Yes, daar zijn we dan eindelijk in Toronto! Omdat we toch nog niet zo heel erg moe zijn, besluiten we toch nog maar downtown te gaan om de CN Tower te gaan bezichtigen. Wel ruim een uur reizen met het openbaar vervoer. Maar dat blijkt heel goed geregeld te zijn hier. Je koopt bij opstappen een ticket en bij overstappen hoef je dat alleen maar te laten zien en niet opnieuw te betalen. Ook hoeven we niet lang op aansluiting te wachten. En vergeleken met Nederland heel goedkoop.

Toen we vanuit de metro weer boven de grond kwamen, stonden we ineens tussen de wolkenkrabbers, gaaf! En al snel zagen we ook de CN Tower boven de gebouwen uitsteken. Het was prachtig, onbewolkt zonnig weer, dus zijn we ook de toren maar opgegaan. De liften gaan heel snel naar boven, dus je oren schieten gelijk dicht, maar je hebt wel al gelijk prachtig uitzicht.

Eenmaal boven bleek helaas  het licht voor de foto’s niet gunstig te zijn, teveel tegenlicht, maar het uitzicht was mooi. Ook kun je nog door een glazen vloer helemaal de diepte in kijken, maar daar moet je wel tegen kunnen! Ik dus niet bepaald.

Ondertussen hadden we al aardig trek gekregen en eigenlijk hoopten we ook nog iets te kunnen zien van de Tower in het donker, met verlichting. Eerst dus maar bij een take out een pizza buiten op zitten eten, met eerste klas uitzicht op de Tower. Het werd toch iets later donker dan we hadden verwacht, maar om 20.00 uur begon dan toch eindelijk de verlichting die steeds omhoog  door de Tower schoot. Alleen werd het nu wel tijd om huiswaarts te keren, want we waren al zowat 24 uur op en nu dus wel erg moe…

Helaas ondanks de moeheid toch maar een paar uurtjes kunnen slapen. Vandaag een spannende dag met het ophalen van de camper. We konden eind vd ochtend al terecht, maar al met al duurde het best lang voor we met alles klaar waren. Aardige mensen trouwens, die Canadezen, hebben we gisteren ook al gemerkt!

Bij de camperverhuur hebben we ook nog een tijd met een ander Ned. stel gepraat die ons ook nog tips en gidsen meegaven. Toen eerst maar naar de Walmart om wat inkopen te doen. We vonden het rijden toch wel spannend want wat is het een grote bak zeg! En we wilden dus wel voor de spits nog bij de Indian Line campground in Brampton (nabij Toronto) zijn. Gelukkig was dat niet ver en goed aan te rijden. Verder moesten we alles gaan uitpakken en ontdekken en was er eigenlijk al niet meer genoeg tijd en fut om nog een keer downtown te gaan. Komt toch best wel veel bij kijken zo'n eerste dag, zeker voor ons 'newbies'. Helaas dus geen kans meer om met de boot naar de Toronto Islands te gaan om naar de sky line te kijken. Even tijd om rustig orde op zaken te stellen en op tijd naar bed!

We moeten wel op de meest geluidruchtige campground hebben gestaan. Wat een herrie van de overvliegende vliegtuigen, de snelwegen en de denderende treinen die vlak langs onze camper kwamen. Maar… (leve de oordoppen ;-) ) toch gelukkig goed geslapen!

Vandaag voor het eerst dan eigenlijk echt op pad. We hebben de snelweg genomen Toronto uit en richting Niagara. En ja hoor, we voelden ons al gelijk aardig thuis want al snel hadden we een paar keer file, net Nederland. Gelukkig niet zo lang, maar toch… hadden we niet echt verwacht. Voorbij Hamilton werd het uitzicht ook mooier. We reden langs Lake Ontario en langs heel veel wijngaarden. Eerst zijn richting Niagara on the Lake gegaan om daar op de Niagara River Parkway uit te komen. Een mooie rustige route langs de rivier en op wat uitkijkpunten konden we al wat foto’s schieten. Ook nog arenden zien vliegen!

We boften ook weer enorm met het weer. Alweer zo zonnig en echt warm (ca. 25 graden). Gek toch dat het ’s avonds zo enorm afkoelt.

Eenmaal in Niagara Falls was het weer een stuk drukker en zoals al verwacht, wel heel toeristisch met allerlei andere attracties. De setting van de Niagara watervallen haalt het natuurlijk niet bij bijv. de IJslandse watervallen die zo prachtig in de natuur liggen. Toch waren de 2 watervallen zelf wel  machtig om te zien! Wat een massa en kracht! Mooi hoor. En aan de overkant hebben we natuurlijk Amerika zien liggen….

Alle toeristische poespas hebben we maar links laten liggen. Tijd om weer terug te keren en de campground op te zoeken. Dat werd Vine Ridge RV Resort in Queenston.

Morgen een lange rijdag richting Bruce Peninsula. Waarschijnlijk hebben we dan een paar dagen geen internet…

Een pittige rijdag vandaag. We moeten vanaf Niagara weer een stuk noordelijker. Even flink wat kilometers maken want er is verder niet zo veel te beleven in dit stuk. Alleen kwamen we nog wel door ‘Mennonieten-gebied’ (een soort van Amish), waar we inderdaad met mensen met paard en koets zagen rijden en met nog historische kleding aan. Wel heel uniek zo in deze 21ste eeuw.

Ik denk dat we wel richting de 400 km hebben gereden. Bij sommige punten/plaatsen viel het toch niet mee om op de kaart de goede weg te vinden, dus dat kostte dan ook weer extra tijd en kilometers. Toch tegen etenstijd nog bij Sauble Falls Prov. Park aangekomen. Dit is wel een ander soort campground, met een plek vlak bij het riviertje en midden tussen de bomen. Omdat we nog wilden douchen (hier geen full hook-up) zijn we snel na het eten naar het wasgebouw gegaan want het was alweer donker. Bekijken we daar een doucheruimte… nee, ziet San ineens een 7 cm lange dikke vette rups met bontjas aan! Ieuww, dat soort wildlife hoopte ik nu beslist niet te zien! Gauw maar een snelle douche in onze eigen camper gedaan.

Na het opstaan zijn we eerst naar de Sauble rivier gelopen vlakbij onze kampeerplaats. Er is daar een leuk watervalletje met verschillende plateaus. En wat een enorme mazzel hadden we; er waren inderdaad op dit moment een heleboel zalmen bezig om stroomopwaarts tegen de waterval op te springen! Daar hadden we niet echt op durven hopen. Wow, wat een enorme inspanning voor die vissen om iedere keer een plateau hoger proberen te komen. Die beesten zijn gek dat ze het bijna onmogelijke proberen te doen; lijkt wel een foutje van moeder natuur. Maar zo ontzettend gaaf om te zien, dit maak je nooit meer mee.

Maar we moesten vandaag nog wel weer stukje noordelijker, naar Bruce Peninsula Prov. Park. En ja hoor, toen we daar aankwamen werden we gewaarschuwd dat er wel beren voorkomen en slangen…

We stonden ook echt midden in het bos, maar wel vlakbij Cyprus Lake. Toen we ’s avonds naar het meer liepen, was het al pikdonker want dat wordt hier ook al vroeg. Dus zaklampen mee en… de berenbel want ook al liepen we nog op de camping, toch voelden we ons in het donker niet echt ontspannen… Bij het meer hadden we wel een enorm mooi uitzicht op een heel heldere sterrenhemel. Zo hebben we het nog nooit gezien, want je kon zelfs de sluier van de melkweg zien! Maar toch waren we blij dat we weer veilig in onze bear proof camper zaten even later.

Vanmorgen regende het nog behoorlijk, hele nacht doorgeregend. Door de regenherrie op het camperdak werden we al om 5:00 uur wakker. Gisterochtend nog prachtig zonnig weer gehad, maar gistermiddag begon het al te regenen. We wilden eigenlijk nog een dag langer hier in Killarney blijven omdat het hier zo fantastisch mooi is, echt sprookjesachtig, veel mooie plaatjes geschoten! Maar vanwege de regen hebben we dan toch maar besloten om er een rijdag van te maken en alvast maar naar Algonquin te gaan. We vonden het jammer afscheid te nemen van onze chipmunkie, die we een extra wintervoorraad pinda’s mee hebben gegeven.

Het werd een lange reisdag over 6 uur verdeeld zo’n 240 km. Tweemaal opstopping vanwege wegwerkzaamheden en tussendoor geprobeerd om een vulstation voor propaan te vinden. Maar dat blijkt erg lastig merkwaardig genoeg en niemand weet precies waar je zoiets kunt vinden. Het eerste stuk van de rit was ook nog erg mooi, maar je zag het landschap wel veranderen. Algonquin is toch wel anders dan Killarney. Meer sparren en wat minder uitbundige najaarskleurtjes.

We zijn wel verwend door de pracht van Killarney want de campground (Rock Lake) die we hier vonden, vonden we op het eerste gezicht eigenlijk een beetje tegenvallen… Alle campers gewoon in rijtjes naast elkaar op een vrij open veld, maar goed het is toch maar voor de nacht.

Vandaag moeten we van deze campground (Rock Lake) weg en naar degene (Canisbay) die we nog vlak voor onze vakantie hadden gereserveerd voor 2 nachten. Het weer viel gelukkig erg mee. Wel bewolkt, maar droog. Dus konden we toch lekker gaan wandelen. Uiteindelijk hebben we 3 kortere trails gelopen. De eerste was rondom Beaver Pond, dus we hoopten dat we toevallig een bever konden spotten. Helaas, dat is dus niet gelukt. Ook nog eentje, dat was echt een boswandeling. Die vonden we wat minder. En een andere was de Lookout waar je wel een heel mooi uitzicht had. Jammer alleen dat het vandaag wel erg druk overal is! Er lijkt wel een invasie van Aziaten te heersen ineens gek genoeg. Misschien komt dat ook omdat het weekend is.

Aan het eind van de middag hebben we bij het Visitor Centre nog wat kunnen internetten, want die mogelijkheid hebben we de afgelopen dagen niet meer gehad. Ook daar nog een mooi uitzicht overigens.

Nog even lekker een filmpje kijken en dan hopen dat het weer morgen ook meevalt, want de voorspelling ziet er niet goed uit…

En ja hoor, het begon gelijk vanmorgen al te regenen! Zijn we dus maar even een kijkje gaan nemen bij een parkwinkel en gelijk daar nog een boodschapje meegenomen. In de middag werd het een stuk beter en zijn we dus maar gauw weer een trail gaan lopen. We kwamen weer langs een mooi meer en met de mist die boven het water en de bomen hangt, is het toch een aparte sfeer. De natuur is niet alleen met een zonnetje mooi. Leuk dat we ook een paartje loons zagen. Verder helaas geen dieren, maar dit was wel voor het eerst dat we helemaal geen andere mensen zijn tegengekomen.

Ondertussen was het toch weer gaan regenen , daarom zijn we naar het Visitor Centre gegaan om daar de tentoonstelling te bekijken en nog wat te internetten.

Na vijven zijn we naar een stille zijweg gereden om te kijken of we daar nog wat wild konden spotten. We waren niet de enigen, er reden meerdere auto’s stapvoets langs. En ja hoor, bij een meertje stonden een paar mensen te fotograferen, dus wij ook snel uitstappen. Bleken er 3 otters te zwemmen, leuk!

Het begon al wel schemerig te worden, dus tijd om de campground weer op te zoeken, anders is het toch lastiger parkeren met zo’n grote camper. Maar… langs de snelweg zag San ook weer iemand fotograferen. Dus snel gekeerd en ja hoor, weer raak! Er waren elanden in de berm aan het eten. 2 vrouwtjes en een kalfje hebben we gezien, gaaf! Wat een joekels van een beesten zijn dat zeg. Ze waren helemaal niet bang en bleven gewoon dooreten. Eén keek ons echt ook nog even zo aan van: “wat sta je nou te kijken?!”. Echt geinig. De stier was daar ook gezien vlak voordat wij kwamen, maar die liet zich helaas niet meer zien. We hoorden hem alleen nog ritselen tussen de bomen.

Geen slechte dag dus ondanks de regen! Morgen moeten we dit mooie gebied weer gaan verlaten jammergenoeg.  Maar, toch blijft Killarney voor ons de nummer 1!

Regen, regen, en nog eens regen…

Onze laatste dag in mooi Algonquin. We hadden nog heel graag een trail gelopen, maar het was er gewoon echt geen weer voor helaas. Dus maar weer gaan rijden en op zoek gegaan naar een volgende campground. Onderweg zagen we ineens nog een marter de weg over schieten. En San zag nog een hert zwemmen in een meertje. Heel apart, maar we konden helaas op die weg niet even stoppen om te kijken. Toch nog wel wat wild gezien dus. Maar verder was het het grootste deel van de dag echt bar en boos met ook nog veel wind.  Best vermoeidend rijden.

Het was wel nog steeds een mooie omgeving waar we doorheen reden, maar je zag het wel veranderen. Weinig foto’s geschoten dus, en blij dat we een campground hadden gevonden in Waubaushene, nadat we bij de eerste bot hadden gevangen (al gesloten).

Niets veranderlijker dan het weer! Vandaag leek het wel weer hoog zomer, heerlijk. Jammer dat we dat niet in Algonquin hadden.

Eerst zijn we even naar het stadje Midland gereden om daar wat te kijken. De “graffiti” is daar toch ietsje anders dan bij ons…

Vervolgens gingen we naar het vlakbij gelegen openluchtmuseum Sainte-Marie among the Hurons.

Dat is een gereconstrueerde missiepost van vroeger. Was leuk en interessant om te zien hoe ze daar samen met de Indianen leefden.

Daarna dan toch het laatste ritje naar de allerlaatste campground vlakbij de verhuurder Leisure Time). Deze was ons aangeraden door een Ned. stel op de 1e dag omdat dit eigenlijk de enige plek in de buurt is waar je propaan kan tanken. Morgen moeten we de camper nl. weer inleveren en vliegen we terug...

Jammer dat de reis er alweer op zit! Het was een hele ervaring, het “camperen” en we hebben weer heel veel moois gezien en genoten! Ontario in deze periode is beslist een aanrader. Volgende keer naar West….?? ;-)