Nog 3 weken....

Door Gwenn op 29 april 2017 15:48
Het aftellen is begonnen. De Canadese Dollars zijn in huis, de ETA aangevraagd en de wandelschoenen (bijna) ingelopen...

Over 3 weken zijn we de koffers aan het inpakken voor onze reis naar Canada. 

Zondag 21 mei vliegen we via Calgary naar Edmonton. Daar zullen we de eerste dagen doorbrengen om te zien waar broer Brian nou inmiddels 3 jaar woont en werkt. 

Op 24 mei zullen we weer naar Calgary vliegen om daar de camper op te halen, ons huisje op wielen voor 2 weken. Door de Rockies (met bezoekjes aan Banff en Lake Louise) zullen we naar Jasper rijden. Vervolgens zakken we via Whistler af naar Vancouver. Na deze stad te hebben bezocht vervolgen we onze weg richting Hope, Kelowna en Revelstroke. Tot slot rijden we via Yoho National Park richting Calgary en vliegen we 5 juni weer naar Amsterdam.

Afhankelijk van de wifi zullen we zoveel mogelijk updates van onze reis geven.

De eerste dagen in Edmonton

Door Gwenn op 24 mei 2017 5:07
Zondag 21 mei vertrokken we al op tijd richting Schiphol voor onze vlucht om 12:25 (met de nieuwsberichten over de drukte en de stress vorig jaar wilde Gwenn vroeg op het vliegveld zijn. Maar alles verliep op rolletjes. De bagage drop-off ging makkelijk en er stond geen rij bij de douane. Wat een meevaller.
We begonnen met een vlucht van 8,5 uur naar Calgary. Film kijken, eten, film kijken, snack en drinken, slapen (Gwenn) of film kijken (Gunther) en we waren er al...Hup door naar de connecting flight. Dit stond allemaal goed aangegeven. Eerst weer door de douane (na wat vragen beantwoorden mochten we het land in...pfff gelukkig), koffer afgegeven en nog eens een douane check. Om 15:00 zaten we dan met 50 mensen in een propeller vliegtuigje dat niet bepaald stabiel was. Gelukkig duurde dit maar 35 min. Op Edmonton Airport stond broer Brian ons al op te wachten.
Na een drankje bij Black Jack's zijn we naar downtown Edmonton gereden waar we ons hotel hebben voor 3 nachten. We kregen een (gratis) upgrade naar een ruimere kamer. Prima! Die avond nog rondgelopen over Jasper Avenue richting Churchill square. Om 22:00 waren we blij dat we onze ogen konden sluiten, het was een lange dag.

De volgende dag zijn we naar de West Edmonton Mall geweest. Dit is een mega winkelcentrum met (gesloten) ijsbaan, zwembad, minigolfbaan en pretpark (inclusief achtbaan met 3 loopings! Maar verder vind ik het gewoon een grote kermis;))
Rond half 4 hadden we het wel gehad met winkelen en zijn we nog naar Elk Island National Park gereden. Na een ritje van een uur kwamen we aan en zijn we bij een meer gestopt. We hebben nog de bizon loop gereden, maar geen bizons gezien....Terug in Edmonton hebben we bij een restaurant in Old Strathcona wat gegeten en toen zat ook deze dag erop.

Dag 3 in Edmonton begon al om 6 uur 's morgens...nice zo'n jetlag :) Na het ontbijt zijn we samen naar het Fairmont Hotel MacDonald gewandeld (Brian hadden we een ochtend vrij gegeven hahaha). Hier hadden we een mooi uitzicht over de Fort Saskatchewan River. Aan de overkant kon je het Muttart Conservatory zien liggen. Via Churchill Square zijn we naar de Albert Legislature Building (parlementsgebouw) gewandeld.
Na de lunch kwam Brian ons weer ophalen. Hij heeft ons eerst zijn nieuwe werkgever laten zien en is nog even langs zijn oude werk gereden. Ook hebben we de huizen gezien waar hij gewoond heeft. Brian zijn vriend Chris wilde ons ook ontmoeten en dus had Brian afgesproken met hem en zijn vriendin bij een restaurant om  samen een hapje te eten. Het was alleen nog wat te vroeg, dus hebben we de tijd doorgebracht in een outdoor winkel. Niet alleen kampeerspullen kun je hier kopen, maar ook geweren in alle soorten en maten lagen er op een rijtje. Jagen is heel gewoon in Canada, maar voor Nederlanders is het toch wat apart om te zien. Gunther en ik hebben op aanraden van Brian muggenspray aangeschaft, schijnt nodig te zijn bij het kamperen.

Onze dagen in de stad zitten er op. We waren al gewaarschuwd dat het geen bruisende stad is en dat klopt. De stad kan je niet vergelijken met een Europese stad dat veel cultuur en historie heeft. Het is downtown vooral erg zakelijk. Ik denk dat we alle highlights wel gezien hebben.

Morgen vliegen we weer met het hobbelvliegtuigje naar Calgary en kan de campertrip beginnen...

De Canadese Rockies

Door Gwenn op 28 mei 2017 15:53

Door Gwenn op 28 mei 2017 18:03

De Canadese Rockies


Woensdag 24 mei werden we wakker in een regenachtig Edmonton. Brian bracht ons naar het vliegveld en we vlogen om half 11 naar Calgary. Na het ophalen van de bagage hebben we het verhuurbedrijf gebeld voor de shuttle naar Fraserway.
Bij Fraserway eerst t papierwerk in rde gemaakt en vervolgens een uitleg over de camper. Rond 14:00 vertrokken we naar de Wallmart voor inkopen en vervolgens door naar Banff. Een rit vol regen, sneeuw en wind. Bij campground Tunnel Village ons aangemeld en nog doorgereden naar het stadje. Het was pas 17:00u. Banff is een leuk wintersportachtig dorp. We zijn ook nog doorgereden naar de Bow Falls. Na 2 uurtjes de omgeving verkend te hebben zijn we naar de camping gegaan. Alles uitvogelen hoe t werkt met ons huis op wielen en later het eten in de magnetron gezet.


De volgende dag ontwaken we vroeg. We hebben goed geslapen maar zijn regelmatig wakker geworden van treinen. Waarom moeten deze zo hard claxoneren!? Na het ontbijt verlaten we de camping en stoppen even voor fotos. Er lopen ook Elk’s rond. Kort in Banff rondgelopen om vervolgens naar een viewpoint te gaan. Hier vandaan zien we de Bow Falls van de andere kant van de rivier.
Rond de middag vertrekken we naar lake louise via de 1A. Een mooie route waar we regelmatig stoppen voor een foto. Ook spotten we de eerste beer van deze reis.
Lake Louise is een mooie plek, maar erg toeristisch. We wandelen wat rond het meer dat deels bevroren en besneeuwd is. Na Lake Louise gingen we op weg naar Lake Moraine. Ook hier was het meer deels bevroren en nog veel sneeuw.
Nadat we weer wat fotos gemaakt hebben gaan we terug naar lake louise Village. Als plaats stelt t niks voor. We tanken en doen wat (dure) boodschappen en gaan naar de camping waar we plek 101 uitkiezen. Het geld moet in een envelop door de brievenbus bij de ingang, er is namelijk geen personeel aanwezig.


Vrijdag 26 mei staat de glacier adventure en skywalk gepland. We vertrekken om 8 uur en stoppen regelmatig onderweg, oa bij Crowfoot Glacier en Bow Lake.
Om 12 uur kopen we in het discovery center kaartjes en kunnen een half uur later al met de bus mee. een gewone bus brengt ons naar de speciale voortuigen die de gletsjer op rijden. Chauffeur Jay is een gezellige gids met de nodige humor. De gletsjer is indrukwekkend maar er zijn een hoop andere toeristen. Het is nog opletten waar je loopt want t is erg glad en op sommige plekken dooit t..Gwenn kan t weten met dr een enkel in t water. Gelukkig zijn de wandelschoenen goed waterdicht.
Na de gletsjer werden we een stuk verderop naar de skywalk gebracht, een glazen loopbrug over een bergkloof. Je moet geen hoogtevrees hebben.
Aan het eind van de middag rijden we over de icefield parkway door naar Jasper en komen 2 beren tegen. We stoppen ook nog bij de Atbasca Falls.
We melden ons om 18 uur bij de camping ‘Whistlers Campground’. Gelukkig hebben we gereserveerd want de meeste plekken zijn al vol. Vervolgens gaan we naar Jasper om wat rond te kijken en eten iets in een restaurant. De biefstuk en spareribs hebben ons goed gesmaakt. Terug op de camping hebben we daar nog wat rondgewandeld voor het slapen gaan.


Zaterdag is de laatste dag in de bergen. We slapen een beetje uit en gaan om half 10 naar de Jasper Skytram. Met een gondel gaan we de berg op, wat een mooi uitzicht geeft over de omgeving. We wandelen nog verder de berg,een steile weg met rotsen en sneeuw. Wat zijn we toch sportievelingen. Het is best een zware tocht en helemaal de top bereiken we niet. Na 1 km bergop lopen hebben we al een erg mooi uitzicht en het laatste stuk is door de sneeuw. Vooral Gwenn vond het zo wel mooi geweest.
Tegen de middag staan we weer beneden en besluiten bij Tim Horton’s in Jasper te lunchen voordat we naar Maligne Lake rijden. Het is een mooie weg om te rijden van Jasper naar Maligne Lake en we komen alweer een beer tegen. Na een ritje van een uur komen we aan. Net als de vele andere meren die we gezien hebben is ook dit meer deels bevroren.
Lang blijven we hier niet en rijden terug. We zien veel mensen stil staan op de weg...jaa weer een yoghi beer ;). Bij Medicine Lake stoppen we even voor wat fotos.
In Jasper aangekomen gaan we eerst een wasje draaien in de wasserette. We doen ernaast boodschappen en koken op de camping. Net als iedereen op de camping eten we buiten aan de picknickafel. Na de afwas word de camper weer klaargemaakt (water aanvullen en tanks geleegd) voor de rest van de reis en frissen we ons op onder de douche.






Van Jasper naar Whistler

Door Gwenn op 30 mei 2017 5:22

Zondag 28 mei verlaten we Jasper en rijden richting Mount Robson National Park.We passeren de grens van Alberta naar Britisch Columbia en mogen de klok een uurtje terug zetten. We stoppen even bij t Mount Robson Visitor Center en gaan dan door naar Blue River. Bij de Blue River safari kopen we kaartjes voor een boottochtje Beren spotten. We schrikken van de prijs. Iets na 12 uur zitten we met tien man in een bootje met gids Jaima voor het komende uur. Het is geen weggegooid geld want ze zien inderdaad beren. Eerst eentje alleen en later op een andere locatie een groepje van 3.

Na 14:00 vertrekken we richting Clearwater. We melden ons bij Dutch Lake resort. Op het eerste zicht niet de meest mooie camping maar de jongen aan de balie is vriendelijk en we krijgen een mooi plekje aan t water. Later blijkt dat we een mooi uitzicht over een meer hebben. Het toiletgebouw met 2 wc’s en een douche doet me denken aan schoolkamp.De luxe van Europa moet je niet verwachten en de faciliteiten zijn soms verouderd, maar het is zeker schoon en netjes.Wij rijden nog het Wells Gray National park in om de 3 watervallen te bezoeken voordat we de camper op plekje 18 installeren. Eerst zien we Dawson Falls, vervolgens Helmcken Falls en op de weg naar beneden Spahat Falls (deze afslag hadden we op de heenweg gemist).We koken avondeten en zitten nog even buiten. Het was een erg warme dag maar die avond is de temperatuur wat aangenamer.

Na een goede nacht slaap, hoewel we wel even wakker werden van het tikken van de regen op de camper, is het een zonnige dag. We starten rustig op en vertrekken rond half 10 naar de Walmart in Kamloops voor inkopen. Rond 13:00 rijden we verder naar de eindbestemming van deze dag, Whistler. Hoewel het ‘maar' 320 km is, gaf de gps aan het een ritje van 4,5 uur zou zijn. Dat is lang! Maar later begrijpen we waarom. Je kan in de bergen vaak niet harder dan 60 km per uur en de bochten kun je soms maar met 30 km per uur nemen. En, de wegen zijn niet altijd even goed als in Nederland (vergelijkbaar met België, dus Günther voelt zich thuis haha). Over de laatste 120 km doen we bijvoorbeeld zo’n 2 uur.Het was een lange rit, maar de omgeving is prachtig. Achter elke bocht een ander uitzicht, tig kleuren groen en mooie meren. Wat een divers landschap!

Tegen de avond arriveren we bij Riverside Resort en reserveren plek S4. Net als gister is het een campground met wifi. Dat is toch wel fijn! We gaan eerst naar Whistler Village om iets te eten. Het is een leuk plaatsje waar in 2010 de Olympische winterspelen zijn gehouden. We willen gaan eten bij The Old Spaghetti Factory. Hier blijkt t druk te zijn maar na iets meer dan een half uur kunnen we aan tafel. We bestellen een hoofdgerecht en blijkbaar is er een soep of salade vooraf inbegrepen. Het is allemaal erg lekker en dat voor schappelijke prijzen (als je het omrekent naar Euro’s is het best goedkoop, dit komt  doordat de Canadese Dollar zo laag staat). Het is 21 uur als we de camper op z’n plekje zetten. 

Morgen zijn we van plan een zipline excursie te doen en rijden dan door naar Vancouver. 

Na bomen en bergen naar big city Vancouver

Door Gwenn op 01 juni 2017 3:53
Dinsdag 30 mei worden we wakker in een regenachtig Whistler. De weersvoorspellingen zijn ook niet al te best. Het blijft inderdaad de rest van de dag regenen. Vanwege het slechte weer besluiten we ook om de zipline niet te doen. Je 2,5 uur lang zeiknat laten regenen terwijl je aan een koord van de berg naar beneden suist voor veel geld....no thanks (als we ooit eens terugkomen doen we het wel, laten we dan hopen op beter weer!).
We verlaten rond half 11 de camping en gaan nog wel even het stadje in. Je moet toch iets ondanks het weer en dus struinen we de winkels wat af. Net als Banff is Whistler een gezellig wintersportdorpje.
Tegen 14 uur verlaten we Whistler op weg naar Vancouver. We vullen de camper met wat benzine en stellen de gps in op de volgende camping die we voor 2 nachten gereserveerd hebben. Het zou een uur en 45 minuten duren om een afstand van 110 km af te leggen.
Het is nog altijd slecht weer en het zicht vaak beperkt onderweg. Het is wel een mooie route door de bergen en langs water. Bij mooi weer zal het er vast nog mooier uit hebben gezien.
Rond 17 uur zetten we de camper op plek 78. Echt een mooie camping, zoals de anderen campings in de natuur, is het niet. Dat hadden we ook niet verwacht bij een stad. Het sanitairgebouw is wel erg netjes en vrij modern en daarnaast is de wifi goed. We besluiten deze avond lekker binnen te blijven en gaan de volgende dag de stad verkennen.

De wekker gaat vroeg voor een lange dag in de big city. Als we naar buiten kijken is het bewolkt maar het regent niet meer. Het droge weer en een temperatuur van zo'n 18 graden is prima om Vancouver te verkennen. We gaan te voet over de Lions gate Bridge (waar onze camping aan ligt) naar Stanley park. We wandelen eerst naar prospect point en vervolgens door het groen en langs het water naar de totem palen. Dat was al een flinke wandeling zo in de ochtend! Bij de totem palen is een stop van de hop on hop off trolley (bus). We stappen hier op om de groene loop te doen. Lekker toeristisch! Op deze manier zien we al veel van de stad (en we hoeven niet te lopen, want dat hebben we al veel gedaan!). Bij Canada Place stappen we uit. Dit is ook het punt waar je van de groene op de rode loop kan overstappen. Het is inmiddels lunchtijd en gaan bij de foodcourt wat te eten scoren. Die foodcourts zijn trouwens erg leuk...Het is net een groot restaurant, maar je hebt wel een stuk of 10 verschillende verkooppunten/-balies waar je eten kan kopen (bijvooorbeeld Subway, McDonalds, Fatburger). Gwenn nam een broodje van de Subway en Gunther had bij een Aziatisch tentje noodles gehaald. Super handig dus zo'n foodcourt als je beide zin hebt in iets anders, maar je kan het wel samen opeten aan een tafeltje ;)
Na het eten gaan we naar de Vancouver Lookout. Hier heb je een uitzicht over de hele stad. We bekijken de stad van grote hoogte, maken wat foto's en gaan weer verder. We lopen terug naar Canada Place om hier op te stappen op de andere trolley tour. We rijden eerst naar Granville Island en dan via Yaletown en Chinatown naar Gastown. Bij Gastown stappen we uit. Het is een leuke wijk om rond te lopen. We zetten Gassy Jack op de foto en de beroemde Steamclock. We hebben geluk dat de klok ook nog een deuntje speelt als we er zijn. Het is nog te vroeg om te gaan eten, wat we wilden doen in Gastown bij The Old Spaghetti Factory (ja daar zijn we al geweest in Whistler, maar dat was goed bevallen) en dus lopen we nog terug naar Canada Place. Hier ligt een cruiseschip van de Holland America Line en verwachten dat deze bijna gaat vertrekken aangezien alle gasten en bemanning op het dek staan voor veiligheidsinstructies. Dat willen we wel even zien. We raken aan de praat met een Nederlands stel die deze ochtend van die boot is afgekomen na een weekje Alaska. Een aanrader zeggen ze! Nou als we over een paar jaar wellicht teruggaan naar Canada, de reis maar combineren met een boottochtje.
Als het schip is vertrokken gaan we naar het restaurant waar we wederom netjes geholpen worden en goed eten.
Volgens de stappenteller hebben we deze dag al wel 20 km gelopen en terug naar de camping lopen zou nog een km of 7 zijn (ofwel 1,5 uur). We nemen voor een paar dollar de bus :) Voordeel van de bus is dat we geen last hebben van de regen, want het is inmiddels weer begonnen met regenen.


Terug naar de natuur

Door Gwenn op 05 juni 2017 5:21
Op 1 juni gaat de wekker om half 8 in het regenachtige Vancouver.We hebben gepland staan om naar de Capilano Suspension Bridge te
gaan, een hangbrug van 137 meter lang. Er is ook een alternatief in de buurt, die een stuk goedkoper (obv donatie) is, maar die is
maar 68 meter. Wij kiezen voor de toeristische brug. De website van de Capilano Suspension Bridge geeft zelfs 10 goede redenen om te
gaan bij regen, dus we gaan. We lopen als eerste over de beroemde brug. Tijdens de wandeling krijg je een mooi uitzicht over de kloof die je oversteekt en de rivier. Aan de overkant beland je in een regenwoud. Een prachtig groen park met verschillende wandelpaden en een Treetop Adventure. De Treetop Adventure is een looproute hoog in de bomen over verschillende bruggetjes. Erg leuk! Als we dit allemaal gezien hebben, gaan we terug de wiebelbrug over. Aan deze kant van de kloof is nog de Cliffwalk. Je loopt hierbij over een smal pad langs de wand van de kloof, tussen de bomen en boven de rivier. Gelukkig hebben we geen hoogtevrees! We spenderen zo'n 2,5 uur in het park en stellen vervolgens de gps in om naar de Hell's Gate tram te gaan.
In principe moeten we gewoon over hwy 1, maar de navigatie besluit iets anders als we buiten Vancouver rijden. Hij stuurt ons van de
weg af. Wij denken dat het is om de tolbrug iets verderop te ontwijken. Voordeel is dat we moeten eten en hierdoor langs de
MacDonalds komen. Als we onze weg vervolgen komen we na een tijdje toch weer op de hwy 1 terecht. Waarschijnlijk veel tijd verloren
en maar een paar kilometer verder gekomen.
Uiteindelijk komen we om half 4 aan bij de Hell's Gate tram. Het is hier rustig en we kunnen meteen in de gondel die ons naar de
overkant van de kloof brengt over een wilde Fraser rivier.We hangen hier een uurtje rond en rijden dan naar Hope. We reserveren een
plekje op campground Wild Rose en gaan dan naar het stadje om een hapje te eten. Veel stelt deze plaats niet voor. We besluiten bij
Rolly's, een soort ouderwetse diner, wat te eten. We eten goed voor een lage prijs en het personeel is vriendelijk. Als we terug op
de camping zijn, bekijken we nog even het reisschema voor de laatste dagen.

Na een nacht met regen worden we wakker als het buiten droog is in Hope. Zelfs de zon komt een beetje door dus dat geeft hoop voor de rest van de dag ;) Rond half 10 vertrekken we voor een lange rit van zo'n 450 km. Het eerst deel gaat via Merritt naar Kelowna. Het is een mooie, afwisselde omgeving om door te rijden. Een bergachtig landschap met veel groen en af en toe besneeuwde bergtoppen.
Kelowna oogt als een gezellig stadje met veel bedrijvigheid. We zien het als het Saint Tropez van Canada. Inmiddels schijnt de zon
volop en is het lekker warm. We lopen langs het water, het Okanagan meer, en door het parkje. Daarna gaan we een straat in om iets te
eten te zoeken. We eindigen in een broodjeszaak.
Dan is het tijd om verder te gaan naar Revelstoke, want dat is nog een uurtje of 3 rijden.
Als we Kelowna uit rijden, rijden we langs een mooi groot meer. Verder zien we veel wijnvelden, waar de streek om bekend staat.
Mochten we naar Canada emigreren, kunnen we nog de nieuwe Posjes (Helemaal het Einde, rtl4) worden ;).
Het is half 6 als we Revelstoke binnen rijden, maar rijden eerst nog een km of 4 verder naar Williamson's Lake campground. Het is een
gemoedelijke camping aan de rivier en we worden verwelkomd door een ouder echtpaar. Voordat we onze camper op plekje 46 zetten,
rijden we terug naar het stadje om iets  te gaan eten. We belanden bij steakhouse Zalas en eten wederom goed.
Terug op de camping wandelen we wat rond en zitten we bij de camper. Gunther gaat hout halen, omdat hij toch wel graag een vuurtje
wil stoken in de firepit :D.

Als we zaterdagochtend onze ogen openen, is het een zonnige dag. Als we om half 10 vertrekken van de camping gaan we eerst in de
richting van Mount Revelstoke National Park voor de Meadows in de sky parkway. Dat zou volgens een reisgids een mooie route zijn de
berg op met verschillende mooie uitzichtpunten. Als we het park binnenrijden krijgen we bij het info huisje een plattegrond en de
mededeling dat we niet helemaal de berg op kunnen. De weg is deels afgesloten door de sneeuw. Jammer! We zouden wel verder te voet kunnen, maar dat blijkt nog ver te zijn en de paden niet goed begaanbaar. We rijden tot waar we kunnen en stoppen bij verschillende viewpoints. Het hoogste punt dat we kunnen komen is Monashee Viewpoint en van daaruit heb je een overzicht over de vallei met de plaats Revelstoke, de bergen en de rivier.
We vervolgen onze weg naar Roger's Pass (Glacier National Park). Hier is vrij weinig te zien en beleven. Er is wel een Visitor
Center, maar de wandelpaden blijken dicht te zijn. Weer die sneeuw zeker!? Al vermoeden we ook dat deze gesloten zijn ivm beren (er
hangen oranje lintjes aan de bomen en dit zijn markeringen als er beren gesignaleerd zijn).
We eten een broodje en rijden door naar Field (als we Roger's pass zijn gepasseerd moet de klok weer een uur vooruit). Hier wilden we
de Takakkaw Falls gaan bekijken. Maar het is de dag van de gesloten wegen en ook hier kunnen we de berg niet helemaal op. We stranden op de plaats waar de Yoho River en de Kicking Horse River samen komen. Het water komt met een hoop geweld uit de bergen. Iets wat we overigens overal wel zien. Door het vele smeltwater zijn de riveren woest en staat het water overal hoog. We maken wat foto's en vervolgen onze weg naar Lake Louise. We gaan naar de campground waar we al eerder overnacht hebben.
Het is half 6 als we hier aankomen. Het verschil met de vorige keer is, dat er nu iemand in het aankomsthuisje aanwezig is.
Waarschijnlijk vanwege het weekend en de drukte. Dus ipv zelf een plek kiezen en geld in een envelop doen, krijgen we plek 143
toegewezen en betalen we aan het huisje. We worden nog gewaarschuwd voor beren (wat ze vrijwel overal wel doen), want deze zijn de afgelopen 2 dagen gezien in de buurt en op de camping.
We hebben lekker buiten gegeten, zijn nog een stukje gaan wandelen langs de rivier en doen lekker burgerlijk 2 potjes Yathzee.

Zondag is alweer de laatste dag, voordat we maandag naar huis vertrekken. We hadden in ons vooraf opgestelde reisplan (die we heel
goed hebben opgevolgd alle dagen) gepland staan om de stad Calgary te bezoeken. Echter hebben we enkele dagen geleden besloten om nog eens naar Lake Louise te gaan. Toen we hier eerder waren, was het meer nog erg bevroren en we hopen nu meer water te zien ;). We hebben geluk en aanschouwen het mooie blauwe meer. Het is er ook een stuk drukker dan de vorige keer, waarschijnlijk omdat het weekend is. We wandelen rond, maken gebruik van de gratis wifi van het hotel (als het maar gratis is voor die Nederlanders haha) en
gaan weer verder op pad. Nu we toch in de buurt zijn, gaan we ook nog naar Lake Moraine.Hier zien we al dat het wandelpad een stuk
minder besneeuwd is dan de vorige keer en besluiten het pad te bewandelen. Het gaat omhoog de berg op en het geeft een mooi uitzicht over het meer. Ook hier weer mooi, blauw water en een stuk minder ijs.
Hierna vervolgen we onze weg naar Banff. Ja, ook hier zijn we al geweest. Toen regende het en nu is het zonnig. We gaan eerst naar de
Bow Falls. Deze waterval vinden we niet mooier dan de vorige keer, zelfs niet nu het niet regent. We gaan nog even de stad in. Als we in een winkel zijn, begint het ineens heel hard te regenen (en dat was ook voorspeld). Voordat we naar de camping gaan, eten we (weer) een hapje bij The Old Spaghetti Factory. We hebben deze vakantie al 3 vestigingen gezien, maar het eten is er goed en voor een mooi prijsje.
Na het eten is het nog een goed uur tot de camping in Cochrane. Als we hier aankomen tegen half 9 is de receptie al gesloten. Dan
betalen we morgen wel. Op de deur staat welke plaatsen nog vrij zijn en we zetten de camper op plekje 57. De avond besteden we aan opruimen en het inpakken van de koffer.

Maandagochtend brengen we de camper terug bij Fraserway in Calgary en om 15:00 zitten we in het vliegtuig richting Amsterdam.

Het was een erg leuke ervaring met de camper rond te reizen. We hebben bijna 3000 km op de teller staan (dat wordt trouwens
bijbetalen, aangezien we maar een pakket van 2000 km hadden :p) en de camper heeft dan ook honderden dollars aan benzine opgezopen. We kunnen wel zeggen dat we veel van West-Canada gezien hebben. Het is een mooi land, met vooral prachtige natuur. De Canadezen zijn erg vriendelijk en behulpzaam, alleen met autorijden doen ze soms rare (onbegrijpelijke) acties. Maar zoals we van Brian begrepen krijg je hier nogal makkelijk een rijbewijs.
We komen vast eens terug over een aantal jaar :)

De laatste dag in Canada werd de een na laatste dag. En hoe duur is Canada?

Door Gwenn op 10 juni 2017 19:55
Het is maandag 5 juni als we om half 8 wakker worden. De planning is ontbijten, camper opruimen (koffer is gister al ingepakt), naar Calgary rijden om de camper in te leveren en vervolgens naar het vliegveld met eindbestemming Amsterdam. Dachten we.....het liep even iets anders. 

Tijdens het ontbijt reageerde Gunther ineens niet meer. Hij viel met z'n hoofd naar beneden en z'n ogen draaiden weg. Niet lang nadat hij hiervan was bijgekomen gebeurde het nog eens. Hij was wederom zijn bewustzijn verloren. Gelukkig de tweede keer iets korter dan de eerste, maar je schrikt toch wel. We besloten dat Gunther even ging slapen in de hoop zich daarna beter te voelen. Ondertussen ruimde ik verder de camper op.

Na een half uurtje wat onrustig te hebben geslapen, voelde Gunther zich nog altijd erg slecht. Dilemma, bellen we een dokter of niet. Eigenlijk willen we gewoon om 15:10 uur in het vliegtuig zitten. Met buikpijn gaat Gunther naar het toilet, iets verderop op de camping. Ik ben meegelopen om bij de receptie te betalen voor de overnachting. Als ik klaar ben vraag ik Gunther nog of alles goed is en ga terug naar de camper. Het duurt lang voordat ie terug komt en tegen de tijd dat ik een kijkje wil gaan nemen is hij terug met de mededeling ook op het toilet niet goed te zijn geworden. Dit is niet echt normaal meer. Ik ga de camper weer in en Gunther gaat ondertussen de watertanks met vies water legen. Hij komt aan de deur iets vragen aan mij en ik hoor hem buiten vallen op het grind. Dat is flauwvallen deel 4. Als ie bijkomt klaagt Gunther over hoofdpijn en nekpijn. Het moment dat je bang bent voor meer letsel, dus er moet nu echt een dokter komen. Ik zie de medewerkster van de receptie onze kant op komen (zij kwam nog even de factuur afgeven) en vraag haar 911 te bellen. 

Daarna gaat alles in een sneltreinvaart. De ambulance komt, Gunther wordt op een brancard gelegd en er worden controles gedaan in de ambulance. Fraserway (camperverhuur) is ondertussen op de camping aangekomen om de camper op te halen. Het thuisfront belt met de verzekering (die vlucht gingen we niet meer halen) etc, en ook Brian bood de nodige helpende hand mocht dat nodig zijn (bedankt!). Gauw al onze spullen bijeen geraapt om mee te nemen. Kirk (Fraserway) neemt de bagage mee samen met mij naar het ziekenhuis, terwijl zijn collega de camper terugrijd naar Fraserway. Ik wilde nog dingetjes doorgeven over de camper, maar daar wilden ze niks van weten. Ik moest gauw mee naar het ziekenhuis. 

Rond half 11 was Gunther per ambulance op weg naar Foothills Hospital te Calgary (ongeveer een half uur rijden van de camping in Cochrane) en Gwenn volgde niet veel later met Kirk. Het ziekenhuis was echt een megacomplex en het was nog even zoeken naar de afdeling Emergency. Dan moet je daar in de rij om te vragen waar ze je man hebben gelaten. Blijkt dat ie nog niet in het systeem staat, ander systeem, en gevonden...Daar lag ie aan apparaten met verschillende slangetjes etc op trauma kamer 3. Er volgde een aantal uren van bloedonderzoek, vragen, foto's maken, nog eens vertellen wat er gebeurd was etc etc. Maar wat een vriendelijke en behulpzame dokters en verpleegkundigen! Het werd nog een Belgische afdeling, want het bed naast Gunther werd later nog bezet door een Belgisch meisje dat van een paard was gevallen. Grappig. Nog grappiger was de verslaafde later aan de andere kant. was net een dag vrij uit de ontwenningskliniek, hahaha heeft niet geholpen.

Inmiddels was het allang middag en begon Gunther zich beter te voelen. Nog wel wat licht in zijn hoofd en hoofdpijn, maar naar omstandigheden ging het goed. De uitslagen waren ook goed. Nadat op de foto's niks te zien was, mocht de nekkraag af. Ook het bloed zag er goed uit. Van de trauma werden we om de hoek geplaatst op de eerste hulp afdeling en niet veel later mochten we naar huis, althans het ziekenhuis verlaten. Diagnose is kort gezegd plotselinge bloeddruk terugval. Het spijtige is, is dat er weinig aan te doen is. Tip van de dokter die gespecialiseerd is op het gebied van flauwvallen (die ook nog Nederlandse dokters kenden) is dat er meer zout gegeten en gedronken moest worden. Friet en pizza eten is dus goed. Nou, dat is prima!

Het is 18 uur als we naar buiten lopen. Doodop van alle gebeurtenissen. We wachten op Sheila van Fraserway. Zij heeft een hotelkamer voor ons geboekt en brengt ons daar heen. Wat een service! Wij weten niet hoe we Fraserway moeten bedanken voor hetgeen dat ze voor ons gedaan hebben!

Sheila zet ons af bij het Acclaim hotel vlakbij de luchthaven van Calgary. Ze loopt nog even mee naar de receptie om te checken dat ze wel het speciaal afgesproken tarief aanhouden :) We hebben een fijne kamer, douchen en gaan in het restaurant nog een hapje eten. Gunther barst van de honger en ik heb ook wel honger, maar van alle stress krijg ik amper een hap door m'n keel.

Terug op de kamer bellen we de verzekering dat we een 'fit to fly' verklaring hebben en op de vlucht van dinsdag geboekt willen worden. De beste jongen geeft aan dat de dokter vanaf 9 uur de verklaring kan beoordelen. Nou, dan is dat het eerste wat ie kan doen als ie begint vind ik. 

We gaan slapen en ik zet mijn wekker om 7 uur (15 uur Nederlandse tijd). Ik had gehoopt dat de verzekering zelf al zou bellen, maar helaas moet je daar dan toch zelf achteraan. De dame in kwestie moet 'er even achteraan' en ik zou teruggebeld worden. Als dat een uur later nog niet gebeurd is, hang ik zelf nog maar eens aan de lijn. Ik wil naar huis!

Uiteindelijk krijgen we toestemming om naar huis te gaan en worden we op de vlucht van 15:25 geboekt. Via KLM kunnen we inchecken en onze boardingpassen in het hotel al uitprinten. Om half 12 brengt de shuttle van het hotel ons naar het vliegveld. Daar verloopt alles erg vlot. Ook de vlucht verloopt voorspoedig en eerder dan gepland landen we woensdagochtend op Schiphol. Nog een minidrama bij het parkeren. Ik wil netjes bijbetalen voor de extra uren parkeren. 'Nee mevrouw u bent niet met deze creditcard ingereden'. Echt wel! En nee, ik heb geen ticket gekregen, want ik heb een reservering.Dan maak zo de slagboom maar open, vriend! ;)

Wat kost dat nou, een vakantie in Canada?

Wij hadden de mazzel dat de dollar laag staat, dus wij vonden het zeker niet duur. Wat wel grappig was, is dat een jurkje bij Hollister 65 Canadese dollars kost, maar ook 65 euro. Het jurkje heeft mij ongerekend 49,15 euro gekost. 

Benzine:

Onze rondreis was in totaal 2880 km. Hiervoor is er ruim 800 dollar aan benzine in camper gegooid. Dat komt in euro's neer op ruim 500 euro.

Campings:

De campings waar wij gestaan hebben, variëren qua kosten tussen de 30 en de 70 dollar per nacht. De goedkoopste was de camping in Lake Louise waar we 32,30 dollar betaalden, omgerekend ongeveer 21,30 euro. De duurste camping was Vancouver, deze hadden we voor 2 nachten gereserveerd. Deze kostte 70 dollar per nacht en voor 2 nachten waren we omgerekend 95 euro kwijt. 

Gemiddeld moet je rekenen op een 25 tot 30 euro per nacht. De camping in Whistler was met 63 dollar (43 euro) wat duurder, net als de camping bij Vancouver. 

Wij hebben enkel de campings in Vancouver en Jasper vooraf gereserveerd. Reden hiervoor is dat we op deze campings ook 2 nachten wilden staan. Whistlers Campground in Jasper zouden we vrijdag- en zaterdagnacht staan en aangezien de Canadezen in het weekend de natuur in gaan, was deze camping al ver volgeboekt toen wij reserveerden. Toen wij vrijdag aankwamen waren er enkel plaatsen zonder voorzieningen (water/electriciteit) beschikbaar. 

Verder hebben wij op iedere camping waar we aankwamen een plaatsje kunnen reserveren. Wij zaten dan ook nog redelijk voor het hoogseizoen (half juni begint het pas drukker te worden). 

De faciliteiten kwamen redelijk overeen. Op elke camping hebben we electriciteitasanlsluiting gehad en op sommigen konden we ook het water op de waterleiding aansluiten (zodat je je watertank niet hoeft te gebruiken). Op sommige campings kun je je afvalwatertanks legen op de plaats zelf, anders kan dat op een algemene plaats (waar je tevens je water kan aanvullen). De campings hebben meestal verschillende toiletgebouwen met toiletten en douches. Vaak zijn de douches wel in een (groter) gebouw dat centraal gelegen is op de camping. Anders zijn het kleine gebouwtjes met 2 wc's en 1 of 2 douches. Ik heb ook gekampeerd in Frankrijk en Spanje, maar de campings daar moet je niet vergelijken met Europese campings. Wij denken ook dat die Canadezen ook gebruik maken van de douche en wc in de camper. Wij hebben het toilet wel gebruikt en de douche enkel de laatst avond (omdat de douches betalend waren en we niet konden wisselen).

Eten en drinken:

Wij hebben zowel in de camper gegeten (Walmart diepvriesmaaltijden in de magnetron en Gunther heeft 2 keer gekookt) als uit eten. Zo hebben we 3 keer bij The Old Spaghetti Factory gegeten (aanrader!). Als je een hoofdgerecht besteld krijg je soep (minestrone) of een salade vooraf en ook brood met kruidenboter is inbegrepen. Er is zelfs een toetje (ijs) inbegrepen, maar dat deze 'complimentary' is, zeggen ze niet meteen ;). Wij rekenden een totaal van 35 euro af gemiddeld inclusief fooi. Kun je je toch niet indenken hier in Europa ;)

Ook in de andere restaurants rekenden we gemiddeld tussen de 30 en 45 euro af voor 2 maaltijden.

Bij Tim Hortons moet je zijn voor koffie (of thee) en donuts of een broodje. Ongelooflijk hoe goedkoop dit is. Voor een grote koffie en 4 donuts betaalden we nog geen 10 euro. Wij zijn fan van Tim Hortons!

Toeristische uitjes:

Deze kunnen natuurlijk niet ontbreken op zo'n reis. 

De 2 duurste dingen die we gedaan hebben waren de Columbia Icefield (gletsjer en skywalk) en de Blue River Safari (beren zoeken vanuit een bootje). Voor beide excursies tikten we zo'n 130 euro af voor 2 personen. 

De Skytram in Jasper (met een gondel de berg op) was 65 euro en de Capilano Suspension Bridge in Vancouver kostte ons 55 euro. Voor 2 personen een hop on hop off ticket voor de trolley in Vancouver was 60 euro.

Vanwege het 150 jarige bestaan van Canada waren alle nationale parken gratis. Normaal moet je hiervoor per auto een parkenpas kopen. 

Reacties

REAGEREN

Fam. Selders

CAMPERREIS WEST-CANADA

mei/juni 2017