Vandaag vertrekken we om een maand door de provincies British Columbia en Alberta in Canada te trekken. Na enige tijd op Schiphol te hebben doorgebracht zitten we eindelijk in het vliegtuig, klaar voor vertrek. Er is echter een mankement aan een apparaat in de cockpit van het vliegtuig maar na een uur is dit euvel na een “reset” (uit- en aanzetten..) verholpen, maar dat mag de pret niet drukken.

Om 14:35 uur (lokale tijd in Canada, “onze” tijd 23:35 uur) landen we. Bij de douane in Canada staan we lang in de rij vanwege allerlei procedures bij de mensen voor ons, wij kunnen snel verder toen we aan de beurt waren. Nadat we de bagage verzameld hadden heeft een taxi ons naar het hotel gebracht. Het was inmiddels 16:45 uur lokale tijd. We maken eerst nog een korte wandeling in de omgeving om even bij te komen en de benen te strekken. Vervolgens een drankje in een leuke bar schuin tegenover het hotel. We proberen zo lang mogelijk wakker te blijven om te voorkomen dat we midden in de nacht klaarwakker zijn.
We eten nog wat in het hotel, maar dan is het kaarsje echt uit. Om 20:00 uur liggen we in bed, het tijdsverschil steekt de kop op. Morgenochtend zien we wel hoe vroeg we wakker zijn.

Vandaag de hele dag te besteden in Vancouver, we zijn al om 4 uur klaarwakker en dus al vroeg onderweg. Aan de overkant van de weg zag Niek een leuk koffietentje van Tim Horton, we zullen er nog velen tegenkomen de komende maand. De koffietent is open en om 6 uur ’s morgens een lekker bakje koffie gedronken met een croissant. Vervolgens een vroege ochtendwandeling gemaakt en van een stevig ontbijt in het hotel genoten.

We gaan na het ontbijt op pad, we lopen heerlijk in het zonnetje de leuke straten van Vancouver door. Bij het bestuderen van de kaart worden we aangesproken door een vriendelijke man die ons met trots verteld hoe te lopen en waar we zeker even naar gekeken moeten hebben, daarbij noemde hij ook de Public Market, die staat ook op ons lijstje. We lopen over de boulevard en besluiten de “Hop on Hop off” bus te nemen, die brengt ons vervolgens naar de totempalen in het Stanley Park waar we uitstappen, rondkijken en foto's maken. Verder hoppend stappen we uit bij de Public Market op Granville Island. Van buiten niet te vergelijken met “onze” markthal in Rotterdam maar van binnen… zekers hier begrijpt men het. De beleving, presentatie, geuren en bedrijvigheid lopen in elkaar over. Zalig zo hebben we er al meer gezien tijdens onze reizen. We hoppen door naar Gastown. Leuke gezellige straatjes en ook hier stappen we uit om natuurlijk de bekende stoomklok te bekijken en we horen en zien hem inderdaad stomen. Erg bijzonder. Vervolgens lunchen we bij The Old Spaghetti Factory. Het eten is heerlijk en wat een fantastische ober, Tyler, hij neemt de tijd voor ons en komt vervolgens met een lijst met tips voor ons bezoek aan Vancouver Island.

We hoppen door naar het hotel, de dag is lang, nog een drankje in het hotel en we zoeken ons bed weer op.
Morgen worden we om 07:45 uur opgehaald door Fraserway Rentals voor het grote avontuur met de camper.

Vandaag halen we de camper op en kunnen we aan de rondreis beginnen. We worden om 07:45 uur opgehaald bij het hotel door Fraserway Rentals. Het registreren en de duidelijke uitleg vergen wat tijd maar alles verloopt heel vlot. De camper is vrij groot en binnen lekker ruim, zeker wanneer we de slide-out uitschuiven. Ook is de inventaris meer dan compleet, zaken als knijpers tot waslijn, zaklantaarn tot bijl, gereedschapssetje, EHBO tasje, enz. enz. kun je thuis laten. Handdoeken en beddengoed meenemen of kopen is overbodig, alles zit erin. Het enige wat rest is boodschappen doen.

Dit doen we onderweg. Rond 11:00 uur kan de camperreis beginnen. We reizen via de Highway 1 in oostelijk richting naar Hope, onze eerste overnachtingsplaats. De Highway 1 naar Hope is een goede weg om aan het rijgedrag van de camper te wennen. We willen in Chilliwack (45 minuten buiten Langley) boodschappen doen in de Superstore maar missen de store. We arriveren ca. 12.30 uur in Hope en vinden Hope Valley RV park direct. We boeken voor één nacht en gaan vervolgens naar een store om de nodige inkopen te doen. De camperplaats is ruim en heeft goede voorzieningen, het uitzicht is prima, een berg in je achtertuin is niet verkeerd. Er is volop leven op de campground, morgen kopen we hout, want de firepit gebruiken is toch wel heel gezellig. Morgen niet vergeten hout aan te schaffen!

We installeren ons en genieten van de rust, ruimte en de prachtige natuur.

De jetlag wil nog niet zakken, morgen hopelijk het juiste ritme gevonden om naar Osoyoos te rijden, we zijn benieuwd!

Vandaag vertrekken we met uitstekend weer naar Osoyoos in de Okanagan Valley, het wordt een pittige rit van 256 km. Onderweg genieten we van de mooie vergezichten en prachtige landschappen en maken mooie foto's. We stoppen bij een fruitkraam (die kom je in deze streek overal tegen) en kopen heerlijk vers fruit en groente. De moeite waard, de producten komen allemaal direct van het land. We komen vandaag ook ons eerste wild tegen langs de kant van de weg: een hert met een groot gewei en zijn vrouwtje. En ja, we hebben ze op de foto!

Osoyoos is een klein maar gezellig plaatsje, veel winkeltjes en eetgelegenheden. We vinden de campground Nk'Mip Campground & RV Park snel. Direct aan het meer, we krijgen een plaats dichtbij het meer, super, zeker met deze temperaturen van ca. 34°C, het wordt met de dag warmer. We maken een wandeling en zetten de voeten voor verkoeling in het meer, heerlijk. Verderop is een gezellige bar waar we een cocktail en een Corona biertje met limoen drinken. Dit lijkt wel vakantie, zon, meer, mooi uitzicht en een verkoelend drankje. Heerlijk.

Het meer bij Osoyoos vanaf de campground
Dit lijkt wel vakantie, zon, meer, mooi uitzicht en een verkoelend drankje
Wat een mooie plek weer, op 50m van het meer

Aanvullende Informatie
De Okanagan Valley ligt in de luwte van de Coast Mountain Range. Deze gebieden hebben hete, droge zomers met veel zonuren en een lage luchtvochtigheid. Het zuiden van de vallei is het enige woestijngebied van Canada. Internationale blauwe druivenrassen zoals de Cabernet zijn wijdverbreid in het zuiden van de Okanaganvallei, terwijl de witte Duitse en Franse rassen in het noorden van de vallei staan aangeplant.

We laten Osoyoos al vroeg achter ons, ontbijten doen we niet op de campground maar zoeken onderweg een plek langs de kant van de weg. Dit betekent hier iets anders dan in Nederland, hier zijn veel plekken langs de weg die uitnodigen om te ontbijten.

We vinden een prachtig plekje en genieten daar in alle rust van ons ontbijt en van het uitzicht. We rijden verder naar Kelowna en worden overweldigd door de vele wijngaarden en fruitgaarden die hier staan. Kelowna valt onder de grootste wijngebieden van Canada, het klimaat en de grond zijn hier uiterst geschikt. De route is fenomenaal, vele meren die slechts door een smalle strook van rotsstenen of groen gescheiden zijn van de weg, het relaxte rijden met de camper is op zichzelf al in deze omgeving iets om nooit meer te vergeten en bij je te houden in je herinneringen. Stoppen op de mooiste plekjes, wat eten en drinken, je hebt immers alles bij je, en genieten van alles om je heen! We komen aan bij het Holiday Park RV, een groot park met alle faciliteiten waar we voor twee nachten reserveren . Echter een hoge prijs en wanneer je het ons vraagt, niet in verhouding met andere campgrounds midden in de natuur. Geen mooi uitzicht op een meer of wat dan ook, maar erg “clean”.

Het is bloedje heet, te warm om iets te ondernemen, dus een duik in het zwembad voelt erg aangenaam. Onderweg ontbijten op de mooiste plekjes.

Een rustige dag, van de zon genieten. Maar toch wat werk aan de winkel: was gedaan, schoon water inslaan, vuil water en toilet afvoeren. Met Mieke contact gezocht over de situatie van Jan nu hij verhuisd is naar De Hoogstraat Revalidatie in Utrecht.

We hebben twee kajaks gehuurd en lekker op het meer rondgedobberd.. Het is nog steeds erg warm, zelfs op het meer. Terug op de camping naar het zwembad en in de schaduw geluierd. ’s Avonds de chickenwings gegeten die Jolanda al eerder had aangebakken, en een frisse salade. Lekker gegeten en daarna een stukje gewandeld en genoten van een mooie avond. Kortom een lazy day.

Morgen gaan we al meer de bergen in.

Al vroeg onderweg naar Revelstoke, onderweg boodschappen gedaan en de weg hervat. Ook hier weer mooie landschappen. Niet vastgelegd op foto maar Jolanda heeft echt een beer gespot op de weg van Vernon naar Kamloop. Redelijk in de bewoonde wereld, heel bijzonder. Te laat met de camera, les eruit geleerd, houd altijd de camera in de aanslag. De reis bedroeg 188 km en met de TomTom is de campground snel gevonden.

We hebben een wandeling gemaakt maar de temperatuur was nog behoorlijk hoog. Het zweet droop van ons lichaam. Weer terug bij de camper hebben we boekje gelezen, wat op internet gekeken.
Aan het einde van de middag hapje en drankje, rond half 7 hout in de firepit en een vuurtje gemaakt, we gaan worstjes roosteren. Dit was superleuk om te doen. Eerst houtjes klieven en vervolgens vuurtje stoken en worstjes op het vuur. Heerlijk, dit is het sublieme vakantiegevoel. Supertop. Hopelijk volgen er nog velen van dit soort dagen. Voor het verjagen van de muskieten hebben we snel allerlei middelen gekocht, met een muggenspray red je het hier niet. Nu al uren geen muskiet meer gezien.
Na het eten lekker koffie en van het vuur nagenieten. De camperplaats is echt super, heerlijk in de natuur.

Uitzicht vanaf de camperplaats
Eeen bijl hoorde bij de inventaris. Blijft altijd leuk om te doen

Aanvullende Informatie
Revelstoke is is een echt treinstadje. Het treinverkeer staat hier centraal en het uitgebreide rangeergebied is indrukwekkend en ingericht, om de extreem lange treinen die door Canada rijden in goede banen te leiden.
Revelstoke Aanraders:  De twee belangrijkste wandelroutes van het Mount Revelstoke National Park zijn de Giant Cedars Trail en de Skunk Cabbage Trail. Beiden zijn goed begaanbaar via een wandelpad over vlonders. Stop bij het bezoekerscentrum van het Glacier National Park, 1 km ten westen van de Rogers Pass, waar inlichtingen over de kortere wandelingen in het park te krijgen zijn. De beste wandeling van Glacier National Park is de Great Glacier met een prachtig uitzicht over de gletsjer van het park. Let op de tijdszones: Glacier ligt op de grens van Mountain Standard Time en Pacific Standard Time. Zet je horloge een uur terug als je naar het westen reist en een uur voor als je naar het oosten reist.
 
 

We zijn al enige dagen van de wereld afgesloten wat internet betreft, wat een genot! Nu zitten we echter bij Tim Horton met een heerlijke kop koffie het verslag bij te werken.
We rijden van Revelstoke naar Banff, dat is een behoorlijke trip, zo’n 288 km. We rijden nu echt de bergen en de Nationale Parken in. Dat begint bij Yoho NP en vervolgens Banff NP. Banff is vandaag ook onze eindbestemming voor de komende twee dagen.

Wanneer je denkt dat je de meest mooie natuur hebt gezien dan weten we niet hoe we dit weer moeten omschrijven, PRACHTIG. Wanneer je niet van natuur houdt dan leer je dat hier wel. Na iedere bocht is het weer een verrassing.

We komen nu ook borden tegen dat we op moet letten op wolven, elken en beren.
In Yoho National Park aangekomen stoppen we bij het Informatie Centrum, we hebben een pas nodig om de komende maand in de Nationale Parken te mogen verblijven. We kopen een Jaarpas dat is in ons geval voordeliger gezien de tijd en de parken die we bezoeken. Het is een jubileumjaar dus krijgen we een jaar gratis, hoe vervelend nu, moeten we nog een keer naar Canada binnen nu en 2 jaar, zou toch zonde zijn de pas niet te gebruiken…
De man die ons helpt is alleraardigst en verteld vol passie over dit gebied en geeft ons op alle fronten advies, wat echt te zien, hoe laat we beter ergens kunnen zijn om de bussen met toeristen voor te zijn. Welke weg we later in de week moeten nemen naar Jasper (omdat je daar niet harder dan 60 mag en er volop wild te zien is).

Mooi vinden we dat deze weg gesloten is van 20:00-08:00 uur om te zorgen dat de dieren hun ruimte hebben en niet gestoord worden, daarnaast krijgen we nog even wat veiligheidsmaatregelen mee. Die wisten we al, maar goed, het is altijd beter om het nog even van iemand hier te horen. Mocht je eigenwijs willen zijn, ga dan vrolijk een beer een handje geven of even een wolf knuffelen. We maken nog een korte wandeling en maken foto's en vervolgen onze weg naar Banff.
In Banff aangekomen zie je gelijk dat dit een toeristenstadje is maar alleraardigst. Zeker de moeite waard. We doen nu alleen boodschappen en morgen staat het stadje op de planning.

Thuis hebben we de campground al geboekt, we hebben een plaats zonder faciliteiten alleen een firepit, dus geen elektriciteit, geen water en ook geen internet. Wauw wat een rust. Vooraf hebben we gezorgd dat alle tanks vol zijn en schoon zodat we hier met gemak twee dagen kunnen staan en we kunnen indien nodig ook de generator nog aanzetten. Deze gebruikt zo’n 3 liter benzine per uur.
Het uitzicht op deze plek is overweldigend (hoe vaak gaan we dat nog zeggen). We kijken zo tegen de bergen op, de eekhoorntjes zitten naast ons te kijken wat we aan het doen zijn. En vuurtje erbij en de wereld bestaat even alleen maar uit dit. Hier kun je met recht je hoofd leegmaken.Deze campground is met stip een aanrader: Tunnel Mountain Village I, wil je meer faciliteiten dan moet je voor Tunnel Mountain Village II of Tunnel Mountainbike Trailer Court gaan, daar sta je tussen de campers en de grote camperbussen die je hier in Canada veel ziet. Tunnel Mountain Village II is het hele jaar gesloten vanwege groot onderhoud. Wij staan op een rustieke plek tussen een paar campers en veel tentjes, met recht tentjes, want hoe mooi is het te zien waarin men kan kamperen. Veel heb je niet nodig een iglotentje, een auto en je maakt de trip van je leven wanneer je jong bent.
Onderweg een wandeling langs een meer gemaakt

We staan vandaag nog in Banff, we besluiten te gaan ontbijten aan een meer verderop. De rugzak wordt gereed gemaakt met lekkere dingen en we gaan op weg, eerst maar even tanken want de camper heeft dorst en behoorlijk ook, 140 liter gaat erin.
We slaan de weg in richting Two Jack Lakeside, hier rijden we toch voorbij om een meer verder aan te doen. Lake Minnewanka, hier maken we weer prachtige foto's en gaan ontbijten op een rots aan het water. Dat is echter voor korte duur. Niek wordt bijna letterlijk aangevallen door 2 eekhoorns, die zijn brood er erg lekker uit vonden zien. We wachten nog even maar zoeken dan toch verderop een picknicktafel op, niet erg, het uitzicht en de omgeving blijft fantastisch.

Na het ontbijt rijden we via een speciale route langs het meer terug, prachtige uitzichten weer, we stoppen nog even bij Two Jack Lakeside, mochten we hier nog eens terugkomen dan ontbijten we hier. We komen onderweg een aantal berggeiten tegen en leggen deze natuurlijk vast op de foto.De middag brengen we door in het stadje Banff, op zoek naar souvenirs. We eten bij Cows op Banff Avenue een overheerlijk ijsje, men zegt dat ze het beste ijs van de wereld verkopen, we gaan het proeven want op een van onze vorige reizen hebben we in Italië ook het beste ijs van de wereld gegeten. Maar goed het beste of niet, het is héééérlijk. We drinken nog koffie en doen boodschappen om weer naar de campground te gaan. s' Avonds maken we de firepit weer aan, het hout is te groot dus hakken we zelf hout, een onderneming maar het lukt, even handigheidje in krijgen. De worstjes en de mais gaan erop en met een salade erbij is de avondmaal weer geregeld.

We vertrekken al vroeg uit Banff, we nemen de Bow Valley Parkway (1A), dit is een rustige weg waar je eerder wilde dieren kunt spotten. We vertrekken met goed weer, wel koud, maar droog, echter dit veranderd in de loop van de ochtend snel, hoe hoger we komen, hoe natter het wordt. Dit blijft de rest van de dag zo.

Vanmorgen bij het wakker worden heeft Niek 2 coyotes gespot die vlak langs de camper liepen, gelukkig was hij nog in de camper. Onderweg naar Jasper hebben we nog meer wild gespot, een Elk, berggeiten en een zwarte beer (ook één met foto) eindelijk.

Bij Lake Louise stoppen we en nemen we de gondel om boven een wandeling te maken, hier miezert het nog. Boven aangekomen zijn ondanks de mist de uitzichten top. We besluiten het berenbos in te gaan. Dit is een afgesloten gebied waar je een wandeling kunt maken en waar beren wonen, de kans dat je er een tegenkomt is groot. Echter, het is behoorlijk steil en het begint harder te regenen, na een 700 m draaien we weer om, geen beer gezien maar we komen ineens wel verse berenpoep tegen, moeten dus in de buurt zijn. We doen ons uiterste best, maar we spotten er geen. Gelukkig later op de dag is dit goedgemaakt.

We rijden via de Icefields Parkway langs Columbia Icefield, uiteraard een stop gemaakt, en door naar Jasper. De planning vooraf was nog ergens voor Jasper te overnachten, maar gezien het weer rijden we door naar Jasper, om daar een nacht eerder bij te boeken. Onderweg stoppen we met regelmaat, op deze zeer beroemde weg kom je veel viewpunten tegen, teveel om allemaal in één dag te doen, we stoppen er bij een paar en maken mooie foto's. Ook bij het Glacier Discovery Centre, we maken enkel foto's, je kunt met een grote ijswagen de gletsjer op, wij doen dit niet vanwege het weer. Aangekomen in Jasper staan we in de rij voor de campground, hopelijk kunnen we de reservering omboeken naar één dag eerder. Toen we in april boekten waren de hookup plaatsen al niet meer beschikbaar, dus wanneer je gaat en je wil boeken op deze campground Whistlers, wees er dan vroeg bij, vol is vol en in deze tijd van het jaar zijn we weinig campgrounds tegen gekomen die al open waren onderweg hier naartoe. De boeken zeggen ook dat de meeste hier pas na half juni open gaan. We kunnen de reservering omboeken en blijven tot en met maandag hier, wat betekent dat we één dag meer te besteden hebben in de komende week.

We hopen dat het morgen in ieder geval weer droog is, nu ziet het er naar uit dat het vandaag niet meer droog wordt. Voor het eerst wordt het een gezellige-binnen-in-de-camper avond.

We worden wakker en het regent behoorlijk en het is kouder dan de afgelopen dagen. We doen rustig aan, ontbijten en besluiten naar het centrum van Jasper te gaan. Bij aankomst in Jasper is het in ieder geval droog, we zien zelfs blauwe lucht. We slenteren wat en drinken koffie bij Tim Horton daar werken we ook onze site bij. Na het aanvullen van de voorraad maken we een wandeling richting de bergen en pakken later een terrasje, dat is echt wel anders dan bij ons. Je ziet hier geen grote terrassen. Tot nu toe met uitzondering van Vancouver, zijn de terrasjes klein en de mensen zitten aan de koffie en niet aan bier of wijn. De gewoontes hier liggen daarvoor net iets anders lijkt het. Inmiddels schijnt ook de zon weer. We zoeken contact met het thuisfront, bijna alle kinderen gesproken. Het blijft vreemd, thuis ben je 24/7 online. Hier moet je de grootste moeite doen om bereik via internet te vinden. Het is in ieder geval wel lekker rustig.

We gaan op ons gemak terug naar de Campground Whistler. Een aanrader, wij staan op een plek, zonder elektra en water, alleen een firepit, de rest was vol, maar een prima plek. Ongelooflijk wanneer je bedenkt dat er 780 plekken zijn, maar tussen Banff en Jasper is Campground Whistler in deze tijd een van de weinige die open is, dus ook weer begrijpelijk.
We stippelen de planning voor morgen uit en genieten van de natuur om ons heen.

We ontbijten rustig om vervolgens richting Maligne Lake te vertrekken, wat we niet verwachten is dat het een "wilde" dag wordt.
Voordat we naar Maligne Lake rijden stoppen we eerst bij Maligne Canyon, hier maken we een wandeling van ongeveer 2 km, hoe is het mogelijk dat de natuur dit mooie geweld heeft kunnen maken, fantastisch, ogen kom je hier tekort, het geluid van het water wat tussen de rotsen doorklieft is rustgevend en machtig tegelijk. Een stop meer dan waard, je kunt er ook langere wandelingen maken, maar houdt rekening met veel steile stukken en wij kiezen er voor om later nog een wandeling bij Maligne Lake te maken. We rijden door en passeren Medicine Lake, dit meer valt in de winter droog, het water gaat via een ondergronds rotsenstelsel naar wateren zo'n 20 km verderop. Zodra het ijs op de gletsjers gaat smelten dan wordt Medicine Lake weer gevuld, ook deze plek is een stop en een reeks foto's waard.Aangekomen bij Maligne Lake wordt hier je adem ontnomen, de bergen, bossen en het meer, alles komt samen en is één, wat een rijkdom en dat wij hiervan mogen genieten. We maken een wandeling van ruim 3 km, eerst langs het meer en dan door het bos. We weten één ding zeker een wandeling voelt hier toch anders dan in Nederland, je bent constant op je hoede, tenslotte is het helemaal niet raar om wilde dieren tegen te komen en zien veel sporen van beren en Elken, maar ze houden zich nu nog schuil.
Inmiddels is het laat in de middag en kopen hier wat souvenirs en rijden weer terug.

Zoals we eerder schreven wisten we vooraf niet dat het een "wilde" dag zou worden. Hoe wild, zie hier:
- Op weg naar Maligne Lake, 3 x een zwarte beer gespot en natuurlijk steeds gestopt voor opnames. Eén beer liep zonder blikken of blozen de weg over.
- Een tweetal vrouwtjes Moose, prachtige foto's kunnen maken zonder de dieren te storen.
- Op de terugweg nog een viertal Mule Deers op de gevoelige plaat gezet en
- Vlak voor de campground schoot er Whitetail Deer de weg over.
Het oversteken van de dieren is niet zo vreemd, dit is volledig hun gebied, waar men wegen door heeft getrokken en campgrounds heeft neergezet, dat betekent dat je op hun gebied komt, dus graag respect voor hun, wij mogen tenslotte gebruik maken van hun leefgebied.
Jammer dat er nog steeds mensen zijn die dit niet helemaal goed begrijpen en toch dicht op de dieren zitten, houd afstand en zorg voor een goede lens wanneer je ze echt wilt vastleggen.
Terug op de campground nemen we een hapje en een drankje en kijken terug op weer een fantastisch dag.

We vertrekken al vroeg uit Jasper, doen boodschappen, tanken af en vervolgen onze reis. Het weer is wisselvallig, zo rijden we in de regen en zo schijnt er een licht zonnetje. Jammer voor de fotomomenten bij Mount Robson, de hoogste berg van de Rocky Mountains ligt tussen een grijze denken van wolken (nog een excuus om een x terug te komen). We maken een mooie stop elders en rijden door naar Blue River waar we rond half 1 arriveren na de klok weer een uur teruggedraaid te hebben naar Pacific Time. Ook is het weer beter geworden en er schijnt het zonnetje. Er moet gewassen worden, dat doen we als eerste daarna maken we een wandeling naar een meertje en genieten van de zon.

Vanavond bekijken we onze reis en besluiten morgen flink wat km's te maken en door te reizen naar Lillooet, dat is ongeveer 400 km. Daarmee winnen we weer een dag die we extra kunnen besteden in Whistler.

We zijn op tijd vertrokken uit Blue River en hebben besloten om door te rijden naar Lillooet. Het heeft vannacht flink geregend. Gelukkig vanmorgen weer droog, dat rijdt een stuk prettiger.
We nemen vanaf Blackpool Road 5, wat een uitstekende beslissing is. Wat een fantastische landschappen, wanneer je denkt het mooiste te hebben gehad dan stel je na de volgende bocht je mening direct weer bij. Dit is niet uit te leggen, dit moet je zelf gezien hebben om te begrijpen hoe ontzettend mooi het hier is. Je rijdt langs dichte bossen, open mos gebieden, woestijn lijkende gebergten, meren, rivieren. Prachtig! Het is een lange rit van bijna 400 km, maar hij is het meer dan waard. Onderweg stoppen we met regelmaat om de benen te strekken. Lunchen doen we op een uitermate fijne plek. De bergen en het water als achtergrond geweldig.

We komen aan in Lillooet en zoeken de campground op die we thuis gevonden hebben, we rijden erop en er ook gelijk weer af, één grote bouwval is het bij Willows Campground, bouwval is nog te goed van benaming, uitgeleefd en een grote rotzooi.

We gaan kijken naar iets anders en het lijkt erop dat we 45 minuten terug moeten rijden, maar gelukkig ontdekken we tijdens het terug rijden een waanzinnige plek, aan de rivier Fraser, kleinschalig maar precies wat we bedoelen met het vrije gevoel van reizen met een camper. Niets meer aan doen. Je rijdt hem zo voorbij maar dat zou zonde zijn. Ga je naar Canada en kom je in deze buurt, sla hier dan je plekje op. Fraser Cove Campground, zie voor meer info www.frasercove.com

We installeren de camper en settelen ons. Maken een vuurtje en kokkerellen en genieten van een mooie avond. Het was weer een mooie dag. Morgen rijden we naar Whistler.

Vandaag verder gereden naar Whistler, een korte rit dwars door de bergen, net als gisteren een geweldige route. Een aanrader, veel mogelijkheden om te stoppen en mooie foto's te maken, Route 99 richting Pemberton, vanuit Lillooet wordt dit al direct aangegeven.

We maken een aantal stops om van deze mooie omgeving te genieten. Je blijft je echt verbazen iedere keer weer. Een van de stops was bij het Duffey Lake, hier drijven honderden boomstammen in het water, magnifiek gezicht.

Met een camper zijn er pittige, steile afdalingen, vrachtwagens mogen op sommige stukken niet harder dan 10 km per uur. We roken ook wat, waarschijnlijk de remschijven..
In Whistler aangekomen gaan we op zoek naar Whistler RV Park & Campground maar na een half uurtje hebben het opgegeven. We besluiten naar Campground Riverside Resort te gaan die we snel hebben gevonden. De
Campground ligt op loopafstand van een supermarket. Later bleek dat Whistler RV Park & Campground zo’n 20 kilometer verderop buiten Whistler te liggen. Goed om te weten voor de volgende keer…

Wat opvalt is dat alles in Whistler er piekfijn in orde bij staat, wegen, winkels, hotels, dat is niet vreemd, in 2010 was dit het Olympisch dorp van de Winterspelen.
Vandaag verkennen we de omgeving en morgen gaan we het dorp in en bij goed weer maken we de Peak 2 Peak gondeltocht, een gondeltocht tussen twee bergtoppen, dit schijnt adembenemend te zijn.
Het wordt iedere dag weer wat warmer, de bergen laten we bijna achter ons

Vandaag verkennen we Whistler, we gaan al vroeg op pad, want we willen ook met de gondel naar boven.
We laten ons eerst informeren in het informatiecentrum, dit is zo ie zo een aanrader, je krijgt net even wat meer informatie en men neemt alle tijd om je hiervan te voorzien, natuurlijk weer op een zeer vriendelijke manier. Men hoort graag waar je vandaan komt en met regelmaat horen we: “oh, ik ben ook in Holland geweest, voor doorreis, school, korte vakantie” en dan heb je zo weer een zeer geanimeerd gesprek. We krijgen ook hier weer enkele tips en kopen de tickets voor de peak-2-peak gondola. Je gaat eerst met de 1e gondel naar boven en daar neem je de gondel die van de ene bergtop naar de andere bergtop gaat (van Mount Whistler naar Black Comb Mountain), je hangt de hele tijd behoorlijk hoog boven een dal, zo'n 475 meter. Een vreemde maar waanzinnige ervaring. Gelukkig hebben we ons erop gekleed, want boven vriest het en wordt er geskied. Het is tenslotte al juni, moet kunnen, maar voor ons een vreemde gewaarwording.

Vanuit de 1e gondel hebben we een prachtig overzicht over de bergen en zien we een ongelooflijk mountainbike parcours liggen, hier wordt volop gebruik van gemaakt, jong en oud sjeest hier op twee wielen de bergen af en maken magnifieke sprongen.

We kunnen ook goed zien hoe groot Whistler is en zien een enorme bobsleebaan liggen die is gebruikt voor de Olympische Winterspelen 2010.Boven aangekomen kun je alleen maar o, ah, wauw, jeetje, nee, prachtig, geweldig roepen. Het is één groot scala van mooie momenten. We stappen in de gondola die ons naar de andere berg brengt, we wachten op de grijze gondola waarmee je door een glazen raam ook naar beneden kunt kijken, hiervoor moet je wel geduld hebben, wij moesten 20 minuten wachten, is de rij langer dan kun je zomaar een uur in de rij staan. Het was leuk maar niet echt spectaculairder dan vanuit de zijruiten, je ogen zijn veelal gericht op alles om je heen. Terug wachten we er niet op, we nemen de rode gondola.
Ook op de andere berg is het een walhalla van mooie vergezichten, skiërs, bergen en vooral veel sneeuw. We nemen hier een warme chocomelk, ook deze mok is zoals alles hier erg groot, we denken zomaar een halve liter chocomel, maar lekker is hij wel.

We gaan weer naar beneden om het dorp te bezichtigen. Je hebt het Village Centre en Village North, wij vonden Village Centre gezelliger, North doet wat statiger aan, hier ligt wel het Olympisch plein, wat een bezoek waard is en ook leuk voor de fotomomenten.In Village Centre eten we een Poutine, de moeite meer dan waard, je hebt de rest van de dag gelijk gegeten maar vooruit. Poutine is patat met jus (niet zoals wij het kennen, gewoon puur vet) en stukjes gesmolten kaas. Een zwaar maar heerlijk gerecht, oorspronkelijk komt dit uit Quebec, maar wordt door veel Canadezen en mensen van ver daarbuiten ook gegeten. Zeker in de winter na een dag skiën geloof ik dat men hier heel blij van wordt, maar ook nu vonden wij het heerlijk.
Met een volle buik lopen we verder en bezoeken ook Village North en lezen het e.e.a. over de Olympische Spelen van 2010. Geen Nederlanders op de bordjes, maar dat is niet zo gek, de medailles werden door onze Nederlandse sporters (schaatsers) behaald in Vancouver. Wat ons ook opvalt is dat er in de ronding van alle vlaggen geen Nederlandse vlag wappert. We wandelen rustig aan terug naar de camper om de campground weer op te zoeken, het was een lange, maar geweldige dag.

Morgen vertrekken we met de Ferry om over te varen naar Vancouver Island waar we de komende week doorbrengen.

Vandaag rijden we vanuit Whistler richting Vancouver, Sea to Sky Highway, route 99, via Horseshoe Bay naar de Ferry die ons naar Vancouver Island vaart. Vancouver Island is ongeveer net zo groot als Nederland. We laten de bergen en het vasteland achter ons en zijn benieuwd wat Vancouver Island ons gaat brengen. Gelukkig moeten we wachten op de volgende boot, waardoor we ruim een uur de tijd hebben door Horseshoe Bay te wandelen, dit dorpje is een wandeling waard, klein maar erg gezellig.

We lunchen op het dakterras van een prima restaurant met zicht op de haven. De overtocht duurt 1 uur en 40 minuten. Het is leuk om de afvaarten en aankomsten van andere ferries te zien, hier is wachten geen straf.

Aangekomen in Nanaimo vinden we al snel de campground Living Forest, deze ligt aan de Grote Oceaan, een superplek met natuurlijk een firepit.
Het weer is hier wel even anders, we denken dat het zomaar 10 graden scheelt. Zeer aangenaam en goed vertoeven. We maken een wandeling over de camping waar Niek wordt herkend. Joyce Schouten herkent Niek van de tennisbaan, ze heeft getennist met Nicole. Hoe klein kan de wereld zijn, we wisselen over en weer ervaringen uit en wensen elkaar een goede verdere reis toe. Bij de camper nemen we een hapje en een drankje en maken we de firepit aan. We worden aangesproken door een man, die vraagt of we de camper gehuurd hebben of dat deze van ons is. Na 2 zinnen ontdekken we beide Nederlanders te zijn, echter Joop (zoals deze man heet) is 46 jaar geleden geëmigreerd naar Canada en met niets begonnen, tegenwoordig geniet hij van zijn pensioen en reist veel met een buscamper met autoaanhang, dat is hier heel normaal, geen groot rijbewijs nodig. Echte inwoners van Canada rijden veelal met grote Mobile Homes en dan nog met een autootje erachter. Daar is onze camper die wij al groot vinden een kleine jongen bij. We zitten al gauw in een zeer geanimeerd gesprek dat van Engels naar Nederlands en terug schiet. Joop heeft geen heimwee. Hier is zijn huis en heeft nog nooit spijt gehad en ook dat begrijpen we.De waterslang van ons heeft kuren en we vragen Joop of hij ons misschien kan helpen, hij kijkt even en met 5 minuten is het verholpen. Erg fijn.

We vervolgen de avond en roosteren een kippetje boven het vuur en genieten vervolgens van een lange avond bij de firepit. Om 23:00 uur moet het vuur uit en gaan we naar binnen.
Het was alweer een topdag, genoten van de mooie omgeving tijdens de rit hier naartoe en van een prachtige avond. Morgen rijden we naar Campbell River.

We worden wakker met het getik van de regen, ongelooflijk wanneer je bedenkt dat we gisteren tot 23 uur bij het vuurtje buiten zaten, maar goed, op ons gemak vertrekken we naar Campbell River. Eerst een stuk snelweg en bij Parksville nemen we route 19A, the Oceanside Route, deze laat je langs de oceaan rijden. Het is hier anders dan op het vaste land. Ook mooi maar anders. We rijden verschillende dorpjes door en deze zijn van redelijk oud tot redelijk nieuw en beter onderhouden, ook dat is Canada.Het weer lijkt onderweg op te klaren, we hebben nog wel wat regen en grijze wolken, maar eenmaal in Campbell River aangekomen is het droog maar later in de avond weer regen... We komen aan bij campground Thunderbird RV & Campground maar wanneer je dit niet gepland hebt gelijk doorrijden. Het is geen fijne campground. Het lijkt of mensen hier wonen, later horen we dat dit ook zo is, tijdelijke woonadressen van vissers en handelaren. Dit is voor een vakantieplek net niet de goede plek om te staan, morgen gaan we naar een plek een paar kilometer verderop.

We wandelen naar het dorp en zien onderweg een wild life excursie, hier hadden we thuis ook al naar gekeken. We besluiten het te gaan doen, lijkt ons wel een hele ervaring. Dat wordt morgen vroeg op, we worden om 08:30 uur verwacht voor het ontbijt en vertrekken om 09:00 uur om vervolgens de hele dag op het water door te brengen om whales en grizzly bears te spotten. We zijn erg benieuwd.

We bezoeken het dorpje, dit is gezellig en heel gemoedelijk. Er zit een grote dumpstore, een bezoekje zeker waard. Er is een groot winkelcentra waar we ook een superstore (Wall Market) vinden, toch nieuwsgierig gaan we even binnen kijken. Mega, dit kennen wij in Nederland echt niet. We gaan richting de camper en maken er een rustig avondje van, morgen vroeg uit de veren. Op naar een spannende dag.

Het is vandaag vroeg uit de veren, we gaan op wild safari, verzamelen om 08:30 uur om vervolgens de hele dag het water op te gaan. We boeken bij Go Wild www.campbellriverwhalewatching.com.
Goed georganiseerd en men doet duidelijk zijn best om wild te spotten.

De schipper vaart eerst richting de walvissen, tenminste waar ze de afgelopen dagen vaker gezien zijn, maar helaas de walvissen laten zich vandaag nergens zien. Onderling contact met andere aanbieders en vissers levert ook geen winst op. We varen naar een eiland waarop veel sealions hun plek voor dit moment hebben gevonden. Zelfs baby's nemen we waar.
Prachtig gezicht en zo duidelijk zichtbaar, levert mooie foto's ook al blijven we keurig op afstand.

We varen verder op zoek naar de orka's die gisteren gespot zijn door vissers. Echter, deze houden zich ook goed verborgen, geen boot spot ze meer. Er komt wel een melding binnen dat op ongeveer een uur varen dolfijnen zijn gespot, een behoorlijke groep, het is een redelijk eind varen maar na overleg gaan we erop af.Onderweg kijken we nog even naar de grote Eagles, later komen we hier terug. Een flink eind varen maar we vinden de dolfijnen en wat is dat een machtig gezicht, ze spelen met ons, zwemmen onder de boot door, komen overal en nergens weer boven, geweldig.
We varen door naar Devils Water, alleen onze foto's kunnen enigszins uitleggen wat dit betekent. Een ding is zeker, overboord vallen wil je hier echt niet. We krijgen ook de nadrukkelijke boodschap onze billen vast te plakken op de stoel en één hand aan de leuning vast te houden, even later begrijpen we waarom, pffff. Het is een groot watergebied met ontelbare draaikolken. Een kajak zou hierin meegesleurd worden naar 70m diepte!

We varen langs de prachtigste stukken land en proberen beren te spotten, helaas ze vinden de mosselen vandaag niet lekker.
Onderweg komen we weer dolfijnen tegen.

We lunchen aan een pittoresk stukje strand in te middle of nowhere, wauw, echt super.Hierna varen we naar de plek waar de Sea Eagles met tientallen tegelijk vliegen en aan het jagen zijn op vis, even krijg je het gevoel in de film Birds van Alfred Hitchcock beland te zijn, ze zijn overal en komen vlak over je heen, met een vleugelspanwijdte van 2.00 tot 2.50 m. zijn dat best indrukwekkende momenten.

We varen langs nog meer mooie stukken land en komen rond half vier voldaan, rood gekleurd en uitgeput aan. Wat een superdag weer.We hebben besloten de nacht nog door te brengen in Campbell River, maar dan wel op een andere camping.

We hebben de Elk Falls Campground gevonden, een campground die valt onder Provincial Campgrounds. Elk Falls Campground ligt direct aan de Quinsam River. Geen service of kantoor. Je zoekt een beschikbare plek en een parkwachter komt later afrekenen en wanneer je dit wilt kun je hout bij hem kopen. Dat doen we ook en ook met Melvin de parkwachter hebben we weer een mooi gesprek.

We maken een vuurtje en gaan koken, wat een geweldige plek, aan een snelstromende beek, waarom vonden we deze gisteren niet.
We zitten tot laat buiten bij het vuur en sluiten weer een zeer geslaagde dag af.

 

Op ons gemak doen we boodschappen in de Wall Market in Campbell River en we tanken af. We zakken vandaag af richting Tofino, maar doen dat niet in één keer. Onze eerste stop is bij Elk Falls, een waterval met een suspension brug, machtig, je loopt of liever gezegd wiebelt op deze manier over een diepe afgrond heen. Deze brug is in 2015 geopend en zeker de moeite waard om even aan te doen. Een wandeling van ongeveer 3 km, wel stijgen en dalen maar zeer goed te doen. We hebben besloten om naar een campground rond Port Alberni te rijden. Vooraf al gekeken, we komen aan bij Sproat Lake ook weer een Provincial Park, wij kiezen voor het lower gedeelte, dit ligt aan een meer. Wat een geweldig plek weer.We maken ook hier een wandeling en nestelen ons nog even aan het meer, het weer is top.

We maken wat vroeger het vuur aan, het lijkt dat het gaat onweren, in ieder geval dondert het in de verte. We beginnen ook met koken op het vuur, en inderdaad een paar flinke klappen, we laten ons echter niet naar binnen jagen. We koken stug door.

Eenmaal gereed, eten we het wel binnen op, de temperatuur is goed, maar het was even een flinke bui, dit wordt later minder, maar het blijft vanavond wel nat. Hopelijk morgen weer voorbij, morgen naar Tofino.

We rijden van Port Alberni verder naar het westen over de Highway 4, een van de weinige wegen die van de oostkust naar de westkust van Vancouver Island loopt. Het is een weg dwars door de bergen en brengt ons naar het Pacific Rim National Park – een eeuwenoud regenwoud aan de zee met een prachtig strand – Long beach. Een 20 kilometer naar het noorden ligt onze campground. We komen al vroeg in Tofino aan waar we een nacht eerder bijboeken, dat kan gelukkig nog net, helemaal volgeboekt verder.

Dit is een dag om even orde op zaken stellen. Er moet gewassen worden. Dit neemt altijd even tijd in beslag. Daarna maken we een wandeling richting een klein plein met wat winkels en eten een overheerlijk ijsje. Terug op de campground maken we weer een vuurtje en gaan koken. We zitten nog een tijdje buiten, maar dan vallen de eerste druppels. De weersvoorspelling voor morgen is niet geweldig, maar dat zien we morgen wel. We gaan in ieder geval het dorpje verkennen en op zoek naar oesters, die moeten we hier eten.

Vanmorgen rustig aan ontbeten, het regent, dus alle tijd.

We rijden vervolgens naar het dorpje Tofino, een kleine 5 minuten rijden. Een gezellig dorpje waar veel levendigheid is, vandaag wat minder daar het weer niet uitlokt om te surfen, kajakken of andere watersporten te beoefenen. We slenteren het dorp door, drinken koffie, maken foto's en gaan op zoek naar een oesterbar. Deze vinden we in Mainstreet. Een topper, we eten oesters en een plankje met stukjes zalm op verschillende manieren bereidt, beide een aanrader. Mocht je in Tofino zijn en van oesters houden of andere visgerechten dan is deze zeker een aanrader Fish Store & Oyster Bar.

We struinen wat winkels af en drinken wat in een barretje. We kunnen ons voorstellen dat het dorpje een andere uitstraling heeft wanneer de zon schijnt. Echter vandaag even niet. Aangekomen op de campground lezen we wat en maken er verder een relaxte avond van. Morgen staat er een wandeltocht door het RIM regenwoud op de planning.

We worden wakker met het geluid van het ruisen van de zee.

De weersvoorspellingen zijn voor vandaag iets beter dan gisteren, maar zoals we al vaker gemerkt hebben slaan ze hier ook regelmatig de plank mis.
Vandaag gaan we naar het Rain Forest, een 20 km verderop. Het zijn 2 trails van ieder 1 km lang met veel hoogteverschillen. Je hebt een A en een B route, we nemen ze allebei. De A-route (Rain Forest Trail) is heel spectaculair en indrukwekkend, dit is zo niet uit te leggen, het wordt aan de hand van foto's al een hele opgave. Bomen die al honderden jaren hier staan. Gigantische bomen die omgevallen zijn en waarvan de wortels een eigen leven zijn gaan leiden. Fantastisch. Het zijn behoorlijke klimmetjes, je gaat helemaal diep het woud in, aan de ingang staat een bordje dat er wolven gesignaleerd zijn en wat te doen, wanneer alle aanwijzingen niet helpen, n.l. Fight Back.. Een wandeling blijft hier toch steeds weer anders, je hoort, ziet en voelt alles. Maar goed, geen wolf gezien dus op naar route B.

Deze lijkt ietsje makkelijker, maar is ook heel bijzonder. Minder klimmen, maar nog steeds behoorlijk hoogteverschillen. Zeker de moeite waard om deze wandelingen te maken wanneer je hier bent. Op de terugweg doen we nog Long Beach aan en maken op ons eigen strand ook nog een wandeling, zelfs de zon laat zich nu met regelmaat zien. We maken nog een klein vuurtje en dan begint het toch te regenen en wordt het wat kouder. Dan maar gezellig een boek lezen binnen. Morgen nog één dag in Tofino.

We besluiten vandaag toch nog een excursie op zee te maken. Nog geen walvissen gezien, nu we er toch zijn proberen we het nogmaals hier in Tofino. We boeken bij het Whalecenter die al een paar dagen aangeeft veel te zien op zee, we gokken het erop. We hijsen ons weer in Michelin pakken en gaan aan boord. We varen ongeveer een half uur en worden al snel verrast door walvissen, we blijven hier een uur ronddobberen en krijgen behoorlijk wat walvismomenten. We krijgen er geen genoeg van, ongelooflijk wat overweldigend, die staart, de lengte en de kracht van deze Grey Whales. Het is fantastisch. We varen verder en spotten veel zeeotters en Eagles.

Vervolgens gaan we wel 5 km de zee op, laten we voorop stellen dat dit best ver is en op open zee zijn de golven hoog, hard en soms angstaanjagend. We zitten voorin en vangen de klappen flink op. We varen naar een eilandje ( is het laatste eiland tussen hier, Canada, en Rusland, hiertussen alleen nog maar oceaan). We zien veel zeeleeuwen die veel herrie te maken en we ruiken ze....We varen terug, een beetje rustiger nu, we worden nu met de wind mee door de golven gedragen en niet meer afgevuurd. Onderweg komen we weer walvissen en zeeotters tegen, dan wordt het tijd om terug naar Tofino te gaan. Met behoorlijke zeebenen klimmen we uit de boot en waggelen naar de kant.

Wat een geweldige dag weer, we zijn blij dat we toch de excursie gemaakt hebben, erg mooie momenten, alleen vanmiddag al veel foto's geschoten, we denken dat we er hooguit een paar goede overhouden. Maar de enige manier om deze vissen goed te vangen is te blijven klikken. Het wordt nog een hele klus om alleen deze serie te filteren.Bij de campground aangekomen maken we een vuurtje en kijken terug op weer een prachtige dag en genieten van het eten, het vuur en dit moment. Machtig, wauw, super, fantastisch. Er is nog geen nare dag geweest en door die bui af en toe prikken we heel hard heen. Iedere minuut, iedere seconde is tot op heden een groot feest, die we met groot genot insnuiven. Morgen gaan we op weg terug naar Nanaimo.

We vertrekken op tijd uit Tofino, vandaag keren we terug naar Nanaimo, een behoorlijke trip, weer dwars door de bergen met flink veel (haarspeld)bochten. We ontbijten onderweg op een fantastische plek, daar zijn er hier zoveel van. Na de middag komen we aan en zien hier een strakblauwe lucht. Stoeltjes uit, boeken erbij en genieten van de zon. Dat gaan we de komende dagen doen, niet zoveel kilometers meer maken.

Vandaag hebben we afgesproken met Rob en Marjan uit Bodegraven, we hebben al 2 weken appcontact en vinden het gezellig om elkaar te ontmoeten en samen te BBQ ‘en.Het wordt een gezellige, lange avond met heerlijke steaks op het vuur, een wijntje en goed gezelschap. Om 23:00 uur moet het vuur uit, maar we verzaken, het wordt half twaalf.

Time flies when you having fun. Morgen nemen wij de boot naar het vasteland, Rob en Marjan trekken nog door naar Victoria. Het was een lange maar zeer gezellige dag.

We vertrekken onder een stralende zon naar de terminal van BC Ferries in Nanaimo om de boot naar Vancouver, Horseshoe Bay, te nemen. Dit keer geen wachttijd en om 10:40 uur varen we uit. Om 12:30 uur verlaten we de boot om door te rijden naar Burnaby.

Het wordt geen lang verslag, dit is de dag van bagage inpakken, koelkast legen en camper opruimen. De Campground die is aanbevolen door Travelhome blijkt in werkelijkheid niet geweldig te zijn. Hoewel we gereserveerd hebben en de maten van de camper hebben doorgegeven was de plek veel te klein. De luifel kon niet uit, de slide-out maar een paar centimeters, bijna de slechtste plek van afgelopen maand. Jammer wanneer we dit vooraf hadden geweten waren we nog even naar Hope gereden, 80 km verderop of naar een andere campground in de nabijheid. Maar morgen prima te doen om terug te rijden naar Fraserway in Delta, Vancouver. Dit weten we dus voor de volgende keer....

We ontmoeten nog bekenden uit Bodegraven waarvan we hadden gehoord dat ze ook in Canada waren. Pieter en Eefje Tijsterman, nog even gezellig ervaringen uitgewisseld en weer verder met leegruimen.

We slenteren weer terug naar het hotel, pakken de koffer voor de komende dagen uit en lopen naar het strand hier recht tegenover. De zon en de blauwe lucht nodigen hiertoe uit! Hier brengen we de rest van de dag door, geen straf.

We eten nog wat bij de Three Britts om de hoek en gaan weer heerlijk terug naar het strand, wat nog geweldig druk is om deze tijd en genieten van een mooie zonsondergang. We denken niet aan woensdag, dat is nog heel ver weg...

Vandaag besluiten we om een goede wandeling te maken, we willen wat andere delen van Vancouver zien dan de eerste dagen.

We nemen alle tijd voor de Robson Street, hier wordt door iedereen heel lovend over gedaan. Het is echter een straat waarvan wij denken dat het in voorgaande jaren inderdaad een florerende soort PC Hooftstraat is geweest, maar zeker de helft van de straat (en deze is behoorlijke lang) wordt overheerst door allerlei Chinese, Koreaanse en vele andere Aziatische restaurantjes. De rest van de straat heeft inderdaad mooie winkels, er zit een heel groot pand van Victoria Secrets, we komen Michael Kos winkels tegen en nog wat andere grote merken maar echt spectaculair is de straat niet meer. Er wordt wel veel doorheen gereden in de grote "zie je mij rijden" bolides.

We gaan de Hamilton Street in waar we erg leuke restaurants en terrassen vinden. We bezoeken ook Yall Town met veel mooie gebouwen, appartementen en je vindt er het thuisstadion van BC Lions en van de Vancouver White Caps FC, dit was ook het hoofdstadion van de Olympische Winterspelen 2010, ook Adèle treed hier in Juli op.We lopen langs Chinatown en zakken af naar Gastown waar we lunchen en nogmaals de stoomklok bezichtigen.We gaan via de haven terug naar het hotel en beginnen de kuiten behoorlijk te voelen. Vanaf 10 uur zijn we al aan de wandel, wat betekent dat we er al een ruime 7 uur op hebben zitten, we denken dan ook vandaag een ruime 10 km te hebben gelopen.

We zoeken weer verkoeling op het strand en gaan ons opfrissen voor ons laatste etentje in Canada. Dit doen we aan zee in het Boathouse Seafood restaurant, uitzicht over zee en een heerlijke diner. De oesters smaken voortreffelijk. Mooi glas wijn, heerlijk eten, prachtig uitzicht. We kijken terug op een niet te vergeten en fantastische maand.

Bij het strand ontbijten, mijmeren en wachten op de taxi naar het vliegveld …

Geen verslag dit keer maar een terugblik op onze vakantie. Daar hebben we in het vliegtuig tijd genoeg voor. Om alles in één woord samen te vatten: Fenomenaal!!

De ongerepte natuur met zijn bergen, zeeën, meren, rivieren, bossen, de spanning van het wild spotten op zee of op de campground of gewoon in de berm naast de weg, de vrijheid die je hebt wanneer je met een camper op stap bent, de zeer relaxte stad Vancouver, de vriendelijke mensen die we tegen zijn gekomen in Canada, in één woord: Fenomenaal!!

Het is een vakantie geweest waar we lang naar hebben uitgekeken en waar we nog vele, vele malen aan terug zullen denken.