9 juni 2017, voorbereiding in volle gang, vooral de papierwinkel.

Ik denk ongeveer 2000 km.

Iv

Mijn lieve man is jarig, gefeliciteerd. Hij is met een taart op weg naar de receptie😋

Het grote inpakken is begonnen

Nog even eten met de (klein)kinderen. Judith was er niet bij, die zit nog in Curacao. Wel gesproken via Skype.

Daar gaan we dan, Boudewijn heeft ons op het station gebracht.

Vanmorgen zagen we al dat we 1 uur vertraging hebben. 14.00 uur vliegen dus.

Bij en inchecken kwam Bouw zijn eTA er niet door (foutje in het systeem). We moesten een nieuwe aanvragen via onze iPad ter plaatse. Het is gelukt we mogen Canada binnen.

Nog eventjes

Na 12.00 uur vliegen en een taxirit waren we 7.00 p.m. in het hotel (in Holland 4.00 uur😴).

We hebben de Rocky Mountens al gezien vanuit het vliegtuig.

Vandaag Vancouver bekeken: Capilanopark suspension bridge, Stanleypark en een heuse gasklok. De stoom kwam er uit.

Morgen vroeg uit de veren, want om 8.00 uur komen ze ons ophalen en bij de camper brengen. Spannend maar fijn, dan gaat het pas echt beginnen........

Camper opgehaald,  8 mtr. camper en uitschuifbaar. Ruimte genoeg dus. Hij rijdt op benzine en heeft nog maar 4500 km gereden, vrij nieuw dus, dat zou je echter niet zeggen, maakt veel lawaai. Daarna meteen richting Ferry.

Boodschappen gedaan. In Canada zijn alle verpakkingen groot, en veel producten zijn vetter, zouter en duurder dan wat wij gewend zijn. De verse producten zijn daarentegen voller en intenser van smaak. 

Daarna een camping opgezocht, erg basic maar midden in een prachtige natuur.

In de ochtend mooi Victoria bezocht en om 12.15 uur met een boot mee om Orka's te spotten. Wat een geluk hadden wij, 3 orka families gezien en een eiland vol van de grappige zeeleeuwen. Daarna op zoek naar een camping. Weer basic deze keer met als enige luxe een mobiel toilet (in Nederland bekend onder de naam Dixie), maar wat een uitzicht! Zo voelt dus Canada.

Vanmorgen de Butchart Gardens bekeken. Wat prachtig. Daarna verder getrokken richting Nanaimo. Onderweg genoten van de uitzichten en zo nu en dan gestopt. Een wijnboerderij bezocht en nog wat lokale producten gekocht. Het heeft hier wel wat weg van Texas.

Ook nog getankt, de camper rijdt op benzine en het verbruik is 1 op 3😱. Gelukkig wissel je momenteel onze sterke € in voor $ 1,41 ca.

Heerlijk op een mooie camping in "Alice Lake Provincial Park" gestaan. We werden bij aankomst wel verzocht geen beren te voeren en rommel te laten slingeren.

Ik moest zelfs tekenen dat ik van de risico's op de hoogte was. In de middag een 4 merentocht gelopen, prachtig maar geen beren. In de avond een gezellig kampvuurtje gemaakt.

In de morgen vertrokken vanuit Alice Lake en onderweg als eerste een wandeling van 30 minuten naar de Brandywine falls ondernomen. Daarna verder gereden door prachtige wisselende landschappen. De wegen worden eindelijk rustiger maar niet minder spannend. Een heel stuk door steile bergen met smalle wegen en steile berghellingen. We hebben overnacht, in een prairie achtig gebied, op Hat Creek Ranch, een historische ranch. Hoewel we prachtig weer hadden, werden we door stekende muggen de camper ingedreven.

Op tijd vertrokken naar Clearwater, weer genoten van de rit en tijdig ingecheckt bij Dutch Lake Resort. zoals de naam al doet vermoeden zijn er hier overwegend Nederlanders. Die zijn overigens overal goed vertegenwoordigd. We zijn eigenlijk al niet eens meer verrast wanneer we, waar dan ook, nederlans horen spreken.

Laat in de middag trokken we met de camper de bergen in om nog wat watervallen te bekijken. Altijd bijzonder die enorme kracht van het water. Op de terugweg zagen we opeens een zwarte en een bruine beer. De zwarte beer maakte zich snel uit de voeten, maar de bruine beer bleef rustig staan eten, zodat we hem goed konden zien en fotograferen. Later zagen we nog een wat gevlekte beer en sprong er een hert voor de camper. Dat liep goed af gelukkig. Helemaal onder de indruk kwamen we pas 9.00 uur weer op de camping terug.

Morgen rijden we 300 km naar Jasper, daar begint het avontuur in de Rocky Mountains.

Vandaag 300 km reizen, langs de Thompsonriver van Clearwater naar Jasper en 1 tijdsverschil. Eerst was het 9 uur verschil met Nederland nu maar 8! Heel de weg kijken we onze ogen uit naar de oogverblindende mooie landschappen en daar duiken dan de Rocky Mountains op. We maken 1 stop bij de Mount Thomson. Meteen de hoogste berg van de Rockys. Ik wil jullie de plaatjes van andere grote dingen niet onthouden.

Je ziet hier geen Arto, Knaus, Dethleffs of Hymer. Je zou hier dan een bezienswaardigheid zijn met je miniatuur vervoer😂 Achter de treinen hangen rond de 2 km wagons. Dat scheelt vervoer over de weg.

Gelukkig een kampeerplek kunnen vinden in een natuurpark. een dag met en een zonder stroom. We douchen sowieso in de camper want de camping is zo groot dat we de weg van de douches niet meer terug kunnen vinden, en dat met beren en agressieve Caribouw ( soort hert) die net jongen hebben gehad.

Vroeg met de camper er op uit richting Maligne Valley. Achtereenvolgens de Maligne Canyon, een prachtige klovenstelsel met krachtige watervallen en stroomversnellingen (volgens ons heeft Center Parcs het hier afgekeken). Daarna Lake Medecine en Lake Maligne. Op de weg er naar toe hebben we weer tal van beren gezien. Geweldig, ze smullen van de paardenbloemen langs de weg.

In de middag richting Miette hotspring, warm water dat uit de rotsen komt. Het was een eind rijden en eerlijk gezegd hebben we, op een van onze eerdere reizen, wel eens een mooiere, grotere en natuurlijker warmwaterbron met baden gezien. Maar we zijn er geweest en de weg er naar toe maakte alles goed. We zagen onderweg berggeiten met jong, een prachtige natuurtuin bij Jasperhouse en kleurrijke rivieren. 20.00 uur weer terug op de camping en de BBQ aan. Tot ons genoegen kwamen er 4 Caribous kijken. Bouw werd overmoedig en tegen alle waarschuwingen in kwam hij te dicht in de buurt, dat werd nog even rennen😳😂. Caribous kunnen als ze boos zijn hele auto's vernielen. iDaarna voldaan naar bed😴

Omdat de camper niet op de berg mag, vanmorgen een taxi met gids besteld om naar Mount Edith Cavell vervoerd te worden. Daar bewonderden we de Angelgletcher, sneeuw van miljoenen jaren oud, die zoals over langzaam aan het smelten was. Het was puur gezichtsbedrog. Vanaf 500 meter afstand leek het een meter sneeuw maar het was 180 meter. De berg is immens, het gaat elk voorstellingsvermogen te boven. Vanmiddag rijden we meer zuidwaarts richting de Icefields. We bewonderen onderweg nog enkele watervallen, beren en Bighorn Sheeps (een soort steenbok).

Aangekomen bij de Icefield parkeren we op een parkeerplaats, waar we ook maar overnachten, wandelen nog even naar de gletcher, waar Bouw nog net een lawine kon fotograferen. Daarna duiken lekker in het restaurant. We hebben al kaarten gekocht voor morgen om verder de gletcher en de velden van dichtbij te bekijken. we wandelen heel wat af en hebben al ruim 1600 km op de teller.

We staan nu in de rij voor de het glacier avontuur en de glacier skywalk. Ik maak nog maar even gebruik van de "trage" WIFI. Het is een geluk wanneer je goed internet hebt, daarom komen de blogs in groepjes en verander ik nog wel eens tekst en foto's van vorige blogs wanneer ik verbinding heb.

Voor vandaag wordt het weer een dag vol verrassingen.........

Geweldig de trip naar de gletjer van 5 km lang, 1 km breed en 265 meter diep/hoog. Jaarlijks smelt er 15 meter weg, wegens de klimaatverandering. De bomen groeien hier heel langzaam een klein boompje is al gauw 300 jaar oud.

Daarna naar de skywalk, dat was ook een echte toeristenverkeer maar zoals al eerder gezegd "we zijn er geweest".

Nu op weg naar Lake Louise.

De weg naar Lake Louise geeft stops met 3 prachtige meren. Achtereenvolgens Bow Lake, Lake Louise en Moriane Lake.

het eerste en laatste meer konden we van bovenaf bekijken, dan komen de kleuren het best tot zijn recht. Bij Moriane Lake was het zo druk dat de toegangsweg zelfs even was afgesloten.

Daarna richting Field voor de Takakkaw Falls en oude spiraalspportunnel. Daarna een "campground" zoeken for 2 nights.

Vroeg in de morgen vertrekken we richting Ledbridge. Maar eerst nog wat hout laden voor het haardvuurtje van vanavond. Onderweg Fort Steel bezocht, een oud dorp uit het wilde westen. Bouw heeft er een zakhorloge gekocht, niet een met een batterij maar opwindbaar😉 Op onze verdere reis zagen we ook nog, in Sparwood, de grootste truck van de wereld. Nu staan we op een wereldplek op een camping in Blairmore. We zien achtereenvolgens: De Crowsnest River, een trainrails waar net een trein met 107 wagons is langsgekomen, een autoweg en de Rocky Mountains. Het kampvuurtje brand reeds en er zitten 2287 km. op de teller.

We vertrekken weer tijdig en laten de laatste Rockypas, het "Crownnest" achter ons. Langzaam veranderd het landschap en de bergen worden heuvels en heuveltjes. Na eventjes zoeken vinden we onze neef Kor en nicht Gonnie 6 km achter Ledbridge. We worden daar, omstreeks 15.30 uur, aller hartelijkst ontvangen en zijn er zelfs nog even op uit geweest. We bezochten de dochter Hilda en schoonzoon Paul om hun mooie bedrijf, waar in de kas komkommers, paprika's, tomaten o.a. worden gekweekt. Op het land stonden allerlei groenten. Er is een winkel voor de verkoop en een restaurant voor koffie e.d. -al met al een heel mooi bedrijf. Na het eten zijn we richting Diamond City gegaan voor een bezoek aan Anneke. Op de weg er naar toe de plaatsen bezocht waar de familie heeft verbleven, vlak na aankomst in Canada. Bij Anneke, waar we ook weer hartelijk werden ontvangen was ook de andere familie en de familie uit Nederland. We bespraken van alles en maakten afspraken. We sliepen nog een nachtje in de burt van Ledbridge, bij de oudste, hoogste en langste spoorbrug van de WERELD.

Aan onze vraag aan de familie, om ons te laten zien hoe het is om in Canada een bedrijf te voeren en te wonen, werd ruimschoots gehoor gegeven. In de morgen, namen Kor en Gonnie ons mee in de GMC en hebben we een veeteelt bedrijf en het irrigatiesysteem bekeken. Dat laatste is van levensbelang. Water vanuit de bergen wordt in een meer opgevangen, vanaf daar loopt een hoofdkanaal van 312 km lang. Vanuit het kanaal wordt het land beregend. Zoals gezegd van levensbelang, was dit systeem er niet zou er weinig tot niets groeien.

Na dit allemaal in ons te hebben opgenomen, zijn we wezen eten bij dochter Hilda en schoonzoon Paul, die bij hun bedrijf een winkel en een heel gezellig restaurant hebben. Daarna even een picknickmand opgehaald en namen ze ons mee naar Writing on Stonepark. Het stond ook op ons lijstje en was heel bijzonder. De natuur heeft door de eeuwen heen de rotsen zo afgesleten/geslepen, dat er Hoodoos zijn ontstaan, waar je op kunt klimmen, klauteren, springen, wanneer je durft. Bij dit park was ook een rivier waar je kon zwemmen. Een heel goede locatie voor een dagje uit met kinderen. Op de terugweg nog een bezoekje gebracht aan de kerk. Kor heeft een sleutel, dus mochten we ook binnen kijken. Je weet niet wat je zag, overal aan gedacht! Daarna naar huis, Kor had denk ik aan het eind van de dag wel 350 tot 400 km. op de teller, een boterhammetje en dan naar bed. Wij hebben genoten.....

Deze morgen weer met de GMC en Gonnie en Kor er op uit. Eerst de school bezocht, deze was nu gesloten wegens vakantie dus stonden de bussen op de parking. Het is een school waar je vanaf 4 tot 18 jaar terecht kan. Alles keurig onderhouden en goed georganiseerd. Even verderop sloot een ander deel van de familie aan voor een dagje Waterton. Daar aangekomen eerst gezellig koffiegedronken en daarna een prachtig Engels hotel bezocht met uitzicht op Waterton Lake. Buiten gekomen spotten we de eerste beer van die dag (er zouden er nog 8 volgen). In de buurt van een prachtige waterval nuttigden we onze lunch.

Daarna vertrokken we de Red Rock Canyon. We maakten er een prachtige wandeling die ook weer eindigende bij een waterval.

Toen we daar van terug kwamen was er tumult.... een beer met 2 jongen gespot. Voor het eerst deze vakantie had de camera van Bouw vrijaf, ai ai😗 Dus de foto is genomen met de iPhone. Maar dat mocht de pret niet drukken.

Na al deze belevenissen waren we toe aan een goede maaltijd, we vonden een restaurant in Fort MacLeod, hier woont Arie v.d. Hoek (Roosjeshof). Hier zijn we nog even op bezoek geweest, het was toen al 21.30 uur.

Het was een heel gezellige dag, waarop we weer heel veel zagen.

Na de koffie afscheid genomen van Kor en Gonnie. We reden richting Rolling Hills waar familie de Jager, sinds 2000 een akkerbouw bedrijf heeft. Na enig zoeken, want ze hebben alleen een postadres, kwamen we over stoffige grevelwegen bij hun aan. Een prachtig Nederlands bedrijf is. Canadezen zijn erg gemakkelijke en veelal rommelig. Daarna reden we verder, we spotten nog wat jaknikkers. Om 19.00 uur kwamen we aan bij onze laatste camping "Mountain View". geen mountain te zien en ook op zijn Canadees, maar dat waren we al een beetje gewend.

Dagje feesten en shoppen in Galgary. Muziek op het olympisch plein en in de stad. Heel gezellig allemaal. We treffen het dat we net hier zijn. Om 17.00 uur regen en onweer. De 2e keer in deze vakantie. Dan mag je niet klagen.

Nog even relaxen op de laatste vakantiedag. Een warme dag, dus lekker in de tuinstoeltjes de vakantie overdenken.

Hoe hebben wij Canada ervaren: Bovenal was de natuur overweldigend. Wel hadden wel gedacht dat de wegen In Canada rustiger waren, het was ook best even wennen met de stoplichten aan de andere kant van de weg. Verder hebben niet alle bestemmingen een adres met nummer. De geleende Tomtom van Henk heeft ons goed geholpen, maar ook die navigatie stond soms voor raadsels. De campings lagen meestal prachtig, maar met de toestand van de "soms" aanwezige sanitaire voorzieningen zouden we in Nederland niet wegkomen. Al was het meestal wel schoon. Werd het te gek bracht onze zelfvoorzienende camper uitkomst. De WIFI was in tegenstelling van wat er in de informatie stond, ontoereikend. Lastig wanneer je een camping op wilt zoeken/boeken of gewoon informatie van de omgeving wil inwinnen. De Canadezen zijn vriendelijk en relaxt. Ze leven gemakkelijker, trekken er graag op uit en picknicken en barbecueën vaak. Gelukkig was onze kennis van de Engelse taal toereikend, want al komen er veel Nederlanders en nog veel meer Japanners er wordt alleen Engels en Frans gesproken.

Na dit alles overdacht te hebben, heeft Bouw nog even de bonnetjes opgeteld en onder het genot van een glaasje wijn de laatste blokken hout opgestookt.

Na wat poetswerk op naar Calgary en de motorhome ingeleverd. Er stond 2932 km op de teller, we hadden 3000 km ingekocht, dus goed uitgekiend. Alles was in orde en ze wilden, vanwege het 150 jarig bestaan, een foto van ons maken. Daarna werd ons nog koffie en een hotdog aangeboden en brachten ze ons naar de luchthaven. Alles goed geregeld.

Na een voorspoedige vlucht om 11.15 uur geland op Schiphol. Daar begonnen meteen problemen. Leiden centraal heeft een wisselstoring. We werden van perron naar perron gestuurd met 4 koffers, lift in lift uit. We zijn zelf maar gaan verzinnen. Van Amsterdam naar Utrecht, dan naar Rotterdam en daar hopen we een trein te vinden die ons naar Vlissingen brengt.😓

Maar we zijn dus op Nederlandse bodem na in totaal 20 uur reizen. We hadden nu wel WIFI, dus mooi tijd om de blog bij te werken. We worden opgehaald door Boudewijn en Ruben, die niet met opa en oma op de foto wil. Benjamin was weer flink gegroeid.

Met zo goed als lege portemonnees, maar met een heleboel nieuwe indrukken besluiten we deze blog.

Dank voor jullie reacties, Bouw en Petra

We staan nu op camping Liesbos om de bruiloft van Arjen en Ivan bij te wonen. Judith heeft al een nacht bij ons geslapen. Vanochtend hebben wij haar uitgezwaaid. Zij is vandaag de ceremoniemeester en zal het bruidspaar rond de huwelijksvoltrekking toespreken.

Mooie dag

Na een reis van 1350 km zijn we eindelijk aangekomen op camping Park Umag. Een Superplatz met 5 sterren, gelijk aan zee gelegen.

Na al die reisdagen gaan we eerst een aantal dagen van de zon genieten. Het is hier lekker warm en vanavond lekker genoten van een zwoele avond.

Vandaag een fietstochtje naar Novigrad, onderweg nog wat flesjes wijn bij een boerderij gescoord. En in de avond nog een mooie zonsondergang gespot.

Weer een stukje verder Istrie in. We komen terecht op camping Polidor, in de stromende regen.

In de middag zijn we nog even de adriatische zee ingedoken maar daarna regende het continu tot zondagmiddag 17.00 uur. Toen het droog werd vlug een klein fietstochtje naar Een dorpje, genaamd Funtana, gemaakt. Het bleef trouwens dag en nacht 20 graden bij een hoge luchtvochtigheid. Camping is klein maar prachtig sanitair en droog terrein. De regen is natuurlijk niet leuk, maar het is niets vergeleken met "Irma" natuurlijk.

In de morgen nog regen, maar om 13.00 uur konden we toch nog even per fiets Porec bezoeken, waar we nog wat cultuur snoven, dure koffie dronken en bij de Spar nog wat boodschappen deden.

Morgen trekken we verder.

Op weg naar Pula nog een leuk audenthiek dorpje bezocht. in de kerk lag een mummie om te bezichtigen maar dat hebben wie aan ons voorbij laten gaan. Daarna door naar de camping.

3 dagen op camping Bi Village, nog even genoten van het zomerweer en Pula nog bezocht

Vroeg vertrokken, maar al snel vertraging bij de grens naar Slovenië en bij de Karawankentunnel dit is een lange tunnel tussen Slovenië en Oostenrijk.

Volgende en laatste stop in Duitsland, veel regen onderweg.

De grens met Nederland gepasseerd, nog een nachtje nabij Maastricht en dan naar huis, naar Doris. Ons huisdier miauwt de hele buurt bij elkaar hebben we vernomen.

Voorbereidingen voor weer een nieuwe reis, we vertrekken woensdag 30 mei om zaterdag 1 juni aan te komen in Praag en aan te sluiten bij de groep. We hebben er zin in!!!!😀 De derde foto bevat het reisprogramma.

Op weg naar Dortmund, dat gaat wel lukken met 2 navigaties en een kaart. Gelukkig het Ruhrgebied voorbij😀

Een smalle, sterk afdalende, eenrichtingsverkeerweg leidde ons naar de eerste camping. Jammer dat we een vrachtwagen met caravan en 2 auto’s tegenkwamen. Dat maakt het dan weer spannend😨😱

Gisteren 470 km gereden, ging prima dankzij Fronleichnahm. Geen vrachtverkeer. Vandaag nog 260 km gereden. Bij de grens moesten we ons melden voor een “tolvignet”. Dat werd een kastje (omdat we meer dan 3500 kg wegen) voor achter de voorruit. We werden vriendelijk geholpen,😠😫😖🐲blaf, blaf. We zijn er uitgekomen en het apparaatje bliebt er nu lustig op los. Rond Praag was het erg chaotisch en we passeerden ook nog een laag tunneltje, maar we zijn veilig gearriveerd op een leuke camping en hebben al een gedeelte van de groep ontmoet. Morgen gaan Bouw en ik met de bus 🚌en metro 🚇naar Praag.

2 juni op eigen gelegenheid de bekende klokkentoren van Praag bekeken en hem ook beklommen, vandaar een prachtig uitzicht.

3 juni een rondleiding met de groep door het oude Praag en de joodse wijk met de oudste synagoge van Europa, daarna een middag om zelf in te vullen. Wij gingen over de bekende Karlsbrug en namen nog een tradioneel ijsje waarvan de hoorntjes in een bakkerij worden gebakken. In de straatjes ruikt het dan ook lekker naar kaneel😋 aan het eind van de reis komen we nog terug naar Praag om het hoger gelegen gedeelte te bekijken met paleis, kathedraal en kerk.

Vandaag om zelf in te vullen. Dus op de fiets naar de Lidl en de omgeving bekennen. Mooie huizen maar verder niet veel te zien.

Dan maar een frisse duik want het is steeds heerlijk weer en 26 graden. In de avond jeu de boules, wat we aan ons voorbij lieten gaan maar nog wel een leuke demonstratie van een groepsgenoot bekeken met hulphond. Een reisgenoten was “kwijt” maar werd gelukkig weer gevonden. Alles vastgelegd door een drone😉

334 km gereden naar Roznov een toeristenplaats bij de grenz van Tsjechië.

We namen op advies van de leiding de tolweg wat weer heel wat bliepjes van ons kastje opleverde, zo erg dat we moesten bijladen. Erg luxe was de weg niet, de nespressomachine danste over het aanrecht en de slagroom werd boter. Dit alles onder temperaturen van 30 graden.

Op deze vrije dag vieren we onze trouwdag😍. De bijgevoegde foto hebben we gemaakt onder de Karlsbrug, de oorbellen die ik draag heb ik 23 jaar (we waren toen 15 jaar getrouwd) geleden gekocht in Praag.

We bezoeken vandaag openlucht museum Valasske (zoiets als in Arnhem) en vanavond gaan we met de groep de bergen in voor een diner. Maar eerst nog een band plakken van een reisgenoot.

Vandaag gereden van Roznov naar Niedzica, net over de grens van Polen. Mooie rit door Slowakije. Door de bergen dus het was flink klimmen en dalen. Gelukkig hielden Bouw en de Arto zich kranig. De camping ligt mooi tussen de bergen bij een stuwmeer.

Met de schoolbus naar de vlotten. Onder een stralende zon een prachtige tocht op rivier Dunajec. Daarna een lekkere lunch in een gezellig keldertje. Om 15.00 uur terug op de camping, daarna was het verdacht rustig op de velden😴😉 Vandaag op tijd naar bed want morgen weer een volle dag.

Een volle excursiedag waarin we ons verbazen over de prachtige houten huizen en andere gebouwen. Het ziet er, in dit gebied, welvarend uit.

Met de kabelbaan naar boven geweest om de top van de beroemde berg de “Hoge Tatra” en het dal te bekijken. Dit onder wat lichtflitsen en gerommel, maar we hielden het droog. Boven op de berg was er een keur van stalletjes die voornamelijk hetzelfde verkochten. Het leukste vonden wij daar de schapen. Daarna beneden het zeer toeristische ski-oord Zakopane bekeken. Als extra kregen we nog een mini straatconcert van een romajongetje.

Op deze vrije dag hebben wij de fiets gepakt. Langs de rivier Dunajec stroomafwaarts. Prachtige natuur en mooie bouwwerken. Het was een echte familiedag in Polen, veel gezinnen waren erop uit. De 100 jaar oude kerk die we bezochten houdt nog 4 diensten. De dienst van vanmorgen trok zoveel gelovigen dat een gedeelte buiten moest staan. We zagen in een park een evenement/voorstelling van een school, waarschijnlijk om de schoolklas te spekken. We waren tijdig terug om nog even naar boven te fietsen en de enorme stuwdam waar we op uit kijken te bewonderen en tevens de daar ook gelegen eeuwenoude Burcht.

Een voorspoedige reisdag van maar 100 km. Vreemde camping hier hoor. De wasmachine staat in de invalide ruimte. Ik kreeg de sleutel en tijd om een was te draaien. Helaas een mindervalide was ook aan het wassen geslagen, want die had natuurlijk ook een sleutel en dat was lekker goedkoop😉 heb maar van het wassen afgezien, want ik verwachte toch vreemde toestanden met deze wasmachine/WC/douche combinatie😂😂😂😂😂

Wakker worden met een slinger voor de camper. Heel leuk!!!!! Het feestje van vandaag ging naar Krakau, waar we de burcht Wawel bezochte. Er hingen verrassend genoeg veel schilderijen van Hollandse meesters of leerlingen daarvan. Het moet gezegd, de mooiste schilderijen zijn in Nederland gebleven, deze waren ronduit somber. Snel naar de Kathedraal dan maar... nou ja snel, er waren ook vele schoolklassen op schoolreis.

Daardoor werd het een volgepropte Kathedraal. Na de lunch een kort bezoek aan de joodse wijk Kazimierz. Daarna een bezoek aan zoutmijn Wieliczka. We gingen 835 treden naar beneden, dat was 135 mtr. Daar kregen we een rondleiding van meer dan 2 km. Wat we daar te zien kregen gaat elk voorstellingsvermogen te boven. Komplete kamers, kapelletjes en een heuse feestzaal waar concerten en trouwpartijen worden gehouden. Alles van zout, tot kroonluchters aan toe en gestut met het beste Poolse hout. Natuurlijk zagen we ook hoe mens en dier daar onder moeilijke omstandigheden, de laatste 600 jaar, hebben gewerkt. Op het laatst zagen we nog een ondergronds zout meer, zouter dan de dode zee.

Zo kwam er een einde aan deze dag. Bedankt voor alle felicitaties via blog, mail, app of telefoon.

Vandaag op eigen gelegenheid samen met nog een ander stel, per bus, nogmaals naar Krakau. We gingen per tram naar de joodse wijk, liepen daar een route met o.a. een prachtig versierde synagoge bezocht. Te voet terug naar centrum Krakau. Prachtige gebouwen en kerken bekeken. Er werd vroeger heel veel goud gebruikt dus veel blonk ons tegemoet. Wat ons wel verbaasde dat het in al die andere mooie, buiten de highligts van gisteren, bezienswaardigheden helemaal niet druk was. Bij thuiskomst nog een borreluurtje met hapjes, ter ere van Bouw zijn verjaardag. Al met al weer een geslaagde dag.

Morgen een dag waar ik niet naar uit zie maar wel de reden van deze reis, Auschwitz en Birkenau.

Ik probeer foto’s bij te voegen, maar de verbinding 😚werkt niet altijd mee.

Zoals gemeld bezoeken we vandaag de 2 concentratiekampen die 3 km uit elkaar liggen. We zijn niet alleen veel groepen en andere bezoekers zijn er samen met ons. We zien ook Israëlische groepen, die zingen, bidden en een vlag met ster meedragen. Natuurlijk is het heel indrukwekkend en ongelooflijk dat dit kon gebeuren. We gingen onder de bekende poort met “Arbeit macht frei” en bezoeken verschillende barakken, de gaskamers, uitkijktorens, ziekenbarak en de overblijfselen van het crematorium. Ook de bekende rails met een wagon die dwars door het kamp lopen. Er werd ons natuurlijk gevraagd om Met respect, dus niet roken, telefoneren en foto’s maken met flitslicht. We mochten foto’s maken voor eigen gebruik. De beelden die ik nu plaats heb ik ook gezien in boekjes die verkocht worden.

Op het laatst hadden de Duitsers geen tijd meer om alle bezittingen van de gevangen te vernietigen. Daarom vitrines vol met afgeschoren haren, koffers, protheses enz. Heel duidelijk wordt ons ook verteld dat het niet alleen Joden in de kampen kwamen maar ook veel Polen, Roma’s, kriminelen en andere groepen die niet in de “pas” liepen. Overigens werden in deze kampen wel de meeste Joden omgebracht.

Daar gaan we weer🚌🚌🚌🚌🚌inmiddels hebben we vernomen dat we ook voor Polen een kastje voor de tol nodig hebben. Dat was nog even zoeken en 40 km omrijden, maar dan heb je wat. We rijden dus nu met Tjechies en Pools kastje waarvan de laatste regelmatig bliebt. Jammer dat we bij de tolwegen toch moeten stoppen en betalen. Niet overal werkt het kastje. Het was een lange rit van 370 km maar nu zijn we wel vlak bij Warschau, het verste punt aangekomen.

Weer op weg met touringcar op een zonovergoten dag. Want dat moet gezegd, we treffen het goed met het weer.

We hadden een gedreven gids die ons heel veel wilde vertellen over Warschau, het ondergeschoven kindje van Krakau en over de verschrikkingen die het Poolse volk moest ondergaan in de 2e Wereldoorlog. We bekeken een mooi park, koninklijk slot Zamek met 2 Rembrandts en de oude Markt. Veel staat ook in het teken van componisten als Chopin en Mozart. De voorlaatste foto is een monument voor de opstandelingen, pas na de omwenteling is dit monument gebouwd. Op de achtergrond zie je een glazen gebouw, dit is het paleis van justitie. Op de laatste foto het monument dat op de plaats staat van de totaal vernietigde Joodse Getto waar 400.000 Joden woonden. In 1970 ging de Duitse bondskanselier Willy Brand voor dit monument op de knieën, om sorry te zeggen namens het Duitse volk. Voor geïnteresseerden, er is meer over deze monumenten te lezen op internet.

In de vrije uurtjes bezochten we nog een kerk waar een heel feestelijke bruiloft plaats vond. Ze houden hier van traditie.

Vandaag maar een rustig aandoen. Uitslapen, ontbijtje en een koffietje. Na de lunch toch de fietsen van stal gehaald om nog in de buurt te kijken.

Nou de gewassen zoals: aardappelen, uien, graan en rode bietjes staan er prima bij. Weer veel hele grote huizen gezien, waarschijnlijk buitenwijken van Warschau. Bij thuiskomst had de groepsleiding een heerlijke vaderdagsmaaltijd voor ons klaargemaakt. Dus ook moeder had een makkie vandaag😉

Dus tijd om blog bij te werken.

330 km hadden we nodig om in Wroclaw te komen. Een echte snelweg met EU gelden aangelegd. Vreemd zijn wel de vele schermen langs de weg, die het landschap aan het oog onttrekken. En waarom??????? Het gaat hier niet om geluidsschermen. Natuurlijk ook veel stops met KFC, de Mac en Burger Kings. We kwamen al tijdig aan op plaats van bestemming en daarom zijn we na het eten even naar het centrum gefietst, over 2 mooie bruggen. Drukke boel daar, trams, auto’s, fietsers... alles rijdt even hard. Dat beloofd nog wat voor morgen, dan gaan we namelijk met de hele groep van 42 personen fietsen🚲🚲🚲😱 Morgen meer...

Alle foto’s geladen van vorige dagen geladen en nu naar bed😴

Het fietsen ging niet door dus hebben we op eigen gelegenheid de stad bezocht. We gingen met de tram en kwamen zo tot vlak bij de oude stad. We zagen prachtige pleinen met terrassen, kleurrijke huizen, mooie plantsoenen, leuke kunstwinkeltjes en indrukwekkende kerken. Ik liep onbevangen een kapel in om een vraag te stellen aan een non, tot mijn verbazing begon er een kitcherige voorstelling te bewegen voorzien van muziek. De 3e foto is een soort zoekplaatje (zoek de non) we zagen net een non het altaar verzorgen. De volgende kerk was ook bijzonder, er ging 1 trap omhoog en 1 omlaag, beide waren een complete kerk. Bij navraag bleek dat de kerk 2 gemeenten huisveste. Op het laatst van de dag bezochten we een imposant voormalig communistisch gebouw genaamd “ Jahrhunderthalle” en staat op de werelderfgoedlijst van Unesco, het wordt nu gebruikt voor tentoonstellingen en concerten. Het was er toen nog een vrolijke boel, want op een groot scherm werd de voetbalwedstrijd Polen-Senegal vertoont. Wij gingen nog even de fontein bezoeken die elk uur tot leven komt en een muziekaal waterspel laat zien. Toen naar de camping met 15.3 loopkilometers in de benen.

Morgen weer richting Praag. Op deze pagina nog wat opmerkingen foto’s van Wroclaw.

Het viel ons op dat alle maar dan ook alle begraafplaatsen in Polen een bloemenzee zijn. Bij vele begraafplaatsen zijn dan ook bloemenstalletjes. In een markthal zagen we ook verschillende stalletjes met indrukwekkende grafstukken.

Ook spraken we verschillende mensen uit Oekraïne, deze komen naar Polen om te werken. Zij doen meestal poetswerk of horeca. Bijzonder hè, Poolse mensen werken weer bij ons.

Verder is het hier niet heel erg druk op de weg, maar de Poolse weggebruikers rijden hard en roekeloos, bovendien bellen en appen ze voordurend, ook de buschauffeurs die onze groep vervoerden.

O ja, de camping zijn hier niet zoals wij gewend zijn. Momenteel gebruiken wij douches die allen zijn afgesloten met een douchegordijn. Ze zijn wel schoon en warm water is overal onbeperkt. Het vakantieverblijf op de foto spreekt voor zichzelf😂

De munteenheid is de Zlotych, 4 zlotych is € 1,00. Het is hier goedkoper dan bij ons.

Gisteren dus weer aangekomen op de eerste camping van deze reis bij Praag, bij een temperatuur omstreeks de 30 graden.

We hebben hier 2 rustdagen, dus tijd om zelf op ontdekking te gaan in de buurt. Met nog een ander stel met de auto naar het geheel, door de Duitsers, verwoeste stadje Lidice. een heel sereen park met de resten van wat eerst een mooi stadje was. Verschillende herdenkingsbeelden waaronder een die de achtergebleven kinderen verbeelden. Zij zagen hun ouders wegvoeren en bleven alleen achter, later werden ze vergast. Heel indrukwekkend.

Daarna reden we naar Teresin, bij ons bekend als Teresienstadt. Dit is een mooi eeuwenoud vestingstadje, waarin in de oorlog joden werden gestopt, een getto dus. Het was geen vernietigingskamp maar door de verschrikkingen overleden er veel. Er zijn dan ook nog resten van een crematorium en vele gedenk- en grafstenen.

Na dit bezoek probeerden weer richting Praag te rijden. Nadat we stuiten op wegwerken, stuurde de navigatie ons de landerijen in. We reden km lang langs door korenvelden op onverharde weggetjes. Hilarisch.

22 juni nog een dagje met zijn 4en naar Kutna Hora, een historische plaats waar je in een niet meer in gebruik zijnde zilvermijn kan kijken en een knekelhuis kan binnengaan. Beiden niet gedaan maar wel door leuke straatjes gelopen en de imposante kathedraal bezocht (foto 1).

23 juni de laatste dag in Praag met de hele groep. We hebben de nieuwe stad bezocht met, idd weer een kathedraal, het beroemde gouden straatje en over de Karlsbrug gelopen. Op deze brug uit 1400 staat een beeld van de St. Johannes van Nepomuk, deze heeft Bouw net als 23 jaar geleden weer aangeraakt. Ze zeggen dat je dan weer terugkomst naar Praag, wie weet...... Toen op weg naar het laatste gezamlijke diner. We hebben vele heerlijke lunches en diners genoten, deze viel een beetje tegen. De risotto op de foto smaakte zoals hij eruitzag🙄 Het scheen gezond te zijn, maar er zijn grenzen.

Daarna, na een laatste blik op Praag, weer naar de camping.

Na nog een uiterst verzorgd ontbijt namen we afscheid van elkaar en ging iedereen weer zijns weegs. Het was voor ons een bijzondere ervaring. Wat leeftijd betrof bungelden wij een onderaan de groep. De oudste deelnemers waren Jan van 87 en Tiny van 84. Heel bijzonder om deze nog kwieke mensen in de groep te hebben.

We hebben vandaag zo ongeveer 400 km gereden, lekker rustig zonder vrachtverkeer op de weg en staan nu op een camping voor Kassel. We hopen dinsdag weer in Groot-Valkenisse aan te komen. Zorgen jullie voor goed weer? De hier temperatuur is momenteel nogal gekelderd.

De reis ging zo voorspoedig dat we laat in de middag thuiskwamen. Een leuke thuiskomt. De planten binnen en buiten stonden er puik bij. Hartelijk dank voor degene die daar tijd energie in hebben gestoken. Poes Doris verwelkomde ons vrolijk, voor hem was weer liefdevol gezorgd door de buurtjes en soms door Judith. heel fijn!!! Ook dank aan de dames die mijn moeder leuke woensdagmiddagen hebben bezorgd tijdens mijn afwezigheid, ze heeft daar erg van genoten. Andere dames deden weer boodschappen voor haar, hartelijk dank.

Wij hebben veel indrukken opgedaan. Ruim 4000 km. op de teller, dan sta je vaak bij de pomp. Voor geïnteresseerden het verbruik was 1 op 9.25. Maar veel belangrijker is dat we heelhuids thuisgekomen zijn.

Dit is dan het laatste item, het was leuk jullie zo mee te nemen op onze reis door Tsjechië en Polen. Wij genoten weer van jullie reacties, leuk!