De vakantie is eindelijk aangebroken! Ruim op tijd moet je op Schiphol zijn. Via Schiphol Smart Parking kun je een lang parkeren plek reserveren. De komende weken staat de auto er veilig. Met de shuttlebus ben je zo bij terminal drie waar de de balie van Air Transat is. Als je Comfort Plus vliegt mag je bij een aparte incheckbalie inchecken. Dat verloopt soepeltjes en snel. En ook mag je daarmee langs de lange rij wachtenden bij de gate door de controle en als eerste het vliegtuig in. Een prettig voordeel, want voordat iedereen zijn stoel gevonden heeft is altijd een heel gekroel. Je kunt kiezen voor een 2-seater en een 3-seater. Met een 2-seater is de ruimte in het gangpad daardoor lekker breed, wat een wat minder krap gevoel geeft. Je krijgt een comfortpakket, om de vlucht wat aangenamer te maken en ook hoef je de drankjes en snacks niet te betalen.

De vlucht verloopt prima en af en toe werp je een blik uit het raam. Vooral de ijsbergen in Groenland zijn prachtig te zien. Na 9,5 uur kom je dan toch aan in Vancouver. Als je aankomt is er vaak een rij om door de douane en immigration te gaan. Het visum waiverformulier wordt bekeken en natuurlijk de paspoorten. De koffers zijn er al en dan moet je nog het zojuist afgestempelde visum waiverformulier afgeven aan een douanebeambte en dan ben je toch echt op de plek van bestemming.

De aankomsthal is niet heel groot. Er zijn wat eetgelegenheden. Er is een infobalie en je kunt meteen pinnen. Als je naar buiten loopt sta je meteen op de plek waar de hotelshuttles stoppen. Aan de overkant is de ingang van de Canada Line, de metro die naar Vancouver stad gaat. Ieder hotel heeft z’n eigen busje die je binnen een minuut of 10-15 naar het airporthotel brengen.
Het Sandman Hotel is prima en heeft behalve een ruime kamer, ook een restaurant en zwembad.

Vanuit Langley Hwy 1 oostwaarts heb je geen last van het drukke stadsverkeer, wat wel zo prettig is als je net met een grote camper op pad gaat. De weg is goed en het is niet extreem druk. In Chilliwack (45 minuten buiten Langley) kun je boodschappen doen in de Superstore (alles te vinden) om daarna verder te rijden richting Hope. Onderweg kom je langs Bridal Veil Falls PP. Een korte wandeling van 15 minuten leidt naar een mooie waterval die als een bruidssluier omlaag valt. Langs de beek die naar beneden stroomt zijn picknicktafels geplaatst, ideaal om lekker te picknicken. Een heerlijk plekje om even bij te komen.

Richting Hope wordt de natuur steeds ruiger. De dicht beboste heuvels zijn mysterieus. Langs de weg stomen kreekjes en de laag hangende wolken maken het plaatje een beetje mysterieus. Aan de andere kant stroomt een de brede Fraser River. Richting Hope worden de bergen hoger en zelfs nu hier en daar met stukjes sneeuw erop.

Hope zelf is een klein slaperig stadje, helemaal omgeven door bergen. De straten zijn ruim en breed. Hope staat bekend om de Rambo film; First Blood die zich hier gedeeltelijk afspeelt. Het stadje teert hier nog op. Maar ook is Hope bekend om de vele houtsnijwerken die het stadje sieren. Met kettingzagen zijn de prachtigste houtsculpturen gemaakt die her en der te vinden zijn.

Net buiten Hope bevindt zich een provinciaal park Coquihalla Canyon. Hier is een erg interessante, en fraaie wandeling te maken naar de Othello tunnels. Vijf tunnels die gemaakt zijn door de canyon en verbonden met bruggen over het bruisende water in de canyon, bedoeld om het treinverkeer doorheen te laten gaan, maar wat niet lukte, heeft wel geresulteerd in een prachtige wandelroute. De moeite waard.

Na Hope volgt de route oostwaarts via Hwy. 3. Op ca. 16 km buiten Hope ligt de Hope slide. In de jaren 60 is hier een complete bergflank omlaag gestort. De puinresten zijn nog steeds goed te zien. De hele vallei werd letterlijk bedolven onder de brokstukken. De parkeerplaats ligt op een 70 meter dikke laag puin. De impact is nog goed te zien.

De weg richting Manning Provincial park leidt langs dichte, ruige bossen en kreekjes. De omgeving is een beetje sprookjesachtig. Ieder moment verwacht je een hertje of rendier langs de beekjes te zien. Manning Provincial Park is zeker de moeite waard om te stoppen. Hier zijn een aantal prachtige wandelingen te maken naar een van de meren in het park, bv. Lightning Lake, door de bossen of naar een van de bloemenweides. De bloemen staan pas vanaf augustus echt in bloei. In Manning is ook een mooie camping te vinden, Lightning Lake.

Na Manning wordt Hwy. 3 verder gevolgd en wordt de weg glooiender en heuvelachtiger. Na Keremeous zijn glooiende fruitgaarden te vinden. Overal langs de weg vind je stalletjes waar heerlijk vers fruit te koop is. De omgeving is hier minder “groen”, wat komt doordat dit gebied valt onder het woestijngebied van Canada.

In Osoyoos (spreek uit: O-SOE-joes) dat dicht aan de Amerikaanse grens ligt, bevindt zich een heerlijk warm en groot meer waar je lekker kunt zwemmen en andere watersporten kunt doen. Er zijn een aantal campings aan het water te vinden en de sfeer is hier strandachtig. Omdat het in Osoyoos warmer is dan in andere regio’s komen mensen hier graag om van het mooie weer te genieten. Osoyoos staat bekend als de woestijn van Canada en dit is in twee Desert Centers te bekijken. Ook is er veel van de indiaanse cultuur terug te vinden.

Via Hwy. 97 north gaat de weg door kleine stadjes, glooiende heuvels en veel wijngaarden. Verschillende grote en kleinere meren kleuren de omgeving blauw.

Behalve een bezoek aan een van de vele wijngaarden en fruitgaarden waar je zelf fruit mag plukken of wijn kunt proeven is het gebied gericht op watertoerisme en namen als Summerland of Peachland spreken tot de verbeelding. Een gezellige relaxte sfeer hangt in de lucht, wat uitnodigt tot het nemen van een frisse duik. Vernon is een gezellig, wat groter stadje, waar de muurschilderingen die de stad sieren meteen opvallen.

De route volgt via Vernon in het noorden van het merengebied en gaat langs verschillende meren in de omgeving langzaam over in dennenbos, boerderijen en landelijke omgeving. In Sicamous heeft onlangs een flinke modderstroom een deel van de weg en brug weggeslagen. De meegesleurde auto’s liggen nog in de modder en er wordt hard gewerkt aan het bouwen van de nieuwe brug. Alles om de weg zo snel mogelijk weer in oorspronkelijke staat te krijgen. Er zijn weinig alternatieve routes, dus er is alles aan gelegen om zo snel mogelijk weer van de weg gebruik te kunnen maken. Volg ook “drive BC” voor de laatste updates over de wegen in BC. Hier zijn ook routesuggesties en tips te vinden die handig kunnen zijn bij de planning van de reis.

Enige tijd voor Revelstoke doemen de eerste echte hoge bergen op, de Selkirk Mountains, de voorloper van de Rockies. Revelstoke is een echt treinstadje. Het treinverkeer staat hier centraal en verschillende rails liggen hier naast elkaar in het uitgebreide rangeergebied, om de extreem lange treinen die door Canada rijden in goede banen te leiden. In Revelstoke is ook een Railway museum te vinden. Het stadje zelf oogt gezellig en is niet zo groot. Vanuit Revelstoke kan jong en oud(er) het hart ophalen in the Enchanted Forest, een sprookjesbos voor de kleintjes. Verschillende sprookjes worden hier via een eenvoudige en gezellig wandelpad door een vrolijk kleurrijk bos getoond. Ernaast kunnen de oudere kinderen ziplinen, een spannend avontuur, door met kabels tussen de boomtoppen te zwieren.

In Revelstoke is een kleine detour naar de Meadows in the Sky parkway (in de zomer) aan te raden. De bochtige weg leidt strak omhoog naar prachtige bloemenweides en verre uitzichten over de vallei. De wilde bloemen staan vooral in de late zomer schitterend en kleurrijk in bloei. In de vroege zomer is het hier nog te vroeg voor.

Na Revelstoke volgt automatisch Mount Revelstoke National Park, het eerste nationale park op de route. Steeds meer omgeven door bergen krijg je vast een vooruitblik op de machtige Rockies. Langs de doorgaande weg zijn een aantal mooie, korte wandelingen te maken. De eerste is de Skunk Cabbage Trail. Een eenvoudige typische ‘boardwalk’ wandeling. Via een pad met houten vlonders leidt de route langs de enorme ‘skunk cabbages’ grote koolachtige planten met enorme bladeren in een moerasgebied. De wandeling duurt niet meer dan een half uurtje, maar is even helemaal weg van alles met prachtige vogelgeluiden op de achtergrond. Enkele minuten verder is de volgende wandeling waar je ook echt even moet stoppen. De Giant Cedar Trail. Deze wandeling, ook via houten vlonders, nu echter met hoogtewisselingen via diverse trapjes, is ook de moeite waard. Het pad voert door een eeuwenoud cederbos, waar 500 jaar oude bomen de lucht in rijzen. Her en der liggen de enorm vermolmde boomwortels willekeurig verspreid over de bemoste grond. Ook deze wandeling duurt niet langer dan een half uur, maar het is verbazingwekkend hoe zo dicht bij elkaar de natuur zo verschillend kan zijn.

Bijna naadloos loopt Mount Revelstoke NP over in Glacier NP. Via de Rogers Pass, openen de Rockies zich. Het visitor Center ter plekke toont meer over de omgeving en op een zonnige dag heb je schitterend uitzicht op dit hooggelegen punt. Het plaatsje Golden is goed voor een tankbeurt en een hapje. Het derde nationale park van de dag dient zich aan in de vorm van Yoho National Park. Yoho wat zoiets betekent in het Cree als ‘wonderlijk’ is ook waar, want het relatief kleine park is een pareltje. Een tripje naar het smaragdgroene Emerald Lake is zeker de moeite waard en de kleur van het water is wonderlijk.

Op deze weg ligt ook Natural Bridge viewpoint. De natuurlijke brug die geslagen is door het woest kolkende water is een fraai aanzien en dat praktisch langs de kant van de weg. De route naar een van de highlights van het park, Takkakaw Falls is iets minder eenvoudig en via een zeer scherpe haarspeldbocht die eerst overwonnen moet worden (ook mogelijk met een 30 ft. Camper), is de beloning voor het aanzien van een van de hoogste watervallen van Canada de moeite waard.

De weg wordt vervolgd richting Banff. Bij Lake Louise bevind je je middenin de Rocky Mountains. Het is mogelijk om richting Banff te gaan, zuidwaarts via de goede en brede highway 1. Een wat langzamer maar meteen ook fraaier alternatief is de route via Hwy. 1a, de zogenaamde Bow Valley Parkway. Dit is de ‘oude’ route tussen Lake Louise en Banff. Een goede tweebaansweg door de prachtige natuur en grote kans op wildleven is het alternatief. Er valt zo veel te zien dat je de kans loopt driedubbel zoveel tijd te moeten nemen dan via de reguliere Hwy. 1. Heb je deze tijd niet, is de overweging natuurlijk nog om deze route op de terugweg van Banff naar Jasper te nemen. Ook is het mogelijk om vanuit Banff deel te nemen aan een avond Wildlife tour, waar ook op deze weg gezocht wordt naar wild. Bij uitstek de vroege ochtend of de avondschemering maakt de kans op wild groter.

Aan de Bow Valley Parkway ligt ook de trail naar Johnston Canyon. Een niet te missen wandeling naar de lower en upper (water)falls, die via een smal pad en overhangende bruggetjes langs de kloof waardoor de rivier zich perst leidt. Al doe je slechts het eerste deel van de wandeling tot de lower falls is dat de stop meer dan waard.

Banff is een vriendelijk en levendig stadje midden tussen de Rockies waar het bruist. Gezellige winkeltjes, met uiteraard een overvloed aan souvenirs is te vinden op de hoofdstraat, Banff Avenue, waar ook het visitor centre gelegen is. Breng in ieder geval een bezoekje aan het visitorcentre omdat de rangers op de hoogte zijn van de laatste activiteiten en mogelijkheden in het park. Ook kunnen zij advies geven wat te doen in het tijdsbestek dat men heeft. Maar ook activity centers zoals Banff Tours in de Sundance Mall, waar excursies als raftingtochten, kanotours of wildlife tours worden aangeboden vind je hier. Een aanrader is de avond Wildlife safari. Een ervaren gids laat alle verscholen plekjes zien waar zich vaak wild ophoudt. Ook al is veel te doen en zien op eigen houtje is het soms toch leuk om deel te nemen aan een excursie voor wat meer achtergrond info. Bovendien word je meegenomen naar plekjes die je zelf niet zou vinden.

Op verschillende plaatsen is het mogelijk een fiets te huren voor een uurtje of de hele dag. Een ideale manier om het stadje te bekijken. In een mum van tijd ben je buiten het dorp en tour je langs een van de vele trails door het bos en langs het water bv. naar Sundance Canyon of juist de andere kant op richting het chique en beroemde Banff Springs Hotel. De luxe straalt van het hotel af. Dit is andere koffie dan de inmiddels vertrouwde camper.

In het ochtendlicht of in de avondschemering is het licht over Mount Rumble, een van de meest kenmerkende bergtoppen, schitterend. Ben je in de buurt van Vermillion Lakes, vlakbij het dorp is het uitzicht dubbel zo mooi want de bergtop wordt als een spiegel in het water geprojecteerd. Een kanotocht via Blue Canoe is ook een ideale manier om Mount Rumble te zien. Je peddelt dan zelf in je eigen kano of, als je dat leuker vindt, in een groepskano naar de Vermillion Lakes om heerlijk te ontspannen en te genieten van de rust en omgeving. Het kan zijn dat je gestoord wordt door een elk of moose die langs de waterkant staat te grazen. Of wie stoort nu wie?

De vertrekplaats van Blue Canoe is overigens ook de plek waar speciale RV/Camperparkeerplaatsen zijn gemaakt om gratis te kunnen parkeren op slechts enkele minuten van de hoofdstraat. In het dorp bevindt zich ook een Safeway supermarkt waar de dagelijkse boodschappen gedaan kunnen worden. In een van de vele gezellige restaurantjes in Banff kun je overigens voor niet al te veel geld een lekker maaltje eten. Vergeet ook niet een heerlijke ice cream of frozen yoghurt te bestellen bij de zeer populaire ijssalon Cows, gelegen op Banff Avenue. Na de eerste lik zijn de dollars die je neergelegd hebt voor dit niet goedkope ijsje meteen vergeten.

Omdat Banff beschouwd wordt als het hart van de Rockies is hier, zeker in de zomer, een grote bedrijvigheid. Er zijn vele hotelkamers en bed & breakfasts te vinden. Ook zijn er een aantal grote en kleinere campings, die vallen onder de national park service. Tunnel Mountain is de camping die het dichtste bij de stad ligt. In de zomermaanden en dan met name in het weekend is het aan te raden om te reserveren. Daarbuiten, met uitzondering van de feestweekenden, is er altijd wel een plek te vinden. De wat verder afgelegen campings Two Jack Main en Two Jack Lake zijn wat kleiner en vooral de camping aan het meer is zeer populair en vaak vol. De andere campings zijn echter ook prima en met je camper sta je per slot van rekening zo aan het water, mocht je niet de gelukkige zijn om een campingplek langs de waterkant te kunnen krijgen. De campings worden overigens aangeboden met of zonder hout. Als je een kampvuur wil maken, betaal je hiervoor ca. 8$. In dat geval mag je ongelimiteerd stookhout pakken op een aangewezen plek op de camping. Het gebruik van hout afkomstig uit andere bestemmingen, en met name vanuit British Columbia, is verboden. Dit om de kans op het overbrengen van boomziekten via meegebrachte, voor de natuur/bomen schadelijke kevertjes te voorkomen.

Buiten het dorp ben je meteen terug in de natuur en zijn er vele trails te bewandelen. Sulphur Mountain spreekt tot de verbeelding en mocht de klim te hoog zijn, is een tocht met de Banff Gondola een goed alternatief. De kabelbaan heeft een prachtig uitzicht over Bow Valley en het statige Banff Springs Hotel. Boven gekomen wappert uiteraard de Canadese vlag en een extra wandeling over een boardwalk met uitzicht over de vallei is mogelijk. Mochten de spieren toch vermoeid zijn is een overweging om de ledematen bij te laten komen in het warme water van de Banff Hot Springs. Het nabij gelegen warmwaterbassin is heerlijk voor het vermoeide lichaam.

Het grootste meer in Banff is Lake Minnewanka. Hier is het mogelijk om met een overdekte boot een tocht over het water te maken. Mocht het weer niet zo mooi zijn is dit een leuk alternatief om toch wat van de meren in de omgeving mee te krijgen. Wanneer het wel zonnig is, is het heerlijk om lekker te ontbijten of lunchen bij Two Jack Lake. Een prachtig meertje met uitstekende picknickmogelijkheden en natuurlijk wandel- of zwemmogelijkheden rondom en in het ‘koude’ water.

De route van vandaag is een voorproefje op de Icefield Park Way, een van de mooiste highways van de wereld. De route naar Lake Louise kan via de snelle hwy. 1 of de rustigere, maar prachtige hwy. 1a, de Bow Valley Parkway. Zie ook de routebeschrijving van Lake Louise naar Banff. Het is overigens geen straf om de route twee keer te rijden. Elke keer zie je wel weer wat anders.
Lake Louise is een erg klein stadje. Het is duidelijk dat alles hier draait om de Rockies en wat er te doen en zien is. De nadruk op de prachtige omgeving zie je overal terug. In het kleine centrum kun je de hoognodige, veel te dure boodschappen doen. Zorg dus voor een gevulde koelkast en voorraad levensmiddelen voordat je hier komt bivakkeren. Ook het visitorcentre, onderdeel van het Banff Visitor Centre, bevindt zich hier, waar een mooie expositie te zien is van de flora en fauna in de omgeving.

Om een mooie indruk te krijgen over de bergen is een tocht met de gondel de moeite waard. Op enkele minuten van het centrum ligt de basis, die in de zomermaanden vooral gebruikt wordt om het uitzicht te bewonderen. In de winter is het hier een enorme bedrijvigheid met ski- en snowboardliefhebbers. De gondel dient dan als vervoermiddel om naar de top van de besneeuwde pistes te gaan. In het grote chalet koop je een kaartje. Voor slechts enkele $ meer koop je een kaartje inclusief ontbijt/lunch of dinnerbuffet. In tegenstelling tot de gesloten gondel in Banff is de gondel in Lake Louise een open gondel. Ideaal om de omgeving ook letterlijk op te snuiven. De kans dat onder je een beer of berggeit voorbij kuiert, is niet ondenkbaar. Bovengekomen is het uitzicht spectaculair en vooral de kleine blauwe parel in de verte, de eerste aanblik op het bekende Lake Louise, is prachtig. Op de terugweg zie je het schitterende meer recht voor je.

Lake Louise is natuurlijk ook een van de highlights van het gelijknamige dorpje. Het prachtige blauwe meer ligt omgeven door hoge besneeuwde bergtoppen aan de voet van Chateau Lake Louise, het bekende luxe hotel en zusje van het Banff Springs hotel. De omgeving maakt overigens meer indruk dan het hotel zelf. Het is mogelijk een wandeling om het meer te maken, een kano te huren voor een tocht over het kraakheldere water of gewoon te genieten van het uitzicht.

Schrik niet als je opeens een donder hoort op een heldere dag. Het is geen onverwacht onweer dat losbarst maar het afbreken van een sneeuwpartij op de gletsjer. Een machtig geluid. Met een beetje geluk zie je de lawine naar beneden vallen. Bijzonder indrukwekkend.

Omdat Lake Louise zo centraal ligt op de Icefield Parkway, is het vooral in de zomer niet te voorkomen dat het hier erg druk is. Bussen met opvallend veel Aziatische toeristen rijden af en aan. In noodtempo worden er vele, vele foto’s gemaakt om daarna weer snel te vertrekken. Wil je dit voorkomen, kom dan zo vroeg of juist zo laat mogelijk op de dag om enigszins rustig van de omgeving te genieten. Een goed alternatief is ook een bezoek aan Morraine Lake in de Valley of Ten Peaks. Dit misschien nog wel mooiere meer mag je eigenlijk niet missen. Over het algemeen is het hier wat rustiger omdat het meer verder uit het centrum ligt. In de drukke zomermaanden kan het hier overdag toch behoorlijk druk zijn, dus ook hier is het advies op tijd te gaan of juist later op de dag terug te komen. Het uitzicht over het azuurblauwe meer, dat door tien hoge bergpieken omgeven is, maakt een onuitwisbare indruk op je. Maak een steile, maar gelukkig korte wandeling naar het uitkijkpunt over het meer. Je zult beloond worden voor de moeite.

In Lake Louise is maar één grote camping, maar met veel plaatsen. Langs de camping kabbelt een ijskoud riviertje waar plekjes zijn om lekker te spelen in de stroming. Aan de andere kant loopt de treinrails waar in de loop van de dag geregeld een lange trein langs kruipt, met de inmiddels herkenbare stoom en toetergeluiden. Soms is het ook gewoon fijn om even bij te komen van alle indrukken en relaxend op de camping, spelend of een boekje lezend op deze manier de dag door te brengen om dan aan het eind de dag af te sluiten bij Morraine Lake of Lake Louise.

Begin de dag vandaag op tijd. Niet omdat de afstand van Lake Louise naar Jasper nou zo groot is, maar omdat er zo verschrikkelijk veel te zien is. Het lijkt alsof het uitzicht op deze schitterende bergroute na iedere bocht nog prachtiger is dan de bocht daarvoor. Meren, besneeuwde bergtoppen, riviertjes, watervallen, wildleven, gletsjers en kleurrijke bloemen wisselen elkaar af. Het advies is dan ook om geen haast te hebben en in een rustig tempo gewoon maar te starten. Trek voor de route de hele dag uit. Op die manier heb je voldoende gelegenheid om regelmatig te stoppen. Neem ook een van de routekaartjes mee die je bij het visitorcentre kunt krijgen. Heel handig, kun je bekijken welke highlights je van zuid naar noord of van noord naar zuid tegen zult komen, berekend in afstand op de route. Op die manier kun je zelf al een beetje bepalen waar je in ieder geval wil stoppen voor een korte break, een wandeling, lunchstop of wat dan ook. Onderweg zullen er nog vele momenten komen voor een korte foto stop omdat de verwachtingen vanuit een boek in de praktijk voor iedereen anders zijn.

De route vanuit Lake Louise begint rustig en voert langs een aantal prachtig gekleurde meren. Je hebt de neiging om overal wel even te stoppen. Waar je in ieder geval moet stoppen is bij het zeer bekende Peyto Lake. Vanaf de weg is dit prachtige bergmeer niet te zien, dus je moet uit de auto. Geen probleem. Even de benen strekken en via een korte, mooie wandeling kom je uit bij het meest blauwe meer dat je ooit gezien hebt. Het lijkt wel alsof een schilder een tube turquoise verf in het water uitgeknepen heeft. De prachtige blauwe kleur is bijna onwerkelijk.

De tocht gaat verder en nieuwe verrassingen liggen in het verschiet. Het landschap verandert gestaag. De bergen aan weerszijde van de weg gaan onverminderd door, maar het landschap dat in het begin nog begroeid was met groen is veranderd in een steeds kaler wordende omgeving met hier en daar kleine naaldbomen. Je komt hier op een hoogte boven de boomgrens. De ogenschijnlijk kleine naaldboompjes van soms slechts een meter hoog zijn al honderden jaren oud.

Waar helemaal geen bomen groeien is op de Athabasca glacier en de Columbia Glacier. Op deze laatste is het  mogelijk een excursie te doen met een speciale bus die het mogelijk maakt om de gletsjer op te kunnen rijden. De rit alleen al is een ervaring. Bij het visitor center krijg je natuurlijk de nodige informatie over de omgeving. Het is bijna schokkend om te zien in wat voor rap tempo de gletsjer in omvang is afgenomen in de afgelopen honderd jaar. Ondanks de klimaatinvloeden is het pak ijs nog steeds immens dik en de ervaring om hartje zomer over een pak ijs te wandelen. De excursie op de gletsjer moet je echt doen.

Vanuit hier voert de weg noordwaarts en weer verandert de omgeving. Richting Jasper daalt de weg en dat zie je aan de omgeving die weer groener wordt. Toch is de natuur niet hetzelfde. De omgeving is ruiger dan het wat lieflijkere Banff. Ook een van de highlights die je niet mag missen is een stop bij Athabasca Falls. Deze prachtige waterval is een geliefde trekpleister. Vanuit verschillende punten kun je de waterval bekijken. Daar waar het water door de rivier wordt aangevoerd, de val van het water zelf en de kloof waar het water zich doorheen perst om dan aan de ander kant van de kloof uit te komen om verder te gaan in de snelstromende Athabasca River. Vanuit Athabasca Falls is het nog een half uurtje rijden naar Jasper. Dit kan via de highway 93 of via een scenic byway, de 93a. De weg is wellicht wat langer, maar zeker de moeite waard. De kans om wildleven tegen te komen is dan ook aanzienlijk groter dan op de brede, drukkere highway.

Jasper is net als Banff een gezellig stadje waar toeristische bedrijvigheid de sfeer bepaalt. Overal zijn activitycenters, souvenirshops en andere kleine winkeltjes te vinden. Grote concerns als McDonalds of Kentucky Fried Chicken vind je hier gelukkig nog niet en dat maakt de sfeer wat gemoedelijker. Bij het treinstation kun je je camper parkeren en bij grote drukte zijn wat verder uit het centrum ook RV/camperparkeerplaatsen aangelegd. De invloed van de trein is hier ook weer zichtbaar aanwezig want enkele locomotieven zijn ‘geparkeerd’ aan de straatkant. Laat je ook hier weer voorlichten in het visitor centre over de mogelijkheden die er te doen zijn in Jasper National Park.

Een riverraftocht op een van de rivieren is een erg leuke manier om de omgeving te beleven. Maligne Adventure Tours organiseert o.a. riverrafttochten in verschillende categorieën. Voor de meer ervaren reizigers, maar ook tours geschikt voor het hele gezin. Met een schoolbus word je naar het vertrekpunt gebracht en ondertussen krijg je mooi wat achtergrondinformatie over de omgeving mee. Een van de punten waar de riverrafttochten vertrekken is bij Athabasca Falls. Daar waar de waterval de rivier instroomt, is het vertrekpunt. Zeker als je hebt gezien waar de waterval vandaan komt is dat een extra dimensie aan de tocht. Met een ervaren gids vaar je de stroom af waar je verschillende malen in stroomversnellingen de golven in de koude rivier bedwingt. Je wetsuit houdt je lekker warm. Trek een kleine halve dag uit voor een dergelijke excursie.

Jasper National Park is behoorlijk uitgestrekt en de verschillende highlights liggen wat verder uit het centrum en van elkaar dan in Banff. Het is dus niet onverstandig om te kijken hoeveel tijd je hebt en dan een keuze te maken. Wat eigenlijk niet gemist mag worden is de tocht naar Lake Maligne. Via een prachtige weg door de woeste natuur van het park, kom je bij het schitterende meer waar je een boottocht kunt maken naar het wereldberoemde Spirit Island. Dit kleine, met naaldbomen begroeide eilandje is misschien wel het meest gefotografeerde stukje Canada. Heb je geen tijd om naar het meer te rijden is een stop aan het begin van de weg naar het meer, Maligne Canyon, ook de moeite waard. Net als Johnston Canyon perst de rivier zich tussen de steile rotswanden door een kloof. Echter de vergelijking stopt hier, want de ervaring is weer totaal anders en niet te missen. En net als in Banff en Lake Louise is ook in Jasper een gondel te vinden van waar je een prachtig uitzicht hebt over de omgeving, de Jasper Skytram en een warmwaterbron, de Miette Hotsprings.

Vaak heb je wel een idee van de weersomstandigheden in de Rockies en kun je je plannen een beetje daarop afstemmen. In de gondel bij mooi en helder weer. In de hotsprings op een wat koudere dag. De weeromstandigheden kunnen trouwens bijzonder snel wijzigen in de Rockies. Laat het allemaal maar gebeuren.

Om vanuit Jasper weer richting het westen te gaan is de enige mogelijkheid om dat via Mount Robson te doen via Hwy 16, de Yellowhead hwy. Het hoogst gelegen punt van de Canadian Rockies. De weg stijgt en daalt en ondanks het feit dat de weg in prima conditie is, moet je wel je ogen goed open houden. De chauffeur op de weg om tijdig alle bochten te bedwingen, de passagiers om de aanblik op de laatste bergtoppen in het geheugen te prenten. Ook bij Mount Robson kun je het visitor centre bezoeken en een expositie over de omgeving gaan zien. Ook hier zijn enkele eenvoudige campings te vinden.

Hier bevind je je op het punt waar de klok weer een uur achteruit verzet moet worden van Mountain Time naar Pacific Time. Ook wonderlijk is het als je bedenkt dat je over de Great Continental Divide rijdt. Op dit punt splitst het continent zich als het ware in tweeën. Alle rivieren ten oosten van dit punt stromen oostwaarts richting Atlantische Oceaan en alle rivieren ten westen komen uiteindelijk uit in de Pacific.

Met de Rockies in de rug verloopt de route rustig. Langs de kant van de weg staan talloze wilde bloemen die de omgeving kleuren en onderweg is de kans op wild zeker niet ondenkbaar. In de berm kom je misschien wel een beer tegen. Let wel op: soms is de weg te druk (met vrachtverkeer) om snel te stoppen. Onderweg zijn erg weinig bewoonde dorpjes te vinden. In de omgeving liggen hier en daar boerderijtjes en de omgeving is landelijk met grazende koeien. Het is vooral erg verlaten. Op de route is Blue River het grootste stadje. Hier in de buurt ligt ook een oost ingang naar Wells Gray PP, maar deze is minder geschikt voor campers. Het beste is om via Clearwater naar Wells Gray PP te gaan. Blue River ligt op een mooie afstand van Jasper. Tijd genoeg om in de ochtend Jasper te bekijken en op je gemakje richting het westen af te reizen. Hier is dan ook de stop na een week lang Rocky Mountains.

Het stadje Blue River is van weinig betekenis en ondanks het feit dat het maar een klein dorpje is, is er toch een bijzondere highlight te vinden. Via veel borden onderweg word je al geattendeerd op de Riversafari die je hier kunt doen. Nou komt het wel meer voor dat er via borden reclame gemaakt wordt voor een al dan niet bijzondere activiteit, maar in dit geval is stoppen toch wel de moeite waard. De ingang bevindt zich aan de linkerkant van de weg, herkenbaar aan een machtig grote grizzlybeer. Via een houten brug, kleurrijk versierd met vlaggen uit vele landen kom je via een landweggetje uit bij de ontvangstplek.

In Canada en Amerika is de ambiance vaak een beetje hetzelfde en enigszins kunstmatig, maar hier hebben ze begrepen wat er nodig is om een relaxte sfeer te creëren. Een gezellig muziekje klinkt en een simpel, eenvoudig boardwalkbarretje is meteen de receptie voor een indrukwekkende riversafari, een zoektocht van een uur naar beren en ander wild. De sfeer is ontspannen en uitnodigend. In het water liggen aluminium speedboten geschikt voor een man of 12. De enthousiaste kapitein ontvangt je hartelijk voor een unieke ervaring. Vooraf is het lastig te bepalen wat je te wachten staat, want ieder half uur tot uur vertrekt er wel een boot voor een ruim uur. Als sceptische Nederlander ben je dan geneigd te denken dat je ergens geflest wordt. Niets is minder waar.

Eenmaal op de boot gaat al gauw het gas op de plank en met de wind in de haren racet de boot door het water. Al gauw kom je op een groot meer met dichtbeboste waterkant. Met gerichte bewegingen stuurt de kapitein de boot richting de bosrand en langzaam koerst hij langs de oever. Het geoefende oog van de kapitein is nodig, want zelf zie je door de bomen het bos niet, of beter gezegd, achter welke boom staat er nou een beer? Gelukkig heeft de kapitein daar wel oog voor en in de bosjes beweegt wat. Een zwarte beer wandelt op haar gemakje tussen de bomen langs de waterkant. Twee cups dartelen vrolijk achter haar aan, hier en daar struikelend over een boomstronk. De boot volgt heel rustig het wandelende stel en kijkt de ogen uit. In tegenovergestelde richting komt een andere zwarte beer en de spanning voor een mogelijke ontmoeting is voelbaar in de boot. De moederbeer is niet gesteld op onverwacht bezoek en is niet van plan vrienden te maken. De eenzame beer druipt af en sukkelt in haar eentje richting een badplaats om haar dagelijks bad te nemen. Het is ongelooflijk om dit zo simpele, dagelijkse ritueel vanuit de boot vanaf slechts een meter of tien gade te kunnen slaan. Dit zijn ervaringen om nooit te vergeten. Om de beren verder niet te verstoren én omdat de tocht verder gaat wordt de rit voortgezet. Onderweg zitten statige zeearenden met hun witte kop op een eenzame tak. Je hoeft niet ver te zoeken om de partner ook te spotten want de levensgezel is altijd vlakbij. Onderweg maakt de boot nog een stop bij een verrassend mooie waterval die verstopt ligt in het bos. Hier prijs je jezelf toch wel gelukkig. Als de boot dan na ruim een uur weer richting het startpunt gaat ben je een enorme ervaring rijker.

Na het indrukwekkende avontuur op de Riversafari vervolgt de rit in rustig tempo richting het volgende bezienswaardige punt, Wells Gray PP. Dit park dat vooral bekend is om de mooie en bijzondere watervallen is géén National Park en is een beschermde wildernis. Het park valt voor een groot deel onder de Cariboo Mountains. Clearwater ligt aan de zuidkant van het park. Het stadje is levendig en je kunt merken dat het een doorgangsbestemming is en tegelijk ook een ideale stop voor een verblijf in Wells Gray. Op de toegangsweg naar het park ligt het visitor center.

Na de vele indrukken van de afgelopen week kun je dringend behoefte hebben om eerst even bij te komen voordat er nog meer indrukken opgeslagen kunnen worden. Ga dan lekker naar Dutch Lake, waar het heerlijk zwemmen is. Ook de lokale bevolking komt hier samen op het kleine zandstrand. De jeugd vermaakt zich prima op een ponton in het water en in het warme zomerzonnetje is het heerlijk een frisse duik te nemen in het meer om daarna te relaxen in de zon. Aan Dutch Lake ligt ook de camping die door de trapsgewijze plekken een mooi uitzicht hebben over het meer.  Ook hier liggen een paar duikpontons tussen de kleurrijke waterlelies. Overweeg dan ook om de middag door te brengen op en rondom de camping. Vertrek pas aan het einde van de middag richting Wells Gray Park. De ergste warmte is dan voorbij en ook de grootste drukte is over.

De weg het park in is landelijk, met hier en daar een blokhut of boerderijtje. Aan deze weg liggen nog een aantal campings die er ook mooi uitzien, echter zonder zwemwater. Al gauw wordt de weg aan weerszijden omgeven door bossen en hier en daar zijn zijwegen naar bijzondere punten of wandeltrails en naar de bekendste waterval Helmcken Falls en Dawson Falls. Onderweg kom je bijna geen verkeer tegen en het is heerlijk rustig. De wandeling naar Dawson Falls duurt niet lang en het uitzicht is machtig. De relatief lage, maar wel brede waterval stort met grote kracht naar beneden. Onderweg zie je prachtige wilde bloemen. Muggen zijn er ook. Dat is minder, maar daar kun je je tegen wapenen. Een eindje verder ligt Helmcken Falls de op vier na hoogste waterval van Canada. De wandeling hier naar toe is nog korter vanuit de vrijwel verlaten parkeerplaats, maar het uitzicht is fantastisch. De prachtige hoge waterval valt schitterend in de avondzon naar beneden in een natuurlijk waterbassin dat helemaal uitgesleten is door het water dat hier al oneindig lang naar beneden valt.

De ondergaande zon maakt de aanblik nog fraaier. In het park zelf zijn overigens nog een aantal provinciale campings die ook gelegen zijn aan een natuurlijk meer of rivier. Die kun je ook checken als er meer tijd is om te wandelen of kanovaren, wat een geliefde bezigheid is in dit park. Op de terugweg naar Clearwater, een rit van ca. 45 minuten en de aanblik van wilde vosjes die spelen aan de bosrand en ook de neus van een grote zwarte beer die door de struiken steekt maken deze ervaring in Wells Gray onvergetelijk.

Vandaag staat een vrij lange rit op de route. Eerst boodschappen doen, na de Rockies is de koelkast zo goed als leeg en tussen Clearwater en Whistler zijn niet zo heel veel plaatsen, behalve Kamploop. Eén van de meest bezochte steden van het westen. Niet omdat het zo mooi is, maar omdat het zo logisch op de route ligt. Alle doorgaande wegen komen hier langs. De weg ernaar toe is niet bijster interessant, maar daarna verandert de omgeving drastisch en indrukwekkend.

De omgeving is afwisselend. De route loopt o.a. langs de machtige Thompson Rivier waar eind augustus de zalmentrek plaatsvindt. Veel boerderijtjes zijn hier te vinden waarna de omgeving weer verandert en wordt bijna canyonachtig met diepe kloven en woestijnachtige sferen, inclusief tumbleweeds langs de kant van de weg. Na Cache Creek wordt de weg kronkeliger en heuvelachtiger en het is daarom niet mogelijk erg hard te rijden. Niet zo erg want de omgeving is prachtig.

Het vaak als overnachtingsplek gekozen maar weinig inspirerende Lillooet is een optie, maar een mooier alternatief is Marble Canyon, want de omgeving is spectaculair met een prachtig blauw meer door machtige rotswanden omgeven. De provinciale camping heeft niet veel plaatsen om te overnachten maar toch is er een plekje op deze spotgoedkope camping midden in juli. Geen avontuurlijke excursies of uitgebreide wandelingen op het programma vandaag. Breng de rest van de middag  heerlijk door aan het water, genietend van de rust en de ruimte. En ’s avonds gaat de BBQ aan.

Vandaag op tijd vertrekken richting Whistler. De mooie weg vervolgt zich westwaarts. De route echter is prachtig en vooral na Lillooet kronkelt de weg zich prachtig verder langs bergen, bossen en meren. Van het woestijngebied van gisteren is niets meer te merken. Besneeuwde bergtoppen (wel lager dan die in de Rockies) sieren de blauwe lucht. Duffey Lake Road is prachtig en het gelijknamige meer is een ideale stopplek. In het water liggen honderden boomstammen te drijven. Het is leuk om hier over heen te lopen, met het risico op een nat pak. Een ijsco uit de vriezer mag niet ontbreken. De afstand van vandaag, 200 km, is niet heel erg ver, maar trek voor de route gerust een uurtje of vier uit, want deze heb je wel nodig. Soms verbaas je je over de mensen die je onderweg spreekt en die de route van Whistler naar Clearwater of nog verder in één dag willen doen. Het kan, maar fijner is het niet te hoeven jakken en de tijd te hebben om de prachtige omgeving in je op te nemen.

Na Duffey Road gaat de weg richting Pemberton een klein stadje waarvan duidelijk is dat het een leuk wintersport alternatief is voor het grote en duurdere Whistler. Whistler ligt nog een klein half uurtje verder en als je aankomt merk je meteen dat het hier bruist. Overal zie je mensen met rugzakken, fietsen, snowboards of bikeracks op de auto. Whistler is onderdeel geweest van de Olympische Winterspelen van 2010 en dat zie en merk je.

Vanuit de camper heb je uitzicht op de Peak-to-Peak Gondola. Een machtige en vooral lange kabelbaan waar tussen de top van Mount Whistler en Black Comb mountain een gondel gaat. Het uitzicht over de vallei moet fenomenaal zijn. Aan de rand van Whistler vind je eenvoudig één van de grote parkeerplaatsen, want Whistler centrum is helemaal autovrij. Er is volop parkeerruimte. Vlakbij de stad zijn zeer betaalbare plaatsen (8$ voor de hele dag) en een halve km verder liggen zelfs grote gratis parkeerplaatsen. Goed geregeld hier.

Het centrum leeft en het is heerlijk slenteren door het stadje. Overal gezellige winkeltjes, outdoor adventure stores, pubs en restaurants. Whistler is prima ingesteld om gastvrij veel toeristen te ontvangen. Midden in het centrum bevindt zich de herinnering aan de Olympische Spelen. 5 grote Olympische ringen sieren het plein waar alles samenkomt. Ook bevindt zich midden in het centrum de piste naar de kabelbaan om een van de twee bergen op te gaan. In de winter natuurlijk om te skiën en snowboarden, maar in de zomer vooral om te mountainbiken of te quad rijden. Of om gewoon een prachtige wandeling door de bergen te maken. Op een van de terrassen kun je heerlijk lunchen in de zonneschijn. Bestel eens de lokale specialiteit, Patates Poutine. Friet met een soort jus en gesmolten kaas, een aanrader!

De rest van de middag is het heerlijk toeven aan Green Lake, een heerlijke zwemplek, omgeven door bossen en bergtoppen, waar ook veel locals en zomergasten komen genieten van de zon en het water. Duikpontons, volleybalvelden en spontane andere sportieve acties worden ondernomen door de jeugd. Ook honden, die formeel verboden zijn, zwemmen lekker in het koele water. Het maakt allemaal niets uit. De sfeer is bijzonder ontspannen. Dat kan ook haast niet anders in zo’n prachtige omgeving.

Als er nog tijd is om Whistler te verkennen kun je dat het beste per fiets doen. Lekker in de buitenlucht, actief maar sneller dan te voet. In het centrum is al gauw een fietsverhuur gevonden waar je per uur een fiets kunt huren. Een handige fietskaart van de omgeving krijg je mee aangevuld met een suggestie wat je kunt doen. Binnen enkele minuten ligt het centrum al achter je en ben je midden in de bossen. De kronkelige, soms steile bergweggetjes zijn voor ongeoefende benen soms best zwaar, maar wel een leuke uitdaging. Overal kom je andere wandelaars en fietsers tegen die elkaar vrolijk begroeten. Bijvoorbeeld de fietsroute richting Lost Lake. Het meer is niet echt verdwaald want het is vrij snel gevonden. Na een verfrissende duik gaat de rit echt verder, zeker als vandaag nog de Sea to Skyway route op het programma staat en als je de ferry naar Vancouver Island nog moet halen.

Vanuit Whistler zak je zuidwaarts af richting Vancouver via de schitterende Sea to Sky Highway. Deze weg is voor de Olympische Spelen sterk verbeterd. Aan het uitzicht valt weinig te veranderen, maar dat hoefde ook niet want dat is in één woord schitterend en doet de naam eer aan. In dit geval rijd je van Sky naar Sea, maar dat doet niets af aan de omgeving.

In de buurt van Squamish ligt dan eindelijk de uitgestrekte Pacific voor je. Weliswaar via een mooie baai, maar de verwachtingen worden al beloond. Bij Shannon Falls kun je stoppen voor een korte wandeling naar de prachtige waterval. In het nabij gelegen park staan volop picknickbanken om te lunchen. Vanuit Shannon Falls is het niet heel ver meer naar Horseshoe Bay, de vertrekplek van de ferry die wordt uitgevoerd door BC Ferries naar Nanaimo op Vancouver Island. In de omgeving liggen grote fraaie villa’s die door de rijken der aarde en verschillende Hollywoodberoemdheden bewoond worden. De ligging is ook prachtig en op een relatief kleine afstand van Vancouver.

De haven van Horseshoe Bay ligt mooi in het midden van de baai. Het is een komen en gaan van auto’s die af en aan rijden tussen het eiland en het vasteland. Het is niet persé nodig om te reserveren omdat de ferry als een soort busdienst af en aan gaan. Om het anderhalf uur vertrekt er wel een boot. Als je nog tijd hebt kun je even het kleine dorpje inlopen. Er zijn wat souvenirshops en een paar schattige winkeltjes met snuisterijen en plekjes om wat te eten. Het laden en lossen van de grote ferryboten is een belevenis op zich.

De tocht met de ferry naar Nanaimo duurt ongeveer anderhalf uur. De laagste verdiepingen worden gevuld met auto’s, campers en vrachtauto’s. Op de bovendekken zijn ruimtes waar je binnen kunt zitten, een hapje kunt eten in het restaurant of lekker uit kunt waaien op één van de buitendekken. Het uitzicht is fantastisch en met de wind in de haren is het genieten van de omgeving.

Na aankomst in Nanaimo verloopt het verlaten van het schip snel en gestructureerd. Zonder problemen rijden alle auto’s het schip af om zich her en der over het eiland te verspreiden. Nanaimo zelf is niet erg bijzonder en ziet er zelfs een beetje verpauperd uit. Gelukkig is de camping dat niet. Living Forest Campground ligt op een kwartiertje rijden van Departure Bay. De camping die deels in een bos ligt en gedeeltelijk aan de oceaan ziet er mooi uit. Via de terrassen heeft iedereen mooi uitzicht over de zee. Al snel brandt een kampvuur en is het genieten van de ondergaande zon, die er aan zee weer zo anders uitziet dan in de bergen. De afwisseling is bijzonder.

Vandaag een flinke tocht ook al lijkt 200 km niet zo ver. Richting het noorden naar Parksville, waar een echt surfsfeertje hangt. Het is duidelijk dat men hier komt om te relaxen. Vanuit Parksville loopt Hwy 4 naar het westen in een keer naar Tofino. De reden waarom de rit toch lang duurt, is omdat er zoveel te zien is. Hier is het ook mogelijk om weer de keuze te maken tussen de normale hwy. of de scenic byway. Deze is van harte aan te raden. Het is maar een kleine detour, maar je komt door één van de mafste dorpjes die er is, Coombs. Coombs is slechts een aantal huizen groot, maar deze zijn wel bijzonder. Overal staan vreemde beelden en de omgeving straalt flower power uit in combinatie met een hillbilly gevoel. Op het plein in het midden van het dorp staan gigantische beelden. Mega Boeddha’s, grote leeuwen, beren, indianen en dolfijnen staan her en der door elkaar. Maar de naast dit plein gelegen handelspost annex lunchroom is toch wel het meest bijzonder. Op het dak van het restaurant grazen de geiten op het grasdak. Eronder zitten mensen onder een parasolletje te genieten van een Latte. Op de terugweg kom je hier zeker terug.

De weg komt weer samen bij de splitsing met de Hwy. 4 en vervolgt in westelijke richting. De bossen rondom worden al snel dikker, afgewisseld met flinke meren. Aan weerszijden zijn geregeld provinciale parken te vinden met bijbehorende campings. Helaas geen tijd om overal te stoppen.

Na een tijdje kom je aan in Port Alberni. Een klein havenstadje aan een lange inlet, een smalle lange baai die vanuit de open zee het mogelijk maakt om de stad per boot te bereiken. Jaren geleden heeft een Tsunami zich een weg gevonden door de inlet om een deel van de stad te verwoesten. Bizar hoe gewelddadig natuur kan zijn. Dat de natuur overweldigend is, wordt ook hier op het eiland duidelijk in de vorm van de mega bomen die als voorlopers van het Pacific Rim National Park te vinden zijn.

Onderweg kom je langs een aantal meren en als het warm is kun je bij Sproat Lake heerlijk zwemmen. Ook hier is weer een camping te vinden, maar ook voldoende gelegenheid om te parkeren voor dag gasten. Door het bos loop je naar de waterkant waar het een gezellige bedrijvigheid is van mensen die zwemmen of lekker zitten te picknicken. In het water ligt een megagroot watervliegtuig ofwel vliegboot. Deze, en normaliter nog één, liggen in het bosbrandenseizoen standaard in het meer om in actie te komen wanneer er brand is, zelfs tot in de V.S. In dit geval ligt het vliegtuig rustig te dobberen in het water.

Na een uurtje zwemmen gaat de rit toch weer verder. De weg wordt steeds kronkeliger en de snelheid is laag. Niet zo heel erg want het uitzicht is geweldig. Op de splitsing naar Tofino en Ucluelet ligt het visitor center van het Pacific Rim National Park. Ga rechtsaf om richting Tofino te gaan. De omgeving is mysterieus. De bomen die hier langs de weg staan staan in een hele vreemde positie, alsof iemand ze er verkeerd geplant heeft. Heel dicht op elkaar. Je kunt niet veel verder dan een meter of wat het bos inkijken, zo donker is het. Navraag leert dat dit komt doordat deze bomen inderdaad herbeplant zijn, nadat de bossen gerooid waren voor de houtindustrie. Gelukkig ziet het bos er verderop natuurlijker uit. Hoewel, zo’n bos als hier zie je niet vaak. Overal hangen mossen aan de takken en de bomen zijn mega groot. Het is duidelijk dat je in het Pacific Rim National Park bent.

De weg loopt rechtstreeks naar Tofino, maar heeft verschillende zijwegen waar je naar de verschillende stranden links, of de bossen rechts kunt gaan. Tussen het strand en de weg liggen trouwens ook dichte bossen. Als je wilt stoppen heb je een national parkpas nodig. Wil je rechtstreeks door naar Tofino is dat niet nodig.

Nabij Tofino zijn twee campings. Eén daarvan is Bella Pacifica, een fraaie camping direct aan een groot zandstrand. Verder westwaarts dan dit kan niet en de weidsheid is ongekend. Er zijn campingplaatsen direct aan het strand, maar ook onder een dikke boom waarvan de boomwortel bijna 2 meter uit de grond steekt. Ideaal om je te verstoppen voor de rest van de wereld en te genieten van een kampvuur.

Maar eerst uitwaaien op het strand. Het is genieten met de andere kampeerders om te spelen op het strand, met bal of frisbee. Het strand blijkt toch niet het meest westelijk te zijn, want het meest westelijk is de oceaan en ondanks de frisse bries die er staat, moet er een duik genomen worden in de hoge golven. Wat opvalt is dat er op het strand bijna geen schelpen liggen, terwijl deze er twee jaar geleden volop lagen. Ook de zeesterren en anemonen op de rotsen op het strand zijn niet te vinden. Waarschijnlijk heeft dit te maken met het getij en het seizoen.

Tofino ligt op slechts een klein kwartiertje van de camping. Als je van plan bent een whalewatchtour te doen moet je op tijd bij Remote Passages zijn, één van de bedrijfjes die o.a. whalewatchtours organiseren. Behalve tochten per zodiac organiseren ze ook kajak tochten op zee of tochten naar de warmwaterbronnen die alleen over zee te bereiken zijn. Het kleine gezellige kantoortje ligt bijna aan het einde van het dorpje en in de buurt kun je de camper gratis parkeren. Je krijgt een mooie film te zien en een prachtige oranje warme outfit wordt aangemeten. Op zee kan het behoorlijk koud zijn.
Per zodiac ga je de zee op voor een uurtje of twee. De verwachtingen zijn hoog gespannen. De ervaring om met een zodiac de zee op te gaan is al geweldig en dan heb je nog niets gezien. Snoeihard racet de motorboot met ca. 12 passagiers over de hoge golven. De golven spatten in duizenden spetters in je gezicht. Al gauw wordt er gestopt om het nest van een bold eagle te bekijken en hopelijk heb je geluk als de bewoners thuis zijn. Bold eagles leven als levenslange gezellen samen en blijven al die tijd trouw aan elkaar. Ze komen ook steeds terug bij hetzelfde nest dat ieder jaar weer groter en groter wordt. Na een tijdje gaat het weer verder, want natuurlijk wil je walvissen zien. Liefst veel. De schippers zijn onderling in contact met elkaar en vertellen elkaar waar walvissen gespot zijn om daar dan vervolgens ook naartoe te gaan. De hoge deinende golven zijn niet zo goed voor je maag, maar dat mag de pret niet drukken. Zeker niet als je beloond wordt voor de heldhaftige tocht en er een aantal walvissen in zicht zijn. Om de zoveel tijd (minuten) zie je een fontein water omhoog spuiten waarna de rug van een humbackwhale te zien is. Ze zijn helaas vrij lui want geen walvis is van plan een flinke sprong te nemen of zijn staart door de lucht te zwaaien. Je kunt niet alles hebben. De aanblik van deze mega dieren is hoe dan ook geweldig. Het is een hele rit naar Tofino, maar je krijgt er wel wat voor. De boot verkast nog naar een aantal andere plekjes en je komt ook langs de plekken waar zeeleeuwen en walrussen op de rotsen liggen te zonnen. De hele omgeving met kleine en grotere beboste eilandjes is op zich al indrukwekkend.

Na deze bijzondere tocht moet de maag wat aangesterkt worden. Het is heerlijk lunchen bij de lokale fish & chipsshop midden in het dorp. Een heerlijk visje met lekkere friet gaat er wel in, voordat je verder gaat. De rit gaat vast een eindje op weg richting Victoria wat nog een heel eind is en er zijn nog zoveel mooie punten om te stoppen om dingen te bekijken. De eerste stop komt dan ook al snel, want je kunt een mooie wandeling maken bij de Rainforest trail in het Pacific Rim park. Ook deze wandelroute is met houten vlonders uitgezet, en de omgeving is dan ook fantastisch in dit regenwoud. De bomen, planten en mossen hebben wel honderden verschillende kleuren groen. In dit deel van het eiland regent het erg veel. Gemiddeld zo’n 3,5 tot 4 meter per jaar. Geen wonder dat het zo groen is. De wandeling duurt zo’n dertig minuten en op slechts enkele kilometers vanaf de rainforesttrail ligt de Blogtrail. Nog een korte wandeling en het is bizar te zien hoe anders het landschap er hier uitziet. Als je zou zeggen dat je honderden kilometers verder was zou je het meteen geloven. De omgeving ziet er heiig uit met hier een daar een moerrasplek en door zon en zout uitgebeten bomen. Een beetje horrorachtig en mysterieus.

Voordat je weer kilometers gaat vreten eerst nog even naar het strand. De stranden zien er hier op slechts enkele kilometers afstand van elkaar ook allemaal anders uit. Het is met andere woorden een erg afwisselend gebied. De zon heeft zijn plek aan de hemel weer gevonden en het strandbezoek is erg prettig. Hier ligt het strand wel bezaaid met hele kleine schelpjes en enorme grote lange slierten zeewier. Al gauw worden die omgetoverd tot enorme zwepen en lasso’s. Jonge geesten hebben creatieve gedachten, laten we maar zeggen.
Het is inmiddels ruim na het middaguur en we hebben nog een flinke rit. We besluiten naar Coombs te gaan en daar te overnachten. Als we op de camping aankomen vallen de vele konijntjes meteen op. Het stikt ervan. Ze horen er blijkbaar gewoon bij. Overal waar je kijkt zitten ze in hun eentje of spelen met een stel vriendjes over de camping. Erg gezellig en wij staan er gewoon tussen. Deze camping, Coombs Country campground, heeft, in tegenstelling tot de meeste andere campings in Canada, wel een zwembad. Na 20.00 uur mogen kinderen hier niet meer zwemmen en zijn dus genoodzaakt gebruik te maken van het kleine zwemmeertje dat ook op de camping ligt. Na al het koude natuurlijke water is de aangename warme temperatuur van het meer een verrassing en er wordt gezwommen totdat het helemaal donker is. Een kampvuur maakt de avond af.

Als je toch terugbent in Coombs kun je net zo goed even een kijkje nemen. Tussen de enorme beelden staan ook nog een aantal oude auto’s en andere curiositeiten. De souvenirwinkeltjes zijn helemaal in stijl van houtsnijwerken en spiritualiteit en Aziatische batikstoffen en kleding. Het klopt helemaal niet bij de omgeving, maar dat is juist wat het zo leuk maakt. Loop langs de handelspost annex restaurant en winkeltjes en bekijk op je gemak de geiten die ongestoord op het dak staan te grazen. In de winkel val je ook hier weer in de volgende verbazing, want nog nooit heb je zoveel verschillende spulletjes gezien en etenswaar uit de hele wereld. Dit is wel de laatste plaats waar je zo’n winkel verwacht. Van stroopwafels tot gerookte zalm, pruiken, houten speelgoed, lampions en ontelbare andere producten zijn hier te vinden.

Via Parksville vertrek je zuidwaarts richting Victoria. Voorbij Ladysmith is het mogelijk weer een detour te maken via een scenic byway hwy. 1a. Volg dit advies want de route is aanzienlijk mooier dan de vrij standaard snelweg. Het duurt iets langer, maar de weg kronkelt langs het water door landelijk gebied, met schattige houten huisjes met mooie hekjes en veranda’s naar het bijzondere dorpje Chemainous. Overal waar je kijkt zie je beschilderde muren en niet zomaar met een gezellig kleurtje maar met de prachtigste afbeeldingen. Van locomotieven tot indianen, bloemen en spelende kinderen. Echt bijzonder. Door het dorpje tuft een klein toeristisch treintje om toeristen rond te leiden. Hoe kneuterig het ook lijkt, toch ziet het er allemaal ontzettend gezellig uit en heb je het idee in een feelgood movie te zitten. Maar, Victoria wacht.

Na een uurtje kom je dan ook in de voorstad aan en hoe weinig verkeer je onderweg gezien hebt, zoveel drukker is het hier. Maar nog steeds goed te doen. Rondom Victoria woont en werkt zo’n 80% van de hele eilandbevolking. Met de camper rijd je recht het centrum in en ook dat is niet echt een probleem. Het vinden van een passende parkeerplek is wat lastiger. Het is dus even goed zoeken, maar op enkele straten buiten het parlementsgebouw ligt een grote parkeerplaats. Als je twee plaatsen bezet houdt, moet je ook twee parkeerkaartjes kopen, anders heb je geheid een boete te pakken. Binnen tien minuutjes loop je naar de Inner Harbour, dé place to be in Victoria. Op de kop van dit gebied ligt het statige Engelse Empress Hotel met de groene klimop tegen de gevel. Ernaast ligt het beroemde Royal Canadian British Columbia Museum, met tijdelijke en permanente exposities die zeer de moeite waard zijn. Ook is het genieten van de straatartiesten die rondom het water aan de haven hun act laten zien.

De ingang van het Prince of Whales kantoor ligt vlak voor het visitor center en ook vanuit Victoria kun je een whalewatchtour maken. Deze keer niet met een zodiac, maar met een grotere boot op de Ocean and Magic Cruiser Tour.

De tocht door de buitenwateren van Victoria duurt drie uur. De beleving is heel anders. De boot gaat ook hard en alleen de tocht om de haven van Victoria uit te varen is al een belevenis. Het Empress hotel ligt al snel achter je en overal rondom cirkelen watertaxi’s en andere grote en kleinere jachten. Watervliegtuigen vliegen af en aan. Een bijzonder schouwspel. Na een minuut of twintig ben je op open zee en gaat de zoektocht naar whales beginnen. Op zich zou het moeten lukken want het is er wel het seizoen voor. Maar walvissen laten zich niet dwingen en zijn nog niet zo makkelijk te vinden, maar de moeite loont vaak toch en voor de boot zwemmen een paar vrij zeldzame kleine walvissen of orka’s. Als je van wat meer avontuur houdt is een tocht per zodiac leuker dan een tocht op zo’n grote boot. Wanneer de walvissen niet met bosjes voor je boot zwemmen is de beleving op een zodiac extra leuk. De whalewatchorganisatie Prince of Whales organiseert deze ook.
De avondzon schijnt nog heerlijk en binnen enkele minuutjes loop je door de winkelstraat naar Bastion Square waar het een gezellige bedrijvigheid is. Overal terrasjes en restaurantjes waar je een heerlijk hapje kunt eten.

Vandaag een druk programma. Richting Sooke, ten westen van Victoria bevindt zich een avontuurlijke en leuke excursiemogelijkheid, de Adrenaline Zipline. Via 8 kabelbanen die verbonden zijn tussen de boomtoppen vanaf de top van de helling tot aan de voet van de helling waag je je als mensapen, veilig ingesnoerd, met een enorme vaart van de ene boomtop naar de andere. Een bijzonder voertuig brengt je gelukkig eerst naar de start van het traject. Een instructeur vertelt je wat te doen en het ziet er uitdagend uit. Als je eenmaal met de wind door de haren door de lucht zwiert geeft dat een enorme kick. Al met al ben je een uurtje of twee bezig en iedereen bewondert elkaar voor diens heldhaftige capriolen in de lucht. Het is zeker de moeite waard als je een beetje avontuurlijk aangelegd bent.

Na deze spannende ochtend is het tijd om richting Victoria te vertrekken. Normaal gesproken gaan de meeste bezoekers van Vancouver Island nadien terug naar het vasteland richting Vancouver. In dit geval gaat de reis verder en wel grensoverschrijdend naar de USA. Vanuit Victoria kun je namelijk ook de ferry nemen naar Port Angeles, toeganshaven voor een bezoek aan Olympic National Park in de Verenigde Staten. De Ferryterminal ligt bijna aan de Inner Harbour in Victoria. Je rijdt dus eigenlijk gewoon met je camper het centrum in en kunt het terrein op om in te checken voor de ferryovertocht met Coho. Deze kost ca. 200$ voor vijf personen en de camper. Omdat je naar de Verenigde Staten vertrekt heb je te maken met douaneformaliteiten. Je mag dan ook geen groente, fruit of verse levensmiddelen bij je hebben. De kans is aanwezig dat je camper/koelkast nagekeken wordt en alles weg moet gooien.

Op de vraag of ESTA toestemming nodig is, kon vooraf niemand een duidelijk en vooral eenduidig antwoord geven. Wanneer je naar de Verenigde Staten gaat per vliegtuig of boot moet je formeel een ESTA (Electronic System of Travel Authorization) hebben. Dit is sowieso niet nodig als je de grens oversteekt per auto of camper. Maar in dit geval is de overtocht per boot. Formeel gezien is ESTA nodig, maar omdat deze grensovergang de juiste apparatuur nog niet heeft om dit te checken is het voldoende om het bekende groene visa waiverformulier in te vullen. Check dit dus voor de zekerheid. Het kan zijn dat inmiddels wel de benodigde apparatuur aangeschaft is. De ferry heeft wat minder faciliteiten dan het schip van BC Ferries, maar dat mag de pret niet drukken. Het schip verlaat de haven van Victoria en het Empress Hotel verdwijnt langzaam aan de horizon en zet koers naar de VS. Op het bovendek is het heerlijk uitwaaien in de zon.

Bij aankomst in Port Angeles is het toch wel gek om opeens in Amerika te zijn. Port Angeles is bij deze en gene wellicht bekend uit de populaire filmreeks Twilight. Het is een kleinschalige stad waar je inkopen kunt doen voordat je richting Olympic National Park gaat. Dat is nog best een rit. Voor de rit verder gaat, eerst nog een duik in het kraakheldere water van een nabij gelegen meer. Het is bijna eng, zo helder is het. Langs kronkelende wegen voert de weg verder en helaas, wat ook vaak ter sprake is gekomen in de Twilightserie is dat het in deze regio vaak regent en van de stralende zon die scheen in Victoria kan zomaar weinig over zijn.

Het is nog een hele tocht naar Kalaloch. Het is een National Park camping aan de oceaan, die door de varens niet meteen te zien zijn. Wel hoor je de bulderende golven op de kant slaan. Een machtig geluid. Van weerwolven of vampiers gelukkig geen spoor.

In de buurt van de camping liggen volgens het informatiegidsje een aantal hele mooie stranden, waar je ook met de camper kunt komen. Bijvoorbeeld Ruby’s Beach, op een steenworp afstand van de camping. De aanblik op het prachtige strand met de enorme rotsen en de hoge golven is een ware uitnodiging. Langs een kronkelend pad, dat omgeven wordt door frambozenstruiken en prachtige bloemen wandel je in enkele minuten naar de oceaan. Het strand ligt bezaaid met mooie ronde keien en heel veel drijfhout. De aanblik is prachtig. Als het dan geen zwemweer is, is het zeker wel weer om met de houtblokken en stenen te spelen. Ontbijten moet ook nog. Hiervoor kun je aan het strand blijven of een plekje zoeken in het bos, want Olympic National Park is een combinatie van mooie stranden en diepe donkere bossen. Op de zoektocht naar een picknickplek word je misschien ook verrast door een open veld vol herten of soortgelijke, omgeven door prachtige bloemen. Ook dit gebied is weer een heuse verrassing. In het bos is een plekje gauw gevonden en ver van de bewoonde wereld heb je het rijk alleen. Ook aan de oostkant van Olympic NP is het leuk. Daar schijnt het weer ook beter te zijn. Op de weg ernaar toe kom je door Forks, de plek waar de Twilightserie zich afspeelt. Natuurlijk stop je even bij het visitorcenter maar de realiteit valt toch wel een beetje tegen.

Je volgt dezelfde weg terug naar Port Angeles en rijdt verder oostwaarts wat uitkomt in Port Townsend. Een leuke verassing. Wat een leuk stadje is dit. In het stadje bevindt zich Fort Worden, een statepark met een complex waar vroeger mariniers opgeleid werden, met barakken en fraaie houten gebouwen, die nu omgebouwd zijn tot musea, appartementen en vakantiehuizen. Er hoort ook een camping bij, maar die is snel vol. Geen nood want bij de haven bevindt zich ook een camping met de zee binnen handbereik en sta je prima en veilig. Vanuit hier is het een wandelingetje van slechts een minuut of tien naar het schattige dorpje. Alsof je in een feelgoodmovie beland bent, zo ziet het er hier uit. Mooie gebouwen met rode of gele baksteentjes, bloemen en veel leuke en uitnodigende winkeltjes liggen aaneengeregen langs de hoofdstraat. Tussen de gevels door zie je de zeilschepen en motorboten voorbij glijden. Bij een typische diner waan je je terug in de fifties en een heerlijke sorbet met geluid via de jukebox maakt het gevoel compleet. Je kunt een camperreis nog zo goed plannen, maar zorg ervoor dat je ook nog gelegenheid overlaat om je echt te laten verrassen!

Vandaag staat een uitstapje naar Boeing op de agenda. Je moet naar de andere kant van de binnenwateren om naar Everett te gaan, waar de Boeingfabriek gelegen is. Met de ferry moet je oversteken bij Kingston, omdat je anders helemaal via Seattle zou moeten rijden om naar Everett te gaan. De kosten vallen erg mee, 50$ voor alle personen en de camper. De tocht duurt toch gauw een uur.
De bergtoppen doemen in de verte op. Is dat Mount Raineer die je als Monatoetje in de verte ziet? De Boeingfabriek is al gauw gevonden. De megagrote fabriekshallen kunnen ook moeilijk over het hoofd gezien worden. De tour moet vooraf geboekt worden en is zeker de moeite waard, zelfs als je weinig interesse hebt in techniek. De tour over het Boeingterrein duurt ruim een uur en met een groep van een man of twintig wordt je door een enthousiaste gids door de hallen geleid. Fotocamera’s zijn absoluut verboden. In de hallen werken zo’n 18.000 mensen en het assembleren van een compleet vliegtuig duurt een dag of drie. Het hele proces is prachtig te zien.

Na de tour is er in het museum nog volop gelegenheid om van alles op je gemakje na te kijken en natuurlijk om veel souvenirs te kopen. Vervolg de weg vanuit Boeing door de binnenlanden en niet via de Highway. De dag komt aan zijn einde bij Larrabee State Park. Ideaal om een kampvuurtje te maken op de gemoedelijke camping in dit state park.

Vanuit Bellingham is de afstand naar de grens niet zo ver. Bij Blaine ga je de grens over. Dit kan de nodige tijd kosten. Hierover zijn wisselende berichten. De kans bestaat dat de inhoud van de camper nagekeken wordt, maar soms wordt er alleen om je paspoorten gevraagd en de formaliteiten duren dan ook niet langer dan een minuut of twee. Dat kan dus nogal verschillen. De benzine in de VS is goedkoper dan in Canada, dus het is niet onverstandig om eerst je benzinetank vol te tanken. Ook kan het schelen of je per creditcard of contant betaalt. Cash is goedkoper en dit kan al gauw zo’n 10% schelen.

Rondom Vancouver is het even zoeken om de juiste highway te vinden. Afhankelijk van de planning kun je direct naar Vancouver gaan en buiten het centrum je camper parkeren. Een alternatief is om vast de bezienswaardigheden die buiten het centrum liggen, zoals de Capilano Suspension Bridge Park of Grouse Mountain te bezoeken. De Capilano Suspension Bridge Park is meer dan alleen een lange hangbrug. Behalve de indrukwekkende hangbrug die 137 meter lang is en 70 meter boven de rivier hangt is er een historisch openluchtmuseum te vinden. Aan de andere kant van de brug ligt een mooi bos, waar je via kleinere hangbruggen tussen de boomtoppen nog meer treetop avonturen kunt ondernemen. Als dat nog niet genoeg is kun je sinds kort ook een spannende wandeling maken over een vervaarlijk uitstekende hangbrug die aan de rotswand is gemaakt.

Onderweg is niet veel gelegenheid geweest om eens goed te shoppen. In dat geval kun je ook je hart ophalen in een van de grootste shoppingmalls van Canada, Metropolis at Metrotwn met bijna 400 winkels.  De mall ligt niet ver van de camping in Burnaby.

Vancouver is een heerlijke stad. De ligging is fantastisch, aan driekwart omgeven door water en in het directe achterland besneeuwde bergen. Een combinatie die je op niet veel andere plaatsen in de wereld vindt. Juist aan het begin of einde van de reis is het heerlijk om een paar dagen door te brengen in de stad. Natuurlijk is een grote stad niet bij uitstek geschikt om per camper te reizen, maar met de camper veilig op de camping is een bezoek aan de stad geen enkel probleem.

De eerste halte van de Canada Line, de lokale metro in Vancouver, ligt vlakbij het Olympisch dorp en het Science Museum. Tot het eindpunt bij Canada Place zijn nog enkele andere stops voordat je middenin het centrum van de stad bent. Bepaal dus vooraf waar je je bezoek wil beginnen. Het eindpunt is een ideale plek om te beginnen. Allereerst omdat je er direct aan het water uitkomt en ook het visitor centre hier ligt. Als je dus nog wat tips nodig hebt kun je het beste even het visitor centre binnenlopen. Canada Place is een erfenis van de wereldexpo van 1986. De witte zeilen steken strak af tegen de blauwe lucht. Aan weerszijden liggen vaak enorme cruiseschepen van o.a. de Holland America Line. Dagelijks vertrekken er cruiseschepen richting Alaska. De schepen zijn bijna groter dan het gebouw zelf.

Vanaf 2013 zal er in het voormalige Imaxtheater een prachtige film te zien zijn waar Canada in vogelvlucht wordt getoond. Het schijnt heel spectaculair te zijn. Aan de voet van Canada Place vertrekken ook de dubbeldek bussen van verschillende excursieorganisaties. De Big Bus en Pink Bus dubbeldekkers rijden de hele dag door de stad en je kunt op en afstappen op verschillende punten. Op die manier kun je eenvoudig de hele stad bekijken en daar waar je zelf op onderzoek wil gaan, stap je gewoon uit. Zo brengt de bus je naar Stanley Park, Gastown, Granville Island, Chinatown, en Robson Street om maar wat te noemen, maar ook kun je van de busdienst gebruik maken om bijvoorbeeld naar de Capilano Suspension Bridge of Grouse Mountain te gaan. Ideaal! Je kunt ook een meerdaagse pas kopen. Voor slechts 5$ meer is je kaartje twee dagen geldig.

Als je niet op de bus stapt kun je downtown Vancouver inlopen. Op en rondom Robson Street kun je prima winkelen in één van de vele winkeltjes. Een mix van souvenirshops en designwinkels is op Robson Street te vinden. Ook zijn er verschillende overdekte malls te vinden waar je goed kunt winkelen. Ook in één van de verschillende gezellige stadswijken kun je prima shoppen of gewoon gezellig rondslenteren. Vooral in Gastown, een opgepimpte stadswijk waar de oude pakhuizen omgetoverd zijn tot elegante kunstgaleries en ateliers, is het erg gezellig. In Granville Island, een wijk die bekend staat om de kleurrijke farmersmarket, is het een gezellige boel. Veel restaurantjes, terrasjes en straatartiesten zijn hier te vinden. Met de Aquabus kun je voor een paar $ weer gemakkelijk terug naar een andere wijk. De tocht per watertaxi over False Creek is erg leuk en het uitzicht over de hoge appartementen en luxe jachten is niet wat we hier gewend zijn. Wanneer je in Chinatown slentert waan je je in een andere wereld. Overal Chinese winkeltjes met kruiderijen en prullaria en lekkere hapjes met vooral veel chinezen, want Vancouver heeft een enorme grote Chinese bevolking. Wanneer je door Dr. Sun Yat-Sen Classical Chinese Garden wandelt heb je het gevoel in een rustgevende oase te zijn. De drukke stad is even helemaal verdwenen.
Om te ontspannen is het ook erg leuk om naar Stanley Park te gaan, de groene long van de stad. Dit grote groene park is ook een populair onderkomen voor de lokale bevolking en voor iedereen is er wel wat te doen. Picknicken op één van de vele weides, naar het Vancouver Aquarium, met paard en wagen door het park of wandelend over de 8km lange trail langs het water. Deze trail biedt fantastisch uitzicht over de skyline van de stad en loopt bijna helemaal langs het water. Het allerleukste is misschien wel om het park per fiets te bekijken. Dat gaat wat sneller en je kunt alle kanten op. Als je langs de totempalen in het park rijdt moet je natuurlijk wel even stoppen om foto’s te maken. Ook het uitzicht over de Lions Gate Bridge en de oceaan eronder is prachtig. Als je doorfietst kom je uit bij de stranden van Vancouver. Er zijn er verschillende. English Bay is misschien wel de bekendste. Op zonnige dagen is het hier een drukte van belang en erg gezellig met mensen die hier lekker liggen te zonnen, of spelen met water en zand. Vanuit English Bay loop je zo de stad in.

Als je na een drukke dag even lekker bij wil komen en gezellig uit eten wil gaan, kan dat in weer een ander stadsdeel, Yaletown. Deze hippe wijk heeft leuke winkels, maar vooral 's avonds begint het hier te leven. Er zijn veel goede restaurants te vinden waar je binnen of op één van de vele terrassen kunt eten. De Yaletown Brewery is een aanrader. Deze oude bierbrouwerij serveert behalve heel veel soorten biertjes een heerlijke, niet al te dure maaltijd en de sfeer is erg gezellig. Of je nu op chique wil of gewoon lekker casual op stap wil, het maakt hier allemaal niets uit. Wil je op het terras zitten, zorg dan dat je op tijd bent, zeker in het weekend.

Vanuit BCRV in Burnaby is het niet zo ver naar Langley om de camper weer in te leveren. De bedoeling is de camper in de loop van de ochtend weer in te leveren. De camper moet veegschoon ingeleverd worden en het is handig om je koffers vast gepakt te hebben. De koelkast moet leeg zijn en op de laatste camping zorg je ervoor dat de tanks met afvalwater geleegd zijn. Traveland, en trouwens iedere verhuurder, stelt dit als voorwaarde. Bij de verhuurlocaties kun je geen afvalwater meer lozen. Ook de tanks met benzine vul je op hetzelfde peil als waarop je ze meegekregen hebt. Dit staat ook in het contract.

Het afronden van het contract kost enige tijd. De camper wordt nagekeken op schade, waarna eventuele extra kosten zoals extra kilometers of generatorgebruik worden verrekend met de borg. Hierna wordt er een taxi gebeld of één van de medewerkers brengt de gasten met een eigen busje naar het vliegveld of naar een hotel dat al dan niet geboekt is na de camperreis voor een verlenging in Vancouver. Voor de rit zelf moet je wel een uurtje uittrekken. Het is dus belangrijk ervoor te zorgen niet een té vroege vlucht te boeken, zodat je je niet zo hoeft te haasten voor alle formaliteiten op het vliegveld.

Met pijn in het hart komt er dan toch een einde aan de reis. Vancouver Airport heeft een moderne wachtruimte met volop gelegenheid nog een hapje te eten, nog wat te shoppen of een laatste Starbucks te drinken voordat de vliegreis huiswaarts toch echt vertrekt.