Vanochtend vroeg opgestaan, we hebben geslapen in het Citizen M hotel naast Schiphol. Een erg leuk en hip hotel, waarbij je zelfs uitkijkt over de landingsbaan van Schiphol! Groot bed, unieke kamerindeling en een gezellige lobby waar we met een lekker drankje onze vakantie alvast hebben ingeluid. Een goed begin!

De vlucht met United Airlines gaat goed, we hebben Economy Plus stoelen en hebben daardoor lekker veel beenruimte. Het verschil met de gewone Economy stoelen is best groot vinden we.
Om half 12 komen we in New York aan en we hoeven bijna niet te wachten bij de douane. Dat valt enorm mee, vorige keer hebben we hier anderhalf uur gewacht! We kiezen ervoor om met de New York transit train naar de stad te gaan, een van de goedkoopste (maar een paar dollar) en snelste manieren (zo hadden we gelezen). Het ging prima, vanaf de luchthaven (Newark) gaat een treintje naar het station waar je moet overstappen op de trein naar de stad. Alles goed aangegeven en grondpersoneel gaf ook aanwijzingen. De trein ging recht naar Penn Station, op 34th street. Ons hotel is op 42nd street en dus nemen we voor twee haltes nog een metro. Rond één uur waren we in ons hotel op Times Square. We hebben het Carter hotel geboekt, absoluut niets bijzonders (het heeft één ster en is eigenlijk net wat beter dan een hostel) maar wel een goede locatie en niet te duur.

Even opgefrist op de kamer en dan meteen de stad in! We nemen het drukke Times Square, met alle flitsende reclameborden en toeterende taxi’s, in ons op en wandelen dan naar Central Park. Een stukje door het park gelopen en daarna naar de FAO Swarz winkel. Deze grote speelgoedwinkel brengt het kind in ons naar boven. We kijken er onze ogen uit. Over 5th ave lopen we weer richting Times Square. Natuurlijk slaan we winkels als Hollister en Abercrombie & Fitch niet over!

We eten die avond bij Applebees op 42nd street. Na een enorm voorgerecht (we waren alweer vergeten hoe veel je hier te eten krijgt!) zitten we eigenlijk al vol, maar wordt ons hoofdgerecht gebracht. Spareribs voor Niels en Chicken&Schrimp voor Simone. Ook al zien de toetjes er nog zo heerlijk uit, we krijgen het er echt niet meer bij!
We lopen terug via Bryant Park, ons favoriete parkje in New York, en doen samen een drankje in het openlucht cafe tussen de locals. Wat heerlijk!
Later op de avond regent het hard dus duiken we lekker op tijd het bed in. Het is een lange maar geweldige dag geweest.

We zijn door de jetlag vroeg wakker (rond half 7) een gaan lekker ontbijten in het tentje op de hoek. We zijn om 8.30 uur bij Rockefeller Center. Het is er helemaal niet druk en we zijn dan ook bijna de enigen op het observation deck. Het uitzicht is echt overweldigend. Aan de ene kant het enorme Central Park en aan de andere kant de hoge wolkenkrabbers van downtown Manhattan en het hoge Empire State Building. Een prachtig begin van de dag.

Eenmaal weer beneden nemen we de metro naar Soho. We stappen uit bij Canal Street (Chinatown) en lopen tussen vrij opdringerige Chinezen die ons allemaal nep horloges en neptassen willen verkopen.
Op Prince Street lopen we langs het kleine bakkerijtje Once Upon A Tart. De etalage ziet er zo aanlokkelijk uit dat we (ook al hebben we ons ontbijt pas net achter de kiezen) ervoor kiezen om een lekker gebakje te nemen. Het is tenslotte vakantie!
Op Broadway en de omliggende straten shoppen we in de mooie winkels en boetiekjes tot de lunch. We eten een Amerikaanse hamburger met een Bud Light in een gezellig tentje aan een van de zijstraten van Broadway.
We lopen over Broadway een heel stuk ‘omhoog’, tot we eigenlijk niet meer kunnen, en nemen dan de metro terug naar het hotel om even op te frissen.

In de namiddag gaan we weer lekker in Bryant Park zitten en nemen we de drukte van de stad rustig in ons op.
’s avonds rond tien uur willen we van het uitzicht genieten op de Empire State Building. In de avond heb je natuurlijk alle lichtjes en is het uitzicht weer helemaal anders dan vanmorgen. Ook erg mooi, maar wel veel toeristischer en dus drukker dan het Top of the Rock Obeservation Deck. De wachtrijen zijn best lang en je moet echt je plekje aan de rand bemachtigen om foto’s te maken.
Als we beneden komen zijn we zo moe dat we teruggaan naar het hotel om lekker te gaan slapen.

Weer vroeg wakker vandaag! Na het ontbijt gaan we naar het 9/11 memorial. We hebben de vroegste tijd gereserveerd, 10 uur.
Erg indrukwekkend om te zien en ook wel erg raar om hier rond te lopen, denkend dat die enorme ramp hier is gebeurd en dat hier zoveel mensen zijn gestorven. We zijn er even stil van..
We lopen naar Battery Park omdat we een Statue Of Liberty Cruise op ons programma hebben staan. De boot gaat alleen naar Ellis Island en we lopen rond het beeld. We maken schitterende foto’s van zo dichtbij. We hadden graag in het beeld willen kijken, maar dit moest je een half jaar vooraf reserveren en we waren hier dus veel te laat mee. Het uitzicht op de skyline van Manhattan vanaf hier is ook erg mooi.
Tijd voor de lunch bij Adriennes op Stone Street. We nemen een enorme plaatpizza met zijn tweetjes. Overheerlijk!

In de middag gaan we naar de West Village (rode metrolijn, Christopher Street & Sheridan Square). Het is hier weer heel anders dan in Midtown en Downtown. Prachtige huizen, heerlijk rustig en veel groen. Ook veel leuke kleine restaurantjes en barretjes waar zo te zien alleen maar locals komen. We zijn het er over eens: hier zouden we zo kunnen wonen!
We eten Mexicaans bij het gezellige restaurantje El Diablo Royale. Een mooie afsluiter van onse korte citytrip New York.
Vandaag maar vroeg naar bed, want morgenvroeg om half 6 vliegen we al naar Las Vegas!

We staan al om 3 uur ’s nachts langs ons bed. Onze shuttle naar Newark (58 dollar met z’n tweeën) is helaas een half uur te laat, dat is even stressen! Gelukkig gewoon onze vlucht gehaald en vijf uur later zijn we midden in de woestijn, Viva Las Vegas!
In New York was het warm, maar hier is het echt heet.
Op de luchthaven nemen we een shuttle voor maar 7,50 per persoon naar ons hotel aan de Strip. We verblijven in het Planet Hollywoord Hotel.
Omdat we zo vroeg zijn is onze kamer nog niet klaar. Dan maar even winkelen op de Miracle Mile (een winkelstraat binnen, waar het net lijkt of we buiten zijn!). We proberen het rond de middag nog eens. Nu krijgen we de mogelijkheid om tegen een kleine bijbetaling al in te checken. Er wordt ook een upgrade aangeboden naar een Strip View kamer, die upgrade is maar een paar tientjes duurder dan de early checkin fee en als we de upgrade nemen hoeven we de fee niet meer te betalen. De Strip View kamer dus! Een enorme kamer met een grote badkamer en een heerlijk bed. We kijken uit op het Cosmopolitan hotel en op de fonteinen van het Bellagio Hotel. We zien ook de zwembaden liggen en hebben wel zin in een frisse duik met dit weer. De zwembaden zijn niet erg bijzonder maar het is wel fijn om even af te koelen.

In de avond gaan we eerst naar het Spice Market Buffet bij ons hotel. Simone had gehoord dat dit buffet erg goed was. Nou dat was zo! Zo’n uitgebreid buffet hadden we allebei nog nooit gezien! Italiaans, Mexicaans, Amerikaans, Chinees, een visbuffet en een toetjesbuffet.. teveel om op te noemen en teveel ook om allemaal te proeven. Voor 50 dollar (we kregen korting omdat we in het hotel verbleven) konden we onbeperkt eten en drinken. Ongelofelijk!
Na het eten bezoeken we het Paris hotel, Ceasars Pallace en het Bellagio. De fonteinenshow begint net als we voorbij lopen. Het is een liedje van de Beatles. De fonteinen dansen op de muziek, het is overweldigend om te zien.

Vandaag hebben we een keertje lekker uitgeslapen in ons heerlijke bed. Na ons ontbijt bij de Starbucks besluiten we te gaan shoppen. Onderweg pakken we ook nog een paar hotels mee. We lopen het Venetian binnen (de kanalen binnen waren droog! Er was een reparatie gaande, dus erg jammer), Wynn, Treasure Island.. ook ontdekken we een enorme shopping mall ‘Fashion Show’. Als we naar binnen gaan is het buiten nog licht, als we uren later met veel tassen buiten komen is het al donker! We bekijken de vulkaanuitbarsting bij het Mirage hotel en nog een fonteinenshow bij het Bellagio (dit keer op een liedje van Michael Jackson).
Natuurlijk kunnen we Las Vegas niet verlaten zonder een gokje te wagen! We gaan het Cosmopolitan hotel binnen en raken verslaafd aan roulette.

We kunnen de camper pas om 11.00 uur ophalen dus besluiten we om zelf een taxi te nemen naar Moturis en niet al zo vroeg de gratis shuttle te nemen. Op die manier kunnen we nog even rustig ontbijten en inpakken. De taxi kost 40 dollar inclusief fooi.
De verhuurder Moturis is onderdeel van de Camping World keten: een grote campingwinkel. Het ophaalstation is dan ook een kleine balie in de winkel. De manager, Fanny Lopez, heet ons vriendelijk welkom en gelukkig zijn we meteen aan de beurt. We tekenen het contract en worden naar onze camper gebracht. Helaas is onze A klasse camper, die we geboekt hadden vanwege het panorama raam, kapot en krijgen we een X31S camper. Even groot als de A klasse, maar met een cabover. We zijn een beetje teleurgesteld, vooral als we de A klasse ook van binnen mogen bekijken, maar de X31S is – eerlijk is eerlijk- ook een schitterende camper. Super ruim met de twee slide outs en vrijwel nieuw! Er staat nog maar 7000 mijl op de teller!
We kijken de instructievideo in de camper, omdat ze in Las Vegas geen ruimte hebben om de video af te spelen. Omdat het zo warm is moet de airco, en dus ook de generato, aan. Dit maakt een hoop lawaai, waardoor de we video niet altijd even goed verstaan. Gelukkig blijft de video in de camper, waardoor we hem later nog eens kunnen bekijken als dat nodig is.
Fanny komt na een uurtje nog een keer checken of alles oke is en of we nog vragen hebben. We lopen samen rond de camper om eventuele schade vast te stellen en vervolgens wijst ze ons naar de dichtstbijzijnde supermarkt op de route naar Zion National Park en kunnen we vertrekken. Toch wel heel spannend met die grote camper!
Even wennen, vooral omdat het nog even druk is rondom Vegas, maar eenmaal buiten de stad is het rustiger en gaat het rijden erg goed.
We doen alle boodschappen voor de eerste dagen. Grote flessen Strawberry Lemonade en dr Pepper Light. Heerlijk, die hebben we gemist! Ook wat chips voor vanavond en worstjes voor op de barbecue.

Om half vijf komen we in Zion aan (we waren wat verkeerd gereden). Bij binnenkomst kopen we meteen een tunnelpas voor 15 dollar, voor als we overmorgen naar Bryce rijden. We installeren we ons op ons prachtige plekje op de Watchman Campground aan de Virgin River. De plaats is groot en we hebben een stroomaansluiting en wateraansluiting. De camping is echt adembenemend mooi gelegen, tussen de rode rotsen, erg groen en de rivier waar je langsaf kunt lopen en bij kunt zitten.
We lopen over de camping om wat foto’s te maken en zien dat het Ranger Program vanavond over vogels gaat: Incredible Journeys. Dat lijkt ons wel leuk dus we keren na onze eerste barbecue terug naar het Amfitheater voor de ‘voorstelling’. Interessant om meer te leren over de vogels die in Zion voorkomen en over de reis die ze afleggen.
In het donker keren we terug naar ons huis op wielen voor de eerste nacht in onze camper. We vinden het nu al helemaal fantastisch. Wat gezellig en knus om samen in de camper te slapen, midden in deze mooie natuur.

Camping: Watchman Campground, electriciteit en water, 20 dollar.

We staan om 7.00 uur op want we hebben grote plannen vandaag. We ontbijten voor de camper in de frisse buitenlucht. We hebben maar een nacht op de Watchman Campground geboekt en de camping is vanavond al vol. We willen toch nog een nachtje blijven in dit mooie park dus vragen we aan de Ranger bij de ingang van de camping wat we het beste kunnen doen. Hij wijst ons naar de South Campround, naast de Watchman Campground. Dit is een First come First serve camping. Dat betekent dat je niet vooraf kunt reserveren. Je moet de camping op rijden om te kijken of er een plekje vrij is. Is dat het geval dan heb je een plekje, zo niet dan heb je pech. Wij zijn prima op tijd, veel mensen vertrekken rond deze tijd en we kunnen kiezen uit meerdere plekken. We kiezen een mooie grote plek uit, zo mogelijk nog mooier dan de plek van afgelopen nacht! We vullen onze creditcardgegevens in op de enveloppe, die we vervolgens in de brievenbus duwen. Later die dag zal een ranger de enveloppe zien en krijgen we een kaartje als bewijs dat we betaald hebben voor deze plek.
We hebben geen stroom of water hier, dus moeten helemaal van de faciliteiten in de camper leven. Geen enkel probleem, dat gaat prima.
We lopen naar het visitors center vanwaar de shuttle vertrekt die ons door het park rijdt.
We stappen uit bij Zion Lodge en maken de wandeling naar de Emerald Pools. Tot de lower pools gaat het prima. We zien een hert en een speciale eekhoorn van heel dichtbij. De omgeving is erg mooi, we lopen door het groen en als we omhoog kijken zien we overal hoge rode rotsen en watervallen. Net een droom! Omdat de wandeling prima gaat, lopen we door tot de middle pools en komen daarna tot halverwege de upper pools maar kiezen er dan voor om terug te keren. Het uitzicht is hier prachtig maar op een gegeven moment wordt het echt klimmen en klauteren. Omdat het erg warm is zien we dit niet meer zitten. In een doorgang tussen de rotsen zien we een aantal mensen stilstaan en wijzen naar boven ons hoofd… dat kan niet goed zijn denken we.. en ja hoor.. een vogelspin!! Eng!! Niels is opeens nergens meer te bekennen en blijkt er als een speer vandoor te zijn gegaan. Simone heeft een paar foto’s genomen van het beestje, voor thuis. Toch apart om deze zo in het echt te zien.
Terug bij de lodge eten we een hotdog en een softijsje en rusten we heerlijk uit op het grote grasveld.
We nemen de shuttle tot Big Bend, wilden eigenlijk de Narrows nog lopen maar er werd aan de weg gewerkt vandaag dus ging de bus niet verder. Wat jammer! Maar een goed excuus om nog eens terug te komen in dit mooie park.
We genieten lekker van een biertje voor onze camper en doen daarna wat boodschapjes. Dit blijkt erg duur in Springdale (9 dollar voor kruidenboter, 6 dollar voor jam…), dus we zijn zo klaar.
Terug op de camping pakken we onze campingstoeltjes en gaan we nog even lekker bij de rivier zitten genieten van de omgeving en de rust. Wat een geweldige dag.

Camping South Campground: 16 dollar

Vandaag staat Bryce Canyon op het programma! We zijn vroeg vertrokken van de camping en om 8.30 uur zijn we bij de tunnel. We zijn de eerste in de rij en hoeven maar een paar minuten te wachten. Het verkeer in de tunnel wordt even stilgelegd om ons erdoor te laten, we zijn met onze camper namelijk te breed om er anders door te gaan! We rijden op het midden van de weg door de tunnel en dat gaat erg goed.
De weg door Zion is erg mooi. Rode rotsen en mooie vergezichten..we overdrijven niet: het is bijna net of we dromen, zo mooi. We stoppen een paar keer langs de weg om foto’s te maken en ook om koffie te drinken.
Om 10.30 uur zijn we in Bryce. De viewpoints zijn allemaal aan de andere kant van de weg dus we rijden eerst verder door om daarna om te draaien, zodat we de stops makkelijker kunnen maken met ons campertje. We rijden tot aan Natural Bridge, de naam zegt het al, waar we een schitterend uitzicht hebben. We horen mensen Nederlands praten en vragen waar ze vandaan komen. Blijkt dat ze een paar dorpen verderop wonen! Erg grappig om zo ver van huis mensen tegen te komen die vlakbij ons wonen. Zij reizen met de auto rond, maar als we dat zo zien zijn wij echt zo blij dat we een camper hebben!

We stoppen weer bij Inspiration Point en bij Bryce Point om het uitzicht te bewonderen. Ontelbaar veel rode rotstorentjes, zover we kunnen zien. Zo mooi! Hier is het wat rustiger dan later bij Sunset en Sunrise Point. Bij deze laatste twee viewpoints is het zelfs te druk om onze camper te parkeren. Jammer, maar we hebben een goede indruk van het park gekregen nu.
Omdat het net middag is en we geen camping hebben gereserveerd vinden we dat we nog best wat kunnen rijden. We stoppen wel nog even bij de winkeltjes net buiten Bryce, helemaal in Western stijl! We kopen wat leuke souvenirtjes voor het thuisfront en off we go!
Over de scenic byway 12 rijden we verder in de richting van Capitol Reef (Torrey). Het is een super mooie weg door een steeds veranderend landschap. Wél schrikken we wat van de hellingen hier. Die gingen wel tot 10%. Even onze adem inhouden af en toe of dat wel goed ging. Onze camper is erg lang en we weten niet of hij het wel goed zal trekken! Na ongeveer twee uur rijden over de rode rotsen beginnen we onze remmen te ruiken.. Dat is even schrikken.. we stoppen meteen om de camper af te laten koelen. Wij koelen ondertussen ook zelf even wat af met een koud glas frisdrank, zo uit onze koelkast en een zak chips. Ideaal dat je alles zo bij de hand hebt!
Als wij en de camper er weer tegenaan kunnen rijden we verder. Na een poosje zien we een grappig restaurantje langs de weg, met een gezellig terras onder een grote boom. We stoppen om even te kijken en raken verleid door de heerlijk uitziende taarten in de toonbank. Die hebben we wel verdiend, vinden we! We strijken neer op het terras en bestellen een warme appeltaart en perziktaart met slagroom en een bolletje ijs. Genieten!! Een aanrader voor degenen die deze weg ook gaan rijden. Het restaurantje heet de Burr Trail Grill.
Met ons buikje vol rijden we verder en onderweg stoppen we nog een paar keer. De uitzichten zijn echt geweldig en we maken mooie foto’s. Het landschap is nu veranderd en er zijn veel naaldbomen.  We zien een paar grote herten en er lopen koeien gewoon los te grazen langs de weg. Ze hebben aan ons weinig boodschap natuurlijk, dus we moeten echt oppassen en rustig rijden.
Om 17.30 uur rijden we langs een camping die er prima uitziet en vinden we het wel mooi geweest. Voor 35$ hebben we full hookup, gratis wifi. Er zijn schone toiletten, wasmachines en drogers. De camping is goed bijgehouden, niets op aan te merken. Erg grappig dat we met onze ANWB pas hier zelfs 15% korting krijgen!

Camping Wonderland RV Park in Torrey: $35

Onze camping ligt aan de rand van Capitol Reef. We rijden vroeg weg en tanken meteen voor 60$ de tank weer vol.
In Capitol Reef is een scenic drive en omdat we dat wel mooi vinden klinken, slaan we die weg in. We vinden het een mooie weg, maar als we verder door Capitol Reef richting Moab rijden vinden we die weg eigenlijk zelfs mooier! De Fruita Campground ligt super mooi. Een groene oase, waar je zelf je fruit kan plukken in de boomgaarden.
Het park zelf is wel mooi hoor, maar wat raken we hier toch verwend. Er zijn hoge rode rotsen waar de weg doorheen kronkelt.
De weg loopt verder door de San Rafael woestijn. Een vrij saaie lange weg die we uiteindelijk verlaten voor een snelweg die naar Moab leidt.
Rond 13.00 uur komen we in Moab aan en zijn we blij verrast door de gezelligheid in het stadje. Veel restaurantjes met terrassen waar mensen buiten zitten te eten, leuke winkeltjes en veel campings. Wij hebben hier de Canyonlands Campground gereserveerd, met full hookup. Deze ligt op loopafstand van het centrum dus dat is erg fijn.

Na het eten rijden we naar Canyonlands. We dachten eigenlijk dat het dichterbij was, we moeten namelijk nog een uur rijden tot we er zijn!
Het park is ontzettend mooi. Overweldigend hoe ver je hier weg kunt kijken en geweldig om de diepe afgronden en kloven die we van de foto’s kennen nu in het echt te zien. We maken de korte wandeling bij Mesa Arch (dat stelt weinig voor, een kwartiertje lopen alles bij elkaar). Door de boog heen kijken we uit op de vallei. Een adembenemend uitzicht.
We rijden door naar Grand Viewpoint Overlook en Buck Canyon Overlook. Het is super rustig hier. We gaan aan de rand zitten en maken mooie foto’s. Rond zeven uur rijden we weg want we willen voor het donker het park uit zijn.
Weer op de camping eten we nog lekker even buiten en vallen we daarna als een blok in slaap.

Camping: Canyonlands Campground

Alweer vroeg opgestaan, want vandaag gaan we wandelen! We hebben de Fiery Furnace Hike in Nederland al geboekt. Het is een wandeling van 3,5 uur door een doolhof van hoge rotsmuren en enorme stenen. Er is geen pad en je kunt er zelf doorheen wandelen (met permit) als je wilt, maar we vinden het toch fijner om met een groep te gaan. Als we ons melden bij het Visitor Center laat de parkranger ons foto’s zien van ‘obstakels’ die we onderweg tegen gaan komen en vertelt ze dat we het beste laagjes kleding aan kunnen doen en geen spijkerbroek. Ook moeten we goede schoenen aantrekken. De wandeling is zwaar, maar het tempo is rustig en goed vol te houden, zegt ze. Weten we zeker dat we de uitdaging aan gaan? ‘Yes!’ zeggen we in koor en ze geeft ons het bonnetje, voor straks. We zien elkaar later weer bij de Fiery Furnace parkeerplaats.
In de camper kleden we ons om in onze wandelkleding en rijden we verder het park in. We stoppen op verschillende plekken om foto’s te maken van de natuurlijke bogen en unieke rotsformaties. Wat een mooi park is dit.
Omdat het bijna tijd is om te verzamelen rijden we eerst door naar de Fiery Furnace parkeerplaats. De rest zullen we later bekijken.

Onze groep bestaan uit ongeveer 20 mensen van allerlei leeftijden. Karen, onze ranger, vertelt boeiend over de geologie, planten en dieren. Ze is enorm enthousiast en dat is besmettelijk. Ze vertelt dat rangers eens in de zoveel tijd van nationaal park wisselen en dat zij eerst bij het Windcave National Park heeft gewerkt (waar Simone toevallig vorig jaar is geweest). Ze gaf daar tours door de grot. Wat een leuke baan moet dat zijn.
Doordat Karen erg langzaam loopt is het, ondanks de hoge opstapjes, het klimmen en klauteren en het over kloven springen, goed te doen. We bezoeken verschillende ‘kamers’ in het gebied en Karen vertelt hoe deze zijn ontstaan. Ook leert ze ons over het ontstaan van de arches en we komen er onderweg ook een aantal tegen. De wandeling is voor ons allebei onvergetelijk.
Terug in de camper moeten we wel even uitrusten en eten we een ijsje (het is al best warm). Vervolgens rijden we naar North en South Window, twee arches, om foto’s te maken en rijden we naar Delicate Arch. Deze laatste is een hele bekende. Je ziet deze arch vaak op foto’s. Je kunt er in een paar uur heen wandelen, maar dat wordt ons na de Fiery Furnace toch wat teveel. We lopen daarom een stuk de parkeerplaats op en kijken omhoog om de arch toch te zien. Wat lijkt hij klein van zo ver af!

In de avond eten we een hapje bij de Mexicaan in het centrum en gaan we wat shoppen voor souvenirtjes.

We rijden vandaag verder naar Monument Valley. Ongeveer een uur van onze bestemming zien we de lucht betrekken. Het wordt enorm grijs en het waait en regent super hard. We hebben moeite om de camper op de weg te houden!
Als we de rode torens van Monument Valley voor ons zien opdoemen is het weer nog steeds niet beter.. we maken snel wat foto’s en rijden dan toch maar door naar Page. Hopelijk is het daar beter weer!
De weg naar Page gaat over een plateau. Omdat het nog steeds hard waait is het met onze grote camper best lastig rijden. We vangen veel wind en Niels heeft beide handen aan het stuur geklemd om ons recht te houden. We stoppen af en toe een keer om ‘uit te rusten’.

In Page aangekomen waait het nog steeds zo hard en horen we dat deze wind echt extreem is en dat het morgen weer beter is. Gelukkig!
We willen eigenlijk op de camping in het dorpje verblijven, maar als we daarlangs rijden ziet het er niet super uit. We rijden daarom verder naar de Wahweap camping aan Lake Powell, een paar minuten rijden van Page net over de dam.
Als we aankomen zijn we even bang dat het vol zal zitten, het is tenslotte een nationale parken camping, maar we hebben geluk! We staan op een mooie plek op de A Loop, met uitzicht op het meer. Vooral tijdens de zonsondergang is het prachtig! We lopen alleen nog even naar het meer en brengen de rest van de avond gezellig in onze camper door.

We hebben onderweg naar de camping gisteren een Denny’s gezien. We zijn sinds we samen in Florida zijn geweest helemaal fan van deze restaurantketen. Het zijn echte Amerikaanse Diners, waar je voor weinig geld ongekend lekker kan eten. Ze zijn 24 uur per dag open en je kunt ook 24 uur per dag ontbijten als je wilt! Ze hebben een gigantische ontbijt menukaart en het is voor ons altijd lastig kiezen. Simone probeert de banana pecan pancakes en Niels probeert de ham, ei, kaas sandwich. Dat alles met een lekkere bak koffie en gratis refills voor 20 dollar!
Na het ontbijt rijden we naar Horseshoe Bend. We parkeren onze camper op de parkeerplaats daar en gaan te voet verder. We moeten een (los)zanderige heuvel op, dan weer af en dan zijn we er. Het uitzicht is om stil van te worden. Machtig mooi. Je kijkt ver weg over de rode rotsen en ver beneden zie je de rivier (in een hoefijzer vorm) stromen. We blijven hier ongeveer een uurtje om van het uitzicht te genieten en maken veel foto’s.

Vervolgens zetten we onze camper neer op de pakeerplaats bij Upper Antelope Canyon voor een tour daar. Het is al helemaal volgeboekt tot 13.00 uur! We sluiten toch aan in de rij en het heeft zo moeten zijn: net toen wij aan de beurt waren kregen ze door dat er toch nog plek was op de tour van 11.00 uur. Dit is een van de beste tijden om Antelope Canyon te bezoeken, vanwege de lichtinval. De tour kost 40 dollar per persoon en we kunnen bijna meteen vertrekken.
Met een stuk of zes jeeps volgeladen met mensen (wij zaten in een groep met alleen maar Chinezen) vertrekken we over een zandweg naar de ingang van de Canyon.
Daar aangekomen schrikken we van de drukte! Onze gejaagde gids roept telkens dat we op moeten schieten en hem moeten volgen, we staan zelfs in de ‘file’ omdat er zoveel mensen in de Canyon zijn.. Niet leuk! Simone is hier vijf jaar geleden nog geweest en toen was ze ongeveer de enige in de Canyon. Het was echt het hoogtepunt van haar reis toen, omdat het gewoon een ontzettend mooie plek is. Ongelooflijk hoe het nu is uitgegroeid tot deze drukke toeristenmassa. We zijn echt blij als we weer buiten staan. Wat jammer is dit. Later horen we dat we beter naar de Lower Canyon hadden kunnen gaan, die zou een stuk rustiger zijn. Volgende keer!

’s Middags maken we de grote WalMart onveilig. Deze supermarkt is al een belevenis opzich! We kijken onze ogen uit wat ze hier allemaal verkopen. Ze hebben hier echt letterlijk alles. Van eten en drinken tot elektronica, meubels, kleding.. ga zo maar door. We doen een hoop boodschappen en laden onze camper vol. De grote 2 liter flessen gaan prima in onze koelkast (die zelfs groter is als onze koelkast thuis!).
Eenmaal terug op de camping nemen we een duik in Lake Powell. Het is super lekker weer en we genieten van de rest van de dag op ons handdoekje op het strand.
In de avond genieten we tot laat van onze barbecue op open vuur. Als we omhoog kijken weten we niet wat we zien, zoveel sterren hebben we nog nooit gezien! Echt adembenemend mooi.

Camping: 98 dollar voor twee nachten

We hoeven vandaag niet zo ver te rijden dus slapen we een beetje uit. Na ons zelfgemaakt ontbijtje in de camper rijden we richting de Grand Canyon. Het is daar een uur eerder dus het uitslapen halen we weer in!
De highway 89 is gesloten door een aardverschuiving. Ze hebben de highway 20 daar bijna parallel deels verder aangelegd en geasfalteerd. Het is nu volledig de highway 89 Temp geworden. We hebben daardoor niet veel vertraging, misschien 20 minuutjes.
Na 3,5 uur rijden we Grand Canyon National Park binnen. Het eerste viewpoint dat we tegenkomen is het Desert Viewpoint. De Canyon is overweldigend mooi en groot. Ook hier zijn we even stil van, zo mooi vinden we het.
In de Desert Watchtower aangekomen gaan we naar boven om het uitzicht te bewonderen. De toren zelf is een bezoek meer dan waard. Je vindt er muurschilderingen in mooie kleuren en het souvenirwinkeltje beneden is ook erg gezellig.
Bij Moran Point zetten we onze camper op de parkeerplaats, zodat we uitkijken over de Canyon, en bakken we een eitje voor de lunch. Wie kan dat nu zo zeggen! Wat heerlijk vinden we onze camper toch.

We rijden via het ontzettend mooie Grand Viewpoint verder naar het Visitor Center. De zon gaat hier om 18.22 uur onder vandaag, zien we op het bord. We pakken de blauwe buslijn naar Hermits Rest Transfer en vervolgens stappen we over op de rode lijn. We stappen uit bij Powell Point, op aanraden van de chauffeur, en lopen in vijf minuutjes naar Hopi Point. Hier vinden we allebei het uitzicht het allermooist. Je ziet hier voor het eerst de Colorado River. Het uitzicht is 180 graden en je krijgt hier echt het gevoel alsof je heel klein bent!
We nemen de bus nog naar Mohave Point, omdat ze ons vertellen dat we daar een nog mooier uitzicht hebben op de rivier. Vervolgens nemen we de bus terug naar het Visitor Center en shoppen we wat souvenirtjes voor thuis.
De zon begint onder te gaan en we veroveren een plekje bij Mather Point (wat overigens erg druk was nu). De zonsondergang zorgt voor een schitterend schouwspel van kleuren op het gesteente. Een mooie afsluiter van de dag!
We overnachten op het Camper Village in Tusayan, net buiten het park. Geen mooie camping, maar het is donker dus dat maakt ons net uit. We hebben niet gereserveerd, maar er is gelukkig nog voldoende plaats.

Camping: Camper Village Tusayan 46 dollar

We zijn vroeg wakker en na een ontbijtje in onze camper rijden we om 8.30 uur weg. We tanken eerst bij het tankstation naast de camping. Dure benzine hier, maar de tank is leeg dus gooien we hem toch maar vol.
We hebben nog geen plan vandaag, we weten dat we uiteindelijk in Los Angeles uit willen komen, maar waar we slapen dat weten we nog niet. Heerlijk die vrijheid!

We rijden veelal door de woestijn en ook een stukje over de route 66. Bij Seligman stoppen we even (net als veel grote bussen volgeladen met toeristen) om wat souvenirwinkeltjes te bekijken.
Om 12.30 uur zijn we bij Kingman en besluiten we wat te eten bij Denny’s. Pannekoeken met banaan en pecannoten, ei, spek en hashbrowns voor Simone, een grote omelet met hashbrowns en toast voor Niels. Wat een grote porties! Zelfs de Amerikanen aan het tafeltje naast ons staren ons aan en maken grapjes, kun je nagaan!
Na de lunch tanken we weer, want we besluiten om zover mogelijk richting L.A. te rijden vandaag. Hier in de woestijn is weinig te beleven, we zijn toe aan het bruisende stadsleven nu!

Het begint avond te worden als we in L.A. aankomen. We geven op onze GPS aan dat we een camping dichtbij zoeken. We worden eerst de heuvels in gestuurd. De weg wordt steeds smaller en kronkeliger.. waar gaat dit toch heen? Zelfs met een gewone auto zou dit lastig zijn, laat staan met onze tien meter lange camper.. we besluiten om te draaien en wat anders te zoeken. Op naar de volgende camping. Uiteindelijk belanden we net na acht uur op de KOA in het stadsdeel Pomona. Dit is naast de L.A. Fairgrounds en wij treffen het net: er is een State Fair aan de gang! Een enorme kermis, zoals je in de film ook wel eens ziet. Het ziet er super gaaf uit. We zijn nu te moe om nog een stap te verzetten, dus besluiten we hier in de komende dagen nog eens terug te gaan.

Camping: KOA Pomona: 76 dollar

Simone heeft voor we op reis gingen een aantal mooie campings op papier gezet. De Dockweiler State Beach camping is daar een van. Het is nog een klein uurtje rijden (L.A. is een enorme stad!) en we hebben ook nog eens file! Met de drukke vijfbaans snelwegen hier kijken we uit naar de auto die we hier straks gaan ophalen.
We komen rond 10.00 uur aan bij de Dockweiler State Beach camping, net achter LAX Airport. Wat een schitterend gezicht, de campers staan recht aan het strand met vrij uitzicht op de zee. Hier moeten we gewoon een plekje krijgen! Simone gaat snel naar binnen om te vragen of ze nog een plekje hebben voor de komende nachten. We hebben geluk: er is nog één plaats vrij! Dit komt omdat het weekend wordt en deze camping schijnt in de weekenden echt vaak vol te zijn.
We zijn helemaal in de wolken met ons plekje, ook al hebben we aan de zijkant van de camper niet veel ruimte, het uitzicht is geweldig.
De locatie is perfect, in 20 minuten ben je in Hollywood (als het verkeer meezit), in 15 min ben je in Santa Monica en 20 min ben je in Venice Beach. Wat wil je nog meer! Enige nadeel aan deze camping is dat hij net onder de runway van LAX airport ligt. Iedere paar minuten steigt een vliegtuig op. Voor vaste slapers dus. Wij wennen er vrij snel aan.

Bij de receptie laten we een taxi bellen en deze brengt ons naar Alamo, waar we onze auto ophalen. Het is een korte rit en we hoeven maar een paar dollar af te rekenen. Ideaal!
Bij Alamo zijn we snel aan de beurt en binnen een half uur hebben we een mooie auto uitgezocht.
We rijden eerst naar Venice Beach. Vlakbij het strand parkeren we de auto. Op de bouelevard kijken we onze ogen uit. Het is hier gezellig druk en er zijn enorm veel winkeltjes en kraampjes om te winkelen. Hier kunnen we ons wel een paar uurtjes vermaken! Met volle tassen (shirtjes en leuke souvenirtjes) keren we terug naar onze camper.
Even omkleden en weer op pad! Vanavond staat de State Fair op het programma, dus rijden we terug naar Pomona. Onderweg spotten we een van onze favoriete restaurants uit Amerika: TGI Fridays! Hier moeten we wel even stoppen om heerlijk te dineren. Spareribs voor Niels, BBQ Chicken and Schrimp voor Simone. Genieten dit!
Met ons buikje rond komen we aan op de State Fair. We zijn redelijk laat, want over twee uurtjes sluit het hier al! De mevrouw aan de kassa geeft ons heel lief een kaartje gratis.
De Fair lijkt heel erg op kermissen die we in Nederland ook kennen. Je kunt hier grote knuffelberen winnen met verschillende spelletjes, suikerspinnen eten, er is een groot reuzenrad en verschillende snelle attracties. Maar Amerika zou Amerika niet zijn als het niet net allemaal toch een stukje groter was hier. Er is een arena waar rodeo’s en andere shows worden gehouden, er is een grote ‘barn’ met boerderij dieren, een overdekte tentoonstelling van Star Wars, een grote kas met groenten om te laten zien hoe deze groeien, een podium waar optredens gegeven worden.. en waarschijnlijk nog heel veel meer. Wat een enorm terrein hier en wat vinden we het gaaf om dit eens te zien. Met een Budweiser en een Margharita in de hand voelen we ons even heerlijk Amerikaans. Een geweldige avond!

Camping: Dockweiler State Beach campground 65 dollar

Vandaag gaan we naar Universal Studio’s. Het verkeer in L.A. is verschrikkelijk, een en al file tot aan Hollywood! Het duurt ons anderhalf uur om er te komen (normaal gesproken maar 20 minuten).
We weten dat de Studio Tour altijd heel populair is en dus gaan we daar direct heen. Nu is het nog niet zo druk als midden op de dag.
De tour is uitgebreid t.o.v. een paar jaar geleden. Leuk om de studio’s te zien waar nu bijv. The Voice wordt opgenomen, maar ook om de set van Desperate Housewives te zien! Tussendoor vertelt onze gids ons leuke feitjes over de studio’s en de films die er zijn opgenomen. Als we met ons karretje de King Kong attractie binnenrijden weten we niet wat we zien. Een film die 360 graden om ons heen speelt. Overal waar je kijkt zie je wat. Schijnbaar heeft Peter Jackson hier twee jaar aan gewerkt!

Later op de dag bekijken we een show waarin ze laten zien hoe ze met dieren werken in films. Een erg grappige show om te zien.
Verder gaan we in verschillende leuke attracties in het park: een spannend boottochtje door Jurrasic Park, een snelle attractie in stijl van de film The Mummy, een simulatorrit van The Simpsons, allemaal even leuk.

Op het einde van de middag keren we terug naar de camper om even bij te komen op ‘ons’ strand. Het is niet te geloven maar er ligt gewoon niemand te zonnen hier op dit mooie brede strand! Even lekker met de blote voetjes in de zee.. wat is het leven hier goed.
Als we honger krijgen pakken we onze auto en rijden we naar de Santa Monica Pier. Op het einde van de pier is een restaurantje waar je lekker buiten kunt zitten. Simone is hier 10 jaar geleden ook geweest en wil er graag nog eens eten. Inmiddels is het van een hamburgertentje veranderd in een Mexicaans restaurant (Marisol). We nemen buiten plaats bij een vuurkorf, met uitzicht op het reuzenrad op de pier. Ze hebben zelfs live Mexicaanse muziek! In Amerika kun je echt lekker Mexicaans eten op veel plekken, heel anders dan Mexicaans eten in Nederland. We genieten met volle teugen van het eten, de muziek, de fijne sfeer en van het uitzicht.
Als we een paar uur later weer terugkomen bij de camper zijn er tientallen kampvuurtjes gemaakt op het strand. Er zitten groepen mensen omheen, sommigen met een gitaar, anderen gewoon met een biertje.. super gezellig!
We willen nog niet gaan slapen dus lopen we nog even samen over het strand. Wederom een fantastische dag gehad!

Universal Studio’s 84 dollar per persoon.
Camping: Dockweiler State Beach campground 65 dollar

De wijk Malibu wil Simone altijd al graag zien. We rijden na ons ontbijt bij Denny’s (ja, we zijn inderdaad verslaaf geraakt aan deze ontbijtjes!) naar Malibu Beach. Dit is, naast Beverly Hills, waar veel filmsterren wonen. We kunnen ons helemaal voorstellen in welke huizen ze wonen. Het ene huis is nog mooier en groter dan het andere, sommigen met vrije toegang tot het strand, anderen op palen in het water… wow! Hier zouden wij ook wel kunnen wonen. Wat een leven hebben de mensen hier!

Na Malibu is het tijd voor Hollywood! We parkeren de auto in een zijstraat van Hollywood Boulevard (waar ook de Walk of Fame is),voor 10 $ mogen we hier de hele dag staan, en gaan te voet verder.
Het is druk op de Walk of Fame. En warm! We lopen over de sterren van allerlei beroemdheden naar het Chinese Theatre. Dit is waar veel celebs hun handen en voeten in gips hebben afgedrukt. Je kunt kijken of je bijvoorbeeld net zo’n grote handen hebt als Marilin Monroe, maar ook nieuwe sterren van Harry Potter liggen erbij.

Nog even shoppen op Hollywood Boulevard, want onderweg naar het Chinese Theatre kwamen we langs een paar leuke kledingzaken. Vanaf een groot openlucht winkelcentrum bekijken we de letters van Hollywood. Je moet goed met je ogen knijpen want het is ver weg, maar we hebben ze gezien!
Op de hoek van een van de straten kopen we voor een paar dollar een map of the stars. Hier staan de adressen in van de beroemdheden die in en om L.A. wonen. Veel van hen wonen in Beverly Hills en Bel Air, waar we nu vlakbij zijn. We geven de adressen in op onze GPS en off we go! We zien het huis van Dr. Phill, Christina Aguilera, Hugh Heffner, Taylor Swift, Silvester Stallone…  van de meesten kun je alleen een groot hek zien, maar van sommigen zie je echt het hele huis. De andere huizen in deze wijk zijn trouwens ook niet mis. Super grote kasten van huizen staan hier, de ene nog mooier dan de andere. Aan de rand van de straten staan ontelbaar veel palmbomen, wat een lekker tropisch sfeertje geeft.

Als het donker begint te worden rijden we terug richting onze camping. Onderweg komen we een kledingzaak Ross tegen. Wij kregen de tip van iemand uit Canada om deze winkel eens binnen te lopen. Het ziet er van binnen niet uit en je moet echt even zoeken, maar je doet er soms fantastische vondsten! Ze hebben er veel designerkleding tussen hangen die sterk is afgeprijsd. Een tas van Michael Kors, nieuwe schoenen, twee spijkerbroeken van Lucky Brand, een sportbroek van Adidas.. dat was onze buit van de dag. Een geweldige winkel en ze zitten door het gehele land verspreid. Vaak langs de snelweg of bij grote supermarkten in de buurt.
Terug in de camper koken we een lekkere pasta die we buiten opeten, aan de rand van het strand.

Camping: Dockweiler State Beach campground 65 dollar

We verlaten vandaag Los Angeles, met een beetje pijn in ons hart. We vinden deze stad allebei helemaal geweldig. Er is zoveel te zien en te doen! We hadden hier goed nog een paar dagen kunnen blijven. Maar als we dat doen dan komt de rest van de planning in de knoop.

We rijden vandaag over de highway one. We hopen in Carmel te slapen vanavond, zodat we morgen niet meer zover hoeven te rijden tot Yosemite (we hebben hier namelijk een camping gereserveerd voor twee nachten).
Het eerste stuk weg is vrij saai, alleen maar snelweg. Bij Morro Bay start de mooie hwy 1 dan echt. Het is een weg langs een ruige kustlijn, met mooie uitzichtpunten. Soms is de weg kronkelig, maar met onze camper vinden we het goed te doen. We doen het gewoon lekker rustig aan.
Bij Hearst Castle zien we een bordje langs de weg dat er Elephant Sealions te zien zijn op het strand, dat moeten we natuurlijk zien! Dus wij parkeren de camper op de grote parkeerplaats en al snel zien we de beesten liggen. Wat zijn het er veel! Heel apart om ze zo in grote getallen te zien luieren op het strand.
De zon gaat langzaam onder als we verder rijden en kustlijn wordt schitterend roze en rood gekleurd. We stoppen af en toe om foto’s te maken van de uitzichten.
Het is donker als we in Carmel aankomen en in de campinggids hebben we een camping gevonden in dit dorpje. We twijfelen eerst of we wel goed zitten, want de GPS stuurt ons door weggetjes achteraf, maar op een gegeven moment komen we een aantal borden tegen, waarop de naam van de camping staat en ook aanmoedigingen zoals: ‘Almost There!’ , ‘We’re just around the corner!’.
Het kantoor is al dicht en er zijn envelopjes neergelegd met een kaart van de camping, de namen van de plekken (iedere plek heeft hier een unieke naam en deze wordt aangegeven met een grappig houten bord in de vorm van bijv. een kikkertje of een ander dier). We kiezen er een uit bij het riviertje en mogen morgen betalen. Je kunt ook contant geld in het envelopje doen als je dat zou willen. Ideaal!
De plekken zijn afgezet met een hoge heg, dus ook al sta je dicht op elkaar je merkt er niet zoveel van. Een erg mooie en goed onderhouden camping.

Camping Carmel by the River: 68 dollar

Gisteren hebben we het dorpje niet meer kunnen bekijken, dus daar beginnen we vandaag mee. Na een ontbijtje in onze camper gaan we op weg naar Carmel by the Sea. We parkeren onze camper gratis langs de weg en ontdekken het dorpje te voet. Er zijn allemaal van die kleine schattige winkeltjes en de huizen zien eruit alsof ze uit de Efteling komen. In een kerstwinkel kopen we een leuk ornamentje met ‘Carmel’ erop, als aandenken als we weer terug zijn in de Nederlandse kou. Daar moeten we nu nog lang niet aan denken! Maar wat gaat de tijd toch snel.. nog maar drie nachtjes in onze camper, waar we nu toch wel heel erg gehecht aan zijn geraakt!
Als we terugkomen bij de camper zien we tot onze grote schrik een witte bon onder de voorruit.. het zal toch niet? Jawel hoor… dat hebben wij weer! Een bon, want we hebben verkeerd geparkeerd. Je mag in Amerika niet ‘tegen de verkeersrichting in’ parkeren. Dat hadden we moeten weten , want twee jaar geleden in Key West is ons hetzelfde overkomen! We zoeken in ons contract van Moturis op wat we moeten doen en er staat dat we de bon bij inleveren van de camper gewoon aan Moturis moeten betalen, zij zorgen dan dat het naar de politie wordt overgemaakt.

Op weg naar Yosemite nu! Ons laatste nationale park.
Om 17.00 uur komen we aan in Yosemite Valley. Het laatste stuk door het park was een mooie rit, een voorproefje van wat we de volgende dagen zouden gaan zien.
Als we aankomen op de camping krijgen we van de ranger bij de slagboom een duidelijke uitleg: zie je deze foto? (hij laat ons een foto zien van een beer die een auto heeft ‘opgegeten’) dat wil je dus niet! Laat geen eten onbeheerd achter, niks van eten of toiletspullen in de compartimenten aan de buitenkant van de camper. Alles moet binnen in de koelkast zijn opgeborgen. Ga je weg laat dan geen eten voor het raampje liggen, dat zien ze namelijk prima en dan willen ze naar binnen.
Nou dat is duidelijke taal.. een heel klein beetje bang gemaakt (uiteindelijk nergens voor nodig hoor) zitten we later met een biertje bij ons zelfgemaakte kampvuur.. het eten wat we niet meteen opeten doen we in de Bearlocker, voor de zekerheid.
De camping is geweldig mooi gelegen midden in het bos. Om ons heen zien we de grijze granieten rotsen waar Yosemite zo bekend om is. We hebben best een grote plek, met de campingtafel en een vuurplaats achter de camper.
We blijven tot laat buiten zitten, lekker genieten van de rust om ons heen.

Camping Upper Pines: 20 dollar

We zitten vandaag op de grens van het zomer en winterseizoen van Yosemite. Dat betekent dat er vanaf vandaag minder shuttlebussen rijden, maar ook dat je de hele dag vuurtjes mag stoken als je dat wilt (normaal gesproken mag het alleen op bepaalde tijden). We gaan met de camper op pad om het park te verkennen. We stoppen bij Valley View, genieten van het schitterende uitzicht bij Tunnel View en maken de wandeling naar de Bridalveil Falls. Dit is een korte makkelijke wandeling naar een waterval. Alle watervallen zijn in het park opgedroogd, behalve deze. Het is maar een zielig straaltje water nu, terwijl het in het voorjaar en in de zomer een enorme waterval is.
We rijden verder en parkeren de camper bij een van de meadows en maken mooie foto’s van El Capitan.

In de middag rijden we een stuk de Tioga Pass op. Vooraf tanken we even voor de zekerheid en merken we dat de benzine hier ruim een dollar per gallon duurder is!
We rijden de weg tot ongeveer de helft en draaien om bij een van de grote viewpoints. De uitzichten zijn hier weer heel anders als in de Valley. Je komt hier veel hoger en ziet alles vanuit een ander perspectief.

Op de terugweg naar de Valley rijden we aan de goede kant van de weg voor een aantal viewpoints die uitzicht bieden op Half Dome. We zijn er helemaal stil van, wat een mooi park is dit. Ook helemaal anders dan alle andere parken die we tot nu toe gezien hebben!
Enige nadeeltje nu is dat de regering vanaf vandaag een shutdown heeft, wat betekent dat alle eetgelegenheden in het park en een aantal (niet allemaal) winkels gesloten zijn. De viewpoints worden allemaal afgezet (maar de bezoekers zetten de pionnen gewoon aan de kant, dus we kunnen alles nog wel gewoon zien). De shuttlebus rijdt niet meer en er mag ook niemand meer het park in. We waren dus net op tijd binnen gisteren!

Als we terugkomen op de camping ligt er een blaadje op onze campingtafel met de boodschap dat vanaf donderdag (over twee dagen) de camping helemaal verlaten moet zijn. Wij gaan toch morgen al naar San Francisco, dus hebben hier verder geen last van. Maar we denken aan alle toeristen die net aan zijn gekomen en natuurlijk alle nationale parken willen zien.. want dat is toch een grote reden waarom je naar West-Amerika komt.. dat kan dus niet op het moment!

In de avond op de camping zijn er al redelijk wat campingplaatsen vrij. Een gek gezicht, want normaal gesproken is deze camping altijd helemaal volgeboekt!
Onze buren, drie Amerikaanse vrienden van middelbare leeftijd, zingen liedjes bij het kampvuur en wij luisteren gezellig mee onder het genot van een bbq maaltijd op open vuur en een lekker biertje.
Weer zitten we (nu overigens wat meer op ons gemak) tot laat in de avond buiten bij het vuur. We denken terug aan onze rondreis met onze camper en bekijken de foto’s die we tot nu toe gemaakt hebben.

Camping Upper Pines: 20 dollar

In de ochtend stoppen we nog op wat viewpoints in de Valley. Het is erg rustig in het park en we zien een familie hertjes met jongkies langs de weg op een open veld. Prachtig!
We maken nog wat foto’s en nemen afscheid van dit mooie park.
Thuis hadden we al gezocht naar een camping vlakbij het depot van Moturis in San Leandro (bij San Francisco) en we vonden een camping op maar 5 minuutjes afstand. Ideaal dus!
We komen rond de middag aan. De camping is absoluut niet mooi en er wonen veel mensen echt permanent in woonwagens. Niet een camping waar we meerdere nachten zouden verblijven dus! Maar de eigenaren zijn ontzettend vriendelijk en de ‘buren’ komen meteen een praatje maken. Super lieve mensen: ‘If you need anything at all honey just knock on my door, I am staying in that trailer over there’.
De rest van de dag besteden we aan het inpakken van onze tassen (met alle nieuwe kleren en souvenirtjes die we onderweg hebben gekocht!). Ook maken we de camper van binnen weer helemaal netjes. Nog een wasje draaien en dan zijn we klaar om de camper in te leveren morgen!
We hebben geen zin meer om te koken dus lopen we naar de Ono Hawaiian BBQ op de hoek. Dit is een soort fastfood keten, maar met Hawaiiaans eten. Het smaakt verrassend lekker eigenlijk!
Vanavond gaan we vroeg naar bed, morgen hebben we een drukke dag.

Camping: Trailer Haven 35 dollar

Op de route naar Moturis vinden we een tankstation en we tanken de camper helemaal vol.
Aangekomen bij Moturis sjouwen we de koffers uit de camper en melden we ons binnen bij de balie. Een van de meiden achter de balie loopt met ons mee naar de camper en kijkt of alles nog heel is.
Helaas is het koffiezetapparaat gesneuveld, die hebben we per ongeluk op het keukenblad laten staan. Ze zegt dat we niet de enigen zijn waarbij dat gebeurt. Geen enkel probleem hoor! We hoeven niets te betalen.
Alles is in orde dus we krijgen onze borg teruggestort en ze regelt voor ons een plekje op de shuttlebus naar de airport.
Ons plan is om bij de airport een shuttle te nemen naar de stad, dat is de voordeligste optie. We kunnen ook met de BART train (die stopt hier vlakbij) maar dan moeten we in de stad nog met onze koffers zoeken naar ons hotel. Het is warm, dus daar hebben we geen zin in!
Onze chauffeur vraagt wat de plannen zijn, dus vertellen we hem dat we bij de airport een shuttle willen nemen. Hij geeft aan dat hij ons voor 70 dollar wel naar ons hotel wil brengen. We hebben nog maar 55 dollar cash, dat vind hij ook acceptabel! Prima geregeld dus. Hij zet ons recht voor de deur af! De mensen die bij ons in de shuttle zitten worden na ons bij de airport afgezet.

We verblijven in het Park Hotel nabij Union Square. Een redelijk geprijsd hotel met een super locatie.
De manager van het hotel is erg aardig en wijst ons meteen de leuke plekjes om te gaan eten vanavond.
Als we ons hebben geïnstalleerd in onze hotelkamer kleden we ons even om en besluiten we erop uit te gaan. Ons hotel ligt op de hoek van de hoofdingang van Chinatown. Dat wordt stop nummer één! Het lijkt net of we in China lopen. Overal Chinese winkeltjes (de meesten wel erg toeristisch hoor), bakkerijen, restaurants, Chinese gebouwen en zelfs de straatlantaarns zijn in Chinese stijl!
Vanuit Chinatown lopen we naar Union Square en winkelen we wat. Via Market Street lopen we weer richting ons hotel. Onderweg komen we het eettentje tegen dat ons was aangeraden door de hotelmanager, Super Duper Burger. Een hip fastfood tentje waar je ook lekker buiten kunt zitten. De garlic fries schijnen hier fantastisch te zijn, dus die bestellen we samen met een hamburger. Geweldig eten hier! En dat voor weinig geld.
In de avond lopen we naar een wijnbar vlakbij ons hotel. Met een lekker wijntje genieten we op hun terras na van de dag.
 
Hotel: Park Hotel Union Square

Dit is onze laatste volle dag in San Francisco en we willen natuurlijk zoveel mogelijk zien! Gisteren hebben we een aantal Hop-On-Hop-Off bussen zien rijden. Ook al zijn we normaal niet van ‘die types’… vandaag gaan we er toch aan geloven. Dit is gewoon de snelste manier om een indruk te krijgen van de stad.
We kiezen een maatschappij uit die ook over de Golden Gate Bridge rijdt, dat lijkt ons wel gaaf om ook te doen.
We willen wél ook met een Cable Car hebben gereden in San Francisco. Op Union Square stappen we daarom op een van die grappige karretjes. We betalen een paar dollar aan de ‘chauffeur’ en rijden mee tot het eindpunt bij Fishermans Warf. Daar kopen we meteen kaartjes voor de Hop-On-Hop-Off bus.
Eerst maar eens de Warf bekijken! We hebben vrijwel meteen uitzicht op Alcatraz (helaas dicht vanwege de shutdown) en maken een paar mooie foto’s.
We lopen naar Pier 39, waar veel grappige winkeltjes en leuke restaurants op de pier zijn gebouwd. We kijken hier onze ogen uit! Op het einde van de pier liggen veel zeeleeuwen op vlonders te luieren. Super grappig om te zien hoe die beestjes zich daar vermaken met spelen, slapen, elkaar van de vlonder afduwen en er vervolgens met veel geweld weer proberen op te komen.. erg leuk om naar te kijken.

Als we teruglopen staat onze bus al te wachten. Hij brengt ons via Little Italy en Chinatown terug naar Union Square, via het gemeentehuis van San Francisco rijden we naar de hippie wijk. Hier stappen we uit om even te lunchen en rond te kijken. Er hangt hier een aparte sfeer en er zijn unieke hippie winkeltjes waar we graag even een kijkje in nemen.
Vervolgens stappen we de bus weer in naar het Golden Gate Park en de Golden Gate Bridge. Hier stappen we over op een kleinere soort van cable car die ons de brug overbrengt naar het vissersdorpje Sausalito. Hier, blijkt nu, kun je ook erg leuk lunchen bij een van de restaurantjes vlakbij het water. Er zijn verder veel leuke boutiques om eventjes rond te kijken.
Wij maken een paar mooie foto’s van de brug, gelukkig is het mooi weer vandaag dus hangt hij niet in de mist!
De gids op de bus vertelt ons dat september/oktober een geweldige reisperiode is voor San Francisco. In de maanden juli en augustus is het hier vaak wat minder warm, september en oktober hebben ze echter vaak zon en heerlijk weer. Wij boffen dus maar weer!

Tegen de avond vinden we het tijd om eventjes op te frissen en gaan we ook nog wat winkels binnen om nog wat laatste inkopen te doen.
Aan Union Square zit een grote Macy’s. Hier kun je de lift nemen naar de Cheesecake Factory. Zij hebben een mooi dakterras, waarbij je uitkijkt over Union Square. Dat lijkt ons een geschikt restaurant voor de laatste avond. De wachttijd is hier wel ruim een uur, dus nemen we een biertje en genieten we van het uitzicht.
Eindelijk is ons tafeltje klaar en het wachten was dit meer dan waard. Een prachtig plekje en heerlijk eten. Dit is natuurlijk de cheesecake factory en ze heten niet voor niets zo. Er is een toetjeskaart van twee pagina’s met alleen maar cheesecakes in allerlei smaken. We hebben gelukkig nog wat ruimte over voor het toetje, een enorme cheesecake met witte chocolade en frambozen. Verrukkelijk!
Dan is het toch echt tijd om voor de laatste keer te gaan slapen in dit heerlijke land en deze fantastische stad.

De shuttlebus komt ons vroeg in de ochtend halen. We hebben gisteren al ingecheckt online dus op de luchthaven zijn we zo klaar.
Met pijn in ons hart nemen we afscheid van Amerika. We weten zeker dat we (het liefst zo snel mogelijk) nog eens terugkomen. Dat zal zeker weer met een camper zijn, het is ons geweldig goed bevallen! Gaan en staan waar je wilt, altijd alles bij de hand, slapen op de mooiste plekjes midden in de natuur.. we willen niet meer anders.