Vandaag is het dan zover! Na maandenlang voorbereidingen treffen voor de bucketlist reis is het dan zover, we gaan naar West Canada! Om 8:30u vertrekken we naar Schiphol per auto om de vlucht per Air Transat om 12:40 te halen. Voorafgaand aan de rit natuurlijk even de route checken en er staan geen files. Knallen dus!

Om 10u arriveren we op Schiphol. Er staat een enorme rij bij check-in. Dit komt doordat de lopende band voor de koffers kapot is. Na een half uurtje wachten zijn we dan toch aan de beurt en checken we netjes onze koffers in. Na paspoort controle, wat tegenwoordig allemaal digitaal is geregeld, lopen we richting de gate. Eerst nog even een drankje, want het instappen is nog niet mogelijk. Na zo’n 20 minuten mogen we dan toch instappen en vertrekken we met een kleine 10 minuten vertraging naar het prachtige Canada.

Aan boord van de nieuwe Airbus hoeven we ons niet te vervelen. Vele series en films, zo ook games zal ons de komende uren wel koest houden. Al snel krijgen we een boordje en wat drinken aan boord. Na een paar rondes met drinken en nog een pizza broodje is het einde van de 9u durende vlucht in zicht! Thuis vertrokken we met 21graden, hier is het 12graden en regen!

Eenmaal buiten voelen we al snel dat de gevoelstemperatuur iets hoger ligt dan 12 graden. We steken de drukke weg over naar het metrostation van Canada Line. Met deze metrolijn staan we binnen 20 minuten in downtown Vancouver. Heel ideaal geregeld dus. Vanuit het Yaletown Roundhouse station moeten we nog zo’n 10 minuten lopen met onze koffers naar het hotel waar we de komende 2 nachten verblijven.

Onderweg valt ons op dat er veel daklozen op straat liggen. We hadden ons hier al een beetje op voorbereid. Vancouver is de statistisch gezien de warmste stad van Canada en dat brengt dus ook de hoge aantallen daklozen met zich mee. Eenmaal gearriveerd in het hotel kunnen we niet direct inchecken, maar dienen we nog een uurtje te wachten. We kiezen ervoor om dan alvast de buurt te ontdekken. We ontdekken al snel dat er genoeg te doen en te zien is in deze gezellige en diverse stad! Het weer slaat om en dus terug naar het hotel om te kijken of we reeds kunnen inchecken. Dit is geen probleem. Dus hup, de lift in. We krijgen een kamer met uitzicht op een steegje. Prima dus.

We hadden reeds besloten om een hapje te eten zo’n 3 deuren verwijderd van het hotel. The Edge heet het. Een loungerestaurant met een goede wijnkaart. Maar wij kiezen toch voor een heerlijk biertje en een hamburger. Heerlijk…..De vakantie is begonnen! Na het eten merken we dat het tijdsverschil ons begint op te breken en lopen terug naar het hotel, terwijl het ineens met bakken uit de lucht komt. Na de workout klimmen we moe maar voldaan in bed. Morgen staat ons een prachtige dag te wachten, zonder regen, van zo’n 16 graden met gevoelstemperatuur 18-20 graden. Prima dus!

Vandaag begint de dag met zonneschijn en dat is een goed teken. Gisterenavond hebben we alvast een planning gemaakt van wat we graag wilden doen en zien. Om te beginnen staan we om 8u op om te douchen en vervolgens een ontbijtje te nuttigen in een van de restaurantjes nabij het hotel. Dit is namelijk niet inbegrepen in de nachtprijs. Na een croissant en vers fruit is het tijd om een paar blokken verderop op de sightseeing trolley of Vancouver Hop on Hop off tour te stappen.

Het plan is om eerst de rode route te nemen richting Granville Island en Gastown. In Gastown stappen we uit om een paar mooie plaatjes te schieten van de enorm mooie oude pandjes en om de sfeer te proeven van het oudste stadsgedeelte van Vancouver. Gastown verdiend zijn naam aan “Gassy Jack” die de eerste pub stichtte in dit gedeelte van de stad voor de werklui die in grote getalen naar dit gebied trokken. Gassy heeft Jack te danken aan het feit dat hij aan de bar enorm veel praatjes kan verkopen. Eenmaal een mooie route gelopen komen we uit bij Canada Place. Hier ligt de prachtige en majestueuze Noordam van HAL. Wat een prachtig schip. Na een paar fotomomentjes stappen we hier vervolgens op de gratis shuttle naar de Capilano Suspension Bridge. Deze hangbrug is 350 feet lang en hangt over een prachtig dal. Op de weg blijkt het enorm druk waardoor we wat vertraging oplopen in Stanley Park. In Amerika vieren ze dit weekend en komende week Memorial Day (30 Mei) en dat helpt niet mee aan de enorme belangstelling die vele vandaag hebben om naar deze brug te gaan kijken.

Eenmaal aangekomen bij de Capilano Suspension Bridge staat er al een rij voor de tickets. Eenmaal binnen staat er ook een rij voor de brug en de Cliff Walk. Vanaf een bepaald punt in het park blijkt het dat op we zowel de Cliff Walk (een half rond plateau met een waanzinnig mooi uitzicht over het dal) als de brug een prachtig uitzicht hebben en nemen een aantal mooie plaatjes om het besluit te nemen om niet in de rij te gaan staan, daar dit nog zo ongeveer 2 uur gaat duren alvorens we de brug op zouden kunnen. Omdat we maar 1 volle dag Vancouver hebben vinden we dit enorm zonde van onze tijd. We eten nog een heerlijke lunch ons het genot van een live Country Band en nemen dan vervolgens een taxi naar het Vancouver Aquarium. Dit Aquarium moet het mooiste zijn van Noord-Amerika. Ook hier staat weer een enorme rij voor de deur.

Na zo’n 20 minuten zijn we dan toch binnen en lopen we tussen de kwallen, haaien, Beluga’s en pinguins. Een prachtig aquarium en veel gro ter dan we aan de buitenkant dachten. Na een paar uur kiezen we ervoor om de shuttle terug te nemen naar het hotel. Na 2 rondes en bijna een uur te hebben gewacht voor een shuttle (telkens vol doordat ze het “first come, first serve” principe hanteren) kiezen we eieren voor ons geld en lopen we de bussen tegemoet. We lopen over de boardwalk die langs de gehele kust van Stanley Park is gelegd. Een prachtige route die je brengt langs alle hoogte punten van het park, met prachtige uitzichten over de oceaan en de stad van Vancouver. Na zo’n 10minuten lopen zien we aan onze rechterhand de bekende Totempalen staan. Hier hebben we een paar prachtige foto’s geschoten en zien in onze ooghoek de bus aankomen. We zetten het op een rennen en kunnen nog net mee met de bus.

Na zo’n 40 minuten en toch wel veel file verder komen we aan bij ons hotel. We stappen een paar blokken verderop uit en lopen het laatste stukje terug. Vanavond is het plan om te gaan dineren in The revolving Restaurant in the Top of Vancouver. Dit is een TV toren met een pra chtig uitzicht over Vancouver en zijn prachtige natuur en buurtsteden. Het restaurant draait in 1 uur 360graden. Van binnen heeft het wel een kleine opknapbeurt nodig, maar het eten is prima en het uitzicht onbetaalbaar! Met een lege portemonnee en een complementair taartje om ons 1-jarig jubileum te vieren, lopen we nog even over Gastown om te genieten van dit mooie stukje Vancouver. Na een paar mooie foto’s stappen we op de taxi terug naar ons hotel. De jetlag is nog niet helemaal over en om 20u stappen we dan ook alweer het bed in om bij te slapen.

Morgen is het zover en gaan we ons huisje voor de komende 3 weken ophalen! Daar kijken we enorm naar uit. Ondanks dat Vancouver een heuse aanrader is, zijn we ontzettend benieuwd naar wat Canada ons nog meer te bieden heeft. We voelen ons enorm bevoorrecht dat we dit allemaal mogen meemaken en hebben zin in hetgeen wat nog komen gaat, de camperreis!

Vandaag is de grote dag, we gaan ons huisje voor de komende 3 weken ophalen en we hebben er zin in! Om 6u zijn we al klaar wakker! Na een heerlijke douche lopen we naar de croissanterie, 2 deuren verwijderd van het hotel, voor een heerlijk ontbijtje. Vanaf hier kunnen we lopen terug naar de metro die ons 2 dagen geleden ook in deze stad bracht. Vanaf dit metrostation stappen we op de Canada Line richting Templeton Station waar de shuttle transfer van Four Seasons, de campermaatschappij, ons op komt halen.

Na een korte rit en 1 overstap (wat eigenlijk niet nodig was) van ongeveer 20 minuten komen we aan bij het desbetreffende stationnetje. We zijn de enige en dus de eerste. Na ongeveer een half uur wachten pijlen we eigen de wachttijd en dus bellen we Four Seasons hoever de shuttle is. Hij heeft vertraging opgelopen en zal binnen een half uur arriveren. Dat klopte ongeveer wel. Om half 11, met een half uur vertraging, stappen we op de transfer naar Abbotsford waar we onze camper op gaan halen. Het is ongeveer 80km en 1u rijden. Door drukte op de weg, het leek wel de A2 op een donderdagochtend, arriveren we toch om 12u in Abbotsford.

We worden heel netjes verwelkomd door 4 dames, waarvan er minimaal 2 Nederlands spreken, en brengen ons naar de betreffende camper. Ieder camper staat klaar voor vertrek met aan de spiegel allen het label met de naam van de klant. Wel zo netjes en het lijkt allemaal erg geordend en gestructureerd. Helaas waren er nog wat dingen mis aan de camper waardoor we wat vertraging opliepen, maar om half 2 waren we dan onderweg! We hebben prachtig weer, zo’n 20 graden en stellen onze navigatie in op onze eerste overnachting met de camper, namelijk Westbay Marine Village. Een stadscamping in Victoria, gelegen aan de andere kan van de haven. We stellen ons in op een stadscamping met geasfalteerde plaatsen, maar niets is minder waar. Maar meer hierover later. Eerst hebben we een rit van ongeveer 100 km voor de boeg per camper en zo’n 45km per ferry. We arriveren om 16u bij de ferry waar we aan het loket (uitstappen is niet nodig) een kaartje kopen voor $ 88 (1 camper, 2 personen) en mogen aansluiten in rij 32. Deze rij was reeds aan het inladen voor vertrek van 16u. Heerlijk, meteen door! Precies op tijd dus!

Eenmaal aan boord planten we onszelf op een bankje op het zonnedek en genieten van het groen om ons heen. Eerst tussen de San Juan eilanden door en niet heel veel later arriveren we in Sidney. Hier stappen we aan wal voor onze week Vancouver Island. Door de drukte zijn we een beetje van slag. We dachten juist in het rustige en ruime Canada terecht te komen. Wat blijkt, ook de Amerikanen hebben vakantie door Memorail Day waardoor het extra druk is op de eilanden. Dit zal gaandeweg de week minder worden. Na een korte rit over de snelweg komen we op onze camping aan. Een plaatje...met uitzicht op de stad Victoria.

Het is een vrij kleine camping, reserveren vooraf is sterk aan te raden en de dame achter de receptie is ontzettend vriendelijk. Voor morgen hebben we een whale watch tour geboekt en dus even wat uitleg over het openbaar vervoer en hoe we daar terecht komen. Er vertrek vanaf een uur of 10 in de ochtend om het kwartier een kleine voetgangers ferry ($10 pp per rit) naar de haven. Om de 10-15 minuten vertrek er ongeveer 10 minuten lopen van de camping een bus ($2,50 pp per rit of $5 voor een dagkaart) die je binnen 15 minuten in het centrum van Victoria brengt. Helemaal top dus.
Later worden we naar ons plekje voor de komende 2 nachten gebracht en we staan op een prachtig plekje aan het water. Genieten dus! Na een lange dag pakken we nog een drankje in onze campingstoel en gaan we vroeg naar bed. Morgen weer vroeg op voor de walvisexcursie. We zijn benieuwd!

Camping: Westbay Marine Village & RV Park
Kosten: $ 45 per nacht
Faciliteiten: WC/Douche($1 token)/Wasfaciliteiten/receptie/onbetaalbaar uitzicht
Gereden KM: 100 km tussen Vancouver – Victoria (ex ferry)

Vandaag een rustige dag voor de boeg, maar wel een vroege. Om half 8 gaan de wekker en frissen we ons op om ons voor te bereiden voor de dag van vandaag. Een ontbijtje van cornflakes en broodjes kan niet ontbreken en ik maak zelfs een lunchpakketje voor vanmiddag.

De bus van 9u moeten we hebben en lopen dus om 8:45u vanaf de camping. Precies op tijd arriveert de bus en brengt ons binnen 10minuten in het stadscentrum van Victoria. Vanaf hier is het nog zo’n 5 minuten lopen naar de Orca Spirit Adventures, waar we de walvistour hebben geboekt. Zij bieden ook een gratis shuttle aan vanaf de Westbay Marine & Village, kwamen wij later die dag achter, maar dit wisten we uiteraard niet. Na een korte uitleg en de uitreiking van een wetsuite stappen we aan boord van een Zodiac. Nee geen rondvaartboot maar een kleine opblaasboot neemt ons mee de open zee op, op zoek naar heuse killer whales. Wel een dingetje hoor, merken we al snel.

We hebben enorm geluk met het weer, laten we ons door Mick (onze reisleider) vertellen. 22 graden, zonnig en windstil. Dennis en ik kiezen ervoor om helemaal voorin te gaan zitten. Laat het avontuur maar beginnen!!! Eenmaal op open water verneemt Mick van een collega dat net ten zuiden van Port Renfrew orca’s zijn gesignaleerd. Hij zet zijn PK’s open, zo’n 640!!, en neemt ons mee over open zee. Gelukkig is het water zo glad als een spiegel op een paar goede golven na en dus kunnen we voort maken. Wat een avontuur! We knappen met 100km per uur over open zee en in de verte zien we een paar bootjes liggen. Het blijkt een middelgrote school van moederorca’s met hun jongen te zijn. Prachtig. Ik denk dat we wel 400 foto’s hebben geschoten. Dit is echt een “once in a liftime experience”. De omgeving in combinatie met deze prachtige beesten, maakt Canada het ultieme vakantieland! We genieten met volle teugen een uur van deze beesten, maken de meest mooie foto’s en varen dan weer terug naar vaste land. Na ongeveer een uur varen komen we, na het zien van zeeleeuwen en zeeotters, weer terug in Victoria. Een prachtige stad met heus wel wat cultuur. Zo zijn er de Parliament Buildings en The Empress hotel van de Fairmont keten.

Na een paar mooie foto’s en wat gewinkeld te hebben op Gouvernment Street planten we ons op een terrasje. Heerlijk even genieten en bijkomen van hetgeen we de laatste dagen allemaal hebben gezien en de reis is nog maar net begonnen.

Het drankje loopt over in de avond, nuttigen dus een heerlijke avondmaal (bij Milestones aan de haven) en nemen dan de ferry terug naar ons huisje op de camping. Wat een prachtige dag en wat hebben we ervan genoten. Zo mogen er nog vele volgen!

Vandaag hebben we een lange, maar wel een hele mooie route voor de boeg. We hebben ervoor gekozen om niet de highway 1 te gaan rijden (naar het noorden, aan de oostkant van het eiland) maar de lange route via Port Renfrew over route 49. Lang leven het internet, want door dit geniale digitale tijdperk zijn we er al achter dat het weer in Tofino niet om te harden is. 13 graden en regen! En hier hebben we 2 nachten geboekt aan het strand. Helaas, maar we proberen toch in ieder geval van de rit hier naartoe te genieten.

In de buitensteden van Victoria is het nog steeds druk met verkeer en vele stoplichten. Na ongeveer een half uurtje rijden we de drukte uit en de stilte van Juna de Fuca Park in. Wat een prachtige route langs de westkust van Vancouver Island. Onderweg rijden we langs prachtige afgelegen baaien en prachtige bossen. De eerste stop in Port Renfrew. Een klein plaatsje waar we wat boodschappen dachten te kunnen doen, maar helaas is hier geen supermarkt te bekennen. 1 buurtsuper die pas over 2 uurtjes open gaat. Wat een luizenleventje. Dus we stappen maar weer in de camper, op naar de volgende grotere plaatse. Lake Cowinchan. Een leuk plaatsje met de broodnodige winkels. Een grote supermarkt, een apotheek en een bouwmarkt. Handig dus. Hier stoppen we even voor een snelle lunch. Dit plaatsje ligt aan het gelijknamige meer waar we een aantal mooie foto’s schieten.

Eenmaal weer op route rijden we over de highway naar Parksville, waar we de route 4 opknallen naar Tofino. Nog even tanken, want overal staan borden dat er de komende 90 kilometer geen benzinestations meer gaan komen en zonder benzine staan in de middle of nowhere was niet echt ons plan. Eenmaal op route 4 rijden we door prachtige regenwouden met torenhoge Cedar bomen. De first nations noemen de bomen, Bomen van het leven. Deze bijnaam dankt de boom aan het feit dat je er vanalles van kan maken en dat zelfs de schors kan worden benut. Zij gebruikten deze dan ook al ver voordat de westerlingen naar Canada kwamen voor het maken van boten, knopen en zelf touw! Na een paar kilometer begint het dan helaas toch te regenen en dit zal helaas ook niet meer ophouden. Onderweg worden er een aantal mooie (korte) wandelroutes aangegeven die zeker de moeite waard zijn! Wij onthouden deze voor de terugweg, want het regent pijpenstelen. Maar je bent nou eenmaal in een regenwoud dus ook met deze weersomstandigheden moet je rekening houden.

Aan het einde van de middag arriveren we dan op onze eindbestemming Tofino. We rijden niet meteen door naar het centrum, maar parkeren onze camper op de camping die we reeds hadden besproken; Bella Pacifica. We hebben een prachtige plaats aan het strand. Helaas regent het, maar we kunnen ons wel indenken hoe prachtig deze plek is met mooi weer! Je voelt je echt een beetje aan het einde van de wereld. In de zee liggen prachtige groene rotsen en in de bossen om je heen zien je af en toe een boomhut. Het is genieten, hoe dan ook! We duiken na een lange reisdag ons bedje in om vervolgens 10 uur te slapen. Het is nodig geweest!

Camping: Bella Pacifica
Kosten: $ 40 per nacht (Full hook up)
Ligging: Aan de pacific Rim Highway (8 autominuten van Tofino)
Faciliteiten: WC/Douches($2 munten) (eenvoudige camping, maar een onbetaalbaar uitzicht)
Aantal KM: 440km (via Port Renfrew)

Vandaag staat in het teken van het ontdekken van het leuke Tofino. De camping Bella Pacifica is een eenvoudige camping, waarbij je doucht in de vrije natuur. Je staat uiteraard in een houten hokje, maar je ruikt de natuur om je heen. Prachtig, echt back to basic. Omdat het even gestopt is met regenen kiezen we ervoor om te voet naar het centrum van Tofino te lopen. Een wandeling van ongeveer 40 minuten langs de Pacific Rim Highway. In het regenwoud van de Pacific Rim kun je naar hartenlust wandelen wanneer het weer dit toe laat. Wij hadden er eigenlijk op gehoopt dat het vandaag wel zou kunnen, maar helaas is dat niet het geval vanwege het weer.

De wandeling naar het dorpje is echter ook leuk. Ondeweg kom je vele surfers tegen die net hun eerste duik in de ochtendzon hebben gemaakt. Ook veel skateboarders passeren ons. Je kunt dan ook wel concluderen dat je in het surfers paradise van Canada terecht bent gekomen. Mensen van over de gehele wereld komen hier om te surfen! ’s Avonds wordt er een kampvuur geopend en zitten de mensen met gitaar liedjes te zingen. Het echte hippie leven. Eenmaal in Tofino aangekomen winkelen we wat in de vele souvenirs winkeltjes voor het thuisfront, kopen we een kaartje om naar huis te sturen en pakken we een heerlijke lunch in een beachfront restaurantje genaamd de Seashanty. Een echte aanrader! Heerlijke gerookte vis op de kaart (maar uiteraard ook hamburgers) van het viswinkeltje ernaast. Ook de medewerkers zijn uiterst vriendelijk. Omdat het steeds harder begint te regenen kiezen we ervoor om hier even te schuilen voor het weer. Na een paar uurtjes lopen we nog even wat door het centrum en landen dan in een schattig bakkerijtje. Hier pakken we een koffie en een thee om even op te warmen. Het weer wordt er niet beter op en dus besluiten we om een tentje te zoeken om wat te eten.

We vinden aan de rand van het dorp Jacks die een uitzicht heeft over het haventje van Tofino. Hier pakken we een gezellig biertje en een heerlijke hamburger. We nemen een taxi (die er maar 1 rijdt voor de gehele bevolking in Tofino) terug naar onze camping, vanwege de regen.

Waar we eigenlijk voor naar Tofino kwamen is het prachtige regenwoud waar we nu niet veel van hebben gezien, afgezien van hetgeen je onderweg ziet. De bearwatching, waarmee je met een zodiac door de prachtige fjorden vaart op zoek naar Grizzly beren en de whalewatch tour op zoek naar grijze walvissen. Hopelijk komen we nog ooit terug in Tofino om dit alsnog te beleven, want het moet fantastisch zijn! Eenmaal thuis vroeg naar bed. Morgen wordt het weer er niet beter op dus we hebben besloten om vroeg te vertrekken naar onze volgende bestemming, op aanraden van vele, Powell River. Hiervoor dienen we een stukje dubbel te rijden over route 4 en aan het einde van de route nemen we de ferry van Courtenay naar Powell River. Deze duurt ongeveer 1,5u.

Ook vandaag weer regen en dus zorgen we dat we vroeg vertrekken. Om 8u starten we de camper. Op naar de zon! Deze moet halverwege het eiland gaan schijnen, laten we het hopen! Onderweg stoppen we een paar keer voor een fotomomentje, omdat we die nog niet veel hebben gehad op Vancouver Island. Tussen Tofino en Sproat Lake komen we ergens de bocht om en loopt er een zwarte beer over weg!! Heel bijzonder. Helaas was de camera leeg (altijd op het verkeerde moment) en dus hebben we er geen foto van, maar bijzonder was het zeker! Ook zien we onderweg een Bald Eagle. Wat een prachtige vogels!

De route vervolgen we naar Port Alberni waar we even stoppen bij de Walmart voor wat boodschappen. De boodschappen bij een Walmart zijn over het algemeen goedkoper dan bij een andere supermarkt en daarbij hebben zij veel meer dan alleen levensmiddelen. We waren op zoek naar een extra matrasje voor op ons bed en ook deze vonden we bij de Wallmart! $27 armer, maar een minder pijnlijke rug rijker, weer op pad! Ook Port Alberni is een noemenswaardige plaats. Je hebt hier de grotere ketens en er loopt een grote avenue met vele restaurants dwars door. Langs de kust rijden we dan over de highway 1 naar Courtenay waar we op de boot springen. Maar helaas hebben we op de vorige camping (waar we internet hadden) niet het vaarschema opgezocht en wat blijkt; we moeten 2,5u wachten. We besluiten om een kleine wandeling te maken (heel veel was er niet te zien) en even een dutje te doen. Om 15:15u is het dan zover. We mogen aan boord van de ferry die ons binnen 1,5u in Powell River brengt. Deze boottocht is minder mooi dan de zuidelijke die dwars door de San Juan eilanden vaart, maar bijzonder zijn de ritjes altijd. Onderweg is er altijd een kans dat je dolfijnen of walvissen ziet!

Eenmaal aangekomen in Powell River is de camping 1,5km verderop. Aan het water! Wat een uitzicht. We staan midden in het bos, waar het wel een voorkomt dat een beer je ontbijtje op komt peuzelen dus overal staat met grote letters aangegeven om geen etenswaren buiten te laten liggen. Hier is het weer gelukkig prachtig, 22 graden en zon. We nemen het ervan en gaan buiten in de zon zitten, genietend van al het moois om ons heen! Het groen, de zee, de zon en de rust! Hier zouden we nog wel dagen kunnen staan, maar gelukkig hebben we nog veel meer op de planning wat we willen zien. Maar vooralsnog is de Sunshine Coast een goede keuze geweest!!

Campground: Willingdon Beach Campsite
Ligging: in/net buiten het centrum van Powell River
Kosten: $ 35 per nacht (full hook up)
Faciliteiten: WC/Douche ($1 token)/Wasfaciliteiten/BBQ/beachfront/Patio’s/Speeltuin voor kinderen/Full Hook-up
Aantal KM: 230 kilometer

Vandaag een lange rit voor de boeg, dus we vertrekken in alle vroegte. Sinds we hier zijn aangekomen hebben we ons slaapschema toch wat aangepast. S Avonds slapen we rond half 9 en ’s ochtends zijn we voor dag en dauw op! Maar dit maakt de dag lekker lang, heerlijk.

Vandaag rijden we een route langs de veelzijdige Sunshine Coast. Langs deze route vind je vele mooie uitzicht punten over de Strait of Georgia en Vancouver Island. We nemen 2 ferries om op het vasteland te komen, want ook Powell River ligt eigenlijk op een eiland/landtong. Je kunt hier alleen komen per ferry vanaf Vancouver Island of het vasteland. Na zo’n 25km nemen we de eerste ferry van Saltary Bay naar Earls Cove. Omdat we 2 ferries dienen te nemen voordat we aan het vasteland zijn dienen we deze goed op elkaar af te stemmen. Via wat locals hebben we wel vernoemen dat er zeer waarschijnlijk een snelweg komt tussen Powell River en Whistler, wat deze ferries overbodig zal maken. Eigenlijk heel jammer, want het uitzicht is prachtig! Het is dan ook fantastisch weer (25 graden en zon met een blauwe lucht) om deze route vandaag te rijden.

Onderweg zien we veel moois. Bossen, baaien en zeearenden. Wat is het toch een fantastisch land. In de verte zien we besneeuwde bergtoppen en we voelen dat we dichterbij komen. Na een mooie rit door wat leuke dorpjes van ongeveer 80km komen we aan bij Langdale naar Horseshoe Bay. We betalen $80 dollar bij de eerste ferry (wat wij aan de hoge kant vonden, omdat we dit ook betaalde voor de lange overtochten naar Vancouver Island), maar wat blijkt; voor de $80 mogen we ook mee op deze ferry met hetzelfde kaartje. Gooi het kaartje dus niet weg, want wij wisten dit niet. Dit was ons namelijk niet verteld. De tweede cruise is ook spectaculair. Kleine eilandjes met dorpjes en in de verte Horseshoe Bay, wat eigenlijk ook maar een kleine haven heeft waar een enorme ferry ineens binnen komt varen. We zijn weer vlakbij ons beginpunt Vancouver, maar zien liggen doen we niet. Eenmaal van de boot mag de gaskraan weer open en de koelkast weer aan(dit dien je telkens dicht te draaien op een ferry) en rijden we over de Sea to Sky Highway de binnenlanden in, op naar Whistler.

We zien dat we Whistler naderen door de besneeuwde bergtoppen. In 2010 zijn hier de Olympische spelen en paralympics gehouden. Er is dan ook een heus Olympisch dorp opgezet waar je een bezoekje kan brengen. Erg leuk! In Whistler is het de bedoeling dat we morgen een outdoor activiteit gaan ondernemen. Wat dit gaat worden weten we nog niet. Raften of Ziplining. In de avond zoeken we het centrum van dit gezellige plaatsje op. Dit is nog niet zo makkelijk, daar het dorp bestaat uit verschillende delen. Al snel vinden we een leuk terrasje waar een live band rock en pop nummers speelt. De keuze is dus snel gemaakt.

Na een aantal leuke uurtjes lopen we terug naar de camper om terug te rijden naar de camping. We slapen vannacht op Whistler RV and Campgrounds. Dit is een eenvoudige camping die midden in de bossen is gelegen. De dagplaatsen (waar ze de doorrijzigers zetten) liggen niet beschut. Houd hier dus rekening mee. Omdat het vanmiddag zo’n 30 graden is geweest is het aardig warm geworden in ons hutje en dus zetten we de airco even op stad vries. Dankzij deze vriend hebben we vannacht heerlijk geslapen en het uitzicht vanaf ons plekje is adembenemend. Helaas geen kampvuur vanavond in verband met hoog risico op bosbranden. Maar hoe dan ook, het is het paradijs op aarde.

Campground: Whistler RV & Campground
Ligging: 20 minuten rijden van Whistler Village
Kosten: $ 40 per nacht
Faciliteiten: WC & Douche/plaatsen met uitzicht over het dal/Fire pits / Full Hook-up
Aantal KM: 240 kilometer

We zijn eruit, we gaan ziplinen! Dit is aan een catrol over diepe dalen op hoge hoogtes zoefen! We hebben er ontzettend veel zin in. Outdoor outfit aan en gaan met die banaan. Omdat de camping ongeveer 20min rijden van Whistler is gelegen moeten we wel onze sleurhut meenemen. Alles opruimen dus en op naar Whistler. Midden in Whistler hebben ze een groot parkeerterrein waar je voor $8 de gehele dag mag parkeren. Niet verkeerd dus. We parkeren de camper en lopen het centrum van Whister Village in (een van de stadscentra). Hier vind je leuke terrasjes, winkeltjes en uiteraard de gondel naar de ski pistes in de winter. Maar ook vandaag zijn de gondels en stoeltjesliften geopend. Er is vanalles te doen. Je kunt met je fiets omhoog per stoeltjeslicht om vervolgens met je mountainbike de berg af te crossen. Eenmaal beneden parkeer je je fiets en doe je lekker een drankje op een van de terassen. De sfeer is gezellig en gemoedelijk. Wij lopen ondertussen naar de tourguide waar we onze tour hebben geboekt.

Zij brengen ons naar een plek buiten het centrum genaamd Rainbow Mountain. Hier hebben zij hun basis kamp. Er wordt van hieruit vanalles georganiseerd. Denk aan survival parcours, quad tours en ziplinging wat wij dus gaan doen. We worden met een klein 4x4 voertuig naar boven gebracht (ongeveer 10min) en eenmaal boven heb je een fantastisch uitzicht. Alleen dit is het al waard. Maar waar we voor hier zijn is natuurlijk over een ijzeren draad met een catrol naar de andere kant! Het dal waar de eerste lijn overheen is gespannen is 200meter diep! En zo volgen er nog 3. Wat een fantastische ervaring. Je hangt gewoon in een tuigje boven deze prachtige natuur! Echt een ervaring om nooit te vergeten! De tour duurt ongeveer 2,5 – 3u en eenmaal weer terug bij het basiskamp nemen we de shuttle terug voor een kleine lunch.

Eenmaal beneden nestelen we ons op een terrasje tegenover de Garibaldi Gondola. Vanuit hier hebben we een fantastisch uitzicht over de fietscrosser die naar beneneden komen zoeven! Echt een gaaf gezicht. Na een paar drankjes lopen we nog even door het centrum en nemen we nog wat leuke foto’s om vervolgens onze Henk (camper) terug te nemen naar de camping. Wat een dag! En dat in 30 graden, maar we hebben er ontzettend van genoten! Ik weet wel dat als we de tijd hadden we hier waarschijnlijk wat langer hadden verbleven. Het is hier echt leuk en gezellig! De activiteiten zijn er volop en het weer is fantastisch. Maar morgen staat er weer een hoogtepuntje op het lijstje, dus ons hoor je niet klagen!

Vandaag staat de langste reisdag op het schema. Deze route brengt ons door bergen naar meren en uitgesterkte priaries, oftewel ranches en cowboys! Dit is het wilde westen van Canada! De route begint door in de Fraser Valley door prachtig bosrijk gebied. Meren wisselen hier elkaar af met prachtige bossen en bergen. Onderweg zijn er een paar mogelijkheden om uit te stappen voor een korte hike langs meren en rivieren. Dit wilden we doen, was het niet zo dat ik niet het juiste schoeisel aan had en we dus halverwege besloten hebben om rechtsomkeer te maken. Jammer, maar toch hier en daar al wat moois mogen zien.

De volgende, iets grotere plaats die we gaan doorkruisen is Lillooet. Vernoemd naar een opperhoofd van de stam die hier voorheen leefde. Je ziet hier dan ook veel van terug in de bouwstijl en uiteraard de trading posts die bewaard zijn gebleven. In deze omgeving is zo’n 100 jaar geleden ook de Gold Rush ontstaan. Lillooet wordt ook wel zero mile house genoemd. Vanuit hier lag de oorspronkelijke trail waarlangs de Gold Rush is ontstaan en zijn de plaatsjes 70, 83 en 100 mile house aan overgebleven. In de bloei en groei van deze tijd waren dit heuse stadjes, maar op de dag van vandaag zijn het kleine gehugtjes en is er naast een buurtsuper en een tradingpost niet veel meer te vinden. Wel kun je nog een gokje wagen op het zoeken naar goud in de rivierbedding.

Na route 99 kun je 2 wegen nemen. De snelste weg is door Kamloops over de Trans Canada Highway of route 97 die je door historische dorpjes neemt en over heuvelachtige prairies met prachtige ranches. Wij kiezen dus voor de 2e route. Iets langer, maar heel veel zal het in tijd niet schelen. Het plaatsje Clinten (voorheen 35 mile house genoemd) is zo’n klein goudstadje. Je ziet aan de kenmerkende bouwstijl dat het echt in deze tijd is ontstaan. Na een paar leuke dorpjes en toch een andere omgeving dan de groene bergen die we gewend waren nabij Whistler, maar een welke afwisseling, nemen wed e route 24 langs kleine dorpjes als Lone Butte, wat niet meer telt dan 5 huizen. Langs deze route rijd je telkens langs prachtige meren en mooie vergezichten. Onderweg zien we nog een wondertje; de Rocky Mountaineer! Een luxe treinreis die je van Whistler naar Jasper brengt, dwars door de wonderschone natuur! Na wat foto’s en een filmpje van deze prachtige trein rijden we verder.

Dan is toch eindelijk Clearwater in zicht. We rijden langs de snelstromende rivier de Clearwater River af. Hier wordt ook op geraft. Iets wat we helaas hier niet zullen doen vanwege tijdsgebrek, maar zeker een aanrader is als we de boten zo zien! Eenmaal aangekomen op de camping hebben we wederom een prachtige plek met uitzicht op Dutch Lake. Het grappige is dat hier de Nederlanders zich verzamelen, alsof het afgesproken werk is. Erg gezellig dus! In de avond nemen we een hapje bij het restaurant wat op de camping is gelegen, genaamd The Painted Turtle. Erg goed en erg lekker gegeten! Aanrader dus!

Campground: Dutch Lake Resort & RV
Kosten: $ 37,- per nacht (full hook up)
Faciliteiten: Douches/Toiletten/Wasfasciliteiten/Boothuur/Restaurant (met erg goed eten)/Log cabins/Full Hook-up
KM vanaf hotspot: De ingang van het park ligt 40km verderop. De camping ligt echter wel in het centrum van Clearwater.
Aantal KM gereden: 440 kilometer

Vandaag is het weer een hete dag. Het begint al met 20 graden en het zal vandaag oplopen tot 32 graden. Maar dat maakt niet uit, want we nemen gewoon wat meer water mee en we zijn toch de gehele dag aan de wandel in het prachtige Wells Grey PP. Dit park is zeker de moeite waard om er 2 nachten voor in Clearwater te verblijven.

We vertrekken vroeg in de ochtend, zodat we ons nog even kunnen laten informeren bij het toeristencentrum alvorens we het park inrijden als een kip zonder kop. We moeten een aantal falls zien, zo wordt ons aangeraden. Uiteraard de hoogste; Helmcken Falls. Hier rijden we dan ook als eerste naartoe. Dit is een rit van ongeveer 30-40 minuten vanaf het toeristencentrum in het dorp. Hier zijn we een van de eerste, dus nog genoeg fotomomentjes mogelijk. Na een korte wandeling stappen we weer in onze camper, op naar de volgende watervallen. De Dawson Falls. Hiervoor moeten we zo’n 20 minuten lopen (leuke wandeling) en hebben we wederom een prachtig uitzicht over deze bredere variant. Na wat foto’s lopen we terug en stappen we in de camper voor onze laatste stop; Moul Falls.

Bij het infopunt hebben ze ons gezegd dat we achter deze waterval door kunnen lopen. Dus dat lijkt ons een uiterst goed plan wanneer het buiten 30 graden is. Eenmaal onderweg lopen we dwars door de prachtige natuur. Wat is Canada ook mooi! Soms horen we wat ritselen in de bosjes en zijn we benieuwd of het een toevallige voorbijkomende Moose is (nog niet gezien) maar helaas. Een eekhoorn was het resultaat. Ook leuk, maar ach die hebben we in Nederland ook. ;)

Na een wandeling van ongeveer 30-45 minuten komen we aan bij de watervallen. Het uitzicht valt ons een beetje tegen en er staat ook geen informatie beschreven over deze watervallen zoals dat bij de anderen het geval was. Ineens zie ik een paadje, dat naar beneden lijkt af te dwalen. We nemen de gok en lopen verder en inderdaad, er loop een ladder zo naar beneden tot aan de bedding van deze imposante watervallen. Ik neem de proef op de som en loop nog een stukje door om onder de watervallen terecht te komen!! Maar wat een geweld en de wind blaast het water ook nog met een enorme druk naar achteren! Adrenaline giert door mijn lichaam, maar wel een ontzettend gaaf moment om niet te vergeten. Dennis durft niet zo goed ;) dus we laten het hierbij en lopen terug via het stijle pad terug naar de camper. De hike is goed te doen, tot op het moment dat je naar de waterval toe wilt. Dit laatste stuk is best zwaar met een steile klim en trap. Maar zeker de moeite waard!

Eenmaal terug bij de camper gooi in mijn schoenen uit en kleed ik me om, want ik ben nog steeds doorweekt! Dat loopt niet zo fijn, water in je schoenen..dat kan ik je vertellen. Maar allemaal voor een goed doel. We rijden terug naar het dorp waar we een verlaten lunch nemen rond 15:30u. Dit doen we bij de Strawberry Moose. Een kleine bakkerij/eeterij met een leuk terrasje aan de voorkant en zijkant van de cabin. Hier bestellen we 2 sandwiches en daar krijg je dan ook genoeg voor! Niet te duur en lekker eten. Dat moeten we hebben ;) Na onze lunch nog even wat laatste boodschapjes doen en rijden dan terug naar de camping. Hier lezen en kletsen we nog wat en lopen nog wat langs het meer om vervolgens in de avond weer bij het restaurantje op de camping te eten. Weer is het lekker! De airco hebben we maar op standje vries gezet, want het is niet te harden in ons hutje als het buiten zo heet is. Na een heerlijk diner en nog wat te hebben relaxed gaan we dan weer slapen.

Morgen rijden we naar Jasper! Opnieuw een hoogtepuntje

Vandaag begint twijfelachtig, wat het weer betreft. We kijken nog even, nu we nog wi-fi hebben, op het internet wat voor weer ons staat te wachten in Jasper. Hier rijden we weg in een korte broek en een shirtje en het ziet er naar uit dat we in Jasper een lange broek met vest nodig hebben. Maar zover is het nog niet. We nemen afscheid van wat mensen op de camping en rijden dan naar onze volgende stop Blue River. Hier gaan we de Blue River Safari ondernemen. Dit is een organisatie, gelegen midden in het regenwoud van Blue River nabij Wells Grey, waarvan uit zij berensafari’s per boot en sinds kort per 4WD ondernemen. Onderweg weer prachtige uitzichten en we blijven ons weer verbazen.

Ook bij Blue River is het nog lekker weer en zo’n 25 graden. Valt niet tegen dus. Om 11:20u mogen we dan op de boot en onze gids Raul neemt ons mee over de Blue River rivier die uitmond in de North Thompson River. Een snelstromende rivier die, door al het smeltwater, hoger staat dan anders. Dit betekend ook dat de zandbanken waar ze anders zoveel beren kunnen spotten nu ook onder water liggen. Dat wordt dus goed opletten op de randen tussen de bossen. Maar we spotten 2 beren, een visarend en een MOOSE! Hij stond hoog boven aan ons lijstje en dus zijn we blij dat we er 1 spotten. Het is een vrouwtje met 2 kleintjes die zichzelf maar moeilijk laat zien. Wat uiteraard begrijpelijk is. Na een paar pogingen laten we het arme beest maar met rust, maar wij zijn weer een ervaring rijker en kunnen weer een dier van onze “to see” list strepen. Om 12:45u eindigt de tour en gaat het regenen, dus precies op tijd! Onderweg richting Jasper hebben we nog een aantal keren wat drupjes op de ruit, maar niet noemenswaardig gelukkig. De lucht kijkt wel vaak wat grauw, helaas. Maar goed, ook dat is Canada en het is niet voor niks dat het hier zo prachtig groen is!

Voordat we Jasper NP binnen rijden komen we eerst nog door het prachtige Mount Robson Park. Ook hier kun je veel wildlife spotten, zijn er vele wandelmogelijkheden en ligt er een prachtige campground genaamd Meadows Campground. Hier kun je staan midden in de natuur van dit prachtige park. Ook vind je hier de hoogste top van de Rocky Mountains in dit gedeelte van Canada, Mount Robson, van ca 4000meter hoog. Na wat mooie foto’s rijden we dan toch door, omdat het weer er niet beter op wordt en we beide een beetje gaar zijn. Na enige tijd komen we aan in Jasper National Park, schaffen we een Nationale Parkenpas aan ($136,-) en rijden we het park binnen. Alles lijkt weer in de puntjes geregeld. Daarvoor krijgt Canada een 10+. Alles ziet er netjes uit en overal wordt gewaarschuwd voor bosbranden, etc. Gelukkig heb ik gisteren de Whistlers Campground geboekt, een van de campings die gelegen is in het Nationale Park, want de camping is vol! En dat met 781 plaatsen! Het is de grootste in dit gedeelte van het park. Gelukkig krijgen we voor 1 nacht een upgrade naar een full hook up, de eerste nacht staan we op een plaatsje met alleen elektriciteit, maar ook dat is niet erg voor een nachtje om te ervaren. Op de camping is het allemaal goed geregeld. De camping bestaat uit loops waaraan er soms wel 26 campers kunnen staan. Iedere groep loops heeft een eigen wc gebouw. De douche is via een trail van ongeveer 200meter de bereiken. (dit ligt er uiteraard aan waar je staat). Eenmaal op ons plekje hebben we een huisdiertje. Een marmot heeft zijn hol gegraven op onze plek en duikt snel zijn hol in om er vervolgens na een half uurtje weer uit te kruipen. Ook lopen er Elk (soort hert) rond met jonkies. Je staat midden in het bos, waardoor je niet in de gaten hebt hoe groot de camping is. Ideaal!

Na een klein diner van boterhammen en wat fruit, doen we nog een spelletje en gaan we vroeg naar bed. Morgen weer een leuke dag voor de boeg. Het weer voorspelt niet heel veel goeds, maar we maken er gewoon het beste van! Achter de campground ligt de Jasper Tramway, waarvandaan je een prachtig uitzicht hebt op de camping, Jasper Valley en Jasper Village. Wellicht dat we dit morgen doen bij enigszins goed weer!

Campground: Whistlers Campground Jasper National Park
Kosten: $ 27 - $38 per nacht (full hook up – tent sites)
Ligging: midden in het Nationale Park, 2,5km van het centrum van Jasper en 1km van de Gondel
Faciliteiten: Full hook up, electra, wc, douche, toilet, dumpstation, Waterstation
Aantal KM: 325 kilometer

Vandaag hebben we een dagje Jasper gepland. Omdat het in de vallei mooi weer is, maar boven wat slechter is gaan we eerst informatie inwinnen bij het informatiecentrum wat we met dit weer het beste kunnen doen. Ik wil graag Maligne Lake gaan zien, dus even vragen hoe het weer daar is. De webcam biedt uitkomst en het ziet er niet heel verkeerd uit. We wandelen nog even door Jasper centrum, wat een erg leuk centrum heeft en lunchen nog wat en rijden dan naar Maligne Lake.

Onderweg naar dit prachtige meer zien we weer veel wildlife. Een moose die langs de oevers van de rivier loopt en een beer met 2 jongen! Een prachtig gezicht. Het valt wel op als er wildlife loopt, want de gehele weg staat meteen vol met verkeer. Niet heel erg veilig, maar iedereen wil uiteraard een kiekje van deze prachtige dieren. De beer voelt zich op een gegeven moment wel bedreigd met al die auto’s en gaat op haar achterste poten staan. Dat schrikt wel af…vele rennen snel de auto weer in en het verkeer begint weer te rijden.

Eenmaal aangekomen bij het prachtige meer is het half bewolkt. Soms de laat de zon zich zien en soms lijkt het haast te gaan regenen. We kiezen ervoor om een korte wandeling te maken en in het chalet wat erbij staat een drankje te nuttigen. Op de terugweg zien we weer wat herten (elk) en stoppen we nog even bij Maligne Canyon. Een kloof waar water hard naar beneden dendert. Je kunt een korte wandeling maken tussen 3 bruggen en een langere wandeling tussen 6 bruggen, waarbij je op elke brug weer een schitterend uitzicht hebt op de canyon. Na de korte wandeling en wat foto’s later stappen we weer in onze camper om vervolgens terug naar de camping te rijden.

Eerst nog even een stop in het centrum van Jasper om vervolgens lekker zelf te kokkerellen. Wel zo gezellig. Aangekomen op de camper staat er een Elk op onze plaats. Weer een mooi fotomomentje. Dat is wel het mooie van in de natuur te camperen. Je weet nooit welke dieren je tegen kan komen.

Vandaag hebben we ervoor gekozen om vroeg op te staan, omdat het weer vanmiddag waarschijnlijk om gaat slaan en we een van de mooiste routes tijdens deze reis gaan rijden, namelijk de Icefields Parkway. We rijden om 6:30u aan. Heerlijk..we rijden helemaal alleen op de weg. De kans dat we veel wildlife spotten is dan ook groot. Onderweg zien we wat herten en een beer! De zon is ondertussen tussen de wolken doorgekomen en dus hebben we enorm geluk. Het zou vandaag namelijk regenachtig zijn, maar we zijn er wel achter gekomen dat in Canada niets is wat het lijkt.
Onderweg stoppen we bij een aantal leuke stops. De eerste is Athabasca Falls. Een wat kleine waterval, maar met een prachtige achtergrond. We nemen wat foto’s (kleine wandeling vanaf de parkeerplaats) en rijden dan weer verder, zodat we de enige blijven op de weg en het aankomende verkeer hopelijk voor zijn.

De volgende stop is Sunwapta Falls. Ook dit zijn wat kleinere, maar prachtige waterval en ook dit weer een korte wandeling vanaf de parkeerplaats. De volgende stop zijn een aantal uitkijkpunten langs de weg die de moeite waard zijn om een foto van te maken, omdat je hier de hoogste toppen van de Icefield Parkway vindt. De weg is tot op heden echt prachtig en verveelt geen seconde! Bij het Icefield Centre kun je aantal leuke activiteiten ondernemen. De skywalk, een wandeling over een glazen plateau. De Brewster, met een rupsvoertuig naar de Athabasca Glacier of de Columbia Icefield om vervolgens een wandeling te maken over de gletsjer. Of per helikopter over deze enorme gletsjers. Alles is prachtig, maar het weer begint te veranderen dus wij kiezen ervoor om door te rijden. Helaas, maar hopelijk laten we de regen achter ons.

Eenmaal over de Crossing, waar zich een hotel, supermarkt en benzinestation bevindt, wordt het weer wat slechter en na een paar prachtige foto’s bij het overweldigende Peyto Lake begint het dan ook echt te regenen. We kiezen er dan ok voor om door te rijden en Bow Lake achter ons te laten. Bij Lake Louise maken we wel een stop. Dit stond boven aan mijn lijstje maar helaas gaan we deze niet in volle glorie zien vanwege de weersomstandigheden. We doen even een dutje op de parkeerplaats in onze camper om na 1,5u toch de gok erop te wagen, maar helaas. We zien alleen het water, maar van de omgeving vrij weinig en de regen komt nog steeds met bakken uit de hemel. Op naar Banff dus. De eindstop van vandaag.

We slapen vandaag op de Trailer Court Campground. Hier kun je staan met een camper of caravan en dus niet met een tentje. Hier vindt je gedeelde en prive plekken. De plaatsen zijn allen full hook up. De camping zelf is niet veelzeggend. Alleen rechte geasfalteerde banen met grevel plekken eraan vast. Deze deel je vaak met een ander. De toiletten en douches zien er verder prima uit. Er rijdt een shuttle van de camping naar downtown Banff, retour kost $2. Deze rijdt om de 40 minuten.

Eenmaal op de camping eten we wat en kiezen we ervoor om eens lekker bij te komen in de Hot Springs van Banff. We rijden er met onze camper heen, omdat we niet weten hoe laat de shuttle gaat en zo zijn we niet afhankelijk en parkeren hem voor de deur. De entree valt ontzettend mee ($7 pp) en kleden ons om in ons zwemtenue. Op de achtergrond de Rockies is helemaal geen slecht uitzicht. Voor degene die willen gaan. Hot Springs doet je misschien in de waan laten dat er meerdere baden zijn, maar er is maar 1 bad van 40 graden. Dit is verder geen probleem, maar erg groot is het in ieder geval niet. Je kunt je hier niet uren vermaken.

Na een heerlijke duik en even te zijn bijgekomen rijden we terug naar de camping, installeren we alles en gaan we naar bed. Morgen weer een dag voor de boeg en het is nog niet gestopt met regenen, dus hopelijk is dit morgen beter.

Camping: Trailer Court Campground
Kosten: $45 per nacht
Faciliteiten: Douches/Toilet/Shuttle/Full Hook-up
Ligging: Zo’n 3km van Banff. Dit is prima, maar lopen doe je niet snel i.v.m. stijle klim en grote weg.
Aantal KM: 290 kilometer

Vandaag hebben we gepland om met de Gondel omhoog te gaan bij goed weer. Het is geen goed weer dus worden de plannen aangepast. We zien dat er een leuk museum is waar wat wordt verteld over de historie van Banff en waar je een heuse grot kan bezichtigen, genaamd Cave and Basin. De entree valt ook hier weer mee ($4 pp) en we zijn een hoop te weten te komen over het ontstaan van dit dorp en de eerste National Historic Site van Canada. De grot is prachtig en met het verhaal erachter kun je je helemaal inleven in het feit dat dit tegenwoordig beschermt wordt door de provincie.

Het weer wordt er niet heel veel beter op dus we kiezen nog een binnen activiteit. We rijden naar het Fairmont hotel Banff Springs. Prachtig nagebootst kasteel, waar je luxe winkels vindt. Hier lopen we wat rond en wanen ons even in het leven van de jetsets en lopen dan vervolgens weer naar buiten, terug naar de camper. Let op; voor het parkeren dien je te betalen ($3 per uur).

Na deze korte stop rijden we vervolgens naar het centrum waar we een lunch nuttigen om vervolgens een plan te trekken. Ondertussen zien we het buiten opklaren en kiezen ervoor om naar de stoeltjeslift te rijden. Dit is net ten noorden van Banff en staat bekend als een plek waar je veel beren kan spotten. Eenmaal daar aangekomen is het weer redelijk, maar zoals we kunnen zien zal dit niet lang duren. Eenmaal boven en geen beer gezien begint het te sneeuwen!! En dat op 11 juni! We wachten de sneeuw af en gaan dan met de lift terug naar beneden. Het uitzicht is trouwens wel adembenemend mooi vanaf dit plekje, maar het weer moet mee zitten. Eenmaal in de lift begint het als een bezetene te sneeuwen. Als 2 sneeuwpopjes komen we beneden aan en snellen naar de camper.

Als we dan naar beneden rijden zien we dat het beneden net begint op te klaren (het weer is nog steeds onverklaarbaar hier) en kiezen we ervoor om naar Lake Minnewanka te rijden en zie daar, een blauwe lucht! Ook nog even langs Two Jack en Johnson Lake voor een paar prachtige foto’s.

Hier kun je trouwens prachtig camperen op de Two Jack Campground. Deze dien je wel voorafgaand aan je reis te reserveren, want deze camping is door zijn ligging aan het meer ontzettend in trek.
Onderweg naar de camping doen we nog wat boodschappen en koken we in ons campertje.

De dag is snel gegaan, maar gelukkig wel droog afgesloten! We hebben weer veel kunnen zien!

Vandaag gaan we een voor mij nog best wel onbekende route rijden en we weten dus niet wat ons te wachten staat. Voor we helemaal afscheid nemen van het druilerige Banff gaan we nog even met de gondel omhoog. Boven zijn ze bezig met een nieuw restaurant met een 360 graden uitzicht. Zoals we kunnen zien, wordt dit prachtig. Echter wat ons wel een beetje tegen viel is dat ze de volle mep vragen voor een attractie die niet eens klaar is. Daarnaast kregen we niet echt vertrouwen in de lift. Deze werd zowel boven als beneden aangeduwd door mensen. Maar dat terzijde; het uitzicht boven is prachtig en zeker de moeite waard. Je kunt nog naar een observatory lopen waarvan je een prachtig uitzicht hebt over het gehele dal en Banff NP.

Na deze trip zetten we ons reis voort, richting het zuiden van Alberta. We stoppen nog even bij het informatie centrum van Canmore om wat informatie in te winnen om waar te verblijven in deze omgeving en hoe we het beste kunnen rijden. Hij raad ons aan om highway 22 te rijden. Dit is de cowboy Trail en aan deze route heb je schitterende uitzichten.

Onderweg stoppen we in Braggs Creek voor een kleine lunch. Onderweg zijn er een aantal leuke stops, inclusief een aantal ranches die de moeite zijn om even bij te stoppen. Vele hit series en films zijn hier opgenomen, meest recentelijk The Revenant met Leonardo Dicaprio en Fargo de hitserie met Kirsten Dunst. Dit omdat het landschap zo divers is. Daarnaast is er een historische ranch te bezoeken, genaamd Bar U Ranch. Hier maken we een korte stop voor wat drinken en een plaspauze. Ook soms nodig. In de verte zien we de ranch liggen en lopen er naartoe. Je kunt hier met paard en wagen en een gids over het terrein waar zij meer vertellen over het ranch leven in 1800. Erg leuk, ook voor kinderen. Daarnaast is er een klein cafe en een souvenirswinkeltje waar ze eigen gemaakte producten verkopen.

Tijd om door te rijden over de route 22 naar het volgende plaatsje. Let op, want het kan op deze route enorm hard waaien. Hier wordt ook veel voor gewaarschuwd! Op naar onze eindbestemming voor vandaag, Crowsnest Pass. Onderweg is er nog een belangrijke stop in de geschiedenis van Alberta, genaamd Head Smashed In Buffalo Jump. De indianen die hier leefden hielden er een opmerkelijke jachtmethode op na. Ze dreven de Buffels bijeen en lieten ze van een klif afrazen. Onderaan sprokkelde ze het vlees en de botten bijeen, zodat ze weer voldoende vlees hadden voor de komende dagen. Vandaag de dag is het een historic site en kun je het bezoeken. Er is een informatiecentrum bij die je ook wat verteld over deze stammen.

Aan het einde van de middag arriveren we dan in Crowsnest Pass waar we vanavond slapen op een camping met een zwembad een hottub en wifi. Even lekker weer in de bewoonde wereld. Ook wel lekker na een paar campgrounds in een Nationaal Park. In het plaatsje vind je ook een opmerkelijke toeristische attractie genaamd Frank Slide. Hier is zo’n 100 jaar geleden het plaatsje Frank zo goed als bedolven onder een enorme Rock Slide. De stenen hebben zij uiteraard niet opgeruimd en een deel van het stadje met ongeveer 100 mensen zijn bedolven onder de stenen. Tragisch…Ze hebben het dorpje nieuw leven ingeblazen en zo is de overkoepelende gemeente Crowsnest Pass toch een gezellig dorp met vele winkels. Het doet een beetje als een western dorpje aan. Naast deze campground waar je best wel wat faciliteiten bij de hand hebt, is er niet heel veel. We zijn nu ongeveer 1 uur rijden verwijderd van onze volgende bestemming Waterton Lakes. Daar rijden we morgen naar toe.

Camping: Lost Lemon Campground
Kosten: $42 per nacht, full service
Faciliteiten: Douches/Toiletten/Hottub/verwarmd Zwembad/Wasfaciliteiten/Full Hook-up
Ligging: aan een riviertje, maar ook aan het spoor.
Aantal KM: 320 kilometer

Vandaag een korte rit naar het prachtige Waterton Lakes. Onderweg hebben al veel mensen ons aangeraden om een wandeling te maken door de Red Rock Canyon. Dus daar hebben we ook enorm veel zin in! Het moet er prachtig zijn, zoals we van de meeste horen. Onderweg hebben we een aantal keer enorm veel mooie vergezichten. Het weer is daarbij ook prachtig, zonnig en 20graden.

Een paar km voordat we het park inrijden is er aan de rechterkant van de weg een Bizon sanctuary gemaakt. We mogen hier met onze camper doorheen rijden.
Je rijdt door een stukje afgezette prairie. En inderdaad, na zo’n 10 minuten zien we een kleine kudde bizons, inclusief 2 mannetjes. Wat zijn ze enorm!!

Na een paar filmpjes en wat foto’s rijden we door naar de ingang van Waterton Lakes NP. Daar eenmaal aangekomen zien we dat de weg naar Red Rock Canyon is gesloten in verband met het aanleggen van nieuw wegdek. Ontzettend jammer, want deze opent pas aan het einde van de week en dan zijn we niet meer hier. Verder is ook de weg naar Cameron Lake dicht, in verband met sneeuwval. Heel erg jammer dus..

We merken dat we in juni echt nog in het begin van het seizoen zitten aan deze kant van west Canada. In Brititsh Columbia hadden we reeds heel veel goed weer gehad, dus daar merkten we er niet veel van. Maar in Alberta en op de Icefields Parkway was net de sneeuw en ijs pas gaan smelten. Daardoor waren ook hier een aantal attracties/wegen gesloten.
Maar genoeg te zien. In het dorpje Waterton is vanalles te beleven. Er zijn winkeltjes, restaurantjes en een heuse bioscoop waar vanavond een film draait. Daar gaan we vanavond dan ook naartoe. Voor de lunch kiezen we een restaurant aan het water. De Upper- Middle- en Lower Lake zijn prachtig! Het waait hier enorm, maar gelukkig is de temperatuur goed. Buiten zitten is dan ook een optie, met een prachtig uitzicht over water en bergen. Ook dit park ligt midden in de Rockies.

Op een van de heuvels met uitzicht over de 3 meren is het Prince of Wales hotel gebouwd. Dit is een luxe hotel, waar een kamer vanaf de $500 per nacht kost. Even binnen kijken dus. Daarna rijden we naar het toeristencentrum wat tegenover het hotel is gelegen. Daar informeren ze ons over de openingstijden van de wegen en welke wandelingen we hier kunnen maken voor een prachtig uitzicht.
We kiezen ervoor om niet teveel meer te doen vandaag aangezien we allebei best moe zijn. We maken dan ook een wandeling over de townsite camping waar we vannacht staan en rollen na de film ons bedje in. De sfeer hier in Waterton Lakes is erg goed. De restaurants zijn goed, het weer is heerlijk en het uitzicht adembenemend. We zijn het erover eens; het is de moeite van het lange rijden zeker meer dan waard!

Camping: Waterton Townsite
Kosten: $ 38 p/n full service
Faciliteiten: Douche(Gratis)/WC/Ligging in centrum en aan het meer/WiFi/Full Hook-up
Aantal KM: 100 kilometer

Vandaag staat er regen op het programma. Dit maakt het wat lastig om hier iets leuks te doen, daar alle activiteiten buiten zijn. We lopen een rondje door het centrum, maar kiezen er al snel voor om terug te gaan naar de camping. Daar kiezen we ervoor om binnen te blijven, daar het steeds harder gaat regenen. We kijken een filmpje en hopen dat het weer snel beter wordt, maar helaas is dat niet zo.

Pas in de avond klaart het een beetje op en lopen we naar het centrum om wat te gaan eten. Helaas is dit een teleurstelling, daar het eten niet heel lekker is. Terug bij de camper, zitten we nog even buiten om toch nog even van de buitenlucht en het moois om ons heen te genieten en gaan dan slapen.

Vandaag hebben we wederom een korte route tussen Waterton Lakes en Glacier NP. Onderweg zien we mooie vergezichten. We rijden letterlijk de bergen uit en de prairies in. Maar niet voor lang. Snel zien we de bergen weer voor ons liggen. Na ongeveer een half uurtje rijden arriveren we bij de Amerikaanse grens, want onze volgende bestemming ligt in de Verenigde Staten.
We hebben thuis een ESTA aangevraagd, zodat we hier geen documenten meer hoeven aan te schaffen. Dit is echter niet waar. Bij de grenscontrole vragen ze om je paspoort en nieten hier een tijdelijk visum in. Daarnaast moet je alle vingerafdrukken laten laseren. Zo worden al je gegevens genoteerd en opgeslagen.

Na ongeveer een kwartier en een gezellig babbeltje over Nederland verder, rijden we de grens over op weg naar Glacier. We hadden reeds op het internet gelezen dat een van de mooiste scenic routes, de Going-to-the-Sun-Road nog niet geheel geopend is. Maar het is vandaag mooi weer en tot Jackson Glacier overlook is deze prachtige route wel geopend. Maar eerst zoeken we een camping waar we vannacht kunnen verblijven. Deze vinden we in St. Mary, de KOA campground. Een fijne camping met een winkel, gratis douches en een hottub met zwembad. Heerlijk dus! We reserveren een plekje en rijden dan direct richting het informatie centrum in Glacier.

Omdat we maar 1 Nationaal Park in Amerika zullen bezoeken kiezen we ervoor om 1 weekkaart aan te schaffen a $30,-. Deze is dan 7 dagen geldig. Prima dus! We vragen binnen nog even na of zij weten wanneer de gehele pas open gaat en dat zal pas zijn over 4 dagen. Dan zijn wij alweer onderweg naar Canada, zodat we op tijd zijn voor het inleveren van onze sleurhut. Helaas! Maar gelukkig is het prachtig weer, dus klagen doen we niet.

Onderweg zien we prachtige natuur, gletsjers en indrukwekkende bergmeren. Vooral St Mary Lake is prachtig, met op de achtergrond de groene heuvels. Al snel zien we wat bosbranden aan ravage hebben achtergelaten. Erg jammer, want dat doet veel aan de entourage van het bos en de natuur. Onderweg stoppen we een paar keer voor een korte hike om de beste foto’s te maken. Bij Jackson Glacier overlook is het dan echt gedaan en moeten we terug. We merken wel op dat we de enige camper zijn. Wellicht vanwege de restricties dat je camper niet langer dan 21ft mag zijn. Eenmaal terug onderweg, stoppen we nog een paar keer om te genieten van al het moois. We hebben wel gehoord dat het gedeelte wat nu dicht is, het mooiste is. Hopelijk gaan de pas iets eerder open zodat we daar nog van mogen genieten!

Eenmaal terug op de camping, snel badkleding aan en nemen we een duik in het heerlijke warme water van de hottub. Er zitten wat Amerikanen die altijd graag een babbeltje maken en we horen van hen dat de weg overmorgen op zou gaan!! Dat zou fantastisch zijn, want dan kunnen we hem helemaal rijden en zijn we net op tijd voor ons terugreis naar Nederland. We duimen maar…

Camping: KOA Campground St. Mary
Kosten: $72 (incl. Tax) aan de hoge kant, wel veel faciliteiten.
Faciliteiten: WC/Douches (gratis)/hottub/verwarmd zwembad/speeltuin/winkel/24u receptie/gratis wifi/spelen (horseshoe gooien/putten)
Ligging: Voor een bezoek aan Glacier, perfect! St. Mary is echter wel een klein plaatsje met een benzinestation/hotel/kleine supermarkt. Meer is er niet, dus 1 nacht is voldoende, zodat je de volgende dag via de pas naar West Glacier kunt.
Aantal KM: 120 kilometer

Vandaag rijden we via de route 2 naar Kalispell. Het is nog even afwachten of route 49, een pas die in de winter dicht is en door Glacier loopt, open is. Anders moeten we een stukje omrijden. We hebben geluk, deze pas is geopend. Ook deze route biedt weer prachtige vergezichten en de afwisseling van groene heuvels met besneeuwde bergtoppen is adembenemend mooi!

Het weer is beter dan verwacht, daar er 12 graden en regen was voorspelt. Niets is minder waar. De route die we vandaag rijden brengt ons naar het beginpunt van de Going-to-the-Sun-Road westingang. Ironisch gezien heet het plaatsje aan de oostingang East Glacier, wat erg gezellig is met kleine restaurantjes, golfbanen en hotels/motels. En het plaatsje aan de westingang van Glacier heet West Glacier. Dit is een wat kleinere plaats. Ik moet wel zeggen dat de oostkant van Glacier een stuk winderiger is. Dit kan soms ten nadele zijn van het rijcomfort van een camper. Het wordt een badkuip op wielen. Het schommelt van links naar rechts. Er is ons gezegd dat dit aan de westkant van Glacier beter moet worden. En inderdaad, helaas wel met wat regen gepaard, komen we aan in West Glacier. Maar wel windstil. We kiezen ervoor om meteen door te rijden naar de wat grotere plaats Kalispell. Ik wil deze plaats graag zien, omdat er een historisch centrum te zien is.

Eenmaal aangekomen in Kalispell rijden we eerst over een brede 8-baans weg (typsich Amerikaans) met aan beiden kanten grote malls, fastfoodketens en benzinestations. Pas na een paar kilometer zien we bordjes met centrum erop. Eenmaal aangekomen in het centrum ademt dit stadje nog steeds wel een wilde westen sfeer, maar heeft niet echt zijn charme weten te behouden. Dit komt m.n. door de grote ketens die als paddenstoelen om het centrum heen uit de grond zijn geschoten en de grote avenue die dwars door het centrum loopt. Jammer, maar ik ben blij dat is het even heb kunnen zien.

We zetten onze route voort naar de grote mall, die net buiten het centrum van Kalispell op weg naar Whitefish ligt. Hier willen we even stoppen voor souvenirs en om wat te winkelen. We slagen ontzettend goed en na een lege portemonnee rijden we verder op zoek naar een camping. En aan campings is hier geen gebrek. We zijn er onderweg wel 20 tegen gekomen. De eerste die we tegenkomen tussen Kalispell en Whitefish aan de highway 93 is wederom een KOA campground. We kiezen ervoor om een plaatsje voor 1 nacht te reserveren en dan in het centrum van Whitefish wat te gaan eten. Er is gelukkig nog plek en rijden vervolgens binnen 10 minuten naar Whitefish. Dit is echt een heel leuk saloonachtig plaatsje. Leuke barretjes, cafe’s, art galleries en winkeltjes.
We lopen even door het centrum om daar wat leuke shopjes te bekijken en laten dan ons oog vallen op een restaurantje wat er erg leuk en uitnodigend uit ziet. Truby’s heet het. En goed dat het is!

Heerlijk gegeten en gedronken lopen we terug naar ons campertje en rijden naar de campground. Wat een dag…Ontzettend moe vallen we al snel daarna in slaap. We hopen dat morgen de Going-to-the-Sun-Road open is, zodat we de gehele pas kunnen rijden!

Campground: KOA Whitefish
Kosten: $58 incl. tax
Faciliteiten: Douches (Gratis)/Toilet/Restaurant/Minigolf/pettingzoo/hottub/Zwembad/Gratis ontbijt/Gratis wifi/speeltuin/Full hook-up
Aantal KM: 180 kilometer

Om 9:30u worden we wakker en helaas komen we er om 10u achter dat we voor 10u ons bij het restaurant hadden moeten melden voor het gratis ontbijtje wat is inbegrepen bij deze camping. Helaas, vergeten, maar gelukkig hadden we genoeg bij ons om toch te kunnen ontbijten.

Na het ontbijt ontkoppelen we de camper, want het gaat gebeuren….de Going-to-the-Sun-Road is open!! Het is ongeveer een half uurtje rijden vanaf de camping naar het begin van de weg. Eenmaal daar aangekomen krijgen we bij de toegangspoort te horen dat we met de camper de route niet mogen rijden, terwijl we dat 2 dagen van tevoren vanuit de oostingang natuurlijk ook al gedaan hadden. Dan zijn we “ Very Lucky” geweest, zegt de mevrouw in het hokje en geeft ons een map mee waar de resticties in staan m.b.t. de maten de camper. Ook in dit krantje lezen we de volgende woorden; de camper mag niet langer zijn dan 21ft en voertuigen die hoger zijn dan 10ft (wij zijn 11ft) moeten uitkijken voor overhangende stenen gedurende het rijden van de pas. Oppassen dus, maar niets zegt ons dat we er dus niet op mogen. Vanaf Avalanche Creek, het keerpunt voor “ overseized verhicles” zien we wederom staan dat de camper niet langer mag zijn dan 21ft, maar niets over de hoogte. Alsof onze neus bloed, en dat is niet vaak, rijden we toch gewoon stug door.

En gelukkig maar, want wat een prachtige route en wat leuk als je dit in je eigen voertuig kan meemaken! Het rijden met een camper is eerlijk, een uitdaging, maar met een ervaren chauffeur achter het stuur geen reden tot paniek. Alles is goed gegaan, maar het is soms wat smalletjes waardoor je je tegenligger even voorrang dient te verlenen. Onderweg zien we hoge bergtoppen van ongeveer 3000 meter hoog met sneeuw en prachtige bergmeren. Wildlife hebben we helaas niet gespot, maar het is de eerste dag van het jaar dat de pas is geopend, dus druk is het best wel. Waardoor dieren uiteraard ook sneller weg blijven. We genieten onderweg van de prachtige vergezichten die tot ver in het dal reiken. Uiteraard stoppen we ook een paar keer voor een prachtige foto. We rijden tot aan het punt wat we vanaf St. Mary (Jackson Glacier overlook) hebben gereden en rijden dan zoetjes aan terug.

Op de terugweg stoppen we bij Logan Pass Visitors Center voor een lunch. Daarna weer rustig naar beneden. Vooral wanneer je van oost naar west over de pas terug rijdt wordt het op sommige punten best smal en moet je uitkijken dat je je cabover niet beschadigd. Dus goed opletten is geboden, verder een prachtige route. Bij Lake McDonald Lodge aan Lake McDonald stoppen we even, omdat ik in het verleden deze lodge vaak heb geboekt. Ik ben dan ook benieuwd hoe deze eruit ziet. De ligging aan het meer en de bossen is prachtig! Na een korte wandeling stappen we weer in de camper op weg naar de camping. Eenmaal aangekomen op de camping boeken we een extra nacht bij en gaan we een hapje eten in het restaurant, wat gelegen is op de camping. Hier moet je jezelf niet teveel van voorstellen, maar ze hebben keuze uit wat sandwiches/burgers/pizza. Verder was het prima! We konden heerlijk buiten zitten op een klein terras naast de midget golf banen. Na het eten was het dus tijd voor een rondje over de midgetgolfbaan. Helaas heb ik verloren L Door naar de pettingzoo waar net 3 varkentjes zijn geboren. Super schattig! Verder staan er wat pony’s, lama’s, ezeltjes en een kalfje. De camping is uiterst geschikt voor gezinnen met wat kleinere kinderen, maar ook wij kunnen ons als “ volwassenen” prima vermaken.

Leuke afsluiting van een geweldige dag. Ik ben ontzettend blij dat ik de totale Going-to-the-Sun-Road heb kunnen rijden!  Jihaaa

Aantal KM: 140 kilometer

Vandaag onze één na laatste dag van onze camperrondreis in het prachtige Canada en wat hebben we mooie dingen gezien tijdens deze fantastische reis. Vandaag rijden we over de grens van de VS naar Canada terug naar de camping waar we een aantal nachten geleden ook stonden in Crowsnest pass. Bij de douane lopen we nog een taxfree winkeltje binnen en sluiten we aan in de korte rij voor controle. Na een paar vragen mogen we snel verder! We zijn weer in het prachtige Canada.

Onderweg stoppen we nog even bij de grootste truck ter wereld in Sparwood. Uiteraard moeten de nodige plaatjes geschoten worden, lunchen we wat en rijden we daarna door naar Crowsnest waar ons een warm onthaal wacht. "I know you guys, you were here last week!" De campingeigenaresse kent ons nog. Altijd leuk om te horen. We halen nog wat laatste boodschapjes bij de buurtsuper en gaan dan vroeg naar bed.

Camping: Lost Lemon Campground
Kosten: $42 per nacht, full service
Faciliteiten: Douches/Toiletten/Hottub/verwarmd Zwembad/Wasfaciliteiten
Aantal KM: 240 Kilometer

Vandaag is dan echt de laatste reisdag met onze trouwe vriend aangebroken. We zullen hem wel gaan missen, want wat een vrijheid met zo'n huis op wielen!

We rijden vandaag een stukje wat we al eerder hebben gereden. We konden wel een andere route rijden, maar we vonden dit juist een hele mooie route om te rijden. Het gaat dan om de "Cowboy Trail" route 22. Deze volgen we tot aan Black Diamond en rijden dan vervolgens over de Freeway naar Calgary. Omdat ik een beetje wagenziek ben stoppen we een aantal keren onderweg. In Calgary bij de grote malls om natuurlijk nog wat kleren te shoppen en vervolgens rijden we naar onze laatste overnachtingsplek.

Omdat ik me vandaag niet zo fit voel hebben we een hotel geboekt, gelegen tegenover het verhuurstation. Morgen dus lekker uitslapen, een goed ontbijt nuttigen wat wordt aangeboden bij deze nacht en vervolgens op tijd onze camper inleveren. We pakken onze koffers in en sjouwen alles naar onze hotelkamer. Daarna poetsen we de camper, zodat we deze morgen ook netjes in kunnen leveren. We kijken nog wat TV in de avond na een heerlijk diner, maar vallen al snel in slaap. Nog even dromen over onze laatste dag in Canada! We will miss you!

Hotel: Comfort Inn & Suites Airdrie
Kosten: € 90,- per nacht, inclusief continentaal ontbijt (zeer goed en uitgebreid ontbijt!)
Aantal KM: 265 kilometer

Vandaag is de dag dan echt daar dat we de camper in moeten leveren. De camper moet vóór 12:00u ingeleverd zijn. We zijn er rond 11:00u en kunnen gebruik maken van een gratis shuttle dienst van Four Seasons naar de luchthaven. Wel zo makkelijk! Eenmaal bij het verhuurstation wordt de camper nagekeken op enige mankementen. Die waren er wel, dus dit ook aangegeven. Er wordt ons niets doorbelast, wel zo netjes, daar het niet onze fout was.

Netjes worden we (5uur voordat de vlucht vertrekt) afgezet op de luchthaven. Hier doden we de tijd met wat rondlopen en een drankje te pakken bij één van de barretjes. De tijd gaat echter snel en voor we het weten, mogen we boarden. We zitten op een driezitter. Wel iets minder ruim dan op de heenweg (een tweezitter). Helaas zit er ook iemand voor me die de stoel letterlijk op ligstand zet. Heel vervelend, want je ziet niets meer op je schermpje. De uren tellen dan ook maar langzaam weg.

Na wat misselijkheid en wat wandelen aan boord is het dan toch echt nog maar 1,5u vliegen. We zijn bijna thuis en wat een fantastische herinneringen hebben we opgedaan in dit magische land!

Dit is een reis om nooit te vergeten en hopelijk komen we hier nog eens terug! Bedankt Canada voor deze mooie ervaring...