Vrijdag 4 september 2015

 Het gaat beginnen, nog een nachtje slapen en dan naar van Der Valk bij Schiphol om Zondag naar Hong Kong te vliegen. En woensdag verder te vliegen naar CAIRNS waar we de eerste camper op gaan halen. Maar eerst Hong Kong verkennen we hopen dat het een beetje mooi weer is maar de voorspellingen zijn niet echt goed.

Edith en Yke  

Het is nu dinsdag 8 september half 4 Hong Kong tijd. Zijn over onze slaap heen, dus dan maar aan de blog. Vliegreis is prima verlopen enige turbulentie, goed en overvloedig eten en drinken en lekker lang uit liggen. Op maandag de 7om 6.40 uur geland. Nu de benen strekken en lopen. Koffers van de band door de douane. Kaartjes voor het openbaar vervoer kopen en op naar de trein/bus die ons naar het hotel zal brengen. Buiten gekomen slaat de warmte ons tegemoet. De luchtvochtigheid is heel hoog. Zoals is veel grote steden is het verkeer druk en chaotisch. Ozo Wesley is voor 2 nachten ons thuis. Op de kamer alles laten vallen en een poosje slapen. Om 13.00 uur wakker en de stad verkennen. In de grote shopping centra is het lekker koel door de airco’s. Op de roltrappen naar het Hongkong park. En oase van groen en rust midden in de stad. Komen bezweet terug in het hotel en pakken een lekkere douche. Dan bedenken wat we gaan eten. Het wordt Italiaans heerlijk. Straks na het ontbijt naar de “Peak” voor het uitzicht over de stad. Daarna met de Star Ferry de andere kant van de stad om ’s avonds de lichtshow te beleven. 

Het vorige verslag en deze lopen in elkaar over. Sorry nog niet helemaal thuis in “blogs”.

De winkelcentra zijn er voor de hele rijke mensen van de stad. Alle bekende modemerken kan je er vinden. Wij natuurlijk kijken kijken niet kopen. Er staan zelfs geen prijskaartjes bij. Gelukkig is het park is voor een ieder toegankelijk. Omdat we nu allebei 65 jaar zijn mogen we een seniorprijs met de kabeltrein naar boven. Daarna met roltrappen naar het hoogste punt. Een heel fraai en winderig  uitzicht over Hong Kong. De Engelsen wisten wel waar ze vroeger hun huizen moesten bouwen op het hoogste en mooiste punt van het eiland. Na een paar foto’s was de batterij van het toestel op, jammer. Terug naar het hotel voor de nieuwe batterij. Toen maar besloten om in de koelte te blijven om later naar de lichtshow te gaan kijken. De warmte gaat ons opspelen en rusten is dan ook het devies. Fris en verkwikt gaan we op weg. Een middel van vervoer is de tram (wel dubbeldeks), die gaan we uitproberen. 

Een lang ritje voor 2.30 HK$ pp of te wel voor € 0,26. Doordat we hoog zitten zien we van alles. Bij het eindpunt nemen we de ondergrondse voor de terugweg. Na enig zoeken vinden we, in een ander duur winkelcentrum, de weg naar de pieren om langs het water gaan zitten en te kijken naar veerboten. Een boottocht over de rivier lijkt ons wel wat. Voor het avondeten nemen we Fish & chips.

Klaargemaakt door een New Sealander. Een zitplaats vinden om de lichtshow te zien. De  show viel ons tegen. Terug naar het hotel. Met een koel biertje tv kijken. Weer een dag voorbij in de drukke stad die niet slaapt, wij wel.

Volgende dag op ons gemak opstaan en klaar gemaakt voor de vlucht naar Cairns. Onze koffers konden we in de stad al inchecken, die waren we dus kwijt. Nog wat rond de haven gekeken en zijn toen voorzichtig naar de luchthaven gegaan. Daar nog wat genoten van een hapje en een drankje om vervolgens in het vliegtuig te stappen voor een vlucht van zo’n 7 uur naar Cairns, om daar om 4.30 uur aan te komen. Hier hebben we tot 7 uur gewacht omdat we de camper pas om 7.30 uur konden ophalen. In de tussen tijd uitgebreid met een medewerkster van de airport gesproken en diverse ideetje op gedaan.

Aan gekomen bij het verhuurbedrijf hebben we een 3 pers camper gekregen, ipv een 2 pers. Is pas een jaar oud maar van binnen al behoorlijk uitgeleefd en niet echt schoon, gaan maandag terug om het een en ander te laten oplossen.

Goed, met de camper boodschappen gedaan en naar de besproken camping gegaan, ziet een prima uit. Alles een plek gegeven en gaan slapen en de rest van de dag rustig aan gedaan.

Volgende dag uitgeslapen en Cairns te voet verkend. Een trip voor zaterdag geboekt.

Zaterdag 12 september.

Vroeg opgestaan, we worden om 8.50 uur met een bus gehaald om naar Tjapuka ( een Aboriginal cultureel park), echt de moeite waard met diverse shows (dansen, medicijnen, wapens, muziek instrumenten, speren en de boemerang), gebracht te worden om daarna met de Skyrail (een kabelbaan) boven het regenwoud met diverse stops, naar Kuranda ( een toeristisch dorpje)om daarna met de trein weer terug naar Cains te gaan.

, , , ,

Zondag 13 september

Na een ontbijtje tijd voor koffie. Edith gaat aan de gang en helaas verbrand zich behoorlijk aan het kokende water. Koud stromend water is niet voldoende en dus naar een dokter. Via de receptie gauw gevonden en na een 10 min wachten was ze aan de beurt, het wordt ingesmeerd met een zalf en goed ingepakt. Wat boodschappen gedaan en terug naar de camping. Ze moest de volgende dag wel terug komen.

Maandag 14 september

Goed eerst naar MAUI om de camper te laten doen, gelukkig snel klaar en toen weer naar de dokter om te later bekijken en opnieuw in te laten pakken. Er komt al een behoorlijk blaar op. Op naar Port Douglas, camping was gauw gevonden en ook hier werden we zeer vriendelijk en behulpzaam ontvangen. We hebben een rondje dorp gemaakt, biertje gepakt en geconstateerd dat het niet verstandig was om naar het RIF te gaan (waait veel te hard en er zou een ruige zee zijn), moeten we nu op de laatste dag in Cairns gaan doen anders komt er niks van terecht. We komen er ook achter dat de jetlag nog niet weg is.

Dinsdag 15 september

We hebben een flinke wandeling gemaakt een heerlijk  Fish en chips gegeten met een biertje erbij en zijn toen naar de camping terug gegaan om de camper klaar te maken voor vertrek. (Dus eigenlijk geen moer gedaan)

Op weg naar Cape Tribulation, een zeer mooie route, min of meer, langs de kust. Eerst boodschappen en daarna naar de Morsmann-gorge gegaan. Dat is mooi man. Een wandeling van ca   2 1/2 uur door het Tropisch regenwoud. Daarna met een nogal roestigste ferry over de Daintree (een rivier)om op de gewenste camping te komen, waar we vanavond in een met hout gestookte Pizza gaan eten. (schijnt zeer goed te zijn).

Donderdag 17 september

Cape Tribulation, een camping midden wildernis voor 1 nacht, aan een soort van Bounty strand.. De pizza was erg lekker. ijsje ook aan de prijs dat mag je ook verwachten. Een groep had een kampvuur gemaakt en maakten  “engeltjes te paard”. Nog over het strand gelopen  en toen slapen. De wekker riep ons weer tot de werkelijkheid, opruimen in pakken en rijden naar de pont. Verschillende  bruggen met 1 rijrichting overgegaan. Bij hevige regenval komt de weg (ruim) onder te staan. Over een bergrug met vele bochten om op het plateau waar Atherton ligt, de volgende camping.

Vrijdag 18 september

Het is hier een stuk kouder dan aan de kust. Dus lekker slapen. We gaan naar soort openlucht museum in Herberton. Maar eerst een kop koffie voordat we de “historic village” gaan bewonderen. Op deze plaats was vroeger een tin mijn. Oude meuk maar leuk om te zien. Een lunch gepakt zodat we vanavond met een boterham afkunnen. Terug op de camping uit de zon zitten met een biertje.

en

Zaterdag 19 september

Ontbijten en voor een wandeling langs Lake Eacham pakken we in. Terug op de camping gaat de wasmachine draaien en met de overdag hoge temperaturen in die snel droog. Morgen gaan we weer terug naar Cairns.

We hebben de afgelopen dagen geen internet gehad dus vandaar.

Zondag 20 september

Rustig opgestaan, eerst wat boodschappen en toen onderweg naar Cairns. Eerst de “Curten  Fig” een Ficus die op een boom is gaan groeien en zijn luchtwortels vormen het gordijn. Daarna een bakkie troost bij een alternatieve dame gedronken in Kiara. En daarna een wandeling rond Lake Barrine. En toen via een 54 km lange weg met alleen maar haarspeldbochten, ik was blij dat we er waren. In Cairns aangekomen hebben we een biertje gepakt.

Maandag 21 september 

Vroeg op we gaan naar het Reef. We worden om ca 8uur opgehaald en naar de boor gebracht van Reef Magic. Eerst moesten we nog van boot verwisselen omdat de waterpomp het niet deed. Afijn en toen met een hoge snelheid naar het ponton om daar het Koraal te kunnen bekijken. Het was alleen wat regenachtig, hierdoor komen de kleuren niet uit. JAMMER. Later op de dag nog eens geprobeerd maar helaas het was wel iets beter, maar niet je dat. Wel een lekkere lunch gehad in buffet vorm. We hebben heerlijk zitten kijken naar alle bezigheden op de boot. ( Edith kon niet gaan zwemmen i.v.m.  haar brandwond en ik niet om dat ik zonder bril een beetje onscherp zie).  Een paar keer met de boot, met glazen bodem mee geweest en een keer met een semi submariene (hier werd Yke misselijk in).  Later weer terug in Cairns met de terug naar de camping, echter een paar Japanse o.i.d. meiden lieten op zich wachten. We hebben wat brood gegeten en zijn toen de camper gaan opruimen want morgen naar Alice Springs.

Dinsdag 22 september

Vroeg opgestaan en de camper klaar gemaakt om in te leveren. Ca 8 uur waren we bij MAUI om ‘m in te leveren en om 8.40 uur stonden op het vliegveld om in te checken. Dus lang wachten want het vliegtuig ging pas om 11.20 uur.

Om 13.05 uur geland in Alice Springs en een half uur laten bij MAUI om onze volgende camper te halen. Helaas was dit weer een drie persoons, gelukkig kon er nog wat geregeld worden, er moesten alleen wat nieuwe banden onder. Dus met een ander voetrug boodschappen gedaan en weer terug om de juiste camper op te halen. Weer terug naar het winkel centrum om wat bier en wijn te halen. Daar is een aparte winkel voor. En door naar Stuarts Holiday Park. Een krappe plaats, met wat steken ging het wel. Rustig van het biertje gaan genieten.

Woensdag 23 september

Vandaag wat rustig aan gedaan. Naar het centrum van Alice Springs gelopen en daar bij de VVV gaan neuzen. Er is daar verder niet veel te doen. Wel voldoende over Uluru weinig over de Glen Helen Gorge waar we morgen naar toe willen gaan.

Donderdag 24 september

Vandaag eerst boodschappen gedaan want in de rimboe is, als het er al is, alles hartstikke duur (info van een vroegere inwoner). Een medewerker van een elektriciteit zaak een slechte dag bezorgt, had mee de verkeerde stekker en een niet passende schroevendraaier mee gegeven. Langs de Mcdonnel Ranges naar Glen Helen Resort (dit blijkt een slecht onder houden en vervallen plek in de rimboe te zijn, gelukkig is het sanitair wel schoon)  zo’n 135 km van Alice Springs licht over een tweebaansweg, die een highway heet. Maar stil dat het op de weg was ik geloof dat wel 5 auto’s tegen gekomen zijn. Het valt ons op dat je hier ’s morgens niet wakker wordt met vogelgeluiden. Dat was aan de kust wel anders. De nachten zijn hier erg koud. Misschien dat we een extra dekbed gaan halen.

Vrijdag 25 september    

Zaterdag 26  en 27 september

De camping Big4 is groot en goed uitgerust. Een warme douche na een hele koude nacht doet wonderen. Ontbijten en klaar maken voor boodschappen en tanken en dan de rit van 443 kilometer naar Yulara/Ayer Rock Resort. Een high way met heel weinig bochten en nagenoeg geen mede weggebruikers. De score van de kangaroo is 1 levende  tegen 6 dode. Het landschap veranderd gedurende de rit, van heel kaal met een enkele struik tot bossen van lage bomen.  Halverwege ligt Erlunda. Een rustplaats waar driftig getankt wordt. We pakken een kop koffie en muffin. En verder gaat de reis. Na 5 uur komen we aan en gaan het centrum voor het boeken van een excursie de sunrise bij de Uluru. Om 5 uur moeten we klaar staan bij de bushalte van de camping dus vroeg eten en naar be

Maandag 28 september

Om 4 uur gaat de wekker aankleden spullen mee, water zonnebrand en hoed, snel een kopje thee en op weg. Nadat de bus nog meer mensen ophaalt gaan we het Nationale park in. Op een grote parkeerplaats, we zijn duidelijk niet de enige, staan tafel met koffie en thee klaar een goed begin. Dan met de camera in de aanslag wachten tot de zon opkomt. De kleur van de berg verandert van en  zwart naar oranje en als de zon helemaal op is naar rood. Weer de bus in om een deel van de groep af te zetten, zij gaan rond de Uluru wandelen, een rondje van 3,5 uur. Wij gaan eerst ontbijten in het cultureel centrum. Daarna krijgen we van Mutitjulu community, te horen hoe de verschillen atributen gemaakt worden die men nodig heeft voor oa maken wapens en voor de vrouw kommen en dergelijke voor het huishouden. Daarna de Lungkata Walk, tijdens de wandeling vertelde hij een van de Anangu verhalen. Terug in de bus naar de camper waar we met de airco aan een dutje hebben gedaan. Overdag is het erg warm strak blauwe lucht en daardoor koelt het ’s nacht goed af.

Dinsdag 29 september

Vandaag trekken we er met de camper op uit naar de Kata Tjuta of wel de Olga’s genoemd naar de koningin Olga von Wurttemberg. Een rit van 50 heen en terug. De kata Tjuta bestaat uit 36 heuvels waarvan de hoogste 546 m boven de aarde uitsteekt, 198 m hoger dan de Uluru die 348 m hoog is. Maar altijd nog hoger dan diverse andere historische gebouwen in de wereld. Als de temperatuur het toe laat willen we de Valley of the winds en de Walpa gorge wandelen. Beide is gedeeltelijk gelukt. Even stoppen bij een uitkijkpunt om een volledig beeld van de Kata Tjuta te krijgen. Heel even maar want de kleine vliegjes, heeeeeeel veeeeeel, maken het niet erg prettig om lang buiten de auto te zijn. Gaan morgen dan ook snel een uiterst elegant net kopen om over een hoed te doen.

Woensdag 30 september

Vandaag wasdag, met een uurtje is alles droog. Verder weinig om handen een korte tocht naar het centrum om te kijken waar we vanavond willen eten. Een goed moment om de blog bij te werken. Het is nog warmer dan gister zitten dan ook regelmatig in de camper met de airco hoog. Op dit moment enkele wolken zou het koeler worden?

Donderdag 1 en vrijdag 2 oktober

Rijden rijden en nog eens rijden.

Dit is de tweede  dag dat we gereden hebben, moeten natuurlijk van Yalara naar Augusta komen.

Het is wat saai en eentonig maar ja het moet gebeuren.

De eerste dag veel te veel kilometers  gemaakt, we konden geen betrouwbare plek vinden om de camper neer te zetten, hebben dus bijna 500 km gereden en kamp opgeslagen in Marla. Prima geslapen en vanochtend op tijd naar Coober Pedy, dit was daarom maar 175 km.

Zaterdag 3 oktober

Nog even aan aanvulling op de vorige 2 dagen. De rit was saai maar onder weg gebeurt er toch heel wat. Zoals solar auto’s tegen komen, heel veel route trains, schapen en koeien (levende) in de weilanden, de stand van dode en levende kangoeroes houden we niet meer bij, onmogelijk en een plotselinge stop voor een Emoe echtpaar.

Vanmorgen bijtijds opgestaan om een opaal mijn te bekijken. Lekker onder de grond en dus erg koel 9 graden.  Het graven naar opaal lijkt me geen beroep dat je lang kan volhouden er naar zoeken wordt nog steeds gedaan. Het landschap wordt bepaald door de grote en kleine heuvels/bergen. met zand/afval uit de mijnen. Daarna een kerk bezocht die ook onder de grond ligt. Daar was het minder koel. Toen op reis naar Port Augusta. De camping ligt deze keer aan een rivier aan de andere kant echter het rangeerterrein nu maar hopen dat het lawaai daarvan niet de hele nacht doorgaat, niet gebeurt. Een dag zonder de hinderlijke vliegen en heerlijk koel. Lang buiten gezeten. Van een buurman gehoord dat het nu overdag uitzonderlijk warm is voor de tijd van het jaar.

Zondag 4 oktober

Ook hier kennen ze zomertijd, een uur inleveren. De reis gaat verder. Het Nationale park de Flinders Ranges staat op het programma naar de plaats Wilpena. In Hawker koffie met taart genomen. We ontmoeten daar een Rotterdam naar die in de jaren 60 hier naar toe gekomen met zijn ouders broers en zussen. Hij kon door het praten met Nederlanders die langs komen zijn taal op peil houden. Op camping die we voor 2 nachten aandoen in goed vol maar een plekje in er nog wel. Er staan veel Eucalyptus bomen die weinig schaduw geven. Verder niet ondernomen veel te warm. Het plan is dan ook om morgen heeeel vroeg op te staan en dan een wandeling te gaan maken naar De Wangara outlook.

Maandag 5 oktober

Om 6 uur ging de wekker, het is nog heel donker en besluiten nog even te blijven liggen. Kwart over 7 gaan we op pad met voldoende water een pet zonnebril fototoestel. Het is heerlijk koel. Het uitkijkpunt ligt aan het einde van steile klim, het was de moeite waard. Na ruim 3,5 uur weer terug bij de camper, koffie drinken en genieten van de ontspanning na de inspanning. Een frisse douche is dan ook snel daarna genomen. Boekje lezen, biertje drinken, eten en dat was weer een dag.

Dinsdag 6 oktober

Vandaag van Wilpena naar Clare gereden. Het landschap ging van bergen naar heuvels maar was een verademing met wat we gehad hebben. Veel te zien en veel te sturen. Hebben onderweg wat boodschappen gedaan in Jamestown en getankt. Zeer aangename diesel prijzen 1.22 i.p.v. 1.75 tot 1.95. We hebben geprobeerd ergens te lunchen maar een simpele sandwich of een salade was er niet bij dus maar een boterham in de camper gegeten. Morgen op de wijn tour?

Het is hier wel een stuk kouder, zo’n 10 graden.

Woensdag 7 oktober

Vandaag een wandeling van zo’n km of 9 gemaakt door het wijn gebied van Clare, gedeeltelijk over de Riesling route  ( een oud spoor traject) en halverwege in Clare een heerlijke lunch met een glas plaatselijke witte wijn uit de tap (naast het bier) gedronken en terug over een gedeelte van de 7 heuvelen route (nou ja..)

Donderdag 8 oktober

Op naar Adelaide, eerst naar Maui om dat de camper blijft vragen om een onderhoud beurt, maar blijkt nog niet nodig te zijn wel een complete verschoning van beddengoed e.t.c. gekregen en een paar nieuwe ruitenwissers. Daarna op naar de camping en de was doen.

Vandaag Vrijdag 9 okt. naar Adelaide gelopen via een riviertje en een botanische tuin door de campus naar het centrum van Adelaide. Wilden naar het museum van Ayers (stichter van Adelaide) maar was nog gesloten. Naar de winkelstraat in een oude galerij van een bakkie genoten en een opticien bezocht. Edith heeft alleen rechter lenzen bij zich. Naar de markt geweest en wat gegeten. Het Migratie museum bezocht waar Sinterklaas met een zwarte Piet stonden. Verder is Adelaide een echte werk stad en dus weinig te zien.

Gister naar Robe gereden via een rechte weg zo Adelaide uit en vandaag, zondag 11 okt, effe niks een wandelingetje misschien, er is hier ook niks een vissers haventje en voor de rest is het laaaaag seizoen.

Vandaag is het maandag de 12 oktober. De scholen zijn hier weer begonnen. Dat is op de campings te merken, stil en vooral veel lege plekken. De plek die we in Robe hadden had zeezicht en het geluid van de branding, dat laatste is ‘s nachts heel rustgevend. We gaan weer verder. Nu naar Portland ook aan de kust. Een rit door glooiende landschap en heel veel bossen. Ook plaatsen die kaal waren doordat er gekapt was. De grote trailers met boomstammen komen ons achterop en lege ons tegemoet. Het begin zowaar te regenen de nieuwe ruitenwissers doen hun taak goed. Portland is een haven plaats. De vrachtwagen met boomstammen gaan naar de haven. Tijdens een wandeling door de plaats zagen we grote heuvels van houtzaagselafval (?).  De campingingang is haast niet te vinden. Het terrein ligt achter een kerk weggestopt lekker rustig dus. Ons staat een koude nacht te wachten.

Om lekker warm te worden nemen we de volgende morgen (13 okt) een heerlijke warme douche, ontbijten en maar weer op weg. Via Port Fairy naar Warrnambool. Onder weg een kop koffie maken met uitzicht op de zee. We komen op de B100 ook wel de GOR Great Ocean Road. Langs deze weg zijn er diverse punten waar je rotsformatie kan bekijken als die allemaal afgaat dan ben je nog wel even bezig. Wij zijn gestopt bij Bay of Islands en de London Bridge. De laatste is voor de helft in zee terecht gekomen. Toch indrukwekkend dat natuurgeweld. De camping van vandaag is in Port Campbell. Een wandeling door het dorpje is gauw gedaan.

Donderdag 15 oktober. Nog een toevoeging van gisteren. In de baai deden een aantal personen een poging toe surfen (op de golfen). Een goed eind de baai uit peddelen en dan de een goede golf en hup in een mum tijd ben je weer terug op het strand. Later op de avond kwam van uit zee een mist opzetten je voelde het kouder worden toch wel lekker geslapen. Verder met de dag van vandaag. Ontbijten geldtrekken nog een foto van de boven genoemde baai maken en op weg via de GOR. Een korte stop bij de twaalf apostelen, restanten ervan. De GOR gaat wel een paar kilometers verder landinwaarts door bebost gebied met vele bochten hellingen en afdalingen. Yke zit te genieten Edith wat minder ze gaat van links naar rechts enz. We komen aan in Apollo bay een mooie terras achtige camping je hebt dus altijd zeezicht. Na een boterham een wandeling langs het strand. Edith heeft een duik in het zwembad genomen om een beetje af te koelen. Om de paar minuten onze stoelen verzetten om in de schaduw te blijven zitten. Buiten gegeten.

Na een nacht vertrekken we weer het is nu vrijdag 16 oktober naar Melbourne. Gister nog wel even een plaats op de camping besproken. Bij aankomst bleek dat maar goed ook want de eerste vraag was dan ook “u heeft toch wel gereserveerd?” Onderweg een paar flinke regendruppels. De route naar Melbourne nemen we een snellere weg. Bij Anglesea de C134 opgegaan, een brede 2 baansweg. Rijd toch een stuk gemakkelijker maar niet rustige, veel vrachtverkeer dat veel haast blijkt te hebben. Om de plaats Geelong heen de M1 op naar Melbourne. De Tomtom die anders niet nauwkeurig is geeft nu juiste route aan naar de camping zonder ons over de tolweg te leiden. Op deze camping blijven we tot maandag de 19. Ruim de tijd om de grote stad te bezoeken. Een tramlijn (11) brengt ons binnen in de stad. Wordt vervolgd.

Gister en eergister naar Melbourne stad geweest. Eerst met de tram, lijn 11, in ca 40 minuten naar hartje stad en daarna met een soort hop on hop off een tour gemaakt door en om het centrum. Langs het Government House, de Cricket Grounds van Melbourne, door de Chinese en de Italiaanse wijk naar de Queen Victoria Market hier uitgestapt en rondgewandeld gegeten en weer opgestapt langs de Docklands en weer terug waar we opgestapt zijn, eentje verder zijn we uitgestapt en over een oude brug via het station naar een paar arcades geweest en natuurlijk st Paul ’s Cathedral. Daarna weer terug naar de camping en vanochtend weer terug. Eerst even naar de marathon gekeken, die legde veel openbaar vervoer plat en mensen zien zwoegen om de laatste meters te volbrengen. Door de Chinese wijk gewandeld en het Regent Theater bekeken de oude tram rondom het centrum gepakt en bij de Docklands uitgestapt om langs de haven te lopen naar de tram terug naar de camping. Vandaag naar Yarra Valey gereden en een camping gevonden en de rest van de dag niks gedaan..

In Yarra Valley een rustdag ingelast. Het is de 20 oktober. Het rijden gaat snel maar we zien wel heel verschillende landschappen. De rit naar bovengenoemde plaats was een mooie. Zoals eerder gezegd bij ieder bocht komt een ander uitzicht wat soms lijkt op de heuvel in Engeland, met veel schapen en koeien in de weilanden. Ook kom je de meest onverwachte dieren tegen die de weg oversteken zoals een vos en een egel. Deze rit was ons aangeraden, maar doe het niet in een weekeinde als de meeste inwoners van Melbourne de stad ontvluchten. Koffie drinken doe je op de meest onverwachte plaatsen zomaar in de middel off no ware maar altijd lekker. Een correctie op het vorige verslag de camping die we aandeden was in Healesville.                                                                                                 De volgende dag de 21 oktober gaat de rit naar Moe. Echt je komt de gekste plaatnamen tegen. Bij de uitgekozen camping kon pas om 4 uur ingecheckt worden dan hadden we 3 uur moeten wachten. Niet dus overigens de plek was achteraf ook niet ideaal. Dus op zoek naar een andere. Hazelwood leek ons wel wat maar hoe kom je daar? Na veel en verkeerd rijden toch gevonden, maaaaar nog minder dan de vorige. Uit eindelijke bij Morwell een camping gevonden die er heel goed aangeschreven stond. Na een goede nachtrust gaan we weer verder. Het is nu de 22 oktober Jullie zullen wel denken die zitten meer in de auto dan klopt maar anders kom je niet op de plekken die echt interessant zijn. Eindpunt  is Lakes Entrance aan de kust we zien dus weer de zee. Onderweg even wat boodschappen doen. Dat doen we elke keer voor 2 of 3 dagen. Onderweg begint het al te regenen en dat blijft het voorlopig wel even doen. En dat merken we ook in de camper. Plotsklaps staat er water in een van de kastjes. Waar komt dat vandaan???? Na onderzoek is de (kit) afdichting van de deur van de kast waar de gasfles staat niet meer wat het had moeten zijn. Naar de campingreceptie voor(let op) ducktape. Dat was er dus afdichten en probleem opgelost. Yke heeft wel de hulplijn van Maui gebeld om den definitieve oplossing te krijgen. Na veel heel en weer bellen kregen we wel een adres maar of we daar terecht konden was nog wel de vraag. Een wandeling naar het dorp voor een lunch en rol tape. Na een wandeling over het strand de zaak afgetapt en nu maar hopen op heel veel droge en warme dagen. Op de tv, ja ja die kunnen we ontvangen, gezien dat het solar team van Nederland voor de 6 keer de race hebben gewonnen. HOERA. 

De volgende bestemming is Cann River over de A1 Princes Highway. Daar aangekomen blijkt er geen kantoor te zijn. Inchecken kan bij het hotel een paar honderd meter verderop. Het was weer niet de plek waar we de nacht wilden doorbrengen zo dicht bij de doorgaande weg dus verder maar weer. En omdat dit een korte rit is besluiten we door te rijden over de Monard Highway naar Bombala. Een bergweg wordt het wel genoemd maar wij vonden het meer een weg door de heuvels met vergezichten. Een eindje gewandeld. Dat was dan de 23 oktober.  En vandaag zaterdag 24e staat de rit naar Canberrra op het programma. De hoofdstad van Australie met zijn eigen staat. In 1911 ontworpen (door Burley Griffin) om een einde te maken aan de rivaliteit tussen Sydney en Melbourne. Ja en alweer is het vinden van een camping moeilijk met een weekeinde voor de deur maar het lukt wel. Aangekomen eerst maar eens een wasje draaien. Morgen, gaan we de stad bekijken.Bij de VVV een plattegrond van Canberra halen en wat info. Het is nu de 25.We hebben net een soort van hop on hop off bus gemist dus eerst maar een bakje koffie maken. Met het bus(je) een rond rit langs een aantal hoogte punten van de stad gereden. We stappen uit bij het Parliament House, het gebouw wordt streng bewaakt en de controles zijn als die van op de luchthaven, ze vinden dus het zakmes(je) van Yke dat ingenomen wordt. Hij kreeg hem wel terug hoor! Het gebouw is in 1988 gebouwd. Aan de buitenkant heel  modern met een foyer met 48 grijsgroene marmeren pilaren die een eucalyptuswoud voorstellen.  Een kijkje in zalen waar de regering zetelt. Voor een ruime blik op de stad, gaan we naar het dak. We wandelen naar het water Lake Burley Griffin en komen door de rozentuin bij het oude parlement huis. Een kort bezoek aan beeldentuin van het National Gallery of Australia stappen we weer op het busje. De rit gaat nu oa langs de wijk  waar de meeste ambassades staan. Bij de VVV pakken we de camper weer en gaan terug naar de camping. Zondag 26 gaan we weer naar de stad. We gaan met de camper en proberen deze ergens te kunnen parkeren om het War Memorial te bezoeken. Dit memorial werd gebouwd ter nagedachtenis aan alle Australiers die gestorven zijn in dienst van hun land. Een indrukwekkend bezoek. Een rit met de camper naar Mount Ainslie voor nog een prachtig uitzicht over de stad met de zichtlijn over de Anzac Parade naar de Capital Hill. De magen beginnen te knorren en we lunchen bij een Thai, heerlijk. Terug op de camping een biertje en de rit van de volgende dag bepalen.

En de rit van vandaag, de 27 okt, gaat via Goulburn naar Oberon. Een rit waar weinig over is te vertellen. Onderweg boodschappen doen en een bak koffie. De kaart die we hebben geeft geen hoogte lijnen aan dus een steile helling of afdaling komt als een verrassing, later meer hierover. De camping in Oberon is achter een groot overdekt zwembad maar helaas nog niet open. De volgende dag een wandeling naar de dam. Een pittige stukje klimmen. Even bij de golfclub gekeken  een zeer heuvelachtige baan waar een kar wel nodig is. Dan is het weer zo ver we gaan verder naar Katoomba in het Bleu Mountains National Park.(de 29) Op de kaart vinden we een plaats EDITH  daar gaan we heen. We komen een bord tegen dat aangeeft dat de weg niet toegankelijke is voor caravans en trailers dus een camper kan wel. De weg gaat ook naar de Jenolan Caves een afdaling zal er wel zijn maar zo steil naar beneden  en smal hadden we niet verwacht en sommige bochten zijn bijna haaks en steil. Met een snelheid van soms minder dan 15 km gaat de camper zelfs in de 1 versnelling nog wel met een vaartje. Op het laagste punt staan veel auto’s maar ook een bus! Nu maar hopen dat we die bij het stijgen niet tegen komen. Gelukkig geen bussen maar wel een aantal auto’s, het gaat allemaal maar net. Als de kaart had aangeven dat de weg zo steil was dan hadden we die niet genomen. Bij een hotel boven op de helling maar gauw een kop koffie genomen. In Katoomba was een campingplaats besproken heel lux met eigen sanitair, iets anders was er niet meer. We blijven hier 3 nachten. Op 30 oktober gaan we een wandeling maken langs/over de rotsen. Langs diverse uitkijkpunten komen we bij de attractie van The Three Sisters bussen vol. Snel een plaatje schieten en op zoek naar de koffie. We gaan naar het beginpunt van de Skyway. Een kabelbaan over de kloof. Aan de overkant een hapje eten en dan met Cavelway het dal in. Daar een wandeling over een Boardwalk en toen met de steilste kabeltreintje, Railway, van Australië weer naar boven. Terug op de camping hadden we wel een biertje verdiend. De 31 oktober een flinke wandeling naar het centrum van de plaats voor een kop koffie. Bij de camper een broodje en het stuk voor de blog schrijven. Morgen 1 gaan we naar een camping in de buurt van Sydney waar we de koffers gaan pakken en de camper schoonmaken waar we 6 weken in gewoond hebben. De 2 november wordt ons onderkomen een hotelkamer. Later meer over ons bezoek aan Sydney.

Je leeft 6 weken in een beperkte ruimte en overal liggen spullen/dingen. Het is nu de 2 november. Het in pakken van de koffers gaat met enige hindernissen gepaard. Nu een klein wasje doen en hopen dat het nog droogt, want er is slecht weer voorspeld. De buitenkant van de camper wordt ook onderhanden genomen. Voor de laatste keer dat we zelf koken staat er pasta op het menu. Naar bed en de wekker op 7 uur want er moet nog schoongemaakt worden en om 10 uur moeten we van de camping af. De 3 november de laats dag dat we de camper hebben het doet een beetje pijn. De rit naar Sydney gaat voorspoedig ondanks de spits. Het zoeken naar een tankstation geeft op het laatst wat stres maar ook dat is goed gegaan. Inleveren een taxi bellen en naar het hotel. De kamer is al beschikbaar. Nadat we de spullen hebben weggebracht gaan we de stad in. Op een plattegrond zien we dat hier ook een hop on hop off bus is die we morgen gaan gebruiken. Voor nu zoeken naar bus 555 die gratis van het station naar de haven rijdt. Nu daar kan je lang naar zoeken want die rijdt niet meer, jammer dan maar lopen. Bij de info nog wat folders opgehaald. De stad is in mens, hoge gebouwen en er wordt nog meer gebouwd. Het lijkt wel of ieder vierkante meten vol komt te staan. Het is warm en drukkend is geen goed teken voor de komende dagen. De weersberichten voorspellen dan ook veel regen. Voldaan komen we terug in het hotel. De volgende dag, de 4 november lopen we na het ontbijt naar het station om de bus te pakken die in 90 minuten een rit door de stad maakt. Zo krijg je een goed overzicht. Uit uiteindelijk stappen we uit bij Darling Harbour  uit. Er lopen chic aangeklede mannen en vrouwen rond, het blijkt dat de Melbourne Cup paardenraces gehouden worden en dan is het zien en gezien worden. We lopen langs mooie appartementen gebouwen die een flinke stuiver gekost zullen hebben. Met enige moeite kunnen we een tafel bemachtigen en eten een pizza. Bij de VVV geprobeerd een wandeling over de Brigde te boeken helaas geen plaats meer voor de periode dat we hier zijn. In de Pitt Street de etalages bekeken. Broodje voor ons diner gekocht en met de benen op tafel tv gekeken. Een vrouw heeft de belangrijke race van de Melbourne Cup gewonnen, zij is de 1. Op de 4 november weer een rit met de bus naar de Bondi Beach gemaakt. Lekker droog zitten want het komt met bakken uit de lucht. We stappen over op de bus die oa naar het Operahouse gaat. Daar gaan we voor een rondleiding. Een prachtig gebouw met een indrukwekkende zaal voor concerten. De theaterzaal daar kunnen we niet in, volgens het verhaal is die gelijk aan de concertzaal maar kleiner en met een zwart plafond. In de buurt van het hotel gaan we eten. Het is onderhand de 5 november de laatste dag in het hotel de een na laatste in Australië. Een beetje uitslapen ontbijten en een eindje wandelen. Een dag van koffer pakken en lui achterover hangen. Morgen de 6 vliegen via Hong Kong terug naar huis. In de 8 weken Australië hebben we een goede indruk van het land gekregen. Veel verschil in landschap, vriendelijke mensen altijd bereid tot hulp, veel schapen koeien vogels, regelmatig dode dieren langs de weg, in het begin heel warm later koeler en nat, in de kleinste plaatsen een openbaar toilet, en altijd wel een gelegenheid voor een bak koffie met soms wat lekkers.