Om 5 uur vanochtend ging de wekker.... De laatste spullen inpakken, een snel ontbijtje en alles nog even checken. Om 6 uur kwam onze lieve dochter Veerle ons ophalen om ons naar Schiphol te brengen. Het is rustig op de weg, en binnen een uur zijn we al bij vertrekhal 2. Een dikke knuffel, want we zien elkaar zes weken niet!!
Op Schiphol is het al flink druk. Even in de rij om de bagage af te geven, daarna tijd voor een kopje koffie, en al snel boarden. Rustig en relaxt gaat het allemaal. We hebben prima plaatsen in het vliegtuig, we vertrekken keurig op tijd (10.30 uur) en worden gedurende de vlucht van negenenhalf uur prima verzorgd. Lekkere snacks, een warme lunch, diverse keren water, koffie of thee, af en toe een opfrishanddoekje. Goed gedaan Delta Airlines! En ja, in die tijd, wat doe je dan? Je kent dat wel: beetje lezen, beetje film kijken, even plassen, wat eten en drinken, nog even wat lezen, weer een dutje etc.
Om 10.50 uur plaatselijke tijd geland in Seattle. Door de douane, bagage ophalen en weer inleveren (?) en op zoek naar de shuttlebus die ons naar het Quality Inn Hotel brengt. Na een telefoontje is hij er, en brengt ons in tien minuten naar het hotel. Vriendelijk maar een beetje vervallen en smoezelig is het hier, maar dat maakt niet zo veel uit! Snel de koffers naar de kamer en meteen een City Tour Seattle geboekt, om de vermoeidheid de baas te blijven. De eerste keus bleek niet mogelijk te zijn, dan maar een alternatieve folder uit het rek gehaald. Binnen een half uur opgehaald door een rare Chinees, die Japanner bleek te zijn. Hij liet ons de Highlights van Seattle zien, voorzien van vaak onverstaanbaar commentaar. We kregen er zowat de slappe lach van! Onderweg nog twee toeristen opgehaald, die al snel weer afhaakten. Prima hoor, zo’n privé tour! In drie uur tijd rijden we heel wat kilometers, door downtown Seattle, wat er heel gezellig uitziet, maar ook langs de huizen van Bill Gates in een chique voorstad, langs de kust en de haven waar de cruiseboten liggen, langs het boothuis uit de film Sleepless in Seattle en nog veel meer. Helaas gaf onze chauffeur geen gelegenheid voor  fotostops, maar dat maken we morgen goed. Om 17.00 uur brengt hij ons weer terug naar het hotel, waar we nog wat koude blikjes bier op het terras drinken.
Maar dan slaat de vermoeidheid toch echt toe hoor! Dus: snel naar bed nu. Morgen verkennen we Seattle zelf, in ons eigen tempo! Komt helemaal goed!

Na een wat onrustige nacht waren we, zoals we al hadden verwacht, vroeg wakker. Helemaal niet erg! Na het ontbijt met de shuttlebus naar SeaTac Airport, om van daar met de Link Lite Rail naar Downtown Seattle te gaan. Als eerste bezochten we de Pike Place Market, een grote, gedeeltelijk overdekte markt, heel mooi schoon en sfeervol. Veel verse groente, fruit en vis, mooie bloemen, leuke souvenirs. Ook de eerste Starbucks (uit 1912) bezocht natuurlijk! In het zonnetje aan het water lekkere Rainier kersen gegeten, genoemd naar de berg Mount Rainier, die hier behoorlijk het landschap bepaalt! Te voet verder langs het water, waar we even naar binnen liepen bij het Edgewater Hotel, waar in 1964 de Beatles verbleven. Daarna richting The Space Needle, waar we met een snelle lift naar boven gingen om van het uitzicht te genieten. Daarnaast lag het EMP, een museum met als thema Muziek. Leuk om te zien, mooi verzorgd allemaal.
We hadden ze al een paar keer zien rijden, de amfibievoertuigen van Ride The Duck Tours. Heel toeristisch, maar jawel hoor, ook wij deden mee. En het was geweldig! De zeer enthousiaste Captain PollyEsther vertelde leuke wetenswaardigheden, op een luchtige en komische manier, voorzien van lekkere muziek. Na een rit door het drukke verkeer van Seattle voeren we ook nog een stuk op Lake Union. Erg leuk om te doen!
Inmiddels is het etenstijd. Leuk tentje gevonden met een terras, koude pinten en een lekker Mexicaans hapje. Daarna weer richting Westlake Station, SeaTac Airport en Quality Inn Hotel. Om 20.00 uur op de kamer. Dat was dan Seattle, een vriendelijke, overzichtelijke, gezellige stad, een mix van oud en nieuw, van land en water, met veel straatmuzikanten, kunst, en goed geregeld openbaar vervoer. Kortom: een aanrader!

Heerlijk geslapen in ons comfortabele camperbed! Maar wel weer vroeg wakker! Die jetlag is zo maar niet weg. Na het ontbijt de camper verplaatst naar een andere plek, omdat die van ons al was gereserveerd. Daarna met bus 4 en The Yellow Line (een kruising tussen trein en tram) naar Downtown Portland.
Om te beginnen een koffie bij de Starbucks, en daarna wat rondgelopen om het centrum te verkennen. Bij de Tourist Information folders gehaald over de bierbrouwerijen, waar Portland bekend om is. Na wat zoeken uiteindelijk uitgekomen bij de Pints Brewery, een leuke en gezellige plek, waar we diverse bieren proeven (ja, ook hier van die leuke kleine glaasjes!), lekker lunchen en de brouwer aan het werk zien. Verder langs de volgende brouwerij, Old Town Brewery, waar we ook proeven en een leuke ontmoeting hebben met een zeer sympathieke Spaans/Indische studente! Zij wees ons op de Deschutes Brewery, een hippe plek in Portland, waar Henk vervolgens een mooie Growler kocht. Hoe we die mee naar Nederland krijgen...???
Vervolgens langs een prachtige, grote markt/supermarkt vol met alleen maar gezonde voeding. Niet te geloven, zag er heerlijk uit allemaal, en zeer verantwoord: kokoswater, ongezouten noten, allerlei bonen en granen, veel vers fruit etc.
Alles bij elkaar hadden we ons wat meer voorgesteld van Portland. Er was niet echt een sfeervol centrum, en we hadden ons waarschijnlijk een verkeerde voorstelling gemaakt van de bierbrouwerijen. Daarnaast waren er erg veel zwervers, bedelaars, jonge mensen die echt de weg kwijt waren, straatmuzikanten, louche types. Jammer, want dat bepaalt toch het beeld van zo’n stad!.
Rond 16.00 uur weer op zoek naar de opstapplaats van de Yellow Line, die we snel hadden gevonden. Het laatste stukje weer met de bus, en na een stop bij supermarkt Target weer terug bij Jantzen Beach RV Park.
Even tijd om de dag van morgen te plannen. En wat is internet dan toch een uitkomst. We besluiten om morgen vroeg te vertrekken richting Crater Lake, daar een rondje langs het Lake te maken en vervolgens te overnachten in de buurt van Crescent. Dat wordt een drukke en volle dag dus!
De temperatuur was vandaag behoorlijk hoog, maar nu zo tegen de avond zeer aangenaam, met een lekker windje. Dus aan de picknicktafel buiten nog een gezond hapje, drankje, en weer vroeg naar bed!

Al om 7.30 uur “on the road again”!! Rondom Portland wel even wat drukker, maar na een half uurtje konden we flink doorknallen over de Interstate 5. Onderweg even getankt en een koffie bij McDonalds. Al snel zijn we via internet en TV op de hoogte van de vliegramp boven Oekraine, waarbij veel Nederlanders om het leven zijn gekomen. Verschrikkelijk nieuws! We zijn er stil van....
Maar goed, onze reis gaat verder. Vanaf Eugene nemen we de toeristische route, een prachtige weg langs rivieren, meren, bergen, bossen. Onderweg heerlijke muziek op van de Westcoast! Die Henk regelt dat soort dingen perfect, hoor!!
In de middag bereiken we, na 400 km. Crater Lake National Park. We volgen de Rim Drive, de route rondom het meer. In totaal zo’n 50 km. lang, soms heel steil, dan weer heel smal, soms slecht wegdek dus stapvoets.... Spannend hoor! Het meer ligt op 2471 meter en is ontstaan door een vulkaanuitbarsting, zo’n 7700 jaar geleden, en is op de diepste plek 647 meter diep. Wat een prachtige uitzichten, adembenemend af en toe, en die kleuren!! Echt de moeite waard! Niet te vergelijken met iets wat we ooit gezien hebben. Hier en daar ligt nog sneeuw langs de weg.
Om 16.30 uur komen we aan op The Big Pines RV Resort in Crescent. Van tevoren gereserveerd, wat is internet toch makkelijk. Een kleine, rustieke camping, heel rustig en relaxt. Camper geparkeerd, pilsje/wijntje erbij, foto’s bekijken en plannen maken voor morgen.

Vannacht stond de airco op Auto, waardoor de temperatuur beheersbaar was! Pfff, heel heet hier in Meridian! Om 9.00 uur onderweg, eerst een stukje over I 84, daarna Highway 20 richting Arco. Onderweg tijd om te tanken, olie te controleren en koffie te drinken. Rond het middaguur arriveren we bij National Monument Craters of the Moon, een prachtig park met een landschap van vulkanen en gestolde lava. Het is heel uitgestrekt, maar gedeeltelijk toegankelijk voor toeristen. Er is een 7 miles Drive aangelegd, met diverse uitzichtpunten. Heel indrukwekkend. We beklimmen een berg, maken foto’s, genieten van het prachtige landschap. Dit park hoort wat ons betreft zeker thuis is het rijtje Grand Canyon, Bryce, Zion. Heel mooi en bijzonder!
Het weer is warm en zonnig, en er staat een stevige wind! Goed vasthouden dat stuur!
Weer verder, richting de eindbestemming van vandaag: Mountain View RV Park in Arco. Een klein, rustig en gezellig RV Park, dat een paar weken geleden is overgenomen door nieuwe eigenaars uit Michigan.
We parkeren de camper, sluiten een en ander aan en zijn meteen weer thuis. We gaan lekker uit eten in het bijbehorende restaurantje. Ze hebben een beperkte kaart, en mogen nog geen alcohol schenken, dus we brengen onze eigen glazen en fles wijn mee! We worden al snel aangesproken: het nieuws dat er een couple from the Netherlands op de camping staat, verspreidt zich snel. “Oh how nice, mijn oma kwam uit Rotterdam, ze emigreerde toen ze 11 jaar was.....”
Om 20.00 uur weer terug bij de camper. De plannen voor morgen en overmorgen zijn alweer gemaakt. We rijden naar Moran, zo’n 30 miles boven Jackson, bij NP Grand Teton. En daar hebben ze gewoon ook Wifi!

PS: Alles bij elkaar hebben we nu 1000 miles gereden!

Let’s go and meet Old Faithful! Om 10.00 uur onderweg. Het weer is prachtig, blauwe lucht met hier en daar een wolkje. Temperatuur is prima (vannacht was het trouwens erg koud!!) Eerst weer langs de prachtige weg door Grand Teton, vervolgens Yellowstone National Park binnen via de South Entrance. Meteen zien we een ander landschap, ruwer, steiler, groener. We stoppen een aantal keren langs de weg, op speciaal aangelegde parkeerplaatsen, om te genieten van al het moois dat we zien.
In Grant Village drinken we koffie en kijken we wat rond bij het Visitor Center en in de shop. Daarna verder, op weg naar Old Faithful. We merken al snel dat dat toeristische attractie nummer 1 is hier. Wat een drukte. Gelukkig is er een grote parkeerplaats. We hebben al gezien dat de geiser om 14.24 uur gaat spuiten. Tegen die tijd staan er honderden mensen te wachten. Een bijzondere sfeer, iedereen is stil. En jawel hoor, enkele minuten te laat begint het gestoom en gesputter! Niet zo heel betrouwbaar dus! Al snel komt hij weer wat tot rust.... Alleen nog wat stoom en dan is het alweer voorbij. Achter de plek waar Old Faithful ligt, is een wandelpad gemaakt door een adembenemend landschap vol geisers en ander gebubbel. Wow! Zeer indrukwekkend, zoiets hebben we echt nog nooit gezien. Wat een kleuren, wat een vormen! We kijken onze ogen uit en krijgen er geen genoeg van!
Toch maar weer verder. Via Madison gaan we richting West Yellowstone, waar we eerst de plaatselijke supermarkt bezoeken en vervolgens onze camper parkeren bij de mooie KOA camping.
Het is inmiddels avond, en na een hapje en drankje tijd om alle indrukken te verwerken en lekker te gaan slapen!

Yeah!! We hebben het volbracht: The Grand Loop in Yellowstone helemaal gereden. Gisteren de Lower Loop, 214 km, vandaag de Upper Loop, 217 km. Pffff, die van vandaag was een heftige hoor!! Vanochtend iets later vertrokken, waardoor we bij de West Entrance van het park even in de file stonden. Druk dus vandaag in het park, dat was duidelijk! Via Madison naar Norris, waar onze eerste bestemming (Norris Geyser Basin) slecht stond aangegeven en we er prompt voorbij reden.... Geeft niet, we komen er op de terugweg toch weer langs! Verder richting Mammoth Hot Springs, maar dat duurde iets langer dan we dachten.... Een heftige file vanwege Road Works... Slecht wegdek, maar een rijbaan beschikbaar, smalle weg. Weer even wat oponthoud dus! Na de wegwerkzaamheden stegen we snel, prachtige uitzichten, dus langs de kant van de weg even stoppen om van het uitzicht te genieten. O jee, Henk werd bijna uit de camper geblazen toen hij de deur open deed, zo’n harde, stormachtige  wind hier boven op die berg, niet te doen! Snel weer instappen en verder maar!
Op een wat rustigere plek opnieuw geparkeerd en lekker koffie gedronken. Bij Mammoth Hot Springs aangekomen bekijken we de Hot Spring Terraces, mooi en toch weer anders dan we tot nu toe zagen: grote witte platen vol met vulkanische activiteit, met de bijbehorende geuren.... Hmmmm! Even verderop zien we de herten gewoon midden in het dorp liggen grazen. Bijzonder! Door naar het volgende dorp: Tower-Roosevelt. Mooie uitzichten, en The Petrified Tree, een versteende boom van 50 miljoen jaar oud. Vervolgens weer naar het zuiden richting Canyon Village...
Pffff, wat een heftige route is dat! Deze weg is alleen in de maanden juni, juli, augustus en september geopend, en we snappen nu waarom: zo steil..... zo smal..... zo spannend!!!! Henk stuurt de camper zelfbewust en rustig door alles heen, gelijk een echte vrachtwagenchauffeur, terwijl Gonnie met verhoogde hartslag, redelijk verkrampt en gespannen er naast zit! Aan de rechterkant van de weg loopt een witte streep, en daarnaast is dus niets meer.... ja, afgrond!!! Echt heftig, maar oh zo tof om gedaan te hebben!
Het laatste stukje van de route gaat weer westwaarts, waar we bij Norris het eerder op de dag overgeslagen Norris Geyser Basin bezoeken, met de grootste geiser ter wereld: de Steamboat Geyser.
Weer richting West Yellowstone, nog een kort bezoek aan de plaatselijke supermarkt en om 18.00 uur weer thuis op de camping.
Plan voor morgen: langzaam opstarten en daarna naar de reeds gereserveerde KOA camping in Great Falls. Het doel voor de komende week is om Glacier National Park te bezoeken en vervolgens via Spokane weer richting Seattle te gaan.
Voor nu: welterusten allemaal!

Lekker uitgeslapen vanochtend, en op ons gemak vertrokken uit West Yellowstone. Drie dagen Yellowstone was voor ons genoeg, we hebben de indruk dat we alle prachtige dingen daar uitgebreid hebben kunnen bekijken. Zeer indrukwekkende plek, die je gezien moet hebben!
We gaan noordwaarts, op weg naar Great Falls. De reis bedraagt ruim 400 km. en gaat dwars door de Rocky Mountains. De eerste helft laat onze TomTom ons over Highways rijden, te vergelijken met de weg van Breda naar Baarle-Nassau, maar dan veeeeel mooier en veeeeel langer.
Mooi hoor, al die verschillende landschappen. De ene keer prachtige rivieren, vol met vissers die in het water staan, dan weer glooiende heuvels, dan weer hoge bergen met besneeuwde toppen. Wat een prachtig land is het toch.
Onderweg koffie gedronken en getankt bij Ennis, een goed onderhouden cowboystadje, en wat later geluncht bij Boulder.
De ene keer is een stipje op onze kaart niet meer dan een rommelige straat met een paar huizen en een saloon, de andere keer laten we ons verrassen door een leuk en gezellig dorp met mooie winkels en allerlei andere faciliteiten. Er is geen peil op te trekken.
Na Boulder gaan we verder over de snelweg, de Interstate 15. En dan zitten die laatste 200 km. er natuurlijk zo op. Al rijdend genieten we van het uitzicht en maken vanuit de camper de nodige foto’s. Echt vakantie hoor, cruising USA!
Aan het eind van de middag arriveren we in Great Falls, waar een prachtige plek op een leuke camping op ons staat te wachten. Gratis brandhout, dus een mooi kampvuur! Ook nog prachtige sanitaire voorzieningen en een leuk winkeltje met lokaal bier, wat wil je nog meer!

Twee weken onderweg nu! Wow, wat hebben we al veel gedaan en gezien! Wat een indrukken, ongelofelijk! Tot nu toe staat onze teller op ruim 2000 mijl (± 3200 km).
Op tijd uit bed vandaag. We hadden weer een koude nacht. De temperatuurverschillen zijn hier enorm. Tussen 00.00 en 06.00 uur is het hier maar 5 graden, dan stijgt de temperatuur snel naar (vandaag dan) zeker 30 graden. We gaan al vroeg op stap naar de East Entrance van Glacier NP. We parkeren de camper bij het Visitor Center en wachten even op de Shuttlebus die ons over de “Going to the Sun” Road rijdt. Smalle wegen, slecht wegdek, ook hier wegwerkzaamheden, diepe ravijnen, gelukkig hoeven we zelf niet te rijden deze keer! Mooie uitzichten ook, over het meer, maar helaas is het niet mogelijk om foto’s te maken door de vuile ruiten van de bus.
Geeft niet hoor, want eenmaal aangekomen bij de Logan Pass zijn er mooie uitzichten genoeg! We gaan de Hidden Lake Trail lopen, tot aan de Overlook. Eerst over een makkelijk pad, dan wat steiler, wat later over hele sneeuwplakkaten. Heel apart hoor. Na een uurtje wandelen houdt Gonnie het voor gezien en gaat op haar gemak weer terug richting Logan Pass. Henk zet nog even door en maakt prachtige foto’s van The Hidden Lake.
Al met al een bijzondere ervaring. Met de bus weer terug richting de parkeerplaats waar onze camper staat. Een ritje van ongeveer een uur. Wel slaapverwekkend, iedereen in de bus zit te slapen, behalve de chauffeur dan!
Weer aangekomen op de camping doen we de rest van de dag rustig aan. In de zon, met een boek, of in de camper met de laptop. Foto’s bekijken en bewerken, pilsje/wijntje!
Kortom: dit is wat vakantie “vieren” moet zijn!
Morgen rijden we een korte route (ongeveer 50 miles) naar de westkant van Glacier. Daar bezoeken we de andere kant van het park, en slapen vervolgens op de camping aldaar!

Vanochtend al op tijd onderweg, richting Ellensburg. Tijdens deze rit is niet zo veel bijzonders te zien. Kilometers vreten dus. Alles  bij elkaar zo’n 300. Even een stop voor koffie en benzine. De mevrouw hier zegt dat de temperatuur vandaag zal oplopen tot “over 100 (38 °C)!! Dat belooft dus nog wat! Daarna weer verder over Interstate 90. Hard meezingen met allerlei Nederlandstalige hits! Zo leuk!! In de buurt van de Colombia River nog even eruit voor foto’s van een mooie overlook en een praatje met een Amerikaans couple dat hun eigen land aan het bekijken is. Ze waren ook in Amsterdam geweest, dus dat gaf gespreksstof.
Vroeg in de middag komen we aan in Ellensburg, een klein en vriendelijk stadje, met de nodige oude gebouwen. We bezoeken de plaatselijke bierbrouwerij, The Iron Horse, drinken er een pint en doen boodschappen bij de supermarkt.
Dan naar ons prachtige plek op de KOA camping. We staan aan de Yakima River, die net achter ons langs stroomt. De nodige bomen zorgen voor genoeg schaduw. Hier is het goed toeven! Aan de rand van de rivier  brengen we nog de nodige uurtjes door, totdat het donker wordt. Genieten!

Na een rustige nacht aan de Yakima River heerlijk uitgeslapen en langzaam opgestart. Ontbijt en koffie bij een prima temperatuur, we hebben de hitte van de afgelopen dagen achter de rug! Via de I90 op weg voor de laatste etappe van onze campervakantie: zo’n 200 km naar Puyallup, een klein plaatsje in de buurt van Fife, waar we morgenochtend de camper weer moeten inleveren.
Vroeg in de middag komen we hier aan, bij het Majestic RV Park. De naam doet heel wat vermoeden, maar het is een beetje een vervallen boel hier. Veel asfalt, weinig groen, veel permanente bewoners. Geeft niks, we hebben zo veel mooie dingen gezien, de afgelopen weken, daar genieten we nog heel lang van na.
We brengen de middag door met wat internetten, lezen, rondje over de camping en koffers inpakken.

We kijken terug op drie onvergetelijke weken, met mooie ontmoetingen en gesprekken, adembenemende uitzichten en onbeschrijfelijke natuurwonderen. Dit alles zorgde ervoor dat we volop konden genieten en ontspannen, en daar is vakantie voor, toch?

Bij het open schuiven van de gordijnen lijkt het vanochtend net of we midden in Ketchikan staan.... en dat is ook zo. De Oosterdam ligt voor anker in de hoofdstraat van het dorp. Heel bijzonder! We zijn ruim op tijd van boord en hebben een uur de tijd om hier wat rond te kijken en te wandelen. Dat blijkt meteen genoeg te zijn voor het hele dorp, want zo veel is hier niet te zien! In alle winkels is hetzelfde te koop: t-shirts, sweaters, veel juwelen, bont, houtsnijwerk en indianenspullen.
Om 10.00 uur vertrekt onze bus voor de excursie: Herring Cove Bear Watching. Met een groep van 18 mensen gaan we met de bus richting Herring Cove, langs mooie uitzichten over meren en eilanden. Daar aangekomen worden we opgesplitst in twee groepen, en gaan wij met gids Jon het bos in. Al na enkele meters staan we midden in het oerwoud, prachtig groen, heel dicht begroeid. Jon vertelt ons van alles over de begroeiing en de bewoners van deze bossen. Er komen Black Bears voor hier, Jon legt ons uit wat we moeten doen als we er een tegenkomen: eerst stil zijn en niet bewegen, als de beer ons in de gaten heeft dan lawaai maken, als dat niet helpt heeft Jon een bear spray bij zich die de beer weg zal jagen. Spannend!!!
We lopen een stukje, blijven weer even stilstaan om te kijken, weer een stukje lopen, weer wachten, goed kijken, .... we lopen over wat hangbruggen (wiebeldewiebel...) we zien berenholen, berenprints, berenshit, nog meer berensporen..... maar een beer zien we niet.... Helaas, na anderhalf uur nog geen beer gezien. Het is wel bijzonder om hier te zijn, veel stromende beekjes vol met zalm, maar toch jammer dat die beren zich niet laten zien vandaag. Maar gelukkig zien we wel een Bald Eagle, die vanaf zijn nest een prachtige duikvlucht maakt over het water, maar net de zalm mist die hij wilde pakken. Mooi om te zien!
Jon neemt ons ook mee naar een Salmon Hatchery, een houtzagerij, een werkplaats waar iemand een totempaal maakt, een opvang voor gewonde vogels en rendieren. Leuk om te zien!
Om 13.00 uur komen we weer aan in Ketchikan, waar we nog een bezoek brengen aan Creek Street, met houten huizen op palen. Dan tijd voor de lunch aan boord.
Om 14.30 uur varen we weg, richting Juneau. De boeg is weer open, voor mooie uitzichten en mogelijk walvissen. En ja hoor, af en toe zien we een rugvin boven water uit komen.
We zoeken nog een mooie foto van onszelf uit, gaan nog even naar onze hut en zijn om 17.30 uur weer klaar voor het diner aan onze tafel voor twee! Een lekker flesje wijn staat al voor ons klaar, slimme jongens hier hoor! Het diner is vanavond samengesteld door Jonnie Boer van De Librije in Zwolle en smaakt voortreffelijk!
Na het diner is de boeg weer open voor mooie uitzichten op de Snow Pass, inderdaad adembenemende plaatjes hier. Het is wat bewolkt, af en toe een regendruppel, af en toe de zon, af en toe een walvis. Indrukwekkend!
We nemen nog een afzakkertje in The Crows Nest op Deck 10 en raken in gesprek met Barbara en Marc uit Utah, heel gezellig.
En voordat je het weet is het weer bedtijd!
Morgen zijn we in Juneau, benieuwd of we nog wat Wildlife kunnen spotten daar.....

Vanochtend wakker geworden in Juneau, the capitol of Alaska. Het weer is niet al te best, 10 graden, regenachtig, mistig, zwaar bewolkt! Maar ze zeggen dat het hier met het uur kan veranderen, dus we hebben hoop! Om half 10 moeten we ons melden bij het kantoor van Wings Airways, voor onze Five Glaciers Float Plane Tour. Wat een teleurstelling als we daar horen dat de tour is afgelast vanwege het weer.... Later op de ochtend maar eens terugkomen om te informeren....
We drinken koffie, hebben even digitaal contact met het thuisfront, lopen door troosteloos Juneau met alweer diezelfde souvenirwinkeltjes.... Om 11.00 uur ziet de lucht er nog hetzelfde uit, maar gaan we toch nog maar eens vragen....
Yeah, om 12.00 uur mogen we de lucht in!!! En wat een bijzondere ervaring is dat!!! Met tien man, ieder bij een raampje, stijgen we op. Binnen no time zitten we hoog in de lucht en genieten we van de meest adembenemende uitzichten die je je maar kunt voorstellen. Nee, die je je niet kunt voorstellen, moet ik zeggen. We proberen het in de vele foto’s die we maken te vatten, maar eigenlijk lukt dat niet. Het is zo mooi, zo ongewoon, zo onvoorstelbaar wat we zien op de gletsjers! De kleuren, de uitzichten, de sneeuw- en ijsvlakten, echt niet te beschrijven en nergens mee te vergelijken. Het weer klaart behoorlijk op, het zicht wordt beter. Na 40 minuten maken we weer een zachte landing in de haven, net op tijd voor Gonnie, die het laatste kwartier van de tocht behoorlijk misselijk is geworden, maar toch ook volop heeft genoten. Wow!!

Geen tijd voor de lunch vandaag: te voet gaan we snel terug naar de boot, waar de volgende excursie van vandaag al staat te beginnen: Whale Watching and Wildlife Quest. Met de bus gaan we binnen een half uur naar een haven, waar we aan boord gaan van een catamaran die ons door de wateren van Alaska vaart, op zoek naar walvissen. De crew bestaat uit enthousiaste, jonge mensen, die zeker hart voor de zaak hebben en met ons allemaal uitkijken naar bultruggen, arenden, zeeleeuwen etc. Iedereen heeft een verrekijker en een plattegrond ter beschikking. We kunnen zowel binnen als buiten op het dek staan of zitten. Na een half uur signaleren we volop activiteit van meerdere bultruggen. Met ingehouden adem staat iedereen op het dek en zien we eerst rugvinnen, dan staarten, en een paar keer zelfs een hele walvis boven het water uitspringen!!! Jeetje, wat indrukwekkend is dat! Iedereen joelt en klapt!
Even na vijven worden we weer afgezet bij de boot.

Even opfrissen en weer aan tafel voor een heerlijk diner.
Deze dag was er weer een om nooit te vergeten. We praten nog lang na over wat we allemaal gezien hebben.....

Terug in de hut krijgen we een uitnodiging voor komende zaterdag, voor een brunch met kapitein Peter Bos, om ons jubileum te vieren! Leuk!!

Vanochtend maakte de wekker ons wakker om 6.15 uur... Aiaiai! Na het ontbijt van boord. Onze excursie: White Pass Summit Scenic Railroad. Een treinreis van ongeveer drie uur langs mooie uitzichten en vergezichten. Onderweg werd verteld over de goudzoekers die hier langgeleden hun weg vonden richting het noorden. Mooi om te zien allemaal. Maar ook een beetje slaapverwekkend, zeker de terugreis. Na al het moois wat we de afgelopen weken hebben gezien en meegemaakt, raken we een beetje overvoerd.
Na de lunch aan boord weer op stap om Skagway te verkennen. Een leuk dorpje, met opnieuw veel juweliers, souvenirshops, t-shirts en sweaters en de nodige prullaria. Jammer dat niemand zich durft te onderscheiden!!
We gaan op zoek naar snel internet, maar dat is hier niet te vinden. We zijn dus gewoon aangewezen op de dure minuten aan boord.
Terug aan boord worden we verrast door Anna, die ons een fles wijn, bloemen en een heerlijke schaal met bonbons komt brengen, om ons jubileum te vieren. Erg attent, vinden wij.
En bij het diner vanavond worden we verrast door gezang en geklap van de bemanning, we worden uitgebreid gefeliciteerd en getrakteerd op een heerlijke taart. Leuk leuk leuk!!! We voelen ons er heel speciaal door!
‘s Avonds in The Crow’s Nest nog even nagenieten van alles onder het genot van een cocktail en een Alaskan Hopothermopolian (= bier).

Uitgeslapen vanochtend. We hadden flink deining vannacht! Het weer is wat grauw, af en toe regen. We hebben een zeedag vandaag en gaan volle vaart richting Seward.
Gonnie voelt zich niet helemaal top en gaat bij de Front Office pillen halen.
Om 10.00 uur drinken we een sapje bij het ontbijtbuffet, om 11.00 uur gaan we naar de Mariner’s Brunch. We zitten aan tafel met vier Amerikanen, volop kletsen dus! We krijgen een warme lunch voorgeschoteld. We hadden ons bij een brunch iets anders voorgesteld, maar goed, we klagen niet hoor!
In de middag doet Gonnie een dutje en verkent Henk de boot nog verder. Praatje hier, drankje daar, nog wat foto’s maken, heel gezellig allemaal.
Na het laatste avondmaal is het tijd om de koffers te pakken. Niet het leukste onderdeel van de vakantie, maar toch vinden we het niet erg om weer terug naar huis te gaan.
Het waren vier fantastische weken, boordevol met onvergetelijke indrukken en momenten! Daar kunnen we nog lang van nagenieten!

Vanavond voordat we gaan slapen moeten de koffers op de gang.
Morgenochtend ontschepen we om 6.30 uur. We worden met de bus afgezet op Anchorage Airport. Met een tussenstop in Minneapolis en tien uur tijdverschil zullen we, als alles goed is, om 13.00 uur maandagmiddag landen op Schiphol.

Door het tijdverschil van maar liefst 10 uur met Alaska  is het bij aankomst op Schiphol al 13.00 uur. We gaan de koffers ophalen en kopen een treinkaartje voor de Intercity Direct naar Breda. Heel fijn, binnen een uur zijn we al in Breda.
Snel een taxi en om 15.30 uur alweer thuis.
Ook weer goed hoor, na vier weken. Het huis en de tuin zijn keurig verzorgd door overbuurvrouw Annemiek!
En ja, dan weet je het wel: post lezen, koffers uitpakken, wasjes draaien, boodschappen doen.

We kijken terug op een prachtige vakantie! Zo’n acht maanden geleden ontstond er een ambitieus reisplan, wat nu gewoon helemaal is uitgekomen! Dat nemen ze ons nooit meer af!