Er werd niet in één keer gevlogen naar Windhoek, de hoofdstad van Namibië, maar we maakten een tussenstop in Johannesburg. Geen enkel probleem. We sliepen in een Airport hotel waarna we morgen na een goede nachtrust weer door kunnen.

Na een goede nachtrust in een Airport hotel, was de vlucht de volgende dag kort en aangenaam. Vanuit de lucht bleek de enorme weidsheid van Namibië al. Het land is zeer dun bevolkt en er is heel veel ruimte dat zie je direct.
Het vliegveld in Windhoek is niet groot maar voldoet aan alle westerse eisen. Onze transfer naar de camperverhuurder Bobo Campers stond al klaar en in 3 kwartier werden wij naar de verhuurlocatie gebracht. Onze camper de Discoverer Deluxe stond al klaar. Namibië is natuurlijk een ruig land en we hebben overwogen een 4x4 te huren. Voor de route die wij zouden gaan maken, was dit niet nodig. Wanneer je echt de ‘outback’ in gaat, is de overweging een 4x4 te nemen natuurlijk niet verkeerd.

Na een plezierige kennismaking konden we snel vertrekken en hebben eerst Windhoek bezocht en boodschapjes gedaan. Windhoek zelf is een aardig stadje, maar niet een highlight van de reis. Al snel vertrokken we dan ook noordwaarts richting Waterbergplateau. De wegen bleken onverwacht goed te zijn. Heel overzichtelijk en goed onderhouden. De wegaanduiding is prima en met een kaart op schoot kostte het geen enkele moeite onze weg naar de eerste kampeerplaats te vinden.

In de uitgestrektheid van het landschap was het plateau niet te missen. De camping behoorde tot de nationale parkservice van Namibië en de faciliteiten waren prima. Een mooie plek aan de voet van het plateau en van daar uit was het mogelijk een gamedrive te maken, want op de top van het plateau leeft allerlei groot wild. Wij kozen voor een mooie tocht en zijn naar de top van het plateau geklommen. Voor onze inspanning werden wij beloond met een superfraai uitzicht. Ongelooflijk wat een rust!

Omdat onze reis in vergelijking tot de gemiddelde vakantieganger maar kort was, zijn we de volgende dag doorgereden richting Etosha National Park. Voor de oost-ingang hebben we een prachtig plekje gevonden op Onguma Campground. Je ziet in Namibië veel combinaties van Resorts met kamerfaciliteiten en kampeerplekken. Ideaal omdat je gebruik kunt maken van alle faciliteiten en je ondertussen in je eigen, ondertussen vertrouwde camper zit. De tuin van het resort was prachtig, we hebben een heerlijk maal gegeten terwijl we ondertussen uitzicht hadden op de verlichtte waterhole, een drinkplaats voor wild. Deze manier van wild bekijken, is in Namibië heel gewoon en schitterend naar mijn mening.

De volgende dag was het nog maar een korte rit naar Etosha. Via Namutoni, een van de centrale plekken in Etosha, kwamen we binnen. Hier is ook een camping en eetgelegenheden. Wij kwamen voor het wild en daarom zijn we snel verder gereden. De beleving in vergelijking met bijvoorbeeld Kruger Park was dat alles veel meer open was. Daardoor liepen er minder dieren langs de weg, maar op de vlaktes was van alles te zien. Bijzonder in Etosha is dat er overal drinkplaatsen zijn, waar je op je gemak kunt parkeren om zo het wildleven, dat in alle rust komt drinken, ongestoord kunt aanschouwen. Ongelooflijk wat een ervaring als er een kudde olifanten aangewandeld komt om zich eens lekker te wassen of wanneer een giraffe door de poten gaat om wat te drinken. We reden van plek naar plek en iedere waterhole had een eigen sfeer. Geweldig. Overnachten deden we in Halali gelegen midden in Etosha. Ook hier weer een verlichte waterhole waar iedereen muisstil uren zit te kijken naar het wild dat voorbij komt.

De volgende ochtend maakten we een stop bij de Etosha zoutvlakte. Een enorme uitgestrekte witte zoutpan strekt zich uit zover het oog reikt. Een gevoel van vrijheid is wat je ervan krijgt. Via prachtige wegen en nog meer waterholes bereikten we Okaukuejo, de meest westelijke overnachtingsplek in Etosha. Het heeft het meest weg van een klein, omheind dorp. De camping is goed en ook de waterhole is wederom bijzonder indrukwekkend. Ons wachten werd beloond door een neushoorn en na enig dreigend gebrul en wegvluchtende zebra’s, nam een krachtige leeuwin haar plek in aan het water om haar dorst te lessen. Grandioos!

Na 2 volle dagen is het tijd om verder te gaan, want behalve wild heeft Namibië ook uiteenlopende bevolkingsgroepen. Bosjesmannen, Herrerovrouwen en Himba’s. Via Outjo, een Duits aandoend dorpje, waar we ook heerlijke Duitse kaiserbrotchen kopen, rijden we naar Kamanjab. Een van de plaatsen waar de Himbabevolking zich gesetteld heeft. Een bezoek aan een Himbadorp doe je niet alleen, maar onder begeleiding. Het voelt vreemd om mensen te gaan bekijken alsof het ‘aapjes’ zijn. Toch werd dit gevoel al gauw weggenomen en een gevoel van ‘welkom zijn’ kreeg de overhand. Zeer indrukwekkend was het te zien hoe dit traditionele nomadenvolk woont en leeft. Absoluut de moeite waard. De sterke vrouwen in de groep maken een tevreden en krachtige indruk en ondanks het feit dat ze praktisch niets hebben wat wij westerlingen normaal vinden, kreeg ik niet de indruk dat ze ook maar iets misten. Na het afscheid hebben we gegeten in een hotel waar we een onverwacht concert kregen van een groep schoolkinderen, gekleed in uniform, maar ook de positieve houding van de kinderen benadrukt dat de bevolking over het algemeen tevreden en gelukkig is.

Helaas is er voor ons geen tijd meer om naar de kust te gaan, wat weer nieuwe en afwisselende landschappen op zou leveren, langs hoge bergtoppen en de verlaten kustlijn van het land. Ook de stad Schwakopmund en de Sossusvlei moeten wij voor een volgende keer laten liggen. Wel is er nog tijd om langs een mooie route via Khorixas, even voorbij Otjiwarongo, op de terugweg een stop in te lassen bij Okonjima, Catfoundation. In een uitgestrekt reservaat ligt een prachtig resort en camping gelegen. In Okonjima worden bedreigde cheeta’s en luipaarden opgevangen. De dieren leven echter wel in het ‘wild’. Heel spannend want op de camping is behalve wij helemaal niemand. Gewapend met een walkietalkie en een groot kamvuur genieten we van de sterrenhemel en voelen ons zeer bevoorrecht.

Via Okahandja, waar een aantal leuke Afrikaanse marktjes zijn met leuke souvenirs, rijden we terug naar Windhoek om onze camper na 10 dagen weer in te leveren.

Namibië is wat mij betreft een ideaal vakantieland. Alle stress valt letterlijk van je af, door de prachtige eenvoud en de schitterende natuur, machtige dieren en de vriendelijke mensen. Namibië is een land waar ik niet voor de laatste keer geweest ben.