Na een rustige vlucht met Air Transat komen we 10 uur later op zondagmorgen om 10.30uur aan in Vancouver. We vertrokken om 9.30 uur.het tijdsverschil is dan ook behoorlijk. Het weer is prima. Met de metro naar het centrum verloopt soepel. Aangekomen in Buchan hotel is het vrij donker. Na de hevige storm van afgelopen zaterdag is de stroom uitgevallen. Het verschil met hotel Citizen M waar we in Amsterdam verbleven voor vertrek, is toch wel behoorlijk. Vooral als je ziet dat het toch wel ietwat gedateerd is. We besluiten om een wandeling te maken door het Stanley park, althans een klein gedeelte daarvan, met uitzicht op de skyline van Vancouver. Dit park met zijn geweldige cederbomen nodigt uit om uitgebreid te worden bezocht. In het hotel is inmiddels weer licht, dat betekent een warme douche. In de buurt zijn veel kleine restaurants. We kiezen voor een eenvoudig Italiaans restaurantje. Toch wel moe van de lange dag is het om 22.00 uur mooi geweest. In de avond begon het te regenen. Maandagmorgen 31augustus genieten we van een goed ontbijt in gezelschap van enkele Amerikanen, die een cruise naar Alaska gaan maken. Goed uitgerust de stad verkennen. We hebben ons tegen de regen gewapend met elk een paraplu. Door een gaslek is een gedeelte van de stad afgesloten. We belanden onwillekeurig bijna in de opnames van een TV-serie. Helaas hadden ze al voldoende figuranten. Via Chinatown komen we terecht in een toch wel mindere buurt van deze stad, waar we snel doorheen lopen. Langs de haven lopen we weer naar het hotel. [Foto 1] Eenmaal in het hotel houdt het eindelijk op met regenen.

Het versturen van blogs lukt steeds niet. Bovendien het programma van Travelhome de tekst niet op. Dus iedere keer opnieuw intikken.misschien dat deze doorkomt. Ik blijf het proberen.

1 sept. We gaan fietsen langs de kust van het schiereiland Stanley Park. Het vroegere jachtgebied van de indianen. Wij komen uit bij een tiental meters hoge mooi beschilderde totempalen. Prachtig gezicht. We kijken weer uit over het water naar Vancouver met zijn hoge gebouwen. We zijn niet de enigen die deze weg volgen. Wandelaars, hardlopers en fietsers maken volop gebruik van deze route. Het lijkt wel of alle inwoners van deze stad sportief zijn. Dat is dus niet zo. We fietsen vervolgens over de Burrard Bridge naar Granville Island. Een schiereiland met een oud industrieterrein met vervallen loodsen en fabrieken, die ze hebben voorzien van nieuwe fundering en een frisse kleur. Winkeltjes, universiteit en ontzetten grote markthal met onvoorstelbaar veel keuze op het gebied van Food. We fietsen weer terug. Het begint weer te regenen. ' s Avonds een lekkere Mexicaan. Nou dat viel wel effe tegen. Hadden we misschien iets duidelijkere uitleg moeten vragen! Ik stuur deze mail zonder foto' s, want ik heb het idee dat dit het probleem is van het niet kunnen versturen van mijn. Blog.groeten.

voordat we de camper ophalen wandelen we nog even naar het Stanleypark. We zien daar 3 kleine diertjes lopen. Het blijken Racoon te zijn. Daar heeft Racoon (de band) haar naam van. De taxi staat er om 13.30 uur en de Indiase taxidriver zet ons 45 min later af. We krijgen een filmpje te zien in het Nederlands en een korte uitleg van een Japanner.dan hobbelen, na nog even wat nadere uitleg, de autoweg op. Het is wel effe wennen. We rijden richting Hope, dus naar het Oosten langs de grens met v.s. Dit betekent af en toe langzaam rijden. Dus het schiet niet echt op. Om 6 uur rijden we een prima camping op. We brengen onze charmes in de strijd en een Duitse Kok is nog bereid om ons te voorzien van een lekkere schnitzel met gebakken aardappelen en mayonaisse. We kijken uit naar de volgende dag.

voordat we de camper ophalen wandelen we nog even naar het Stanleypark. We zien daar 3 kleine diertjes lopen. Het blijken Racoon te zijn. Daar heeft Racoon (de band) haar naam van. De taxi staat er om 13.30 uur en de Indiase taxidriver zet ons 45 min later af. We krijgen een filmpje te zien in het Nederlands en een korte uitleg van een Japanner.dan hobbelen, na nog even wat nadere uitleg, de autoweg op. Het is wel effe wennen. We rijden richting Hope, dus naar het Oosten langs de grens met v.s. Dit betekent af en toe langzaam rijden. Dus het schiet niet echt op. Om 6 uur rijden we een prima camping op. We brengen onze charmes in de strijd en een Duitse Kok is nog bereid om ons te voorzien van een lekkere schnitzel met gebakken aardappelen en mayonaisse. We kijken uit naar de volgende dag.

3-9-15 Op tijd eruit. we wandelen naar Bridal Falls. Een waterval van 120 m, op 15 min. Wandelen van onze camping . Na getankt te hebbe, wat we volgens mij geregeld gaan doen, gaan we de autoweg op. We echter nog net op tijd een behoorlijke file en besluiten een parallelweg te nemen. Deze blijkt dood te lopen. We horen inmiddels op de radio, dat er geen doorgaand verkeer mogelijk is tot 14.00 uur. We besluiten even terug te rijden naar de Wallmarkt in Chiliwack. We gaan ook nog effe naar de slijter om wat alcohol in te slaan.Die verkopen ze bij de Sup. niet. We rijden om half 2 aan, en zien dat we kunnen doorrijden. Na bezoek infocentre in Hope rijden we naar Othello Tunnels. 5 spoortunnels die omgetoverd zijn in een mooi wandelpad met uitzicht op kloof .Hier zijn scenes opgenomen van de Rambo films. Mooie natuur. Vanhieruit naar onze camping is op loopafstand.

inmiddels is het vrijdag 4-9-15. Om 9.00 uur vertrekken we richting Kelowna. GPS op mijn mobiel geeft blijkbaar een andere richting aan dan dat we van plan waren te volgen. Dit kost ons wel wat tijd, maar dat moet voor lief nemen. Even buiten Hope is in de jaren 60 een complete bergflanken naar beneden gestort. Je kunt dit nog steeds zien. We rijden door Manning Provincial Park. Een bosrijk gebied. De weg wordt glooiender en heuvelachtiger. We rijden door Keremeos, omgeven door fruit- en groenteplantages. We zien ook overal langs de weg fruit en groentewinkeltjes. Vanhieruit rijden we naar het noorden. We halen een folder met campings op bij het infocentre in Penticton en rijden via de westkant van het 100 km langen Okanagan Lake verder noordwaarts. De natuur wordt steeds mooier en het meer aan je rechterkant biedt af en toe mooie uitzichten. In Suummerland besluiten we een camping op te rijden voor de nacht. Deze is helemaal volgeboekt. Op parkeerplaats mogen we wel staan tegen hetzelfde tarief. We rijden stukje terug, waar meer campings liggen. We nemen de eerste de beste en komen terecht in een boomgaard. De eigenaar is er niet. Dus we sluiten stroom en water aan. Later rekenen we wel af. Blij dat we snel wat gevonden hebben. De buurman, uit Dresden was al op meerdere campings geweest waar het vol was. Maandag is het Labour-partij. Dat betekent dat ze nog een lang weekend hebben voordat de kids naar school moeten.Het weer is nog prima voor een korte wandeling. Het was een mooie route.

ik probeer de foto van Vancouver door te sturen

zaterdagmorgen 5 sept. Het is zonniger maar fris. We vervolgen onze route langs het Okanagan Lake aan de linkerkant. Deze is heuvelachtig, maar ligt tegen het meer aan zodat we kunnen genieten van de uitzichten. Door een mooie vallei naar Salman Arm . het laatste gedeelte naar Revelstoke houden we het niet meer droog. Revelstoke is een klein leuk stadje met een rangeertreinstation. Revelstoke campground West is een prima camping om de nacht door te brengen. Om 1100 uur horen we nog het rangeren van de treinen.

Zondag 6 sept. We vertrekken vroeg. Na 5 min maken we de 1e wandeling. Skunk Cabbage Trail. Pad met vlonders door moerasgebied. Mooie grote soort kookplanten. Vervolgens naar Giant Ceder Trail. Wederom houten vlonders op verschillende verdiepingen. Oud bos tot 500 jaar oud. Als deze dood zijn staan ze soms nog 125 jaar.de mist hangt in de bergen maar de weg naar Field is prachtig. We rijden over zandpad met gaten . Na 2 km parking. Daarna nog een moeilijk pad naar Wapta Falls. Met donderend geweld valt het water naar beneden. Zeer indrukwekkend. We rijden nu het Yoho Nat. park in. We hebben vroeg een camping genomen om niet voor verassingen te staan. Echter geen elektriciteit. Het wordt -2 graden. Dit betekent om een uur of 10 dat we geen licht of verwarming meer hebben. Dan maar vroeg onder de wol.

Maandag 7sept. Heerlijk geslapen. Snel opfrissen en rijden om camper warm te krijgen.het regent ook nog. Leuk begin can de dag. Is anders. We rijden naar Emerald Lake 15 min van camping en ontbijten eerst. De bergen hangen in de mist en het regent nog steeds. We wandelen rondom dit smaragd groene meer. Er komt geen zonlicht door dus dit is geen goede duikplank. Toch mooie wandeling. We rijden terug en gaan naar Natural Brigde. De naam zegt het al. We rijden door naar Banff. Bij info centre horen we dat Johnston Canyon morgen in reparatie gaat. Dus rijden we 25 km terug om deze te gaan bewonderen. Ook weer schitterde natuur. Met mooie kleurige begroeiing. De dag is toch nog geslaagd ondanks het shitbegin.

8 sept. WiFi is is hier blijkbaar een luxe. Foto's kan ik niet in log plaatsen. Jammer. We zijn nu in Alberta. Het is een uur later ivm tijdsverschil.we rijden naar Banff. Echt een toeristenstadje met veel winkeltjes en gezellig centrum. Het ligt op 1500 m. Jose had het zo koud dat ze een trui en handschoenen gekocht heeft. Komen we ook nog een echtpaar tegen uit Heusden of Jose bij de Schop werkt. Je bent ergens bekend van! We rijden in de middag naar de Vermillion Lakes. Een prachtig wild- en vogelparadijs met op de achtergrond de bergen.We rijden terug naar onze camping die prachtig gelegen is met de bergen om je heen. Dat is niet zo vreemd, want debergen zie je overal.we wandelen de Hoodoo Loop met uitzicht op fairmont Banff hotel. Een gebouw al een eeuw oud en bedoeld voor de rijken. We rijden verder naar Lake Minnewanka . Het grootste meer in de omgeving. Destelbergen met bootjes en op de achtergrond besneeuwde bergtoppen wanen we ons in Alaska. Uitkomendbij Johnston Lake stoppen we ook even en zien tot onze verrassing dat het het een zeer lieflijk fotogeniek meertje is. We rijden terug naar de camping waar nog Een 300 andere Campers staan.. Snachts horen we nog geluiden van een eland of meerdere. Blijkbaar waren deze de nacht ervoor ook al op de camping op jacht naar voedsel. Er wordt dan ook dringend gewaarschuwd voedsel in de gesloten containers te deponeren.

woensdag 9 sept. We stappen op tijd op, en rijden naar Sunshine Meadows. 10 verderop.wewillen de shuttlebus nemen, die je 5 km steil omhoog rijdt. We wachten tot 1100 u. En hopen dat de bewolking boven de bergen wegtrekt. 50 % kans. Deze wandeling is een van de mooiste in de omgeving en willen we dan ook heel graag lopen. Het is bewolkt en af en toe komt de zon door Het is een schitterende wandeling op 2200 m langs 3 lieftallige meertjes en een schitterende omgeving. Na 2,5 uur zijn we weer terug en pauzeren we een half uurtje en moeten weer met de gele schoolbus naar beneden. We stoppen onderweg even om 2 hertjes op de foto te zetten en gaan via de Highway naar Lake Louise. De heenweg hebben we de toeristenroute Bow Valley Parkway genomen, maar de weidse uitzichten op de autoweg doen daar niet voor onder. We rijden rechtstreeks naar de Lake Louise Camprground. Ook een grote camping naast de spoorweg. De treinen laten duidelijk van zich horen als ze voorbij rijden. Ook snachts.Het is snachts pikkedonker. We bellen nog effe met de hulpdiensten van Cruise Canada de camperverhuurder. We hebben een lekkage van de afvoer en een barstje in de ruit. Morgenvroeg moet ik maar terugbellen.

Donderdag 10 sept. Vandaag belooft het een mooie dag te worden. We rijden naar het meer, dat uiteraard net als de plaats ook Lake Louise heet. Plek voor parkeren is er nog voldoende omdat we op tijd zijn. Parkeren kun je hier overal gratis, dat is wel prettig. We lopen langs de oever van het meer en als we omkijken zien we Chateau Lake Louise in volle omvang. Het kan 1000 gasten herbergen. Dit zijn dan ook veelal Aziaten .Na 2 km aan het eind van het meer komt het melkachtige water in het meer. Het meer is helder blauw. Door het bos en langs de bergwand lopen we naar de plain of the six glaciers. Het pad is af en toe smal, dus je moet je goed je concentreren om niet naar beneden te kukelen. Gevaarlijk is het niet. Aan het eind van de 6 km klimpartij met 400 m. Hoogteverschil hebben we een schitterend uitzicht op de gletsjers, die we door het mooie weer heel goed kunnen onderscheiden.We horen geregeld het geraas van afbrokkelende sneeuw. Met hulpdienst geen contact meer gehad. Probleem is grotendeels opgelost. Met 2 rechterhandjes kun je natuurlijk veel. Het was een schitterende wandeling met t- shirt en korte broek. Nog niet meegemaakt. We gaan nog effe De plaats Lake Louise in. Dit is een toeristisch centrum van enkele winkeltjes, waar alles veel duurder is dan elders. Dus nemen we het hoog nodige en zetten we de stoeltjes buiten en gaan savonds nog effe genieten van het mooie weer.

Vrijdag 11 sept. Het is ontzettend koud als we buiten komen. Maar wel heldere hemel. We rijden naar een ander meer in de buurt, nl. Lake Loraine op 7 km afstand van camping. We hebben een blik geworpen op het meer, het is prachtig.. We kiezen voor een korte wandeling van 3 km heen naar Consolation Lake. Door de bossen, met veel mos en veel paddestoelen en een snel stromende rivier langs je, is het heerlijkwandelen. Het is stralend weer. Aankomend bij het meer zien we bijna geen toeristen. Hier is het zo rustig en de ligging is prachtig. We genieten, buurten met andere toeristen. Man uit Florida vond dat ik goed Engels sprak. Daar hebben de kids toch een andere mening over zei ik. Met een stel uit Calgary teruggelopen. Blijkbaar moest je met 4 lopen, vanwege beren in het bos. Geen beer gezien.we rijden terug en stoppen bij een kruising waar ook 4 stopborden staan. Blijkt dat degene die het eerst komt het eerst mag aanrijden. De Canadezen zijn dan ook rustige rijders en heel galant. Savonds wederom genieten van het mooie weer en we kijken weer terug op een schitterde dag.

Vandaag gaat onze wens in vervulling. Met helder weer de mooiste route van Noord Amerika rijden. Misschien van heel America. We vertrekken om 900 uur. Door de controle met geldig bewijs om Park te bezoeken vallen we van de ene bewondering in de andere. Deze route is 23o km lang en gaat van Lake Louise naar Jasper. We zien besneeuwde bergtoppen, gletsjers, meren, watervallen, canyons in de meest fascinerende kleuren en vormen. Het is onbeschrijflijk wat je in deze ene dag voorgeschoteld krijgt. Helaas kan ik geen foto's bijvoegen. Travelhome zoekt dit uit, maar nog geen oplossing. Als we op de camping in Jasper in het nat. Park ,met 765 campingplaatsen, gaan douchen lopen we ook nog 4 elanden tegen het lijf. Mooie afsluiting van de dag. Nu gaan we alle indrukken nog even verwerken.

zondag 13 sept. Na het onweer vannacht is het langzaamaan aan het opklaren. We lozen onze vloeibare afvalstoffen. Stapt Jose zomaar in de camper van iemand anders. De beschildering van Cruise Canada is dan ook van hetzelfde. Deze vergissing toch tijdig opgemerkt. We rijden naar Jasper om het plaatsje te bezichtigen. Dit is de moeite waard. We zien de buren van de camping in wasserette internetten. Goede combinatie. Doen we ook maar, want 2 weken onder dezelfde lakens (en met dezelfde persoon). We eten nog een hapje en tegen de middag rijden we naar Maligne Lake via Maligne Canyon. We stoppen nog even onderweg bij Medecine Lake en zien een groot gedeelte van een bos wat door brand verwoest is. Bovendien is de waterstand vrij laag door de droge periode in augustus. Op terugweg zien we enkele auto's stoppen. Dat betekent dat er iets te zien is. We zien enkele elanden achter in het struikgewas staan. Een parkwachtster staat er ook bij te kijken. Ik raak met haar in gesprek. Ze laat me een groot gewei zien. Dat blijkt slechts 6 maanden oud te zijn. Tijdens dit gesprek is een cameraploeg van Tv 5 opnames aan het maken van ons gesprek. Helaas wordt het niet in Ned. uitgezonden.Tegen de avond rijden we de camping op. Met camper naar de douche. Gisteravond hebben we te lang moeten zoeken om deze te vinden. Maar ja wat wil je op zo' n grote camping met 1 douchegebouw. Savonds tikt de regen op de camper wat heel goed te horen is. Toch vallen we weer in slaap.

Johnstone Canyon

en Lake Louise . Travelhome heeft programma ge-update. Nu kan ik dus wel foto's bijvoegen.

Maandag 14 sept. Het is licht bewolkt als we om 900 uur vertrekken uit Jasper. We rijden richting Mount Robson. Het wordt bewolkt. Dus deze berg laten we links of rechts liggen. We zien de grootste berg in deze regio helaas niet. We stoppen effe bij grens Van Alberta naar Br. Colombia. We hebben nu weer 1 uur langer de tijd ivm tijdsverschil.als we weer in de bewoonde wereld komen zien we weer de huisjes op de prairie zoals we die noemen. Ontzettende rotzooi van kapotte auto' s en andere spullen.garage of schuurtjes die vervallen zijn met daarnaast de nieuwe schuur. Na 385 km te hebben gereden rijden we de camping in Clearwater op. Camping stelt niet veel voor maar ligging aan Dutch Lake is sprookjesachtig. We rusten effe uit en nemen dan toch nog het besluit om de 3 watervallen in de buurt, die je gezien moet hebben aldus de folders, te bezoeken. De hoogste is 135 m.hoog de andere is niet zo hoog maar ontzettend breed. Helmcken en Dawson Falls. We zitten in de avond nog even te genieten van een glaasje dure alcohol. Het was een vermoeiende dag. De route was minder interessant zodat we ook lekker hebben doorgereden. Je moet immers deze afstand overbruggen.

dinsdag 15 sept. Het is zonnig, maar fris. De vriezer, de koelkast en de cv doen het niet vanmorgen. We gaan tanken en vragen of ze ven kijken naar het gas. De tank is vol en er zit geen lucht in. Een Oostenrijker komt aangelopen en wil ons graag helpen. Uiteindelijk komen we tot de conclusie dat een zekering niet goed is. Bij garage blijkt dat het contact van deze zekering niet goed was. Binnen een minuut zijn we 10 dollar armer. We zijn blij dat het probleem is opgelost. In het westernstadje Clinton gaan we lekker in de saloon koffie drinken. Het valt ons op dat overal waar we komen goede oude muziek gedraaid wordt van de jaren 60/70. We rijden verder en komen in een steeds mooier landschap terecht. Door de Indian Summer die al zijn intrede doet ziet krijgt het landschap een mooiere kleur. De vele vennen en meertjes die we voorbij rijden in een heuvelachtig en bergachtig landschap met dan weer een rivier of een ravijn langs je is schitterend om te zien. Via Marble Canyon komen we aan op de schitterend gelegen camping te Lillooet. We kijken van grote hoogte op de Fraser rivier met zijn bruggen. Dit was een geweldig mooie route, hetgeen door onze Ned. buren beaamd werd.

16 sept. We vertrekken om 9. 30 u en hebben 130 km voor de boeg. De reistijd zal een 4 uur bedragen. Dit klopt ook wel. We rijden dor een bergachtig gebied met af en toe minder goed wegdek. Stijgingspercentages tot 15 %. Maar de camper kan het wel aan. En wij ook wel. We komen langs talloze meertjes. Langzaamaan gaat het betrekken en als we in Whistler aankomen hangen de bergen in de lucht. Geen gondola naar boven. We zetten de camper op "Riverside" en betalen nogal wat meer dan op andere campings. Het is dan ook wel luxer. In de namiddag wandelen we  naar de Village. Het bijna allemaal nieuwbouw. We krijgen de indruk dat met de olympische Spelen in 2010 het gehele dorp uit de grond gestampt is. Wel mooi hoe de constructies zijn van deze gebouwen. In Dewinter is het hier topdrukte.  Whistler is dan ook het grootste en modernste skigebied van Canada. Nu valt de drukte wel mee.

en  

donderdag 17 sept. 2015

Vandaag 18 sept. 2015.

Het is 19 sept. En de regen tikt als vertrouwd op ons dak.

Het is zondag 20 sept. 

Maandag 21 sept. Heldere hemel. Heeft even geduurd, daarom des te aangenamer.

Het is dinsdag 22sept. En wederom een strak blauwe hemel.

woensdag 23 sept.

Het is donderdag 24 sept.