Om 08:30 staan we met onze auto op Schiphol en parkeren deze op de lang parkeren plek. We hebben een mooie aanbieding waardoor parkeren ruim goedkoper is dan 4 enkeltjes met de trein.
Om 08:45 zijn we de koffers al kwijt aan de bagagehandeling en zonder paspoort of douane staan we al meteen in het taxfree gedeelte. Schijnbaar valt Noorwegen in veel dingen nog buiten de EU maar doen ze wel mee met het Schengen akkoord.
We nemen wat drank mee om een kleine voorraad te hebben zodat we in Noorwegen niet meteen al veel kwijt zijn hieraan.
Het vliegtuig komt laat aan maar al met al zijn we maar 10 minuten later onderweg dan volgens schema. De stoelen bij SAS vallen zeker niet tegen en zijn voor een Economy class best ruim bemeten.
Na de laatste jaren veelvuldig 8 of meer uur gevlogen te hebben is de 1,5 uur naar Oslo ineens een flinke meevaller. Het weer in Oslo bij aankomst is schitterend: lekker zonnig en ruim 25 graden.
Bij de uitgang staat de manager van het verhuurstation ons al op te wachten met camper en al! (dit was niet de bedoeling maar de shuttle bus was al weg) Het blijkt meteen onze eigen camper te zijn en het is een prachtexemplaar ! Net een half jaar oud met maar 10.000 km op de teller. 
Na een goed gesprek, dito uitleg en extra’s worden we hartelijk uitgezwaaid en zijn we op weg.
Na de nodige boodschappen en onze eerste Noorse Kronen (NOK) pinnen zitten we rond 15:30 op de E6 naar het Noorden. Een aantal kilometer na Hamar komen we de Steinvik camping in Moelv tegen. Achteraf gezien geen geweldige camping, maar we willen gewoon stoppen en dit is de eerste stop. Deze eerste overnachting komt ons op 200 NOK. (incl stroom) te staan.
De eerste dag is ten einde en toch vermoeid liggen we al tegen 21:00 op bed.

Tegen 08:00 zijn we wakker en na de nodige ochtend rituelen zijn we tegen 10:00 op weg naar Lillehammer. We vragen de camping beheerder nog even naar de tolwegen die we zijn tegengekomen, maar helaas weet hij ook niet hoe dit werkt. We zijn onderweg namelijk al regelmatig een automatisch tolsysteem tegengekomen, maar we kunnen nergens betalen. Onze camper beschikt over een autopass systeem dat volgens ons bij het tolsysteem hoort, maar of we dit nu moeten betalen en waar is ons geheel onduidelijk. Nergens komen we betaalautomaten tegen en ook in Lillehammer weet de toeristeninfo ons niet verder te helpen. Erg raar want van hun hadden we toch wel een antwoord verwacht.

In Lillehammer bezoeken we het openluchtmuseum Maihausen. Het is net open en aangezien nog niet alles is opgezet mogen we het openlucht museum gratis in. De kleine staafkerk is erg mooi en we hopen dit soort varianten nog vaker aan te treffen.

Even later gaan we weer op weg via de E6 naar het noorden. Het volgende doel is Trondheim, maar we zien wel hoe de route vordert, want we hoeven er vanavond niet aan te komen. De route over de E6 is nergens saai en erg prettig om te rijden. Erg vlot gaat het niet, want regelmatig tref je stukken van max. 70 km afgewisseld met voornamelijk de 80 km en soms even 90 km stukken. De Camper kent 6 versnellingen en lijkt relatief zuinig met brandstof om te gaan. De 6e versnelling is een eco stand maar kan nog redelijk bergop trekken zonder terug te schakelen. Dat er cruise control op zit maakt het helemaal af voor wat betreft dit model.

We rijden langs vele kleine dorpen waar vaak prominent nog een oud houten kerkje aanwezig is. Deze ligt vaak wat verhoogt en is dus duidelijk het dorp “ontstegen” maar is wel vaak een sieraad voor het landschap.

Tegen 17:00 arriveren we in Oppdall waar we een plekje nemen op camping Smegarden. We liggen in een grote gras valei met bergen rondom waarvan de helft nog besneeuwde toppen heeft. De eigenaar heeft via de intercom verteld dat we maar een plek moeten zoeken en dat hij later wel langs komt. Meerdere mensen treffen deze regeling nog want na ons komen nog een 5 tal campers binnen. Druk is het niet want op het grote grasveld staan we met hooguit 10 campers. we staan 20 meter van het algemene gebouw af waar de douches e.d. te vinden zijn. Alles is netjes en schoon, en douchen komt op 10 NOK.

De zon schijnt al de hele dag en dus zitten we buiten tot ongeveer 20:00 voordat het merkbaar koeler wordt.
Tegen 21:00 komt de eigenaar zijn geld “incasseren”. De rekening is ook hier 200 NOK maar met behulp van onze ANWB kaart gaat er nog 10 NOK vanaf!

We hebben goed geslapen en tegen 09:30 zijn we op weg naar Trondheim. De route vlot goed want rond 11:30 zijn we hier al. Het historisch centrum is niet groot en is te voet in een uurtje te doen. Wederom hebben we schitterend weer vandaag maar helaas hebben we ons verkeken op dit weekeinde. Het is namelijk Pinksteren en de stad is muv de toeristische gedeeltes uitgestorven. Parkeren is dus gelukkig geen probleem en vandaag nog gratis ook. De Lokale bevolking geniet van deze zonnige dag want overal waar een stukje gras te vinden is vind je zonnende mensen. Het oude centrum kent een paar mooie stukken waarvan de koopmans gracht het mooiste nog historische gedeelte is. We lopen nog even langs de oude haven en besluiten Trondheim op de terugweg nog eens aan te doen. Vandaag is het gewoon te saai.

Rond 14:00 zijn op weg naar Narvik. Net buiten Trondheim tanken we voor de eerste keer de camper af. Dit komt op 58 Liter en 785 NOK. Helaas weten we niet wat de stand bij vertrek was maar al terugrekenend komen we ergens op een verbruik van 1op 9 a 10 uit. Deze keer noteren we wel de KM stand, zodat we volgende keer een beter overzicht hebben.

We gaan verder over de E6 richting Narvik. Ondertussen zijn we al verschillende keren gewezen op overstekende elanden maar helaas hebben hier nog geen glimp van opgevangen.  Wel is de route goed divers qua weg en uitzicht want dit varieert van matige slingerweg tot goed onderhouden stukken, afgewisseld met mooie stukken bos wilde rivieren en mooie meertjes.

Tegen 17:00 arriveren we in Grong. Hier rijden we de Harran camping op waar bij de receptie al een bordje hangt dat we zelf een plekje moeten uitzoeken en dat we morgenvroeg kunnen betalen. De camping is nog aardig verlaten en is hooguit voor 10% bezet. Een nieuw toilet/douche gebouw lijkt nog in aanbouw, en het bestaande zit achterop het terrein onder de benzinepomp welke erbovenop staat en grenst aan de hoger gelegen weg. Het terrein zelf ligt er mooi bij met een goede ligging.

Na het eten maken we nog een kleine wandeling naar het lokale houten kerkje en een kleine waterkracht centrale waar het water met veel geweld doorheen buldert.
Tegen 20:00 slaat het weer verder om en begint het te regenen. We sluiten de avond verder binnen af.

We zijn redelijk op tijd vertrokken, want vandaag hebben we een rijdag voor de boeg.

Nog voor 09:00 zijn we op weg, nadat we de camping eigenaar de vertrouwde 200 NOK hebben overhandigd.
Het weer is voor vandaag totaal omgeslagen want het is bewolkt en de regen zal niet lang op zich laten wachten. We plannen een rit tot 100 km onder Narvik. Hier willen we oversteken naar Lofoten. Maar we zien wel hoe de route vlot, en waar we uitkomen.

Onderweg veranderd het weer continu van regen en natte sneeuw tot zonnige stukken met dito blauwe hemel.

Onderweg als de hemel een beetje opentrekt lunchen we even en genieten op een parkeerplaats van het uitzicht over een meer met besneeuwde bergen.
Hier moeten we ivm een omleiding even een alternatieve E6 op wat een flinke klim en dito afdaling inhoud, maar uiteindelijk gaat de reis weer gewoon verder. De E6 kent vele gezichten, van krappe slingerweggetjes tot ruime rechte goed doorlopende stukken waar je dan ook meteen 90 km mag rijden.

In Hauknes net buiten Mo I Rana tanken we de camper nog een keer af. Dit keer komt dit op 45 liter en 603 NOK. Gezien de afstand een dikke 1 op 10, keurig voor dit formaat camper!
Een 20-tal kilometer na Krokstrand arriveren we bij de poolcirkel (66.33 Graden Noorder Breedte) Uiteraard wordt dit commercieel uitgebuit dmv een parkeerplaats, diverse merktekens, en bijbehorend restaurant en souvenirshop. Natuurlijk laat dit ons ook niet onberoerd en gewapend met een koelkastmagneet en T-shirt verlaten we de winkel en gaan we natuurlijk niet verder zonder een foto van onszelf met het markeerteken van de poolcirkel. Het lijkt wel of zelfs de natuur indruk op ons wil maken want de omgeving is spierwit en ijskoud. Raar eigenlijk want een 10-tal km verder is het weer groen en begroeid.

De route schiet voor ons gevoel lekker op maar erg lange dagen willen we op deze manier niet maken dus besluiten we in Fauske de eerste de beste camping te nemen. Dit is de origineel genoemde Fauske Camping. waar we alweer voor 200 NOK een plek kunnen krijgen. Het is pas 17:30 en tot nu toe blijken we de eerste camper te zijn die hier aankomt. Pas tegen 20:00 arriveert er een 2e gast. erg rustig hier dus.

De camping op zich stelt niet al te veel voor maar is verder netjes en schoon. Het is flink afgekoeld en het regent dus we zitten binnen spelletjes te doen. Een belletje naar Nederland leert ons dat het daar 30 graden is! Wat een verschil met onze plek.

We hebben de wekker gezet om 06:00 uur want we hebben gisterenavond nog gedouchet om een goede start te maken.

We hebben onze grofplanning eens bekeken en deze een beetje omgegooid. We willen nu vanaf boven de Vesteralen naar beneden afzakken en via de Lofoten met de veerboot weer naar Bodo. We steken nu noordelijker in maar dit betekend een omweg van 200 km. Geen probleem, maar om geen grote gaten in de planning te krijgen willen we vanavond vlak voor de eerste route eindigen en dit houdt een trip van grofweg 500 km in !

Normaal is dit totaal niet ons ding deze afstanden maar de wegen, de natuur, en de route in zijn geheel geven ons een lekker gevoel dus tot nu toe hebben we geen moeite met dit tempo, maar op deze manier houden we veel tijd over voor de hoogtepunten van de planning en hier kunnen we tot nu toe goed mee leven.

Om 07:00 zijn we op weg en het einddoel is het eiland Senja vanaf waar we de route beginnen in Botnhamn waar het 1e stuk van de route over de eilanden begint.
Het weer is uitermate wisselvallig vandaag want we vertrekken met regen en komen onderweg nog veel varianten tegen. Het is rond deze tijd lekker rustig op de weg en dus rijden we relaxed over de E6. Halverwege de weg naar Narvik schiet onze hartslag nog even omhoog als een otter met een vis in zijn bek vlak voor onze camper probeert over te steken. Gelukkig bedenkt hij zich net op tijd want in mijn spiegel zie ik hem/haar gelukkig in de berm duiken terwijl we allebei verschrikt dachten een prachtig stuk natuur om zeep te helpen !

Rond 09:30 arriveren we in Bognes waar we de veerboot naar Skarbeget moeten hebben. De E6 gaat hier eigenlijk over in een veerdienst om aan de overkant weer verder te gaan.
Naast ons stoppen 2 Nederlandse koppels waar we een gezellig praatje mee maken. Zij zijn op weg naar de Noordkaap (volgens ons 90% in deze regio)

De veerboot arriveert rond 10:15 en de overtocht kost ons 260 NOK. (226 voor de Camper en 34 voor de extra volwassene/passagier) De boot is maar voor een kwart vol met 8 personenwagens en 2 vrachtwagens. 25 Minuten later zijn we aan de overkant en gaat de reis weer verder over de E6.

Een kilometer of 10 verder komen we over een hangbrug en het weer klaart een beetje op. We stoppen dus meteen op een parkeerplek waar we kunnen genieten van een erg mooi stuk natuur. De fjord met brug beneden ons en besneeuwde bergen aan de overkant, een schitterend plaatje !

We vervolgen onze reis richting Narvik en we passeren tot 2 keer een flink besneeuwde pas met natte sneeuw uit de lucht op de koop toe.
Rond 13:30 arriveren we In Narvik waar we onze boodschappen weer eens aanvullen. Een redelijke hoeveelheid boodschappen komt ons op 2000 NOK ! De boodschappen zijn hier aanzienlijk duurder dan in Nederland.

10 km Buiten Narvik tanken we de Camper weer eens af. Deze keer kost ons dit 48 liter tegen 644 NOK. Weer een mooie 1 op 10 aan verbruik. Het valt ons op dat de brandstofprijzen weliswaar stevig zijn, maar wel stabiel je betaalt in de stad of ver daarbuiten nagenoeg dezelfde prijs voor brandstof het kleine verschil lijkt meer merk dan plaats afhankelijk.

Ondertussen bellen we ook nog even met het verhuur station aangezien de tol ons hier totaal niet duidelijk is. Onze camper beschikt over een AutoPass. (automatisch kastje tbv de Toll) maar of deze werkt, en hoe is ons onduidelijk. Het blijkt dat de tol bij de huur inbegrepen is en we niets hoeven te doen. Met de woorden van de Stationsmanager te spreken: “just drive, dont’t worry” !

Tegen 16:30 arriveren we bij de afslag naar de 86 richting Senja om een uurtje later de 861 op te draaien richting Botnhamn. We zijn al die tijd geen camping meer tegen gekomen dus erg comfortabel rijden we niet meer rond. Net voor Botnhamn zien we een bordje met een camping. Een beetje opgelucht draaien we de totaal verlaten camping op. De eigenaar komt ons tegemoet. Hij blijkt de camping net overgenomen te hebben en is eigenlijk nog niet open. Maar er is een plekje met stroom en voor 150 NOK mogen we hier staan. Alleen de dames douche werkt dus deze moeten we samen delen maar aangezien we de enige gasten zijn is dit niet zo’n probleem.

Aangezien het buiten maar 3 graden is zitten we de rest van de avond weer binnen.

Tegen 09:30 zijn we op weg tbv het eerste stuk toeristische weg over het Senja eiland.
Dit stuk van de Vesteralen loopt van Botnham naar Gryllefjord over de 862 en de 86.

Het weer is wederom wisselvallig met regen, sneeuw en zonneschijn. Verdeeld over de hele dag. Het eerste uur kunnen we genieten van mooie vergezichten, bergen en veel Sneeuw. De 862 is maar een 1 baans weg met grofweg om de 100 meter een verbreding waar je elkaar kan passeren.  Gelukkig is het erg rustig zodat we geen blokkering vormen met onze camper. De route is erg mooi en kent een 5 tal tunnels waarvan ook de meeste 1 baans zijn met bredere delen tbv het passeren. Soms hebben we geluk en kunnen we mooi over een fjord uitkijken en soms trekt het geheel dicht met sneeuw en kunnen we de overkant niet onderscheiden.

Net voor Gryllefjord moeten we nog een pas over waarbij er nog flink wat sneeuw op de weg ligt. Dus rustig aan omhoog en omlaag met de camper.
Eenmaal in Gryllefjord aangekomen blijkt dat de veerboot maar 2x per dag vaart deze periode en dit is om 11:00 en 19:00. Het is net 13:00 als we hier staan !
Om ons heen kijkend valt het op dat er 4 km terug een camping moet liggen in Torsken.

We besluiten hier naar toe te gaan en de dag af te sluiten want om 6 uur op een parkeerplaats te gaan staan zien we niet echt zitten.
Alweer flink klimmend gaan we een pas over om weer beneden een lege camping aan te treffen. We bellen het nummer op de deur en het blijkt dat ook deze camping volgende week pas open gaat. Er zijn geen toiletten of stroom dus van de eigenaar mogen we een plekje zoeken en er gratis staan. De camping is nog een aardig rommeltje maar een gegeven paard moet je niet in de bek kijken en uiteindelijk staan we mooi aan een fjord met schitterend uitzicht. Maar veel keus hebben we verder ook niet ! Gelukkig is de camper van alle gemakken voorzien en heb ik vanmorgen nog het water bijgevuld en het toilet leeg gemaakt.

We besteden deze dag dus maar als een relaxdag met wat lezen en het doornemen van de route.

Tegen 20:00 arriveren er nog 2 campers. Het blijken ook Nederlanders te zijn die niet op de parkeerplaats op de boot wilden wachten en ook deze camping gevonden hebben. Ze sluiten achter ons aan en wachten ook op morgenvroeg 11:00 als de veerboot weer een tochtje komt maken.

Tegen 09:00 zijn we op weg naar de veerboot. Wel wat vroeg maar in het dorpje zelf wil ik nog wat rondlopen tbv wat foto’s en de camper kan gewoon op de parkeerplaats bij de veerboot blijven staan. Een half uur na ons arriveren ook de 2 Nederlanders die ook op de camping hebben gestaan. We maken buiten gezamenlijk een leuk praatje om de tijd te doden en voor we het weten is de veerboot er al.  Het is een niet al te groot exemplaar maar we staan er maar met 8 voertuigen dus veel groter heeft ook geen zin in dit afgelegen stuk Noorwegen. Deze overtocht van 1,5 uur komt op 1190 NOK (1020 voor de camper en 170 voor de extra volwassene)

De overtocht zelf is flink schommelen want de combinatie kleine veerboot met grote deining is niet zo’n succes. Tot vlak voor de haven wordt het pas rustiger en enkele bleke passagiers zijn duidelijk blij dat we er zijn.

Het weer is ons vandaag niet gunstig gezind want zodra we uit Andenes vertrekken sneeuwt het weer en het zicht is amper 500 meter. Veel van de omgeving zien we dus niet.
Net buiten Risoyhamn besluiten we de camper op de Friluftssenter camping te zetten want zo doorrijden heeft niet veel zin. De omgeving moet hier schitterend zijn maar op deze manier krijgen we er niet veel van mee. Volgens de eigenaar moet het morgen beter worden maar dat zeggen ze al de hele week voegt hij er aan toe. Maar ja veel slechter kan het niet worden is zijn opbeurende opmerking.
Deze plek komt op 155 NOK wat onze eerste echt goedkope ervaring is voor een camping met alles erop en eraan.

Eenmaal contact met internet zoeken we het weer op en inderdaad zijn de voorspellingen voor de komende 3 dagen een stuk beter. We hopen er het beste van want op deze manier missen we een mooi stukje natuur.

Tegen de avond sturen we nog een email de deur uit met onze ervaringen tot nu toe zodat het thuisfront ook weer op de hoogte is.

We worden wakker met vrij zicht en redelijk open hemel. Dit ziet er hoopvol uit voor vandaag! Opgewekt gaan we het ochtendritueel van ontbijt en douche in (niet tegelijkertijd uiteraard) om tegen 09:30 op weg te gaan. De route voert ons over de 82 van het eiland Hinnoya om dmv een grote halfronde brug naar het eiland Langoya te voeren. Het weer is lekker en voelt warmer aan dan de voorspelde 6 graden en het uitzicht is op bepaalde momenten adembenemend. Wat zijn we blij dat we gisterenavond besloten hebben op tijd te stoppen. Als we waren doorgereden hadden we zeker 90% gemist!
We stoppen veel voor foto’s en maken dus niet veel kilometers, maar dat is ook geen probleem. We willen ruim de tijd nemen voor deze eilanden.

Vlak voor Strand tanken we de camper weer eens af met 42 liter wat op 577 NOK komt en een stabiel verbruik van 1 op 10.

In Strand zelf stoppen we even bij een toeristeninfo maar erg veel wijzer worden we hier niet. Op een paar commerciële folders na hebben ze weinig info. We besluiten het op de Lofoten zelf nog eens te proberen.

Rond 13:00 staan we op de veerboot van Melbu naar Fiskebo. Deze keer kost dit ons 275 NOK (240 camper + 35 extra volwassene) Deze overtocht is een stuk gemoedelijker en brengt ons in een kwartiertje naar de overkant naar Lofoten. Hier volgen we de E10. Het landschap hier is nog indrukwekkender met onderweg een paar mooie pareltjes waar we een paar geslaagde foto’s van kunnen maken.

Een uurtje later staan we in Svolvaer de zelfbenoemde hoofdstad van de Lofoten. Ook hier loopt een bezoek aan het toeristencentrum weer op een teleurstelling uit. Een beperkt aantal folders waarvan het merendeel alleen in het Noors te verkrijgen is. De balie medewerkster is vriendelijk maar is net zo gefrustreerd over de karige info als wijzelf.

Net voor de stadsgrens stoppen we nog even bij een KIWI supermarkt om een aantal boodschappen aan te vullen. Deze kleine stop maakt ons meteen 800 NOK armer waarvan 1/3 voor 2 sixpacks bier ! Als je hier alcoholist bent, dan ben je: of ontzettend rijk, of net begonnen met drinken want lang houd je dit niet vol !

De route voert ons verder over de Lofoten waar rond 16:30 besluiten de eerste camping te nemen welke we tegenkomen. Dit blijkt de Lyngvaer camping te zijn net aan de E10 en gelegen aan een baai waar veel kampeerders tevens visser zijn gezien de vele bootjes en windpakken aan de diverse campers. Dit is voor ons tot nu 1 van de meest bezette campings met grofweg 75 plaatsen en een bezetting van 70%. Een overnachting hier komt op 170 NOK. We genieten buiten tot 19:00 nog lekker na van het magere, maar uit de wind heerlijke zonnetje. Hierna wordt het wel erg fris en trekken we ons terug in de camper.

Na de watertank van de camper weer eens aangevuld te hebben zijn we rond 09:30 op weg verder zuidwaarts over de Lofoten. We stoppen nagenoeg bij elk uitkijkpunt waarvan sommige meer de moeite waard zijn dan andere.

Tegen 11:30 komen we langs het Lofoten Viking museum. We besluiten eens wat lokale cultuur op te snuiven en dit museum eens te gaan bezoeken. De entree tbv de film en kleine zaal met uitleg komt op 120 NOK p.p. De film en zaal met voorwerpen van de opgraving zijn goed verzorgd maar niet echt aan ons besteed en het geheel komt wat onsamenhangend over.
Een kleine anderhalve kilometer buiten het museum ligt een replica van een vikingschip. De wandeling is goed te doen maar het eindpunt komt op ons wat karig verzorgd over.
Het vikingschip is net geteerd ivm onderhoud en om nou een leuke foto te kunnen maken had het wel geholpen om de motorboot langszij ergens anders neer te leggen.
Het vikingshuis zelf net buiten het museum is mooi gebouwd met een paar interessante items, maar wij krijgen sterk het idee dat het toeristenseizoen nog moet beginnen hier en dus alles nog moet opstarten (anders is het wel dramatisch.)

Met een beetje “zonde van het geld” gevoel verlaten we dit museum.

We reizen verder over de E10 en stoppen nog op een paar mooie plekjes. Het weer lijkt nu wat beter te worden in temperatuur en kent minder bewolking.

Rond 15:00 komen we langs de afslag naar Nusfjord. Deze doodlopende weg komt uit op een door Unesco beschermd vissersdorp. We parkeren onze camper en om het dorpje te bezoek moeten we 50 NOK p.p afrekenen. Het dorpje is erg klein en goed te bewandelen. Het ademt nog echt een authentieke sfeer uit en ligt mooi gelegen in een kleine fjord. We maken een paar mooie foto’s en drinken ter plekke nog een cappuccino.

We rijden verder richting het zuiden en bij Flakstad zien we nog een orthodox kerkje staan waar we even stoppen om dit te bekijken. Een paar honderd meter verder komen we toevallig camping Skagen tegen. Deze lijkt verlaten maar ziet er direct aan zee wel aantrekkelijk uit. We besluiten hier te overnachten en zoeken voor 200 NOK een vlakke plek op het heuvelige terrein uit. Hoewel het waait en fris is zitten we uit de wind toch nog een uurtje buiten te genieten van de zon.

Tegen 19:00 wordt het toch te fris en gaan we naar binnen.

We schrikken pas om 09:30 wakker vandaag. De zeelucht heeft ons schijnbaar goed gedaan. Het lijkt voor iedereen te gelden want alle kampeerders om ons heen zijn er ook nog en nergens daar is er een teken van leven te bespeuren.

Met alle ochtend rituelen zijn we rond 10:30 op weg en we zijn nummer 2 van de camping de rest is schijnbaar nog steeds in dromenland.

We gaan verder de E10 af richting Å. Een paar kilometer verder zien we ineens veel rekken met stokvis. We stoppen voor een foto en de geur van vis komt ons tegemoet. Deze wordt vnml veroorzaakt door de viskoppen die apart bewaard worden. De stokvis (kabeljauw) zelf wordt alleen schoongemaakt opgehangen. De stellages zijn erg groot van opzet en er hangen letterlijk duizenden vissen te drogen.

We rijden verder tot we via 2 tunnels en erg smalle wegen in Reina arriveren. dit is eigenlijk een verzameling dorpjes aan zee in de inham van een fjord. Dit is waarschijnlijk het meest gefotografeerde uitzicht van de Lofoten. Elke reisgids laat deze aanblik wel zien. (Meestal volop in de zon met een strakblauwe hemel, maar waarschijnlijk komt dit maar 10 keer per jaar voor.) We hebben geluk met een redelijk goede aanblik maar af en toe regent het nog wel. We maken een paar mooie foto’s en rijden door tot Å en als we Moskeness passeren zien we al wat voertuigen klaar staan tbv de veerboot.

Å zelf valt ons een beetje tegen. Het ligt er wel mooi bij maar dan vinden we Nusfjord wat origineler en gemoedelijker.

De veerboot naar Bodo blijkt om 15:00 te gaan, en we kijken of we nog meekunnen. Zo niet dan zoeken we hier gewoon een overnachting uit. Officieel moet je 3 kwartier van te voren aanwezig zijn maar dit lijkt ons meer toegespitst op het hoogseizoen. En inderdaad als we er tegen 14:30 arriveren is er niets aan de hand en zelfs tot 10 minuten voor tijd worden er nog kaartjes verkocht. Hoewel de rijen flink bezet lijken past alles ruimschoots in de veerboot en vertrekken we een paar minuten over tijd.

Dit lijkt een redelijk nieuwe en snelle veerboot want volgens mijn gevoel gaan we er met een redelijke vaart vandoor. Dit gevoel blijkt te kloppen aangezien we in ruim 3 uur in Bodo te zijn ipv de gemelde 4 uur in diverse folders.

Eenmaal in Bodo is het even zoeken naar de 17, de mooie kustweg naar het zuiden, maar op de weg naar Fauknes komen we de afslag vanzelf tegen. Na een goede 10 kilometer arriveren we bij de Saltstraumen en de gelijknamende camping. Voor 230 NOK hebben we hier een overnachting maar de douches zijn gratis.

De Saltstraumen zijn de snelste getijde stromen ter wereld en rond 23:15 is het hoogtij en kunnen we dit geweld in ogenschouw gaan nemen.

We lopen rond 22:15 van de camping af om een goede 5 minuten later boven op de brug naar beneden naar dit watergeweld te kijken. De zee probeert door een kanaal van 50 meter breed de opkomende vloed te persen en dit levert dit mooie schouwspel op.

Je ziet de flinke stroom water met veel kracht door het kanaal stromen waarbij de ingang van het kanaal duidelijk een halve meter hoger ligt dan de monding zelf ! Dit creëert een geweldige stroming van wel 35 km/u met her en der flinke waterkolken.

We nemen een mooie wandelweg terug naar de camping om hier tegen 00:30 in de middernachtzon te gaan slapen.

Als we rond 09:00 aan het ontbijt beginnen blijkt 75% van de gasten om ons heen al vertrokken te zijn. Wij doen het wat rustiger aan en vullen de watertank eens bij en legen het afvalwater en de wc. Tegen 10:30 zijn we weer op weg over de 17.

De route voert ons langs diverse fjorden en bergwanden met even zoveel watervallen. De een groot en imposant, de ander valt net op als je er langs af rijd.

Tegen 13:00 komen we aan bij de Svartisengletsjer. Deze ligt aan de overkant van de weg maar is mbv een bootje te bereiken. Helaas is het volgende bootje pas ruim een uur later en gaat deze pas tegen 17:00 terug. Dit vinden we net een beetje teveel van het goede en als het nou onze eerste gletsjer was ok.

We rijden dus door en 3 km verder is de gletsjer ook vanaf de parkeerplaats te bewonderen. Wel niet van dichtbij maar het geeft toch een mooie indruk.

Een kwartier later komen we aan bij onze eerste veerboot van deze toeristische route. Dit is de veerboot van Foroy naar Agskardet. Deze komt ons op 182 Nok en duurt maar 10 minuten naar de duidelijk zichtbare overkant.

We vervolgen de route verder maar tot aan de volgende veerboot is dit maar 28 km.  Deze keer moeten we wat langer wachten ivm een gat in de tijdtabel, maar op tijd en 429 NOK armer varen we een ruim een uur van Jetvik naar Kilboghamn. De route hierna is op sommige plekken aardig krap qua weg maar wel mooi. We rijden om een fjord heen om deze aan de overkant via een bergpas te kunnen bewonderen.

De afdeling brengt ons in Nesna waar we om 18:40 de veerboot naar Levang hebben. Deze overtocht komt op 260 NOK.

25 Minuten later staan we hier aan wal waar we 2 km verderop de afslag nemen naar de Sjobakken- Fiske camping. Vanaf de veerboot zien we deze al liggen. Het lijkt op een soort kamperen bij de boer, maar is verder keurig verzorgd. Een overnachting hier komt ons op 185 NOK te staan.

We zijn weer wat later wakker (weer die zeelucht ?) zodat we pas tegen 10:30 op weg zijn.

De route voert ons weer door dorpjes en langs zee met hier en daar weer grasveld vol met paardebloemen die we wel vaker tegenkomen.

Om 12:30 komen we aan bij de veerboot van Tjotta naar Forvik. We nemen gevoelsmatig de verkeerde veerboot want hij pakt een andere steiger waar normaal een andere veerboot aanlegt. De man waarbij we afrekenen verzekerd ons echter dat we toch echt naar Forvik gaan. Deze overtocht kost ons 385 NOK.

Eenmaal onderweg blijkt dat de helft van de auto’s achterstevoren is geparkeerd en iets later blijkt waarom. We maken nml 2 x een tussenstop op een klein eiland en hier kan hier diegene die er hier af moet gewoon rechtdoor van de boot af.

De overtocht duurt een uurtje en gelukkig laat de zon zich zien zodat we even lekker met een kop koffie en in de zon van onze minicruise kunnen genieten.

De volgende veerboot ligt maar 17 kilometer verder en via een kustweg zijn we hier grofweg een kwartier later al. Deze overtocht van Anddalsvag naar Horn kost 213 NOK en in een kwartiertje zijn we aan de overkant.

De volgende etappe is ongeveer 70 km lang en tegen 15:30 staan we aan  de kade bij Vennesund.  Hier moeten we 45 minuten wachten tot de volgende veerboot maar aangezien de zon lekker schijnt is dit geen straf. om 16:15 vertrekken we precies op tijd voor de overtocht naar Holm. Deze overtocht komt op 229 NOK uit en duurt ongeveer 20 minuten.

Aan de de overkant begint het lampje van de brandstof te branden en op de kaart is eigenlijk niet veel aan dorpjes te vinden. Een beetje benauwd rijden we verder en gelukkig zien we een bordje dat een brandstofpomp symbooltje richting Bogen aangeeft. 5 km verder tanken we de camper af met 70 liter tegen 938 NOK. Wederom een stabiel en keurig verbruik van 1 op 10.

We rijden verder de 17 af en hoewel dit geen toeristische route meer is (volgens de kaart markering dan) is het uitzicht op sommige plekken mooier dan de route zelf ! Frustrerend is echter wel dat je bijna nergens kan stoppen om een mooie foto te maken. de wegen hier zijn erg smal en een berm bestaat eigenlijk niet, zodat stoppen hier inhoud dat je gewoon stil staat midden op de weg !

We willen nog wat boodschappen inslaan maar alle winkels in de kleine dorpjes zijn al gesloten. Dit wordt toch nog even een grotere plek opzoeken. We nemen de afslag 775 binnendoor naar Grong aan de E6. Hier vinden we inderdaad een Spar welke tot 21:00 open is en waar we dus wat spullen kunnen inslaan.

We rijden verder de E6 af en stoppen aan het Snasavatnet meer op de Vegset camping.

De receptie is hier om 19:30 niet meer bezet dus zoeken we zelf een plek en wachten op de nachtbewaker welke de rekening moet komen voldoen. De nachtwaker zien we pas de volgende ochtend.

Tegen 10:00 zijn we op weg net nadat de “nachtwaker” nog even komt afrekenen.

De route via Steinkjer en Trondheim vlot goed. De E6 is een stuk beter te rijden dan de af en toe erg smalle 17 de dagen hiervoor. Tegen 12:30 slaan we af de E39 op naar Kristiansund alwaar we de Atlantische route willen gaan rijden. De E39 is een beetje een mengelmoes van de E6 en de 17 samen. Op sommige stuken breed en goed te rijden om later weer over te gaan in smal en erg bochtig. Tegen 14:30 stoppen we even aan de kant van de weg om te lunchen. We vinden nml nergens een parkeerplaats of picknick stop dus we improviseren even. Eenmaal weer op weg komen we 3 picknick plekken vlak na elkaar tegen !

Al met al vlot het toch wonderwel want rond 15:30 staan we aan de veerboot van Halsa naar Kanestraum. Deze overtocht van 20 minuten komt ons op 229 NOK te staan.
Een aantal kilometers verder moeten we Tol betalen voor de 5km lange tunnel richting Kristiansund dit kost ons 102 NOK.

Ondertussen hadden we al een camping verwacht maar nog geen bordje gezien hiervoor. Net voor Kristiansund zien ineens een bordje en besluiten deze camping te nemen. Het is de Byskogen camping een 2 km van de weg af.  Er is niemand aanwezig (iets wat ons nu totaal niet meer verrast) en dus zoeken we zelf weer een plekje uit. Dit is wat lastig aangezien we geen stroomvoorzieningen zien. We kiezen dus een plek op het gras uit en staan niemand in de weg aangezien we blijkbaar de enige gasten zijn tot nu toe.

Eenmaal zittend in de zon blijkt dat we langs een klein vliegveld liggen want de helikopters en kleine vliegtuigen zijn goed hoorbaar. Gelukkig is het er geen drukte want de overlast valt aardig mee. 
Een uurtje later arriveert er iemand en deze legt uit dat we daar geen stroom hebben maar nu we eenmaal daar staan willen we niet meer verkassen en stroom heb je eigenlijk alleen nodig voor de dak airco en eventueel de bijverwarming maar beide zijn overbodig vandaag. Tegen 19:30 is er eindelijk iemand aanwezig waarbij ik de rekening van 150 NOK kan voldoen.

Tegen 10:00 zijn we weer op weg. Vandaag zit de Atlantische route (64 en de 664) in de planning. Deze redelijke korte route start net buiten Kristansund en eindigt grofweg in het plaatsje Bud.
Via een korte rit door het centrum zien we ineens de bekende bruine borden welke vaak bedoeld zijn om toeristische plekken aan te geven. De markering Atlanterhav doet ons vermoeden dat we goed zitten.

Wel moeten we meteen weer de 5km lange Atlanterhavstunnel tunnel in waar we aan het einde meteen 122 NOK mogen afrekenen. De route is niet al te goed gemarkeerd waardoor we na een 5 tal kilometer een onbedoelde afslag nemen. Het bruine bord wees nml naar een staafkerkje 9 km zuidelijk op het eiland. Op kaart kijkend blijken we dan een omweg te maken van grofweg 15 km maar dit nemen we dan maar op de koop toe. Het Staafkerkje zelf blijkt nog onderhevig aan een flinke restauratie en is eigenlijk nog niet geheel open. Toch werpen we een blik binnen welke ons aangenaam verrast. De kerk uit 1767 zit nml vol met antiek houten details, zoals diverse soorten houtsnijwerk en een aparte beschildering.

We rijden over een kleine kustweg verder om net voor de afslag naar de brug weer aansluiting te krijgen met de Atlantische route. Helaas zijn de weinige parkeerplaatsen bij de brug bezet waardoor een fotomoment verloren gaat. We rijden verder over de route en nemen de uitgebreidere maar smalle 664 weg over de kust. deze kent op sommige plekken een werkelijk schitterend uitzicht over de eilandjes achtige kust met her en der de typische Noorse huisjes.

Eenmaal in Bud nemen we nog een kijkje in het kustfort en lopen we even langs het kleine haventje.

Hierna gaan we via de 64 op weg naar Andelsnes. de route kent nog een keuze moment want of je neemt de betaalde tunnel of je rijd om. We rekenen dus 20 NOK af en nemen de veel kortere route.  om grofweg 15 km verder alweer een veerboot te  moeten nemen !

Er staat een stevige rij te wachten maar het personeel krijgt al het verkeer de boot op. Deze oversteek komt ons op 138 NOK te staan.

We vervolgen onze weg over de 64 naar Andelsnes. Dit dorp ligt aan het begin van de Trollstige een oude haarspeldbochten klim de pas over. Deze is tegenwoordig in gebruik als toeristen route want het overige verkeer neemt tegenwoordig een andere weg.

We zetten de camper neer op de Mjelva camping waar we voor 220 NOK een plaats krijgen tegenover Kamp Holland. Deze zo door ons gedoopte ANWB groep vormt bij elkaar nml een heel kamp.
Het is nog schitterend weer en tot 20:00 zitten we nog heerlijk buiten.

Als we wakker worden ziet de dag er veelbelovend uit. Veel blauw met hier en daar een wolkje.

Tegen 10:30 zijn we op weg, en net een paar kilometer op weg hebben we de afslag naar de 63 de Trollstigen al te pakken. De eerste paar kilometers voert ons door dorpjes maar eenmaal het bruine toeristenbord gepasseerd begint het geklim en gedraai. Voertuigen langer dan 12 en halve meter mogen deze weg niet berijden. Als we later een grote toerbus 3 x zien steken bij een bocht lijkt dit niet echt overdreven te zijn.

Hoewel de top wat bewolkt lijkt hebben we eenmaal boven een goed vrij uitzicht over het dal en de vele haarspeldbochten onder ons. Naarmate er bussen verschijnen en verdwijnen zo varieert ook de drukte bij het uitkijkpunt. Eenmaal de pas over is dit meteen afgelopen en zien we geen tourbussen meer.

We stijgen na de Trollstigen nog een stuk waarbij de sneeuwhopen op sommige stukken nog metershoog liggen en zelfs boven de camper uitsteken. Eenmaal afzakkend het dal weer in stoppen we nog even bij een mooie ruige waterpartij en lunchen hier meteen even in de camper.

De 63 weg gaat verder tot aan Linge waar we alweer een veerboot moeten hebben om naar Keinsdall te komen. Deze overtocht komt op 210 NOK uit.

Aan de overkant gaan we de adelaarsweg op om alweer via verschillende haarspeldbochten de route naar Geiranger te vervolgen. Eenmaal via de pas de fjord binnenkomend stoppen we nog even bij een speciaal uitkijkpunt alwaar we een schitterend uitzicht over de Geiranger fjord hebben.

We zakken verder de adelaarsweg naar beneden af en zien al snel een mooie camping liggen met plekken direct aan het fjord. Deze blijken nog vrij en dus staan we om 15:30
3 meter van het fjord af op de Geirangerfjord camping. Dat het hier een stuk toeristischer is meteen duidelijk. Een plekje komt op 240 NOK per dag maar we boeken meteen 2 dagen zodat we morgen vrij hebben om hier iets te kunnen gaan doen. Op de wc hangt een grote lijst met verwachte cruise schepen en morgenvroeg komen er 2 grote binnen.

Het is wederom heerlijk weer en tot laat in de avond zitten we buiten.

We doen het rustig aan deze morgen want we willen gaan wandelen naar Geiranger en daar de lokale veerboot door de fjord naar Hellesylt te nemen. Bij het naar buiten komen zien we de Eurodam van de Holland Amerika lijn al liggen. Volgens de tabel op de camping komt daar om 12:00 de Albatros nog bij.

Tegen 11:00 lopen we naar Geiranger en komen daar grofweg een halfuurtje later aan (de camping ligt een ruime 2 km buiten Geiranger) De lokale veerboot is er nog niet, maar deze doet hier tevens dienst als minicruise van een uur.  Dat beseffen ze zelf maar al te best, want een retourtje als passagier komt op 200 NOK uit. (normaal is dit ergens tussen de 25-50 NOK)
We wachten dus even op de veerboot en bekijken de Eurodam eens goed. Dit 285 meter lange cruiseschip is een moderne mastodont maar dit valt een beetje weg tegen de hoge bergwanden wat dit schip wat kleiner doet uitvallen. Even later arriveert ook nog de Albatros maar dit oudere schip steekt wat mager af tegen de moderne Eurodam.

Om 12:30 vertrekt de veerboot en deze maakt wel werk van de standaard overtocht.

Er wordt van alles over de fjord verteld en als we langs de zeven zusters varen gaat dit op een lager tempo. De zeven zusters zijn de hier beroemde watervallen die gezusterlijk langs elkaar zo’n 200 meter naar beneden vallen. We hebben mooi weer dus de tocht is een groot succes. Halverwege komen we nog een Hurtigrutten boot tegen en onze veerboot begroet deze met 3 scheepshoorn stoten. De Hurtigruten beantwoord deze netjes waarbij blijkt dat zijn scheepshoorn een paar maatjes groter is. Wel een mooi geluid zo door de Fjord heen.

Mooi op tijd arriveren we in Hellesylt waar we een half uurtje blijven liggen. Op de weg terug worden we weer begroet door ook omgedraaide Hurtigrutten maar deze begint nu zelf met groeten, tot schrik van Gerda die dit niet verwachtte.

Tegen 16:00 zijn we weer terug in Geiranger waar we nog even de toeristenwinkels binnenlopen. De verzameling hebbedingetjes is ruim voorzien maar met de cruise schepen als belangrijkste klanten besluiten wel ergens anders voor trollen oid te gaan kijken.

Ondertussen is de Eurodam begonnen aan zijn vertrek dus deze kijken we nog even na als deze de fjord uitvaart. We lopen weer terug naar de camping waar we tegen 17:00 aankomen. Het is ondertussen bewolkt maar niet koud dus zitten we nog buiten en wachten we tot de Albatros vertrekt en we deze vanuit onze luie stoel voorbij zien varen.

Als we opstaan is het flink bewolkt in de fjord. De bewolking hangt tot midden in de fjord.

Ondertussen zijn er weer 2 cruise schepen gearriveerd, maar deze gasten zullen vandaag niet veel van deze fjord te zien krijgen ben ik bang.

Wij ruimen alles op en zijn tegen 10:00 op weg naar Gaupne. De planning is om deze via 2 toeristische routes te rijden. Via de 63 verlaten we de Geirangerfjord om via een uitkijkpunt met stoel nog een leuke afscheidsfoto te maken. De bewolking hangt net boven ons dus we vermoeden dat het uitkijkpunt bij Dalsnibba vandaag weinig zin heeft. En inderdaad hoe hoger we komen hoe minder we zien. Sterker nog een paar kilometer voor de top wordt het zicht minder en minder tot hooguit 20 meter. Met een slakkengangetje klimmen we omhoog om in de mist te zien dat de Dalsnibbaweg wel open is. We zakken verder naar beneden af en gelukkig klaart het een kilometer over de top  weer aardig op om zelfs iets later een beetje van de zon te zien.  We nemen de afslag naar de 258 om er 14 kilometer verder achter te komen dat deze gesloten is. Dat hadden ze wel eerder kunnen melden. We besluiten dus om te keren en de 15 tot Lom te rijden om zo via de 55 naar de Sognefjord te rijden. Het weer klaart al weer een beetje op in dit gebied met af en toe een licht buitje. Een mooie tolweg de bergen verder in laten we schieten omdat het weer verderop te slecht is om daar iets te zien.
In Lom houden we een korte lunchpauze en bekijken we het mooie staafkerkje aldaar. Dit is een mooi exemplaar en een stop waard.

Na Lom begint de 55 (sognefjellsvegen) een route de bergen door net tussen het Jostedalsbreen en Jotunheimen nationaal park in. Het eerste deel is goed te doen maar na grofweg 15 km begint het klimmen en draaien en komen we al snel weer in de sneeuw te zitten om op 1482 meter de hoogste pas te bereiken. Ondertussen is de bewolking voor meer dan de helft op deze plek verdwenen en zitten we af en toe flink in het zonnetje. Zelfs de omgeving merkt dit want soms komen we afgebroken klompen sneeuw tegen op de weg.  Op bepaalde plekken ligt de sneeuwwal nog zo hoog dat onze camper met zijn 3,30 meter er niet boven uit komt. Als Gerda dit snel even vastlegt op foto valt er achter haar net een flink stuk sneeuw over de weg. Geschrokken stapt ze snel in.

We rijden nog een aantal kilometer over de hoogvlakte voordat de daling inzet en we via soms weer erg smalle wegen bij de uitlopers van de Sognefjord aankomen. Tot vlak voor Gaupne blijft de weg hier erg smal.

Tegen 17:00 rijden we Gaupne binnen en stoppen we bij de Sandvik camping waar we voor 190 NOK een overnachting hebben. Gerda Inspecteert de lokale wasmachine om hier eens wat was weg te werken. De camping is erg verlaten want we zijn de enige camper gasten hier.

We vertrekken rond 10:00 van de camping om 300 meter verder meteen weer te stoppen bij een Coop supermarkt. Hier slaan we even wat proviand in om de komende dagen weer vooruit te kunnen.
Na de boodschappen gaan we op weg naar een uitloper van het Jostedalbreen park, om hier een wandelroute naar de Austerdalsbreen Gletsjer te wandelen. Een wandeling van grofweg 11 km.

In Hafslo moeten we via een 30 km lang en erg klein, maar ook mooi gelegen weggetje, naar Veitastrondvatnet. Na een half uur rijden, want veel sneller dan 40 a 50 km/pu gaat dit weggetje toch echt niet. Komen we aan bij de tolweg het park in.  De 100 NOK tol moet in een envelop waarvan het deel met geld in een gesloten brievenbus gaat en de andere helft achter de voorraam. De tolweg (lees breed zandpad) gaat nog over boerenland waarbij je de hekken achter je dient te sluiten ivm de loslopende schapen. Het startpunt is de Tungestolen hut, maar deze heeft de winter niet overleefd en staat op omvallen op  de helling. Wij parkeren een paar honderd meter hiervoor op een open plek net voor een brug met schaapshek. De route begint hier ook want we zien de rode stip op de rots net links hiervan. Volgens de wandelgids is dit een simpele wandelroute. dit klopt in hoogte ook wel maar de 1e km is balanceren en springen over het rotspad waarbij “pad” met kleine lettertjes geschreven mag worden. Na het doorkruisen van wat kleine sneeuw versperringen komen we aan bij de eerste beek oversteek dit is meteen een redelijke brede en diepere oversteek dus met natte voeten halen we de overkant.

Door de sneeuw, begroeiing, en vele waterstroompjes raken we af en toe het zicht op het pad kwijt en mbv de weinige sporen in de sneeuw vinden we weer aansluiting. Uiteindelijk overwinnen we de laatste klim de oude gletsjer morene op om zicht te krijgen op het monument tbv de gletsjer en het zicht op 2 gletsjertongen die samen als 1 geheel het dal inlopen. Er staat tegen het einde alleen een waarschuwingsbord maar je kan tot aan de gletsjer zelf open.

Volgens de gids duurt de wandeling 2 uur maar door het zoeken heeft het ons ruim 2,5 uur gekost om hier te komen. Het is wel de moeite waard, dus hier zeuren we verder niet meer over.
De weg terug is eenvoudiger te vinden en binnen 1,5 uur staan we weer bij de camper.

Het is ondertussen 19:00 dus we besluiten om gewoon hier te overnachten. We staan in een open vlakte van grofweg een halve kilometer breed en we staan langs de rivier van het gletsjerdal dus zo’n grote en ruige kampeerplek hebben we nog niet gehad. We steken de meegenomen BBQ aan en zitten buiten tot grofweg 20:30 te eten en te genieten van het wegzakkende zonnetje. Hierna trekt de zon weg achter de berg en wordt het te fris om buiten te blijven zitten.

We worden rond 09:00 wakker en doen het lekker rustig aan. Tegen 10:30 vertrekken we weer vanuit het park en rijden we de smalle weg terug naar Hafslo. 1 keer moeten we even aan de kant als een lokale boer zijn koeien over de openbare weg naar een achterons gelegen plek drijft. Na dit ecologisch oponthoud gaan we verder en zijn tegen 11:30 in Solvorn. Vanaf hier gaat een kleine veerboot naar Urnes waar de oudste staafkerk van Noorwegen (en waarschijnlijk de wereld) staat. We parkeren de camper een goede 100 meter verderop bij een restaurant en gaan als voetganger de veerboot op. Een retour komt ons op 64 NOK p.p te staan. De overtocht duurt een kwartiertje en de wandeling van 1km bergop neemt nog eens dezelfde tijd in beslag. De kerk staat op de Unesco lijst en ligt erg mooi met de Sognefjord op de achtergrond. De kerk stamt uit 1130 en is een paar keer verherbouwd om aan de modernere tijdsgeest te voldoen (klokkentoren, bankjes enz.)

Toegang tot de kerk zelf komt op 60 NOK p.p en we krijgen aansluitend een Nederlandse gids mee (is toeval, want zij werkt hier in de zomer) die uitleg geeft over de historie en kenmerken van dit kerkje, want veel groter dan een moderne kapel is het eigenlijk niet. Helaas mogen we om onduidelijke redenen geen foto’s van de binnenkant maken maar dit drukt geen negatief stempel op de kleine tour de we hebben.

Tegen 14:30 nemen we de veerboot weer terug naar Solvorn en rijden we richting Flam. Via de 5. We willen de Flambanen gaan rijden dus het doel is hier uit te komen. Ivm het late tijdstip besluiten we 25 km ! Lange Laerdalstunnel tunnel over de 16 te nemen ipv de oude toeristische bergpas. Deze komen we tegen vlak na een 6 km lange tunnel die meteen na de veerboot van Mannhelter naar Fodnes komt. Deze veerboot oversteek komt ons op 198 NOK te staan.

De route gaat lekker vlot en de 25 km lange tunnel blijkt nog 3 verrassende kunstlicht koepels te kennen. Tegen 17:00 zijn we in Flam waar we op de Flam camping voor 260 NOK per dag voor 2 dagen een plekje nemen. Deze camping ligt tegenover het treinstation dus we kunnen de camper mooi hier laten staan. We krijgen een mooie plek hoog boven op de camping waar een ruime plek voor onszelf krijgen toegewezen. We kijken weer eens uit op een groot cruise schip want uiteraard is de Flambanen weer een trekpleister voor deze dagjesmensen. Dit gaat ook prima want het station ligt ook aan het einde van het fjord dus ook zij kunnen te voet hier prima bij.

We worden wakker met regen en de fjord ziet er bewolkt uit. We besluiten het rustig aan te doen in de hoop dat het weer tegen de middag wat opklaart.

Tegen 11:30 wandelen we naar beneden om eens rond te gaan kijken op het station en te bekijken wat we gaan doen. Als het weer goed blijft willen we de trein naar Myrdal omhoog nemen om ongeveer de helft (10 km) terug te lopen en onderweg weer op de trein te springen. Navraag bij het loket leert ons dat een enkeltje kopen en onderweg halfweg weer een enkeltje in totaal duurder is dan 1 retour kaartje. We rekenen dus 360 NOK p.p af om de reis te mogen maken. Hoewel op het bord staat dat de trein van 12:20 is uitverkocht krijgen we gewoon kaartjes voor dit tijdstip en eenmaal in de trein zelf is deze amper halfvol.

We hadden ons meer van deze treinrit voorgesteld dan dat het uiteindelijk geworden is. Wel aardig maar zeker niet meer dan dat. De trein rijdt ongeveer 50 km p/u, en dan is er links iets te zien, en hierna rechts om hierna weer een tunnel in te duiken.

De extra stop bij de Kjos Fossen waterval is wel een leuke stop aangezien een kleine show wordt opgevoerd gebaseerd op een mytische legende dat vrouwelijke wezens je de berg in willen lokken.
Eenmaal bovenin Myrdal beginnen we aan onze wandeling naar Flam. De eerste 2 kilometer is het pad nog redelijk grof en steil naar beneden om hierna over te gaan in een grotendeels goed beloopbaar pad/weg. De route terug voert ons langs diverse mooie stukken en omdat het niet regent maar wel bewolkt is, is het eigenlijk prima wandelweer.

Alles gaat lekker en als we halverwege zijn besluiten we gewoon tot Flam door te lopen of totdat we geen zin meer hebben of vermoeidheid een rol gaat spelen.

Net wanneer in Hareina een goede 3,5 km voor de eindstreep heeft Gerda het helemaal gehad want na een kleine pauze speelt haar rug op. We besluiten de laatste 2 haltes de trein te nemen.  We gaan bij het veredelde bushokje zitten (want meer zijn deze stationnetjes eigenlijk niet) en zwaaien naar de trein als deze aankomt. Met een claxon signaal laat de machinist weten dat hij ons gezien heeft en stopt de trein. We stappen in om 10 minuten later om 18:10 in Flam aan te komen. We stoppen nog even bij de lokale Coop supermarkt voor wat boodschappen en keren vermoeid, maar voldaan terug naar de camper.

Als we aan ons geïmproviseerde avondeten zitten begint het weer te regenen en besluiten we eigenlijk de dag zoals we deze begonnen zijn.

We hebben vandaag een keer de wekker gezet. Om 07:00 loopt deze af en na het ontbijt en een mailtje naar het thuisfront zijn we rond 08:30 op weg. De planning is om op tijd in Bergen te arriveren zodat we redelijk wat tijd kunnen inplannen voor deze stad.

Net na 2 tunnels op de E16 in Gudvangen tanken we de camper weer eens af met 68 liter diesel tegen 888 NOK. Een verbruik van net onder 1 op 10. Weer op weg veranderen we de planning om toch binnendoor via eerst de 13 en later de 7 langs de Hardanger fjord naar Bergen te rijden. De route is soms erg smal en we merken dat we ondertussen verwend zijn met mooie omgevingen want deze route maakt niet echt veel indruk op ons.

Tegen 12:00 komen we in de omgeving van Bergen zelf terecht maar met de grove wegenkaarten die we hebben komen we er niet echt. We stoppen op goed geluk bij een garage om de weg te vragen en heel vriendelijk helpen ze ons op weg met zelf opgezochte en uitgeprinte google kaarten. We slaan meteen 2 vliegen in 1 klap want net hiervoor is er een lampje gaan branden dat we kapotte verlichting hebben. Een belletje met de verhuurder leert ons dat we deze ter plaatse mogen laten vervangen en de rekening hiervoor terugkrijgen.

Weer gerepareerd en met goed kaartmateriaal gaan we weer op weg. Onze 1e keus, de camping bij Midtun blijkt gewoon een verlopen goedkoop stuk asfalt op een industrie terrein, dus hier draaien we meteen weer om.

We rijden terug naar een andere optie. Dit wordt de Grimen camping. Deze blaakt ook niet echt van schoonheid maar is stukken beter dan keuze 1 en nog steeds redelijk in de buurt van de stad Bergen zelf. We zijn de eerste gasten en voor 245 NOK kiezen we zelf een plekje aan het water uit.

Via de receptie weten we nu dat er een korte bus verbinding is naar de ligth rail (soort tram) van Bergen.

We stappen 25 meter buiten de camping op de bus en voor 27 NOK p.p hebben we een 2 uur regiokaart. Deze geldt voor de bus en de daaropvolgende ligth rail naar het centrum.
Om grofweg 14:00 zijn we midden in het centrum van Bergen. Wat ik nog weet van mijn Marine tijd blijkt nog te kloppen en dus vinden we redelijk de weg binnen deze stad met persoonlijk jeugdsentiment. Helaas ligt Brygen (oude pakhuizen) gedeeltelijk in de renovatie maar Sjoboden in dit rijtje, mijn oude stapkroeg bestaat nog steeds zoals ik me deze herinner !

We nemen de Flobahnen naar boven (a 80 NOK p.p) om een kijkje over Bergen te krijgen. Dit is een stuk moderner geworden dan mijn herinneringen maar dit maakt het uitzicht niet minder.
een half uur later zijn we weer beneden waar er ondertussen een flinke wachtrij voor de Flohbanen is ontstaan. We lopen nog wat rond voor foto’s en souvenirs om tegen 18:00 de rit huiswaarts te nemen. Helaas zakt op deze plek de zon wat snel achter de bergen weg zodat we de avond verder binnen afsluiten.

Iets na 10:00 uur zijn we weer op weg om dit keer via E39 zuidwaarts af te zakken om later via 2 korte veerboten overstapjes aansluiting te vinden op de zuidelijke toeriste route van de Hardanger fjord .
Een goed half uur later rijden we al op de 552 naar Vatvik. Hier nemen we de veerboot naar Venjaneset. Dit overtochtje van 10 minuten kost ons 193 NOK. Even later gaat deze weg bij Eikelandsosen over in de 549 om later bij Mondheim weer over te gaan in de 49.

In Eikelandsosen stoppen we even bij een klein winkelcentrum voor wat kleine boodschappen en een nieuwsgierig kijkje in andere winkels  Dit korte oponthoud slaat geen deuk in het schema dus grofweg 20 minuten later zitten we alweer op de weg Het weer is ons goed gezind want de zon schijnt lekker en de temperatuur ligt op een lekkere 25 graden schatten we. Hoewel dit geen toeristenroute is, is de omgeving schitterend om doorheen te rijden en maken we af en toe een fotostopje. De wegen op dit stuk zijn erg smal en alleen mbv kleine uitwijkhavens kan je elkaar hier passeren. gelukkig is er erg weinig tegenverkeer dus de rit gaat lekker soepel.

Tegen 13:00 staan we bij Torvikbygd waar we om 13:30 de veerboot naar Jondal nemen. Deze oversteek komt op 300 NOK uit.

Eenmaal aan de overkant zitten we op de 550 een toeristenweg tot Utne. De rit op weer erg smalle weggetjes rijdt vnml door kleine fruitplantages en hoewel we niet kunnen ontdekken wat ze hier kweken vermoeden we dat het bessen oid zijn want meer kunnen we er niet uithalen. Halverwege stoppen we even op een rustplaats met picknick tafels en genieten buiten van een lunch aan de fjord.
Tegen 15:30 zijn we in Utne waar een vermaard hotel uit 1775 staat. Hier hadden we wel wat van verwacht maar dit blijkt een heel simpel en klein hotel te zijn. Zoals het in de reisgids aangekondigd staat hadden we iets anders verwacht.

We rijden door over de 550 die na Utne ineens stukken beter te rijden is en dit schiet meteen op. Tegen 16:45 staan we in Odda waar we de eerste keer een beroemde Vinmonopolet winkel binnenlopen. Deze staats slijterij verkoopt wijn en hogere alcoholische dranken op beperkte tijden en tegen (voor ons) absurde prijzen. Gerda neem toch een 3 liter pak rode wijn mee, waarvoor we 350 NOK mogen afrekenen.

We rijden nog een paar kilometer verder om tegen 18:00 op de Hidal camping te arriveren. Deze camping is meer van het type “bij de boer in de wei” is simpel van opzet maar voldoet verder aan alle wensen. We kiezen een ruime plek voor onszelf zonder stroom maar kijken wel uit op een grote waterval aan de overkant van het meer.

We steken de BBQ aan, en na het eten zitten we nog tot 21:00 buiten.

We worden vandaag wakker met regen en bewolking. Dit voorspelt niet veel goeds voor deze dag. We rijden na 10:00 van de camping weg en komen na grofweg 10 minuten bij de Lattefos waterval uit. Deze dubbele waterval ligt net naast de weg en zijn spray komt volop de weg overgewaaid. Helaas is dit een beetje commercieel uitgevoerd want een foto maken zonder de toeristenwinkeltjes erop is bijna onmogelijk. We vervolgen onze weg over de 13 om al snel over te gaan op een stukje E134 om hierna weer de 13 maar nu gemarkeerd als toeristenroute naar Sand te rijden. Af en toe komen we mooie indrukken tegen maar helaas doet het weer hier een beetje afbreuk aan. Wel tanken we de camper weer eens af wat deze keer op 650 NOK en 48 liter een herhaling van het 1 op 10 verbruik.
Tegen 15:00 komen we aan bij Nesvik waar we tot 15:30 op de veerboot moeten wachten.

Voor 182 NOK staan we aan de overkant in het plaatsje Hjelmeland.

We vervolgen de toeristische 13 tot aan Jorpeland. De eerste camping ligt mooi aan zee maar helaas zijn de plekken voor onze camper zo scheef dat we zelfs mbv 2 grote blokken hout niet recht komen te staan. We geven het op en rijden een kleine 10 km verder om bij de Preikestolen camping uit te komen. Deze camping ligt 4 km van de gelijknamige Wandelroute en parkeerplaats af. We boeken hier een nachtje wat ons op 300 NOK uitkomt.

Tegen 10:30 rijden we de camping af om naar Stavanger te rijden. We wilden eigenlijk naar de Preikestolen maar helaas lijkt het weer niet zo geschikt hiervoor. Als ik bij de receptie mijn campingkaart afgeef word ik op andere gedachten gebracht door het personeel. Stavanger is op zondag wat saaier ivm de gesloten winkels en het is droog en prima wandelweer dus waarom niet naar de Preikestolen !

We wagen het erop en rijden meteen naar de parkeerplaats 4 km verderop. Hier mag de camper voor 100 NOK blijven staan.

Om 11:30 beginnen we bepakt en gezakt aan de wandeling welke volgens het bord beneden 2x 2uur duurt. We beginnen meteen met een stevige klim omhoog om weer af te vlakken op een plateau en dit grofweg 4 keer. Het middenstuk met een flinke klim over lompe rotsblokken is het ergste om hiernaar redelijk verder te gaan.

1 uur en 55 minuten later staan we op het plateau van de Preekstoel. Het uitzicht naar beneden is waanzinnig en gelukkig is het er niet heel druk.

Het weer trekt net een beetje op en eigenlijk hebben we ondanks de bewolking een mooi uitzicht over het fjord. We zijn grofweg een halfuur op het plateau en bekijken en genieten van de omgeving.
Als we weer naar beneden lopen begint het een beetje te regenen en als we achterom kijken trekt de bewolking steeds meer over het plateau.

1 uur en 30 minuten later (rond 16:00) staan we weer op de parkeerplaats om eigenlijk 4 km verder dezelfde camping weer te nemen. Voor wederom 300 NOK staan we hier weer en zodra we de schoenen uithebben komt de regen met bakken naar beneden. We hebben vandaag echt veel geluk gehad met de wandeling naar de preekstoel.

Net voor 10:00 zijn we op weg naar Tau vanwaar de veerboot naar Stavanger vertrekt. Via de receptie hadden we al de tip gekregen om de camper bij de veerboot terminal te parkeren en als voetganger de veerboot te nemen aangezien de veerboot midden in het centrum aankomt.

We parkeren de camper boven de terminal waar een parkeerplaats is en we met een voetgangersbrug naar de veerboot kunnen.

We hebben de veerboot van 10:45 en de enkele oversteek (retour is niet mogelijk) komt op 44 NOK p.p.

Een goed halfuur later staan we midden in het centrum. We lopen op gevoel een beetje rond en komen bij de oude haven uit, waar we meteen het bezoekerscentrum vinden.
Mbv een kaart en uitleg van een Nederlandse medewerker lopen we de verschillende bezienswaardigheden af. Het oude Stavanger kenmerkt zich door kleine gezellige winkelstraatjes met een authentieke uitstraling. Veel woningen/winkels zijn van hout met een klassieke uitstraling en de bestrating is voorzien van kinderkopjes. Het is erg leuk hier doorheen te wandelen.

Tegen 13:00 als we net even zitten te lunchen trekt er een bui over maar langer dan een half uurtje houd deze gelukkig niet aan.

De oude stadskern ligt tegenover de kerk aan de ander walkant en kenmerkt zich door oude vnml witte houten huizen versierd met kleurrijke bloemen en planten. Het geeft dit gedeelte (in onze ogen) een alternatieve en kunstenaars sfeer.

Via een paar andere leuke punten komen we tegen 15:00 bij de veerboot naar Tau aan waar we weer voor 44 NOK p.p mogen oversteken.

In Tau zelf stoppen we nog even voor een snelle boodschap en rijden we via de 13 verder naar het zuiden. Bij Lauvik hebben we nog een veerboot nodig naar de overkant en dit kost ons 189 NOK. We rijden verder om bij Sandenes zelf even het spoor bijster te raken maar door de goede navigatie kunsten van Gerda komen we via een andere weg toch weer goed uit.

We zitten nu aan het begin van de 507 vanwaar we morgen de toeristische route verder naar het zuiden tot Egersund zullen gaan rijden.

Tegen 17:00 besluiten we in Bore een camping te nemen. Deze ligt tegen de zee aan maar blinkt niet uit van schoonheid. Volgens de eigenaar wordt de camping 300 meter verplaatst en hopelijk verklaart dit een beetje de wanorde die er nu is. Voor 200 NOK hebben we hier een overnachting.

Helaas is het weer niet al te best vandaag dus verder zitten we in de camper.
Na een tijdje blijken er problemen met de stroom op het terrein te zijn. We proberen van alles maar krijgen uiteindelijk 100 NOK terug van de eigenaar ivm de problemen.

Iets voor 10:00 zijn we weer op pad. We volgen de toeristen route over de 507 en hierna de 44 tot Egersund. Hoewel deze route gemarkeerd staat als toeristen route vinden we deze niet echt de moeite waard. We besluiten de rest van de route ook binnendoor te rijden en gelukkig maar want deze is ondanks geen toeristen markering mooier en interessanter om te rijden dan de gemarkeerde route. We klimmen en dalen flink over een aantal kleine bergpassen en moeten zelfs 300 meter achteruit steken ivm een tegemoetkomende vrachtwagen op een erg smal bergweggetje!

In Flekkefjord maken we een korte stop aangezien dit stadje een kleine Nederlandse historie kent. Er blijkt een 18e eeuwse Hollands huizenblok te bestaan. We lopen erheen maar voor ons zien alle huizen in dit blok er hetzelfde uit net als bijna de rest van dit stadje dus wat het verschil is, is ons niet duidelijk !

Na Flekkefjord sluiten we weer aan op de E39 een bredere en snellere weg naar Kristiansand.

Na een aantal kilometers vinden we de aansluiting met de 406 naar Lindesnes. Net voorbij Lindesnes staat een vuurtoren welke het uiterst zuidelijke punt van Noorwegen markeert. Vanaf hier is het ruim 2500 km naar de Noordkaap.

Rond 15:30 zijn we hier gearriveerd. Helaas zijn de Noren zich commercieel bewust van dit punt want om erheen te mogen moeten we 50 NOK p.p. afrekenen.

Dit punt is net een klein eiland met diverse tentoonstellingen, compleet met een restaurant en winkeltje. We bezoeken de vuurtoren zelf en maken een paar leuke foto’s van de omgeving.

Tegen 17:30 gaan we op weg naar Lindesnes zelf (een kleine 5 km terug) waar we voor 225 NOK en 40 NOK tbv internet een plekje op de al redelijk volle Lindesnes camping vinden. We rommelen nog wat na met de was en andere kleine dingen om ons tegen 21:00 naar binnen te begeven.

We zijn vandaag wat later op pad want tegen 11:00 rijden we van de camping af. We rijden terug naar de E39 om richting Kristiansand te rijden en hierna richting Skien. Dit gaat vlot want de weg is 2 baans en je mag hier 100 rijden. Net voor Kristiansand stoppen we nog even om te tanken. Deze keer is het 49 liter wat vandaag op 630 NOK uitkomt. Het verbruik blijft mooi stabiel.

Tegen 12:00 rijden we Kristiansand voorbij om de weg te vervolgen via de E18 richting Oslo. Aangezien Kristiansand een populaire plek is om met de veerboot dit land te verlaten of binnen te komen is het aantal campers en caravans na deze stad meteen een stuk uitgedund op de verdere route.

We besluiten vandaag niet alleen maar over de snelweg naar Skien te rijden, dus nemen we bij Arendal de afslag naar de 410 om verder te rijden via de kustweg.

In Arendal zelf stoppen we nog even voor een paar aanvullingen op de boodschappen. Deze verdere route is geen groot succes maar is altijd nog beter dan over de snelweg te rijden. Af en toe duikt er toch nog een leuk plaatje op voor je ogen. Halverwege de 410 stoppen we even langs de kant van de weg voor de lunch.

De route gaat verder over de 411. Deze weg is op sommige stukken weer zo krap dat je bijna vermoed dat je iemands tuin inrijd ipv dat je over een lokale weg rijdt.
Bij Risor rijden we even via de 416 naar deze mondaine stad. Onze Lannoo reisgids maakt er melding van dus gezien de tijd gaan we het eens bekijken.

Het stadje kenmerkt zich door veel authentieke witte huizen die we in deze regio meer tegenkomen, maar na het oude Stavanger kan eigenlijk niets hier meer aan tippen.

Het stadje mikt duidelijk op een bovenmodaal publiek gezien de jachthaven en bijbehorende merkwinkels. We lopen er doorheen en Gerda scoort nog een 3 liter doos witte wijn in de lokale Vinmonopolet winkel.

Tegen 15:30 rijden we weer terug ditmaal sluiten we weer aan op de E18 om naar Skien te rijden. Hier begint het Telemark kanaal en we willen kijken of we een boottochtje hier kunnen maken.
Tegen 17:30 zijn we in Skien maar de eerste lokale camping welke we tegenkomen ligt hier 10 km buiten. We komen aan in Melum en vermoeden eerst dat de naamloze camping is opgeheven, aangezien deze nagenoeg leeg is. Er komt ons een oudere vrouw tegemoet gelopen en voor 230 NOK mogen we hier blijven staan. Dit is echt zo’n verborgen pareltje want we staan aan een meer op mooi grasveld met slechts 2 campers De andere staat 100 meter verder en het lijkt wel of hier niemand aanwezig is want we hebben hier niemand gezien. Helaas zijn de voorzieningen wat gedateerd maar dat mag de pret niet drukken. We zitten niet lang buiten want de zon zakt weg achter een bomenrij en dit drukt de temperatuur flink. Na 19:00 zitten we dus binnen.

Tegen 10:30 verlaten we dit kleine maar eenzame paradijsje om op weg te gaan naar Lunde. Hier willen we op een camping bij het Telemark kanaal gaan staan. Net bij Ulefoss stoppen we even omdat hier een kijkplaats ligt bij de lokale sluis. We hebben geluk want 1 van de vaste tourboten ligt net in de sluis om omhoog en stroomopwaarts te gaan. We volgen dit ritueel en rijden hierna door naar Lunde waar we tegen 11:30 arriveren.

In Lunde zelf staat de Telemark camping aangegeven maar verder zien we deze niet meer. We besluiten op goed geluk naar de lokale sluizen te rijden en inderdaad op de kruising hiernaartoe wordt de camping weer vermeld.

De Camping blijkt flink gerenoveerd en uitgebreid te worden en op de al ingerichte plekken na ziet het er wat rommelig uit. De plekken die al gedeeltelijk zijn ingericht staan wel mooi aan het water. Een overnachting hier kost ons maar 150 NOK maar we vermoeden dat het is om de verbouwingsrommel te compenseren (waar we op onze plek amper last van hebben.)
Bij de receptie hebben ze ons verteld dat er vanaf Lunde meerdere trajecten te volgen zijn maar dat het traject Lunde-Ulefoss het meest waar voor je geld bied. Aangezien we lekker op tijd zijn vandaag besluiten we meteen de boot van 13:25 richting Ulefoss te nemen.

De sluis met aangebouwd restaurant is maar een paar honderd meter lopen van de camping dus we zijn er op tijd om ook de andere boot welke om 13:00 stroomopwaarts gaat te bekijken. Beide boten blijken antieke gerenoveerde salonboten te zijn van een dikke 100 jaar oud. Wij stappen op de “Henrik Ibsen” welke als nadeel heeft dat alleen de kleine boeg vrij uitzicht rondom heeft en de rest van de boot is voorzien van een nogal laag plafond waardoor vrij rondkijken nogal beperkt is.

Deze relatief korte route komt ons op 450 NOK p.p te staan en voert ons door Vrangfoss welke een 5 traps sluis kent en een hoogte van grofweg 25 meter overbrugt. De hele tour wordt door verschillende mensen gevolgd en hier blijkt ook dat we een vast sluizen team hebben, want bij elke sluis staan dezelfde jongelui de boot op te wachten.

Na nog een kleine sluis bij jeidal zijn we rond 15:30 in Ulefoss. We kijken de boot nog even de sluis uit en lopen 100 meter verder naar de bushalte waar mooi op tijd de bus van 15:40 naar Lunde aankomt. Voor 40 NOK p.p stoppen we klein kwartier later op de parkeerplaats van de Lunde sluis recht tegenover de camping !

Aangezien we eigenlijk klaar zijn met onze reisplanning besluiten we nog een dag extra op deze camping te blijven omdat we lekker aan het kanaal staan en verder muv opruimen en de koffers vast een beetje inruimen niet veel meer te doen hebben.
Wat later op de avond komt de eigenaar nog een praatje maken en tegen 21:00 ronden we de avond verder af met een potje kaarten.

Na het ontbijt zitten we even buiten maar er steekt een gemene wind op waardoor we afwisselend buiten en binnen te vinden zijn. We maken een laatste boodschappen lijst en lopen de kilometer naar het dorp om leeg goed in te leveren en de boodschappen te doen.

Tegen 13:00 zitten we aan de waterkant omdat de “Victoria” en de “Henrik Ibsen” hun nu tegengestelde routes varen en hier elkaar kruisen bij Lunde. De Viktoria is aan de late kant maar we kunnen toch een paar leuke foto’s maken.

Na de lunch beginnen we alvast met de koffers in te pakken en wat klein schoonmaak werk te doen. Tegen het avondeten betrekt de lucht en begint het wisselend te regen en te motregenen. Gelukkig hebben we de meeste dingen die we wilde doen achter de rug dus zitten we met onze E readers lekker ontspannen te lezen en berusten we ons erin dat de vakantie bijna is afgelopen. morgen nog een redelijke route voor de boeg want de camper hoeft pas tegen 17:30 ingeleverd te worden dus hier maken we nog mooie gebruik van.

We worden wakker met regen en de lucht om ons heen is grijs en bewolkt.

Na het ontbijt ruimen we de camper op, legen de afvaltanks en maken deze alvast grotendeels bezemschoon.
We rijden over de 36 omhoog om even later aansluiting te vinden met de 360 richting Notodden. We rijden hier een stukje terug naar Heddal waar de grootste staafkerk van Noorwegen  staat. Helaas werkt het weer niet mee want de regen volgt ons al de hele weg. Het lijkt wel of Noorwegen al huilend afscheid neemt van ons.

De staafkerk bij Heddal is inderdaad een mooi, groot en bijzonder exemplaar. De antiek ommuring met mos en bloemen geeft het nog een extra authentiek tintje.

We blijven hier niet lang en rijden terug waar we al snel de aansluiting met de E134 richting Oslo vinden.

Net voor Drammen vinden we een Kiwi waar we wat broodjes en een sapje kopen voor een korte lunch. Net buiten Drammen stoppen we even op een ruime parkeerplaats om alles op ons gemak op te eten.

De weg naar Oslo wordt steeds ruimer en breder en helaas volgt de regen ons de hele middag tot aan Oslo toe.
Tegen 15:00 rijden we door Oslo en laten de stad achter ons om een goed half uur later de afslag naar Kløfta te nemen waar het verhuurstation zit. Hier tanken we de camper nog 1 keer af wat deze keer op 55 liter en 728 NOK uitkomt. De eindstand van de hele trip is op 5100 km uitgekomen. Voor ons aan de hoge kant maar we vonden het goed te doen en voor dit traject hebben we ook bewust gekozen.

Het weer retourneren van de camper gaat vlot en tegen 16:30 zitten we in het Comfort Runway hotel. Dit simpele hotel bied wat donkere kamers ivm de smalle ramen maar bied verder een goed kwaliteit met diverse moderne aanvullingen (wifi, LCD HD tv en een mooie badkamer)
Tegen 18:30 lopen we even naar de buren het Radisson hotel waar we voor een goede maar kleine maaltijd ruim 900 NOK mogen neertellen !

We kijken nog wat tv en werken de email bij en checken meteen online in.

We staan om 07:45 op en genieten hierna van een uitgebreid en goed ontbijt. Een uurtje later hebben we voor 70 NOK p.p de shuttle bus naar het vliegveld waar we 10 minuten later in de vertrekhal staan.

We zien mensen lopen met bagage labels en bij navraag bij een SAS medewerker blijk je deze bij het inchecken ook al te kunnen printen. Hij helpt ons hiermee en met labels en al zijn we onze bagage binnen 30 seconden kwijt, dit is helemaal top !

Om 10:30 vertrekken we van de gate en om 12:05 landen we in Schiphol. Helaas op de buitenbaan waardoor we nog 10 minuten moeten rijden tot we aan de gate staan.
Met de bagage in de hand staan we om 13:10 op P3 waar we onze auto ophalen en naar huis rijden.
Het zit er weer op. Dit was een prijzige vakantie maar zonder enige vorm van spijt kunnen we zeggen dat we weer een erg mooie camper vakantie achter de rug hebben !