Vandaag is onze reis begonnen, vanochtend vroeg op en om 7uur vertrokken richting Schiphol.

Na een lange nacht en een mega ontbijt eerst maar een stukje gaan wandelen.

We hebben onze eerste nacht in de camper erop zitten, s'nachts een paar keer wakker geworden door een luid toeterende trein , maar verder prima geslapen.
We lagen er al vroeg in, toch wat last van een jetlag waarschijnlijk.
Op tijd eruit , lekker ontbeten en op naar het plaatsje Banff .
Eerst een stukje gewandeld en daarna een shuttlebus genomen die ons naar het centrum van Banff bracht.
Banff is echt een toeristisch berg dorpje met veel winkeltjes , hotels en restaurants.
Eerst maar naar het visitor centre voor de nodige info en uiteraard voor de wifi.
Even contact met de buitenwereld en thuis , al is dat laatste hoofdzakelijk indirekt vanwege het tijdsverschil.
Na de nodige info en het aanschaffen van bearspray (Angela ook weer gerust) een rondwandeling door het dorpje gemaakt als ook door het plaatselijke park.
Daarna gewandeld richting Banff gondola en net buiten Banff een andere shuttlebus genomen die ons verder naar de gondola bracht.
Aangezien het behoorlijk bewolkt was en de dames de gondels toch wat klein vonden zijn we niet naar boven gegaan.
Met de bus weer naar Banff, wat boodschappen gedaan en terug naar de camping met de andere bus.
Na het avond eten nog een stukje gewandeld en hebben we onze eerste elks gezien.
Uiteraard de nodige foto's gemaakt en daarna terug naar de camper en weer vroeg naar bed, morgen op naar Lake Louise.

Via de Bow Vally parkway naar Lake Louise gereden, vooraf nog snel een Parkpass gekocht zodat we t/m 2018 in alle National Parks mogen rijden.
Onderweg gestopt bij de Johnston canyon waar we een stuk gewandeld hebben tot achterin de canyon.
Uiteraard weer mooie foto's genomen en filmpjes gemaakt.
Daarna door naar Lake Louise Village, daar aangekomen direct door gereden de bergen in naar Moraine Lake maar daar bleek het zo druk dat we nergens konden parkeren en al helemaal niet met een camper.
Terug naar Lake Louise Village dan maar.
Daar eerst maar eens naar het visitor centre alwaar ons werd geadviseerd eerst naar de camping te gaan voor een plek, het kon later die dag wel eens druk worden.
Vanaf de camping zou het zo'n 10 minuten lopen terug naar het centre zijn maar dat viel tegen.
vanaf onze plek naar de uitgang van de campground was al wel 15 minuten lopen.
Vanaf het centre een shuttle bus naar het meer Lake Louise genomen en daar ons verwonderd over het intens blauwe water.
Daarna ook nog bijna 3km gehiked naar Mirror lake, een bospaadje bijna stijl omhoog en bijna waren we omgekeerd tot Angela riep dat het nog maar een paar honderd meter was.
Puffend aangekomen bleek het een "enorm" meer te zijn, ik ken vijvers die groter zijn, en door de wind en lichte regen spiegelde het ook niet echt.
Gelukkig was de weg naar beneden gemakkelijker, beneden aangekomen eerst maar eens koffie gedronken in het enorme hotel, chateau Lake Louise, en daarna de bus naar de camping genomen en daar droge spullen aan getrokken.
Vanavond weer vroeg naar bed en morgen op naar Jasper.

Op tijd vertrokken van Lake Louise Campground en via de Icefields Parkway richting Jasper vertrokken.
Een brede maar niet altijd fijn te rijden route van 230km langs vele bergen ,meren, gletschers en watervallen.
De eerste stop was bij Peyto Lake een prachtig blauw meer waarvan de vorm iets weg heeft van een kerstster.
Daarna door naar de Colombia Icefields waar we in een reusachtige sixwheel drive naar de gletscher gereden werden.
Monsterachtige bussen die maar maximaal 18km/h kunnen maar wel de steilste hellingen op en af kunnen.
Onze chauffeur was Mike en die bracht alle informatie met veel typisch canadese/amerikaanse humor.
Op de gletscher  onze eerste sneeuwbui gehad, al was het maar even,meteen gevolgd door een stralend zonnetje en was het verrassend warm op de gletscher.
Na de gletscher trip werden we met een andere bus naar de nabij gelegen skywalk gebracht, een glazen bruggetje die zo'n 300 meter boven het dal hangt.
Dat vond niet iedereen even prettig, zo'n afgrond zichtbaar onder je voeten.
Daarna met de bus terug naar de parkeerplaats en met de camper verder naar Jasper.
Onderweg een eindje voor ons nog mountain goats gezien maar helaas geen foto kunnen maken.
Aangekomen in Jasper naar Whistlers campground gereden alwaar het erg druk was bij de ingang.
Helaas alleen nog plekken zonder service en firepit.

Vannacht eindelijk geslapen zonder getoeter van langs rijdende treinen.
Eerst maar eens gaan douchen, een wandel tocht van bijna een kwartiertje door de kou.
Opgefrist en na een lekker ontbijt naar Jasper gereden waar we het visitor centre opgezocht hebben.
Eerst gebruik maken van de aanwezige wifi om te kijken hoe het met het thuis front gaat en daarna wat informatie ingewonnen over de omgeving.
Op naar Maligne Lake en Maligne Canyon.
Na een rit van bijna een uur aangekomen bij Maligne Lake, waar we een paar herten zagen toen we de parkeer plaats afliepen.
Bij het meer bleek dat het wel erg druk was, ondanks dat het al september is.
Net als bij Lake Louise en bij de Columbia Icefields ook nu weer busladingen vol en voornamelijk japanners en chinezen.
Na de nodige foto's van het prachtige meer en het boot huis terug naar de camper voor de lunch.
Hierna terug richting Jasper om naar Maligne Canyon te gaan.
Halverwege stond ineens iedereen op de rem, onze eerste "bear jam", een file voor een zwarte beer die in de berm op zijn gemak zat te eten.
Eerst maakten we foto's vanuit de camper, maar ondanks alle waarschuwingen stond iedereen even later buiten om de mooiste foto's te maken.
Dus wij ook de camper uit en fotograferen en filmen maar, de beer maakte alle commotie niets uit en bleef rustig zitten eten.
Na een tijdje zijn we verder gereden naar Maligne Canyon en hebben daar een wandeling door de kloof gemaakt en weer foto's en filmpjes geschoten.
Daarna door richting  Jasper , maar vlak voor daar aankwamen zagen we twee jonge Elk bulls die een schijn gevecht hielden in een riviertje.
Uiteraard op de rem en snel naar de waterkant waar het al druk was om de mooiste foto's te kunnen maken.
Daarna wat boodschappen gedaan in Jasper, de camper afgetankt (zo'n 140 liter voor 150 dollar!!!) en terug naar de campground, nu een plek met electra en water, maar helaas weer geen firepit.
Morgen verder richting Wells Gray Park.

Vandaag zijn we vroeg vertrokken richting Clearwater, Wells Gray Park en meteen buiten de camping een opstopping,
nu voor een kudde elks die de weg oversteekt.
Eerst alleen hindes en jong dieren maar opeens komt er een grote elk bull links uit de struiken dus snel maar weer wat foto's schieten.
Daarna door naar clearwater, een rit van bijna vier uur met maar erg weinig huizen langs de route.
Pas als we vlakbij Clearwater zijn komen we weer een beetje in de bewoonde wereld maar in niets te vergelijken met thuis.
Eerst maar eens een plek op de KOA campground geboekt en nu dan eindelijk een firepit bij de plek dus dat word fikkie stoken.
Daarna eerst maar eens boodschappen doen , firewood kopen en naar het visitor centre.
Verder vandaag niet veel gedaan ,lekker gegeten en na een plotselinge onweersbui ons eerste kampvuurtje gestookt.
Zoals onderweg al regelmatig op de borden staat veranderd het weer hier snel, zo regent of sneeuwt het en even later is er weer volop zon,of zoals een winkelier in Lake Louise al zei, real mountain weather, expect the worse, hope for the best.
Na een frisse nacht hebben we een mooie dag met veel zon en het word dan ook al snel warm, dus snel op weg het park in, naar de diverse watervallen.
Het is een echte berg route en ook is de weg niet overal even goed dus echt vlot gaat het niet.
Na een half uurtje komen we bij de eerste waterval, de Spahats Falls, die met donderend geraas een canyon instort.
Daarna door naar Helmcken Falls die de hoogste waterval van canada is, en net voor we die bereiken over een bruggetje waar net een camper over kan,zo smal is hij.
Bij de waterval aangekomen uiteraard weer heel wat foto's geschoten en wat gefilmt met de action cam.
Daarna met de camper verder het park in, maar of dat zo'n goed idee is, het asfalt stopt en de weg word almaar slechter met enorme gaten erin, we worden behoorlijk door elkaar geschud.
Het blijkt dat de gehele verdere weg zo is en na een korte wandeling bij Ray farm, een homestead van honderd jaar geleden, nu vervallen maar nog steeds onderdeel van een wandelroute en een stop bij redspring aan de Clearwater river , besluiten we om niet verder te rijden naar Clearwater Lake maar terug naar de Campground te gaan
Een paar honderd meter voor de camping menen we in een zijweg iets zwarts op de weg te zien, snel omkeren en ja hoor, een beer.
Helaas ook gespot door een andere automobilist die er direkt op af rijd en zo de beer laat schrikken.
Deze vlucht terug het bos in dus helaas geen foto's dit keer.
Dus verder naar de camground na een korte omweg via Dutch Lake ,een meertje vlakbij waar ook een rv park bij zit.
Even op een steiger van het zonnetje genoten en daarna terug naar onze eigen plek.
vanavond maar weer een lekker vuurtje stoken en daarna op tijd naar bed.
morgen verder richting Lillooet.

Vandaag vertrekken we richting Lillooet, althans dat was de bedoeling.

Vanmorgen onder een stralend zonnetje wakker geworden.
We mogen tot nu toe niet klagen over het weer, vooral de laatste drie dagen waren al erg zonnig maar vandaag beloofd het een echt hete dag te worden.
Na het ontbijt gaan we op weg naar Whistler village, eerst nog even de berg op naar het olympic park, maar daar valt nu niet veel te zien.
Door naar Whistler dus, en na een plek voor onze camper gevonden te hebben wandelen we naar het centrum.
Eerst maar weer naar het visitor centre voor de nodige info en daarna langs wat gift shops gewandeld.
Langzaam aan word het toch tijd om de berg op te gaan en dus wandelen we naar de gondola.
Na de eerste scepsis te hebben overwonnen en te hebben geconstateerd dat het redelijk grote en dichte gondels zijn word het licht op groen gezet.
We boeken een "peak to peak"" arrangement, iets anders blijkt ook niet te kunnen, dus alleen op en neer is geen optie.
De eerste gondel brengt ons naar grote hoogte de berg op, iets wat ook erg veel ATBers blijken te doen.
Met fiets en al de gondel in om vanaf boven in vliegende vaart naar beneden te crossen.
Boven aangekomen wat foto's genomen bij de olypische ringen en daarna overstappen in de ""peak to peak"gondola, deze brengt ons van de ene bergtop naar de andere.
De langste en hoogte overspanning die je kunt vinden hangend in de ruime gondel aan een paar staal "kabeltjes".
Toch knap dat iedereen mee durft na de aanvankelijke scepsis om uberhaupt naar boven te gaan.
We worden er ook voor beloont, het uitzicht is geweldig en er worden dan ook weer grote aantallen foto's en filmpjes geschoten.
Boven ook maar wat gegeten, salade voor de dames en een burito voor mij, pffttt echt op zijn noord amerikaans hoor, thuis eten we er met zijn vieren van zoveel dat het is.
Na het eten weer terug naar de gondel, na nog wat plaatjes van zonnende bergmarmotten te hebben geschoten.
Bijna terug met de gondel bij de eerste "peak"ziet Petra onder ons een zwarte beer lopen, iedereen in de gondel veert op om foto's te maken.
Daarna met de volgende gondel weer terug naar de bewoonde wereld, alwaar we nog wat door de winkel straten slenteren en nog wat souveniers kopen.
Daarna wordt het tijd om terug naar de camper te gaan en naar onze plek op de camping.
Eerst maar eens de airco aan want het is zweten geblazen vandaag.
Vanavond nog weer even het vuur opstoken en morgen op weg naar Vancouver Island.

Vandaag zetten we onze reis voort richting Vancouver Island.
Via highway 99 rijden we direct vanaf onze camping richting de kust.
De route blijft bergachtig maar schiet toch beter op dan de weg van Lillooet naar Whistler, terwijl dat toch dezelfde hwy 99 was.
De route van Whistler naar Vancouver wordt ook wel de "sea to sky" highway genoemd en dat klopt helemaal al leggen wij hem nu vanaf de sky to the sea af.
Het blijft klimmen en dalen om vooral op het laatste stukje helemaal naar zeeniveau af te dalen tot we bij de BC ferries in Horsshoe Bay aankomen.
Deze veerboot zal ons naar Vancouver Island brengen en aankomen in de plaat Nanaimo.
Het water ligt er vrij kalm bij en dat is zeker voor Angela een hele geruststelling en we merken dan ook nauwelijks dat de veerboot vertrekt.
Wel staat er een behoorlijke wind, maar beschut voor de wind is het heerlijk toeven in het zonnetje.
Na ongeveer anderhalf uur komen we aan in Nanaimo en daar zullen we ook de eerste nacht op het eiland verblijven.
De camping heet Living Forrest en ligt net iets onder Nanaimo, en we krijgen een plek met uitzicht over de baai.
We zien zowaar een zeehond op zo'n vijftig meter van onze camper rustig op en neer zwemmen.
Nadat we onze camper op de plek hebben gezet wandelen we terug naar de buitenwijk van Nanaimo om wat boodschappen te doen en wat kaartjes op de post te doen.
Daarna terug naar de camper om te genieten van het uitzicht en het mooie weer.
Morgen zullen we verder rijden naar Campbell River.

Vandaag rijden we richting het noorden, naar de plaats Campbell River, om precies te zijn naar Browns bay Resort, een camping met haventje iets voorbij Campbell River.
Het camping gedeelte heet Ripple Rock rv park.
We vertrekken vroeg van de camping in Nanaimo en nadat we door deze plaats heen gereden zijn pakken we in plaats van hwy19 de 19a, ook wel de ocean route genoemd.
Deze duurt weliswaar een stuk langer, maar nu blijven we dichter langs de kust rijden en zien we regelmatig mooie baaien en stranden terwijl we door diverse plaatsjes rijden en ook nog een tijdje door een boeren landschap komen.
Na door de plaats Campbell river gereden te hebben komen we na een tijdje bij de afslag browns bay resort, de weg verandert hierna in een soort gravel weg in dat is wat minder fijn rijden met zo'n rv, alles rammelt en schud.
Eenmaal bij de ingang aangekomen blijkt daar de weg open gebroken te zijn en is men druk aan het graven.
Na een kleine omleiding en even zoeken naar het kantoor krijgen we opnieuw een mooie plek pal aan het water.
Weliswaar  maar voor een nacht, morgen zijn deze plekken volgeboekt vanwege een bruiloft, dus dan krijgen we een plek die iets hoger  gelegen is.
Nadat we ons geïnstalleerd hebben wordt het tijd het park te verkennen en ons valt op dat alles erg netjes en makkelijk bereikbaar is.
Er is zelfs een gemeenschapsruimte met een compleet ingerichte keuken die men mag gebruiken.
Ook is er een kleine fitness ruimte en zelfs een bubbelbad met uitzicht op de zeestraat.
Deze zeestraat staat er om bekend dat er regelmatig dolfijnen, orka's en soms zelfs walvissen langs zwemmen.
Al onze buren zitten dan ook met verrekijker en fotocamera gereed maar helaas zien we vandaag "alleen" wat zeehonden en een zeeotter langskomen.
Ook wordt er hier erg veel aan zalm vissen gedaan en is het een komen en gaan van diverse visbootjes .
Ook vanaf de speciale vis steiger wordt er druk gevist maar hebben we niemand iets zien vangen.
Van een vriendelijk canadees krijg ik nog wat vis tips en even later vraagt hij ons of we onze naam, onze plaats naam en mail adres willen geven voor zijn Nederlandse vriend, die hier al sinds 1951 woont en de laatste jaren ondanks zijn leeftijd (93) nog elk jaar met de hele familie op vakantie naar Nederland gaat.
Het schijnt dat deze vriend het geweldig vind om iets te horen van mensen uit zijn vaderland, ondanks al die jaren in Canada.
Als het wat donker begint te worden komt er ook nog al snuivend een zeeleeuw langs gezwommen dus al met al mogen we niet klagen.
Vandaag hebben we nog heerlijk van het zonnetje kunnen genieten, maar voor de volgende dagen lijkt het iets wisselvalliger te gaan worden.
Morgen maar eens de plaats Campbell River en de omgeving verkennen en hopen op wat meer wildlife om te fotograferen.

Vandaag een rustig dagje, we verplaatsen onze camper naar een wat hoger gelegen plek op de camping en gaan ook nog winkelen in Campbell River.
Hoewel we vandaag niet veel ondernemen is er toch genoeg te zien blijkt wel vandaag.
De dag begint nog droog maar gaat gaandeweg de ochtend over in een lichte regen val, en het blijft verder ook de hele dag lichtjes maar gestaagd door regenen.
Ook het wild laat het vandaag afweten, alleen een blue jay laat zich vanochtend luid horen.
Rond elf uur vertrekken we richting Campbell River waar we eerst even naar het Visitor Centre gaan voor wat info over de omgeving.
Van het winkelen komt niet veel, erg veel valt er niet te beleven, veel kleine en vaak ook oude winkeltjes.
Wel even een tackle shop bezocht waar eenmaal binnen bleek dat er niet alleen hengelsport artikelen maar ook ook een arsenaal aan geweren te koop staan, dat zie je in Nederland niet.
Nog even wat kaarten en postzegels gekocht en daarna naar een super store gereden voor de boodschappen, zeg maar een soort real maar dan met wel een hele grote food afdeling met veelal grote verpakkingen.
Nadat we de nodige boodschappen binnen hebben gaan we naar een natuur park vlakbij om naar de Elk Falls te gaan en over een hangbrug te lopen.
Je kunt wel zien dat alles vrij nieuw aangelegd is en ook vergapen we ons aan enorme dennenbomen, maar aangezien het nog steeds regent schieten we snel wat foto's en filmpjes en dan snel weer terug naar de camper.
Na weer op de camping aangekomen te zijn zien we twee enorme cruise schepen langs varen en even later word er zelfs iemand vlak voor onze camper aan de rand van het haventje met een helikopter afgezet.
De gehele dag komen er ook water vliegtuigjes langs die erg laag vliegen vanwege de laaghangende bewolking.
Daardoor is het vanavond ook vroeg donker dus heb ik wat extra tijd om de foto's van de diverse camera's en gsm's naar de laptop te downloaden en de vakantie blog bij te werken.
het zal vanavond wel weer vroeg bedtijd zijn en morgen op tijd eruit , we vertrekken dan richting de oostkust naar het Pacific Rim National Park, een soort regenwoud met enorme bomen en mooie meren en lange stranden.
Een reis van bijna drie honderd kilometer dus maar eens kijken hoever we morgen komen met dit weer,

Vanmorgen weet op tijd gegeten en opgeruimd, vandaag vervolgen we onze reis naar de west kust van Vancouver Island, naar het Pacific Rim National Park, een park aan de stille oceaan met veel lange zandstranden, rotspartijen en regenwouden,een reis van zo'n drie honderd kilometer.( geen vier zoals eerder gemeld)
Toch blijft het een lange reis want met zo'n camper en deze wegen haal je gemiddeld zo'n 60 km/h, dus dat is toch minstens vijf uur rijden.
Na de eerste 5 km vanaf de camping tot hwy 19 over een gravel weg met vele kuilen te hebben afgelegd zal het nu toch voorlopig wat sneller gaan denken we.
Laat de naam Highway je niet misleiden trouwens, hoewel het soms inderdaad op een autobaan lijkt is het meestal een soort provinciale weg waar je 80 of soms 90 km/h mag.
Maar na een paar kilometer staat er een hert langs de weg, dus dat word afremmen en oppassen geblazen.
Gelukkig steekt het dier niet over maar gaat terug het bos in zodra we stil staan.
Vlak na dat we Campbell River hebben gepasseerd eerst maar weer eens de tank volgooien, en daarna kunnen we eindelijk eens door rijden.
Het zal vanaf de camping zo'n 140km zijn tot de afslag hwy 4 die ons naar de west kust zal voeren.
Na een uurtje staat er een auto die van de weg geraakt is, de politie is al ter plaatse en het lijkt mee te vallen dus rijden we door.
Het schiet redelijk op en na zo'n twee uur bereiken we de afslag richting Port Alberni, de hwy 4 dus die ons ruim 160 km verder naar Tofino zal brengen.
Het lijkt in het begin nog een redelijke weg met wel wat hoogte verschillen, maar we schieten redelijk op en rijden weer even door iets wat op een bewoonde wereld lijkt.
Port Alberni blijkt een behoorlijke plaats aan het water te zijn dat via een soort fjord in verbinding staat met de Pacific Ocean of te wel de stille oceaan.
Vlak daarna komen we bij het plaatsje Sproat Lake gelegen aan het gelijknamige en behoorlijk grote meer en hier pauzeren we voor koffie en een boterham.
Daarna vervolgen we onze weg en is het voorlopig gebeurt met de bewoonde wereld, het is een echte berg route, niet zo stijl als die van Lillooet naar Whistler maar ook hier veel dalen en stijgen en veel bochten waar je maar met 30 of 40km/h door kunt dus de reis gaat ineens veel minder voorspoedig.
Na een uurtje alweer een auto die van de weg geraakt is maar nu met minder goede afloop, er zijn zeker twee gewonden maar aangezien hier ook al diverse auto's gestopt zijn en er al hulp verleend word rijden we ook hier door.
Een half uur later komt ons een ambulance met gillende sirenes en zwaailichten tegemoet, waarschijnlijk afkomstig uit Tofino dat voor ons dan nog bijna een uur rijden blijkt, Je zult hier toch maar acute medische hulp nodig hebben.
Na een tijdje komen we bij de slitsing Ucluelet - Tofino en slaan we rechts af richting Tofino, nog zo'n 38 km rijden.
We gaan kamperen bij Crystal Cove Campground, een mooi onderhouden park met veel mooi aangelegde perkjes en een prachtig uitzicht op de stille oceaan.
Vooral als wet eb word en de zon wat begint te zakken kunnen we verder het strand op en genieten van het mooie uitzicht en het leven in de achter gebleven poelen en droog gevallen rotspartijen.
Uiteraard weer de nodige foto's gemaakt, daarna terug naar de camper om weer een vuurtje te stoken van en even bij te komen van de lange dag.
We waren intussen ook nog even naar het centrum van Tofino geweest , een klein vissers plaatsje met een paar winkeltjes en redelijk wat B&B, motels, pensions en een paar kleinere hotels, maar het ziet er vaak wat oud uit allemaal.
De volgende morgen zijn we naar Ucluelet gereden, toch weer bijna een uur rijden, en deze plaats blijkt wat groter en wat netter.
Ook dit is een echte haven plaats en we wandelen hier wat rond, bezoeken een giftshop en staan midden op straat ineens oog in oog met een aantal herten, twee hindes met hun jongen zomaar midden in het stadje.
Hierna zijn we nog even in het plaatselijke aquarium geweest, klein maar best interessant want hier heeft men alleen zee dieren die uit de directe omgeving komen.
Hierna zijn we weer richting Tofino vertrokken maar hebben nu onderweg diverse stops gemaakt, onde meer bij een visitor centre aan het strand dat een soort museum blijkt te zijn over de oorspronkelijke bewoners van dit gebied en hoe men vroeger leefde en op (walvis)jacht ging.en even gewandeld over het strand Long Beach.
Het wordt mistiger en na een tijdje begint het wat te spetteren, dus terug met de camper naar de camping en vanmiddag mooi tijd om de was te doen.
S'avonds hout gekapt en naar de camper gebracht maar helaas begint het even later te regenen dus vanavond geen vuur en is het hout voor de volgende bezoeker.
Morgen vertrekken we richting Victoria.

Vanochtend op tijd uit bed want we gaan richting Victoria, een stad op het zuidelijkste puntje van Vancouver Island, weer een behoorlijke reis vanaf Tofino.
Het regent nog steeds dus snel de camper voor vertrek gereed maken en tegen 8.15 uur rijden we weg richting hwy 4.
Het is al geen weg die echt opschiet zoals al eerder beschreven maar vandaag zijn ze ook nog met de weg bezig en staan we na een tijdje opeens stil halverwege een berg.
Na een tijd mogen we eindelijk weer door en kunnen we redelijk door rijden en na Port Alberni hebben we het ergste achter ons en schiet het wat beter op.
Na een tijdje draaien we hwy 19 op richting het zuiden om even voorbij Nanaimo hwy 1 op te rijden die ons naar Victoria zal voeren.
Voor we daar aankomen stoppen we in het plaatsje Chemainus, bekent vanwege zijn vele murals, of te wel muurschilderingen.
Nadat vele houtzagerijen ermee moesten stoppen werden overal in het dorp muurschilderingen aangebracht in de hoop zo meer toeristen en dus werk gelegenheid naar het dorp te brengen.
Dat is gelukt en tegenwoordig zijn er al weer meer dan veertig muurschilderingen verspreid over het dorp.
Nadat we wat gegeten en gedronken hebben maken we een wandeling door het dorp, het weer is gelukkig opgeklaard en onder een lekker zonnetje bekijken we de murals en bezoeken we een enkele , altijd aanwezige giftshop.
Na een tijdje stappen we weer in de camper en rijden het laatste stuk naar Victoria en stoppen bij Fort Victoria rv park, een campground net naast hwy 1 en gelegen  midden in een buiten wijk van Victoria, hier blijven we de komende drie nachten.
De volgende morgen pakken we net na tien uur bus 14 richting het centrum, op deze lijn komt elk kwartier de bus langs en de halte is zo'n tien minuten lopen vanaf de camping.
Voor vijf dollar per persoon kopen we een dagpas dus dat valt mee en bovendien stopt hij in hartje Victoria dus dat is prettig.
Eerst maar eens een beetje shoppen, dat kan hier goed eindelijk weer eens in meer dan alleen een giftshop en dus scoren we wat t-shirts voor thuis.
Daarna zijn we naar Beacon Hill Park gewandeld, een mooi aangelegd park met veel groen , water partijen, Totempalen , een soort kinderboerderij , een openlucht theater en veel mogelijk heden om te gaan sporten.
Iets wat ons in Canada toch al is opgevallen is de enorme hoeveelheid aan golf banen, echt bijna overal kom je ze tegen zelfs in de verste uithoeken lijkt het wel.
Na Beacon Hill Park  wandelen we naar de binnen haven en pakken een terrasje aan het water, onderweg weer de nodige foto's makend van alles wat we zien, vooral van het Fairmont Empress hotel , de "inner harbor" en het parlements gebouw van Britisch Columbia waar men druk in de weer is voor het bezoek van prins William aankomend weekeinde.
Hierna stappen we op een city toer , een "hop on hop of" toer door de stad Victoria en een aantal van zijn buitenwijken, dit gebeurd in een engelse dubbeldekker.
Zo zien we veel meer van de stad en worden we op de hoogte gebracht van de verschillende wijken (o.a. Chinatown) en van zijn rijke geschiedenis.
Ondanks het lekkere zonnetje is het bovenin het open gedeelte best wel fris op de momenten dat we langs de oceaan rijden.
Na deze tocht van ongeveer anderhalf uur stappen we uit en wandelen we terug naar het terras voor een hapje en een drankje intussen genietend van het zonnetje en de drukte in de haven.
Het is een komen en gaan van taxi bootjes, water vliegtuigen en mensen die met een van de vele charters de zee op gaan om walvissen en/of orka's te spotten
Na een tijdje gaan we verder om nog wat te winkelen en wandelen we weer richting bushalte om terug naar de camper te gaan.
Nog even genieten van de zon en daarna een kleinigheidje eten.
S' avonds maar weer eens alle foto's en filmpjes op de laptop zetten en daarna op tijd naar bed, het koelt al lekker af buiten bij zo'n heldere hemel.
wordt vervolgd!

Vandaag (woensdag) pakken we weer de bus naar downtown Victoria en als eerste gaan we naar miniature world, en nee dit blijkt geen canadese madurodam maar allerlei momenten uit de geschiedenis, uit sprookjes en zelfs uit de toekomst na gebouwd in grote vitrine kasten.
Scenes uit het wilde westen, de aanleg van de spoorwegen, de middel eeuwen, de tweede wereld oorlog en uit vele sprookjes zijn prachtig uitgebeeld.
Er is zelfs te zien hoe we mensen in de toekomst in een soort ruimte steden zullen wonen, volgens de makers dan.
Het is mooi om te zien met hoeveel details alles is na gebouwd en via diverse knoppen kunnen ook nog veel delen in beweging gezet worden.
Na dit bezoek wandelen we weer naar het haventje en gaan na 12 uur weer op het terrasje in de zon zitten voor een hapje en drankje.
Na een tijdje besluiten we om naar de vlinder tuinen te gaan, zo'n half uurtje rijden van hier, en dit kun je het beste zelf doen.
Je kunt met een shuttle bus vanuit het centrum er naartoe maar dan alleen in combinatie met een kaartje van de Buchard Gardens, maar uiteraard kost dat dan wel veel meer, alleen kaartjes voor de vlindertuin blijkt niet mogelijk.
Dus na even winkelen terug naar de camper en vertrekken naar de vlinder tuinen waar we makkelijk kunnen parkeren en voor een normale prijs naar binnen kunnen.
Het lijkt een beetje op de vlindertuin in de dierentuin van Emmen met wat meer andere dieren die rondvliegen en lopen.
Het is niet erg groot, maar wel mooi aangelegd en het is prachtig al die exotische vlinders te zien rond vliegen.
Hierna gaan we terug naar de camper om nog wat van de zon te genieten, en na het eten heb ik mooi nog wat tijd om wat foto's te bewerken voor de blog en om wat nieuwe pagina's aan onze blog toe te voegen.
Daarna naar bed voor onze laatste avond in Victoria, morgen vertrekken we naar onze laatste halte van deze reis, Vancouver.

Vandaag zijn we vertrokken naar onze laatste halte op deze reis, de stad Vancouver.
Tegen kwart voor tien vertrekken we richting Swartz Bay om de veerboot van elf uur te nemen, een rit van nog geen drie kwartier dus ruim op tijd zou je zeggen.
Volgens de beheerder van de camping is het donderdags nooit druk, zeker rond deze tijd van het jaar niet.
Nou helaas dus, we blijken net één camper te laat te zijn om nog mee te kunnen op deze vaart maar gelukkig gaat de volgende al om twaalf uur dus dat valt mee.
Drie kwartier later kunnen we aan boord en klokslag twaalf uur vertrekt de veerboot richting Tsawassen vanwaaruit we richting de camping in Vancouver rijden.
Onderweg passeren we vele eilandjes en spotten we een aantal zeehonden, een paar zeeleeuwen en Angela ziet zelfs een dolfijn.
Eenmaal aan de overkant aangekomen lijkt het nog maar een klein stukje rijden te zijn maar dat valt tegen, we moeten een stuk door Vancouver zelf , bijna elke honderd meter een verkeerslicht, en dat schiet niet echt op, maar uiteindelijk komen we dan op de camping aan.
Daar blijkt het onverwacht druk te zijn, we hebben plek voor deze nacht maar moeten ons morgenvroeg weer melden bij de receptie en dan horen we of we langer kunnen blijven.
Da's balen maar voor nu hebben we een plek en na dat we de camper neergezet en aangesloten hebben lopen we een rondje over de camping.
We staan direct bij het hoofdgebouw en er is een klein binnen zwembad, een hot tub, fitness centrum, lounge dek en games room dus er is van alles te doen mochten we ons vervelen of het weer tegen vallen.
Hierna wandelen we nog even naar een park direct bij de camping en besluiten daarna om gebruik te gaan maken van het zwembad en de hot tub,  Petra en ik tenminste, Angela besluit te gaan fitnessen.
Hierna nog even zonnen, eten koken en nu zit ik alweer de foto's van vandaag te downloaden en te bewerken en intussen deze log bij te houden.
Morgen meer.

Vanochtend wakker geworden met het getik van regen op het dak van onze camper, het was voorspeld dat het een mindere dag zou worden maar altijd jammer te ontdekken dat ze het dan wel juist voorspeld hebben.
Na het ontbijt lopen we een kwartiertje om de skytrain, een soort metro die zo'n tien meter boven de weg rijd en pas de laatste paar haltes voor het centrum ondergronds gaat, naar het centrum te nemen.
We moeten een keer overstappen en zijn met zo'n half uurtje in de wijk Gastown , vernoemt naar de eigenaar van een plaatselijke saloon die als bijnaam Gassy Jack had, vrij vertaald een lullemeijer, waar we uitstappen om te gaan winkelen en om ook hier de "hop on hop off " bus te nemen.
Weliswaar geen mooie dubbeldekkers zoals in Victoria, maar we gaan heel wat van de stad zien en daar gaat het om.
Uiteraard komen we langs de haven en ,nog belangrijker, ook in Stanley park,een park groter dan central park in New York en  gekozen tot het mooiste park ter wereld.
Hier IS ook het aquarium en erg veel groen, waaronder veel rozen en nog een groot gedeelte regenwoud en een grote zeewal van zo'n negen kilometer, waarover veel gefietst en gewandeld word, en uiteraard ook een aantal restaurants.
Onderweg stappen we regelmatig uit om wat foto's te maken van de omgeving en diverse totempalen te bekijken.
Hierna stappen we op de volgende bus die langskomt en vervolgen we onze reis.
We stappen uit bij Granville Island, een eilandje in Vancouver, half gelegen onder een brug, om ons in een van de vele restaurants die hier zitten op te warmen en wat te eten en drinken.
Daarna weer terug gewandeld naar de halte en met de volgende bus onze citytrip vervolg tot we terug zijn bij het begin.
Vancouver is echt een grote stad met overal veel verkeer en net zoveel verkeerslichten lijkt het wel.
Het heeft een mild klimaat met zachte winters en lekkere, niet te hete zomers doordat het omgeven is door de oceaan en bergen.
Daardoor is het bijna het hele jaar een groene stad en alles dichtbij, zo kun je binnen het half uur aan het strand liggen zonnen of op Grouse Mountain skieën of snowboarden.
Terug bij get begin van onze tour maken we nog wat foto's van de beroemde steamklok en daarna weer met de skytrain terug naar de camping.
Na het eten nog even met Angela wezen fitnessen en daarna nog lekker wezen douchen en in de hot tub gezeten.
Morgen gaan we de hele dag met Westcoast Sightseeing op pad.
Wordt vervold.

Vandaag gaan we op pad met de groene bus van Westcoast sightseeing tours die ons bij de ingang van de camping komt op halen.
Het is vandaag bewolkt maar gelukkig droog en dat is maar goed ook want alle activiteiten zijn buiten vandaag.
De bus brengt ons naar het centrum waar een andere bus, die van chauffeur Herman, ons samen met nog 13 gasten op pikt om aan onze tour te beginnen.
Herman blijkt geboren en getogen in Vancouver dus heeft hij veel informatie over de stad en zijn omgeving en bovendien brengt hij alles met veel humor, dus dat belooft een gezellige dag te worden.
Als eerste gaan we via Stanley park en de Lions Gate Bridge naar West Vancouver , naar een zalm Hatchery.
Door de bouw van een dam is de paai grond van de zalm in dit gebied verloren gegaan en daarom is deze hatchery gebouwd, de zalmen die daar aankomen kunnen in deze bekkens kuitschieten en de jonge visjes die daar uit geboren worden kunnen later weer ongestoord terug naar de oceaan zwemmen waardoor ook nog eens veel meer jonge zalm het overleeft.
We zien al een paar vroege zalmen die bij de vistrap zijn aangekomen, de echte zalm trek begint over pas over ongeveer een maand op gang te komen.
Hierna vertrekken we naar de Capilano Suspension Bridge, een lange hangbrug die anders dan die bij Elkfalls behoorlijk wiebelt en waar het ook nog eens erg druk blijkt te zijn.
Verder kun je hier tussen de boomtoppen wandelen, echt van die woudreuzen van 50 tot 60 meter hoog, en langs een soort klif wandelen, echt ideale activiteiten voor mensen met hoogte vrees dus.
Na zo'n vijf kwartier verzamelen we ons weer bij de bus om naar Grouse Mountain te gaan waar we met een 100persoons gondel in zo'n vijf minuten naar boven gaan.
Dit is in de winterdag het skigebied van Vancouver, al gaan veel mensen hier liever naar Whistler waar veel meer mogelijkheden zijn en dat op zo'n uurtje rijden ligt.
Boven gekomen gaan we een eindje wandelen naar de beren opvang, waar twee Grizzly's zitten die hier als wees zijn gekomen en die men na de winter heeft geprobeerd weer uit te zetten in de natuur , maar de beren wilden niet meer weg.
Dus heeft men een zo natuurlijk mogelijk buiten verblijf gebouwd waar je ze kunt zien, als ze zin hebben tenminste.
Hierna hebben we nog genoten van een Lumberjack Show, een soort show zoals je die bij ons bijvoorbeeld in slagharen wel ziet, alleen dit keer met houthakkers.
De diverse werkzaamheden die houthakkers vroeger moesten doen worden met veel humor gebracht en we vermaken ons dan ook prima.
Daarna nog even iets eten in het restaurant en van het zonnetje genieten die nu eindelijk een beetje doorbreekt.
Daarna is het tijd om weer naar beneden en naar de bus te gaan waar Herman al op ons wacht om ons naar een plek in de buurt te brengen voor een echt foto momentje ,zoals hij dat noemt, van een uitzicht dat typisch Canada is.
Daarna word het tijd om terug naar downtown Vancouver te gaan en dit keer word iedereen afgezet bij hun hotel of, zoals in ons geval bij de camping, dus dat is nog een behoorlijke ronde, vooral voor ons want de camping ligt behoorlijk buiten het centrum.
Terug gekomen bedanken we Herman voor de leuke dag die we gehad hebben en wandelen we naar de camper.
Nadat we wat gegeten hebben zet ik alle foto's weer op de laptop en bewerk er een aantal voor deze blog.
Helaas kan ik in totaal maar 20mb aan foto materiaal kwijt op onze blog want we hebben erg veel en vaak ook mooiere foto's maar dat past niet.
Morgen de laatste echte dag in canada alweer en die zal hoofdzakelijk aan schoonmaken opgaan.
De camper moet zowel binnen als buiten gewassen worden en we hebben alweer redelijk wat was verzameld dus die doen we ook morgen.
Maandag tussen 8 en 10  moeten we de camper inleveren en daarna worden we naar het vliegveld gebracht.
Tegen 15.45uur vliegen we en dinsdag tegen 10.10uur  landen we op Schiphol waar we door Hans opgehaald zullen worden en als alles meezit zijn we begin van de middag weer lekker thuis.
Later zal ik dan nog een afsluitende blog schrijven over onze ervaringen en hoe we Canada beleeft hebben de afgelopen drie weken.

mvg Tonnie