoe wij het snelst in downtown Chicago komen. De dame van de receptie geeft mij aan dat er op korte afstand een metrostation gelegen is waar de shuttle ook stopt van het hotel. Geweldig! Wij nemen weer de shuttle naar het metrostation Rosemont. De metro brengt ons in een half uur naar Grand station, maar helaas we zijn er nog niet. Er is nog een busrit van zo’n twintig minuten naar Navy Pier voor nodig om ons op de plek van bestemming te brengen. Een kaartje voor zowel de bus als de metro kost US$ 5,- p.p.

Aankomst bij Navy pier. Navy Pier is gelegen aan Lake Michigan, een van de vijf grote meren in de VS. Navy Pier valt mij een beetje tegen, maar we willen graag een hapje eten. Het is een grote toeristische trekpleister waar gedurende de dag veel mensen te vinden zijn. Wij zijn er aan het begin van de van avond, dus de meeste mensen waren alweer weg. Na een kort bezoek aan Navy Pier nemen we de bus, metro en shuttle terug naar het hotel.

Vroeg uit de veren om lekker te ontbijten in het hotel. Voordat wij echter kunnen gaan vertrekken heb ik me gemeld bij Moturis. Het huurcontract is getekend en de transfer bevestigd. Morgen om 07:30 uur vertrekt de bus. Vandaag staat er een heuse shopdag op t programma. De dollar staat voor ons erg gunstig. Wij maken er dan ook gretig gebruik van. Natuurlijk gaan we ook een lekker downtown Chicago op ons gemak bekijken. De gehele reutemeteut van de shuttle, metro en bus ondergaan we weer om in hartje Chicago uit te stappen. Wat mij opvalt is de bovengrondse metrolijn die door het hele downtown gebied loopt. Velen zullen dit herkennen uit de films die hier ook veel zijn opgenomen. Overigens maakt dit ook heel veel herrie, maar het is echt leuk om te zien.

Chicago staat bekend om een aantal punten; Gisteren hebben wij al Navy Pier bezocht, maar de Chicago River is heel bekend en mondt uit in Lake Michigan. Daarnaast zijn er talloze leuke en zeer interessante musea,  Millennium park in North Michigan Avenue is  ook heel erg mooi. Mijn partner en ik wandelen een stuk op de stadskaart richting de North Michigan Avenue. De rest van de middag brengen wij winkelend door op de Magnificent Mile gelegen op de North Michigan Avenue. ’s Avonds keren we moe, maar voldaan terug in het hotel. De volgende ochtend zal het volgende avontuur van deze reis gaan beginnen.

Met een vertraging van ongeveer een uurtje is de bus eindelijk gereed om te vertrekken naar Wakarusa in Indiana. De rit duurt ongeveer vier uur, maar onderweg is er een korte stop. Als de grens met Indiana wordt gepasseerd gaat de tijd een uurtje terug. Fijn voor ons! Bij aankomst schrik ik wel een beetje van alle campers die er staan, maar we hebben al een nummer ontvangen en zetten onze koffers al bij de camper. Wij hebben een gloednieuwe camper die wij gaan rijden naar Las Vegas. Alle pannen, borden, bestek, glazen, beddengoed moet ik zelf uitpakken en een plekje geven. Als wij daarmee klaar zijn ontvangen we een korte uitleg en kunnen wij vertrekken!

Deze dag willlen wij zoveel mogelijk kilometers gaan maken om tijd te winnen. Wij rijden naar een Wallmart in South Bend om de eerste boodschappen te gaan doen. Wallmart vind ik zelf een van de fijnste supermarkten om te winkelen, omdat ze gewoon weg alles verkopen. In de camper miste ik een paar dingetjes die toch wel fijn zijn onderweg, zoals een broodrooster. Met een volle camper gaan we rijden richting Moline. Helaas moeten we dezelfde weg die we net zijn gereden met de bus. Wij besluiten om op de navigatie tolweg uit te zetten wat ons gelukkig niet via dezelfde route terug brengt naar Chicago. De route die wij rijden brengt ons langs kleine stadjes en vele kleine wegen. Toch moeten wij ook weer terug naar de snelweg om naar Moline te rijden. De avond valt al gauw en wij zien dat Moline nog ongeveer twee uur rijden is . Voor ons zou dat betekenen dat we pas om negen uur in Moline zijn. Te laat, vinden we. Iedere camper ontvangt een soort van telefoongids waar alle campings in staan. Samen met deze gids en een landkaart kom ik uit op La Salle waar we besluiten om op de KOA La Salle te verblijven voor  1 nacht. Net op tijd blijkt, want in de avond barst de regen en onweer los. De gehele camper schudde ’s nachts op en neer, en in de ochtend waait het nog hard.

Camping: KOA La Salle
Kosten: US$ 29,70 per nacht inclusief KOA korting voor een Electric/Water plek
Faciliteiten: Erg netjes en schoon. Een kleine, maar leuke camping midden op het platteland.

Vandaag is de langste rijdag die ik heb gepland in de reis. We gaan maar liefst een afstand van 860 km af leggen naar Sioux Falls. Lekker het eerste ontbijt in de camper met een eitje, daarna gaan rijden.

Het landschap dat we zien lijkt veel op Nederland. Veel groen en heel veel landbouw, maar de eindeloze weg kennen wij natuurlijk niet. De kwaliteit van de weg laat helaas te wensen over. Er zitten veel scheuren en gaten in de weg en als extra tegenvaller is de wind nog niet gaan liggen. Mijn partner moet bijna het gehele stuur naar links of naar rechts draaien om de camper te kunnen besturen.

De benzine gaat hard zo. We besluiten dan ook om te gaan tanken bij Kum & go. De benzine is hier het meest voordelig zover wij hebben kunnen zien. De tank wordt gevuld en wij rijden verder. De stad Des Moines passeren we al gauw, maar de reis gaat door. Het landschap blijft hetzelfde, maar als we richting Sioux City rijden vallen ons de zandzakken langs gebouwen (bijv. de McDonalds ) erg op. Later blijkt dat er lokale overstromingen zijn. Volgens de bewoners is dit ieder jaar een probleem en zijn er aan gewend.

Na wederom een tankbeurt komen we een aantal uurtjes later aan op de camping voor de nacht. Dit is de KOA Sioux Falls. We zijn er uiteindelijk om negen uur in de avond, maar deze dag heeft ons veel opgeleverd.

KOA Sioux Falls
Kosten: US$ 32,- inclusief korting voor een Electric/Water plek.
Benzine: US$ 146,- voor 39 Gallon
Benzine: US$ 100,- voor 28 Gallon

In de ochtend besluiten we om kort de plek te gaan bezoeken waar de plaats zijn naam aan ontleend. De Sioux Falls midden in de stad. Helaas eerst weer tanken. Daarna gaan we richting de watervallen die zijn gelegen in een leuk park waar de lokale mensen zelf veel sporten of picknicken. De watervallen zijn leuk om te bezichtigen, maar een half uurtje is voldoende tijd voor deze watervallen.

Na dit half uurtje gaan we op weg naar het allereerste nationale park van de route, Badlands NP. De afstand die vandaag op het programma staat is 220 mijl,  ongeveer vijf uurtjes rijden. Ach, na gisteren is dit een makkie! Al gauw rijden we de stad uit en weer de snelweg op. Het landschap is nog steeds redelijk vlak, veel groene weilanden en een eindeloze weg rechtdoor. Als we het plaatsje Chamberlain bereiken zien we een brug over een rivier. Aan de overkant van deze rivier is het landschap drastisch veranderd, maar voordat we deze brug oversteken willen we graag foto’s maken van het landschap en uitzicht.

Jaap (mijn partner) ziet een kleine heuvel waar we naartoe rijden. Boven op deze heuvel treffen we een Winkel van Sinkel. Nieuwsgierig lopen we naar binnen. De winkel heeft echt van alles, maar achterin bevindt zich een echte diner waar de locals lekker aan het eten zijn. Natuurlijk kunnen wij de verleiding niet weer staan en nemen plaats voor een heerlijke lunch.

Na de overheerlijke lunch gaan we de brug over richting Badlands NP. Voor mijn gevoel waan ik me in een Hobbit land, de heuvels zouden zo bewoond kunnen zijn. In de verte doemt een ander landschap op en de navigatie geeft aan dat we de snelweg moeten verlaten om af te slaan naar de ingang van Badlands NP. De laatste 10 mijl naar dit park gaan over lokale weg. Het landschap kan ik niet met veel woorden beschrijven. U moet dit echt gaan zien! Het is voor mij vanaf boven een maandlandschap met allemaal verschillende rotsen, hoeken en kleuren.

Bij de ingang van dit park hebben wij een America The Beautiful Pass gekocht waarmee wij toegang hebben tot alle nationale parken en nationale recreatie gebieden. Ook ontvangen we een foldertje en kaartje van Badlands NP. De tijd is inmiddels net na zes uur, tijd om naar de camping voor de nacht te rijden. Het bezoek aan het park staat voor morgen op het programma.

Camping: Cedar Pass Campground

Kosten: US$ 32,- per nacht voor een water/electric plek. Er zijn ook voordeligere plekken, maar deze hebben geen hook-up)

America the Beautiful Pass
Kosten: US$ 80,-
Benzine: US$ 140,- voor 40 Gallon

Strak blauwe lucht en zon! De steekwoorden waar we mee wakker worden. Het grote voordeel van een camper is dat je lekker zelf je ontbijtje klaar kan maken. Lekker een eitje met toast of een lekkere pancake, geweldig toch?! We genieten dan ook volop als we lekker buiten voor de camper in de zon ons ontbijtje nuttigen. Het uitzicht dat wij deze ochtend hebben is geweldig. De Badlands op de achtergrond is bijna niet voor te stellen.

We ruimen snel op, ontkoppelen de camper weer en gaan voor een laatste tocht door Badlandsa NP. Als we dit unieke landschap achter ons laten rijden we via de snelweg naar Mount Rushmore. De heuveltjes houden nog even aan, evenals de eindeloze wegen die we zien. Gelukkig blijft het een stralende dag! Onderweg besluiten we te stoppen in het plaatsje Wall. Wall is een klein dorpje met een echte Western straat speciaal gemaakt voor de toeristen. Het is wel leuk om daar een korte stop te maken. In Wall hebben we ook getankt bij een benzinestation waar we tot nu toe het voordeligst getankt hebben! US$ 3,33 per Gallon waar we deze dan ook flink voltanken!

De route volgt verder naar Custer waar o.a. het beroemde Mount Rushmore gelegen is. Als we Mount Rushmore naderen rijden we al in de bekende Black Hills. Deze heuvels/bergen zijn prachtig om te zien. Scherpe bochten, veel bomen kenmerken deze heuvels/bergen. Mount Rushmore is een echte toeristische trekpleister. Van vele klanten en collega’s heb ik gehoord dat het erg klein is en eigenlijk een beetje tegenvalt. Nou, dat is mij ontzettend meegevallen. De hoofden zijn in de berg gemaakt, maar toch wel leuk om te zien. Ze zijn niet super groot, maar je kunt ze duidelijk zien.

Bij deze berg is een Visitor Center gebouwd waar je een audio tour kunt huren om nog meer te weten te komen over de geschiedenis achter deze berg. Wij maken een paar leuke foto’s en besluiten onze route weer te vervolgen. Ver rijden we niet, want de route gaat naar Crazy Horse Memorial. Een aantal jaar geleden is de bouw van dit monument afgerond. Crazy Horse is een indiaan waarvan de huidige Natives het gezicht van deze indiaan in de berg hebben gemaakt. De toegang is US$ 20,-, maar dit besluiten wij niet te doen. We maken wel een paar foto’s.

Rond een uur of drie hebben we de dingen die op het programma staan al gezien. Voor ons hebben we overal voldoende tijd doorgebracht om alles goed te bekijken. We besluiten dan ook om door te rijden naar Buffalo, op weg naar Yellowstone. De route brengt ons volgens de kaart door een Scenic Route. Nou, dit is een van de mooiste wegen die ik tot nu toe heb gezien. Steeds verder de bergen in, op de top ligt zelfs sneeuw, afdalen naar watervallen, groene valleien, alles komen we tegen op deze weg.

Als de avond valt dan bereiken we moe, maar voldaan, Buffalo. De camping die ik heb opgezocht in de dikke campinggids is gelukkig nog vrij. Ons plekje voor de nacht hebben we dan ook snel gevonden. Ondanks het late uur (inmiddels rond een uur of negen) besluiten we toch om de BBQ nog aan te stoken voor een lekkere hamburger. Heerlijk!

Camping: Deer Park Campground
Kosten: US$ 32,01 Water/Electric inclusief 10% Good Sam Club korting

De Deer Park campground in Buffalo is een echte aanrader voor iedereen. Deze camping is een Good Sam Club waar Moturis klanten ook 10% korting ontvangen.  Deze camping is niet voor niks genaamd ‘Deer Park’. In de avond zijn er veel herten te zien!
Mount Rushmore parkeerkaart: US$ 10,- per camper

Yes! Vandaag rijden we naar Yellowstone. Sinds ik ooit eens op de middelbare school een spreekbeurt over dit park heb gedaan staat dit op mijn verlanglijstje. De afstand zal 410 KM bedragen en een ritje van ongeveer vijf uurtjes. Voor een rijdag is dit prima te doen. Wij volgen vandaag grotendeels de Highway 16 die ons langs Cody zal brengen. Onderweg passeren we leuke kleine dorpjes, maar niets is leuk genoeg om te stoppen tot we Cody bereiken.

Yellowstone heeft meerdere ingangen, maar wij hebben gekozen voor de East Entrance. Deze ingang is alleen in de zomermaanden geopend. Natuurlijk zijn er ook wegen die wel het gehele jaar geopend zijn, bijvoorbeeld de ingang bij Gardiner. Cody is de laatste grote plaats voordat wij nog hoger de bergen in gaan. Het is raadzaam om of de tank vol te gooien of om bijvoorbeeld de laatste boodschappen te doen. De tank hebben wij vanochtend al volgegooid in Buffalo en het is nog niet nodig om weer te tanken, dus rijden we door. Wel hebben we wat boodschappen gedaan en geluncht bij de McDonalds.

De rit vervolgt eerst over een redelijk vlakker gebied, maar al gauw doemen de bergen van Yellowstone op. Als we deze bergen in gaan veranderd het landschap nauwelijks, totdat we echt weer boven in de bergen zijn. We rijden enkel tussen bomen, bomen en nog eens bomen. De navigatie geeft nog een tiental kilometers aan, voordat we in het park zijn. We merken wel dat het weer heel anders is dan vanochtend.

Inmiddels is het een uurtje of zeven en de avond valt al. De lucht is grijs met koudere temperaturen. Ik schat dat het een graadje of 8 is. Natuurlijk rijden we stug verder! Ons geduld wordt beloond, de ingang is vlakbij. De ingang is verlaten, maar er liggen gelukkig wel kaarten van Yellowstone. We rijden direct door naar de eerste camping voor deze nacht. 

Camping: Baybridge Campground
Kosten: US$ 20,- zonder faciliteiten
Benzine: US$ 86,- voor 23 Gallon in Buffalo en US$ 49,- voor 15 Gallon in Yellowstone

Deze dag zullen we in Yellowstone blijven. In het park loopt een wegennet in een 8 waardoor het park heel toegankelijk is voor auto’s, motoren en campers, genaamd ‘The Grand Loop’.

Gisteren zijn wij binnengekomen bij Fishing Bridge. Fishing Bridge is gelegen aan Yellowstone Lake. Yellowstone Lake is een groot meer in dit park. Als eerste rijden we naar boven, richting Canyon Village. De eerste stop van de dag is bij de beroemde Mud Volcano. De naam zegt het al, een echte modder geiser. Leuk om te zien, maar het stinkt er wel heel erg naar rotte eieren, maar ach dat nemen we voor lief als we deze mooie natuur zien! Foto’s nemen en weer verder rijden.

Onderweg passeren we Hayden Valley en net als we deze vallei in rijden zien we heel veel mensen, auto’s en campers staan. Er staat zelfs een Park Ranger. Het blijken Grizzly Beren te zijn, moeder met 2 kleine jongen. Jaap zet snel de camper aan de kant en gaat foto’s maken. Helaas heb ik te horen gekregen van de Park Ranger dat er iemand in de camper moet zijn, omdat we een aantal auto’s blokkeerden. Dat ging helaas niet anders! Jaap heeft veel mooie foto’s kunnen maken van deze bijzondere dieren.

De route gaat verder naar de Grand Canyon van Yellowstone. Deze canyon bestaat uit een hele diepe afgrond, maar met een hele mooie, sterke waterval. De kleuren in de canyon verschillen van rood tot geel en het knallende geluid van de waterval maken dit echt tot een mooi schouwspel. Er zijn bij deze waterval verschillende trails, maar wij rijden naar de Artist Point Trail. Dit is een zeer korte wandeling naar de overkant van de waterval, maar geeft een waanzinnig uitzicht op deze waterval. Het is hier dan ook erg druk. Tot nu toe is de drukte in het park mij ontzettend meegevallen. Het is niet druk en niet rustig, perfect dus.

Na Canyon Village rijden we door naar Tower Roosevelt. Deze weg staat wederom bekend om een waterval aan het einde van deze weg. Deze waterval, de Towel Fall, is niet zo spectaculair als de waterval in de Grand Canyon, maar wel leuk om te zien. Om bij deze waterval te komen moeten we een korte trail wandelen.

De middag is inmiddels genaderd en een lekker lunch in de camper blijft dan ook niet uit. Na de lunch vervolgen we de tocht door de toppen van de bergen naar de beroemde Mammoth Hot Springs. Deze beroemde kalksteenterrassen zijn erg mooi om te zien. Er zijn verschillende kleuren te zien van wit tot oranje. We spenderen hier ongeveer een uurtje en maken mooie foto’s. Daarna zullen we het laatste stukje voor deze dag gaan rijden naar Madison waar we overnachten op de camping. Onderweg naar Madison komen we langs enkele geisers waar we stoppen om foto’s se maken. We overnachtten op de campground bij Madison. Lekker nog een BBQ en kampvuurtje, daarna lekker naar bed.

Camping: Madison Campground
Kosten: US$ 20,- zonder faciliteiten
Doos hout voor kampvuur US$ 8,-

Het zonnetje schijnt weer in de ochtend. Dat belooft veel goeds voor deze dag. Na het ontbijt in de camper bekijken we het programma voor vandaag. Eerst zullen we naar Old Faithful rijden, de meest beroemde geiser in het park, daarna zullen we het park gaan verlaten om naar Grand Teton NP te rijden. Deze geiser spuit precies om de 93 minuten ieder moment van de dag. Als we aankomen rijden bij Old Faithful dan zien we enorme drukte. De geiser staat op het moment van spuiten. Snel parkeren we de camper en zien we het einde van dit spektakel. Het is een mooi aanzicht om te zien, de geiser spuit wel 8 meter hoog, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik mooiere geisers in het park heb gezien. We bekijken nog even het Visitor Center, maar rijden daarna snel door.

Na Old Faithful rijden we via West Thumb naar de South Entrance en verlaten we het park. Onderweg komen we nog langs een waterval waar we een korte stop maken. Deze omgeving rondom de South Entrance is heuvelachtig met heel veel groene naaldbomen. De afstand tussen de beide parken is ongeveer 80 km en we rijden de John Rockefeller Memorial Highway. Al gauw doemen de toppen van de Grand Teton en andere bergen op. Ze zijn prachtig met sneeuw bezaaid. Tijdens de rit stoppen we dan ook vaak om foto’s te maken.

Een anderhalf uur later komen we op de camping aan voor de nacht. Deze camping is ongeveer halverwege het park gelegen en werkt op een First come First serve basis. Het leuke aan deze camping is dat je zelf je plekje kan kiezen. Wij bemachtigen een mooi plekje dat aan het meer bij Grand Teton gelegen is en op de achtergrond hebben we zicht op de bergen.

In de avond gaan we lekker uit eten bij het restaurant in de naast gelegen lodge. De zon blijft lang schijnen, maar toch maken we ook vanavond een lekker kampvuur en nemen we de dag samen onder het genot van een wijntje door. Geweldig toch?!

Camping: Signal Mountain Campground
Kosten: US$ 20,50 voor een Water/Electric site

Doos hout: US$ 7,50
Diner: US$ 55,-
Benzine: US$ 100,02 voor 25 Gallon

Vandaag gaan we vroeg uit de veren, omdat we een drukke dag op het programma hebben. Eerst rijden we nog een korte route door het mooie Grand Teton. Voor mij is dit het mooiste park dat ik ooit heb gezien. We nemen een korte route naar een andere ingang en komen langs een mooie vallei met een zonnige hemel en veel prachtige bloemen die volop in bloei staan. Vanaf dit punt hebben we een waanzinnig uitzicht op de besneeuwde bergtoppen.

De route rijden we weer terug, omdat we niet deze uitgang zullen nemen. Wij rijden richting Jackson, maar eerst maken we een stop bij Jenny Lake. Jenny Lake is een niet al te groot meer waar wij een boot shuttle nemen naar de overkant van het meer. Aan de overkant liggen o.a. de Hidden Falls verscholen. Na een kleine klim komen we bij deze watervallen die wel leuk zijn om te bekijken. Er zijn nog meerdere trails, maar vanwege de sneeuwval zijn deze paden nog niet toegankelijk. Toch vinden wij het de moeite waard. De shuttle boot komt ongeveer om de 10 minuten en wij nemen deze weer terug naar de overkant. Helaas hebben we geen tijd om langer in Grand Teton te blijven.

Aan de voet van het park is Jackson gelegen. In dit stadje gaan wij alleen tanken, maar er zijn volop winkels en restaurants. Wij hebben gehoord dat er nabij Jackson een ski dorpje is gelegen waar we een kijkje nemen. In dit dorpje, genaamd Jackson Hole, is het gehele jaar door veel activiteit. In de winter vooral wintersport en in de zomer veel toeristen die lekker gaan fietsen in de omgeving. Een andere attractie is de Tramway, een gondel die de berg op gaat. Wij hebben daar helaas geen tijd voor.

De klok staat ongeveer op twee uur in de middag, dus nemen we een lekkere lunch bestaande uit hotdogs in de camper. Campingstoeltjes naar buiten en een hapje eten met uitzicht op de bergen! Na de lunch hebben we een lange rit van ongeveer 5 uurtjes naar Brigham City voor de boeg. Het eerste stuk dalen we vooral af, maar rijden we ook veel door prachtige valleien met daarin kleine dorpjes gelegen. Het grootste dorpje heeft 500 inwoners! We rijden langs Bear Lake om vervolgens weer de heuvels in te rijden naar Logan. Logan is een voorstad in  heuvels bij Brigham City.

Eindelijk om een uur of 8, na alle foto stops onderweg, arriveren we op de KOA camping in Brigham City. Het eerste wat opvalt zijn de vele muggen op deze camping. Deze avond zitten we verder in de camper met de airco om de belevenissen eens door te nemen.

Camping: KOA Brigham City
Kosten: US$ 34,81 voor een full hookup
Deze camping heeft als groot minpunt dat er heel veel muggen zijn. 

Op naar Salt Lake City! In de ochtend kunnen we al goed merken dat we naar het zuiden gaan rijden. De temperatuur loopt al aardig op. Het is zo’n 24 graden. We gaan eerst tanken en boodschappen doen in Ogden, op ongeveer 20 mijl afstand. Daarna volgt de rit over de highway naar Salt Lake die anderhalf uur zal duren. Aan de drukte van het verkeer merken wij dat we richting een grotere stad rijden. De navigatie helpt ons makkelijk door het verkeer heen.

Snel arriveren we op de camping voor de komende nacht. Dit zal de KOA Salt Lake City zijn. We krijgen een mooi plekje toegewezen. Het voordeel van deze camping is dat er een shuttle busje is naar Temple Square. Natuurlijk nemen wij deze shuttle naar de stad. Temple Square is het hart van de stad. Op dit plein zijn allerlei kerkelijke gebouwen te zien die te maken hebben met de Church of Latter Day Saints. Deze gemeenschap heeft veel invloed gehad op de bouw van de stad.

Wij bekijken een stukje van het plein en zien o.a. een echte gotische kerk met invloeden vanuit Europa. De rest van de gebouwen zien eruit als wolkenkrabbers, maar dan een maatje kleiner. In de directe omgeving van Temple Square is het vrij stil. Voor ons is het te rustig. Wij hebben gehoord dat er een stukje verderop in de stad een echte mall is. De rest van de middag brengen we door in deze shopping mall. Moe, maar voldaan keren we met de shuttle terug naar de camping. Vanavond eten we lekker een pizza uit onze eigen oven.

Camping: Salt Lake City KOA
Kosten: US$  42,- voor een Full Hookup
Benzine: US$ 98,02 voor 24 Gallon

Pff! Wat was de nacht heet, maar we gaan vandaag nog verder door naar het zuiden. Salt Lake is omgeven door een bergketen waar in de winter ook geskied kan worden, dus we verlaten de stad weer door de bergen. Als we deze gepasseerd zijn dan is het echte Wilde Westen zichtbaar. Eindeloze wegen, geen groen, dor landschap en rood gesteente. Prachtig!

Onderweg passeren we niets noemenswaardig, behalve een grote goederentrein die we passeren met wel 20 wagons. Deze spoorlijn loopt voor een groot deel parallel aan de Highway. Hoe dichter we bij Moab in de buurt komen, hoe roder en groter het gesteente wordt. Super gaaf om te zien vanuit de camper. Arches NP ligt net voor Moab, maar wij willen eerst naar de camping om deze vast te leggen en om een snelle hap te eten. Mijn horloge geeft ongeveer zes uur in de avond aan als we in Moab aankomen.

KOA Moab zal onze  camping zijn. Deze camping is gelegen net buiten Moab, maar een vrij uitzicht op de imposante rode muren van steen. Als de snelle hap achter de kiezen is ontkoppelen we de camper weer en rijden terug naar Arches NP. We zijn wel laat, maar daardoor is de temperatuur aangenamer en is het niet zo druk in het park. Bij de ingang van het park ontvangen we een kaart en een krantje over het park.

We besluiten maar gewoon te gaan rijden en te stoppen waar we het de moeite waard vinden, dit is bijna overal. Ikzelf vind het begin van het park het meest mooi met de grote muren van rood gesteente. Dit is bijna niet voor te stellen, maar dit moet je zelf gaan zien. Arches NP staat bekend om de beroemde bogen, waarvan de Delicate Arch de meest beroemde is. Om de Delicate Arch te bereiken moet je een stevige trail wandelen om erbij te komen. Voor degene die dit liever niet willen of niet kunnen zijn er twee verschillende viewpoints. De tijd is nogal laat, dus wij rijden naar het viewpoint. We hiken wel naar het hoger gelegen viewpoint. Een kleine klim is hiervoor nodig, maar met onze camera hebben we de Delicate Arch fantastisch op de foto. De rest van het park bevat grote vlaktes met veel rotsen en veel andere bogen, zoals de Window Arch. Het is ongelooflijk hoe dit heeft kunnen ontstaan in de natuur.

We hebben ongeveer twee uurtjes doorgebracht in het park. Een blik op de tank geeft aan dat we moeten tanken. In Moab tanken we de camper weer  vol. We maken op de camping nog een lekkere maaltijd, drinken een wijntje en gaan lekker slapen. 

Camping: KOA Moab
Kosten: US$ 33,25 voor een Electric/Water site
Benzine: US$ 60,- (onbekend hoeveel Gallon)

Uitgerust rijden we door naar Monument Valley. Dit landschap staat ook hoog op mijn verlanglijstje. De route van Moab naar Monument Valley rijden we heel rustig met voldoende stops om foto’s te maken van het waanzinnige uitzicht dat dit gebied laat zien. De eindeloze wegen zetten zich voort met alleen maar meer dor, roodachtig, landschap er om heen. Een echte woestijn. In de verte doemt de skyline van Monument Valley op. Helaas zitten we er nog een tientallen kilometers van af, maar we rijden lekker door.

We merken dat het erg hard waait en zien zelfs kleine zandtornado’s onderweg. Monument Valley is het enige park dat je met de pas niet kunt bezoeken. De entree bedraagt US$ 5,- p.p. Er is een Visitor Centre waar uitleg wordt gegeven over de cultuur van de indianen, een winkeltje en een restaurant. Ook is er de John Wayne Look Out. Vanaf dit punt heb je een heel mooi uitzicht over de beroemde Drie Gezusters. Een kleine chipmunk vereert ons met een bezoek en blijft als een waar fotomodel poseren. De wind blijft aantrekken wat erg jammer is, omdat wij wilden overnachten in Monument Valley. Met deze wind kan je niet lekker buiten zitten. Het waait te hard en al het zand komt in je gezicht. Jammer, maar wij rijden daarom door naar Page.

De rit naar Page leggen we sneller af als gepland. We arriveren na een rit van drie uur in Page. Deze plaats is gelegen aan Lake Powell. Lake Powell is een beroemd, kunstmatig aangelegd meer midden in de woestijn. Voor vanavond hebben wij de Wahweap Capmground in de planning, dus daar rijden we als eerste naartoe. Dit is de enige camping gelegen aan Lake Powell die wij de moeite waard vinden. Helaas blijkt deze vol te zijn.

In Page hebben we nog een andere camping gezien waar heen rijden. Page is een klein stadje met heel veel kerken en is boven Lake Powell gelegen. De camping ligt net aan de rand van downtown Page. De camping blijkt zelfs de helft te kosten van de Wahweap Campground. Toch zijn wij erg blij met deze camping, omdat we een hele fijne plek hebben in de schaduw. We reserveren deze plek voor 2 nachten.

Morgen hebben we een lekkere rustdag voor de boeg. Morgenvroeg in de ochtend hebben we wel een tour  We hebben een tour naar de Antelope Canyon geboekt. Deze duurt ongeveer drie uurtjes. Ik neem lekker een duik in het zwembad, terwijl Jaap de BBQ aanzet. De dag sluiten we rustig op de camping af.

Camping: Page – Lake Powell Campground
Kosten: US$ 25,- per nacht inclusief KOA korting voor een Electric/Water site
Benzine: US$ 123,- (33 Gallon)

Vroeg uit de veren voor de tour naar de Antelope Canyon.

Wij worden om negen uur al opgehaald door de organisatie die de excursie organiseert. Zij brengen ons naar de woestijn net buiten Page. Er wordt gewaarschuwd om niet zelf met de camper of een auto de woestijn in te gaan. Als ik zie dat we echt off road rijen in het losse zand, dan wil ik dat ook niemand aanraden! De tocht duurt ongeveer een 20 minuten en het is een bumpy ride.

Antelopen Canyon zijn eigenlijk gewoon grotten, maar doordat er openingen zijn ontstaat in de loop der jaren geeft het een heel ander gevoel. In de winter overstroomt deze canyon, waardoor er mooie kleuren op de muren zijn ontstaan. De openingen laten zon stralen door die op de muren een uniek schouwspel geven. De gids die met ons mee is geeft ondertussen uitleg over de geschiedenis etc. De gehele excursie duurt ongeveer drie uurtjes.

Na de tour worden we weer afgezet op de camping. Daarna besluiten we direct om de camper los te koppelen en naar Lake Powell te rijden, maar eerst doen we nog een paar boodschappen bij de SuperSafe. Als je naar dit meer wilt rijden dan passeer je de Glen Canyon Dam. Het is geen Hooverdam, maar desondanks toch indrukwekkend om te zien. Lake Powell is gelegen in de Glen Canyon Recreation Area. Ook hier dien je de nationale parkenpas te laten zien om toegang tot dit gebied te krijgen. Wij parkeren de camper op een parkeerplaats en lopen naar een klein strandje waar wat mensen liggen en in het water spelen. Het meer is erg in trek bij watersporters en toeristen met een speedboot.

Met deze hitte hebben we het een uurtje volgehouden aan het meer. De rest van de middag en avond brengen we lekker rustig door op de camping. 

Camping: Page – Lake Powell Campground
Kosten: US$ 25,- per nacht inclusief KOA korting voor een Electric/Water site

Over de Highway 89 rijden we vanuit Page naar Bryce Canyon. Onderweg is het landschap nog steeds een dorre woestijn met af en toe een dorpje tot aan Kanab. Na dit plaatsje rijden we langs groene grasvelden met vele ranches waar de paarden over het land grazen. Erg bijzonder om na de woestijn door dit groene gebied in te rijden. We blijven deze weg volgen tot aan Bryce Canyon.

In de verte zien we al wat rood gesteente en het blijkt dat dit Red Canyon is. Een klein natuurgebied met vuurrode stenen wat een goede fotostop oplevert. Jaap schiet dan ook wat mooie plaatjes. De afstand die we snel rijden is ongeveer twintig kilometer. We verblijven deze avond op de Ruby’s Inn Campground. Bryce Canyon City heeft een aantal hotels en campings, maar Ruby’s Inn is de meest bekende.

Het plekje dat ons wordt toegewezen is redelijk in de schaduw, maar voldoet prima voor 1 nacht. Vandaag willen we lekker rustig aan doen, dus besluiten we morgenochtend het park te gaan bezoeken. Ook vanwege de hitte die nu om een uurtje of drie veel te heet is. In de ochtend is het lekker om het park te bezoeken. We brengen de rest van de dag rustig door met een kijkje nemend in het naast gelegen Best Western Ruby’s Inn hotel en wandelen door het Western straatje alvorens we terug naar de camping wandelen.

In de avond maak ik een lekker maaltijd in de camper. Vroeg slapen, want morgen vroeg uit de veren voor Bryce Canyon!

Camping:  Ruby’s Inn Campground
Kosten: US$ 39,25 Electric/Water

Om tien uur nemen we de shuttle bus van Bryce Canyon, welke tegenover de camping is gelegen, naar het park. Het park is ook  toegankelijk voor auto’s en campers, maar wij nemen de shuttle bus zodat we allebei kunnen genieten van het park. Het park is niet heel groot, maar om de viewpoints te kunnen bereiken rijdt de bus toch een behoorlijke omweg in het park. Je kan niet zomaar een heel bos kappen om er een weg aan te leggen!

De eerste stop van de shuttle is bij het Visitor Centre, maar wij blijven hier zitten omdat we al een plan hebben wat we allemaal willen gaan doen. De bus rijdt verder naar Bryce Point. Vanaf dit punt heb je een ongelooflijk mooi en wijd uitzicht over de canyon. Ook beginnen hier enkele trails die we niet gaan wandelen. In plaats daarvan nemen wij de shuttle naar Inspiration Point. Bij dit punt heb je weer een geheel ander uitzicht op de canyon. Hier begint een korte trail over de rand van de canyon Sunset Point. Deze wandeling is ongeveer 2 km. Wij besluiten om deze wel te wandelen naar Sunset Point om een hele mooie uitkijk te hebben over de canyon.

Het uitzicht is hier wederom anders! Vanaf hier lijken het wel kleine kasteeltorentjes! Geweldig mooi. Na een drie kwartier komen we aan bij Sunset Point. Ook hier nemen we de nodige foto’s van het prachtige uitzicht. Beneden in de canyon zien we mensen wandelen wat volgens mij ook heel spectaculair moet zijn. Helaas nemen wij de shuttle terug naar het laatste viewpoint en daarna naar de camping.

Het is inmiddels een uur in de middag, tijd voor een lekkere lunch in de camper. Een uurtje later rijden we naar Zion NP. De weg naar Zion NP zal tot net aan Kanab hetzelfde zijn als gisteren. We rijden deze dan ook weer terug! Net voor Kanab buigen we af en volgen de highway 9. Het landschap verandert ondertussen naar flinke heuvels en wit gesteente. Na een drietal uurtjes rijden we een park binnen, zoals ik nog niet eerder heb gezien. Direct rijd je tussen de hoge witachtige bergwanden en rotsen met wat groene bomen.

Bij de ingang krijgen we een park plattegrondje, wat je overigens in ieder park ontvangt, en betalen we voor het rijden door de tunnel verderop in het park. Zion NP is een ieder opzicht een apart park. Het daadwerkelijke park gedeelte kan je alleen bezoeken met een shuttle bus van het park zelf. Om hier überhaupt te komen moeten we door een tunnel rijden die 13,7 FT hoog is. Onze camper is 13 FT hoog, spannend! Om problemen te voorkomen wordt het verkeer van een kant tegelijk in de tunnel gelaten. Hoge voertuigen, zoals campers, kunnen dan in het midden rijden zonder enig probleem. In het hoogseizoen kan het op dit punt in het park erg druk zijn, dus hou hier rekening mee. Wij hoeven maar een kwartiertje te wachten en mogen de tunnel in rijden. Onthoud goed wat je ziet voordat je de tunnel in rijdt!

Na deze tunnel zijn wij allebei sprakeloos. Wij komen aan in de bovenkant van wat lijkt een hele grote canyon met muren  van steen die onvoorstelbaar hoog zijn. Te mooi om uit te kunnen leggen met woorden. Beneden in dal is het dorpje Springdale gelegen waar wij zullen overnachtten. Via een leuke haarspeldbochten weg komen we beneden aan. De weg splitst zich hier op in links en rechts. Links is naar Springdale en rechts is alleen toegankelijk voor de shuttle bussen waar het echte park pas begint. Dit gebied gaan wij morgen ontdekken. Eerst rijden wij naar de camping voor een nacht. 

Gelukkig is er nog een plaatsje aan de rivier op de camping. Jaap neemt een duik in de rivier en ik lekker in het zwembad op de camping. In de avond genieten we lekker van een barbecue. Dit zal tevens onze laatste avond in de natuur zijn, dus genieten we er extra van.

Camping: Zion Canyon Campground
Kosten: US$ 38,48 Electric/Water
Benzine: US$ 119,- voor 32 Gallon

We ontkoppelen de camper en rijden naar een restaurantje in het dorpje. Daar genieten we van een lekkere omelet (Jaap) en ik heb gekozen voor Blue berry Pancakes. Verrukkelijk! Als we hebben betaald en eigenlijk kost het bijna niets (ongeveer US$ 20,-) rijden we naar het Visitor Centre waar we de camper gaan parkeren.

We zijn redelijk op tijd, maar toch zijn alle RV plekken al vol. Ik zie dat een camper iets naar voren kan rijden, zodat wij erachter passen en ik vraag dat vriendelijk aan de goede man. Geen enkel probleem, meisje! Wat ik nooit had gedacht is dat de mensen hier zo aardig zouden zijn, maar echt de gemiddelde Amerikaan is een hele vriendelijke en behulpzame man of vrouw. In Nederland kunnen we hier nog niets van leren.

Nadat onze camper een mooi plekje heeft nemen we de shuttle in het park. Eerst zullen we helemaal naar het einde rijden met de bus en dan op de terugweg stappen we overal uit waar we willen. De bus rijdt tussen de canyon door en stopt op 8 punten. Wij blijven zitten tot de Tempel of Sinawava. Bij deze stop wandelen we langs de oevers van de Virgin River naar de ingang van de beroemde Narrows. De Narrows zijn toevallig vandaag pas voor het eerst geopend dit jaar. In de beroemde Narrows loopt een trail die je door smalle canyons voert met hoge bergwanden, maar ook over de bodem van de Virgin River. Deze moeilijke hike wordt alleen aangeraden als het weer gunstig is. Onverwachte overstromingen zijn hier dagelijks mogelijk. Wij nemen deze tocht niet. Wel lopen we tot het begin en weer terug naar de busstop. Toch is ook dit een leuke wandeling, omdat je langs de rivier loopt en langs de bergwanden. We zien weer een paar chipmunks die ook hier voor de camera poseren. Leuk!

De shuttle nemen we naar Big Bend om foto’s te nemen van dit unieke uitkijk punt in de Zion Canyon. Als de volgende bus alweer aan komt rijden stappen we in naar het volgende punt. Bij the Grotto en alle andere stops stappen we kort uit foto’s te maken. Na een uurtje bereiken we het Visitor Centre weer. De klok staat inmiddels alweer op half twee in de middag. In de camper eten we een broodje om daarna aan de rit te beginnen naar Las Vegas, het eindpunt van onze reis. De rit zal zo’n vier uurtjes in beslag nemen, maar dat is onze laatste lange rit.

Gisteren heb ik in Bryce Canyon voor de zekerheid de camping voor de komende twee nachten al geboekt. Voordat wij echter in Las Vegas zullen aankomen hebben we nog een ritje door de bergen en door de woestijn voor de boeg. Hierover wijk ik niet teveel uit, behalve dan dat als je de grens overgaat bij Nevada 50 meter verder het eerste casino te vinden is. De skyline van Las Vegas doemt op in de verte. Om eerlijk te zijn valt het mij een beetje tegen, maar dat ligt vooral aan de harde wind die het zand blaast als een laag van smog op deze stad.

In de stad is het druk en heet, heel heet. De camping is door onze navigatie gemakkelijk te vinden. Het voordeel van deze camping is dat deze vlakbij de strip gelegen is. De campingmedewerker heeft ons een mooi plekje aan de rand van het terrein toegewezen, vlakbij het zwembad. Erg mooi is de camping niet, maar het voldoet aan onze verwachtingen. De avond valt snel en de zon gaat al rond acht uur onder.

Een pizza gaat er wel in! Als we opgefrist zijn lopen we naar de strip. Het Circus Circus hotel ligt aan het begin van de strip, maar is vooral vergane glorie. Na een 250 meter zien we aan de overkant het bekende Wynn en Encore at Wynn hotel liggen. Deze hotels zijn heel luxueus, maar aan de overkant ligt nu een braakliggend terrein. Erg zonde om zoveel geld te betalen voor deze hotels! Je kan beter een hotel na Treasure Island nemen.

Voor mij is het begin van de echte strip pas bij het Treasure Island hotel. Wij lopen door om alle andere pracht en praal te bewonderen. Al gauw komen we bij het beroemde Venetian hotel waar we een kijkje binnen nemen. Een prachtig hotel geheel in de stijl van Venetië. We lopen door over de strip en wandelen enkele andere hotels binnen, maar we nemen nog geen gokje ergens. Onze tocht eindigt bij het Planet Hollywood hotel waar wij over 2 nachten zelf zullen slapen, niet in het Planet Hollywood hotel, maar in het naast gelegen PH Towers by Westgate. Na een bezoek aan dit hotel lopen we aan de overkant van de strip terug naar de camping. We komen langs het Paris Hotel, Bellagio, Caesars Palace en nog vele anderen. De avond gaat te snel voorbij…..

Camping: KOA Circus Circus voor de komende 2 nachten

Kosten: US$ 45,- per nacht Full Hook-up
Benzine: US$ 64,-34 Gallon

Lekker uitgerust worden we rond 10 uur wakker. De hitte van de omgeving is al snel voelbaar, maar dat geeft niets. We zijn tenslotte in Las Vegas! Vandaag gaan we  winkelen in de Premium Outlet North.

Er zijn twee outlets in Las Vegas, maar de North is de betere van de twee. Vanaf de camping is de afstand ongeveer 5 kilometer. Je kan er met de bus naartoe, maar wij nemen de camper mee. Dat is net zo gemakkelijk. We hebben  het adres ingesteld op de navigatie en we rijden er zo naartoe. Het is wel lastiger om een parkeerplaats voor de camper te vinden, maar we vinden een mannetje van de outlet die ons begeleidt naar de bus parking waar we de camper moeten parkeren.

Als je op een gewone parkeerplaats gaat staan, dan kan je een waarschuwing krijgen en zelfs een boete. Nou, dat willen wij niet.

In de outlet zijn de meeste Amerikaanse merken vertegenwoordig. Wij brengen de hele dag door tot een uur of vier. Met veel tassen keren we terug naar de camper en rijden terug naar de camping. Vanavond hebben we besloten dat we nog een keer naar de Mcdonalds gaan om daar een menu te nemen. Na de Mcdonalds lopen we heel even het Circus Circus binnen om te kijken hoe dit er uit ziet. We blijven hier niet lang, omdat we morgen de camper in moeten leveren en de koffers nog moeten pakken.

Voor 11 uur in de ochtend moeten we de camper hebben ingeleverd. De inleverlocatie is net buiten Las Vegas gelegen in Henderson. Toch is dit ongeveer een drie kwartier rijden vanaf de camping. We merken dat het donderdag ochtend is en het is erg druk op de weg, maar we bereiken Moturis op tijd. De camper wordt kort geïnspecteerd op eventuele gebreken en de mijlen stand wordt genoteerd. We zijn ongeveer 650 mijl over de gekochte mijlen heen gegaan wat betekent dat we ongeveer een 300 dollar moeten betalen. Tja, dat wisten we van te voren. Gelukkig hebben we geen verdere schades en is de afhandeling snel klaar. Moturis belt voor ons een taxi terug naar Las Vegas.

We hebben nog twee nachten in een hotel geboekt om de reis mooi af te kunnen sluiten. De afstand terug naar Las Vegas zal zo’n 15 mijl bedragen en duurt een drie kwartier. De kosten bedragen 35 dollar. De chauffeur zet ons af voor de ingang van het PH Towers by Westgate. De koffers geef ik af aan de bellboy. Wat direct opvalt is de moderne en jonge stijl van het hotel. In tegenstelling tot de meeste hotels heeft ons hotel geen casino, maar wel een heel mooi en groot zwembad.

Wij zijn net in het 4th of July weekend wat vanaf morgen extra drukte in heel Las Vegas zal betekenen. De kamer die wij krijgen is een One Bedroom Suite. Deze heb ik vooraf in Nederland al geboekt. De kamer is gelegen op de elfde verdieping. We hebben een aparte slaapkamer met jacuzzi, aparte badkamer en een grote living met keuken. Zo’n luxe hebben we nog niet eerder gehad! De prijs voor deze kamer valt reuze mee, ongeveer 60 euro per persoon per nacht.

Om het hotel vanaf de strip te kunnen bereiken moet je door de Miracle Mile Mall. Vele merken zijn hier vertegenwoordigt, maar er is ook een ingang naar het Planet Hollywood Hotel & Casino. De rest van de middag lopen we door het winkelcentrum om de laatste dingetjes te kopen, ook voor het thuisfront. In de avond hebben we besloten dat we lekker gaan eten bij het Hardrock Café verderop gelegen op de strip. Hier hebben we een tafel buiten en een mooi uitzicht vanaf deze hoogte op de strip. Ik bestel nog een hamburger met frietjes en Jaap idem.

Van een aantal mensen hebben we gehoord dat Fremont Street erg leuk moet zijn. Fremont Street is in het oude gedeelte van Las Vegas gelegen. De afstand vanaf de strip in toch wel een twintig minuten rijden per taxi. Je kan er ook met de bus naartoe, maar wij nemen de taxi. Vroeger is het allemaal begonnen met de eerste casino’s in Fremont Street. De laatste jaren is dit gedeelte van Las Vegas opgeknapt. Nu zijn er vooral heel veel toeristen, maar ook straatmuzikanten, straattheater en een lasershow. Alle straten zijn overdekt en op deze ‘’schermen’’ is elk half uur de lasershow te zien.

Als we alles gezien hebben nemen we de bus terug naar strip. Een bus kaartje kostte US$ 2,50 p.p. voor een enkele reis. Deze bus stopt ook op de strip bij een aantal hotels. Wij stappen uit bij het Bellagio hotel. Het Bellagio is tegenover de Mall gelegen waar wij door heen moeten voor de ingang van ons hotel.

De volgende ochtend gaan we lekker ontbijten in een van de restaurants in het winkelcentrum. Een gemiddeld ontbijt kost US$ 8,- p.p. Vandaag hebben we niet veel gepland. Jaap wil eigenlijk graag gaan schieten op een schietbaan en ik wil een dagje aan het zwembad gaan liggen. Zo gezegd, zo gedaan. Hij gaat er zelf op uit naar de beroemde Gun Store en ik breng de middag door aan het zwembad van het hotel. Heerlijk!

Als de avond valt bereiden we ons voor op de laatste avond in Vegas. De afgelopen dagen hebben we ons ondergedompeld in de wereld van Vegas. Het is hier heerlijk, maar ook een echt gekkenhuis. Overal mag nog gerookt worden en zelf op straat mag gedronken worden. Vanavond besluiten we om in een eetcafé te gaan eten die we eerder hebben ontdekt in het winkelcentrum. Daarna gaan we de andere kant van de strip nog even bekijken, met name het MGM Grand hotel en New York New York hotel. Dit jaar is ook The Cosmopolitan geopend waar we ook nog even een kijkje gaan nemen. Echt een super mooi hotel, heel veel glamour maar ook modern. De avond sluiten we af in het Planet Hollywood casino waar we een klein gokje wagen. Helaas, zoals zo velen niets gewonnen.

Aan ieder begin is ook een einde. Een heel mooi gezegde, maar voor ons is dit de waarheid.

Vandaag vliegen we om half twee terug naar Amsterdam. De koffers hebben we gister al ingepakt, zodat we nu lekker rustig nog kunnen gaan ontbijten. In het Planet Hollywood casino is een broodjeszaak gelegen waar we nog genieten van een ontbijtje.

Terug in het hotel nemen we afscheid van de kamer en van ons uitzicht op het MGM Grand. We wilden een taxi nemen naar de luchthaven, maar een chauffeur van een limousine komt op ons afgelopen. Hij wil ons wegbrengen voor US$ 30,- naar de luchthaven. Ja, akkoord! Geheel in stijl brengt hij ons naar de luchthaven. Ja, dit was een waardige afsluiter voor Vegas.

De terugvlucht zal via Atlanta gaan waar we overstappen in een toestel van de KLM.

Morgenmiddag rond 13:00 uur landen we in ons landje, Nederland……