Na 15 jaar rondzwerven door Canada en de USA terug naar West Canada, omdat dit deel voor ons toch altijd wel een van de mooiste gebieden van Canada is. Het is echter niet zo dat we elk jaar konden gaan, meestal gingen we om de twee jaar en dit keer door corona na 3 jaar weer.

Wat dacht je wat, vragen twee families of ze met ons mee kunnen. Worden we gelijk bevorderd tot reisleiders. Eerste infodag gelijk maar even opgezet.

We zijn al vroeg met het gehuurde busje van de plaatselijke VW dealer naar Schiphol vertrokken. De buren hebben ons gebracht en halen ons ook weer op.

Gelukkig hebben we deze dag niet te maken met de enorme drukte van het afgelopen weekend. Binnen 35minuten zijn we door de douane en kunnen aan de koffie. En ja hoor, alle papieren die moesten invullen waren goed.

We vertrekken met drie kwartier vertraging vanaf Schiphol met de Boeing 787-9 van de KLM

We landen met de KLM in Calgary. De Edeclaration voor Canada, zou moeten werken maar werkte dus NIET. Zelf de behulpzame ambtenaar wist het ook niet meer. Gevolg chaos en lange wachtrijen.  Verder waren alle papieren wel akkoord, maar natuurlijk val ik in de random test. Maar ik heb een internationaal herstelbewijs. Na veel praten, ze snappen er echt nog niets van, papier nog nooit gezien??? Maar ik mag toch zonder testen door. Achteraf blijkt dat ik hierdoor tig keer gebeld werd en nog steeds niet weet hoe nu verder. Uit de groep moeten Luuk en Marijke wel getest worden. Was een wassen neus achteraf, voor in de neus met een wattenstaafje en klaar. Of ze ook een Canadees mobielnummer hebben, nee dus, ook geen familie hier, nee dus en nu? Geen idee.

We worden met de hotel Shuttle van hotel Sandman opgehaald van het vliegveld en naar het hotel gebracht voor 1 verplichte overnachting. (Tijdverschil +8 uur).

Fraserway stuurt per mail een bericht door dat we de volgende ochtend zelf voor vervoer moeten zorgen. Jammer we waren een goede haalservice van hun gewent. Kosten worden wel vergoed. Dus maar een paar taxi’s laten komen.

5 mei 2022

We worden enthousiast ontvangen en na de nodige instructies en uitleg gaan we “onze” camper bekijken.

Voor ons staan drie gloed nieuwe campers 2x type C-XLarge en 1 C-small klaar. We gaan als eerste op pad naar de Walmart in de buurt. Ja, want we moeten nog wel even de benodigde boodschappen inslaan. 

Oeps gelijk CAD 242,00 aftikken. Dan vertrekken we ivm de tijd over de snelweg richting Edmonton, onze overnachting is in de buurt van de Edmonton Mall het grootste winkelcentrum van Noord Amerika. Het was behoorlijk druk op de snelweg en vooral rond Edmonton rond 17 uur extreem druk.

Ik had voor drie campers een plek gereserveerd op Shakers Acres RV Park. 

hakers 6 mei op de planning staat, we gaan naar de West Edmonton MalL, onvoorstelbaar wat een grote Mall. Compleet zwembad met strand, een ijsbaan, een achtbaan, een waterpartij etc. We komen niet verder dan de begane grond en besluiten moe maar toch voldaan terug te keren naar de camping.  

Voor Truus sandalen van Skechers bij Soft and crocs ,een winkel die tegenover de Skechers winkel ligt, die ze zelf niet op voorraad had.

7 mei

Vandaag gaan we binnen door richting de Rocky Mountains en het verkeer is gelijk een heel stuk rustiger.

Het weer is zonnig, lichte bewolking, alleen veel wind.

We komen langs het Abraham Lake, gelukkig is er een mooie parkeerplaats langs de weg, waar we mooie foto’s kunnen maken van het meer.

We overnachten op het David Thomsen Resort. We hebben niet gereserveerd, maar het is vroeg in het seizoen en plek genoeg. We stallen de drie campers op de plekken 14, 15 en 16.

Helaas was hier ook de wifi heel slecht, maar ik mocht gebruik maken van het bijkantoor… ofwel het washok.

Zondag 8 mei, het is moederdag. Het was vannacht koud, twee van de drie campers hadden te maken met een bevroren waterleiding.

We vertrekken richting de Icefield Parkway en komen er al snel achter dat hier nog veel sneeuw ligt. De parkeerplaats bij Peyto lake is grotendeels vol met zeker twee meter sneeuw en we hebben het geluk dat een klein deel van de parkeerplaats vrij gemaakt is voor auto’s en voor campers.

De paden naar het meer zijn slecht te belopen, we zien ook veel wandelaars met speciale ijzers onder hun schoenen. Wat wij dan weer niet hebben natuurlijk. Ploeteren door meters hoge sneeuw massa’s bereiken we het meer. Uitzicht is adembenemend mooi. De terugweg is haast nog moeilijker dan de heen weg. Veel glij partijen om weer omlaag te komen.

Moe maar voldaan gaan we nu richting Lake Louise.

Aangekomen missen we een heel klein bordje dat verwijst naar de camping, gelukkig  is de plaatselijke politie aanwezig om ons op de goede weg te helpen.

9 mei 

Vandaag gaan we naar Lake Louise, het hotel ligt aan meer zelf.

Een toplocatie die door elke toerist bezocht wordt, dus we verwachten een drukte van jewelste. We vertrekken al vroeg om toch ook nog een parkeerplek te krijgen voor onze camper. Omdat we begin mei zijn is het echter nog heel erg rustig. Plekken zijn er genoeg en we parkeren dicht bij het hotel. Rond het hotel ligt er nog meters sneeuw. 

Uiteraard gaan we in het hotel aan de koffie, je wilt toch op stand een keer koffie drinken toch?

Na de koffie vertrekken we richting Moraine Lake. Als we de afslag nemen zien we dat de weg er naar toe vol ligt met sneeuw en is de weg afgesloten tot 1 juni. Daar kunnen we niet op wachten, dus we rijden naar onze volgende overnachting in Revelstoke. Oeps de weg naar Golden is nog afgesloten en we moeten omrijden via Radium Hotspring. Plotseling stopt de eerste camper een beer in de berm. Iedereen enthousiast, we hebben een beer gezien. Onderweg zien we er later nog twee.  Maar die kunnen niet tippen aan de eerste beer. We overnachten op de Revelstoke campground die net voor Revelstoke ligt. 

10 mei

Vandaag gaan we eerst Revelstoke onveilig maken  en rijden dan door richting Castlegar.

Onderweg stoppen we bij de vele mooie view pointes en onze Luuk, de survival expert, ziet kans om de voor ons te gevaarlijke, beklimmingen en afdalingen te doen. Kost hem soms natte voeten, maar dat mag geen naam hebben zegt hij.

Al met al vermaken we ons prima, echter vergeten een beetje de tijd. We komen2 minuten voor sluitingstijd met drie campers aan op de Kootenai River RV park in Castlegar. We woorden door twee dames enthousiast ontvangen, met de waarschuwing jullie zijn ook maar net op tijd binnen.

Snel inboeken, plaats vastleggen en snel een maaltijd in elkaars toveren.

11 mei

De tocht voert ons vandaag dicht langs de Amerikaanse grens naar het gehucht Bridersville. Onderweg stoppen we weer voor de lunch bij Tim Hortons.

We overnachten dit keer op de Arose Ranch, een geweldig mooi plekje om te verblijven. We besluiten twee nachten te blijven en morgen op bezoek te gaan bij de NK’ Mip Natives. Omdat we dit keer redelijk op tijd zijn gaan we wandelen richting de Amerikaanse grens. Volgens de eigenaar staan er camera’s bij de grens, op de vraag of er ook wilde dieren in de buurt zijn, zegt hij dat er alleen Elken langskomen. Met de eigenaar overleg ik dat we zeggen dat er beren in de buurt zijn. Ja leuk idee zegt hij, dat zal ik wel doen.  We lopen naar de de anderen van de groep en leggen uit dat we voorzichtig moeten zijn. Hij legt heel omzichtig uit hoe te handelen als ze een beer tegen komen. Omdat Luuk en Laura willen wandelen nemen ze uit voorzorg de berenbel mee,  uiteraard geen beer gezien. 

‘S avonds vuurtje stoken en ‘s morgens wakker worden met een klein beetje sneeuw.

13 mei

Het was vannacht kouder dan andere nachten en als we wakker worden zien we dat het licht gevroren heeft, de zon komt gelukkig op en het zal wel weer een mooie dag worden.

Het weer in Canada is net als in Nederland compleet van slag. Van Ann uit Vancouver kreeg ik een berichtje dat in het weekend in de bergen, het wintersport gebied, weer open ging, normaal sluit het winterseizoen op 30 april. 

Vandaag vertrekken we richting Hope, in de hoop dat het mooi droog weer blijft.

Dit keer moeten we ook nog propaangas e tanken, want de kachel moet ‘s nachts wel branden ivm nachtvorst.

Onderweg genieten we van de mooie uitzichten. Lunch stop in Princeton.

Na een lange tocht dwars door de bergen, komen we aan in Hope, bij de Wild Rose Campground.

Krijgen gelijk te horen volgende keer reserveren in verband met de drukte vanuit Vancouver. Beloven we, volgende keer reserveren we.

Vraag aan de reisleider waar gaan we vandaag naar toe? Foto 3

Gelukkig hebben we voor morgen al een reservering staan in Vancouver bij de BCRV Campground, echter met de restrictie dat we uiterlijk 4 uur in de middag binnen zijn.

Deze vakantie is wel een doe vakantie, waarbij alle weertypen een rol spelen.

14 mei vanmorgen vertrekken we richting de BCRV camping bij Vancouver. 

Het is geen lange rit maar goed ook, onderweg veel regenbuien en erg druk. Maakt de route minder prettig.

Op tijd op de BCRV en gaan met 1 camper naar de Capilano Suspension Bridge Park. 

Bij aankomst stuurde de parkeerwachter ons gelijk door naar een vrije parkeer plek, die ook nog vlak bij de ingang was. Mooier konden we het niet hebben.

Het park was aanzienlijk groter geworden t.o.v. 20 jaar geleden, nu uitgebreid met Treetops, wandelen boven in de kruin van bomen en een cliffwalk, een smal wandelpad langs de klippen. 

Betaalden we 20 jaar geleden alleen voor de Suspension Bridge 19 Dollars en na de uitbreiding is het 59 dollars geworden.

Moe maar voldaan gaan we terug naar de BCRV.

Luuk, Laura en Mark besluiten om gelijk Vancouver onveilig te maken en nemen de Uber naar het centrum.

Hoe laat ze terugkomen weten we nog niet.

Wat wel heel bijzonder is, Laura is voor ons morgen jarig, alleen in Nederland is ze door tijdverschil vandaag al jarig, net na 15 uur Canadese tijd kwamen de eerste verjaardag wensen al binnen. Bijzonder twee keer jarig op 1 dag. Tijdverschil met Nederland is nu 9 uur.

15 mei, zondag

Vandaag, Laura is Jarig, besluiten we om met de Uber naar het grote winkelcentrum te gaan in Burnebay.

Mark is erg handig met de app en al snel heeft hij een Uber voor ons geregeld. Luuk, Laura en Mark gaan zelf naar het antropologie museum in Vancouver.

Wij bezoeken het grote winkelcentrum, al snel blijkt dat het echt veel te groot is voor ons en na de diverse noodzakelijke aankopen lukt het Marijke om een Uber te bestellen om terug te komen op de camping.

We zijn net terug op de camping als het hard begint te regenen.

16 mei

Vandaag gaan we naar Vancouver, omdat de weg naar de Skytrain erg stijl is, nemen we de Uber naar het stationProduction way/University.

Marijke boekt voor ons 4 kaarten, maar er komt maar 1 kaart uit de automaat, hebben wij weer.

Sta je met vier man en 1 kaartje bij de ingang. Gelukkig komt op dat moment oom agent naar buiten en ziet bij ons de verwarring. Vraagt wat er aan de hand is en belt iemand van de spoorwegen. Die kwam spoorslag naar beneden en schrok toen hij de agent zag staan. Nadat vast gesteld is dat Marijke correct betaald had, loodste hij ons naar binnen en zei: ga met de skytrain naar het station Stadium-Chinatown en laat je daar een kaart verstrekken. We kregen het mobiele nummer van de agent en de spoorweg medewerker moest zijn naam ook afgeven, oeps…

Bij het station aangekomen bleek dat de automaat een probleem/leeg was geweest en we kregen de betaalde dagkaarten mee.

Na een gezellige dag met de nodige aankopen zijn we weer met de Skytrain terug gegaan naar de BCRV. Morgen om 9 uur vertrekken we richting Whistler voor onze volgende stop.

Vandaag rijden we naar Whistler. Eerst komen we in het drukke verkeer van de HWY-1 west terecht en als we de afslag 99 nemen,  de Sea to Sky weg is het gelijk een stuk rustiger. Echt een mooie toeristische weg richting Whistler. Onderweg stoppen we bij de Sea to Sky Gondola. We nemen de gondel naar boven, lopen over de hangbrug en lopen de Spirit trail.

Daarna rijden door naar Whistler en komen er al heel snel achter dat men hier wel van prijzen weet.  We halen de boodschappen die we nodig hebben en rijden door naar de camping Riverside. Nadat eindelijk alles ingevuld was konden we naar de plek rijden. Helaas botste Lauda op de voorligger. Schade afhandeling snel geregeld met behulp van een medewerker van de camping.

18 mei

Vandaag verwachten we de hele dag regen, vanuit Whistler gaan we op weg naar Cache Creek een dorpje net voor Kamloops. Een mooie weg, de 99, alleen jammer dat het als een natte dag begint. Als we een tijdje onderweg zijn, klimmen we steeds hoger en voor we het weten rijden we zo de kerstkaart binnen. Prachtige omgeving, met tig aantal haarspeld bochten.

Hoe lager we weer komen, hoe beter het weer wordt.

Aangekomen in Cache Creek bij Brookside RV park, blijkt dat alles gesloten is, je kunt er overnachten maar meer dan dat ook niet. We nemen het besluit, we gaan door naar Kamloops.  We overnachten op de Silversage rv campground.

welssWe hebben gemaild naar de camping, echter geen reactie ontvangen. We weten dat hebt weekend van 21-23 mei een feestweekend is voor de Canadezen, dus het zal druk worden. Als we aankomen op de camping kunnen we maximaal 1 nacht blijven.

Oké, doen we en gaan direct na de middag naar Wells Gray park. Hier bezoeken we alle prachtige plekken en onze survival expert Luuk haalt weer de nodige capriolen uit, tot grote schrik van Truus.

Tegen het eind van de dag komen we moe maar voldaan terug.

Voor morgen hebben we nog geen overnachtingsplek gevonden. Overmorgen is het wel gelukt op de KOA in Hinton.

Vanaf de camping bij Wells Gray NP gaan we door naar Mount Robson NP om te zien of we daar kunnen overnachten. Helaas is ook daar alles vol en we gaan “ wild “ kamperen bij het Terry FOX’s Mountain aan de snelweg, Truus is erg bang, kan dit wel, mag dit wel. We gaan het zien. Als we ‘s morgens wakker worden staan er naast ons een hele rij met vrachtwagens, deze eerste begint om 4 uur al te rijden.

Morgen vroeg op pad richting Jasper, we verlaten dan British Colombia en gaan dan door naar de Koa in Hinton Alberta, een eindje rijden vanaf Jasper.

21 mei

Vanmorgen werden we al vroeg gewerkt door de vertrekkende vrachtwagens die bij ons op de parkeerplaats hebben overnacht.

We vertrekken om 7 uur BC time en komen na een uur in Jasper aan, door de tijdgrens is het hier inmiddels al 9 uur.

We gaan ontbijten in het centrum, doen de nodige aankopen en vertrekken na de lunch naar de KOA in Hinton.  Onderweg stoppen we op verschillende mooie uitzicht punten. Laura heeft de KOA voor ons allen gereserveerd en betaald zodat we gelijk een mooie plek krijgen aangewezen. 

Morgen gaan we met onze camper terug richting Jasper naar het Maligne Lake, dat was het plan dus. Maar er is gisteren 20 cm sneeuw gevallen en de toegangsweg is geblokkeerd.

22 mei, het is zondag en we hebben de planning weer moeten omzetten. Het weer bepaalt onze route in de vakantie, we plannen de route noord op Hwy 40 omdat daar vaak beren en een grizzlybeer gezien is.

Onderweg zien we van alles, maar geen beren. Uiteindelijk keren we weer om en rijden naar Hinton om bij de Walmart en Fraserway broodjes en drinken te halen. Gezamenlijk lunchen we met broodjes en soep in de knusse camper van ons. En keren terug naar de camping.

We vertrekken vanmorgen al vroeg richting Banff, onze volgende overnachtingsplaats. Door het drukke vrije weekend in Canada hebben we nu het weekend voorbij is een plek voor drie campers kunnen reserveren. Het reserveren per telefoon is Laura gelukt na precies 37 minuten. Probleem is iedere keer het Nederlandse telefoonnummer dat ze niet begrijpen/snappen en niets kunnen verwerken in hun systeem. Maar het is ons gelukt. Ik betaal maar gelijk voor drie campers.

We vertrekken via Jasper naar Banff over de Icefields Parkway en voor we Jasper bereiken zien Luuk en Laura al een beer langs de weg. Evenlater nog weer eentje, niet zo groot als de beer die we eerder zagen, maar toch ook deze kunnen we afstrepen op ons lijstje.

Op de weg naar Banff bezoeken we de ene na de andere mooie view points, zoals de Athabasca Falls, Sunwapta Falls en komen aan bij die Columbia Icefield, waar we de gletsjer kunnen bekijken. In de loop van de afgelopen twintig jaar is deze gletsjer wel erg veranderd. Je ziet hier de opwarming van de aarde wel erg veel invloed heeft gehad. Uiteraard gaan Laura, Luuk en Mark een poging  wagen dichter bij de gletsjer te komen, wij trekken ons terug voor de lunch in de camper.

Na de lunch rijden we door naar de camping in Banff. We overnachten op de Tunnelmountain II campground. Toch goed dat Laura en ik de camping hebben geboekt, ook hier weer volle bak.

Al met al een lange dag rijden, zo niet de langste dag, maar ook een van de mooiste dagen van onze vakantie.

Nog 1 dag in Banff, we vertrekken met de shuttlebus vanaf de camping naar het centrum. Hier stappen we over naar de shuttlebus die ons naar de Banff Gondela brengt. Met de shuttlebus weer terug naar het centrum waar we de laatste inkopen doen en een laatste lunch nemen. De bus brengt ons voor 1 dollar weer terug naar de camping.

Morgen de laatste dag richting Airdrie Alberta voor de laatste overnachting in Canada.

We overnachten in Cochrane op Spring Hill RV Park, handig als laatste overnachting op 35 minuten van Airdrie.

Het is de dag van het inpakken van de koffers en het schoonmaken van de campers. Morgenvroeg op tijd naar Fraserway om de drie campers weer in te leveren en terug te keren naar Nederland.

We zien als ervaren camperaars dat Luuk, Laura en Mark nu wel erg moe zijn. Voor hun was dit ook een enerverende reis .

Al met al een geweldige reis met ontzettend veel hoogte punten. 

We worden vriendelijk ontvangen, wij leveren de drie campers weer in, verrekenen de gemaakte onkosten, zoals de taxirit bij aanvang en worden met de shuttle naar het vliegveld gebracht.

Einde van de reis.

De mobiele eenheid wacht op het inchecken bij de KLM in Calgary.

Inchecken gaat nu erg vlot, alleen ik moest natuurlijk weer worden gecontroleerd.

Verder is het heel rustig op het vliegveld en we vliegen keurig op tijd met de KLM naar Schiphol terug.

de buren halen ons weer op met het gehuurde busje en iedereen is weer veilig thuis.

nu begint de jetlag, dat dit keer meer dan een week heeft geduurd.