Tips en suggesties
In Zuid-Afrika wordt links gereden. Dat went snel. Zeker de eerste dagen is het slim om, wanneer je vertrekt elkaar letterlijk te zeggen dat je links moet rijden. Dan voorkom je dat je op de verkeerde weghelft rijdt.

De camper (Discoverer 4) rijdt erg soepel, als een luxe, grote auto. Hij rijdt op Diesel en verbruikt ongeveer 1:10. De moter is erg sterk en ook op bergwegen of ruigere wegen erg krachtig ondanks dat het een 2WD is.  De Discoverer 4 heeft een ideale hoogte. Je zit zelf natuurlijk wat hoger en de grote royale ramen zorgen ervoor dat je een prima uitzicht hebt. Als de camper hoger zou zijn geweest zouden we een aantal paden/wegen niet hebben kunnen doen in verband met overhangende takken. Vooral het raam achterin over de hele breedte van de camper is een pluspunt. Je kunt zelfs door je achteruitkijkspiegel naar buiten kijken. Veilig maar ook in wildparken erg fijn. Het toilet is eenvoudig en moet via een cassette, om de dag, geleegd worden. Dat doe je door deze gewoon in een toilet op een camping leeg te gieten. Chemicaliën zorgen ervoor dat het fris blijft. De doucheruimte is vrij klein. Omdat het sanitair op de camping zo goed is, gebruiken we de douche niet. De Discoverer 4 is een 4 persoons camper, maar wat ons betreft niet voor 4 volwassenen in verband met de bagageruimte. Neem dan ook opvouwbare tassen mee in plaats van harde koffers.  Er zijn twee dinettes die omgebouwd kunnen worden tot bed. Het achterste bed is over de hele breedte van de camper. De keuken is eenvoudig en heeft twee gaspitten. Het servies is veilig opgeborgen zodat het niet kapot rammelt onderweg. De koelkast is ruim genoeg voor je dagelijkse benodigdheden.

Op de snelwegen kon je gemakkelijk 120 kilometer per uur rijden. Op de smallere wegen pas je je snelheid aan. De meeste wegen waren erg goed. In het binnenland waren ook wegen die af en toe een ‘pothole’ in de weg hadden. Je hebt snel genoeg in de gaten hoe de staat van de weg is. Niet overal zijn de wegen geasfalteerd, maar ook dan is het goed te doen om hier te rijden. Het is niet aan te raden om in het donker te rijden. Er is weinig verlichting en langs de weg lopen regelmatig mensen of dieren. Ook hebben niet alle auto’s goede verlichting en dat kan gevaarlijk zijn. Overdag lopen ook op de snelwegen mensen langs de kant van de weg. Er wordt ingehaald op tweebaanswegen. De langzamere auto’s wijken dan uit naar de vluchtstrook. Dat is erg wennen. Over het algemeen rijdt men rustig en buiten de grotere steden is het relatief rustig op de weg. Het landschap is divers en varieert van vlak tot heuvelachtig tot hoge bergtoppen in Drakensbergen. Het is op delen verrassend groen en vooral is het over het algemeen ook erg schoon.

Vooral in Gauteng zijn veel tolwegen. In de camper zit een chip die bij tolpoorten herkend wordt, zodat je niet elke keer tol hoeft te betalen. Hiervoor heb je bij de verhuurder al 800Zar Gauteng taks betaald. De verreden tol wordt hiermee verrekend.

De meeste campings zijn erg netjes. Ze horen regelmatig bij een resort of andere accommodatie. Het sanitair is verrassend goed. Erg schoon en netjes. Meestal is er ook een restaurant op de camping, waar je voor niet al te hoge prijzen prima kunt eten. Veel campings hebben een buitenzwembad. In de Afrikaanse winterperiode is deze niet altijd open. De meeste plekken hebben een wateraansluiting en elektriciteit. Ook een braaiplek, waar je kunt barbecueën of een kampvuur kunt maken. Als je buiten wil zitten, moet je zelf kampeerstoeltjes en een tafeltje meenemen. Het is niet nodig om campings te reserveren in deze periode. Behalve in Kruger park, daar moet je eigenlijk altijd reserveren. Er is een handige kampeergids beschikbaar, Camp&Live. Ook via www.Caravanparks.com kun je campings vinden. Er is ook een app voor op je tablet of telefoon.

Wij hebben het reizen als erg prettig, ongedwongen en veilig ervaren. Gauteng en de Westkaap doen erg westers en soms bijna Amerikaans aan. De mensen zijn vriendelijk en behulpzaam. Er lopen veel mensen over straat, ook langs de grote wegen. In en net buiten dorpjes vaak ook grote dieren zoals koeien, geiten, ezels of zelfs apen. Die trekken zich nergens van aan. Bij highlights of langs de kant van de weg zijn vaak verkoopkraampjes waar fruit en groente verkocht wordt of typisch Afrikaanse souvenirs. Kleurrijk en niet duur. De verkopers zijn niet bijzonder opdringerig, waardoor je op je gemak kunt kijken. Vaak zijn de souvenirkraampjes een project om werkgelegenheid te verschaffen aan de plaatselijke bevolking. Er is geen duidelijk openbaar vervoer systeem. Er rijden wel talloze kleine witte busjes waar zo’n vijftien passagiers in mee kunnen. Deze busjes zijn dan ook vaak stampvol.

Er zijn vele prachtige natuurparken in allerlei vormen en formaten. De omgeving wisselt en is gevarieerd.
Om in een park te mogen rijden moet je entree betalen. Vooral Kruger Park is aan de prijs. Bij de ingang moet je je eerst registreren. Hiervoor heb je je kentekennummer nodig. In natuurparken kun je gemakkelijk met je eigen camper rijden. De wegen zijn prima onderhouden en de Discoverer 4 is laag genoeg om niet echt last te hebben van overhangende takken. Het is dan ook niet nodig om een begeleide safari of gamedrive te doen. Met je eigen camper, rijdend in een rustig tempo zie je meer dan genoeg wild. Doordat je alles bij je hebt, kun je ook gemakkelijk ergens rustig gaan staan en onder het genot van een drankje of een broodje genieten van het wild dat voorbij komt.

Tanken is eenvoudig en er zijn voldoende mogelijkheden om te tanken. De meeste tankstations zijn full-service wat inhoudt dat er voor je getankt wordt.

Je kunt via een mobiel pinapparaat met je gewone bankpas pinnen. Het is niet ongebruikelijk dat je de pompbediende een fooi geeft van zo’n 5ZAR. Benzine en diesel is ongeveer even duur. Juli 2017: ca. 13ZAR per liter = ca. 0,85€ per liter.

Uit eten kan bijna overal. Er zijn zeer eenvoudige eettentjes tot luxe restaurants. Over het algemeen is het erg goed. Een maaltijd inclusief een paar drankjes kost ongeveer 200ZAR per persoon inclusief een fooi van zo’n 10%.

Haardhout kun je vaak langs de kant van de weg kopen en kost ongeveer 20ZAR per bundel.

Supermarkten zijn er voldoende. In kleine dorpjes zijn die eenvoudig, maar je kunt er je dagelijkse boodschappen prima doen. In grotere plaatsen zijn verschillende supermarktketens zoals Spar of Pick ’n Pay of Checkers. Die doen niet onder voor een gemiddelde supermarkt in Nederland. Boodschappen zijn iets goedkoper dan in Nederland. Het is niet ongebruikelijk dat wanneer je parkeert bij een shoppingcenter een carguard je auto wil bewaken. Dat is nooit verplicht. Als je het fijn vindt dat er iemand op je camper let spreek je af dat je het goed vindt dat er op je auto gelet wordt en betaal je zo’n 5Zar.

In de Afrikaanse winter wordt het erg vroeg én snel donker. Rond kwart over vijf begint het te schemeren en binnen een half uur is het dan helemaal donker. In de winter kan het dan ook snel afkoelen. Overdag is de temperatuur gemiddeld tussen de 20 en 30 graden. In de avond en nacht koelt het af tussen de 7 en 15 graden. In Drakensbergen kan het zelfs vriezen. Er valt bijna geen regen in deze periode. Ook zijn er weinig insecten of muggen. Spinnen of slangen hebben we niet gezien.

Als je bereikbaar wil zijn, kun je een lokale simkaart aanschaffen met een beltegoed en databundel. Deze kun je in grote supermarkten of telecomwinkels aanschaffen. Je krijgt je eigen, tijdelijke telefoonnummer. Zo ben je voor de verhuurder bereikbaar en kun je eenvoudig bellen naar een camping of excursie of naar huis. Je databundel is handig om onderweg te gebruiken en contact te kunnen houden met het thuisfront. Op deze manier voorkom je hoge roamingkosten via je eigen bundel.

Je kunt overal pinnen. Op campings, maar ook in restaurants, parken en benzinestations kun je betalen met je bankpas. Meestal via een mobiel pinapparaat. Er zijn ook ATM apparaten waar je contact geld kunt pinnen.

In stedelijke omgeving kun je prima een Uber bestellen. Dat is goedkoop en veilig. Hiervoor kun je een app downloaden op je telefoon om er een te bestellen.

Na medio juni tot medio juli hebben veel scholen een winterbreak. Ook in oktober zijn scholen een week, of twee, gesloten. Voor kerstmis t/m januari zijn alle scholen gesloten en is het in Zuid-Afrika hoogseizoen.
 

Campgrounds
Montateng Safari Lodge & Caravan Park
Verblijf: juni 2017
Latitude = -25.5542, Longitude = 28.3903
Website: http://www.monateng.co.za/
Prijs: 445Zar
Faciliteiten: Water
Overige faciliteiten: Goed
Douche, toilet, zwembad, restaurant, winkel, midgetgolf, braai
Ligging: Goed
Natuur / game reserve (klein)
Sfeer: Goed
Reserveren: Niet nodig
Afstand tot highlight: 2 km
Transport tot highlight: eigen vervoer / game drive
Bijzonderheden: In het laagseizoen is het erg rustig op deze goed onderhouden camping. De ingang van de camping is vlak voorbij de poort van het resort. De weg naar het resort is ca. 2km en daar zijn alle faciliteiten te vinden. Het restaurant is eenvoudig en het eten niet bijzonder. De camping is erg netjes, ondanks het geringe aantal kampeerders. Er zijn royale en goed onderhouden wasruimtes met douche en ligbad. De staanplaatsen zijn royaal.

Manyane Campground Pilanesberg NP
Verblijf: juni 2017
Latitude = -25.2555, Longitude = 27.2165
Website:  http://www.manyaneresort-pilanesberg.com/
Prijs: 330Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten: Goed
Douche, toilet, zwembad, restaurant, activiteiten, braai
Ligging: Zeer goed
ca. 1 km van de Manyane ingang van Pilanesberg  NP
Sfeer: Zeer goed
Reserveren: mogelijk, telefonisch of online. Niet nodig in laagseizoen
Afstand tot highlight: 1 km
Transport tot highlight: eigen vervoer / game drive
Bijzonderheden: De camping ligt 1 km van de ingang en daarom een ideale plek om te verblijven voor een bezoek aan Pilanesberg NP. De camping is netjes onderhouden en heeft uitstekend sanitair. Op de camping lopen impala’s en verschillende vogelsoorten, waardoor je het ook echt het gevoel bent in de natuur te zijn.

Olifants River Lodge Middelburg 
Verblijf: juni 2017
Latitude = -25.7617, Longitude = 29.3125
Website:
Prijs: 315Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten: Zeer goed
Douche, toilet, zwembad (binnen- en buitenbad), restaurant, bar, winkel, wasserette, activiteiten zoals paardrijden, waterfiets, braai
Ligging: Goed
Buiten Middelburg in natuurlijke groene omgeving aan de rivier.  
Sfeer: Goed
Reserveren:  mogelijk online / telefonisch. Niet nodig in laagseizoen
Afstand tot highlight: n.v.t.
Transport tot highlight: n.v.t.
Bijzonderheden: Middelburg is niet een highlight op de route, maar wordt vaak als overnachting gebruikt op weg naar Kruger NP. De camping heeft veel activiteiten en faciliteiten waardoor een verblijf voor meerdere dagen uitstekend is. Behalve campingplaatsen is er ook een hotel en rondavelaccommodatie. Het zwembad ligt in een mooie tuin en als het te fris is, kun je naar het binnenbad. Er lopen aapjes rond en de camping ligt aan een mooi riviertje. De plekken kun je zelf kiezen en er is meer dan voldoende ruimte. Als je een kampvuur wil maken komt de beheerder een braai brengen en deze wordt ook weer opgeruimd.

 
Merry Pebbles Sabie
Verblijf: juni 2017
Latitude = -25.0945, Longitude = 30.7670
Website: http://www.merrypebbles.co.za/
Prijs: 280Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten:  Douche / Bad, toilet, zwembad, restaurant, winkel, wasserette, speeltuin, midgetgolf, activiteiten, speeltuin, drankwinkel, braai, tankstation
Ligging: Goed.
Langs de Sabie rivier, aan de rand van het dorpje Sabie, het begin van de panoramaroute.  
Sfeer: Goed
Reserveren:  online / telefonisch in laagseizoen niet nodig
Afstand tot highlight: 5 km
Transport tot highlight: Eigen vervoer
Bijzonderheden: Als starpunt voor de prachtige panoramaroute ligt deze camping ideaal. Het is ook in het laagseizoen relatief druk. De camping is netjes onderhouden en heeft voldoende faciliteiten om ook meerdere dagen te verblijven. Er zijn mooie plekjes langs de rivier. Het restaurant is gezellig en er worden goede maaltijden geserveerd. Het sanitair is redelijk.

 

Forever Resort Blyde River Canyon
Verblijf: juni 2017
Latitude = -24.5807, Longitude = 30.7723
Website: http://www.foreverblydecanyon.co.za
Prijs: 385Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten:  Douche / bad, toilet, restaurant, zwembad, wasserette, activiteiten
Ligging: Zeer goed
Onderdeel van een groot resort ligt de camping vlakbij het wereldberoemde Blyde River Canyon met uitzicht op de Three Rondavels.  
Sfeer: Goed
Reserveren: Online / telefonisch. Niet nodig in laagseizoen
Afstand tot highlight: 3 km van Blyde River Canyon
Transport tot highlight: Eigen vervoer
Bijzonderheden:  De camping is onderdeel van een groot resort met hotel en vakantiehuisjes. De camping heeft goed sanitair en ligt aan een straatje met prachtige oude overhangende bomen. Het restaurant is een eindje lopen en helaas niet erg de moeite waard. Het buffet is niet zo best. Vanuit de camping aan de noordkant van de Panoramaroute is het een ideale plek voor de overnachting. De camping is sfeervol en vanuit de camping kun je, al dan niet onder begeleiding, diverse trails lopen. De wandeling via de Tufa Trail, naar de gelijknamige prachtige waterval duurt ongeveer een uur en is prima zelf te doen.

 

Wild Olive Tree Camp (Manyeleti Game Reserve)
Latitude = -24.5487, Longitude = 31.3719

Sabie River Bush Lodge Hazyview
Latitude = -24.9639, Longitude = 31.3150

Riverside Cottages Malelane
Latitude = -25.4597, Longitude = 31.5391

Mllilwane Game Reserve Swaziland
Verblijf: juni 2017
Latitude = -26.4798, Longitude = 31.1960
Website: http://biggameparks.org/properties/mlilwane-wildlife-sanctuary-2
Prijs: 330Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten:  Douche, toilet, zwembad, restaurant, winkel, wasserette, activiteiten: paardrijden, fietshuur, gamedrive, culturele dans, braai.
Ligging: Zeer goed.
Midden in het Mlliwane Game reserve ligt dit resort met camping. Het uitzicht over de heuvels is prachtig.  
Sfeer: Zeer goed.
Het verblijf in dit resort voelt anders dan in Zuid-Afrika. Het heeft iets authentieks.
Reserveren: Online / telefonisch. In laagseizoen niet nodig.
Afstand tot highlight: 0 km
Transport tot highlight: Te voet, fiets, paard, eigen vervoer
Bijzonderheden:  De camping maakt deel uit van het resort dat midden in het reservaat ligt. Het heuvellandschap is prachtig. Er zijn verschillende watertjes waar krokodillen en nijlpaarden leven. Zebra’s en ander wild loopt vrij rond door het park. De roestrode zandpaden zijn bijzonder en typerend voor Swaziland. In het restaurant wordt een ontbijt en dinerbuffet geserveerd. Om acht uur in de avond wordt een traditionele dans opgevoerd door mannen en vrouwen in Swazi kledij. Er brandt een knapperend vuur waar een handvol aardvarkens lekker bij liggen te knorren. Over het terrein lopen impala’s en aapjes. Het sanitair is erg royaal en netjes.

Fish and Eagle Fish Camp Jozini
Verblijf: juni 2017
Latitude = -27.4937, Longitude = 32.0006
Website: http://www.extremenaturetours.co.za/Jozini_Dam/Jozini_Camping.htm
Prijs: 330Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten: Douche, toilet, braai
Ligging: Goed.
Aan het Jozini stuwmeer. 
Sfeer: Goed.
Reserveren: Online / Telefonisch. Reserveren is niet nodig in laagseizoen
Afstand tot highlight: 0 km
Transport tot highlight: n.v.t.
Bijzonderheden: De eenvoudige camping wordt bereikt via een lang en hobbelig zandpad. Om binnen te komen moet je de camphost bellen. Hij opent het hek. De camping ligt in een klein wildpark aan het Jozini stuwmeer. Gasten komen hier om te varen met hun boot of te vissen. De faciliteiten zijn erg eenvoudig en er is niets te krijgen. Je moet er dus voor zorgen dat je zelf eten/drinken en brandhout bij je hebt. Het uitzicht over het meer, bij zonsondergang maakt alles goed. Het is erg relaxed.
 

Natural Moments Campground Sodwana Bay
Verblijf: juni 2017
Latitude = -27.5145, Longitude = 32.6581
Website: http://www.divesodwana.com/
Prijs: 330Zar
Faciliteiten: Water
Overige faciliteiten: Douche, toilet, braai, activiteiten: surfles
Ligging: Goed 
Sfeer: Erg goed.
De eenvoudige camping heeft iets hippie-achtigs. Dat moet bij je passen, maar de sfeer is ontzettend relaxed. Alsof je in een mooie tuin kampeert. Er is een gezamenlijke vuurplek, maar je kunt ook zelf een vuur maken.
Reserveren: Online / telefonisch. In laagseizoen niet nodig.
Afstand tot highlight: 4 km
Transport tot highlight: eigen vervoer
Bijzonderheden: De camping ligt in het kleine dorpje Sodwana Bay vlakbij een aantal leuke en gezellige restaurantjes. De camping en het resort zijn in hippiestijl en het comfort is erg Basic, maar dat maakt het juist erg leuk. Het is maar een paar kilometer naar het strand. Afgeraden wordt om in de avond op eigen houtje door het dorp te lopen. Dat is ook niet nodig, omdat er verschillende eetgelegenheden en barretjes op steenworp afstand liggen. Wil je naar een andere plek, kun je het beste een taxi regelen.

Bushbaby Lodge Hhluhluwe
Verblijf: juni 2017
Latitude = -28.0820, Longitude = 32.2919
Website: http://www.101fc.nl/BB/index.html
Prijs: 360Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten: Douche, toilet, restaurant, zwembad, bar, souvenirshop, braai (gezamenlijk)
Ligging: Goed
Ongeveer 4km van dorpje Hhluhluwe en half uur van Imfolozi Game reserve 
Sfeer: Goed
De camping geeft de indruk onderdeel te zijn van een grote tuin die hoort bij het fraai gelegen hoofdgebouw met rieten dak en de kleine huisjes die rondom het mooie zwembad liggen.
Reserveren:  Online / telefonisch
Afstand tot highlight: Ongeveer 4km van dorpje Hhluhluwe en half uur van Imfolozi Game reserve 

Transport tot highlight: Eigen vervoer
Bijzonderheden: De camping heeft een Nederlandse eigenaar. Hij is jaren geleden met zijn Zuid-Afrikaanse partner dit resort en camping begonnen. De tuin is goed onderhouden. Het sanitair is schoon, maar mag wel een likje verf krijgen. Elke avond om zeven uur worden de bushbaby’s, (Galago, soort aapje) gevoerd die leven in de tuin. De gasten mogen de schattige beestjes dan voeren. De camping ligt aan een lang onverhard, maar goed onderhouden zandpad. Richting het zuiden kom je langs een traditioneel Zuludorp, waar je kennis kunt maken met deze bevolkingsgroep.  

Sugarloaf Campground St. Lucia
Verblijf: juni 2017
Latitude = -28.3827, Longitude = 32.4185
Website: http://www.kznwildlife.com/st-lucia-sugarloaf-camping.html
Prijs: 330Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten: Douche, toilet, zwembad, braai
Ligging: Goed
Via boardwalk korte wandeling naar het strand.  
Sfeer: Goed
Reserveren:  online via KZN Wildlife
Afstand tot highlight: 2 km van St. Lucia. Ca. 5 km van iSimangaliso Wetland Park
Transport tot highlight: Eigen vervoer
Bijzonderheden: De camping is eenvoudig maar netjes. Via een wandeling via een houten vlonderpad loop je naar een breed zandstrand. In de avond is het beter om niet buiten de camping te gaan lopen, omdat in St. Lucia na zonsondergang de vele nijlpaarden die in de wateren rondom het dorpje leven vaak het land opkomen en soms op hun gemak door het dorp en omgeving wandelen. Ook leven er in het ondiepe water veel krokodillen. De camping is goed bewaakt en netjes onderhouden.

Dolphin Holiday Resort Ballito
Verblijf: juni 2017
Latitude = -29.5319, Longitude = 31.2214
Website: https://www.dolphinholidayresort.co.za/
Prijs: 570Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten: Douche, toilet, zwembad, gamerooms, speeltuin, wasserette, lunchroom, activiteiten
Ligging: zeer goed 
Sfeer: goed
Reserveren: online / telefonisch. Ondanks het laagseizoen was de camping bijna helemaal vol
Afstand tot highlight: 500 meter naar het strand
Transport tot highlight: te voet
Bijzonderheden: De camping doet bijna Europees aan. Het lijkt erg op campings zoals je die ook in Frankrijk of Spanje vindt, met veel gasten met eigen caravans en tenten. Vergeleken met andere campings is dit een dure camping. Alles is bijzonder netjes onderhouden. Tegenover de camping ligt een klein winkelcentrum met een supermarkt, een Domino’s Pizza en een erg goed restaurant, Mozambik. Het strand is erg populair bij zeesurfers en ligt op een steenworp afstand.

Mountain Splendour Resort  Winterton/Central Drakensbergen
Verblijf: juni 2017
Latitude = -29.0150, Longitude = 29.4612
Website: https://www.dolphinholidayresort.co.za/
Prijs: 316Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten: Douche, toilet, zwembad, winkeltje, wasserette, fietsverhuur, tennisbaan, sportveld, speeltuin, gemeenschappelijke ruimte, activiteiten, paardrijden, braai
Ligging: erg goed 
Sfeer: zeer goed
Reserveren: online / telefonisch
Afstand tot highlight: 2-30 km regio centrale Drakensbergen
Transport tot highlight: eigen vervoer
Bijzonderheden: De landelijk gelegen camping heeft een wat rommelige entree met weiland waar ezeltjes, paarden, schapen grazen. Er is een fietsverhuur en caravanstalling, maar als je door de slagboom bent dan kom je op een erg goed onderhouden camping, met hoge eikenbomen. De rij campingplekken aan het grote speelveld heeft een schitterend uitzicht over de majestueuze Drakensbergen. Op het veld spelen kinderen en er worden voor hen veel activiteiten georganiseerd. Het is zelfs mogelijk om je afwas te laten doen of oppas te regelen. De omgeving is landelijk en er zijn in de buurt veel sportieve activiteiten te ondernemen. Ook ligt het beroemde Drakensberg Boys Choir op slechts een paar kilometer afstand. 

Moreson Ranch Vrede
Verblijf: juni 2017
Latitude = -27.5166, Longitude = 29.1086
Website: http://www.moresonranch.co.za
Prijs: 350Zar
Faciliteiten: Water / Electra
Overige faciliteiten: Privé douche en toilet, restaurant, zwembad, bar, pooltafel, jagen, gamedrive.
Ligging: afgelegen, lastig bereikbaar.
Om bij deze camping te komen moet je via een lang en erg hobbelig zandpad rijden. Bij de poort van het grote privé landgoed met uitzicht over de uitgestrekte velden en heuvels rijd je naar de ranch. Sfeer: Redelijk
Reserveren: online / telefonisch
Afstand tot highlight: 0 km
Transport tot highlight: n.v.t
Bijzonderheden: De camping is eenvoudig en via een pad van een halve kilometer kom je bij je plek met uitzicht over de uitgestrekte omgeving waar elanden, gazelles e.d. grazen. Iedere campingplek heeft een eigen privé douche en toilet. In de omgeving van de ranch is verder niet veel te beleven. In het restaurant wordt een goed maal geserveerd.
 

De wekker gaat op tijd want onze rechtstreekse vlucht met KLM vertrekt om 10 uur. Voor de file uit rijden we op ons gemak naar Schiphol waar we netjes drie uur voor vertrek aankomen. Deze keer parkeren we niet op Schiphol, maar worden we gebracht door Jelle, onze oudste zoon. We doen nog even een ontbijtje met hem en worden dan uitgezwaaid. We zijn ruim op tijd en het inchecken en de beveiliging verloopt voorspoedig. We hebben toch maar rekening gehouden met de actuele richtlijnen. Er is dus genoeg tijd om wat te shoppen en nog een drankje te doen. Daar leent Schiphol zich uitstekend voor.

De vliegreis verloopt ook prima. We hebben normale stoelen, maar de beenruimte is genoeg. Het aanbod aan films en muziek is royaal en het is nu gewoon zitten totdat we na ruim 11 uur aankomen in Kaapstad. Mooi op tijd komen we aan. De douaneformaliteiten verlopen soepeltjes. Geen lange wachtrijen of gedoe. Ook de koffers liggen al op de band. In de aankomsthal worden we meteen aangesproken of we niet een taxi willen. Even kalm aan en rustig even de boel bekijken. We pinnen de eerste randjes bij een ATM apparaat en in plaats van gebruik te maken van een van de jonge mannen die wel een taxi willen regelen, lopen we naar een standje waar taxi's geregeld worden.

We spreken een vaste prijs af voor de rit naar ons hotel in Kaapstad. 270ZAR (ca. 20€) We worden netjes naar een taxi begeleid door een medewerker die de ritprijs afspreekt met de chauffeur. De afstand is zo'n 20 kilometer en in 20 minuten worden we voor ons hotel Cape Town Lodge op de Buitengragt afgezet. De kamer voor de eerste drie nachten is prima. Het hotel is erg netjes en niet ver van het centrum. We vragen of het veilig is om te voet nog naar buiten te gaan. De receptionist zegt dat het kan omdat het nog niet zo heel laat is. Het is een vrijdagavond. Onze straat is vrij donker, maar de evenwijdige Breestraat is wat levendiger. Eerlijk is eerlijk dat voelt wel fijner. Daar zijn ook de barretjes open en we besluiten een drankje te doen om deze reisdag af te sluiten.

Even later nippen we aan een Zuid-Afrikaans wijntje en een lekker biertje. Na de lange dag zijn we toch wel moe en wandelen terug naar het hotel. De eerste dag zit erop.

Het fijne van reizen naar Afrika is dat je in dezelfde tijdzone blijft. Zonder jetlag worden we dus wakker. We nemen een ontbijt in het hotel. Een goed verzorgd buffet wordt geserveerd. Als we gegeten hebben vragen we waar het opstappunt van de hop-on-hop-off bus is. Die stopt op slechts 200 meter van het hotel.

Bij de chauffeur kopen we een kaartje voor twee dagen. Dit is ons vervoer voor de komende twee dagen. Omdat het gisteren al donker was kunnen we nu de omgeving pas goed zien. Het is fris, maar zonnig en helder. Een ideale dag voor een citytrip. De dubbeldekker rijdt rechtstreeks naar het, voor ons, eerst volgende punt, de Tafelberg.

De iconische berg die zo prominent de rug vormt voor de uitgestrekte stad die in een mooie kom ligt. Aan de ene kant steekt Devils Peak en aan de rechterkant Lionshead fier de lucht in. Het is een imposant uitzicht. We rijden door omdat we eerst wat van de omgeving willen zien. De rode lijn voert langs prachtige kustplaatsjes als Camps Bay, Clifton en het luxe Bantry Bay tot we aankomen bij Victoria & Alfred Waterfront. Velen denken dat het Albert moet zijn, maar het gebied is genoemd naar koningin Victoria en haar tweede zoon Alfred. Het is hier erg bedrijvig, maar gezellig.

Overal klinkt muziek. Hier kun je ook deelnemen aan een harbourcruise die bij de bus tour is inbegrepen. Ook die slaan we nog even over en gaan eens even wat rondlopen. Eerst door de Victoria Watershed waar prachtige fairtrade producten en spulletjes worden verkocht. Een lust voor het oog. Het volgende gebouw is de V&A Food Market, waar je allerlei lekkere producten kunt kopen. Van Sushi, tot broodjes, wraps, noodles. Niks geen schreeuwerige fastfoodketens, maar alles vers en authentiek. In het zonnetje voor de food hal staan vier prominente bronzen beelden met Afrikaanse leiders op het plein en het is een drukte van belang, vooral om het beeld van Nelson Mandela.

Live muziek verhoogt de sfeer. Langs de waterkant lopen we verder en kijken onze ogen uit over de boten die er liggen en de prachtige kleurrijke gebouwen. Hier kun je prima een middag doorbrengen. Er is ook een enorm winkelcentrum dat niet onder doet voor een Amerikaanse mall. We hebben dan ook niet het gevoel in typisch Afrika te zijn. Het voelt eerder als een westerse of Amerikaanse stad. Heel apart. Na een tijdje stappen we weer op de bus en rijden door het centrum van de stad. Longstreet is een levendige straat, in het centrum, met veel restaurants en barretjes.

We stappen over op de gele lijn en stoppen bij het Koloniale Fort. Hier ligt een belangrijk deel van de Nederlandse historie en de invloeden die onze voorouders hebben gehad op de geschiedenis van Zuid-Afrika. Van Riebeek en kornuiten hebben een flinke vinger in de pap gehad. We worden door een vriendelijke gids rondgeleid. Het is wel wennen om het onduidelijke Engels dat hij spreekt te kunnen volgen. Na de persoonlijke tour kijken we nog even rond en lopen dan richting Longstreet. Dat voelt echter niet zo heel fijn. In deze omgeving leven veel daklozen en we worden dan ook continue aangesproken om iets te geven. Het komt nogal opdringerig over.

Een volgende keer nemen we liever weer de bus. We lopen over de Green market. Ook een van de bekende plekjes in het centrum, waar veel Afrikaanse producten en souvenirs worden aangeboden. Er rustig doorheen lopen is er niet bij want ook nu wordt de waar behoorlijk dwingend aangeboden. Voor ons iets té confronterend. We kijken nog een tijdje naar een groepje Afrikaanse meisjes variërend van een jaar of zes tot een jaar of twintig. Ze zingen hartstochtelijk en trommelen en dansen dat het een lieve lust is. Na een tijdje lopen we door en nemen de bus die ons naar de Compagnies tuin brengt.

De tuin die ook is ontstaan en aangelegd in de koloniale tijd ligt er prachtig bij. Mooie bloemen en planten, zelfs in de winter en vogels en kleine diertjes. Er zijn speelplaatsen aangelegd en op een zonnige dag als vandaag is het er heerlijk toeven. Vanuit de tuin is het niet ver naar ons hotel en we lopen er heen. Vanavond willen we lekker een hapje eten bij Mama Africa, een typisch Afrikaans restaurant met live muziek waar we veel over gehoord hebben. Na lekker opgefrist te zijn in het hotel wandelen we ernaar toe. Zo vroeg op de avond is het nog stilletjes en even denken we een verkeerde keuze gemaakt te hebben. De vriendelijke kelner helpt ons bij het maken van een dinerkeuze en als we daarvan genoten hebben is de band klaar om los te gaan.

We verkassen naar een gezellig plekje aan de kleurrijke bar en bestellen nog een drankje. De band bestaat uit een stuk of zeven mannen die afwisselend op de trommels slaan en prachtige klanken uit de xylofoon krijgen en op de schuiftrompet blazen. De zware mannenstemmen galmen door de ruimte. Het is heerlijk om te horen en we genieten. Na een paar uurtjes draaien we er een eind aan. Of het slim is om weer terug te lopen naar het hotel vragen we ons pas in het hotel af. Achteraf zou ik liever een Uber besteld hebben. Al met al een geslaagde eerste dag.

Dag twee in Kaapstad. Deze keer ontbijten we niet in het hotel, maar zorgen ervoor de eerste bus te pakken die netjes op tijd op de halte aankomt. Vandaag stappen we wél uit bij de Tafelberg. Voor 270ZAR (ca. 17,50€ p.p.) nemen we de kabelbaan omhoog. De Tafelberg is één van de nieuwe zeven natuurwonderen. Blijkbaar worden die om de zoveel jaar veranderd. De kabelbaan brengt ons in vijf minuutjes naar boven. Je kunt ook lopen, maar de tocht door de kloof omhoog kost je dan wel een uurtje of 2,5-3. Onder ons lopen de wandelaars over de paden.

Boven aangekomen is het erg koud, een graad of vier, maar het uitzicht is adembenemend. Het eerste uitzicht is dat over de bebouwde stad die als in een kom aan de baai ligt. Het ziet er prachtig uit. De rotsen en de planten op het plat zijn erg mooi en er zijn diverse trails die je kunt lopen. Wij kiezen voor de korte Dassietrail, genoemd naar de kleine Dassies, een soort marmotachtige beestjes, die hier rondlopen. Het uitzicht aan de andere kant is misschien nog wel spectaculairder. Het uitzicht over de grote, blauwe oceaan, met de rotsachtige baaitjes diep onder ons is adembenemend. We genieten volop. Na een tijdje is het toch tijd om verder te gaan. We nemen opnieuw de rode lijn en rijden opnieuw naar het Waterfront.

Hier stappen we wél in het bootje voor een tochtje door de haven. Langs de boot zwemmen zeehonden of ze liggen lekker lui in het zonnetje te dobberen. Het tochtje duurt een minuut of twintig en dat is prima. We pakken een eenvoudige lunch in de voor ons inmiddels bekende food hal. Het plan was om de blauwe lijn naar Kirstenbosch botanical gardens te gaan. De gids vertelt echter dat we dat niet meer gaan halen. Het is inmiddels een uur of half drie en we zitten in de laatste bus van de blauwe lijn. Jammer, maar je kunt niet alles hebben. Omdat we de omgeving wel willen zien nemen we deze lijn wel. We zien weer een heel ander deel van Kaapstad. We passeren de botanische tuin, en komen langs een van de grootste townships van Kaapstad. Hier kun je ook een guided tour doen. Die slaan we dus ook over. Het wemelt van de voetballertjes op het grote voetbalveld en wij rijden door. We komen weer aan bij het strand van Hout Bay, wat ook een stop is.

De zonsondergang aan deze kant van Kaapstad schijnt schitterend te zijn en we besluiten bij Camps Bay uit te stappen. Het is nog een gezellige bedrijvigheid op het strand. We slenteren wat rond over het strand en naarmate de zon daalt, wordt het drukker met liefhebbers die ook van de zonsondergang willen genieten. Dat gaat snel, maar is inderdaad prachtig. Aan het strand liggen een boel gezellige restaurantjes en wij kiezen er een uit. Dat betekent wel dat we niet meer met de bus terug kunnen met ondertussen hebben we de Uber app geïnstalleerd op onze telefoon, op aanraden van het meisje bij het busstation die we gesproken hebben. Zo kunnen we straks een betaalbare taxi bestellen en hoeven we ook geen onnodige risico's te nemen om in het donker over straat te gaan of getild te worden door een taxichauffeur. We zitten heerlijk beschut bij een vuurtje en op het strand wordt nog gezongen en gedanst door de lokale bevolking. Het eten is heerlijk en we genieten van een Sundowner en een lekker wijntje. De verse is smaakt erg goed. Na het eten bestellen we een Uber en die is er in vijf minuten. Voor de rit die ongeveer een kwartier duurt, rekenen we nog geen 60ZAR(ca. 4€) af. Moe maar voldaan komen we aan na een geslaagde dag.

Vandaag verlaten we de stad. We willen ook graag wat van de omgeving zien en daarom hebben we voor een paar dagen een auto gehuurd via Sunny Cars. Die kunnen we gewoon in het centrum ophalen en over een paar dagen op het vliegveld inleveren. Het stadskantoor ligt op ongeveer een kilometer van ons hotel. Té ver om te lopen met alle bagage en dus bellen we weer een Uber. Voor nog geen 30ZAR (2€) worden we opgehaald en met alle bagage netjes afgezet. Als we de auto hebben, moeten we wel goed opletten, want in Zuid-Afrika wordt links gereden. Dat is wel wennen. Samen letten we dus goed op om niet per ongeluk op de verkeerde helft terecht te komen. Maar het went snel en rustig rijden we de stad uit richting Kaap de goede hoop. We hebben via onze navigatie een route ingetoetst die langs een paar leuke kustplaatsjes gaat. Het is niet druk en als we bij de kust komen maakt die meteen veel indruk.

De golven zijn hoog, de stadjes, Muizenberg en Kommetjie, waar we door rijden netjes en schoon. We arriveren via de westkant van het schiereiland bij Cape of Good Hope National Park. We hadden geen idee dat het zo groot was. Via een goed geasfalteerde weg rijden we naar het zuidelijkste puntje en worden verwelkomd door een stel Bavianen. Niet dat we daar erg blij mee zijn want ze zijn vrij agressief. Wanneer we een broodje willen eten kan dat niet op het terras want dan ben je je broodje onherroepelijk kwijt. Eten moet je dus echt binnen doen of meenemen in je auto. Je kunt met een kabelbaantje, 'De vliegende Hollander' omhoog voor een prachtig uitzicht over de Atlantische oceaan. Of is het de Indische Oceaan?

Onze VOC voorouders legden hier vele jaren geleden ook aan en dit punt wordt dan ook gezien als de splitsing tussen de twee oceanen. Je kunt vanaf Cape Point ook lopen naar het mest zuidelijke punt van het Afrikaanse continent. Wij kiezen ervoor om met ons broodje naar het punt te gaan waar iedereen voor komt. In het echt stelt het eigenlijk niet zoveel voor. Het is vooral het idee om op dit punt te staan waar onze voorouders vroeger misschien wel aan land kwamen en eigenlijk niet zuidelijker dan dit punt kunnen gaan. De golven zijn indrukwekkend en het is heerlijk om de zee, de wind en de zilte lucht te voelen en ruiken. Via een aantal viewpoints rijden we rustig terug want we hebben nog best een tocht voor de boeg.

Als we het National Park uitrijden doen we dat via Simon's Town en Boulders Beach aan de westkant van het schiereiland. Hier bevindt zich een pinguïnkolonie en die willen we natuurlijk zien. We vinden vlakbij het strand een parkeerplaats en zien de grote keien (boulders) al liggen. Maar geen pinguïns. Als we aan de waterkant zitten en ons afvragen of er dan niet ééntje zijn gezicht wil laten zien, steekt als op commando een zwart-witte pinguïn zijn koppie boven water. Hij springt op een kei en paradeert als een waar model voor ons in de rondte. Té grappig. Zijn vriendjes zijn in geen velden of wegen te zien. Ach, het strand is prachtig en de strandtent waar we lekker kunnen lunchen is een goed alternatief. Na een heerlijk visbordje vertrekken we richting Franschoek. We volgen nog een tijdje de kustlijn en rijden dan landinwaarts. De omgeving is prachtig, groen en heuvelachtig. Tussen Stellenbosch en Franschoek rijden we over de prachtige Helshoogte pas. Je waant je bijna in Zuid-Europa als we ook langs steeds meer wijnboerderijen rijden. De sfeer is rustiek en aangenaam. Als we Franschoek binnenrijden treffen we een erg leuk en gezellig dorpje aan. Ook hier is het niet echt druk. Vermoedelijk heeft dat toch te maken met het feit dat het hier eigenlijk winter is. De temperatuur is overigens prima en zit aan de goede kant van de twintig graden. We hebben een leuk appartement geboekt. Het is een kleine rondavel in de tuin van een Engels stel dat kleinschalig accommodatie aanbiedt.

De auto staat mooi achter de poort en als we lekker wat gedronken hebben en onze spulletjes uit de auto hebben gehaald, lopen we zo het dorp in. Natuurlijk is het al donker, maar het is geen probleem om hier 's-avonds rond te lopen. Ook nu is het duidelijk dat we echt 'buiten' het seizoen zijn, want er is niet veel volk op straat. We kiezen een leuk restaurantje uit en het knapperende haardvuur en de sfeer geeft ons echt een bijna winters gevoel. Na een heerlijk maal én natuurlijk een lekker Zuid-Afrikaans wijntje wandelen we terug naar ons rondavel en duiken er lekker in.

 

In de ochtend serveert onze gastvrouw een heerlijk zelf gemaakt vers ontbijtje, voordat we vertrekken. Op advies gaan we vandaag op Winetour. In het dorp parkeren we de auto (gratis) en lopen naar de stand voor de Franschoek Wintetour. Het is een tocht deels met een ouderwets open treintje en deels in een bus, die van wijnboerderij naar wijnboerderij gaat. Je kunt verschillende routes kiezen. In deze periode uit twee of drie, maar dat is prima. Wij gaan eerst op de trein en worden bij een prachtige wijnboerderij afgezet voor een wijnproeverij bij Rickety Bridge. Om 11 uur in de ochtend nippen we dus alvast aan ons eerste wijntje. Elke stop duurt een uur. Sommige wineries hebben ook een lunchkaart, rondleidingen of ander aanbod en als je wil kun je dus ook langer blijven.

Wij stappen na een uurtje dus weer in het treintje voor onze volgende boerderij. Als die je niet zo aanspreekt, blijf je gewoon in de trein of bus en rijd je door naar de volgende. Wij stappen over op de bus en laten ons afzetten bij Eikehof. Daar zijn we de enige. Een leuk jong meisje brengt ons naar buiten en vertelt enthousiast over de Eikehof een familiebedrijf dat ver terug gaat.

Ondertussen nippen we aan een volgend wijntje en bestellen een kaasplankje. Samen genieten we van het prachtige weer en de schitterende omgeving. Heerlijk. Dit is pas genieten. De volgende stop is weer een compleet andere winery. Dieu Donne. Groots en ogenschijnlijk machtig ligt het hoog boven de wijngaarden. Het uitzicht is spectaculair en ook hier worden lekkere wijntjes geschonken.

De bedoeling van zo'n wijntour is natuurlijk dat je lekker kunt drinken en niet meer hoeft te rijden. Dat is logisch als je nog een nachtje in Franschoek zou blijven. Helaas gaan wij door en stappen we over op een watertje. Ook geen straf in zo'n mooie omgeving. Na deze drie wineries houden wij het verder voor gezien en rijden terug naar onze auto. Stellenbosch ligt iets zuidelijker en daar hebben we onze volgende accommodatie geboekt.

Ook een appartement op een wijnlandgoed. Fijndraai Estate. Maar eerst maken we een rondje door Stellenbosch. Het is een wat groter stadje dan Franschoek en daarom ook wat levendiger. Het is ook een studentenstad want Stellenbosch heeft een eigen universiteit. Voor we naar het appartement gaan rijden we eerst langs Oom Samie se Winkel. Hier hebben we over gehoord en zijn benieuwd. Het is een winkeltje met zoveel verschillende snuisterijen en spulletjes. Is het rommel, heb je het nodig? Nee, allebei niet. Het is vooral wel heel erg leuk om specerijen, snoepgoed, speelgoed uit lang vervlogen tijden te zien.

Het is alsof je door een museum komt met spulletjes die je herinneren aan je kindertijd. En dát in een ander werelddeel zo ver van huis. Natuurlijk blijft er een en ander aan onze vingers kleven en kauwend op een bijzonder zure toffee, rijden we naar ons appartement. Het is even zoeken, maar meer dan de moeite waard. Schitterend, luxe, groot en schoon. De staf is bijzonder vriendelijk en helpt bij het adviseren voor een lekker restaurant. We komen terecht bij The Hussar Grill. Superleuk, gezellig en heerlijk eten. Uitstekend om ons verblijf in de Kaap af te sluiten.

 

Al vroeg gaat de wekker en worden we netjes uitgeleide gedaan door onze gastheer. Vanuit hier is het ongeveer een half uur rijden naar het vliegveld. We leveren onze auto in en kunnen gewoon met de bagage naar de vertrekhal lopen. We zijn veel te vroeg, maar ja. Ontbeten hebben we nog niet.

We droppen de koffers voor onze vlucht naar Johannesburg en gaan door de security. Die stelt niet heel veel voor. Ook de shopjes niet en dus gaan we op ons gemak ontbijten en zoeken een lekkere stoel om op onze vlucht te wachten. Op tijd kunnen we vertrekken naar ons volgende avontuur. In Johannesburg zullen we onze zoon treffen die vanaf hier met ons mee zal reizen in de camper. Hij is al gearriveerd als wij aankomen. Fijn om hem te zien en ook fijn dat alles met zijn vlucht ook goed gegaan is. Ook Bobo Campers staat al klaar voor ons met een bordje met onze namen erop.

Zij halen ons op om naar het verhuurstation te gaan. Dat is een ritje van een kwartier ongeveer. Het terrein staat vol met prachtige witte campers in verschillende formaten. Die van ons staat ook al klaar. Maar eerst gaan we naar binnen voor alle administratieve zaken. We krijgen een huurcontract wat netjes toegelicht wordt. De dame vertelt ons hoe een en ander werkt. Wat we wel en wat we niet mogen doen.

Waar we op moeten letten. Alles staat ook in een uitgebreid handboek dat we kunnen raadplegen en als we er niet uit mochten komen, kunnen we altijd bellen. Dat is een prettig idee. De uitleg is helder en duidelijk. Daarna gaan we naar de camper en krijgen we daar een demonstratie hoe alles werkt. Van binnen én van buiten. Ondertussen kijken we goed of er geen beschadigingen zijn. Die zijn er niet en alles is gereed om te kunnen gaan. We nemen nog een kijkje in een aantal andere campers. Vooral de compacte 4x4 campers zien er stoer uit. Onze camper is een Discoverer 4.

Het is een automaat en 2WD. Voor onze route is dat geen probleem. Vlak in de buurt kunnen we boodschappen doen bij een grote supermarkt. Die doet niet onder voor een Amerikaanse supermarkt en dus vinden we alles wat we nodig hebben voor de eerste dagen. En dan is het toch echt tijd om te vertrekken, want we hebben een camping ten noorden van Pretoria gereserveerd en we willen graag voor het donker aankomen. Ná alle spulletjes ingeladen te hebben rijden we de parkeerplaats af en draaien al gauw de snelweg naar Pretoria op. Het is veel drukker dan verwacht. Rustig aan rijden we naar het noorden. Gelukkig rijdt iedereen beheerst en wordt er niet gejakkerd.

Ook nu is de navigatie die we ingesteld hebben nuttig en arriveren we bij Monateng campground. Daar worden we al verwacht. Eigenlijk is het een resort waar óók een camping is. Omdat we geen zin meer hebben om te gaan koken op de pikdonkere camping rijden we de 2km lange zandpad af naar het restaurant. Hier bevindt zich ook het zwembad en de huurhuisjes. Het menu is eenvoudig en spotgoedkoop en het eten is ook een beetje koud. Als we daar iets over zeggen, krijgen we een antwoord dat we niet hadden verwacht. Natuurlijk is het eten koud. Of we wel weten dat onze ober echt heel hard gerend heeft van de keuken, die klaarblijkelijk enkele honderden meters verder ligt naar het restaurant en het is vanavond erg fris buiten.

We maken dus meteen kennis met de Zuid-Afrikaanse mentaliteit. Er is vaak veel personeel, dat super vriendelijk en behulpzaam is, maar niet op de meest efficiënte manier werkt. Voor al zijn geren krijgt onze ober een goede fooi. Jammer genoeg niet voor het eten, maar dat mag de pret niet drukken. We rijden via hetzelfde zandpad weer terug en zijn de enige kampeerders. Dat is wel een beetje vreemd, maar prima verder. Het is trouwens toch mooi geweest voor vandaag.

Camping: Montateng Safari Lodge & Caravan Park
Prijs: 445Zar

De zon schijnt al als we wakker worden. Het is vannacht wel fris geweest, maar echt koud hebben we het niet gehad. De dekens waren ruim voldoende. De vogeltjes fluiten en we zoeken het douchegebouw op. Ook hier weer een groepje arbeiders, die niet héél hard aan het werk zijn, maar het is duidelijk dat ze er samen voor zorgen dat de camping er tip top uit ziet. Alles is netjes en het douchegebouw en de toiletten helemaal schoon.

We maken een praatje en de teamleider blijkt onze tourguides Jos en Riet te kennen. Zij kwamen hier voorheen vaak. Trots laat ze een petje zien die zij van Jos en Riet gekregen heeft. Hoe grappig is het om zo ver van huis een 'bekende' tegen te komen. We smeren een broodje en vertrekken, want we moeten nog een flinke rit maken om naar ons doel van vandaag, Pilanesberg te gaan. Dit wildpark ligt ten noordwesten van Johannesburg en hier schijnt de hele big five te leven. We zijn benieuwd.

Onderweg moeten we wennen aan de manier van rijden. We schrikken als auto's elkaar inhalen op de tweebaansweg en anderen daardoor over de vluchtstrook gaan rijden. In het begin denken we dat de chauffeurs die dat doen gek geworden zijn, maar al snel merken we dat iedereen dat hier zo doet. Langzamer verkeer gaat gewoon over de vluchtstrook zodat een snellere auto langs kan. In de dorpjes die we passeren wordt op kruisingen groente en fruit aangeboden en hier lopen de mensen dus ook gewoon langs de autoweg. Dat is heel gewoon. Ook zien we veel kleine witte busjes rijden, die volgepakt zitten met vooral zwarte mensen. Later blijkt dat deze busjes eigenlijk een gewone busdienst zijn. Ze hebben geen gemarkeerde haltes, maar blijkbaar weet de bevolking waar ze moeten staan om opgehaald te worden. Aan het begin van de middag komen we aan bij Pilanesberg. Omdat we de camping Manyane al gereserveerd hebben, kunnen we meteen doorrijden. We kopen een dagkaart voor toegang tot het park. We hebben een handige kaart van het park zodat we alle weggetjes kunnen vinden. Het park is vergeleken bij Kruger Park lang niet zo groot, maar de uitgestrekte graslanden over de heuvelachtige omgeving doen toch groots aan.

Vooral het feit dat het niet vlak is verrast ons. We rijden eerst over een geasfalteerd pad. Maar ook de kleinere ongeasfalteerde wegen willen we rijden, want we willen wild zien. Als we afslaan stuitten we meteen op een eenzame giraf die tussen twee hoge bomen staat te kijken. Ze staat daar alsof ze op ons stond te wachten. Het is een prachtige eerste kennismaking. Niet veel verder komen we een groepje zebra's tegen en de toon is gezet. We zijn op safari. Hoe leuk is dat in je eigen voertuig. Doordat we hoog zitten en zo'n grote ramen hebben is het uitzicht prima. We doen de raampjes open en ook het grote zijraam schuiven we helemaal open en vanuit hier kunnen we prima foto's maken van alles wat we zien. Soms kun je een klein lus rijden, dat dan leidt naar een uitzichtpunt of waterbekken. Op één van die stops zien we onze eerste neushoorn. Wow, dat is echt indrukwekkend.

Ook al ligt hij nog zo ver van ons vandaan. Het leuke is dat onderweg andere auto's elkaar attent maken op wat er te zien is. Zo worden we ook gewezen op een eenzame cheeta die ergens onder een boom schijnt te liggen. Die gaan we dus als echte avonturiers opsporen. En ja hoor. Het rijtje auto's dat langs het hoge grasland staat en de kopjes met verrekijkers die dezelfde kant opkijken, verraadt de plek van ons doelwit. Zelf zouden we hem nooit gevonden hebben, want het prachtige dier ligt echt een heel stuk verderop in het hoge gras in de schaduw van een boom. Maar goed. We hebben 'm gezien.

Als we bij Pilanesberg Centre even een hapje eten wandelen ook daar de impala's en de warthogs langs wat de sfeer verhoogt. We hebben er zin in. Zo rijden we de rest van de middag rond. Als we weer bijna terug zijn bij de ingang worden we in korte tijd zeer verrast en nog wel op de geasfalteerde hoofdweg. Overal liggen grote hopen uitwerpselen die niet anders kunnen zijn dan van een olifant of neushoorn. Als we langsrijden, zien we in het dichte struikgewas vlak langs de kant de oren van een grote grijze olifant flapperen. Geweldig. En even later weten we niet wie er erger schrikt. Wij of de neushoorn die van plan was over te gaan steken en rechtsomkeer maakt als wij langsrijden. Wat is dat een imposant dier zeg. We kunnen wel zeggen dat onze eerste safari geslaagd is. Voordat we naar de camping gaan kopen we in een dorpje wat brandhout. Die is op de camping niet te krijgen.

Daar moeten we de volgende keer even rekening mee houden. Daarna rijden we naar de camping en ook die is prima. Deze is een stuk drukker, maar nog lang niet vol. Ook het sanitair is geweldig. We koken een simpel maaltje en steken de braai aan voor een kampvuurtje. Aan de donkere hemel fonkelen al snel de heldere sterren en het is een heerlijke afsluiting van onze eerste camperdag.

Manyane Campground Pilanesberg NP
Prijs: 330Zar

 

In de ochtend ontbijten we lekker buiten en worden omringd door een stel tropische vogeltjes die graag een broodkruimel meepikken. Voeren mag niet, maar er valt altijd wel iets te pikken. Als we opgeruimd hebben rijden we opnieuw het park in, nu we er toch zijn. Je kunt namelijk via verschillende kanten het park in en uit. Dus op weg naar onze volgende bestemming nemen we mooi nog wat kilometertjes safari mee. En niet voor niets, want al snel zien we een prachtige olifant die rustig in zijn eentje door het landschap wandelt. We rijden hem tegemoet en hij kruist ons pad en alsof hij de wereld bezit kuiert hij rustig voort.

Wat is dat machtig om daar deelgenoot van te zijn. Dan kun je nog zoveel National Geographic afleveringen gezien hebben. Dat haalt het niet met de live versie. We verlaten het park via het zuiden, Bakubung poort. Deze ingang licht vlakbij Sun City, een luxe resort en casino en entertainment center. Meer dan dat dit complex nogal ter discussie stond, vooral ten tijde van de Apartheid weten we er eigenlijk niet van. Daarom gaan we een kijkje nemen. We parkeren op een enorme parkeerplaats die niet onder doet voor die van grote Amerikaanse pretparken. Het verschil is dat die zo goed als leeg is. Er is een trein die het complex inrijdt. Omdat het nu rustig is, rijden er bussen. We stoppen bij de Valley of Waves. Een prachtig complex waar verschillende avontuurlijke activiteiten gedaan kunnen worden. Wij lopen door een rotsachtige entree, waarbij het pad aan weerszijden wordt bewaakt door grote stenen olifanten. Het heeft wel iets Indiana Jones-achtig. Als we doorlopen komen we bij een prachtig tropisch strand waar je het gevoel hebt aangekomen te zijn op een Caribisch eiland.

Om er te mogen zwemmen en liggen, moet je natuurlijk wel betalen. Wij willen alleen een kijkje nemen en wandelen weer verder. We stappen weer in de bus naar het casino. Het haalt het niet bij Las Vegas, maar er is toch een aardige poging gewaagd. We eten een hapje in een van de restaurants en kijken nog wat rond. Het is duidelijk dat je jezelf hier prima een weekje kunt vermaken. Golven, zwemmen, naar het pretpark, gokken, eten, relaxen alles is voor handen. Het is voor ons echter té gecultiveerd. Onecht en dus zijn we blij als we een uurtje later weer lekker verder tuffen in onze camper. Het is een flinke rit richting Middelburg. Het blijft gek om overal Nederlandse namen te zien. De route is niet super interessant, maar de rit naar Pilanesberg was het wel waard.

Tegen het einde van de middag komen we aan in de buurt van Middelburg. Hier is nogal wat mijnbouw en qua omgeving is dat niet fantastisch. Als we echter bij onze camping aankomen via een zandpad dat op een gegeven moment de heuvels in gaat zijn we aangenaam verrast. Het terrein heeft naast een camping aan een mooi riviertje, een hotel, maar ook leuke rondaveltjes en andere hutjes die je kunt huren. Er is een prachtig buitenzwembad, maar omdat het nu winter is wordt die niet gebruikt. In de tuin ligt echter ook een binnenbad en daar is het wel gezellig druk. Op de camping zijn we op twee anderen na, de enige kampeerders. We kunnen dus gaan staan waar we willen. Het sanitair is netjes en in de bar van het resort drinken we lekker een drankje en genieten van de laatste zonnestralen van de dag. In de camper bereiden we een maaltje en ook draaien we een wasje bij de washy-washy. Fijn is het dat je af en toe gebruik kunt maken van een wasmachine en droger en hebben we weer schone spulletjes. De beheerder heeft een grote bak gebracht die we kunnen gebruiken om een kampvuur te maken. Aan de pikdonkere hemel glinstert het weer van de ontelbare sterren. De maan begint ook al aardig vol te raken. Het is heerlijk om zo rustig en relaxt de dag af te sluiten.

Olifants River Lodge Middelburg 
Prijs: 315Zar

 

In de ochtend nemen we een duik in het binnenbad, trappen een balletje en lopen nog een rondje over de camping en langs de rivier. Het is echt een fijn plekje en we kunnen ons goed voorstellen dat het hier in de vakantieperiode lekker druk is. Je kunt paardrijden of een waterfiets huren. Dit is niet persé wat je verwacht bij een typisch Afrikaanse camping. Als we gegeten hebben pakken we de boel weer in. Onze vuurkorf is al netjes opgeruimd en vertrekken we. Ook nu is het weer een flinke rit.

Het begin is ook niet heel erg interessant, maar dan hebben we de keuze op een splitsing om via Waterval-Boven te gaan of via de Schoemanskloof. Wij kiezen voor het laatste. Daar hebben we geen spijt van, want de weg voert door het prachtige heuvelachtige landschap. Hier wordt veel fruit verbouwd en de fruitbomen met op dit moment vooral citrusvruchten staan prachtig groen met geel en oranje op het land. Er zijn een paar restaurantjes waar je wat kunt eten. Het is een aangename rit.

Dan komen de wegen weer bij elkaar en rijden we verder richting Sabie. Als je tijd hebt kun je stoppen bij de Sudwala Caves. Wij doen dat niet maar begrijpen later dat dat een beetje jammer is. Je kunt nu eenmaal niet alles doen. Op weg naar Sabie begint eigenlijk de panoramaroute al een beetje. Her en der zijn een aantal mooie uitzichtpunten en ook vind je op dit deel van de route al een paar watervallen. De rit van vandaag was echter lang en we hebben eigenlijk gewoon behoefte om lekker niks te doen en rijden door. Het dorpje Sabie is bedrijvig. Het is vrij druk op straat. De camping, Merry Pebbles hebben we gauw gevonden. Het ligt een kilometer of twee buiten het dorp, mooi aan een riviertje.

Het is duidelijk dat deze camping erg populair is, want ook nu het laagseizoen is, is het behoorlijk druk op de camping. We kiezen een mooi plekje aan het water. Wat klinkt dat toch altijd gezellig die natuurlijke stroming van de rivier. Eerst lekker wat bijkomen van de rit met een drankje. Als het donker wordt lopen we naar het gezellige restaurant van de camping. Het interieur is vrij donker, maar er brandt een gezellig haardvuur en de sfeer is goed. Ook het eten smaakt heerlijk en de bediening vriendelijk. We merken dat het 'uit eten' gaan een onderdeel wordt van onze avondbesteding. Dat kan ook omdat het niet erg duur is en je echt goed en lekker kunt eten. Zeker omdat de avonden zo vroeg vallen vinden wij het wel prettig en lekker in plaats van in de camper te koken. Voor ongeveer 200ZAR per persoon heb je goed gegeten en gedronken. Je kunt het zo gek maken als je zelf wil. Een nachtmutsje nemen we dan weer bij het kampvuurtje op onze eigen plek. En ook daar beginnen we inmiddels echt aan te wennen en bouwen we in als avondritueel.

Merry Pebbles Sabie
Prijs: 280Zar

 

Vandaag staat een prachtige route op het programma, waar we erg naar uit gekeken hebben. De Panoramaroute. Deze loopt van Sabie naar Blyde River. Wat opvalt, is dat er erg veel naaldbomen staan. Ze zijn duidelijk aangelegd, maar het ziet er erg groen en fris uit. Met een beetje verbeelding waan je je in Noord-Amerika of Canada. Langs de route zijn vele viewpoints en bezienswaardigheden te bezichtigen. Het plan is ze allemaal te doen. Daarom willen we op tijd starten vandaag.

Als we wakker worden hangt er mist tussen de heuveltoppen. Toch ziet het er niet naar uit dat het een druilerige dag zal zijn. De zon moet gewoon even aan kracht winnen. Het heeft dan ook niet zoveel zin om letterlijk voor dag en dauw te starten. Een uurtje later dan de bedoeling vertrekken we en de zonnestralen prikken al door de bewolking. Het zal niet lang meer duren voordat de bewolking weg zal zijn. Vanaf Sabie nemen we de route en de eerste stop is al vrij snel. De MacMac Pools. De natuurlijke waterbekkens zijn slechts een steenworp vanaf de parkeerplaats waar een oud dametje de parkeerplaats staat te vegen en een wachter de entree int. De entree is 10ZAR per persoon. Later blijkt dat dit voor zo'n beetje alle stops geldt. Het water dat van de MacMac Falls komt stroomt hier de bassins in. Als je wil kun je een duik nemen. Lekker fris. Wij doen dat vandaag niet en na een stop van een minuut of tien rijden we door. Slechts enkele kilometers verder is de volgende stop naar de MacMac Falls. Een royaal parkeerterrein en een terrein met kraampjes waar kleurrijke schalen, beeldjes en kettinkjes wordt aangeboden. De dames willen heel graag dat je langs hun stalletje loopt en nog liever dat je wat koopt. Ze blijven wel heel vriendelijk en niet te opdringerig. We gaan eerst naar het viewpunt van de waterval want daar zijn we voor gekomen. Na een wandelingetje van een minuut of vijf komen we aan bij het uitzichtpunt. De omgeving is schitterend en de waterval klettert machtig naar beneden in een soort van kelk. Een hek moet bezoekers beschermen om niet net zo diep te vallen.

Het is werkelijk een prachtige waterval. Ondertussen is er geen wolkje meer aan de lucht en de hemel is helemaal blauw. We kopen een mooie schaal en stappen weer in voor het volgende punt. De zeer goed onderhouden weg kronkelt door het glooiende landschap. Na niet al te lang rijden nemen we de afslag naar Pilgrim's Rest. Dit voormalige goudmijnstadje is een Historic Landmark. Via een kronkelig pad, deze keer met de nodige potholes erin, brengt leidt ons ernaar toe. Als we aankomen worden we door een stel enthousiaste jongens ontvangen en naar een pareerplaats geleid. We spreken een bedrag van 10ZAR af en daarvoor zullen ze op onze camper passen. Het is niet erg druk in het dorpje. De verkoopstalletjes ontbreken ook hier niet. Het is niet helemaal ons ding. We wandelen langs de historische huisjes en winkeltjes en in het lokale barretje drinken we een lekkere milkshake en eten we een pannenkoek traditionele stijl met vanille ijs, kaneel, suiker en gevuld met custard. Erg lekker. We vervolgen onze weg en langs de doorgaande weg naar Graskop nemen we een afslag naar Gods Window. Deze route loopt in een soort lus en zal straks weer uitkomen op de doorgaande weg. Voordat we bij Gods Window zijn komen we eerst bij the Pinnacle. Een heel aparte rotspartij die als een soort naald de hoogte in steekt vanuit het niets. Erg mooi. Het volgende punt is dan Gods Window. Hier is het best druk.

Een grote hoeveelheid verkoopstalletjes is ook hier weer te vinden. Eigenlijk vind je die op alle punten en dat is de manier hoe de lokale bevolking aan inkomen komt. De wandeling loopt omhoog langs een prima aangelegde stenen trap in de rotsen en na een klim die het regenwoud ingaat zijn her en der viewpoints en het uitzicht is inderdaad adembenemend. Omdat het uitzicht aan weerszijden wordt geflankeerd door rotswanden kijk je met een beetje fantasie door het raam van God. Prachtige grote roofvogels vliegen van de ene naar de andere wand. Het volgende viewpoint is Wonderview. Vanuit hier heb je juist een gigantisch open zicht op de uitgestrekte natuur voor je. Op een heldere dag heb je bijna zicht op Krugerpark en Mozambique. Aan het einde van de lus komen we weer aan bij de grote weg. We rijden een paar kilometer terug, want daar is een waterval die we graag willen zien. Lisbon Falls. Het is maar goed dat we even terug gereden zijn want het is werkelijk een schitterende waterval. Eigenlijk zijn het er drie. Je hebt een mooi zicht op waar het water aankomt om vervolgens de diepte in te vallen om weer verder te stromen door de rivier diep onder ons die als een zilveren lint in het landschap ligt. En ook de volgende waterval op de route is de moeite waard. Na deze laatste waterval rijden we door Graskop, een klein levendig stadje, dat kleurrijk en bedrijvig is. Het is vooral op toerisme gericht, maar wel op een relaxte manier.

Wij rijden door naar Bourke's Luck Potholes. Hier is de entree 50ZAR per persoon, maar het is het zeker waard. De gigantische natuurlijke kommen in het kolkende water zijn een lust voor het oog. Dit is een natuurverschijnsel dat je niet vaak zult treffen. We genieten van de wandeling door dit gebied en komen even lekker bij in het zonnetje bij de rivier. Lekker. Ondertussen is de dag al een heel eind gevorderd. We twijfelen om de laatste stop van vandaag nog mee te pikken. Maar omdat het zo'n mooie heldere dag is, doen we dat toch. Je weet nooit hoe het morgenochtend zal zijn en daarom rijden we voordat we naar onze camping gaan naar de Three Rondavels. De bewaker vindt dat we al erg laat zijn en daarom hoeven we niet te betalen. Wat een schatje. Bij het viewpoint realiseren we ons dat de keuze om toch te gaan kijken de juiste was. Het zonlicht schijnt schitterend op de drie rotsen die de vorm hebben van een rondavel en de gigantische rotswanden diep rood kleurt.

Eronder glinstert Blyde River in de Blyde River Canyon. Het uitzicht is prachtig, ja écht prachtig. Het is jammer om weg te gaan. We weten dat de avond snel valt en daarom gaan we toch maar naar de camping. Deze ligt slechts een paar kilometer van dit magnifieke punt vandaan. Blyde River Forever Resort. Het uitgestrekte accommodatiepark heeft lodges, chalets en een camping. Langs een laantje van mooie Acacia's en andere prachtige bomen met ruige takken en als een soort levend afdak de kampeerplekken afschermen. Het sanitair blok is ook nu weer erg netjes en goed onderhouden. Ideaal. We lopen naar het restaurant en hoe goed het park ook georganiseerd is, is het eten maar matigjes. Jammer. Beter hadden we onze spaghetti nog opgegeten. Hoe dan ook het mag een geweldige dag niet verpesten en met een voldaan gevoel sluiten we de dag dan ook af.

Forever Resort Blyde River Canyon
Prijs: 385Zar

 

Als we wakker worden is het opnieuw een mooie dag. Omdat we afgelopen dagen vrij veel gereden hebben en toch wel intensief was besluiten we het vandaag een beetje rustig aan te doen. Vanuit het Forever Resort kun je verschillende trails lopen. Als je dat wil doen, moet je je registreren bij de receptie, zodat men weet dat je rondloopt. Wij kiezen voor een korte trail naar wat een prachtige waterval moet zijn. Lucas blijft bij de camper. We parkeren de camper bij het restaurant en van daar uit start onze wandeling. Het moet een eenvoudige trail zijn. Het verschil met de eenvoudige trails in de V.S. is grappig. Een eenvoudige trail is daar een wandeling over een geplaveid pad of boardwalk. Hier is het toch een klimmetje over rotsen en stronken. Dat is niet erg, maar wel even handig om te weten. Je kunt je dan ook afvragen hoe een gemiddelde of moeilijke trail inhoudt.

Het pad leidt langs een mooi kronkelig bospad. De vogeltjes fluiten en we horen her en der waterstroompjes lopen. Het is behoorlijk groen. Na een half uur komen we uit bij de beloofde waterval. Die is inderdaad erg mooi in een prachtige natuurlijke omgeving, met hangende takken en stronken erlangs. De pool waarin het water valt is kristalhelder. Het nodigt uit tot een plons. Dat kan makkelijk want er is niemand anders te bekennen. Kleren uit en erin. Het idee om lekker rond te spartelen in de pool en naar de waterval te zwemmen is toch geen goed idee, want het water is ongelooflijk koud.

We moeten er echt even van bijkomen. Maar verfrissend is het wel. We lopen hetzelfde pad terug en dan is het toch tijd om te vertrekken. We melden ons bij de receptie netjes af en gaan. De omgeving is echt schitterend. Het heeft wel iets canyon-achtigs. Niet ver van Blyde River Canyon rijden we min of meer langs de Echo Caves. Een 4 km lang zandpad brengt ons naar het begin. Hier bevinden zich oude druipsteengrotten. Die vind je wel meer in dit gebied. Met een klein groepje krijgen we een rondleiding en op zich is het best een leuke excursie. (60ZAR p.p.) Daarna rijden we rechtstreeks naar onze accommodatie. Bij Hoedspruit kun je overwegen een excursie naar het Cheeta Project te maken. Wij slaan deze nu over, maar een vorige keer was deze zeker een aanrader om de ca. 2 uur durende excursie met gids en jeep te maken en zo de cheeta’s en luipaarden te zien die hier opgevangen worden om te herstellen van een verwonding of ziekte. Daarna gaan ze weer terug naar de natuur.

Omdat het nu ook voor Zuid-Afrikanen schoolvakantie is, zijn alle campings en andere accommodaties in Kruger N.P. vol geboekt. Dat is natuurlijk erg jammer, want de campings in het park zijn uitstekend en je bent in het hart van het park. Je kunt 11 maanden vooraf accommodaties reserveren via Sanparks in Kruger N.P. Dat het zo druk zou zijn was iets waar ik 5 maanden geleden wel van op keek. Omdat we natuurlijk wel graag zo dicht mogelijk bij het park overnachten hebben we een aantal alternatieve accommodaties geboekt. Ook wel een keer leuk. Vlak voor Orpen Gate, een van de ingangen van Kruger, slaan we de bush in. Hier is ook de poort van Manyeleti game park. Een kleiner natuurreservaat. Ons kamp ligt hier.

Wild Olive Tree resort. We zijn dan ook aangenaam verrast als we via een zandpad uitkomen bij een tentenkamp. Er zijn negen tweepersoonstenten. Wij hebben er dus twee. Een netjes opgemaakt bed en een eenvoudige douche in de tent met toilet is onze plek voor vannacht. Alles loopt op zonnepanelen. Het is weer eens wat anders. Er brandt een lekker vuurtje en om zeven uur wordt een eenvoudige maar lekkere maaltijd geserveerd voor alle gasten. Buiten ons zijn er nog twee gasten. Een oudere man uit Duitsland en een jonge knul uit Peru. Zo zitten we met een gemêleerd gezelschap aan tafel en rondom het vuur en wisselen zo onze ervaringen uit. Het is een gezellige avond. Julio, de Peruaanse jongen en wij boeken een gamedrive voor morgenochtend. Voor dag en dauw zullen we dus op moeten en daarom duiken we er niet al te laat in.

Wild Olive Tree Camp (Manyeleti Game Reserve)

Om zes uur staat onze guide Fortune al klaar met zijn jeep. Hij zal ons de komende uren door Manyeleti Park rijden en hopelijk veel wildlife laten zien. De standaard vraag is natuurlijk wat we willen zitten. Het antwoord is ook vrij voorspelbaar. De Big Five als het even kan. Zo snel als het donker wordt in Afrika, wordt het ook snel licht.

Een kudde Buffels ligt bij de ingang een beetje wakker te worden en wij toeren verder. Fortune vertelt veel, ook over de vegetatie in het park en de rituelen die daarbij horen volgens zijn Afrikaanse afkomst. Erg interessant. Ondertussen spotten we onze eerste olifant. Via een walkietalkie staat Fortune in contact met andere guides en het wordt duidelijk dat er een Luipaard gespot is. Omdat die aan het rondlopen is, heeft het niet zo veel zin er snel naar toe te gaan. Wij rijden en speuren dus nog wat rond.

Dan krijgen we een berichtje dat onze gevlekte vriend ergens is gaan liggen en dus rijden we er ook naar toe. Dwars door de bushbush stuurt Fortune zijn jeep de wildernis in. Niks geen pad nie. Het kan hier allemaal. En ja hoor. Daar ligt hij dan. Mooi op een klein heuveltje tussen het hoge gras. De andere jeeps zijn er ook naar toe gereden en daarom delen we het uitzicht. Het is wel heel bijzonder om zo'n prachtig wild dier hier zomaar te zien liggen. Toch anders dan in de Beekse Bergen. Je kunt wel uren kijken naar zo'n prachtig dier. Helaas kan dat niet en vertrekken we toch. Nog even een kopje koffie langs een bushpad en om negen uur is het gedaan. Bij het tentenkamp staat ondertussen ons ontbijtje klaar.

We eten ons ontbijt op en nemen afscheid van Julio. Hij blijft nog een dag in dit kamp, maar wij gaan rondrijden met onze camper waar we heel veel zin in hebben. De rit naar de ingang van het park is maar vijf minuutjes. Je moet je registreren en entree betalen bij de receptie. Het is niet goedkoop. (304ZAR p.p.) Kruger N.P. is ongelooflijk groot. Gelukkig hebben we een kaart en kunnen we ook de waterholes en zijpaden vinden. De weg is inmiddels netjes geasfalteerd en dus hoeven we niet meer via het verharde wasbordjes pad te rijden. We spotten al gauw ons eerste wild en kijken onze ogen uit.

Het is zo vreemd, om zomaar langs de weg giraffen en olifanten te zien. En natuurlijk de honderden impala's en steenbokjes, zebra's en ander kleiner wild waarvan we de naam niet eens weten. Kruger is veel vlakker dan Pilanesberg. Dat betekent dat je ook ver kunt kijken. Het voordeel van reizen in deze periode is dat de vegetatie niet zo dicht is en je dieren relatief snel ziet.

Als we aankomen bij Satara restcamp (dit zou onze eerste camping geweest zijn) zien we een kudde olifanten achter ons de weg over steken. Wat een imposante ervaring is dat. Een twintigtal olifanten, die kalm de weg over wandelen. Groot en klein. Jammer genoeg kunnen we niet heel snel draaien en moeten het dus van een afstandje aanschouwen. Maar dan nog is het zeer indrukwekkend. We lunchen bij Satara restcamp en vervolgen onze weg. Die gaat niet hard want steeds weer staan we stil om naar een dier te kijken. Soms staat een olifant zo dicht bij de weg dat die bijna de camper in zou kunnen wandelen. Het meest imposante moment van de dag is misschien wanneer we vijf giraffen in een rivierbedding zien staan. Alsof het ervoor gemaakt is kunnen we onze camper een stukje van de weg rijden en naar de dieren staan kijken.

Na een tijdje zien we beweging en vanaf een heuveltje komen heel kalm en gracieus nog tien giraffen aangelopen. Vergezeld door een aantal zebra's. Alsof je in een opname van National Geographic zit. Het is werkelijk schitterend. Onbewogen doen de dieren hun ding. Een moment om nooit meer te vergeten. Omdat de dag al aardig vordert moeten we toch wel voortmaken, want je moet voor het donker het park uit zijn als je geen accommodatie hebt geboekt. Skukuza camp zou onze tweede overnachting zijn, maar helaas zit ook die vol. Daarom hebben we ook voor vandaag een alternatief plan.

We rijden naar Paul Kruger gate. Dit is de uitgang op weg naar Hazyview. Hier bevinden zicht allerlei alternatieven wanneer het niet gelukt is accommodatie te vinden in het park. Ook nu hebben we een lodge geboekt. De Sabie River Bush Resort. Deze ligt zo'n 20 kilometer buiten het park. We kunnen onze camper op het terrein parkeren. Omdat Lucas pas ná de boeking erbij gekomen is, is er toch een klein probleem. Ook dit resort zit vol. Het is niet toegestaan om in de camper te slapen op het terrein en bedrijfsbeleid is ook dat er geen bed op de kamer geplaats mag worden. Toch is de receptionist hulpvaardig en Lucas mag een managementkamer gebruiken. Gelukkig, want het is inmiddels aardedonker geworden.

De lodge is schitterend. Onze kamer maakt onderdeel uit van een rondavel en het plafond is dan ook rond en van riet. Er staat een mooi hemelbed in en de badkamer is klein maar sfeervol. Het uitzicht vanuit de kamer is op het zwembad dat aan een mooi sundeck ligt met ligstoelen met uitzicht op een waterhole. Ook nu is het diner inbegrepen. In het restaurant hebben we deze keer keuze uit een menu en bestellen een lekker maal. De bediening is bijzonder vriendelijk.

Na het eten drinken we nog wat bij het vuur dat bij de waterplek is aangestoken en wisselen ervaringen uit met andere gasten. In het hoge riet horen we een boel gerommel en geritsel, maar we kunnen niet zien wat het is. We laten het erbij. Na, wat toch wel een lange dag is geweest, gaat het licht letterlijk uit en duiken we in ons hemelbed voor vannacht.

Sabie River Bush Lodge Hazyview

De ochtend start opnieuw met zonneschijn. Op het zonnedek drinken we een kop koffie. De bewaker weet te vertellen dat het geluid van gisteren een groep buffels is geweest. De opmaat voor een mooi nieuwe dag safari. We rijden naar de Paul Kruger Gate en registreren ons opnieuw. Wat dat betreft is het wel een beetje een inefficiënt systeem. Maar goed, na de formaliteiten zullen we vandaag het zuidelijk deel van Kruger Park gaan verkennen.

We rijden langs Skukuza, één van de restcamps en volgen de verharde weg om dan enkele zandpaden te nemen. Het is niet gezegd waar het meeste wild te zien is. Bij de meeste gates en/of restcamps hangen wel borden met wat voor wil er gespot is door andere bezoekers. Met speurende ogen spotten we al gauw drie dikke olifanten in de opgedroogde rivierbedding. Het is een genot om er een tijdje naar te staan kijken.

Als ze genoeg gesnuffeld hebben verlaten ze hun plek en met grote logge stappen wandelen ze rustig over de weg van ons vandaan. Dit is wel genieten. Het is geen enkel probleem om met je eigen voertuig door het park te rijden. En zeker met onze camper, die toch hoger ligt dan gewone auto's en natuurlijk grote ramen heeft hebben we goed zicht. Ook kunnen we als we ergens stilstaan de deur open zetten in vanuit de opening goed rondkijken.

Zo spotten we weer de nodige dieren. De leeuw en de cheeta die nog op ons lijstje staan, zien we helaas niet. Bij een picknickplaats gaan we er lekker even uit. Er zijn verschillende plekken waar dat kan. Er wordt gebraaid, je kunt je eigen eten meenemen of iets bestellen. De vele blauwgroene bijna parelmoer glanzende vogels huppen in grote aantallen rond. Na de lunch kunnen we vrijwel meteen weer stoppen want niet ver van de picknickplek liggen een aantal hyena's langs de kant van de in het warme zand een beetje te zonnebaden.

Zo van dichtbij zijn ze eigenlijk helemaal niet zo angstaanjagend of lelijk. De kleintjes zijn zelfs bijna schattig. Niet verwacht om deze dieren van zo dichtbij te kunnen observeren. De rest van de middag zien we relatief weinig groot wild. Toch is het een mooie rit en bij Berg en Dal maken we nog een lus naar een waterhole. Een eenzaam warthog/aardvarken staat in de droge poel wat te wroeten.

We nemen meteen even een kijkje bij Berg en Dal restcamp. Voor de zekerheid vragen we of er misschien niet toch een plekje vrij is op de camping vannacht. Helaas, dat is niet zo. We zullen dus afscheid moeten nemen van Kruger Park. Via de Malelane gate verlaten we het park. We rijden naar onze derde alternatieve accommodatie van deze reis. Het ligt in een woonwijk en blijkt een bed & breakfast te zijn. Deze keer is het toch wél een probleem dat we met drie zijn i.p.v. met twee.

De accommodatie zit helemaal vol. En ook de camper kan ze niet kwijt op haar terrein. Ze is gelukkig wel erg behulpzaam en gaat alternatieve accommodaties bellen om te informeren of we er terecht kunnen. Dat is nog een probleem, want alles zit vol. Gelukkig mogen we met onze camper bij een lodge staan wat normaal geen camping is. Het blijkt een prachtige locatie te zijn aan de rivier met uitzicht op Kruger Park aan de andere kant. We spreken af dat we het normale 'campingtarief' zullen betalen en gaan in het restaurant naast het resort een hapje eten.

Als we terugkomen heeft nog een andere kampeerder hetzelfde idee gehad. Wij parkeren met ons achterraam met uitzicht op de rivier. Er valt nu weinig meer te zien, maar wie weet wat de morgen brengt.

Riverside Cottages Malelane

En inderdaad we hebben letterlijk een room with a view. Als we onze gordijntjes openschuiven schijnt de zon over de rivier en de grens van het park staat er stralend bij. Aan onze kant van de rivier heeft het nodige wil overnacht en klaarblijkelijk begint ook voor hen een nieuwe dag. Een ogenschijnlijk eenzame koedoe steekt de rivier over en het laatste stukje rent hij door het hoog opspattende water. Aan de overkant graast hij lekker verder. Niet veel later volgen er wat vrienden en ook zij rennen het laatste stukje door het stromende water om vervolgens met zijn viertjes te verdwijnen in Kruger. Wat een fijne manier om de dag te beginnen. Wij doen ook kalm aan en genieten van de rust van onze onverwachte camping. In het dorp doen we wat boodschappen bij de Spar en vertrekken dan richting Swaziland.

De grensformaliteiten zijn bijzonder. Als we aankomen, moeten we met onze paspoorten langs een kantoortje om de nodige stempels te halen. Bobo Campers heeft de documenten voor de auto al in orde gemaakt. We moeten vijftig ZAR betalen voor de belasting en kunnen gaan. We rijden 25 meter en zijn dus een stukje in niemandsland. Dan herhaalt het ritueel zich, maar deze keer aan de kant van Swaziland. Opnieuw halen we de nodige stempels in ons paspoort en mogen we binnenrijden. De uitstraling is meteen anders. Swaziland oogt minder westers.

Langs de kant zwaaien de mensen vrolijk als we passeren. We passeren veel schoolkinderen, maar ook kinderen die vermoedelijk nooit naar school (lijken) te gaan. Af en toe stoppen we om wat snoepjes uit te delen. Maar ook als je dat niet doet wordt er even vrolijk gezwaaid. We besluiten te stoppen voor de lunch bij een waterval. De weg ernaar toe is bar slecht. Zo slecht dat het bijna grappig is. Met onze sterke motor halen we het toch en de verrassing is dan ook groot als we aankomen bij een bijna sprookjesachtige poort.

Het is de entree van een erg mooie lodge. Er is zo goed als niemand. De wandeling naar de waterval is een uur (heen en terug) en daarom geven we de bestelling voor onze lunch vast op. De wandeling is mooi en we horen het water al stromen. Na een half uurtje komen we aan bij de pools van de waterval. Het is heerlijk weer en ook deze keer duurt het niet lang voordat we onze kleren uit hebben en lekker door het water dabben. Waar vind je dat nog? De wandeling terug is wat intensiever, want deze gaat bergopwaarts. De beloning boven is dan ook extra groot als we in de prachtig aangelegde tuin van de lodge aan kunnen schuiven voor een heerlijke lunch. De traditionele Swaziland stew en burgers zijn heerlijk en de kipsalade overtreft alle andere maaltijdsalades van de reis.

Met een beetje fantasie heeft het landschap waar we op uitkijken bijna iets Toscaans. Het is echt een juweeltje. Na de lunch vertrekken we toch en de weg voert door het glooiende heuvellandschap van Swaziland. Pas rond de hoofdstad Mbabane krijgt het iets westers. Het reservaat waar we naar toe gaan ligt aan de andere kant van de stad en de weg leidt om de stad heen. Zo'n twintig kilometer ten zuiden van de stad nemen we de onverharde weg naar Mllilwane. Het begint al te schemeren. Dat is jammer want daarom zijn we eigenlijk net te laat, hoewel de late middagzon heeft een mooie gloed en kleur over het uitgestrekte landschap. Op een klein eilandje in een meertje dat we passeren liggen drie hippo's gebroederlijk naast een grote krokodil in het avondzonnetje. Op het grasland grazen impala's en zebra's. De accommodatie bestaat uit rieten rondavels, huisjes met uitzicht over de heuvels en onze camping. Je kunt fietsen huren, paardrijden en verschillende hikingtrails volgen. In het mooie restaurant dat bestaat uit een half open rondavel wordt een buffet geserveerd. Wij slaan deze keer over en brouwen zelf een potje in elkaar dat we bij een knapperend kampvuur opeten.

Om acht uur gaan we wel even kijken naar de traditionele dans die opgevoerd wordt. Erg toeristisch, maar dat zijn we nu eenmaal. Als het gedaan is blijft er nog een groepje mensen hangen en het is gezellig om bij het grote kampvuur dat aangelegd is ervaringen uit te wisselen. Bij het vuur zitten niet alleen mensen, maar ook vier warthogs aan de ene en twee nog dikkere aan de andere kant liggen lekker op te warmen, af en toe wordt er onder protest van de anderen van plek gewisseld. We sluiten de dag af bij ons eigen kampvuur.

Mllilwane Game Reserve Swaziland
Prijs: 330Zar

 

Jammer genoeg hebben we niet meer tijd om uitgebreid te gaan fietsen of paardrijden vandaag. Jammer, want het park leent er zich uitstekend voor. Na een ontbijtje op onze campingplek lopen we een rondje over het terrein en bekijken de aapjes die hier vrolijk spelen. Drinken nog een kopje koffie met uitzicht over de vijver, waar een krokodil in de modder ligt. Dan is het toch tijd om te gaan. We rijden nog over een paar zandwegen en bij daglicht valt pas op hoe rood het zand hier is.

Aan het meertje op een uitzichtpunt staat een jeep die op een gamedrive is. Hij vertrekt net en wij nemen zijn positie in. Alleen de krokodil ligt er nog. Maar dan zien we in het water links van ons grote cirkels opborrelen. En na nog even kijken zien we af en toe een kopje met twee bolle ogen omhoog komen. Het verplaatst zich best snel. Het duurt niet lang voordat we ons realiseren dat we hier naar een groep hippo's staan te kijken. Ze verplaatsen zich richting het eilandje en het blijkt een Hippo familie van vier te zijn.

Een is duidelijk het jong. Ze willen ook aan land en al met al is het een imposant spektakel, want eerst moet bepaald worden of de krokodil voor herrie zal zorgen. We staan dus zeker twintig minuten te genieten van dit schouwspel. Erg indrukwekkend. Uiteindelijk neemt iedereen zijn positie in en liggen ze weer met zijn allen lekker op het eilandje onder de schaduw van een boom bij te komen. Dit zijn echt de krenten uit de pap, zeker als je zoiets helemaal niet verwacht. We twijfelen of we door Swaziland zuidwaarts richting Jozini zullen rijden of dat we de west uitgang nemen en erom heen zullen rijden. We besluiten tot het laatste, omdat de wegen weliswaar goed zijn, maar door het heuvelachtige landschap wel langzaam.

Ook doordat we in onze planning geen tijd hebben om veel te stoppen kiezen we voor dit laatste. Achteraf een verkeerde keuze. Na de grensovergang, waar zich het ritueel van gisteren herhaalt, volgen we de weg naar Pongola. De route naar Pongola is lang en erg saai. De weg is slecht. En ook ons doel van vandaag Pongola is niet de juiste. We passeren Piet Retief, een levendig stadje, maar niet echt mooi. En ook Pongola is lelijk. Omdat we wel behoefte hebben aan een beetje rust rijden we toch naar de op de navigatie gevonden camping. Checken in, maar er is helemaal niets te doen op deze niet zo fraaie en vervallen camping.

Een duik in het zwembad wordt al snel afgebroken, want het is groen van de alg. Campings in de Afrikaanse winter verwachten geen bezoekers die willen zwemmen. Vreemd want het is toch zeker een graad of vijfentwintig. Wij doen het ervoor op een gemiddelde zomerdag. We besluiten dus toch weg te gaan en krijgen ook netjes ons geld terug. De eigenaresse snapt het wel. We rijden dus nog een kilometer of zestig naar Jozini. Ondertussen zoekend naar een alternatief. Omdat we een Afrikaanse simkaart gekocht hebben, kunnen we ook online naar een camping zoeken en onderweg bel ik naar wat een mooie plek kan zijn. Ik word vriendelijk geholpen en krijg advies om naar het stuwmeer van Jozini te gaan. Daar ligt aan de waterkant een eenvoudige camping, maar we hebben ook niet veel nodig. Via een hobbelig zandpad komen we aan en we zijn blij dat we doorgereden zijn, want met uitzicht over het blauwe meer, de ondergaande zon en een koel biertje en een lekker wijntje in onze hand is het heerlijk om de dag af te sluiten.

Van de buren, die tientallen bundels haardhout bij zich hebben krijgen we een paar bundels, zodat ook wij ons vuurtje kunnen aansteken. We fabriceren een maaltje en genieten van de rust (af en toe bijgestaan door muziek van een stel overdreven enthousiaste Zuid-Afrikanen die blijkbaar fan zijn van Duitse schlagers). We hebben er niet echt last van en eigenlijk is het wel grappig.

Fish and Eagle Fish Camp Jozini
Prijs: 330Zar

Aan Vic de beheerder van de camping vragen we welke route we het beste kunnen nemen. We willen graag naar de zee. De invulling voor de komende dagen was voor ons nog een beetje onduidelijk.

Kosi Bay in het uiterste noordelijke puntje, bijna tegen de grens van Mozambique schijnt schitterend te zijn en ook het Tembe Elephantpark schijnt schitterend te zijn. De afstand weerhoudt ons. Het alternatief is Sodwana Bay, wat iets zuidelijker ligt. Vic legt uit dat Kosi Bay vooral bijzonder is om het blijkbaar prachtige zoetwatermeer met tientallen vogels en inderdaad heel bijzonder is, maar waar je eigenlijk toch ook een 4x4 voor nodig hebt. Dan is de keuze gauw gemaakt.

Die hebben we niet en dus rijden we naar Sodwana. Het dorpje is verrassend. Een beetje hippieachtig met een typisch strandsfeertje. Zon, zee en fun, maar dan wel op een laid back manier. We hebben ook weer een camping gevonden, die bij een soort hippieresort hoort. Een blootvoetse jonge knul wijst ons onze campingplek. Het is eigenlijk niet meer dan een grote tuin. We voelen ons meteen thuis. Na een broodje gemaakt te hebben en bij de lokale liquorstore wat biertjes en wijntjes ingeslagen te hebben rijden we richting het strand.

Langs de weg allemaal gezellige standjes met haardhout en handgesneden houten mobielen. Natuurlijk moet er wat gekocht worden. De kleurrijke hartjes van een kraampje met jonge meiden lonkt het meest. Het strand is een kilometer of vijf verder. We moeten entree betalen, en parkeren de camper. Een korte wandeling en dan ligt daar de oceaan met wild kolkende golven met witte koppen voor ons. Wat een prachtig plaatje. De uitgestrektheid van het blauwe water en de hoge golven met de glinstering van de zon erop en het lange, bijna verlaten strand is machtig mooi. In de zee voor ons speelt een familie vrolijk in het water. Het duurt niet lang en wij liggen er ook tussen. Het waait wel erg hard. Daarom maken we maar eens strandwandeling in plaats van te gaan liggen bakken.

Na een tijdje besluiten we lekker terug te gaan naar de camping en daar nog in het middagzonnetje te gaan zitten. Er wordt geadviseerd in het donker niet door het dorpje te lopen en dus eten we wat bij het Light house restaurant dat op de hoek van de camping ligt. Deze staat goed aangeschreven en inderdaad de flinterdunne pizza is erg lekker en ook de overige gerechten smaken erg goed. De volle maan schijnt hoog boven ons en dit is een gevoel waar we zeker aan kunnen wennen.

Natural Moments Campground Sodwana Bay
Prijs: 330Zar

Het is heerlijk wakker worden in onze tuin. Het is zondag. Als we na het ontbijt vertrekken zien we langs de kant van de weg de mensen lopen in hun beste pak. Het is duidelijk dat zondag voor hen belangrijk is die met vrienden en familie wordt doorgebracht. Wij vertrekken naar Hluhluwe Imfolozi, zoals het wildpark officieel heet. Het is een relatief klein park en wordt ook vaak aangedaan rechtstreeks vanuit Kruger of Swaziland. Onze stranddag tussendoor vonden wij echter wel erg leuk. Ook kan Imfolozi park gemakkelijk doorkruist worden met de camper om dan in het zuiden richting St. Lucia weer te verlaten. Wel zo gemakkelijk voor degenen die weinig tijd hebben.

Wij maken er een dagje van en worden bij de gate al getriggerd, want niet ver van de poort is een leeuw gesignaleerd. Die hebben we nog niet kunnen afvinken en zijn dus erg benieuwd. Na ook hier de entree voor de dag betaald te hebben ( 210 ZAR p.p.) rijden we het park in. En inderdaad, we hoeven niet lang te rijden en dan hebben we ons doel al in het vizier. Dat is ook niet echt heel moeilijk, want het is een jonge mannetjes leeuw die ongelooflijk lui gewoon op de weg ligt.

Je moet er gewoon omheen rijden. Hij trekt zich duidelijk niets van wie dan ook aan. Het is wel duidelijk wie de koning is. Omdat er meer liefhebbers zijn rijden wij weer verder na natuurlijk bewijsmateriaal verzameld te hebben. We kiezen voor de onverharde paden die ook in dit park te vinden zijn. Het park is erg mooi en heuvelachtig en vooral heel erg groen. Na een stevige klim de berg op, die onze camper gelukkig makkelijk aan kan genieten we van het uitzicht. We worden beloond door een groep olifanten met jongen die in het dichte struikgewas staan te smikkelen. Als je stil bent hoor je hoe de dieren door het struikgewas stappen en hier en daar een tak bladeren of struik verorberen.

Het is erg indrukwekkend. We rijden tot de lodge en nemen dan het zandpad terug richting de Memorial Gate, vanwaar we gekomen zijn. Op dit stuk worden we opnieuw verrast door de groene natuur en er zijn ook verschillende plekken waar je langs de Hluhluwe rivier kunt kijken en waar verschillende waterholes te vinden zijn. We hebben geluk, want we zien steeds opnieuw weer kleine groepjes neushoorns. Wat blijven dat indrukwekkende dieren. Alsof ze zo uit het dinotijdperk stappen. Vooral het Rhinogezinnetje dat rustig staat te grazen in open veld op slechts een meter of 15 van onze camper maakt ons bewust van het gebied waar we te gast zijn. We worden uitgezwaaid door een kudde zebra’s en dan verlaten we ook dit park. Via het stadje Hluhluwe rijden we naar onze camping Bushbaby Lodge. Het ligt op een goed half uur rijden, langs een onverharde weg. Het is een mooie plek met een groot hoofdgebouw met rieten dak en gezellige hutjes en een uitnodigend zwembad.

Wij installeren ons op de camping, die wordt uitgebaat door Pim een Nederlander die jaren geleden hier gestart is met zijn vrouw. We hangen ons wasje uit en bereiden een maal. Om zeven uur worden in een grote boom de Bushbaby’s gevoerd. Het is een heel spektakel en iedereen wil het zien. De bushbaby’s, waarnaar de lodge genoemd is, zijn aparte beestjes die een combinatie lijken te zijn van een aapje en een beertje. Met hun grote ogen en vingervlugge handjes waarmee ze het fruit pakken zijn ze wel erg schattig. Na het eten genieten we nog van de grote maan.

Een kampvuur kan alleen op een centrale plek gemaakt worden en dus spelen wij binnen nog een spelletje Yahtzee en duiken er dan in.

Bushbaby Lodge Hhluhluwe
Prijs: 360Zar

Op tijd staan we op en hobbelen via het zandpad richting het zuiden. We rijden langs een traditioneel Zuludorp, maar kiezen ervoor deze toch over te slaan. Op zich wel boeiend om wat meer te begrijpen van de oorspronkelijke Zulu bevolking, maar je kunt nu eenmaal niet alles. In St. Lucia kun je verschillende dingen doen. Meteen als je het dorp binnenkomt tref je de kantoortjes waar je dit kunt regelen.

We informeren of het mogelijk is een boottocht te maken in St. Lucia aan het einde van de middag. Op de wateren in de wetlands worden bootexcursies georganiseerd om de vele hippo’s en krokodillen waarom St. Lucia bekend staat te zien. Vooral in de middag schijnen de beesten het meest actief te zijn. Helaas zit de tour voor de middag al vol en boeken we er eentje voor de volgende ochtend. Geen probleem. In dat geval gaan we vandaag een ritje maken door iSimangaliso Wetland Park, zoals St. Lucia wetland park officieel heet te gaan maken. Via de Bhangazi Gate komen we het park binnen. Er is eigenlijk maar één weg die je kunt volgen en die is bijzonder netjes en geasfalteerd.

Bij Mission Rocks is de eerste stop en zijn we weer terug bij de Indische Oceaan. Ook hier slaan de golven met veel kracht op de grote rotsen die te vinden zijn op dit strand. Niet een plek om lekker te zwemmen, maar wel erg mooi. We vervolgen de weg en rijden richting Cape Vidal. Het landschap is weer heel anders dan in de andere gebieden. Uitgestrekt en vlakker met veel grasland en op een gegeven moment glinstert het water van Lake St. Lucia er tussendoor.

Als je dit park in rijdt moet je ervoor zorgen dat je zelf eten en drinken meeneemt, want in het park zijn geen winkels of restaurantjes. Bij Cape Vidal kun je eventueel ook op de camping staan. Wij doen dat niet en rijden rechtstreeks door naar het strand. Als we tussen de palmbomen het strand oplopen blijkt dat een prachtige plek te zijn. Uitgestrekte witte stranden met blauw zeewater met grote witte koppen. De rotsen van Mission Rocks zijn hier niet te vinden.

Het is werkelijk een schitterend strand. De groene begroeide duinen steken erg mooi af tegen het lichte zand en de blauwe zee met de dikke witte koppen op de grote golven. Er zijn slechts een handvol andere badgasten en een enkele zee surfer. We picknicken op het strand en dan drijft jammer genoeg een dik wolkendek binnen en niet veel later begint het te regenen. Dat gaat snel. Het koelt ook direct af en helaas blijft het hier dus bij. De apen die brutaal tussen de takken slingeren en over het parkeerterrein lopen zwaaien ons uit. We nemen de niet geasfalteerde eenrichtingsweg terug.

Een erg smal pad en het idee dat er geen tegenliggers kunnen komen is wel zo prettig. Her en der zijn mooie uitzichtpunten over het uitgestrekte moerasland. Ondanks het feit dat we weinig wild zien, met uitzondering van een kudde zebra’s en een eenzame buffel is het een prachtige route langs de graslanden die allerlei kleuren hebben en de rode duinen. Ook het uitzicht bij Catalina Bay is mooi, maar nu valt de regen toch wel echt en rijden we door. We zijn benieuwd of we in St. Lucia dan de nijlpaarden over straat zullen zien lopen, wat vaak gezegd wordt. We kiezen een restaurant, St. Lucia Ski Boat Club & Pub, vlakbij de plek waar de nijlpaarden in de avond meestal aan land komen, vlakbij de Sugarloaf camping die we gereserveerd hebben. In de schemering wachten we een tijdje, maar meer dan een krokodil zien we helaas niet.

We hopen bij het meer geluk te hebben. Maar ook daar is het inmiddels erg donker geworden. We eten een hapje en voordat we naar de camping terug rijden besluiten we nog op Hippo jacht te gaan. Tevergeefs want we zien niets. Misschien maar beter ook, want nijlpaarden zijn ontzettend onvoorspelbaar en dus gevaarlijk. Op de camping is het niet druk en we kunnen gewoon een plek uitzoeken.

Sugarloaf Campground St. Lucia
Prijs: 330Zar

Als we wakker worden zien we dat er nog maar een stuk of drie andere gasten op de camping zijn. Ook zien we nu pas de camping zelf die op zich prima is. We ontbijten snel, want voordat we naar onze bootexcursie gaan willen we nog even naar de zee lopen. Een pad van houten vlonders van een halve kilometer lang leidt naar het strand. Dat strand is echter ook enorm breed en we lopen minstens nog een halve kilometer voordat we bij het water aankomen.

De dikke wolken van gisteren zijn gelukkig weggetrokken en het beloofd een redelijke dag te worden. Prima dus om op de boot te gaan. Stiekem zijn we blij dat we niet gisteren in de regen op de boot zaten. De dubbeldekse boot neemt ons mee de wateren van St. Lucia op. De kapitein vertelt ondertussen duidelijk over de omgeving en de dieren die er leven. Wij hebben het bovendek zo goed als voor ons zelf. Al snel duikt een eerste nijlpaardfamilie op. In dit gebied leven zo’n 800 nijlpaarden en meer dan 1000 krokodillen.

Nu zie je een nijlpaard ook niet heel snel over het hoofd. Het is overigens vaak het eerste wat je ziet. De top van een hoofd met twee bolle ogen. Hippo’s zwemmen niet, zij lopen door het ondiepe water en steken eens in de zoveel tijd hun kop omhoog. Ook al schijnen ze in de middag meer actief te zijn genieten wij toch van deze bijzondere dieren. We zien grote groepen, kleine groepen en ook pasgeboren hippo’s die meeliften op de rug van hun moeder. Tegen het einde krijgen we dan eindelijk de grote open bek met de ‘gaap’ die nijlpaarden vaak trekken. De groep die aan het begin vredig lag te dompelen is nu wat roeriger. Twee mannetjes zijn niet helemaal blij met elkaar en moeten dit fysiek even rechtzetten. Dat gaat met indrukwekkend geweld. Het is al snel duidelijk wie de baas is en nummer twee druipt af in een hoekje aan de waterkant. Twee puberhippo’s doen het spelenderwijs na. Dit is de natuur en wij mogen er getuige van zijn. Mooi hoor. Inmiddels is het weer wat bewolkter geworden, maar aangezien we een rit voor de boeg hebben naar Ballito is dat niet zo heel erg.

De route is niet erg boeiend en vooral snelweg. Op de navigatie toetsen we de laatste kilometers dan ook langs de kust in. Als je het idee hebt om dan langs het strand te rijden kom je bedrogen uit. Ballito is een compleet andere omgeving dan we al gezien hebben. Het heeft iets weg van een kuststad in Zuid-Spanje met grote dure hotels en appartementen. Het is zo luxe dat het ook wel wat weg heeft van Malibu. Tussen de grote resorts zien we het blauw van de zee glinsteren. We rijden naar onze camping, Dolphin Ocean resort en ook deze ligt op een steenworp van het strand.

De camping is erg netjes en wat ons opvalt, ook erg druk. Hij is bijna helemaal vol en doet echt aan als een camping in Zuid-Europa. Veel caravans, net sanitair, een mooi zwembad, vlakbij winkeltjes en restaurantjes en dus de beloofde zee. Daar slenteren we dan op ons gemak naar toe. Het is nog wel wat bewolkt maar de temperatuur is prima. Ook hier liggen in zee grote rotsen en ook nu zijn de golven erg hoog. Enkele dagen voor onze komst is hier een groot surfspektakel geweest, klaarblijkelijk van wereldklasse. Het water is helemaal niet koud en we vermaken ons dan ook prima voor een tijd.

Op de camping draaien we nog een wasje en op aanraden van de receptie gaan we een hapje eten bij Mozambik, een restaurant tegenover de camping. We zouden ook een Domino’s pizza hebben kunnen laten komen, want die zit ook in het kleine winkelcentrum. Het is inderdaad erg druk in het restaurant en grappig is dat er een groot schip op de eerste verdieping staan. We kiezen iets traditioneels van de kaart en dat is zeker niet verkeerd. Het is inderdaad een prima keuze hier een hapje te gaan eten. Met een ronde buik lopen we terug naar de camping waar ondertussen de was uit de droger kan. Het is echt leuk om zoveel diversiteit te hebben in het gebied waar we komen en er steeds een andere sfeer is. Eigenlijk bevalt alles uitstekend.

Dolphin Holiday Resort Ballito
Prijs: 570Zar

 

Helaas hebben we geen tijd om een van de grotere steden van Zuid-Afrika, Durban te bezoeken. We schampen de stad en buigen af naar het noorden op weg naar de Centrale Drakensbergen. Op de planning staat een stop in Howick.

Dit stadje staat bekend om de bedrijvigheid, een prachtige waterval én het feit dat Nelson Mandela hier is opgepakt tijdens zijn strijd tegen apartheid. Het dorpje is inderdaad bedrijvig. We kopen ergens wat te eten en de waterval ligt zo goed als in het dorp. We kunnen de camper er prima parkeren en lopen met onze lunch naar het uitzichtpunt. Het is inderdaad een erg mooie waterval. Hoog en smal. Het heeft wel wat weg van een van de watervallen op de panoramaroute. Souvenirs worden natuurlijk verkocht en ook een gezellige troubadour staat op zijn gitaar een vrolijk deuntje te spelen.

Een relaxte plek om even te lunchen. Als dat verorberd is, kopen we nog een armbandje bij een verkoper uit Malawi. Op de plek waar Nelson Mandela opgepakt is, is een aantal jaar geleden een monument voor hem onthuld. The Nelson Mandela Capture Site. Entree is op basis van donatie. We lopen eerst door een klein en eenvoudig museum, waar de geschiedenis van Mandela te zien en lezen is. Dan lopen we, de long walk to freedom, naar het beeld. In het begin zie je alleen een boel lange zwarte ijzeren staven die de lucht in steken, maar als je dan aankomt en de ‘juiste hoek’ te pakken hebt vormen de vijftig staven die meters hoog zijn het gezicht van Nelson ‘Madiba’ Mandela. Er zijn op dat moment weinig andere bezoekers en op ons maakt het beeld grote indruk.

Er wordt momenteel gebouwd aan een groot museum en complex. We hebben echter het vermoeden dat dat nog wel even kan duren. We hopen dat deze plek een waardig eerbetoon blijft wordt voor Mandela. We rijden verder richting de centrale Drakensbergen. Het is best een lange reisdag en als we in de buurt komen zijn de bijrijders zo’n beetje in slaap gesukkeld. Dat is jammer want de omgeving wordt elke kilometer dat we dichterbij komen mooier. De sfeer hier is weer compleet anders dan in de andere gebieden waar we zijn geweest.

Een beetje landelijk, met uitgestrekte velden en her en der een eenvoudig dorpje, waar het zo aan het einde van de dag een levendig gebeuren is. Kleurrijk en vrolijk. De kinderen langs de kant van de weg zwaaien als we langs komen en het voelt erg plezierig. Op de achtergrond komen de bergtoppen van Drakensbergen snel dichterbij. Het voelt overigens niet alsof we hooggebergte naderen.

De camping die we geboekt hebben, Mountain Splendour Resort vinden we eenvoudig omdat alles hier met duidelijke bordjes aangegeven wordt. Het is ook een beetje een boerencamping. We worden vriendelijk ontvangen in de kleine receptie, annex winkeltje. In de wei grazen koeien en ezeltjes. Er wordt druk rondgefietst door kleine campingbewoners. We krijgen een plekje aangewezen met uitzicht over een weide en met uitzicht op de Drakensbergen. Met de ondergaande zon is dat behoorlijk spectaculair. Het lijkt alsof het een heerlijke avond in het najaar is. Op de grond liggen eikeltjes, en alles ademt herfst uit. We pakken het moment en terwijl Lucas een balletje trapt met twee jongetjes op het veld voor de camper, trekken wij een fles wijn open waar we van genieten totdat de zon achter een bergrug verdwijnt.

De temperatuur daalt daarmee ook als een raket hier zo hoog in de bergen. Wij hebben eigenlijk nog geluk, want het kan in deze tijd van het jaar flink vriezen. Daarom steken we een heerlijk kampvuur aan en op onze IPod spelen we onze favoriete songs af. Het is een heerlijke avond. We eten bij het vuur en zitten nog een hele tijd te kijken naar de fonkelende sterren aan de inktzwarte lucht.

Mountain Splendour Resort  Winterton/Central Drakensbergen
Prijs: 316Zar

Als we ’s morgens wakker worden is het een heldere frisse dag. Als we gaan douchen en naar het toiletblok lopen in een T-shirt en korte broek krijgen we vreemde gezichten van onze buren die in dikke fleecevesten en mutsen rondlopen. Of we het niet koud hebben? Het is toch winter? Echt grappig hoe anders we het klimaat ervaren. Het is het begin van wat een heerlijke zonnige dag gaat worden. Vandaag blijven we in de regio.

In een documentatiepakketje dat we bij de receptie hebben opgehaald hebben we een paar leuke activiteiten gevonden. We willen niet gaan wandelen in de bergen, maar blijven liever in de buurt. Dat is geen probleem, want er is genoeg te doen. We gaan naar Drakensbergen Canopying. Deze organisatie regelt zipline tochten in de buurt. Volgens de boekjes moet het spectaculair zijn. We hebben het gauw gevonden en de sfeer zit er meteen goed in. Met een clubje van een man of zeven worden we de bergen in gereden. Daar aangekomen wandelen we naar de eerste zipline van veertien afdalingen. We worden goed gezekerd en dan kan de pret beginnen.

Met onze helmpjes zien we er natuurlijk super duf uit, maar ook dat maakt niet uit. Al snel zoeven we van de ene kant naar de andere. Het begin is gemaakt. Gaandeweg worden de afdalingen alleen maar langer en sneller. Het is geweldig om als Tarzan door de kloof tussen de bergen te zwieren. De natuurlijke lianen in de bomen op de vlonders helpt bij die beleving. Het is werkelijk een superleuke ervaring, geschikt voor jong en oud. Als we dan uiteindelijk aankomen na de laatste zipafdaling valt de halve kilometer wandelen toch wel tegen. We moeten de berg op en dat is nog best een klim en dat voor iemand die dacht niet te zullen wandelen vandaag.

Na een uur of twee worden we netjes gedropt en vertrekken we voor een lekkere lunch in de Valley Bakery. Op Tripadvisor vind je allerlei leuke suggesties die je in de buurt kunt doen en daar hebben we ook deze vakantie handig gebruik van gemaakt. Bij het bepalen van een uitstapje, een barretje of de keuze van het restaurant waar we willen eten. Ideaal. De keuze voor deze landelijke bakkerij is dan ook prima. Via een zandpad arriveren we in een klassiek, bijna Engels theehuis annex bakkerij. Er wordt vers brood gebakken en heerlijk gebak. Een ideale plek om te lunchen. Na de lunch is het tijd voor onze volgende activiteit. Steppen in de bergen. Scootours ligt naast de Dragon Peaks Mountain resort.

Hier ligt ook de beroemde school van de Drakensbergen Boys choir. Jammer genoeg hebben ze ook schoolvakantie en worden er geen optredens gegeven. Dat hadden we graag een keer meegemaakt, want een optreden van dit beroemde jongenskoor schijnt wel een happening te zijn. We melden ons bij het kantoortje van Scootours. Met een 4WD worden we de berg opgereden en onze gids heeft er duidelijk ook zin in. We zijn nog met een andere familie en dat is precies goed. We halen de stoere stevige step van de aanhanger en vooral de dikke, brede banden zijn indrukwekkend.

Na een korte uitleg gaat het los. We zullen een bijna 5,5 km lang pad naar beneden volgen. In het begin is het eigenlijk best heel spannend. De zandpaden zijn smal en liggen vol kiezels en kleine rots stukken en de afgrond ernaast spannend diep. Je maakt al snel vaart en het is even wennen om handigheid te krijgen. Dat hebben we een beetje onderschat. Maar gelukkig went het snel en dan zoeven we met zijn allen naar beneden, tussen bomen, struiken, over kreekjes en bruggetjes, over grasland en we bedwingen vele scherpe bochten. Het is echt een hele leuke manier om te ondernemen in de prachtige omgeving. We zijn het er allemaal over eens dat zo’n sportieve dag een geslaagd tijdverdrijf is. Na zoveel inspanningen bereiden we op de camping een snel maal en zitten nog een tijdje bij het vuur. Vanavond duiken we er een beetje op tijd in.

Mountain Splendour Resort  Winterton/Central Drakensbergen
Prijs: 316Zar

Omdat de lunch van gisteren zo goed bevallen is en onze koelkast zo goed als leeg is, besluiten we ook lekker te gaan ontbijten bij de Valley Bakery voordat we richting het noorden rijden. Na onze maag gevuld te hebben en wat lekkere broodjes voor onderweg ingeslagen te hebben vertrekken we. We nemen niet de kortste route naar Ladysmith, maar die naar de noordelijke Drakensbergen.

Wat is het jammer dat we niet nog meer tijd hebben om hier ook nog tijd door te brengen. Onderweg worden we ingehaald door een konvooi van sportauto’s die ons met grote snelheid passeren. Ook al rijdt onze Discoverer 4 prima, laten we ze maar gaan.

De navigatie stuurt ons de laatste 19 km een onverharde weg op en dat is geen succes. Nog niet eerder hebben we zo’n hobbelige weg meegemaakt. Dan is 19 km lang. Gelukkig doemt de poort van de ranch voor ons op en zijn we er. Als we de laatste bocht van het landgoed doorrijden zien we een grote leeuw in de zon liggen. De wilde manen ruig om zijn enorme kop. Als we goed kijken zien we er nog veel meer. Het is een prachtig gezicht, hoewel het natuurlijk niet te vergelijken is met zo’n prachtig beest in zijn natuurlijke omgeving. Het terrein is enorm uitgestrekt en reikt zover het oog kan zien.

We worden vriendelijk ontvangen in de bar van de ranch. Er staat een pooltafel een dartbord en het is duidelijk dat men hier regelmatig een borrel komt drinken. Er zijn weinig gasten en op de camping staat maar één ander stel. We zetten eerst onze camper weg. Wel bijzonder, want iedere campingplek heeft zijn eigen douche/toilethuisje. Dat hebben we nog nooit zo gezien. We lopen terug en bestellen een drankje. We nemen een kijkje bij het binnenzwembad.

Iets dat je ook niet vaak ziet op een camping. Maar deze heeft zijn beste tijd gehad.  Bij de camper drinken we nog een drankje en checken in voor onze vlucht van de volgende dag. Dat kan online en is via de KLM app een fluitje van een cent. Dan gaan we een hapje eten in het restaurant. Dat smaakt prima en we raken aan de praat met onze serveerster die uitlegt hoe het schoolsysteem in Zuid-Afrika werkt. Ook wel eens leuk om wat van dit soort informatie mee te krijgen. Als we voldaan teruglopen, worden we letterlijk getroffen door de ontelbare sterren boven ons hoofd.

Omdat er helemaal geen lichtvervuiling is, zijn er zóveel meer sterren te zien dat we de Melkweg als een duidelijk heldere brede baan zien liggen. Wat jammer dat we dit soort nachten in Nederland niet hebben. In de verte horen we nog een brul van een leeuw die nog niet wil slapen. Wij gaan dat wel doen en realiseren ons dat het onze laatste nacht in de camper zal zijn.

Moreson Ranch Vrede
Prijs: 350Zar

Als we opstaan, eten we de broodjes die we nog hebben op en starten met inpakken en opruimen. Met zijn drieën gaat dat snel. We maken de kastjes leeg, ruimen de koelkast uit. Vegen door de camper en gooien alle rommel weg. De etenswaren die we nog over hebben zetten we in één kastje. We zijn ervan overtuigd dat die onder het personeel prima van pas zal komen. Gelukkig is er een weg die weliswaar net zo slecht is, maar gelukkig wel korter dan gisteren die naar Vrede gaat.

De prachtige namen van de stadjes en dorpen in Zuid-Afrika zal ik ook missen. Het dorpje is niet helemaal zo lieflijk als de naam doet vermoeden. Het is een stadje georiënteerd op landbouw en ziet er niet heel weelderig uit. De rit naar Johannesburg is niet heel boeiend, maar verloopt prima. De navigatie leidt ons door de drukte die we eigenlijk nergens anders tegen gekomen zijn en we arriveren mooi op tijd bij Bobo Campers. Eerst hebben we nog even afgetankt. Wel zo netjes natuurlijk. We worden ontvangen en de papieren worden gecheckt. De camper natuurlijk ook. We hebben gelukkig geen ongelukken gehad of schade gemaakt.

Wel zijn we 3500 kilometer verder op de teller. Maar ook dat was te verwachten. En wat voor kilometers. Het was een fantastische reis. Na de formaliteiten worden we netjes naar het vliegveld gebracht. Het is pas halverwege de middag en we weten niet zo goed hoe we de rest van de dag zullen besteden. De dame van Bobo Campers heeft advies. We kunnen de Gautrein nemen naar Sandton naar het Nelson Mandela Square. Ze zegt dat er hele leuke winkeltjes zijn die je nergens anders vindt in Zuid-Afrika, leuke restaurantjes en natuurlijk een beeld ter ere van Nelson Mandela. Dat klinkt goed.

Gelukkig kunnen we al inchecken bij KLM en kunnen dus ook mooi onze koffers al kwijt. Het station ligt op een andere verdieping. In tegenstelling tot het hectische, kleurrijke en ongeorganiseerde dat we de afgelopen weken hebben leren kennen in dit prachtige land is het perron, wit, steriel en super strak. Er mag niet gegeten of gedronken worden en daar wordt scherp op toegezien. Het treinkaartje is overigens belachelijk duur. Dat komt totaal niet overeen met onze ervaringen eerder. We betalen ieder ruim 300ZAR voor een retourtje. Twee keer per uur vertrekt de Gautrein en we hoeven maar drie stations. Deze trein wordt gebruikt om over te stappen naar Pretoria. Eerlijk gezegd hebben we geen idee waar we naar toe gaan. Na een dikke twintig minuten stappen we uit. We verwachten een kleurrijk levendig plein, maar komen aan in een moderne stedelijke omgeving. Het plein met de leuke winkeltjes is een plein aan een enorme internationale shoppingmall die niet onderdoet voor een mall in L.A. of Las Vegas. Dát bedoelde ze met ánders. Wel grappig hoe je je kunt vergissen omdat je eigen ideeën met je op de loop gaan.

Ze heeft wél gelijk, want zoiets zijn we inderdaad nog niet tegen gekomen. Inmiddels is de middag al een heel eind op zijn retour. We shoppen dus wat en duiken dan een gezellig restaurant in. Het is een Grieks restaurant en wat meteen opvalt, is dat hier vooral veel donkere gasten zijn. Dat zie je niet veel. Later onderzoek leert dat dit gebied, Sandton, een van de meest welvarende business en winkelgebieden van heel Zuidelijk Afrika is. Onze ober stelt zich voor. Hij heeft er zelf lol in om zijn naam, Blacky te noemen. Zijn achternaam is Grey. En hij is brown. Deze kleurrijke ober maakt het ons gemakkelijk en we eten nog één keer een heerlijk diner, voordat we richting het vliegveld gaan. De trein rijdt maar tot een uur of negen, dus vergis je daar niet in. Mooi op tijd zijn we terug. Doen nog wat inkopen bij de dutyfree winkels en gaan dan naar de gate. Mooi op tijd vertrekken we voor onze nachtvlucht. Hoewel het aanbod in het entertainmentprogramma van KLM zeer uitgebreid is, proberen we toch een dutje te doen en wonder boven wonder lukt dat aardig. Zonder vertraging of problemen komen we op Schiphol aan.

Iedereen moet met de bagage door een scanner. Op zich is dat natuurlijk prima na een bezoek aan een land als Zuid-Afrika. Het is niet de bedoeling dat iemand een hoorn of tand meebrengt in zijn koffer. Wij zijn 'clear' en sluiten onze kids, die gebroederlijk staan te wachten, daarna snel in de armen. Weer eens wat anders dan met een jetlag naar huis te moeten rijden. We hebben én geen jetlag omdat er geen tijdverschil is en we hebben voortaan onze eigen chauffeurs. Met een koffer vol was en een hart vol herinneringen komen we thuis aan. Home sweet home.

Het is heerlijk om in de avondzon tot een uur of tien lekker buiten te kunnen zitten maar met een beetje weemoed en heimwee ga ik ’s avonds naar bed. Ik mis Zuid-Afrika nu al. Dit prachtige land met alle mooie plekjes, lieve en vrolijke mensen en indrukwekkende dieren zal voor altijd in mijn hart wonen.