De meest indrukwekkende camperreiservaringen

Ons team bestaat uit toppers, stuk voor stuk camperreizigers in hart en nieren. We hebben in de afgelopen 30 jaar zelf talloze camperreizen gemaakt. Met onze gezinnen met baby’s, jonge en oudere kinderen, als stel of meerdere stellen en zelfs alleen. Zo kennen we de populairste routes en weten we ook hoe je moet rijden als je nét wat anders wilt. We kennen in talloze nationale parken de mooiste plekjes en avontuurlijke wandelingen. We weten de mooiste campings en de leukste hotspots in de bruisende steden te vinden.

Met al deze reiservaring heeft iedereen bij ons wel die ene bijzondere reis die áltijd bij zal blijven. Over die reis vertellen zij je graag meer! Welke bestemming moet volgens ons echt op je bucketlist komen te staan en waarom zou je er juist met een camper rondreizen? Je komt er allemaal achter tijdens deze webinarserie!

 

Alvast een klein voorproefje? Lees hieronder de anekdotes van onze reisexperts. Nieuwsgierig naar meer? Meld je dan gratis aan voor de webinar via de groene aanmeldknop.

28 JANUARI

SIMONE: DE YUKON

"Het is onze tweede dag in de Yukon, vanmorgen zijn we wakker geworden op de camping midden in de bossen en vanuit daar hebben we een indrukwekkende wandeling gemaakt met uitzicht op bergen en bossen zover je kunt kijken. De tweede stop is een klein vliegveld, waar een soort vintage vliegtuigje te wachten staat om ons de gletsjers en ijsvelden te laten zien. Ik heb geen idee wat ik moet verwachten. Terwijl onze piloot uitlegt dat er achterin het vliegtuig proviand voor een week ligt en een tent, voor als er iets gebeurt in dit verlaten gebied, krijg ik even mijn twijfels. Zodra we echter in de lucht zijn en de eerste berg over vliegen, is die twijfel direct weg. Het uitzicht is hier 360 graden betoverend. Hoge besneeuwde toppen, waar geen mens komt, een groot gletsjermeer met drijvende ijsbergen, uitgestrekte ijsvelden, in de verte de top van de hoogste berg van Canada, maar ook uitgestrekte bossen in de meest prachtige herfstkleuren... ik knijp mezelf een keer, is dit echt? Ik word er zelfs een beetje emotioneel van, zoiets moois zie je niet vaak, misschien wel nooit! Ik geniet van ieder moment in de lucht en moet er, eenmaal weer beneden, echt even van bijkomen." 

KARLIJN: ZUID-AFRIKA

“Toen we arriveerden bij Kruger park waren we vol verwachting over wat er allemaal wel op ons pad zou komen. Zo spannend. Zouden we leeuwen gaan zien? En giraffen? En olifanten toch vast wel? We waren nog geen 100 meter door de poort en daar rende een verloren impala de weg over. Helemaal in rep en roer probeerden we onze camera te pakken. Te laat, helaas. Toen we de camera eenmaal te pakken hadden was het beestje natuurlijk al lang verdwenen in de bosjes. Dat smaakte naar meer. Nog geen vijf minuten later zagen we ver weg in de bosjes een grote grijze schim. Een neushoorn. Helaas bleef het beest achter een boom staan en verroerde zich niet. Jammer dan. Die kwamen er vast nog véél meer, zeiden we overmoedig tegen elkaar. De volgende drie dagen brachten we door in het imposante Kruger Park. Talloze dieren hebben we gezien én gefotografeerd. Superindrukwekkend. Aan het einde van ons verblijf namen we niet eens meer de moeite om de impala’s die op een paar honderd meter voor de uitgang stonden te grazen op de foto te zetten. In tegengestelde richting kwam een auto aanrijden, die midden op de weg stopte en driftig probeerde een of andere vogel die op de weg wat in het gravel zat te pikken op de gevoelige plaat te zetten. Het was duidelijk dat hun avontuur nog moest beginnen. Zwaaiend naar de nieuwe avonturiers en met een spottend lachje op ons gezicht keken elkaar aan en zeiden: ‘ach, beginners’. We zijn helemaal gelukkig wanneer we als ervaringsdeskundige het park uitrijden. Een prachtige ervaring rijker. Wel jammer dat we die reis geen neushoorn meer hebben kunnen ontdekken.”

MELANIE: WEST-AMERIKA

“In de vroege morgen stappen mijn schoonbroer en ik uit de onze campers in Zion National Park, het is nog donker. Wat hebben we ons toch op de hals gehaald? Er is geen weg meer terug. We zijn een van de eersten in de shuttlebus en laten ons aan de andere kant van het park afzetten. We gaan vandaag een flinke hike maken, namelijk de Angels Landing. Nadat we het eerste deel haarspeldbochten hebben gehad, komen we bij het ‘echte’ deel uit. We lopen over rotspartijen van een soms maar een meter breed en houden ons vast aan een ketting. Als we boven aankomen zijn we overdonderd door het uitzicht. Wauw, dit geeft echt een geweldig gevoel. Op onze weg naar beneden komen we de rest van het reisgezelschap tegen. Mijn zoontje zit achterin de Deuter draagzak naar ons te zwaaien. Ik krijg er kippenvel van, wat is de wereld toch mooi. We steken in de avond een kampvuur aan en delen onze ervaringen met de rest. Een beetje jaloers, maar vooral erg trots zijn ze. Daar proosten we op!”