Eindelijk! Na maanden voorbereiden en plannen, dingen schrappen en weer opnieuw plannen, is het vertrek daar.
Je kunt met bijna alle airlines naar New York vliegen. Deze keer hebben we gekozen voor KLM/Delta Airlines. De heenreis is eigenlijk altijd wel non stop met KLM, maar de terugreis vanaf San Francisco is alleen met KLM non stop terug te vliegen. De andere airlines hebben een overstap.
Het vertrek is om 9 uur vanaf Schiphol naar New York JFK. De heen reis duurt ongeveer 7 en een half uur met een non stop vlucht. Het voordeel van vroeg vertrekken op Schiphol is de vroege aankomst in de stad. De lokale tijd is half twaalf. Overigens heeft New York drie luchthavens, maar voor vluchten vanaf Amsterdam zijn John F Kennedy (JFK) en Newark (EWR) alleen bereikbaar. De derde en tevens kleinste luchthaven is Laguardia (LGA), deze is voornamelijk voor binnenlandse vluchten.
Voor iedereen die naar de VS vliegt geldt dat er een zogenaamde ESTA toestemming geregeld moet zijn. Als je dit niet hebt, dan zul je geweigerd worden in Nederland. Je mag zelfs het vliegtuig niet in, heel erg belangrijk om dit dus op tijd te regelen. Er is een officiële website van de Amerikaanse overheid waar je dit kunt aanvragen. De kosten zijn 14 dollar per persoon en dit moet uiterlijk 72 uur voor vertrek aangevraagd en goedgekeurd zijn. Wij hebben dit ongeveer 5 weken voor vertrek geregeld.

Door de vroege aankomst is het niet druk bij de douane. Het is altijd hetzelfde proces wat elke toerist, maar ook Amerikaan moet ondergaan. Deze keer hebben wij geluk en zijn we er na 20 minuten al door heen. Het kan ook anders zijn met wel een lange rij, dus houdt er altijd rekening mee dat het wel tijd kan kosten. Paspoorten gecontroleerd, korte ondervraging gehad en het formulier (wat je in het vliegtuig ontvangt en moet invullen) is gestempeld, en voila, daar zijn we dan officieel in New York aangekomen!
De makkelijkste manier om vanaf JFK naar de stad te reizen is per taxi. Je kunt ook zeker met het openbaar vervoer. Je reist dan via Jamaica Station naar Manhattan of wat dan ook je eindbestemming is. De gemiddelde kosten zijn 10 dollar p.p.
Een andere manier is met een Shuttle transfer, een van de meeste bekende bedrijven die dit aanbieden is Supershuttle. Het is een minivan die je deelt met andere mensen die ook naar de stad reizen. Er wordt dan bij verschillende accommodaties gestopt. De kosten zijn gemiddeld 18 dollar exclusief fooi p.p.
De taxi is wel het makkelijkst, maar ook het duurst. Eigenlijk is dit afhankelijk van het aantal personen waar mee je op reis bent. Wij zijn met vieren en daarom is een taxi voor ons het makkelijkst. Prijs is even duur als de shuttle. De rit duurt een uurtje en we betalen 70 dollar inclusief fooi aan de chauffeur.
De taxi is gestopt voor het Westin Grand Central hotel waar we de komende twee nachten overnachten.
Het is een goed hotel van de Westin keten met als meest belangrijk kenmerk: de ligging, vlakbij het Grand Central Station.

New York is een fantastische stad om te ontdekken.
Alleen de eerste dag na aankomst moet je er voor waken om niet teveel te plannen. Ook al slaap je nog zoveel in het vliegtuig, er is altijd een jetlag. Tenminste, dat is onze ervaring.
Times Square ligt op loopafstand van het hotel. In de directe omgeving kan je lekker eten, winkelen en natuurlijk kijken naar de overdaad van reclames, lichtjes en mensen op Times Square.
Wat kan je allemaal nog meer doen in en redelijk korte tijd? Dat is vaak voor iedereen anders.
Vooraf kan je het beste een planning maken, zodat je een goed beeld hebt van de dingen die een stad te bieden heeft en dit aanpassen op je eigen wensen.

Op de ochtend van de tweede dag is ons plan om de metro te nemen naar de Brooklyn Bridge. Je kunt ervoor kiezen om eerst de metro naar de overkant van de brug te nemen en dan terug lopen. Een andere manier is om fietsen te huren en er over heen te fietsen. Dat hebben wijzelf gedaan.
Je kunt de fietsen direct naast het metro station huren. De kosten zijn ca. 20 dollar per fiets voor een paar uur. Let wel op, dat je een creditcard moet hebben om de fietsen te huren.
De brug is in de ochtend nog rustig. Eenmaal aan de overkant kan je meteen omdraaien en terug fietsen, maar een ander alternatief is om nog een stukje Brooklyn in te fietsen. Je raad het vast, dat hebben wij gedaan. Het uitzicht aan de overkant is geweldig op de skyline van de stad, gezien vanaf het waterfront in Brooklyn. We zouden graag nog meer willen zien van dit gedeelte, maar de tijd is te kort. De fietsen moeten worden ingeleverd en andere dingen wachten op ons.
De tijd is nu klokslag 12 uur bij het 9/11 Memorial. Een aantal weken geleden zijn de hekken verwijderd en kan je nu er zo naar toe lopen (in plaats van lang in de rij staan). Voor Chantal is het de derde keer hier, maar het is nog net zo indrukwekkend als de eerste keer. Er is dit jaar een nieuw museum bij geopend wat tegen betaling toegankelijk is. Er staat wel een erg lange wacht rij.
Na het bezoek aan het Memorial bezoeken we het Empire State Building en Top of the Rock. Als je beide gezien hebt, besef je pas hoe groot de stad is. Je kijkt 360 graden in de rondte en ziet alleen maar stad. Tip, doe dit alleen als het weer goed is. Ideaal is zon en geen bewolking.
De derde dag is tevens de laatste dag in de stad. Helaas is er heel veel regen voorspeld vandaag. De planning was om met een ferry naar het Statue of Liberty te varen met een bezoek aan deze mooie dame, maar de regen en wind zorgt ervoor dat dit niet doorgaat. Wel perfect weer voor een museum, het Metropolitan museum of Art. Dit is altijd een aanrader voor iedereen, werkelijk een prachtig museum.
In de middag is het opgeklaard, het is droog. De rest van de middag brengen we door in Central Park en wandelen we langs de grote winkels op Fifth Avenue.
Vanwege de regen is het advies van het hotel om op tijd naar de luchthaven te gaan. Om drie uur ’s middags rijdt de taxi via de wijk Queens naar JFK airport. De kosten zijn weer 70 dollar. Voor JFK airport is het altijd een vastgestel tarief.
Het is tijd geworden om New York al weer te verlaten. Jammer, maar we hebben er super van genoten en veel mogen zien in deze paar dagen. We komen er nog zeker eens terug!
Nu een vliegreis van ca. 3 1/2 uur naar Denver waar we morgen een camper gaan ophalen.

Gisteren een erg late aankomst in Denver. Normaliter biedt het hotel een shuttle aan, maar deze rijdt alleen maar op bepaalde tijden. Je kunt dan het beste zelf een taxi nemen. De kosten zijn niet hoog, ongeveer 20 dollar.
Het hotel voor de nacht is het Quality Inn & Suites Denver Airport. Een goed middenklasse hotel.
De volgende ochtend zijn de bergen direct in zicht, met besneeuwde berg toppen! Geweldig om nu al te zien.
In New York al gebeld naar Road Bear om een afspraak te maken voor het ophalen van de camper. We kunnen deze al om half negen ophalen. Dit is niet gebruikelijk, normaliter is het tussen 13 en 16 uur in de middag. Wel moeten we er zelf naar toe gaan met een taxi. De kosten zijn ongeveer 60 dollar en het ritje duurt 25 minuten.
Tijdens de rit zie je pas hoe wijds de omgeving is, ook al ben je op een hoogte van een mijl (Denver wordt de mile high city genoemd), het is volkomen vlak. De bergen liggen natuurlijk dichtbij, maar Denver en omgeving is heel groen met vele grasvlakten en het spectaculaire uitzicht.
Bij Road Bear aangekomen staat er nog maar 1 camper klaar. Navraag leert dat op dit moment alle campers onderweg zijn en volgende week weer terugkomen. Wij zijn vandaag de enige met het ophalen van de camper. Daardoor gaat het ophalen erg snel. De camper is een echte beauty.
Zo'n 28 feet, ongeveer 9 meter. Nog nooit eerder gereden met een camper van 9 meter, maar dat komt vast goed. De uitleg is in het Nederlands wat niet altijd een garantie is, maar wel altijd fijn.
Boodschappen doen bij de Wallmart is een belevenis op zich en we hebben maar liefst drie karren nodig om alle boodschappen nodig om alles mee te krijgen. Wat hebben we toch allemaal gekocht? Tja, een barbecue met kolen en heel veel eten en drinken. Liever teveel, dan te weinig zeggen we dan maar.
Er staat nu alleen nog een korte rit (ongeveer 120 km) naar het Rocky Mountain National Park op het programma via Boulder en Estes Park. Estes Park is de toegangspoort voor de Rockies. Het stadje ziet er charmant en gezellig uit. Als je tijd hebt, zeker een bezoek waard.  Je hebt hier ook vele campings met faciliteiten, waaronder de KOA Estes Park. De rit is nog niet ten einde, nog even door rijden.

Het is raadzaam om een nationale park pas te kopen. Hier heb je toegang mee tot alle nationale parken. De kosten zijn 80 dollar per camper.
De camping ligt vlakbij de ingang, genaamd de Moraine Park campground. Het uitzicht op de camping is onbeschrijfelijk. De camping ligt in een alpine weide met volop bloemen in de groei en de bergen met besneeuwde toppen op de voorgrond. 
Door het vroege ophalen is het nu pas half vijf en dat geeft ons ruim de tijd om alles rustig uit te pakken en een plekje te geven in de camper. Voor de eerste dag is het fijn om niet teveel te plannen. Daarom gaat de barbecue aan en alleen genieten op deze bijzondere plek.

Overnachting:
Moraine Park Campground, $ 18 dollar
Camping met een geweldige ligging in de natuur, uitzicht op de bergen.
Geen faciliteiten.

De zon is volop aanwezig. Dat belooft een hele mooie dag te worden!
In de ochtend staat er een wandeling naar Bear Lake op de planning. Vanaf de camping (Moraine Park) rijdt er in de zomermaanden (vanaf 14/6) een shuttle bus die naar Bear Lake rijdt.
Dit meer is een van de bekendste meren in het park. Vanaf dit meer lopen heel veel trails die je kunt wandelen. Het is erg populair en daarom aan te raden om hier vroeg naar toe te rijden als je niet met de shuttle bus gaat. Er is niet veel parkeer ruimte. Voor ons gelukkig nog wel.
De wandeling die we wilden doen, gaat helaas niet vanwege de sneeuw die er nog ligt. Een park ranger adviseert om een andere wandeling te doen van ongeveer 2 mijl naar Alberta Falls. Kleine watervallen, maar toch indrukwekkend.
Na de wandeling is het tijd om de wereldberoemde weg te rijden, genaamd de Trail Ridge Road.
Op de kaart is dit highway 34, die van west naar oost, door het park loopt. De weg bereikt ongeveer 4000 meter hoogte.
Je moet rekening houden in je planning dat deze weg van oktober tot eind mei gesloten is vanwege de sneeuwval. De planning is om deze weg op Memorial Day open te hebben (laatste maandag in mei) en deze blijft open zolang het weer het toestaat.
De uitzichten die je ziet op deze weg, zijn niet in woorden uit te drukken. Het rijden gaat vrij goed en geleidelijk om hoog, maar wel veel (scherpe) bochten. Soms is het even schrikken, omdat er naast de weg alleen een diepe afgrond is. Regen en zon wisselen elkaar af en op het hoogste punt valt zelfs sneeuw. Hier ligt ook nog volop sneeuw in de bermen, soms bijna net zo hoog als de camper. Stop op ieder view point om de bergen op je in te laten werken. Dat is de manier om te genieten van de majestueuze bergen.
Het westelijke deel van het park is iets vlakker met veel bebossing en hier zijn veel elanden die lekker het zonnen zijn in het gras. Een geweldig einde van dit park.
De rit gaat nog even door naar het kleine stadje Glenwood Springs. Dit stadje is gelegen aan de Interstate 70, of kortweg de I 70. Een aanrader in dit stadje zijn de Hot Springs. Zeker doen als je de tijd hebt. De camping voor deze nacht is gelegen aan een rivier. Alweer een mooi plekje.
De camping, KOA Crystal River, heeft een full hook up plaats. Een full hook up betekent een plaats met stroom, water en riool. Je kunt de camper aansluiten op het stroom net, water leidingen en de tanken dumpen op je eigen plek.

Overnachting:
KOA Crystal River, $ 41 per nacht
Zeer nette camping, gelegen aan een rivier.
Full hook up en water/electric plaatsen

Op de camping heeft de eigenaresse de tip gegeven om te ontbijten in het stadje zelf. Er schijnt een beroemd en goed restaurantje te zijn. Daily Bread is gelegen in de hoofdstraat. De camper kan je in de omliggende zij straten parkeren. Het ontbijt is echt heel erg lekker en niet duur. We betalen voor vier personen 60 dollar. De hoofdstraat heeft verder wel leuke winkels en nog meer restaurants. Je kunt hier even rondstruinen als je dat wilt.
Tegen het einde van de ochtend is het tijd om weer verder te rijden. De rit gaat verder over de I70 naar Montrose. De afstand naar Montrose valt mee. Het is 220 km en de verwachting is dat het ongeveer drie uur rijden is. Onderweg passeer je de plaats Grand Junction. Een drukke plaats waar veel toeristen overnachten. Je kunt hier bijvoorbeeld boodschappen doen bij de Wal-Mart of Safeway. In de nabije omgeving van Grand Junction vind je het Colorado National Monument. Het is een natuurpark met vier diepe uitgeslepen canyons. Je kunt de Rim Rock Drive rijden waar je vanaf verschillende uitkijk punten een panoramisch uitzicht hebt op de rotsen en rotswanden. De Rim Rock Drive is 36 km lang (enkele reis). Wij stoppen hier niet, maar rijden door naar Montrose.
Voor deze nacht is er nog geen camping gereserveerd. In de camper ligt heel dik boek met allemaal campings. Als je dus geen camping hebt, kan je hierin altijd campings zoeken. Er blijken drie campings te zijn in Montrose. Vanwege de goede ervaringen met KOA is de camping voor deze nacht, de KOA Montrose. Het is geen bijzondere camping, maar het voldoet prima. De heren schuiven de slide out uit, de luifel wordt neer gezet en tot slot de campingstoeltjes en de barbecue gaat aan.
De dames gaan wassen, want dat moet ook gebeuren. Een rustige avond, want morgen is het weer tijd voor een nationaal park.

Overnachting:
KOA Montrose $ 33 per nacht
Nette voorzieningen, ligging is minder, midden in de stad
Full hook up en water/electric plaatsen

De plaats Montrose ligt vlakbij een nationaal park, de Black Canyon of the Gunnison. Dit park is nog niet zo heel erg lang een nationaal park, pas sinds 1999. Daardoor is het niet erg bekend bij de meeste mensen, maar je mag het niet overslaan als je in Colorado bent. Het park is zo’n 23 km gelegen van het stadje.

De Black Canyon is een van de meest steile, donkere canyons van Amerika. Op de bodem stroom de Gunniosn rivier die de canyon heeft laten ontstaan. De wanden van de canyon zijn zwart met witte en rode kleuren. Dit is vulkanisch gesteente. De kloof heeft diepten van 600 meter en is niet veel breder dan 450 meter. Er is weinig zonlicht, waardoor het nog donkerder lijkt.
Je kunt het park van twee kanten bekijken, via de North Rim of de South Rim. Met de camper is de South Rim het beste te rijden. De weg wordt South Rim Road genoemd. De gehele weg is 13 kilometer lang en je doet er 2 a 3 uur over. Onderweg heb je 12 viewpoints waar je kunt stoppen om de canyon te bekijken.
De uitkijkpunten Painted Wall en Chasm View springen er uit, deze vonden wij het mooist en het meest indrukwekkend. Gaaf om te zien.
Als je tijd over hebt dan kan je nog naar de North Rim rijden. Het is 3 uur rijden naar de North Rim, waardoor de meeste mensen hier niet voor kiezen. Uitzicht van de South Rim is voor de meeste mensen indrukwekkender.
Je kunt nog een nacht overnachten in Montrose of verder Colorado gaan ontdekken. Als je geen van beide wilt doen, dan rij je naar Moab.  Een rit van ongeveer 200 km, dus goed te doen.
De route gaat eerst terug naar Grand Junction (highway 50) om vervolgens een stuk de I70 te volgen. Als je in Utah bent volg dan de I70 tot het plaatsje Cisco. Hier begin een andere highway, de 128.
De 128 heeft de naam Upper Colorado River Scenic Byway en is 70 km lang. Met een camper rij je hier tussen de 2 en 3 uur op. Deze highway is echt de moeite waard, zelfs zo mooi dat we hem opnemen in onze top vijf! Je word er door overvallen, want je verwacht dit niet. De weg parallel de Colorado river, in een kloof. Je ziet invloeden uit vele verschillende nationale parken, van Monument Valley, Bryce Canyon tot Zion National park.
Mocht je de tijd hebben, dan kan je hier overnachten. Er zijn diverse campings zonder faciliteiten aan deze weg. Het einde van de weg ligt in Moab. Moab is een wereldberoemde plaats. Het staat bekend als de uitvalsbasis voor twee nationale parken (Arches en Canyonlands NP), maar ook als de extreme sporten plaats. In de omgeving kan je wandelen, mountainbiken, klimmen, kajakken op de Colorado river, ziplinen en nog veel meer.
Moab ligt op 5 mijl vanaf Arches NP en 25 mijl vanaf Cayonlands. De camping (Canyonlands Campground) ligt midden in het stadje en Moab heeft een klein, gezellig centrum. Ga lekker uit eten bij de Moab Brewery, direct tegenover de camping.
De dag eindigt bij Canyonlands NP. Dit park ligt zo'n 25 mijl vanaf Moab.
Canyonlands lijkt wel een buitenaardse wereld. Het is een ruig gebied met heel veel canyons. Je vind er ook natuurlijke bruggen en bogen.
Er zijn drie gedeeltes in het park waarvan Island in the Sky het meest bekend en bezocht is. Voor een eerste bezoek aan het park, is dit gedeelte het beste om te bezoeken. Het is het hoogste gelegen gebied en je hebt een spectaculair uitzicht op het gebied. De ander twee gebieden zijn the Needles en The Maze. Beiden gebieden worden voornamelijk bezocht door ervaren reizigers.
In het Islands in the Skye district heb je een aantal wandelingen en het meest gefotografeerde punt van het park, de Mesa Arch.
Er is een korte wandeling naar de Mesa Arch. Doe dit of aan het begin van de dag of aan het einde aan de dag. Je moet rekening houden met de hoge temperaturen en de drukte. Doordat het een heel bekend punt is, is het ook erg druk.
Voor het beste uitzicht over het hele gebied neem je de trail, Grand View Point. Dit is een redelijke trail die langs de rand van de canyon loopt. Geweldige uitzichten!

Overnachting:
Canyonlands Campground $ 55 per nacht (voor vier personen)
Goede ligging in downtown Moab, met zwembad.
Full hook up plaaten, reserveren aan te raden.

Arches National Park is het tweede park wat op het lijstje staat. Volgens de park ranger bezoeken ongeveer een miljoen mensen bezoeken dit park per jaar. Iedere bezoeker met een andere reden.
Wellicht kom je voor de gesteentes en de bogen, maar een ander komt juist voor de stilte en de wonderlijke sterren hemels in de nachten.
Het park is beroemd om de vele natuurlijker rotsbogen. Eigenlijk zijn er nergens ter wereld zo veel bogen als in dit park. Arches ligt echt net buiten Moab op een hoger plateau. Er is 1 ingang/uitgang en daardoor aan te raden om erg vroeg of juist laat te starten in het park (het kan hier erg druk zijn). Wanneer je wilt wandelen, start dan vroeg. In de zomer maanden lopen de temperaturen al snel hoog op.
In de ochtend staat voor ons een wandeling op het programma in het Fiery Furnache gebied. Een wandeling van 2 mijl die 3 uur duurt. Het is niet toegestaan om dit gebied zelf te ontdekken. Je mag er alleen onder begeleiding van een gids in of als zeer ervaren wandelaar (je moet wel een vergunning hebben). De wandeling met park ranger Anna is erg indrukwekkend, omdat je een totaal ander zicht krijgt en ander respect krijgt voor de natuur. Je klautert letterlijk over rotsen en door hele smalle canyons. Onderweg krijg je uitleg over hoe het gebied is ontstaan en hoe een boog kan ontstaan. Als je daarbij bedenkt dat er ooit een oceaan is geweest en zandduinen in het gebied waar nu woestijn is, dan is dat echt wel indrukwekkend! Anna verteld met een passie over dit gebied waar je regelmatig kippenvel van krijgt. Als je de tour wilt maken, dan moet je deze een aantal maanden vooraf boeken via de website van het park. De tour kost 10 dollar per persoon.
Na de wandeling is het eerst tijd om even bij te komen. Je hebt talloze mooie plekjes voor een welverdiende lunch. Eenmaal uitgerust, ga je weer op pad.
In het park hebben we ook nog andere wandelingen gemaakt, maar deze zijn niet onder begeleiding. Deze kan je dus lekker zelf doen. Een van de bekendste bogen in Arches NP is de Delicate Arch. De trail er naar toe is voor de niet geoefende wandelaar pittig. Je loopt via een steil plateau omhoog, daarna wandel je over een smalle richel naar de boog toe. Wij hebben hem met veel plezier gelopen. Eenmaal boven vraag je, je af hoe lang de boog nog zo zal blijven staan, want hij is hoog en dun.
Een ander bekend gebied in het park is de Window Area en Devils Garden. In het Window area zie je drie bogen op korte stand van elkaar. De Windows trail is 1600 meter lang en duurt 30 – 60 minuten.
De trail gaat langs drie grote bogen, die North Window, South Window en Turret Arch heten.
 In het Devils Garden gebied vind je een van de van de grootste bogen ter wereld, de Landscape Arch. De gehele trail naar de boog is 3,2 kilometer. Het is een vlakke trail via een gravelpad. Je loopt via een smalle canyon met steile rotswanden naar de boog. Landscape Arch is ruim 93 meter breed en ruim 32 meter hoog. Je neemt dezelfde weg terug.
Er zijn natuurlijk nog veel meer mooie dingen in Arches NP, maar je moet kiezen. Voor ons zijn dit de hoogtepunten in het park.
Na deze lange dag keren we terug naar de camping voor nog een nacht op de Canyonlands camground in Moab.

Overnachting:
Canyonlands Campground $ 55 per nacht (voor vier personen)
Goede ligging in downtown Moab, met zwembad.
Full hook up plaaten, reserveren aan te raden.

Wat later in de ochtend vertrokken om naar Monument Valley te rijden. De rit verder naar het zuiden gaat over de highway 191 en de 160. Onderweg kom je vrijwel niet heel veel bijzondere dingen tegen. Je rijdt door verlaten stadjes, waaronder een oud trading post met verroeste trucks, die zo te zien er al heel erg lang staan. Dit is gaaf om te zien. Stop hier zeker even om foto’s te maken.
De rit gaat verder en in de verte zie je een gesteente op doemen, dat is de Mexican Hat.
Het is net een sombrero, een Mexicaanse hoed. Je kunt er naar toe rijden, maar dat mag niet met onze camper. Het is geen geasfalteerde weg, je mag enkel alleen genummerde, geasfalteerde wegen rijden. De hoed kan je alleen bewonderen in de verte.
De wind is in de tussentijd flink gaan waaien. Er zijn alleen maar open vlaktes en dat voel je. De camper schudt heen en weer. Het is moeilijk sturen, maar het gaat gelukkig goed.
De highway 163 is een weg om ook nooit meer te vergeten. Een uitgestrekte weg die dwars door de dorre woestijn loopt. In de verte doemt de skyline van Monument Valley op. Stop om enkele foto’s te maken van de skyline. Liefst met de camper op de voorgrond. Dan heb je voor thuis een hele gave foto.
De wind waait nog steeds flink. Voor vandaag is alleen het doel nog de camping in Gouldings.
Tegen het einde van de middag is de aankomst op de camping. Er zijn plekjes met uitzicht op Monument Valley. Het geluk is aan onze zijde! Als we tien meter lopen, hebben we uitzicht op de vallei. De camping heeft een mooie ligging, maar er is verder niets in de buurt. Even een wasje draaien, barbecueën en slapen. Morgen op tijd er uit voor een tour in de vallei
De tour start om 8:45 uur vanaf de camping en duurt ongeveer 3,5 uur. De tour kan je boeken op de camping of vooraf via internet. De tour kost US$ 75 dollar per persoon. Onze chauffeur en gids, Erwin, neemt ons mee door de vallei. Daarbij verteld hij over de geschiedenis van de vallei en over de vele fims die hier opgenomen zijn. Natuurlijk is er de meeste aandacht voor de rotsen zelf. Elke rots of gesteente heeft een aparte naam.  Wist je dat er muur tekeningen zijn van meer als 1000 jaar oud? Nee, dat hadden wij ook. Erwin verteld dat deze tekeningen bedoeld waren als reclame bord voor de indianen, zodat zij wisten dat er dieren, dus vlees, leefden in dit gebied. Echt waar!
Het gedeelte waar de muur tekeningen te zien zijn ligt ver achterin in de vallei en is alleen met een gids toegankelijk.. Erwin laat ons ook nog enkele natuurlijke bogen zien en zingt een Navajo lied. De tour heeft onze verwachtingen overtroffen. Wederom een aanrader!
Het is tijd om na de tour Monument Valley te verlaten. De wind waait gewoon te hard.
Onderweg naar de Grand Canyon passeer je nog steeds bijna geen stadjes, maar enkel de highway en als stad Tuba City. Een lekker lunch slaan we hier niet over bij onze favoriet, Denny's.

Overnachting Monument Valley:
Gouldings Lodge campground $ 61 per nacht

Grand Canyon rijd je binnen bij het punt genaamd, Desert View (highway 64).
Op dit punt heb je een uitkijktoren die vroeger gebouwd is waarmee je een goed uitzicht hebt op de Canyon. Je kunt de toren beklimmen om nog een spectaculairder uitzicht te krijgen.
Terecht een Canyon met een hoofdletter C! Vele verhalen doen de rondte over de canyon, maar als je het met eigen ogen ziet is toch echt even iets anders. Zo machtig is dit landschap.
Je volgt de highway 64 verder naar Market Village. Daar is de camping gelegen voor de nacht. De weg is ongeveer 40 kilometer, maar door de verschillende viewpoints doe je er toch wel anderhalf a twee uur op. Wat echt opvalt is de vele bomen die hier te zien zijn. Aan de gehele route zie je bossen. Kamperen bij de Grand Canyon is het beste te doen op de Mather Campground.
De camping ligt in de Market Village. Je kunt het zien als een dorpje waar vele faciliteiten gevestigd zijn. In de directe omgeving van de Grand Canyon is niets te vinden. In de village vind je hotels, restaurants, tankstation, dokter en een supermarkt. De camping ligt er ook. Het park kent ook een shuttle bus systeem. Er zijn drie loops die je kunt rijden met de bus. Het voordeel hiervan is dat je de camper op de camping kunt laten staan. Iedereen kan dan evenveel zien. Normaal is er natuurlijk altijd een persoon aan het rijden die minder van de omgeving ziet. Een van de drie routes rijdt alleen in het dorpje, de andere twee gaan langs uitkijkpunten. Je kunt het beste de rode route nemen, genaamd Hermits Rest Route. Deze route is 14 kilometer lang (enkele reis) en er zijn 8 verschillende uitkijkpunten waar de bus stopt.
Het mooist is om de zonsondergang of de zonsopgang te kijken in het park. Dat mag je zeker niet overslaan.

Overnachting Monument Valley:
Gouldings Lodge campground $ 61 per nacht

Overnachting:
Mather Campground $ 18
Grote camping, gelegen in de bossen
Geen faciliteiten, er is wel een centraal douche gebouw waar je ook kunt wassen

Er zijn verschillende manieren om naar Las Vegas te rijden. De een rijdt over de oude R66 en doet een aantal dagen over de route, terwijl een ander zo snel mogelijk naar Vegas wil rijden via Interstate
40. Het maakt niet uit, ieder zal het op een eigen tempo rijden. Voor ons is de keuze om eerst over de route 66 te rijden en daarna de weg naar de Hooverdam te volgen.
De R66 is natuurlijk wereldberoemd. Reden genoeg om deze weg, zoals al zo velen anderen voor ons hebben gedaan. De weg loopt vrijwel parallel aan de I40, maar loopt verder landinwaarts. Je komt een aantal stadjes tegen, zoals Seligman en Hackberry. De stadjes zijn tegenwoordig niet meer dan een paar toeristenwinkels. Je ziet vele oude auto’s, maar het is allemaal wel erg toeristisch.
Geen spijt van deze weg, maar eerlijk gezegd is het geen must see om te doen.
Aan het einde van de middag is de aankomst in Las Vegas. Je kunt op een camping overnachten (bijvoorbeeld KOA Circus Circus of de Oasis RV Resort, net voorbij de Strip), maar je kan ook in een hotel overnachten. De camper kan je bij de meeste hotels parkeren en als dit niet lukt, dan kan je de camper vrijwel altijd gratis parkeren bij het Mandalay Bay hotel. Als je doordeweeks in Las Vegas bent, dan is de kans groot dat een hotel voordeliger is dan een camping. Bovendien is de ligging van een hotel wel veel beter. Je kunt een hotel kiezen wat midden op de beroemde Strip gelegen is. Voor ons is de keuze gemakkelijk, omdat we midden in de week in de stad zijn. Dit keer hebben we gekozen voor het Aria hotel. Een van de nieuwere hotels, midden op de Strip gelegen, net naast het Bellagio en Cosmopolitan hotel. Bij het Aria hotel is geen ruimte om de camper te parkeren. De keuze om voor deze dagen een auto te huren is ook snel gemaakt. Je kunt de auto ophalen bij de luchthaven. Deze ligt op ongeveer 5 a 10 minuten rijden vanaf de Strip. Hoe gaat dan in zijn werk?
Nou, vrij gemakkelijk. Je rijdt met de camper naar de luchthaven en zoekt naar de car rental borden. Dit is bijna altijd wel een apart gebouw met parkeer ruimte op de luchthaven. In Las Vegas is dit een groot gebouw waar alle autoverhuurders in gevestigd zijn. De camper parkeer je op de parkeerplaats voor het gebouw. De auto is snel opgehaald en met de auto en camper rijden we eerst naar het Mandalay Bay hotel om daar de camper te parkeren. Je parkeert deze bij Convention Center terrein. Let wel, als er een grote conventie is, dan kan het zijn dat het vol is. Check dit eerst voordat je een hotel boekt waar je geen camper kunt parkeren. Hoe weet je of je er een camper mag parkeren? Mail of bel het hotel. Ze zullen het dan meteen vertellen. De camper is geparkeerd en alle waardevolle spullen zijn eruit. De komende vier dagen staat de camper hier, tussen vele andere campers.
Met de auto rij je terug naar het hotel en gaat inchecken. Het Aria hotel is werkelijk een prachtig, modern hotel. Je ziet allerlei soorten mensen, dat is het leuke aan Las Vegas. Rijk of minder rijk, het komt allemaal samen.
Het is heerlijk om even wat meer luxe te hebben als in de camper. De dagen in de stad brengen we winkelend door in de outlet (Premium Outlet North) en aan het zwembad.
In de avonden bezoeken we de Strip en het oude Las Vegas in Fremont Street.
Breng eens een bezoek aan het Venetian hotel met echte gondels, bezoek de fonteinen show bij het Bellagio hotel, geniet vanaf het balkon bij het Hardrock Café met uitzicht op de Strip van een drankje, lekker winkelen in de outlet, dit zijn maar een aantal aanraders om te doen in deze wonderbaarlijke stad. Een andere aanrader die je kunt doen is een show op de Strip. Ieder hotel heeft wel een show. Dit varieert van een groot concert, een comecd show of een Cirque du Soleil show.

 
Overnachting:
Aria hotel
Een van de nieuwere hotels in Las Vegas. Luxe, erg goed hotel.

Na de bruisende dagen is de tijd gekomen om Las Vegas te verlaten. De route gaat verder naar de grote oceaan en naar Los Angeles. Vooraf veel verschillende verhalen gehoord over LA. Je houdt ervan of je haat het. Dat gezegd te hebben, besloten we om het zelf maar te gaan onderzoeken met een bezoek van twee nachten aan deze stad. Het is ongeveer 440 km vanaf Las Vegas naar LA. Je kunt dit in twee keer rijden, maar dat is zonde. Onderweg kom je vrijwel alleen woestijn tegen met kale vlakten en af ten toe een stadje.
In LA is het rijden met een camper redelijk goed te doen, maar parkeren is bijna onmogelijk. Om deze reden is het een must om een auto bij te hebben. Je kunt in LA een auto ophalen en inleveren op de luchthaven, net zoals in Las Vegas. Een andere manier is om de auto die je in Las Vegas hebt opgehaald mee te nemen naar LA. Zo gezegd en zo ook gedaan! De heren rijden in de camper en de dames in de auto (wel achter elkaar met allebei een navigatie systeem). De route gaat over de I15.

Hoe dichterbij je bij LA komt dan zal het je meteen opvallen dat het landschap erg heuvelachtig en groen is. Je rijdt nu op de I210 richting Pasadena. Dit is tegen alle verwachtingen in een heel mooie landschap. Vooraf gehoord dat de stad heel groot is en dat alle wijken flink uit elkaar liggen.
Dat klopt ook, maar dat het zo groen is, is opvallend prachtig. Omdat de stad zo groot is, praten de locals over wijken, zoals Hollywood en Beverly Hills. Deze liggen echter in het noorden van LA, terwijl Santa Monica hier een 35 kilometer vandaan ligt. Je kunt zien waarom je een auto nodig hebt in de stad. Onze camping ligt in Malibu, ongeveer 40 kilometer vanaf Hollywood en Beverly Hills. Dichterbij zijn er niet veel campings. Er zijn wel andere campings, zoals Dockweiler State Beach (aan strand gelegen, direct naast de airport), Long Beach RV park (eenvoudige camping in Long Beach, nabij een aantal verhuurders). De camping in Malibu is wat verder weg gelegen, maar ligt in de natuur.
Het Malibu Creek State Park ligt in de natuur op ca. 10 minuten rijden van de oceaan. In de weekenden logeren hier veel families met kinderen. Het is een eenvoudige camping zonder faciliteiten. Door de kinderen wat meer lawaai, maar dat geeft niets. Je bent toch de hele dag op pad.

De volgende ochtend op pad met de auto richting Hollywood, specifiek naar de Hollywood Boulevard waar de Walk of Fame te zien is. Het verkeer valt mee. Houdt wel rekening met de kans op files. Daar staat LA helaas ook bekend om. Gisteren geen file gehad en, tot nu toe, ook nog niet.
Aangekomen in Hollywood zie je parkeer mogelijkheden in overvloed, maar het zijn private parkings. Wat je betaald, is per parking verschillende. Wij betalen 15 dollar voor de hele dag. De Walk of Fame is om de hoek. Er is veel muziek en onze zintuigen zijn geprikkeld om hier snel op af te gaan. Er is een parade aan de gang. Waarvoor dan? Vraag het gerust aan een toeschouwer. De Amerikanen leggen graag alles uit. Het is een Puerto Ricaanse feestdag en die moet gevierd worden! Veel dansende mensen, jong en oud. Leuk om te zien.
Als je verder de Walk of Fame af loopt dan zie je de ene beroemde naam na de andere. Veel straat artiesten die een kostuum aan hebben van een bekende strip of film held. Wil je er mee op de foto, dan wordt er verwacht dat je een kleine fooi geeft.
Vervolgens naar Beverly Hills om over Rodeo Drive te rijden. Hier rijden we maar gauw door, veel te duur allemaal! De wijk is net zoals uit de films en series. Veel dure en grote huizen en de straten met palm bomen.
Ons volgende punt op de lijst is het Hollywood teken. Op zoek naar de beroemde letters kan je gemakkelijk verdwalen in de stad. Ons is verteld dat je een heel mooi uizicht hebt vanaf het Griffith Observatory. Helaas hebben meer mensen dit bedacht en is de weg afgesloten om te parkeren. Je kunt alleen maar door rijden. Gelukkig is het teken even in beeld geweest, maar jammer genoeg geen foto’s voor het thuis front. De avond is in tussen gevallen. Het is nu tijd om lekker een hapje te eten in Santa Monica. Het parkeren gaat hier ook gemakkelijk, gewoon in een parkeergarage. Dit is echt niet duur, de eerste anderhalf uur is gratis en daarna betaal je 1 dollar per uur. Op en rond de pier laten veel straat artiesten laten hun kunsten zien.  Het gaat er allemaal gemoedelijk en ontspannen aan toe. Even verderop vind je de Third Street Promenade, het centrum van deze wijk waar je lekker een hapje kunt eten. Je vindt hier vele winkels van alle grote ketens, maar ook kleine winkeltjes. Ook hier zijn veel straat artiesten te zien.

LA is een wonderlijke stad met veel diversiteit. Er zijn natuurlijk nog andere sights die je kunt zien. Denk daarbij aan de attractieparken, Universal Studios of Disney. Je kunt ook een bezoek brengen aan het Getty museum of een talkshow bezoeken, zoals Ellen. Voor jong en oud is er genoeg te zien en te doen.
Overnachting:
Malibu Creek State Park $ 58 per nacht
Geen faciliteiten, gelegen midden in de natuur, nadeel lawaai van kinderen

Met de auto en de camper gaat de reis verder noordwaarts naar Santa Barbara. Dit is een grotere stad op ongeveer 100 km vanaf Malibu. De auto zal hier worden ingeleverd. Waarom niet in LA zelf?
De reden hiervoor is dat je anders een stuk terug moet rijden. Je kunt niet overal de auto inleveren en Santa Barbara ligt weliswaar iets verder, maar wel op de route. De auto zal op de kleine luchthaven van Santa Barbara worden ingeleverd.
Je rijdt vanaf LA op de highway 101. Deze highway begint in San Diego (ten zuiden van LA) en volgt vrijwel de gehele kust lijn tot in het Noordelijkste punt in de staat Washington. De Pacific is een schouwspel dat nooit zal gaan vervelen. Het is niet zomaar een water, maar een woeste parel. Heerlijk om de komende dagen de oceaan te volgen. Voor de komende nacht zal het verblijf in Pismo Beach zijn. Bij de aankomst blijkt dat de camping niet in Pismo Beach ligt, maar in een kleiner plaatsje genaamd Avila Beach. De camping is erg netjes en lekker rustig gelegen. Het bevalt ons meteen goed en om de rust erin te houden nog maar een nachtje bij geboekt. De manager verteld over de mogelijkheid om naar de oceaan te rijden met de camper of met de fiets. Je kunt op de camping fietsen huren. Er is een trail die vanaf de camping rechtstreeks naar het strand gaat. Dat is de Bob Jones trailen en de afstand is ongeveer 5 kilometer. Dit zal vandaag niet meer gebeuren, morgen een nieuwe dag. In de avond is er tijd om even te wassen en om daarna weer heerlijk te barbecueën. De barbecue is een van de beste aankopen geweest! Deze is gekocht voor 15 dollar bij de Wal-Mart.
Als de zon weer is gaan schijnen de volgende ochtend gaat de tocht per fiets over de trail naar het strand. De trail is een verrassing. Langs een riviertje met veel groen fietsen we via een golfbaan naar het strand.
Avila Beach blijkt een heel charmant en gezellige dorpje. Een breed zandstrand in een baai, prachtig. Aan de boulevard allemaal gekleurde houten gebouwen, cafés en winkels. Voeg daar dan nog de 100 meter lange pier aan toe, dat is het plaatje compleet. Op de pier kan je lekker in het zonnetje zitten en genieten van de Pacific. De tijd gaat snel als je het naar je zin hebt, nou dat klopt. Het is tijd om de fietsen in te leveren. De rest van de dag is het relaxen op de camping. Dit heb je ook nodig van tijd tot tijd.

Overnachting:
KOA Pismo Beach $ 48 per nacht
Zeer nette KOA, goed zwembad

Gereden afstand: 385 km / 410 km
Vandaag is het dan zover. Eindelijk naar het park wat al jaren op een verlanglijstje staat, Yosemite National Park. Voordat het zover is, moet er nog wel een grote afstand gereden worden.
Het is vrijwel alleen maar highway 41 die je rijdt, van Paso Roblos tot aan Oakhurst, nabij de ingang van het park. De weg gaat over kleinere wegen met veel kale vlaktes. Dichterbij het park worden de wegen smaller met veel bochten. Vergeet ook de hoogte niet. Het rijden gaat toch goed met de camper. De ingang bij Mariposa Grove ligt in het zuiden. Dit gedeelte van Yosemite NP is vooral bekend om de grote Sequoia bomen. Hier heeft zelfs president Theodore Roosevelt met John Muir ooit overnacht. John Muir is een van de geestelijk vaders van Yosemite. Je kunt enkel dit gebied bezoeken wanneer je camper niet langer is dan 25 ft. Helaas voor ons kunnen wij dit niet bezoeken.
Er is wel een shuttle service in de zomermaanden, opdat je dit gedeelte wel kunt bezoeken. Voor ons gaat de weg verder het park in. De weg gaat nog ruim 30 mijl verder het park in. De weg loopt dwars door bossen en het gebied wordt langzaam steeds hoger. Onderweg kom je op een T splitsing met een weg die naar Glacier Point gaat. Hier zullen wij nog later terugkomen. Net na Glacier Point road ligt een tunnel die welke reiziger moet rijden. Het uitzicht na de tunnel is geweldig. Je ziet het uitzicht dat in de meeste reis gidsen staat, Tunnel View. Hier wordt je vanzelf stil van. Wat ongelooflijk mooi en indrukwekkend.
De vallei waar Yosemite Village gelegen is, is helemaal vlak. In het dorp rijden gratis shuttlebussen waar je gebruik van kunt maken om het park te verkennen. Er zijn meer als 20 stop punten, dus de bussen komen bijna overal. Je kunt het beste gebruik maken van deze shuttle bussen. Met de camper is parkeren lastig in het park.
De camping voor de komende twee nachten is al drie maanden vooraf geboekt. Als je dit niet doet, dan kan je ervan uitgaan dat alles vol zit in het park. De campings hebben geen hook ups, dus geen faciliteiten. Er zijn er overigens drie. Voor de ligging zijn het de beste campings die er zijn, dus als je hier kan staan, zeker doen. Ons plekje is nummer 46, net aan het einde van de eerste loop. Het is al later op de dag, dus we plannen nu niet teveel meer. Chantal en Jaap wandelen nog wat rond en maken foto's. De dag wordt afgesloten met een kampvuur en wederom een barbecue.
De volgende ochtend is het overheerlijk wakker worden midden tussen de bomen. Vandaag drukke plannen en veel te doen.
Als eerste terug naar Glacier Point. De weg is ongeveer 30 mijl, enkele reis, vanaf de camping. Ondanks de redelijke afstand rijd je er al snel anderhalf uur op. Let wel op, de weg is niet toegestaan met een camper langer dan 30 ft. Dit is ook logisch, want er zijn heel veel scherpe bochten en de weg is erg smal. Er zijn verschillende uitkijkpunten. Een mooi uitkijkpunt is Wasburn Point, net voor Glacier Point. De weg gaat verder naar Glacier Point. Het is erg druk bij het punt, maar de camper kan nog net geparkeerd worden op het laatste plekje. Glacier Point is iets wat je gezien moet hebben.
Dit is een van de uitzichten die niet in woorden kan worden uitgedrukt. Je hebt een uitzicht op de hele vallei. Als je naar beneden durft te kijken, dan zie je zelfs de auto’s rijden in de vallei. In de verte zie je een aantal watervallen. Dit jaar is een van de meest droge jaren die Californië ooit gekend heeft. De Yosemite Falls zijn nu al niet meer dan een klein straaltje. De Vernall Falls en Nevada Falls zijn gelukkig nog wel sterker. Prachtig, dit beeld laten we op ons in werken.
Eenmaal terug op route naar de camping kan je nog even bij de Bridall Veil Falls. Via een korte trail loop je over een geasfalteerd pad naar de waterval. De naam doet de waterval eer aan. Het is echt net een sluier. Na deze watervallen is het tijd om terug naar de camping te rijden.
Na een lekkere lunch is er nog genoeg tijd om het park verder te gaan ontdekken. Met de shuttlebus eerst nar het Visitor Centre en het beroemde Ahwanee hotel. Dit hotel is aangeraden door de Amerikaanse buurvrouw op de camping.
Het is een van de oudere lodges en meest luxueuze lodge in Yosemite. Vooral de dining room schijnt indrukwekkend te zijn. Ahwahnee betekent Yosemite Valley.
Het hotel is een decor in Native American ornaat, mooi om te zien, maar heel duur om te slapen.(300 dollar per nacht is vanaf).
Dit jaar bestaat Yosemite 150 jaar en dat wordt het hele jaar door gevierd. Een van de dingen om het 150 jarig bestaan te vieren is met een nieuwe korte film over het park. Deze kan je gratis bekijken in het Visitor Centre. Je kunt hier ook terecht voor meer informatie over het park, maar ook over de dieren.
Nabij de camping ligt Mirror Lake. De shuttlebus stopt hier natuurlijk ook. Het is een korte wandeling over een licht hellend, geasfalteerd pad. De wandeling gaat dwars door de bossen heen. Door de droogte is Mirror Lake bijna uitgedroogd. Heel jammer, omdat je normaliter een spiegeling kunt zien in het water. Onderweg nog wel een echte ratelslang gezien. Niet te dichtbij komen, want ze zijn heel giftig. Toch even wat foto’s gemaakt, maar gelukkig geen gewonden. Met de shuttlebus terug naar de camping om de indrukken nog een keer voorbij laten komen. Er zijn altijd nog meer dingen te zien, maar er is geen tijd voor alles. Een ding is wel duidelijk! Yosemite NP is een magische plek op aarde, we zullen hier zeker nog eens terugkomen.

Overnachting Yosemite NP:
Upper Pines campground $ 18 per nacht
Vooraf reserveren is een must. Geen faciliteiten.
Ligging in de bossen, plekjes dicht op elkaar.

Vanuit Yosemite is het tijd om naar San Francisco te rijden. Er is ruimte om wat rustiger aan te doen. Rustig alles opruimen, luifel en de slide out weer in klappen. De afstand is ongeveer 330 Kilometer. Het landschap valt direct op. Vanuit een groene oase naar een kale dorre droogte. Dat was al bekend, door de droogte, maar het valt nu echt op. Al het gras is verbrand door de zon.
Hoe dichter bij de stad, hoe drukker de wegen worden. San Francisco telt niet heel veel campings nabij de stad. De twee meeste bekende zijn San Francisco RV Resort (zuidelijk gelegen) en Marin RV park (noorderlijk gelegen). Vanuit Yosemite NP is de eerste camping het makkelijkst om te rijden.
De route gaat via Hayward en langs San Franscisco airport. Tussen Hayward en de luchthaven ligt de San Mateo brug. Om deze brug te rijden betaal je 5 dollar tol voor een retour. De camping ligt in Pacifica. Een geweldige ligging pal aan de oceaan, maar het is erg mistig in Pacific.
 Dit zal de laatste nacht in de camper worden. Morgen in de ochtend moet de camper alweer ingeleverd worden bij Road Bear.
Het is tijd geworden om alles op te ruimen en alvast de koffers te pakken. De mannen poetsen de buitenkant van de camper en de vrouwen pakken de koffers in. Hierna is er nog tijd om lekker te genieten van onze laatste avond in de camper. Het weer is iets opgeklaard, zodat we de oceaan kunnen zien. Wel is de temperatuur koel. Buiten zitten is er nu even niet bij.

Overnachting San Francisco:
San Francisco RV Resort, $ 63 per nacht

De laatste ochtend met de camper is aangebroken. Over een paar uur zal de camper ingeleverd zijn bij Road Bear. Wat doe je zoal op een laatste ochtend? De koffers zijn al gepakt. Voor het gemak en ruimte in de camper liggen ze zolang onderin de camper. Met z’n allen nog lekker ontbijten. Daarna de koelkast leegruimen. Alle bedden zijn weer leeg en nog even snel met een doekje door de camper.
De gekochte spullen, zoals de barbecue met kolen en andere dingen die over zijn geven we dit keer niet aan de camping, maar aan Road Bear. Bij het ophalen hebben wijzelf ook enkele dingen meegenomen, dus het is alleen maar netjes en zo fijn voor een ander.
Road Bear is aan de overkant van de brug gevestigd. De afstand is ongeveer 48 kilometer. Het zal een uur rijden zijn zonder file. De weg gaat weer langs de airport en over de San Mateo brug. De tol is weer 5 dollar. Voordat de camper kan worden ingeleverd is het eerst even tanken en het propaan bij vullen. De benzine en propaan tank zijn meestal vol bij het ophalen van de camper. Het is verplicht om de tanken bij te vullen, zoals bij ophalen was. Bijna elke verhuurder heeft een flyer met daarop dichtbij een supermarkt en tankstation waar het propaan en benzine bij te vullen is. Er zit zelfs tegenover Road Bear een tankstation. Dat is makkelijk.
 Het inleveren gaat heel gestroomlijnd. Je komt met de camper aanrijden en meteen wordt de camper gecontroleerd. Gelukkig is er geen schade aan de camper en het afhandelen gaat daarom erg snel.
Er komen steeds meer campers terug en nieuwe mensen komen er een ophalen. Leuk om te zien dat de camper die wij net hebben ingeleverd alweer gewassen, schoongemaakt is. Hij staat letterlijk al weer klaar! Het is nog even wachten op de transfer voor een rit (weer over de San Mateo brug) naar het airport hotel. Hier zullen we nog twee nachten overnachten. Het hotel is het Doubletree Inn by Hilton, nabij de luchthaven.

De plannen voor deze dagen staan nog niet helemaal vast. Het leek ons fijn om in San Francisco ook een auto te hebben. Je kunt dan nog eens sneller en gemakkelijker de stad verlaten, als je dat wilt.
Het ophalen van de auto is natuurlijk weer bij de airport. Het hotel heeft een gratis airport shuttle naar van/naar de airport. Deze dienst wordt aangeboden door het hotel en rijdt om het half uur. De rit zelf duurt maar 10 minuten. Net als in Las Vegas is het ophalen van de auto in een apart gebouw op het terrein van de airport. Er zijn meerdere terminals, waaronder de autohuur die via een monorail met elkaar verbonden zijn. Je kunt je dus heel gemakkelijk verplaatsen. Bij Alamo is het wat drukker als in Las Vegas. De auto is deze keer een Dodge Charger, daar hebben we al ervaring mee. Voor de mannen een echte Amerikaanse auto! Geweldig vinden ze dit.
Terug in het hotel is het snel even opfrissen. Het is drie uur in de middag, nog tijd genoeg om een ritje te maken naar de stad. De oude wijk Haight Asbury staat als eerste op het lijstje. Het is niet heel ver naar de stad en snel doemt de skyline van de stad op, de vele oude gebouwen en enkele wolkenkrabbers. De wijk Haight Asbury is bekend om de hippies. Vooral in de hippie jaren beleefde deze wijk haar hoogtepunt. Tegenwoordig is het vooral voor de locals een hippe wijk. Er zijn niet heel veel hippies meer, maar vind je er kleine winkeltjes, hippe cafés en restaurants. Vooral het restaurant, Chez Maman, is een aanrader. Je kunt in de wijk overigens per bus bereiken, maar het makkelijkst is een taxi of een auto. Er komt geen cable car.
Tot nu toe is het rijden in de stad goed gegaan. Het verkeer is wel druk, maar met een navigatie en doordat je al veel rij ervaring hebt in het Amerikaanse verkeer, gaat het goed.
Wat opvalt in de stad zijn de regenboog, gekleurde vlaggen. Dat kan maar 1 ding betekenen in San Francisco, de Gay Pride. Of, zoals ze zelf zeggen, Pride weekend.
Op zondag zal de parade zelf zijn. De vlaggen hangen door de gehele stad, leuk om te zien!

Verder is het nog lekker rondstruinen door de straten. Als iedereen genoeg gezien heeft, gaat de rit verder door naar Chinatown. Het is een leuke wijk om te zien, maar we besluiten om niet te stoppen.
Het is iets te druk voor nu.
Daarom snel verder naar Fisherman’s Warf en Pier 39. Aan de rand van Fisherman’s Warf kan je de auto gratis parkeren. Iedereen is wel bekend met dit gebied en het is een gezellige drukte met heel veel toeristen. Als je souvenirs of cadeautjes voor het thuisfront wil kopen, dan kan je dat heel goed op de pier doen. Pier 39 staat ook bekend om de zeeleeuwen. Er zijn dit jaar maar liefst 2 zee leeuwen. Dat is een kleine teleurstelling. Het blijkt dat in juli en augustus de zeeleeuwen zuidwaarts trekken naar Mexico om te broeden. Ze keren pas later terug (najaar). Dat is dus de reden waarom er maar twee zijn nu.
Met een heerlijk drankje is het de dag nog een keer doornemen. Een planning maken voor morgen. Dat zal de een na laatste dag zijn en eigenlijk de laatste dag van de reis.
Zo! Klaar voor de een na laatste dag. Aan alles komt een eind, dat weet je van te voren. Natuurlijk is het jammer om weer naar huis te gaan, maar je moet nog steeds dingen te wensen over houden. Je komt gewoon nog een volgende keer terug, als je nog niet genoeg hebt gezien.
Als eerste wacht de Golden Gate brug. Je kunt op meerdere manieren komen, maar dit keer gaan wij voor het luxepaard, de auto. Een andere leuke manier om er te komen is per cable car of street car reizen naar Fisherman’s War. Het is nog te ver om te lopen (hebben we vorig jaar geprobeerd, maar is te ver), maar je kunt wel fietsen huren. Vanaf Fisherman’s Warf fiets je dan naar de brug toe. Als je dan ook nog de tijd neemt om naar de overkant te fietsen, dan heb je een ultieme en geweldige ervaring. Het is namelijk erg druk aan deze kant op de brug. Als je mooie foto’s wilt maken, zonder toeristen erop, moet je dit zeker doen. Als je met de auto naar de brug gaat, dan parkeer je deze gewoon bij de brug. Er zijn alleen niet veel parkeerplaatsen. Er is nog een andere manier om naar de brug te komen en dat is per bus. Vlakbij Fisherman’s Warf neem je de bus naar de brug en zo ook weer terug. Zoals gezegd, kan het best druk zijn met vele toeristen die allemaal deze wonderbaarlijke brug willen bewonderen. Aan de overkant van de brug ligt een heel leuk stadje, Sausalito En nog belangrijker, je hebt een vrij uitzicht op de brug zonder vele mensen die staan te dringen om een foto te maken. Je kunt met de auto of fiets de brug oversteken, de weg gaat wat naar beneden en dan sta je voor de Golden Gate. Prachtig. Je bent dan vlakbij het stadje Sausalito.
Deze tip hebben we van Road Bear gekregen. Het is een klein stadje, maar heel gezellig en het mooist is nog wel het uitzicht op de stad. Je ziet de hele skyline in de verte. Er is een winkelstraat met winkels en terrasjes. Het is heel gemoedelijk en er hangt een hele relaxte sfeer. Op een terrasje is het dan ook heerlijk genieten van de zon en het uitzicht. Hier blijven we toch maar iets langer als gepland.
Tijd om terug te rijden naar de stad. Er zijn wat laatste inkopen die gedaan moeten worden voor het thuisfront. Parkeren gaat gemakkelijk, onder Union Square is een parkeer garage. Het is niet zo heel erg duur, als je zou denken. We betalen uiteindelijk 23 dollar voor de rest van de dag en avond. Dat is omgerekend 18 euro. Union Square en de straten erom heen huisvesten de grote winkelketens en vele andere winkels.
Als iedereen is uitgewinkeld, laten we de auto staan. Via Market Street lopen we naar Pier 1. Dit is het ferry gebouw waar alle ferry's vertrekken en aankomen. Rondom Pier 1, aan het begin van Market Street, heb je een kleine markt waar locals hun zelfgemaakte sieraden verkopen, schilderijen. Om ons heen rijden den nodige cable cars en street cars zien rijden. Dit keer geen ritje er in gemaakt, maar dit mag eigenlijk niet ontbreken aan je bezoek aan de stad.
De avond is in tussen alweer gevallen. Het is nu echt onze allerlaatste avond. Met de auto nog even naar Pier 39. Op het terras genietend van onze laatste avond nemen we alles wonderlijke dingen die we gezien hebben nog eens door. Wat vonden we het mooist? Daar hebben we allemaal een ander antwoord op. Alles was mooi en indrukwekkend, maar het ene park was voor de een nog net iets specialer als het ander. Wel weten we een ding zeker, dit was zeker niet de laatste reis naar de Verenigde Staten. Het land is groot en uitgestrekt met een uiteenlopende natuur en vele diverse, eigenzinnige steden. De mensen zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Dat is wat ons zo trekt naar dit land.
De volgende ochtend nemen we rustig de tijd om uit te checken en rijden we naar de airport. Ontbijten doen we wel op de luchthaven. De auto wordt weer ingeleverd bij Alamo en met de monorail sta je weer snel in de vertrekhal. Gisteren toch nog online ingecheckt, waardoor we nu alleen de bagage af hoeven te geven. Er is gelukkig geen overgewicht. De laatste uren op de Amerikaanse bodem vliegen voorbij. Uit het raam van het vliegtuig nemen we dan nu echt afscheid van Amerika. De vlucht gaat met KLM non stop naar Amsterdam in zo'n negen uur en 20 minuten.  Tot snel!

Overnachting:
Doubletree by Hilton Airport
Erg mooi en net hotel met gratis shuttle service van/naar de airport.